é#i
4
ONUiCHÜUW.
Armoê-beeld
OF DE
itUKTi; \v a i: s
SC;
%J\M Br*®1
2A1AShV?
«0»
Gedwongene belijdenis.
vrouw, dat M iubert u de brieven van
XXIV.
Ik zeg, M<
zij ec-vr behandigd heeft, maar de brieven van
zijn Meestereé heeft kunnen behouden.
Ik zeg en herhaal u dat Maubert een Ellende
ling is
Ellendeling geworden is. Mevrouw, den dag dat
hij zijn meester verraden heeft uit geldzucht, gelijk
Judas. Dwing mij niet op te zoeken wie hem lot daar
neeft gebracht.. Nu om de zaak kort te trekken Me
vrouw. de papieren van Elisab-th Ka^hine, baronnes
d'Arsoix, ik heb ze hier, zij stellen vast, ontegenspre
kelijk vast de volkomene wettigheid van het huwe
lijk zij stellen vast de gehorte van het kind zij stel
len vast den burgerlijken stand van Elisabeth d'Ar
soix, die gij Liza noemt..
Sir Burfrey moest ophouden van spreken. Mevrouw
d'Arsoix lag achterover in haren zetel, haar wezen
doodsbleek, hare oogen gesloten, haar mond half
open, den waaier was uit haar handen gevallen. Was
'teen geraaktheid een subieteDood ?Noch het een,
noch Het andere; want na eenige oogenblikken, kwam
ze tot haar zelve, zocht al tastende op de schouw den
flakon waterzout, ademde er sterk aan; dan kwam ze
tot haar zelve en zegde met een stem aan welke zij
poogde vastheid te geven.
Die papieren zult ge mij meêdeelen,denk ik toch?
Néén, Mevrouw, gij zult ze zelfs niet zien.
Dan zullen wij procedeeren.
Er zal geen Proces zijn...
Geen Proces
Neen, Mevrouw, gelukkig voor u.. Gij zult uit
vrijen wil, Mevrouw, openbaarlijk herkennen de
na am, de hoedanigheid, de rechten van uwe Nicht
Elisabeth d'Arsoix, ofwel morgen stuur ik een rekwest
aan den Procureur des Keizers.
Openbaar herkennen
Ja, Mevrouw, dezen avond nog; in uw feestzaal
voor al 't Volk aldaar vergaderd, zult gij verklaren
uwe Nicht te herkennen... Én nu, een laatste woord:
Wat ik wil, is recht doen aan die brave arme Wees.
Brave arme Wees
Ja zekerlijk, Mevrouw, sprak de Engelschman,
diep in haar oogen ziende; een rein ongelukkig we
zen, Mevrouw; recht zal die arme Wees geschieden,
zij heeft reeds genoeg, al te veel geleden; er zal geen
spraak zijn van Maubert of van de verdwenen papie
ren... in mijnen naam beloof ik u een eeuwig stilzwij
gen; ook in haren naam.. Mevrouw, kies nu; ik heb u
geen raad te geven en vraag u de toelating mij te
verwijderen.
Dit gezegd hebbende, Sir Burfrey stond recht,
groette koel en verliet het baudoirken.
Openbaring en verklaring.
Sir Burfrey was weggegaan, beleefd maar stijf groe
tende maar van de Baronnes kreeg hij geen ant
woord door gebaar noch door oogslag onbeweeglijk
bleef ze daar zitten, als haar geduchte tegenstrever
vertrokken was, gelijk als hij haar zijn laatste strenge
woorden toerichte De oogen gesloten, de tanden te
geneen geperst, de handen open, stijf, beweegloos.
Was het leven in haar opgeschorst? ging zij in een
krisis vallen
Zou dit wonder geweest zijn, na zulke schokking
Een kwartuur later stond zij recht als door een me-
kanieke drijfveer en naderde den spiegel, dan verhief
zij een bougie en bracht ze langzamig boven haar
hoofd.
Dan, haar hoofd verheffende en eenige oogenblik
ken denkend Neen, sprak ze tot haar eigen, neen,
het ongeluk heeft haar grijnzend merkteeken op het
hoofd van Hortense de Farraies niet geprent... Neen,
ze zullen mij niet vernederd zien!... Dat Cerqueux
hun blijve met dertig duizend franken inkomen dat
ze zegepralen Ik zal mij zooverre verwijderen, dat
het geluid hunner vreugde mijne ooren niet kan tref
fen.
