Baekeland JAN MIERS j Vlaamsche Mutualisten Üe Persoonlijke dienst. Auri sacra fames De groote Uyleuspiegel N Nieuws over SOTTEGEM iets, al de Volkeren van Europa zich beurtelings eene verschrikkelijke aderlating gaven, hoe de grooten het arme Volk tegen elkander opjoegen, toont hen de ar moede in d|e Gezinnen, de wanhoop der Moeders, het geween van Vrouwen en Kinders wijst hen op de afgrij selijke slagvelden en hunne verschrikkelijke gevolgen. En verkondig hun dan en prent ze diep in hun hart en geest die spreuk van onzen goddelijken MeesterGij zijt allen broeders en zijne wetGe zult niet dood slaan. Leert hun elkanders gebreken verdragen, zich onderling te helpen en in ongeluk en smart bij te staan, leert hun dat Fransch Duitsch- of Engelschman, ook menschen zijn zonen van denzelfden God dat ons Vaderland door zijnen langen vrede tot den bloei gekomen is op dewelke het nu staat, en dan zullen ze in de toe komst geene valsche begrippen meer hebben over Vader land, dan zal men niet meer zien gebeuren dat twee Volkeren hun uiterste best doen om elkander te vernieti gen en dat dagelijks de dagbladen den lof ophemelen van deze of geene gegaloneerden moordenaar, opdat op zijn bevel eenige duizende Broeders naar de eeuwigheid ge stuurd werden. Dan zouden al die overdreven uitgaven voor bewapening onnuttig zijn en ten goede kunnen ko men aan de werkende klasse, dan zou die zoo lang ge- wenschte dag van Internationale vrede mogelijk zijn en Christus WetBemint elkanderbewaarheid zijn. Veritas. Is dat Kasernedwang gelijk 't Nieuws van den Dag schrijft. Neen, Persoonlijke Dienst is Elk soldaat voor zijn lot, is verbetering der kasern, de kasern als een collegie is vermindering van dienst (gelijk in Holland) 8 h 12 maand, is de weg naar Soldatendienst, VRIJ, gelijk al de andere Staatsdiensten. riep Apostel Paulus uit; die vervloekte gouddorst I Gregorius I, genaamd Gregorius de Groote, een der geleerdste mannen van zijnen tijd, heilig verklaard, die Paus schreef en preêkte De Kerk heeft de rijkdommen niet noodig, maar het hert der Volkeren moet zij hebben, door de liefde tot den Evenmensch. Als er Priesters zijn, Kloosterlingen of Kloosterzusters zijn, die jacht maken op geld, op erfenissen, ze doen meer kwaad aan den Godsdienst dan al de Ketterijen. Bijna niemand zal tegen de Klooster» zijn, als zij in de Werken van Bermhertigheid blijven, volgens d'inzichten hunner stichting. De Kloosters, die politiek doen, die handel drijven, die geldkoffers worden, zulke Kloosters vallen onder de verachting van 't Volk. •I n ATTa Druwé, beschuldigd van XjLIU Vmoordpoging met voorbe dachtheid, hij was gekomen met een dolkmes *n een revolver van 10 scheuten, om een arm weezemeisje te vermoorden, dat met hem niet wilde trouwen, Druwé is vrijgesproken en aanstonds los gelaten. Hij mag zijn hand kussen de Dochter, het Wee- zenmeisje, sprak voor den Jury in zijn voordeel. De Pre sident vroeg haar Dochterken. wat denkt ge, waarom hij u wilde dood schieten Och Mijnheer, was hare antwoord, ik denk dat hij niet wist wat hij deed. EEN WONDERSCHOON boeken zeer goedkoop is 510 bladzijden, met talrijke platen, leerzaam en aange naam boek, echt Vlaamsch, met talrijke Vlaamsche spreu ken, prijs franco thuis 2 00. De kleine UYLENSPIEGEL aan 0,50 c. Het was een oogenblik een geklikkak van de pannen der karabijnen en pistolen, welke men opende om te zien of het buskruit er zich nog behoorlijk in bevond en dan wederom toesloot dat het kraakte. Jan en Victor die zulks ge woon waren, stopten hunne pijpen, alsook de heer Stiermarck, die dat met veel statigheid deed, benevens twee der Gendarmen. De overigen waren geene rookers. Kort daarop, na hunne veldflcsschen van genever te hebben voorzien, verlieten zij de herberg onder de groeten van den baas en bazin, die alle dagen zulke milde gasten wel zouden hebben willen ontvangen. De zon ging juist