Tazida Spinael
Boekwerken
Veemarkten
DE OUDSTE DOCHTER DES DUIVELS
een verhaal uit deze eeuw
door S. VAN DEE GUCHT, Kunstschilder te Aalst.
XXXI. HET BOMBARDEMENT VAN '9
ANTWERPEN.;.
QueDel verhaalde dan in den Biekorf t'Aalst aan
Joseph Vermeulen, die met hem uit St-MartenskerJc was
gekomen, bij verhaalde hem zijn gevarendheden in 't Bom
bardement van Antwerpen door generaal Chassé.
Hoe zijn Oom daarover krijgshaftig stond te spreken,
alsof hij drakenbloed had gedronken.
Quenel, een goede kalme geruste burger, zegde hem dat
hij liever in 't Vaderland had te leven, dan voor 't Vaderland
tegen den Hollander te sterven, en zijn Oom was grammoe
dig van door getrokken.
Mijne eetlust was weg, zegde Quenel, door die wreede
tijdingen dat men misschien 's nachts de stad ging beschie
ten en handgemeen worden.
Al zuchtende hing ik mijnen sabel van officier der Burger
wacht aan de zij, drukte den hoed diep in mijn oogen en
begaf mij op de straat.
Daar liepen de menschen als dol door elkander; de eene
zag of hoorde den anderen niet.
Eerst begaf ik mij in een afgelegen deel der stad bij een
goede kennis Frans Van Dalen; ik bleef er eenige oogenblik-
ken en zegde rond den avond te zullen weerkomenzijn huis
of liever zijn kelder scheen mij een veilige schuilplaats. Ik
zag daar nog een ander manschap met saffraangele frak,
breeden sabel aan de zijde, zoo mager en dun als een schrijf
pen; zijn bleek gezicht zegde mij dat hij ook de kelderzucht
had. Waar gaat Mr, vroeg hij? Naar den Burg, ant
woordde ik. Daar ga ik ook, zegde hij, wij zullen een
slechten nacht beleven, ik zie er geen uitkomst aan.
Schaamt u, Mr, riep ik, krijgshaftiglijk, wijl ik met welbe
hagen naar den kelder zag, wie zal vreezen,den sabel aan de
zijde? Wij moeten sterven of overwinnen.
Zoo trokken wij op naar den Burg.
Mijn compagnie stond er reeds verzameld; de Kapitein
alleen ontbrak. Ik monsteerde dadelijk mijne mannen, sprak
hen moed in, om roemweerdigen iever voor de Vrijheid te
toonen... Eilaas, mijn hert klopte van schrik en ik was blij
dat een andet officier mij kwam vragen om in eenen kelder
te gaan een hartversterkend druppeltje likeur drinken.
Wij hadden maar eenige stappen gedaan, toen eensklaps
een verward geluid van stemmen onze ooren trofNaar
't Militair Hospitaal! riep men; naar 't Militaire Hospitaal!
Ik keek verdwaasd op.
Welke zwervende menigte en welk wild geraas, achter
onsü! Zij bezette g'heel de straat... 't Was een Volk van
alle slag en op alle manieren gewapend... Wat gedaan? Men
ging, ik hoorde hen roepen, men ging naar 't Militair Hospi
taal, waar den Hollander nog meester was, men ging er den
vijand uitjagen.
o Gezel, riep ik tot den anderen officier, ik zou meegaan
ten strijde, doch mijn plicht houdt mij bij mijne manschap
pen!... en mij dicht aan den muur plakkende, liet ik den
stroom van volk voorbij gaan.
Vriend Jospeh Vermeulen, zegde Quenel, dat ik daar niet
gepletterd en gesmijsterd ben geweest, mag als een der
wonderen van dezen tijd aangehaald worden. Het was als
een dikke stroom van geweeren, sabels, vuurroeren, dorsch-
vlegels, zeisens, pieken, knodsen, gaffels, hellebarden en
andere helsche werktuigen.
Wat heb ik daar afgezien in dat gedrom! Hadden d'Hol-
landers den helft geleden, ze zouden zich overgegeven heb
ben dadelijk!
Na dat de woedende oorlogstros voorbij was, schoof ik
miinen sabel recht, nam een snuif, trok mijnen halsdoek
goed, zette mijnen verdraaiden hoed weder op een behoor
lijke wijze en kreeg weer de hubsche houding, die een luite
nant betaamt.
