Baekeland
JAN MIERS
j Vlaamsche
Mutualisten
Üe Persoonlijke dienst.
Auri sacra fames
De groote Uyleuspiegel
N
Nieuws over SOTTEGEM
iets, al de Volkeren van Europa zich beurtelings eene
verschrikkelijke aderlating gaven, hoe de grooten het
arme Volk tegen elkander opjoegen, toont hen de ar
moede in d|e Gezinnen, de wanhoop der Moeders, het
geween van Vrouwen en Kinders wijst hen op de afgrij
selijke slagvelden en hunne verschrikkelijke gevolgen.
En verkondig hun dan en prent ze diep in hun hart en
geest die spreuk van onzen goddelijken MeesterGij
zijt allen broeders en zijne wetGe zult niet dood
slaan. Leert hun elkanders gebreken verdragen,
zich onderling te helpen en in ongeluk en smart bij te
staan, leert hun dat Fransch Duitsch- of Engelschman,
ook menschen zijn zonen van denzelfden God dat ons
Vaderland door zijnen langen vrede tot den bloei gekomen
is op dewelke het nu staat, en dan zullen ze in de toe
komst geene valsche begrippen meer hebben over Vader
land, dan zal men niet meer zien gebeuren dat twee
Volkeren hun uiterste best doen om elkander te vernieti
gen en dat dagelijks de dagbladen den lof ophemelen van
deze of geene gegaloneerden moordenaar, opdat op zijn
bevel eenige duizende Broeders naar de eeuwigheid ge
stuurd werden. Dan zouden al die overdreven uitgaven
voor bewapening onnuttig zijn en ten goede kunnen ko
men aan de werkende klasse, dan zou die zoo lang ge-
wenschte dag van Internationale vrede mogelijk zijn
en Christus WetBemint elkanderbewaarheid zijn.
Veritas.
Is dat Kasernedwang gelijk 't Nieuws van den Dag
schrijft.
Neen, Persoonlijke Dienst is Elk soldaat voor zijn
lot, is verbetering der kasern, de kasern als een collegie
is vermindering van dienst (gelijk in Holland) 8 h 12
maand, is de weg naar Soldatendienst, VRIJ, gelijk al de
andere Staatsdiensten.
riep Apostel Paulus uit; die vervloekte gouddorst I
Gregorius I, genaamd Gregorius de Groote, een der
geleerdste mannen van zijnen tijd, heilig verklaard, die
Paus schreef en preêkte De Kerk heeft de rijkdommen
niet noodig, maar het hert der Volkeren moet zij hebben,
door de liefde tot den Evenmensch.
Als er Priesters zijn, Kloosterlingen of Kloosterzusters
zijn, die jacht maken op geld, op erfenissen, ze doen
meer kwaad aan den Godsdienst dan al de Ketterijen.
Bijna niemand zal tegen de Klooster» zijn, als zij in de
Werken van Bermhertigheid blijven, volgens d'inzichten
hunner stichting. De Kloosters, die politiek doen, die
handel drijven, die geldkoffers worden, zulke Kloosters
vallen onder de verachting van 't Volk.
•I n ATTa Druwé, beschuldigd van
XjLIU Vmoordpoging met voorbe
dachtheid, hij was gekomen
met een dolkmes *n een revolver van 10 scheuten, om
een arm weezemeisje te vermoorden, dat met hem niet
wilde trouwen, Druwé is vrijgesproken en aanstonds los
gelaten. Hij mag zijn hand kussen de Dochter, het Wee-
zenmeisje, sprak voor den Jury in zijn voordeel. De Pre
sident vroeg haar
Dochterken. wat denkt ge, waarom hij u wilde dood
schieten
Och Mijnheer, was hare antwoord, ik denk dat hij
niet wist wat hij deed.
EEN WONDERSCHOON boeken zeer goedkoop
is
510 bladzijden, met talrijke platen, leerzaam en aange
naam boek, echt Vlaamsch, met talrijke Vlaamsche spreu
ken, prijs franco thuis 2 00.
De kleine UYLENSPIEGEL aan 0,50 c.
Het was een oogenblik een geklikkak van de
pannen der karabijnen en pistolen, welke men
opende om te zien of het buskruit er zich nog
behoorlijk in bevond en dan wederom toesloot
dat het kraakte. Jan en Victor die zulks ge
woon waren, stopten hunne pijpen, alsook de
heer Stiermarck, die dat met veel statigheid
deed, benevens twee der Gendarmen. De
overigen waren geene rookers. Kort daarop, na
hunne veldflcsschen van genever te hebben
voorzien, verlieten zij de herberg onder de
groeten van den baas en bazin, die alle dagen
zulke milde gasten wel zouden hebben willen
ontvangen.
