MED AR
het Bombardement van Brussel.
OF
Dramatische Geschiedenis uit de voorgaande eeuw, door S. Van der Gucht.
XI. ERVEN ERVEN
Jaspar en Lisebeth stappen uit hun huis, zoo vrolijk als geluk
zalige. zielen. Op hun allerbeste zijn zij uitgedosckt: Jaspar niet
zijn hoogmiskazak,' beste gotten en blinkende gespen aan zijn
schoenen, Lisebeth met haar bruin trouwkleed en een zwarte zij
den falie op het hoofd.
Zij bezien nog eens hun huis en Jaspar denktWaren al de
spaarpottekes verborgen gelijk den onze, er zou niemand moeten
verveerd zijn!
Op korten afstand van daar woonde een wever die met opene
venster aan zijn getouw zat te werken en menig liedje zong tus-
schen 't geriktik van zijn getouw. Gebuur! riep Jaspar. Jas
par en gezelschap! We gaan naar Gent voor familiezaken, ik
en mijn vrouw! Geluk op uw reis! 't. Zal misschien morgen
avond zijn, als wij terugkomen. Goede thuiskomst. Jamaar,
als er iemand moest kloppen aan ons huis. Ik zal zeggen dat
ge weg zijt tot morgen avond. Justement, danke Vriend.
Goei reis, gebuur!
Dien braven man, zegt Jaspar tot zijn vrouw, zullen wij niet
vergeten. 'Ne kadeau krijgt hij van mij, dat is zeker.
Op den steenweg gekomen;
Stillekens voortgegaan; de Postchees al rammelend hooren af
komen; plaats gekregen en betaald en nog rond den avond te
Gent aangekomen op de Koornmarkt in d Afspanding 't Rozen
hoedje, alwaar zij hunnen intrek namen.
't Was nog al groot, zeide Lisebeth, maar bij menschen die
gaan erven, steekt het zoo nauw niet.
Met welke voldoening namen zij het Avondmaal! Hoe spraken ze
gemein en welgezind, met den baas, met de bazin en met de
knechten en meiden! Alles stond hun toch zoo wel aan d'Afspan-
ning! de kalanten! de bediening! Ze waanden zich reeds in den
derden hemel.
's Anderdaags waren ze vroeg te been! 't ging hunnen dag van
geluk en van erfenis zijn!
Na smakelijk ontbeten te hebben met lekkeren kaffé, fijne brood
jes, kaas en lekkerkoek, bleven zij nog eene wijl klappen, gingen
op hun kamer hunne kleeren in orde schikken en vroegen aan den
Hospes den wegnaar 't kantoor van M. den Notaris Leymans.
Aanstonds wierd een tafeldiender meegezonden en een kwartier
nadien wees hij hun 't groot huis of't Steen van den Notaris Ley
mans. Den tafeldiendcr werd een zilverling in d'hand gestoken en
Jaspar lichtte den klepper op en klopte.
Een reeds bejaarde meid kwam voren M. de Notaris Leymans
heeft ons ontboden. Per brief, zei Liesebeth, voor 't erfdeel van
mijnen rijken menonkel M. BieMaar zwijg 'ne keer, Liese
beth; 't is hier toch dat M. den Notaris Leymans woont? Ja Mr,
maar 't kantoor is de deur hiernevens, links, d'ecrste deur.
En de meid bleef buiten staan tot de twee Buitenlieden op 't kan
toor waren.
Vijf klerken zaten daar aan 't schrijven.
Mijnheers daar, zegde Jaspar. Pachter? Is eenen van U
M. den Notaris Leymans? Neen, Pachter, we zijn wij zijn kler
ken; wat is er van uwen dienst? -M. de Notaris heeft ons per
brief ontboden, dat we vandaag moeten hier zijn. 't Is voor een
zaak van erfenis, Menheer, zei Liesebeth; van mijnen rijken me
nonkel Biebuyck, uit de Drapstraat die dood is; en we moeten daar
alles erven; 't. is daarvoor dat de Notaris ons ontboden heeft...
Wacht een oogenblik, ik zal gaan zien of M. den Notaris
sprekelijk is. Ja, en zeg maar dat ik Lisebeth Biebuyck ben van
Ottergem, en die bij mij staat mijnen echtgenoot Jaspar Verkeulen.
Wat misteriën, dacht Jaspar; ze zullen gaan een ander toet
spinnen, als M. de Notaris ons zal roepen.
Volg mij, zei de klerk en ze wierden solemneel in een afzon
derlijk kabinet gebracht, waar de Notaris meester Constantinus
Lymans zat te schrijven.
De Notaris keek verwonderd op, lorwijl Jaspar en Lisebeth her
haalde malen een diepe groeten is deden.
