Herdersem, r; den Loopende Nieuws De .Legermachten De algemeene werkstaking bij de Drukkersgaslen Algemeen Stemrecht Buiten de dragers van Kruis en Kroonen en eenige Leden der Familie mocht niemand binnen. aan de Nieuwe Wereld, andere menschen, an dere boomen, andere gewassen en andere le venswijzen te vinden En ze zagen hier alles gelijk in Europa, de menschen waren gekleed en spraken gelijlc te Parijs op 8000 kilometers afstand, met dit ver schil dat men hier weinig Ft ansch hoorde,doch meest Engelsch en verder alle talen der wereld. Het verschil van landbouw en levenswijze konden zij met hun klein verstand niet vatten. De dag der afreizen naar Chagres was geko men. Nu waren zij niet op een groot Zeilschip, maar op een prachtigen Stoomboot van 25o peerdenkracht. Hij was nieuw opgebouwd voor de reis tusschen Engeland en Amerika, met wonder bare pracht, groote kamers en eetplaatsen- salons, spiegels, tapijten, kunstig en rijkelijk met het kostbaarste hout, witten ahoru, ver guld citroenhout, mahomehout, acajou, palis sander, ebbenhout, enz. Vol verrukking zagen zij op, als bij een hard geschuifel en wolken rook, de groote wielen diep in de zee drongen, begonnen rond te draaien, hoog en wit schuim opwierpen en als een reus met ijzeren arm dit groot zeeschip voorttrekken, ondanks weêr en wind, met een snelheid van lo kilometers per uur. Van Haver naar New York had men bijna dezelfde warmte als te Parijs, alhoewel New- York 8 graden dichter is bij den Evenaar of de plaats waar de Zon lijnrecht op den grond daalt. Maar na 3 dagen Zeereis naar 't Zuiden, wierden de kinderen gewaar dat zij de ver heugde luchtstreek naderden. De Zonnestralen werden brandend; dag en Dacht hingen aan een; want was de Zon onder als de hemel daar was, vol sterren men bemerkte niet dat het dageraad was en schemering het firmament werd donkerblauw en de zee kreeg een gouden scnemering met al de voorwerpen op 't Schip. Men vaarde immers naar 't Goudland. ACHTBARE TOEHOORDERS, Achtbare Toehoorders Vrienden 7 Dus is onze II oederlaal in Oud-VIaanderen verboden 1 Burgers mt Zondag morgend had te St Gillis eene vergadering plaats van Letterzetters. Na eene lange bespreking werd er eene dagorde gestemd waarbij de Drukkersgasten verk'aren te zul len staken op 14 April, uitzondering makt» de noch tans voor dezen die werkzaam zijn aan de nieuws bladen. Edoch, deze laatsten, mogende aan 'i werk blijven, zullen eene zware bijdrage te betalen hebben. is het leven en de ziel der Democratie; Alg. St. is het eenige en krachtige middel, door het welk wij een Volksregeering zullen hebben en de Volkswetten die wjj vruchteloos aan de Bewaarders vragen. Priester Daens. Dender, nabij Wleze, volgens de optelling 1910 1787 zielen zacht moedig, vrijmoedig en verstandig volk zondag heb ik er veel hertelijae vriendschap ontvangen de katholieke Bewaarders verachten en bespotten Daens, verre van Aalst strooien ze tegen hem de schandelijkste geruchten uitmet de kiezing 1 jl2 maakten ze zelfs de schoolkin deren op, om Daens smadig achterna te roepen maar dat zij den ouden Daens eens volgden, dat ze zagen hoe hij vriendschap, ja liefdeblijken ontvangt van klein en groot 1 'i Is een oprecht aandoenlijke Beati. 