De zon ging juist onder, toen zij buiten kwa
men roode, gele en purperen strepen sierden
de westerkim en de zoele avondstond beloofde
zoojjjverrukkend te zijn als de morgendstond
was geweest. Doch onze mannen hadden heel
iets anders in den zin, dan de schoonheid der
natuur te bewonderen zij trokken dan voort
met den heer Stiermarck aan het hoofd, altijd
het spoor van het dravend en somtijds ook
stapvoetend paard volgend, langs de Parochiën
Sonnegem, Vlierzele en Bavegem, zonder dat
men bemerkte dat het paard ergens had ge
staan.
De kapitein werd verdrietig en sprak in zijne
gramschap ongeduldige en grove woorden, maar
John ging altijd, als op Gods Genade voort,
zeggende dat zij volhardend toch zouden ein
digen met den ruiter te vinden.
Nabij Oosterzele liep de aardeweg door de
bosschen het was reeds lang avond geworden,
doch daar de maan klaar en helder scheen, had
de Engelschman, gewoon aan zulke dingen, tot
dusver bescheidelijk het paardenspoor gevolgd.
Men bleef dan staan tot dat de twee gendarmen
hunne lantaarns hadden ontstoken en na een
weinig te hebben gerust en een teug aan de
veldflesch te hebben gedronken, gingen de lan
taarndragers en den heer Stiermarck in hun
midden vooruit en de anderen volgden. Zoo
trokken zij door de bosschen, niets ziende dan
Het VII Congres der Vlaamsche Mutualisten verleden
Zon- en Maandag gehouden te Oostende, is buiten ieders
1 verwachting gelukt en het betaamt aan ons Vlaamsche
Mutualisten. hier onzen dank uit te drukken aan de HH.
deelmakende van 't Bestendig en plaatselijk Komiteit, dié
alles met zooveel zorg wisten te schikken, om ons vreem-
delingen, den tijd dien we over hadden, zoo aangenaam
mogelijk te laten overbrengen.
Meer dan drie duizend leden der Vlaamsche Mutual!-
feiten, uit alle hoeken van 't Vlaamsche Land, waren ter
dier gelegenheid naar Oostende gekomen.
Rond 10 1/2 uren wierd een stoet aan de statie en aan
palende straten gevormd, deels bestaande uit al de maat
schappijen van Onderlingen Bijstand van Oostende,
zonder verschil van denkwijze, en de andere vertegen
woordigers der bijtredende kringen, waarvan er vele aan
gehouden hadden hunne overschoone vaandels mede
te brengen, deze trok de voornaamste straten door tot
aan het Stadhuis, waar de Congressisten door de stede-
lijke Overheid in de groote Feestzaal plechtig ontvangen
wierden. s
De heer Rogier, nam het woord en dankte de Heeren
Burgemeester, Schepenen en Gemeentaraadsled.m voor
het gulhartig onthaal dat de Congressisten te beurt viel.
Den heer Pieters, Burgemeester der Stad Oostende,
heete de Congressisten welkom en zegde dat hij het eer
lijk streven der Mutualisten goedkeurde en al deed wat in
zijne macht was, om hun op alle mogelijke wijze te hel
pen en bij te staan
Na de heer Burgemeester nam de heer Vliebergh,
Voorzitter der Vlaamsche Mutualisten Landdagen, het
woord,om in naam van al de aangeslotene maatschappijen
de Stedelijke Overheid te danken, voor het echt Vlaamsch
onthaal dat de Congressisten te beurt viel.
Daarna had er een gezellige bijeenkomst plaats in het
Hotel de Métropole, waar er aan Mevrouw Leonce Ver-
brugge een herinneringsteeken en bloemen wierd ge
offerd, voor haar moedig streven in zaken Mutualiteit.
In den namiddag wierd de eersfe zitting in de groote
zaal van 't Gemeentehuis gehouden, onder 't Voorzitter
schap van den heer Vliebergh, bijgestaan door den alge-
meenen Secretaris, den heer A. Van de Putte aan 't Bu
reel bemerkte men nog De HH. Casteels, Delfosse, De
Qucker, De Groot, Pieyn, Rogier, alsook de HH. Volks
vertegenwoordigers Augusteyns, Büyl en Daens.
De kwestie Herinrichting der Voorzienigheidskas
voor visschers is lang en levendig bespreken geweest
en eindelijk met eene verzending naar eene bijzondere
kommissie, die binnen de twee maand haar verslag zal
overmaken aan het bestendig komiteit. i
De tweede zaak Ondersteuning der Ziekenbonden
door de Bureelen van Weldadigheid, is ook goed van
stapel geloopen, dank aan den heer Daens, die met moed
en kracht de individueele ondersteuning afkeurde, maar
die vroeg om de Ziekenbonden in 't algemeen te onder
steunen.