onder, toen zij buiten kwa men roode, gele en purperen strepen sierden de westerkim en de zoele avondstond beloofde zoojjjverrukkend te zijn als de morgendstond was geweest. Doch onze mannen hadden heel iets anders in den zin, dan de schoonheid der natuur te bewonderen zij trokken dan voort met den heer Stiermarck aan het hoofd, altijd het spoor van het dravend en somtijds ook stapvoetend paard volgend, langs de Parochiën Sonnegem, Vlierzele en Bavegem, zonder dat men bemerkte dat het paard ergens had ge staan. De kapitein werd verdrietig en sprak in zijne gramschap ongeduldige en grove woorden, maar John ging altijd, als op Gods Genade voort, zeggende dat zij volhardend toch zouden ein digen met den ruiter te vinden. Nabij Oosterzele liep de aardeweg door de bosschen het was reeds lang avond geworden, doch daar de maan klaar en helder scheen, had de Engelschman, gewoon aan zulke dingen, tot dusver bescheidelijk het paardenspoor gevolgd. Men bleef dan staan tot dat de twee gendarmen hunne lantaarns hadden ontstoken en na een weinig te hebben gerust en een teug aan de veldflesch te hebben gedronken, gingen de lan taarndragers en den heer Stiermarck in hun midden vooruit en de anderen volgden. Zoo trokken zij door de bosschen, niets ziende dan Het VII Congres der Vlaamsche Mutualisten verleden Zon- en Maandag gehouden te Oostende, is buiten ieders 1 verwachting gelukt en het betaamt aan ons Vlaamsche Mutualisten. hier onzen dank uit te drukken aan de HH. deelmakende van 't Bestendig en plaatselijk Komiteit, dié alles met zooveel zorg wisten te schikken, om ons vreem- delingen, den tijd dien we over hadden, zoo aangenaam mogelijk te laten overbrengen. Meer dan drie duizend leden der Vlaamsche Mutual!- feiten, uit alle hoeken van 't Vlaamsche Land, waren ter dier gelegenheid naar Oostende gekomen. Rond 10 1/2 uren wierd een stoet aan de statie en aan palende straten gevormd, deels bestaande uit al de maat schappijen van Onderlingen Bijstand van Oostende, zonder verschil van denkwijze, en de andere vertegen woordigers der bijtredende kringen, waarvan er vele aan gehouden hadden hunne overschoone vaandels mede te brengen, deze trok de voornaamste straten door tot aan het Stadhuis, waar de Congressisten door de stede- lijke Overheid in de groote Feestzaal plechtig ontvangen wierden. s De heer Rogier, nam het woord en dankte de Heeren Burgemeester, Schepenen en Gemeentaraadsled.m voor het gulhartig onthaal dat de Congressisten te beurt viel. Den heer Pieters, Burgemeester der Stad Oostende, heete de Congressisten welkom en zegde dat hij het eer lijk streven der Mutualisten goedkeurde en al deed wat in zijne macht was, om hun op alle mogelijke wijze te hel pen en bij te staan Na de heer Burgemeester nam de heer Vliebergh, Voorzitter der Vlaamsche Mutualisten Landdagen, het woord,om in naam van al de aangeslotene maatschappijen de Stedelijke Overheid te danken, voor het echt Vlaamsch onthaal dat de Congressisten te beurt viel. Daarna had er een gezellige bijeenkomst plaats in het Hotel de Métropole, waar er aan Mevrouw Leonce Ver- brugge een herinneringsteeken en bloemen wierd ge offerd, voor haar moedig streven in zaken Mutualiteit. In den namiddag wierd de eersfe zitting in de groote zaal van 't Gemeentehuis gehouden, onder 't Voorzitter schap van den heer Vliebergh, bijgestaan door den alge- meenen Secretaris, den heer A. Van de Putte aan 't Bu reel bemerkte men nog De HH. Casteels, Delfosse, De Qucker, De Groot, Pieyn, Rogier, alsook de HH. Volks vertegenwoordigers Augusteyns, Büyl en Daens. De kwestie Herinrichting der Voorzienigheidskas voor visschers is lang en levendig bespreken geweest en eindelijk met eene verzending naar eene bijzondere kommissie, die binnen de twee maand haar verslag zal overmaken aan het bestendig komiteit. i De tweede zaak Ondersteuning der Ziekenbonden door de Bureelen van