'Een jongeling van Herdersem, Alfons KIEKENS, 24 jaar, werkzaam 't Aalst in de groote Filature, was on langs schielijk overleden. Ik hoef hier niet te zeggen wie hij was, de twee Lijkreden die volgen, zullen het aan elk openbaren Herdersem had voor hem een schoon ardui nen kruis Jdoen maken in Aalst, Brabantstraatzijne werbroeders hadden 3 der schoonste Kroonen gekocht, die in Aalst waren, en zondag ten 3 ure werd de rouw stoet gevormd aan de kerkMuziek was er niet Zatur- dag avond had het komiteit met 6 st. tegen 5 Neen gestemd, tegen de grooie meerderheid der werkende Leden die krachtig Ja zegde ons Muziek kon niet, het hert der werkende Leden was goed, maar eenigen hadden reeds dien dag geschikt en de tijd ontbrak voor d'Herhalingen; de Stoet trok dus in plechtige stilte van aan de Kapel; langs den breeden effen steenweg naar 't Campo Santo.. Heeft Herdersem ooit zulken langen deftigen Stoet van Mansvolk gezien. Eerst het Kruis op een draagberd in zwarten floers met zilvere tranen, dan de 3 kroonen ge dragen door 6 Fabriekdochters; Herdersem, Bond, Too- neet, Ziekenfondssterk in getalverscheide honderde Werkbrceders uit Aalst en omliggende, talrijke Demo craten uit Aalst en Wieze. Voor de orde werd goed ge zorgd door Commissarissen met rouwband. Die onafzienbare Stcet aan't kerkhof gekomen, bleef s'il, er was gewoel en gedrum; Aalst, achteraan, zag de ijzeren grdje openen en aanstonds terug sluiten. Aan den Champetter waren strenge orders gegeven, ofschoon de Fabriekwerkers van Aalst een Postkaart ont vangen hadden In welke enkel spraak was van oeen Mu ziek op 't Kerkhof. Het Kruis werd dus geplant, de Kroonen eraangehangen; een deel der grilje werd geo- pend, een stoel werd gebracht uit een herberg, van daar werden de Lijkreden uitgesproken; 1° Namens Herdersem door Benoit De Saedeleer Pas eenige weken geleden stonden we hier op dit zelfde Kerkhof, voor ditzelfde graf. Rondom ons zagen wij niets dan bittere tranen en grie- vende smart. Ons harte zelf was overstelpt van droefheid en wee... Waarom toch die algemeene droefheid Waarom die tranen in d'oogen van al die vrouwen en mannen die rond i dit graf geschaard stonden Helaas, de nooit verzadigde dood, was plotselings uit i onze rangen een vriend komen wegrukken, die we van harte lief hadden, dien we beminden ais een broeder... Een strijdmakker, nederig en zelfvergetend, die ons i immer voorging, ons opwekte, sterkte en in wiens hart I het immers bruischte van strijdlust. Daarom die tranen, die smart I Omdat onze dierbare vriend Alfons Kiekens uit ons midden was weggerukt t En als we dit heilig Doodenveld verlieten, als we treurmoedig heengingen na de stoffelijke overblijfsels i aan den scnoot der aarde te hebben toevertrouwd dan i dachten wij bij ons zeiven Blijft er nu niets meer' over van hem die we zoo teêr beminden Is er nu niets meer i die in hem In de gedachten zijnen vt leiden zal doen her- leven l Zal een ondankbare vergetelheid het loon zijn van hem aan wie wij zooveel verschuldigd zijn Neen I Gs daarom dat wij, zijne vrienden, hier heden boven zijn graf dit kruis hebben doen oprichten, als blijk onzer innige dankbaarheid en omdat het ons herinnere dat hier de stoffelijke overblijfsels berusten van een moedige kam per der heilige volkszaak. En telkens wij hier zullen voorbijgaan, zal het beeld van onzen vriend, zal zijn moed en zijn strijden ons voor den geest oprijzen Bij sombere dagen zal dit kruis ons de hoop en moed terugschenken zooals hij het deed, onze Vriend Alfons Kiekens. Komt gij, jongelingen, en leert aan dit kruis Dat het u opleide naar een hooger ideaal - dat eens het zijne was. Dat het u meevoere in den strijd die ook de zijne was. Dat dit Kruis ons ten allen tijde herinnere dat we als broeders, hand in hand, moeten strijdend blijven voor onze arme misdeelde werkbroeders. Het zal de schoonste