Manhaftig ging ik naar den Burg terug,altijd met zielslust
kijkende naar de kelders; want eiken oogenblik dacht ik dat
de beschieting en bestorming ging aanvang nemen. Mij
docht dat er reeds bommen vielen en dat miju lijfin stukken
wierd gescheurd. Zoo werd ik radeloos; nu n manschappen
verlaten, dit mocht niet zijn en daar blijven was de dood, de
verminking.
In zulke heillooze gedachten was ik weêr bij mijn com
pagnie geraakt; ik dacht dat de helft reeds zou weggeloopen
zijn; doch allen waren nog aanwezig, ongetwijfeld ook uit
menschelijk opzicht.
Na de monsteering ging ik naar 't Stadhuis, alwaar een
banketwas voor d'officiers... Doch laat ons eens drinken...
Goed, zegde Vermeulen, vriend, uw mededeeling is
boeiend, doch tot hiertoe niet in staat mij vda 't soldaten
leven af te trekken; ik heb ik iets anders afgezien op de zee
van Afrika, vescheide dagen dood van honger en dorst en
zonder eenige hulp in de brandende hitte op een klein
bootje.
M.Joseph, sprak Quenel, de kwaadste parten komen
achterna, doch wat ik u reeds verhaalde, dien schrik en
angst, is dat niets in uw oogen?
Ik trok dus naar 't Stadhuis van Antwerpen: De aanblik
van het officierenkorps in de helverlichte zaal van het stad
huis, en wel bijzonderlijk van het welbereide banket, maakte
een zeer goed uitwerksel op mij. Wel is waar, beken ik dat
namate het etensuur naderde, hoe meer ik eetlust en vrolijk
heid verloor. Wanneer een stoel omviel, een deur toegewor
pen werd of slechts een gelaarsde uitgenoodigde op den
vloer stampte, werd het mij onaangenaam te moede; ik
meende de vijandelijke batterijen en het begin, ja het begin
der beschieting te hooren, en kroop ineen. Ook zwoer ik
ïedermaal na zulken schrik, mij bij de eerste gelegenheid
weg te maken en in zekerheid te begeven.
Men zette zich eindelijk neêr, de glazen klonken, men
lepelde, stak, sneed, knauwde, nam aan, wees af. Inderdaad
deze vermakelijke verstrooiing wekte ieder der aanwezigen
op. Het was een hartverheffend schouwspel, de glansende
rij van krijgeren aan welbezette tafels te zien zitten. Iedereen
s pijsde daar zorgeloos, zonder te weten of ze morgen nog
spijzen of zelfs reeds gespijsd zouden worden. Er behoort tot
zulke onverschiligheid eene zekere zielegrootheid, die boven
alle schrikken des noodlots verheft. Met gevulde glazen
begroetten wij het geheimvolle uur der toekomst. Ik zelf,
die voor geere in zielegrootheid week, noch met het glas,
noch met vork en mes, was in een half uur tijds een ander
mensch geworden. Ik leefde alleenlijk voor het geluk van het
teg*TW v°rdi#e' zo?der miJ met de toekomst te bekommeren.
r tv e?n*6e zeer wel bedachte bekersspreuken uit.
De Vaderlandsliefde openbaarde zich hier in hare ganscbe
i volheid en heerlijkheid. Hoe schrikbaar liefelijk klonk het
wapenklikklak in het tikken der opgeheven glazenHoe
levendig stemde alles te samen! Hoe blikkerden alle oogen
van het goddelijk vuur dat in ieder hart brandde
Slechts een enkel spreuk scheen mij hoogst ongelukkig
aangebrachtDegenen, die in dezen nacht en in de vol
gende dagen als Antwerpsche verdedigers, voor Vaderland
en Vrijheid zullen villen !jj i'
Dat hadde men moeten achterlaten. Aan degene, die sneu-
velen, is daarmede een slechten dienst bewezen. Er liep mij
een ongenoegen over het lijf, als eene koortsrilling. De
klank der glazen was mij een grafgeluid geworden; en de
L stemmen schenen mijn Requiem te zingen, en wezenlijk
moest ik het voor eene booze voorspelling nemen, dat, bij
- kwalijke aangebrachte bekersspreuk, zich aller oogen od
mij richtten. F
Inmiddels had deze omstamdigheid ook haren goeden
kant, men sprak van de schikkingen der Hollanders, en
eenige hielden met veel zekerheid staande, dat de vijand
met kon denken aan het oogenblikkelijk beschieten der stad,
daar hem den noodigen krijgsvoorraad ontbrak. Dit was ons
l lief en troostelijk om hooren.