Op voorstel van den heer Daens, Volksvertegenwoor
diger, wierd er met algemeene stemmen en handgeklap 1
den wensch uitgedrukt, dat voortaan alle Gemeentebestu
ren naar 't voorbeeld van den Staat sl de mutualistische
instellingen zouden steunen zonder onderscheid van poli
tieke kleur. i
Deze eerste zitting eindigde rond 6 uren en de beste
verstandhouding heerschte onder de leden van 't Congres.
De kwestie der pensioenen voor oude werklieden is
maandag ook goed van stapel geloopen, na eene grondige
bespreking waaraan de HH. Primo, De Qucker, Bails en
Volksvertegenwoordiger Daens deel ramen, raakte men
t akkoord om een ander overgangsmiddel te zoeken voor
de personen geboren in 1843 tot 1870. M. Daens bestreed
krachtig het plan van dit Pensioen af te schaffen en enkel
de spaarzaamheid sterk aan te moedigen. In naam der
armste van de arme Ouderlingen vroeg hij integendeel
dat dit Pensioen zou behouden worden zonder storting, 1
en haalde hiermeê grooten bijval.
De overige punten van 't Congres liepen ook nog al
goed van stapel, en men mag zeggen dat er in Oostende
goed werk verricht is en er goede wenken gegeven zijn,
welke wij hopen door den Vertegenwoordiger der Regee
ring, den heer Verhees, zullen verdedigd worden.
In den namiddag had er een Vriendenmaal plaats,
welke, wij mogen het zeggen, eer aandoet aan de Inrlch-
ters.
Een lied gezongen door den heer Casseur, afgevaar- 5
digde van den Weezenbond van Mechelen, ten voordeel* 1
van den Tombola der Weezen van de Visschers, bracht
de som op van 70 fr.
Na eenige woorden van den Voorzitter, waarin hij de
Congresleden aanzette op den ingeslagen weg voort te
gaan, sloot men onder 't zingen van den Vlaamschen
Leeuw^ l(Medegedeeld).
Sottegem, Sottegem, gelijk Pastoor Van der
Haegen, van Steenhuyze, die Volksvriend, zoo
kon zeggen, Sottegem lag dic|it aan zijn hert
en hij zou daar als rustende Pastoor hebben
willen wonen, maar een geraaktheid hield hem 1
op zijn Steenhuyze, alwaar zijn eerste en zijn
laatste was Alleman éen stem en elk soldaat
voor zijn Lot Die Pastoor \jan der Haegen
was een kloeke Strijder voor d Rechtvaardig-
heid, dit schoon woord
VAARDIG, GEREED VOOR 'T RECHT
Dijnsdag ik vras in Sottegem voor mijnen
zitdag van aden dijnsdag der miand bij de W'
Brunfaut, van 9 tot 11 ure.
sen blij gewoel
aan de statie
of naar Brussel
Marktdag, van aan de statie
van Landslieden en Kooplieden
verscheide Landbouwers die mij den goeden
dag toeroepen j een bejaarde 1 -andsman ging
met mij voort, al klappende
Ik. Veel gewoel in Sottegem I
Hu. Ja, ja, en ge moet naar Gent
niet meer gaan, zie eens al die prachtige winkels, 't is al*
in eene groote stad.
Ik. Redelijk veel Volk I
Hij. Vroeger was het nog veel meer; er komt bijna
geene boter ineer.
Ik. Bij ons t'Aalst is 't zelfde 't is gekomen doot
de slechte boerenjaren de Boeren zoeken en vinden ge
niet en profijt met de Melkerijen.
Hij. Spijtig dat de Boter nagemaakt wordt in En-
(Zie vervolg 44* bi. 4* kol.)
Buiten Aalst zullen vele menschen verschrikken, bij
het zien van dien naam in rouwband.
Jan Miers, de Baas.uit de nieuwe Wereld; die se
dert 17 jaar gebrekkelijk was, die 's middags op zijnen
zetel gebracht werd voor zijnen lessenaar, die daar
bleef zitten tot 's avonds 11 of 12 ure, die dan in zijn
bed werd gebracht; die daar zoo krachtig en zoo ver
standig en dikwijls zoo geestig kon klappen
Jan Miers, de Raadgever, de openbare Schrijver,
gelijk Kardinaal Wisemans aanhaald dat er te Romen
in 't Forum zaten, om Brieven te schrijven, Smeek
schriften, Aanspraken, Lijkreden door zijn helder
verstand, zijn lange ondervinding, door zijn eenzame
morgenduren, was Jan Miers in ondervinding; en dik
wijls vroeg men te Brussel in de Ministeriën Maar
wie schrijft toch in Aalst die schoone Brieven
Jan Miers, de Volksdichter; het Lied 't Moet be
teren 1 gezongen alom en zoo geerne gehoord; 't Moet
beteren
O Christen Volkspartij,
Door God ons hier gegeven
In ons ellendig leven,
Wij strijden aan uw zij.