Mijnheer de Notaris, zei Jaspar met veel statigheid... Ik ben
Jaspar Verkeulen en nevens mij staat Lisebeth Biebuyck, mijn wet
tige huisvrouw, die, waarvan.... omdewille,... dat
Zwijg, beet Lisebeth hem toe, zwijg en laat mij spreken;- Mr
de Notaris moet wel weten dat ik de eenigste erfgename ben van
mijnen zaligen Oom Adrianus Biebuyck, die komt te overlijden....
Adrianus Biebuyck... murmelde de Notaris; overleden
dood Ik weet waarlijk niet, wat ge wilt zeggen, menschen
Toe, Jaspar, haal uwen brief uit... Mr, we zijn hier toch wel
in 't Kantoor van Mr de Notaris Lymans, óf we zouden ons wreed
moeten bedriegen.
Zekerlijk, menschen ge zijt hier in dit Kantoor.
Welnu, Mr, gelief dezen brief te lezen, hij zal u alles zeggen;
we moeten er geen enkel letterken bijvoegen.
De brief wierd aan den Notaris gegeven en de Notaris begon te
lezen, van tijd tot tijd zijn hoofd schuddende. Menschen, zegde
hij eindelijk..,. Valsch, alles valsch; primo, Mr Biebuyck is niet
dood, secundo, zijn testament is hier gemaakt, doch niet gekend;
tertio, en :t bijzonderste van al die briefis valsch
Valsch, Mijnheer riep Jaspar.
VALSCH!!! kreet Lisebeth.
Maar Mr de Notaris, uw handteeken staat er op
Dit handteeken is nagemaakt,en wist ik wie het gedaan heeft,
hij zou er niet weinig legenvliegen... En waarom mag dit gedaan
zijn? Hebt ge vijanden? wilt, men u bestelen of belachelijk maken?
Och Mr de Notaris, bad Lisebeth, gelief toch eens wel te
doen zien, of mijn Menonkel niet dood is
Maar, goede vrouw, ware hij overleden, ik zou dat eerst
vooral moeten weten... Hoort, die brief is valsch en ge zijt verlo
rene moeite naar Gent gekomen; dat is al wat ik u kan zeggen. Nu
moet ge begrijpen, dat onzen tijd kostelijk is; veel haastig werk
wacht mij...
Oen ja Mr de Netaris, maar een woordckën nog, wat zoudet
gij ons aanraden te doen
Wat ik u zou aanraden Wat ik u zou aanraden, mij
dunkt, ge zijt gij hier nu toch, g'en hebt uwen Oom nog niet be
zocht; uw Oom is u zeer genegen; in uw plaats zonder van"iets te
gebaren, ik zou naar de Drapstraat gaan, bij M. Biebuyck, hij zal
het heel natuurlijk vinden, dat gij hem uwen Echtgenoot komt
voorstellen en zoo is de reis niet verloren... Beteren raad kan u
niet gegeven worden.
Honderd bedankingen en groctenisscn waren niet genoeg,waar
mede zij 't Kantoor verlieten.
Buiten zijnde bekeken zij elkander en elk zag op een droef ge
zicht Geen erfdeel gefoptbelaclien veel geld verteerd al
les te niet Er was geen spraak meer van eenen leidsman te vra
gen; dieonkostis goed als men gaat erven; maar nu Ze vra
gen dus den weg en klopten eindelijk aan bij hunnen Oom Bie
buyck, alwaar zij zeer wel ontvangen wierden; er wierd gevraagd
of ze bleven eten; doch Jaspar zegde dat hun huis gansch alleenig
stond, dat zij op hunnen handel moesten passen, hetgene Oom
Biebuyck, een zeer sparig man, bijstemde; dan moesten zij toch
een stuk op d'hand eten, met een fleschken oud Centsch bier en
in al hun ellende hadden zij toch het geluk te zien de genegenheid
van den rijken menonkel voor zijn eenige Nichte Lisebeth.
Uitgesteld is niet kwijtgescholden, zeide Jaspar, toen hij met
zijn Lisebeth de stad Gent verliet; 't sloeg juist elf ure op St-Baafs-
toren; er was geen gedacht van de Duigentie te nemen; te voet
zouden zij dien weg afleggen, van tijd tot tijd ecnige woorden wis
selende, of naar de v elden ziende, terwijl Jaspar nadacht op de
kruiden, die hem zulk schoon stuiverken deden winnen...
En ze stapten zoo wel door, dat zij ten 4 ure hun geliefde en
schilderachtige Ottergem bereikten.
Blij van thuis tc zijn, riep Jaspar, den sleutel der deur uitha
lende, blij van thuis te zijn.