Het was toen juist het oogenblik dat de woeste menigte,
- die mij schiers bij hare doorvaart had verpletterd, na een
hardknekkig gevecht de Hollandsche soldaten uit het krijgs-
mans Hospitaal had verdreven, en er de Vaderlandsche vlag
dede op wapperen, dat het Bombardement begon! Het was
alsof de zeven hemelen boven ons openbraken 1 Eenige
«ogenblikken lang zat het gezelschap als versteend in vrees
achtige doodstilte neêr. Mij versteven de kakebeenen; mijne
handen zonken als verlamd en een stuk gevogelte dat ik even
eten wilde, bleef tusschen mijne tanden onbewegelijk vast-
i geklemd. Mijn gebuur links, op het punt van een stuk
vleesch te snijden, bleef in de snede steken; mijn gebuur
rechts, welke een gebraden speenvarken de citroenen uit de
snuit wilde nemen, hield het dier, de vrucht vaa Italië stijf
en vast onder de neus, als wilde hij het voor den schrik te
rieken geven.... Meerdere handen met vorketten, zag ik
tegenover mij, op den weg van de telloor naar den geo-
penden mond, zweven als door onzichbare banden in de
lucht gehouden. Nergens eene ademhaling, nergens eene
beweging, slechts eene wijnflesch, die een luitenant gegrepen
had, om zijnen roomer te vullen, liet haren nektar voort en
voort van het overloopende glas op de tafel stroomen.
Dit alles was de geschiedenis van weinige oogenblikken,
dan hoorde men de trommels alarm slaan, iedereen stond op
en het heele gezelschap begaf zich op het voorhof, alwaar ik
meer dood dan levendig volgde, nog altijd met het gevogelte
in mijnen mond, dat ik eerst beneden aan den trap aan
Eskulaap offerde, zoo als Sokrates voor zijnen dood den
zwarten haan. (>t Vervolgt.)
1 e koop in onze Bureelen
Nota. Om die boeken
tranko te bekomen 0,10 c. p.
J bij voor 't port
Verstandige Hovenier o,85
Kabinet-Sekretaris l,oo
Rosa van Tanneburg o,75
't Bloemkorfje o,75
De Waterkruik o,3o
De Trappisten o,5o
H. Barbara o,5o
De Kroon des Hemels 2,oo
sehe Volk 0,85
Valentyn en Ourson l,oo
Om fransch te leeren, zonder
Meester o,45
EenFramassonske o,12
Troost der Armen, veel re
cepten 0,5o
Napoleon ii00
Robinson i'00
Genoveva van Brabant 0,75
Masker van de Wereld
Keukenboek
Tooverboek
Jan Clerker
Gaston Blankaert
't Kasteel
Karei VI
Trouw tot ter dood
2,5o
1,00
o,55
2,25
1,75
2,oo
1,00
o,5o
Middel ie jen kalfackle. Al! «ene koe
aan kalfnekte liggen blijft, neme men 5 hek'
togsam versche gilt, vermengd met 4 tilers
lauw water, welïe hoeveelheid eens wordt
ingegeven, met het gevolg dat de koe binnen
24 nur lal staan. Wal wordt bierdoor eenige
benauwdheid verooniikr, maar dil hindert
niets.
--#3 -
S t- Neen, jongen, zei M. Peeters, tege-
zqnen zoon, ik laat n niet meer mefde paai
den nitgaaa, ie heb gezien dat gij niet kua-
voeren. J
Ja, papa, antwoordde de 'kleine, dit wt.
maar alleenlijk omdat gij op mijne handen
zaagt. Wacht maar eens totdat gij er niet bij
zijt, dan aalt gij eerst zien, hoe ik de paarden
kan mennen. K
'Hammb, zaterdag.
Aardappelen,' re,ood 11,00
9.50 10,80
Boter per kilo 2>gi d
Eieren per 26 I>63 a 1,8?
Lijnzaad 00,00 k 00,00
Warbgem, zaterdag.