Weldadigheid, is ook goed van stapel geloopen, dank aan den heer Daens, die met moed en kracht de individueele ondersteuning afkeurde, maar die vroeg om de Ziekenbonden in 't algemeen te onder steunen. Op voorstel van den heer Daens, Volksvertegenwoor diger, wierd er met algemeene stemmen en handgeklap 1 den wensch uitgedrukt, dat voortaan alle Gemeentebestu ren naar 't voorbeeld van den Staat sl de mutualistische instellingen zouden steunen zonder onderscheid van poli tieke kleur. i Deze eerste zitting eindigde rond 6 uren en de beste verstandhouding heerschte onder de leden van 't Congres. De kwestie der pensioenen voor oude werklieden is maandag ook goed van stapel geloopen, na eene grondige bespreking waaraan de HH. Primo, De Qucker, Bails en Volksvertegenwoordiger Daens deel ramen, raakte men t akkoord om een ander overgangsmiddel te zoeken voor de personen geboren in 1843 tot 1870. M. Daens bestreed krachtig het plan van dit Pensioen af te schaffen en enkel de spaarzaamheid sterk aan te moedigen. In naam der armste van de arme Ouderlingen vroeg hij integendeel dat dit Pensioen zou behouden worden zonder storting, 1 en haalde hiermeê grooten bijval. De overige punten van 't Congres liepen ook nog al goed van stapel, en men mag zeggen dat er in Oostende goed werk verricht is en er goede wenken gegeven zijn, welke wij hopen door den Vertegenwoordiger der Regee ring, den heer Verhees, zullen verdedigd worden. In den namiddag had er een Vriendenmaal plaats, welke, wij mogen het zeggen, eer aandoet aan de Inrlch- ters. Een lied gezongen door den heer Casseur, afgevaar- 5 digde van den Weezenbond van Mechelen, ten voordeel* 1 van den Tombola der Weezen van de Visschers, bracht de som op van 70 fr. Na eenige woorden van den Voorzitter, waarin hij de Congresleden aanzette op den ingeslagen weg voort te gaan, sloot men onder 't zingen van den Vlaamschen Leeuw^ l(Medegedeeld). Sottegem, Sottegem, gelijk Pastoor Van der Haegen, van Steenhuyze, die Volksvriend, zoo kon zeggen, Sottegem lag dic|it aan zijn hert en hij zou daar als rustende Pastoor hebben willen wonen, maar een geraaktheid hield hem 1 op zijn Steenhuyze, alwaar zijn eerste en zijn laatste was Alleman éen stem en elk soldaat voor zijn Lot Die Pastoor \jan der Haegen was een kloeke Strijder voor d Rechtvaardig- heid, dit schoon woord VAARDIG, GEREED VOOR 'T RECHT Dijnsdag ik vras in Sottegem voor mijnen zitdag van aden dijnsdag der miand bij de W' Brunfaut, van 9 tot 11 ure. sen blij gewoel aan de statie of naar Brussel Marktdag, van aan de statie van Landslieden en Kooplieden verscheide Landbouwers die mij den goeden dag toeroepen j een bejaarde 1 -andsman ging met mij voort, al klappende Ik. Veel gewoel in Sottegem I Hu. Ja, ja, en ge moet naar Gent niet meer gaan, zie eens al die prachtige winkels, 't is al* in eene groote stad. Ik. Redelijk veel Volk I Hij. Vroeger was het nog veel meer; er komt bijna geene boter ineer. Ik. Bij ons t'Aalst is 't zelfde 't is gekomen doot de slechte boerenjaren de Boeren zoeken en vinden ge niet en profijt met de Melkerijen. Hij. Spijtig dat de Boter nagemaakt wordt in En- (Zie vervolg 44* bi. 4* kol.) Buiten Aalst zullen vele menschen verschrikken, bij het zien van dien naam in rouwband. Jan Miers, de Baas.uit de nieuwe Wereld; die se dert 17 jaar gebrekkelijk was, die 's middags op zijnen zetel gebracht werd voor zijnen lessenaar, die daar bleef zitten tot 's avonds 11 of 12 ure, die dan in zijn bed werd gebracht; die daar zoo krachtig en zoo ver standig en dikwijls zoo geestig kon klappen Jan Miers, de Raadgever, de openbare Schrijver, gelijk Kardinaal Wisemans aanhaald dat er te Romen in 't Forum zaten, om Brieven te schrijven, Smeek schriften, Aanspraken, Lijkreden door zijn helder verstand, zijn lange ondervinding, door zijn eenzame morgenduren, was Jan Miers in ondervinding; en dik wijls vroeg men te