Oost west thuis best, zegde Lisebeth
Zie vrouwke; ik heb het u niet willen zeggen, maar van het
oogenbhk dat ik hoorde hoc men ons door een valschen brief uit
ons huis heeft gejaagd, ben ik niet meer gerust geweest
Wat vreest ge Jaspar inbrekers dieven! wat zouden ze
hier komen stelen ecnige huisineubels
Och Vrouw, 'ne mensch bestaat alzoo; en terwijl. Lisebeth
haar schoon falie ging afleggen, stoof Jaspar eens naar achter.
Nauwelijks was hij daar, of Lisebeth hoorde een gehuil en ge-
schreeuw zoo hevig dat zij haar schoon zijden falie op den vloer
liet vallen en ijlings kwam toegeloopen. ('tVervolgt.)
Ham Hesp
In 1889, 't jaar der Expositie, stapte te Parijs van 't Convoi een rijke,
jonge, flinke Engelschman; hij zag er uitgehongerd uit en was het in
derdaad, want sedert vele uren zat hij op 't Convoi.
Niet wetende waar de eetzaal der Statie is, spreekt hij. eenen bediende
aan en zegt in 't Engelsch dat hij zou moeten eten! J'ne comprends pas
mossieu... Twee, drij keeren 't zelfde, niente da fare; hij stond daar ge
lijk wij op St-Markoplaats te Venetia... Eindelijk hoort de Franschman
dat de Engelschman verscheide keeren Hamheeft gazeed
Ham! zegt hij.
Yes Ham
De bediende gaat met hem naar den kaartjesgever en doet taeken dat
hij zijn geld moet uithalen.
De Engelschman geeft verscheide stukkken Engelsch geld; do be
diende klapt voor hem; de Engelschman krijgt een kaartje in d'hand.
Hamroept de Engelschman.
Oui Oies, HamBïenTres bien.
Een ander bediende heeft medelijden met den Engelschman, ziet zijn
briefken. brengt hem naar den trein en willen of niet, onze Engelsch
man moet er op; dat is aardig, denkt hij, wat men hier moet doen om
eten tc krijgen.
Ham Ham
Oies, oui. Ham !En de trein rijdt voort, in een vitesse van 2 uren,
en de Engelschman kan niet meer voort door den danigen honger; dan
ziet hij gelukkiglijk iemand die Engelsch kent en de misgreep komt uit:
De Engelschman had gevraagd waar hij een schel hesp, Ham kon
eten, Ham is hesp in 't Engelsch en de brave bedienden haddenver-
staan dat hij naar HAM moest, een steêken ï5 a 20 uren van Parijs....
En 't was t'Ham dat onze reiziger van 't Convoi stapte.
Op onze dagen spreekt men veel van Vlaamsche taal en Vlaam-
sclie beweging, doch weinig van Vlaamschen Godsdienst. Eer aan die
kloekmoedige mannen die Vlaamschen Godsdienst terzelvertijd met
Vlaamsche Taal weten te verdedigen, gelijk de achtbare heer Aloisius
Thuisbaert, van Stekene, het vrijdag laatst in de Vergadering van den
Vlaamschen Kring heeft gedaan. Goede voorbeelden moeten nagevolgd
worden. Eere aan den achtbaren Verdediger
IDEGEM. Donderdag is met den trein van 9 ure aldaar toegeko
men, het stoffelijk overblijfsel van den heer De Spiegeleer, in het leven
Advokaat en overleden tot Brussel. Hij was gebortig van Ophasselt en
wilde cp zijnen gebortegrond begraven worden. Van aan de Statie van
Idegem is hij met een rijtuig vervoerd naar Ophasselt, gevolgd van ver
scheide rijtuigen, waarin familie en vrienden in rouwgewaad gezeten
waren, om den plechtigen Lijkdienst bij te wonen.
RARETEITENTer herberg van M. Fr. D'Hokers te Smeer-
hebbe, waren zondag aan 't kaarten, M. Fr. D'Hoker, Bern. De Cre-
mcr, Leo Van Damme en Pol. Van Cromorugghe; een der spelers
toonde tweemaal vervolgens een vijfden, maar De Cremer toonde een
zesden, het tweede spel een zevenden en het derde spel een achtsten
en dit alles van troef. Als die achtste te voorschijn kwam, ging ar een
•gejuich op dat g'heel d'herberg daverde.
Aristokralf.n
Een rijke Engelsche ArEtokraat bezocht Amerika en wierd bij ken
nissen te New-York gastvriendelijk ontfangen. Na alles wel te New-
York afgesjoerd te hebben en als hij ging vertrekken, dan vroeg men
hem hoe hij Amerika nu eigentlijk vond O, antwoordde de Engel
sche Markies, ik zie Amerika geerne, schoon, groot, doch ik mis er
iets. Wat mist gij hier? vroeg de Amerikaan. Ik vind hier d'Aris-
tokratie niet. Wat is dat, d'Aristokratie? vroeg de Amerikaan.