hulde zijn welke wij den dierba ren afgestorvene kunnen doen 't Is zijn werk hier voorts te zetten en te doen zegevieren. Zoo doende zal hij in ons midden voortleven, zooals de groote dichter Gezelle het eens zegde Hij leve dan, afschoon de pijl hem kwam te kerven De levensdraad in twee die uwe hand ontvlood, Hij leve om in ons hart, voortaan niet meer te sterven Van uwe schichten vrij, O overwonnen dood I 2" Namens de Werkbroeders Eenige weken zijn verloopen sedert ons het pijnlijk j nieuws ter hoore kwam, van het zoo ongelukkig vroegtij- j afsterven van ons aller vriend en kameraad, Kiekens Alfons. Zijne plotselinge verdwijning, zijn vroegtijdig afsterven heeft in ons midden eene wijde ruimte nagelaten, juist j omdat Hij bezielt was met een karakter vol moed en rechtvaardigheid. Ja, met een karakter dat Hij met eenie der kon doen overeenstemmen, bijgestaan met eenen i vriendelijken omgang in geheel zijne omgeving, ja, hoe j menigmaal hebben wij Hem allen niet moeten bewonde- ren, toen wanneer het er op aankwam, een dag in vroo- lijkheid en vermaak door te brengen. En nu. nu zijn wij j hier vereenigd, rond het graf dat zijn kil gebeente heeft verzwolgen, om eene laatste hulde aan zijne nagedachte- nis te brengen, met In naam van al zijne werkmakkers dis Hem allerliefst hadden de KROON van rechtvaardigheid j komen neder te leggen, dat voortaan aan den bezoeker i dezer eenzame doodenplaats de rustplaats van onzen diepbetreurden kameraad Alfons zal aanwijzen. lk wil hier de gelegenheid te baat nemen om aan i zijnen duurbaren vader, moeder, broeders en zusters en i duurbare naastbestaande in naam van al zijne kameraden, j en zijne werkmakkers, in het bijzonder de innigste ge- voelens van deelneming in den rouw welke hun zoo diep heeft getroffen, aan te bieden. Als wij als vrienden van den afgestorvene zoo zeer wa ren aangedaan, door zijne onverwachte ongelukkige dood, hoe wreed moet de slag geweest hebben voor U achtbare ouders en bloedverwanten, U een schat te zien ontrukken waarop alle uwe hoop ruste, eenen zoon in de prilste jeugd van zijn leven te zien vallen als eene roos van haren stengel geplukt. En nu, mochten wij U, die hier aan den voet van Uwe grafstede staan, U nogmaals aanschouwen in den vorm zooals wij U hebben verlaten. Ach, wat eene tevredenheid zoude het niet wezen, maar helaas 1 te laat, zijn af scheid met deze aarde van ellende is zoo treffend dat Hij op zijn doodseintje uitriep In vrede zal ik slapen en rust genieten, want Gij O Heer, hebt mij die hoop be vestigd. Die woorden stellen ons te vreden beste vriend Alfons, en 't is daarom dat wij hier vandaag de KROON des geluks op den grond van Uw hart komen neder te leggen als teeken van rechtschapenheid en verkleefdheid, welke wij U nog kunnen toedragen. En nu voor het laatst rust zacht en in vrede. Vaarwel goede en trouwe vriend, Vaarwel tot hiernamaals. Volksvertegenwoordiger Daens deed een aanspraak over de schoone voo:beelden van lever, leerzaamheid en i werkzaamheid van Alfons Kieckens, in zijn kort maar rustig leven, over de plichten van alle Arbeiders in dezen tijd, met Hulde en Dank aan de Bevolking van Herder sem en de Fabriekwerkers van Aalst. Het bevel was gegeven niemand op 't Kerkhof toe te laten, doch na strenge opwerpingen van den Volksver tegenwoordiger, werd dit Russisch Ukaas ingetrokken. E LENTE. Och, Dichter Tol lens, ge roept het zoo schoon Jaik hoor u welkom heeten, schoone bruidstijd der Natuur, i die den winter bar en guur, en I zijn plondren doet vergeten gij bebloemt