Brussel in de Ministeriën Maar wie schrijft toch in Aalst die schoone Brieven Jan Miers, de Volksdichter; het Lied 't Moet be teren 1 gezongen alom en zoo geerne gehoord; 't Moet beteren O Christen Volkspartij, Door God ons hier gegeven In ons ellendig leven, Wij strijden aan uw zij. Dat Lied kwam uit zijne pen.. In de jaren i8g5, 96, 97 en 98, was het Jan Miers die aan de zijde v. Priester Daens stond voor 't Pensioen aan d'oude Werkmen- schen; arme Ouderlingen, ge'zijt hem veel verschul digd; honderden Brieven heeft hij voor dat Pensioen geschreven; het Lied der Pensioenkas komt uit het hoofden uit het hart van Jan Miers, dat Lied, een pleitrede voor 't Pensioen. Men ziet arme oude lieden Strompelend nu uit bedelen gaan, En hun stramme hand u bieden Om te vinden hun bestaan. Hoe vernederend voor die menschen Die men noemt het bedelaarsras Moet elk edel hart niet wenschen Dat men sticht de Pensioenkas Velen die gebrek hier lijden Steekt men gauw in een gesticht, En zoo ziet men 't huwelijk scheiden Dat door God werdt ingericht. Dit zou haast niet meer geschieden, Elk bleef liever bij zijn kroost, Zoo die noodlijdende lieden Vonden in 't Pensioen hun troost. JAN MIERS, Martelaar, uit eene begoedde Fami lie van Opwijck, aldaar reeds beroemd afs Muzikant en Volksdichter; naar Aalst gekomen als Schrijver in de Fabriek Jelie; op de Fabriek een verkoudheid opge daan in de lenden, thuis moeten blijven, korts nadien gebrekkelijk worden; niet meer kunnen staan of gaan femeesterd worden door 't koud water, door 't vuur, oor 't mes, door 't inspruiten; zonder hulp of zonder baat I. 17 jaar gewerkt, zonder in de vrije lucht te komen, tenzij op de dagen der Kiezing... Martelaar I Lijden doet medelijden krijgen.. Op de 17 jaar van zijn bitter lijden heeft Jan Miers met duizende men schen getroost en geholpen, ja, alhoewel hij onbemid deld was, ontelbare malen kosteloos gewerkt voor de menschen die in grooten nood verkeerden. En die brave, moedige, geleerde, goedhertige Jan Miers heeft zijn hoofd gelegd, is ons ontrukt, bijna schielijk; zijn Aalstersche Vrienden bemerkten hem niet, maar de vreemde Demokraten zagen met schrik dat hij verviel, ja verteerde den 6 Juli, men zag het niet meer voor zijnen Lessenaar; sommigen dachten Het zal overgaan; weldra gaan wij hem terugzien I Eilaas 't was het uiteinde, de DoodJan Miers werd het gewaar; zonder schrik of angst zag hij de Dood naderen; goed bijtijds, met zijn volle verstand ontving hij zijn H. Rechten; het deed hem goed, als de Vaarons, de Wees Gegroet en de Vier Akten voor gelezen werden en hij bad godvruchtig en kristelijk meê.. Het waren 4 5 aandoenlijke dagen al wie in de Nieuwe Wereld kwam, ging den Lijder de hand drukken en velen gaven hem een kruisken op zijn voorhoofd. Zoo verzwakte hij gedurig in die laatste benauwende oogenblikken, de wereld verdwijnt, niets van al wat de wereld behelst, kan ons baten of troos ten, wat blijft er dan over dan ons berouwvol aan de Godheid overleveren met Geloof, Hoop en Liefde!. Dit heeft onze Vriend Jan Miers gedaan; hij is zacht en rustig gestorven, den donderdag nacht, korts voor 12 ure; zijn Begraving had plaats zaterdag 11 Juli, ten 4 ure, stil, nederig, redelijk veel Volk dat mééging naar 't Kerkhof, alwaar ik in aller naam het hartelijk, vriendelijk en kristelijk afscheid nam. De hoofdzaak in de wereld is GOED DOEN AAN DEN EVEN MENSCH, en dat heeft Jan Miers gedaan, persoon lijk aan duizenden, en door zijn opoffering en meêwer- kingin de Kristene Volkspartij. DE GROOTE geschreven door Eerw. Heer Priester V. Huys, een meesterstuk; een vijfde uitgave komt te verschijnen 716 bl. op dik papier, met talrijke platen, naar de tee- keningen van M. Bon Gaston de Vinck en Jonkvrouw L. de Hem, prachtige platen; prijs 4 fr., franco 4.5o te bekomen in ons Bureel.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1908 | | pagina 3