Dat Lied kwam uit zijne pen.. In de jaren i8g5, 96,
97 en 98, was het Jan Miers die aan de zijde v. Priester
Daens stond voor 't Pensioen aan d'oude Werkmen-
schen; arme Ouderlingen, ge'zijt hem veel verschul
digd; honderden Brieven heeft hij voor dat Pensioen
geschreven; het Lied der Pensioenkas komt uit het
hoofden uit het hart van Jan Miers, dat Lied, een
pleitrede voor 't Pensioen.
Men ziet arme oude lieden
Strompelend nu uit bedelen gaan,
En hun stramme hand u bieden
Om te vinden hun bestaan.
Hoe vernederend voor die menschen
Die men noemt het bedelaarsras
Moet elk edel hart niet wenschen
Dat men sticht de Pensioenkas
Velen die gebrek hier lijden
Steekt men gauw in een gesticht,
En zoo ziet men 't huwelijk scheiden
Dat door God werdt ingericht.
Dit zou haast niet meer geschieden,
Elk bleef liever bij zijn kroost,
Zoo die noodlijdende lieden
Vonden in 't Pensioen hun troost.
JAN MIERS, Martelaar, uit eene begoedde Fami
lie van Opwijck, aldaar reeds beroemd afs Muzikant
en Volksdichter; naar Aalst gekomen als Schrijver in
de Fabriek Jelie; op de Fabriek een verkoudheid opge
daan in de lenden, thuis moeten blijven, korts nadien
gebrekkelijk worden; niet meer kunnen staan of gaan
femeesterd worden door 't koud water, door 't vuur,
oor 't mes, door 't inspruiten; zonder hulp of zonder
baat I. 17 jaar gewerkt, zonder in de vrije lucht te
komen, tenzij op de dagen der Kiezing... Martelaar I
Lijden doet medelijden krijgen.. Op de 17 jaar van
zijn bitter lijden heeft Jan Miers met duizende men
schen getroost en geholpen, ja, alhoewel hij onbemid
deld was, ontelbare malen kosteloos gewerkt voor de
menschen die in grooten nood verkeerden.
En die brave, moedige, geleerde, goedhertige Jan
Miers heeft zijn hoofd gelegd, is ons ontrukt, bijna
schielijk; zijn Aalstersche Vrienden bemerkten hem
niet, maar de vreemde Demokraten zagen met schrik
dat hij verviel, ja verteerde den 6 Juli, men zag het
niet meer voor zijnen Lessenaar; sommigen dachten
Het zal overgaan; weldra gaan wij hem terugzien I
Eilaas 't was het uiteinde, de DoodJan Miers
werd het gewaar; zonder schrik of angst zag hij de
Dood naderen; goed bijtijds, met zijn volle verstand
ontving hij zijn H. Rechten; het deed hem goed, als
de Vaarons, de Wees Gegroet en de Vier Akten voor
gelezen werden en hij bad godvruchtig en kristelijk
meê.. Het waren 4 5 aandoenlijke dagen al wie in
de Nieuwe Wereld kwam, ging den Lijder de hand
drukken en velen gaven hem een kruisken op zijn
voorhoofd. Zoo verzwakte hij gedurig in die laatste
benauwende oogenblikken, de wereld verdwijnt, niets
van al wat de wereld behelst, kan ons baten of troos
ten, wat blijft er dan over dan ons berouwvol aan de
Godheid overleveren met Geloof, Hoop en Liefde!.
Dit heeft onze Vriend Jan Miers gedaan; hij is zacht
en rustig gestorven, den donderdag nacht, korts voor
12 ure; zijn Begraving had plaats zaterdag 11 Juli, ten
4 ure, stil, nederig, redelijk veel Volk dat mééging
naar 't Kerkhof, alwaar ik in aller naam het hartelijk,
vriendelijk en kristelijk afscheid nam. De hoofdzaak
in de wereld is GOED DOEN AAN DEN EVEN
MENSCH, en dat heeft Jan Miers gedaan, persoon
lijk aan duizenden, en door zijn opoffering en meêwer-
kingin de Kristene Volkspartij.
DE GROOTE
geschreven door Eerw. Heer Priester V. Huys, een
meesterstuk; een vijfde uitgave komt te verschijnen
716 bl. op dik papier, met talrijke platen, naar de tee-
keningen van M. Bon Gaston de Vinck en Jonkvrouw
L. de Hem, prachtige platen; prijs 4 fr., franco 4.5o
te bekomen in ons Bureel.