tot zelfs de reten van den naakten kerkhofmuur. Elke blik langs veld en dreven, stort in in de adren levensvreugd. Ondertusschen is Kokino Albrecht uit Duitschland naar hu's gekomen, 't Was zijn plicht. Minister de Broqueville keert terug uit Zwitserland. Door zijn zwakheid tegenover M. Woests is hij in leelijke klodden geraakt. Baron Edwaid Whetmall, Senateur van Hasselt, sedert 1807, is vrij dag overleden te Brussel, Throonstraat, hij was van de klas-43. Hij had 7 groote Eerekruisen.. Ja, ja, he den vol waarde, morgen onder d'aarde. Te HOEI gaat een Bedelaar 100 jaar worden. Tot ove r eenige maanden reisde hij naar verafgelegene plaatsen, voor DorpsbegralenissenMen noemde hem «droog brood» Nu is hij in een Hospicie. Er is een Feest-Komiteit voor dien Eeuweling-BedelaarAl wat eindigt is kort, eens voorbij, 'r is écn oogenblik. -- In Frankrijk is de Soldatendienst op 3 jaar gebracht. Het waait overal in de zeilen der Militaire Partij, tot groote verkwisting van zuurgewonnen geld. - In' België wordt kozijn? jeswinkelderij ontdekt van millioer.en in de Militaire Wereld. In RUSLAND worden 4 Schepen van 3o,ooo ton gebouwd, 4 van 23,000 ton en 3 van 22,500 ton. En ontelbare werkende menschen sterven daar bijna van honger. In Duitschland is't Leger in vredes tijd gebracht op 65o,ooo man De inzichten der boos wichten verijdeld zullen worden. Onze rijkste zegen ligt in den vrede van het huiselijk geluk. Te LA- MANARI, in Italia, lag een jongen van 12 jaar, als 45 dagen in lithargie; ze moesten hem voeden en laven langs zijnen neus; eensklaps schoot hij uit zijnen slaap- dood. Alles had hij geboord; 't moet lastig zijn daar liggen als eenen steen en alles hooren. Als men ver van elkander is, dan gevoelt men zich meermaals hot innigst vereenigd. In Oud-VIaanderen, in de Wereldtentoonstelling, schrijven het Handelsblad en de Vlaamsche Ga zet, worden de huurders van huisjes VERPLICHT niets anders dan Fransche opschriften te gebruiken, maar toegelaten op aanvraag die opschriften IN VREEMDE TALEN uit te hangen. 't Vlaamsche is geene vreemde taal, maar eene Nationale. Vies zijn ze van de Taal van 't Volk Wij zullen weldra zien of zij ook van onze centen vies zijn De vulgarisateurs spelen eene schandelijke rol Vlaamsche werklieden worden verstooten, Walen met open armen aanvaard vele bedienden kennen geen woord Vlaamsch Openlijk werd door Minister David in het Fransch Parlement verklaard dat Frankrijk geen deel neemt aan de Tentoonstelling uit handelsbelang, maar om den Franschen invloed hier te versterken. Fransche voordrachtgevers verkondigen dat de Voorzitter der Fransche Republiek zijne hooge gunsten voorbehoudt aan degenen die hier den strijd voor de herstelling on zer Vlaamsche grieven het best tegenwerken door de aanhechting der geesten, wordt de onafhan kelijkheid van ons dierbaar vaderland bedreigd. Schande over de Overheden, die slaven van den vre rade, die om stoffelijk voordeel gevaarlijke lusten in het buitenland gaan opwekken. Weg met de slechte Burgers en decoratie jagers SNELLAERTSKRING. Ziehier de sterkte der legermachten van Europa in tijd van oorlog v Duitschland 5,252,000 man Oostenrijk-Hongarië 2,243,000 Italië 1,854,000 Frankrijk 4,833,000 - Rusland 8,580,000 Te bekomen in ons Bureel 't Boek van PASTOOR KNEIPP of het leven van den wonderbaren man, alsmede voorschriften en Raadgevingen over voedsel en kleeding, alsook om te varkloekon en te genezen door het water. 4* uitgave 0,10

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1913 | | pagina 3