D'Aristokratied'Aristokraten! zegde de Engelschman verwonderd,
welnu dat zijn lieden, die niets doen, omdat ze weten, dat hun Vader
niets deed, dat Grootvader ook niet werkte of niets deed, kortom d'Aris
tokraten Haaaa, onderbrak hier de Amerikaan, haaaa, ge noemt
gij dat Aristokraten! maar die soort is hier ook, wij noemen ze Vage
bonden of Landloopers
IJoelcwerken
Te koop in de Bureelen van 't EILAND CHIPKA
Boekdrukkerij met 2 snelpersen.
Leven van Z. II. Bisschop Lambrecht
2'lc uitgave 0,25 c.
(Bisschop Lambrecht herleeft in dit boekje, zoo
schreef uit Gent 'ne man van geleerdheid cn gezag.j
De Trappisten van Westmalle, hun wonderbaar
leven, prijs 0,50
Leven der II. Barbara 0,50
Het groot Boek van den Roozenkrans, door de
Paters Preêkheeren, gebeden, verhalen, overwe
gingen, 2,00
Maria-Almanak 1890 0,G0
(Nog eenige afdruksels blijven er ever, nog 9. En
dan zijn de boeken toe.),
Werkmans-Almanak 1890 0,10
Ook nog eenige afdruksels.
Baekeland, de groote uitgaaf, een boek als fo-
liant; Prijs 3,00
Jan De Lichte, ook de groote uitgaaf t'Aalst ver
schenen bij M. Van Brantegem, prijs 2,00
Jan Clerker of de Binders van Vlaanderen 2,25
't Zijn de laatste afdruksels die wij te koop stellen.
Wie weet of er nog een ander uitgaaf zal komen
Gaston Blankaert, d'Eerste Binders 1,75
't Kasteel der Verdoemenis 2,00
Doktor Goris, schoon groot boekdeel, kluchtig
en aangenaam om lezen 1 75
De verstandige Hovenier 0^85
Tooverboekje (veel toeren) (L50
Troost de armeu (veel reraediën) "-T T 0,50
Argentina door d'IIeeren Marichal 1,50
't. Gulden Boekje der Jonge Werklieden 0,25
Nieuwe Kabinet-Sekretaris
Thijl Uylenspiegel
Robcspeer
Genoveva van Brabant
Baekeland .1
Napoleon
1,00
0,50
1,00
0,75
a 1,00
1,00
Nota. Voor al de Boeken gelieve
men bij te voegen 10 p. h. voor
'tport. usitiS?
A nder Boekwerken.
DE KROON DES HEMELS, opperste einde
van onze hoop, een prachtig Familieboek met
wonderschoone beschouwingen entreffende voor
beelden 2 oo
Roza van Tanneburg 0,75
Bloemkorfje 0,75
Dietsch en Duitsch
of de manier om gemakkelijk emspoediglijk Duitsch
te leeren, bij middel van de Vlaamsche taal,
Prijs gebrocheerd 80 c., gekartonneerd 90 c.
De geheimen
der Vrijmetselarij, door Pater Schouppe, thans
Missionnaris in Calcutta prijs o 12
Jan Unraedt,
of Eert Vader en Moeder, door E. H. Callebert,
Pastoor te Houthem, in Veurne Ambacht, een boek
alleraangenaamst om lezen 0,70
Keukenboeken.
Het groot spaarzaam Keukenboek, door Cau-
delier, (wie mij zal lezen, zal koksbaas wezen.) 5,00
't Zelfde boek in 't fransch 5 00
Pasteien en Confituren, door Caudelier, bevat
tende al de gebakken die in de keuken kunnen
vervaardigd wordeu 2 QO
't Zelfde in 't fransch.
De Vlaamsche Keukenmeid x)0o
100 Voorschriften voor 't gebruik van eieren o,85
De KI in ge. Maandag 20 dezer, vierde de
Gilde St Gommaris haar j aarlij ksch Feest. Meer luis
ter werd nu de Plechtigheid bijgezet, daar het 't 25ja-
rig bestaan der Societeii gold Solemnele Mis, lekker
maal, wandelingen, enz. In den namiddag deed de
heer Bernard Ivens eene proef met een eigenaardig
vliegtoestel zijner uitvinding; iedereen lachtte zich te
bersten bij het zien der koddige luchtsprongen die de
vliegende man maakte; ooggetuigen verklaren toch
dat hij zich op die wijze op twee meters van de grond
voortbewoog van aan het Lokaal tot aan de Holland-
sche grens, zijnde een afstand van 400 meters.