Op onze vlasmarkt waren omtrent 200
balen te koop gesteld die verkocht wer
den aan de volgende prijzen
Vlas, i° kw. per kilo
>2*
DENDERMONDE: Zi®hleï m,et Yelke woorden Z. H Bis-
Hn^iniio „,„„,,.4.11,, „iu- J schop Lambrecht wierd verwelkomd in
I de blatio, nainensde Bevolking, door den achtbaren heer Burgemeester.-
«,8h naie ?ul krachtige slem en in zijn Vlaamscho
taal, Hoogwaarde Bisschop, wij achten het ons eenen plloht de Kcrkeiijko
Overheid te gemoet te treden, cn u bh uwen eersten intrede als Kerkvoogd
k1""0" °na H°rJ°e» Plicht van eerbied voor don Godsdienst,
nn hnn ulftn. J^ i0 tufsc.hen dö twee machten der Samenleving,
s Op hun eigen beslaande, doch uit ééne bron gesproton en op elkander steu-
nend, streven zij naar hotzelfde doel; do Godsdienst is de opvoeding van
vS t n»n i!?i lPOrn 0phel all«r «leunt, staan troon en altaar
vast. Dan gec-ft het volk aan Cesar en aan God wat God en Cesar toekomt
kt achie,r *ansch de Bevolking, en het is met dio
gevoelens bezield, dat ik u. Monseigneur, don groet van allen, in naam van
allen bied. Zoo were en blijvc hot immer tot meerder rust en heil van Kerk
i «ij vaderland.
8
ST-NIKOLA AS: D'ho°fd8,ad va° 'l Land van Waas heeft vor-
maarde Kunstenaars in alle vakken. Zoo
heeft do beeldhouwer M Van Havermaet een Christusbeeld gemaakt, op
X h, ,nM3g,rc0 dogolhieke kerk van Meisole. DaZalig.ua
ker is afgtbeeld na zijnen dood, zijn zijde reeds doorstoken zijnde, en het
o st,ali*' ««©toon, heilig wezen, dat eerbied
inboezemt en lot de ziel des nanschouwors spreekt. Aan M. Dalschaert,
uitgever van t Land van Waas on M Van Maillet, hooNbediendo op 't Mi
litair Bureel aan t stadhuis, door den Paus met zijn Eorekruis vereerd
heeft de Maatschappij de Kunstvrienden een prachtige Se^adè gebraS:
RONSSE: i^HlV£e,rdig£ Feesten Do Pastor Deken E. H. Mor
st Mn- "5T* te Bwe Kanunnik van St Baafs uitgeroepen. Dan
32 'Y.ln .c hln Yf ba R° nn J"be'/eJest,vaii 5o iarei1 Priester en rond do
oni nn i u Ji ,leR.onsso Den 19 WeizalRons8o voor de oersto maal Bis
schop Lambrecht ontvangen. j
Te koop in de Boekdrukkerij clèr j IVêrfT
Gaston Blankaert, of de Eerste Binders van
Vlaanderen, 75
Jan Clerker, of de laatste Binders van Vlaan
deren, 2,2o
Werk
Aardappelen per 100 kilo
Boter per kilo
1,50 a 1,65
1,20 1,30
1,05 1,15
0,78 k 0,00
7,00 9,50
*»Jo 2,83
per rut 10
Brussel, 17 April.
Varkenmarkt. - Tentoongesteld
0740. Prijs per stuk op voet, van
fr. 0,85 tot 0,9.
Brussel, Kalvermarkt, er waren
760 Kal vers prijs per kilo, levend gewo-
gen *5 k 1,40. Ter Veemarkt waren
1080 beesten, prijs per kilo, levend ge
wogen: Ossen 69 95; Stieren 46 A 70.
Koeten en Vaarzen 46 k 70,
G.C n 11'. Er warca 9°3 Koebeesten,
goede stalbeesten gingen van 1,00 k it+u
de Varkens golden van 85 tot 1,03 c. per
kilo, levead gewogen.
Vbbm.vrkt van Antwurpbn 15 April
Verkocht vee. Betaalde prijzen per kilo
021 ossen i® fr. 0,85 2-0,75 3® 0,6c
036 koeien 0,75 0,65
016 vaarzen 0,84 o,7Ï
003 stieren 0,70 0,60
2i8 kalveren 1,22 1,13
3 .JVeemarkt van Brugge
1. ter markt. Verk. ï>r. per kop.
Stieren Pr. 1303400
"8 18,3515
in 215 *520
31 20545,0
.138 183 4 38'
°,55
O.65
0,50
0,96
Ossen
Vette koeien
Melkkoeien
Vaarzen