«|Laat ons de zakenjkort trekken, heeft die duivel-
sche Engelschman gezegd welnu ja... kort zal het
gaan bereid is mijne wraak... Doch Flavie moet
bij dit spektakel niet aanwezig zijn
Zij deed de tafelbel klinken.
Men kwam.
Ga, zeg aan mijn Dochter dat ik haar wil spreken,
dadelijk.
Achter twee minuten was de dienstbode terug.
Mevrouw, Baronnes Flavie is niet in de Zaal. B
gee-t Mevrouw dat Juliette naar de kamer gaat va
Mejuffer
Neen, 't is wel ca voort.
Kom, sprak ze luidop tot haar eigen met een
stem die sidderde van angsten gramschap, ik ga den
kelk drinken ze zullen zien dat de hand niet beven
zal, die hem aan mijn lippen gaat brengen.
Dan deed zij eenige stappen in het salonsken, om
haren gang te versterken, keerde terug voor den spie
gel, streek haar zijden hoofdbanden effen, verhief de
plooien van haar Kantwerk en een uiterst geweld op
haar eigen doende, verliet zij het boudoirken en gin"
de Feestzaal binnen.
Ach, lieve Mevrouw, zei ridder de Fogny, vooruit
tredende om haar den arm aan te bieden, dnj uren ver
van u leven, 't is de dood.
De Baronnes deed teeken van weigering en eint
tot aan de schouw.
Bij hare aanKomst waren de oude Markies, zijn
zoon Adriaan, Burgemeester Le Burcier en sir Burfréy
recht gestaan de Baronnes keerde zich naar hen na
eerst de pendule bekeken te hebben.
Mijnheeren. sprak ze, het is te laat geworden om
van hier weg te reizen, nogthans kan ik u hier geen
nachtverblijf aanbieden ik ben de meesteres niet
meer van Cerqueux.
Ze zweeg een stond, hare stem werd zwak. Me
vrouw Le Burcier, die aandachtig naar een scherm
van fijnen kant zag, om de schijn te hebben niet te
luisteren, deed een beweging van aandacht, ('t Verv.)
-1. i nwtTW
In RUSLAND is de Douma ver
daagd tot 19 Mei. In ROUME-
NIE wordt de Legermacht sterk
ingericht gansch de Winter is
daaraan gewerkt, in stilte is er
groote opeisching van Ottomobie-
len, Vaartuigen, Paarden, enz.
Engeland versterkt zijne Vloot,
werkvolk ontbreekt... Van zelfs
Vechten en werken niet samen
gaan. Uit Griekenland: Op de
vertooning in een Theatereen
r, j aanschouwer riep Leve de Ko
ning Daarop werd gehu.ld, gewerkt met vuist en stok. De The
ater werd ontruimd en ver
scheidene aanhangers van Ve-
nizelos slingerde de policie in
den bak. In Frankrijk zijn
de Gemeentekiezingen uitge
steld tot later, als 't past.
Holland zwijgt de Regeering,
maar blijft de Wapening ver
sterken. |In 't Leger worden
geen Congé's gegeven. In
Serbia wordt een deel. van het
Leger vervoerd door Grieken Hi
land men bouwt er Dorpen
in't hout... Uit 't GENT-
SCHE rijden door Aalst lange
lange Treinen vol nieuwe
houten schrijnwerk ramen
deuren, afschutsels... Rijden
ze naar Salonika In Ame
rika gaat de President moeten
herkozen worden. Wilson zal de kandidaat zijn der Demokrafen
er wordt ook gesproken van Bryan, maar Bryan is Pacifist en
tegen alle vermeerdering van 't Leger, terwijl Amerika een zekere
versterking der Leger-inrichting vraagt.
Droeve menschen, trekken door de droeve straten,
Het honger-merk der armoe, op het bleek gelaat,
't Ellende-leven dragend, kalm en gelaten,
Het eind betrachtend van de gruwe wereld-daad.
Fiere werkers, zien hun kroost als bedel-kindren,
En schrijnend wee, doorgrieft het teere moederhart
'u kwam de jeugd, in 't lachend leven hindren,
En elke nieuwe dag, brengt telkens nieuwe smari.
Eerbied dus voor hen, die zoo te lijden weten,
En gij die kunt, steunt mild, waar armoê 't diepste rouwt,
Eerbied dus voor hen, en wil toch niet vergeten,
Dat gansch de toekomst zich op 7 moedig Volk betrouwt.
1916 A. Meert.
