Si U K T E W E E S
^RiT^iUSTIlcr
AAA 'T KERKHOF.
Re Lente.
::i iul
V
OF DE
XXVI. Die zich verheft
Vernederd wordt
De.Votsche Baronnes met haar ge
slepenheid, met haar behendigheid,
met haar diplomatie, met hare mede
helpers, meitide nu in de hoogste en
zekerste glorie en viktorie te zijn, ze
dacht het eenvoudig en braaf Weeze-
kind Liza vernederd, door hare li-ten
en lagen, vernederd en in schande
om te kunnen trouwen was ze heime
lijk gevlucht naar Engeland, daar was haar huwelijk
in geregend met Do<tor Rulan; nu zou hare duurbare
dochter Flavie weldra trouwen met Adriaan, om te
beginnen igingen de jonge getrouwde een millioen
ontvangen. Verlovings- en huwelijksfeesten gingen
plaats hebben die alles zouden overtreffen wat tot he
den in die liefelijke Vallei had plaats gehad al hare
wenschen waren vervuld.
En nu
Flavie was weg in plaats van Liza; van haar vroeg
ste jaren had Flavie gezien in hare Moeder een Vrouw
van -coppigen trotsen wil.
Zoo de Moeder zoo de Dochter; zoo de tronk zoo
het jonk; zoo de boom zoo de vrucht; zoo het hert zoo
de zucht.
Ik bemin Ludovic ik vertrek met hem...
Ging de Baronnes nog onder d'oogen durven ko
men ven den Ridder, haar bondgenootEn de moe
der van Ludovic, de stijve hooveerdige Burgemees;
ters Mevrouw, door haar zoo diep vernederd, hoe zou
ze nu oogen van misprijzen en uitdaging naar de Ba
ronnes werpen
En op dit Kasteel waar zij zoovele jaren geheerscht
had als opperste meesteresse, nu was dit Kasteel,
met alles wat erin was, aan Liza
En indien men eens rekening vroeg van het twin-
tigjarig gebruik
Vijf minuten bleef de Baronnes zoo koud als ijs,
zoo stijf als marmer, meteen onbeschrijfbare inwen
dige foltering.
Neen I neen neen sprak ze dan tot haar eigen,
die Moeder verraden in hare teedere en innigste ge
voelen, neen Ze zullen het genoegen niet hebben
mij vernederd te zien,., ik zal niet buigen,... geen
zucht zullen ze van mij hooren,... geen traan zullen
ze zien,... recht staande blijf ik tot het uiterste;., hoo-
ger blijt ik dan het ongeluk
Met die gedachten daalde ze den feesttrap af, en
ging in den Salon. Daar was het zoo stil als in een
graf...
De Baronnes was zoo bleek als een raap, zoo
schoon als een wildernis, hare oogen waren schitte
ren f maar droog, ze ging zoo recht als een standbeeld,
men hoorde mets dan het gefrommelsel van haar zij
den «leed op de tapijt voortschuivende.
Flavie is onpasselijk, zoo sprak ze, bij het gezel
schap genaderd zijnde, zij zal niet beneden komen en
heeu mij gelast u haren vaarwel te brengen.
Allen zwegen een poos, toen zegde Markies de la
Rocne Lehan, de Vader van Lehan, mevrouw, we
stonden u hier af te wachten om afscheid te nemen.
In naam van allen druk ik u ons spijt uit van door
ons aanwezigheid u gestoord en ontroerd te hebben,
op het oogenblik dat het u eindelijk mogelijk was een
lange dwaling te herstellen.
Mijnheer, was de koele antwoord, in mij is geen
de minste ontroering en ik wil niets herstellen.
Als't zoo is, Mevrouw, sprak de eerbiedwaarde
Grijsaard, op strengen toon, Iaat mij toe u diep te be
klagen; meer hoef ik niette zeggen.
Dit gezegd hebbende, zeer koel, dit bewijs van me
delijden kon hij niet weigeren; al de andere volgden
zijn voorbeeld en bogen zwijgende en droef, gelijk op
een Begrafenis in een Sterfhuis. In de voorzaal
wachtte Adriaan zijn Vader af met Liza, welke hij op
de kamer van den Engelschman was gaan roepen.
Een kwaartuur later trilde de ruiten van 't Kasteel
door het dof gerof van twee rijtuigen die wegreden.
Ze zijn dus vertrokken, zegde Mevrouw d'Arsoix
met snijdende stem; elk van zijnen kant draagt een
brok meê van mijn fortuin en van mijne eer, doch
zwak hebben ze mij niet gezien, en nu nog ik bra
veer ze
Edoch, aan alle menschelijke macht staan palen.
Die trotsche Vrouw, uitgeput door den strijd, bleef
recht zoolang zij tegenstrevers voor haar zag, maar
nu, alleen zijnde, ze bezweek; neervallende op eenen
zetel, ze voelde haar hert verlammen, haar oogen vie
len toe en viel neêr,,in een soort van lethargie of dood
slaap; een klaar begrip der gebeurtenissen had ze
niet meer enkel had zij een vaag gevoel eerier diepe
en ongeneesbare wonde
Een korte tijd later, kwam ze uit dien halven slaap
en onmiddellijk stond devreeslijke wezenlijkheid voor
haar oogen..
Toen sprong ze recht.
Kom. sprak ze, het' moet gedaan zijn.. O Cer-
queux 1 Cerqueux 1 Een laatste maal wil ik zien.
Zij nam een licht, doorliep de zaal, de voorzaal, de
eetzaal, de dienstzaal, het gelijkvloers; dan ging ze op
d'eerste stagie van d'een kamer in d'ander. Alles was
er ledig, ijdel, koud, geen levende ziel, een stilte als
op een kerkhof, in een graf De beroofde kasteeldame
schiep behagen in dat droef tafereel.
Zij daalde neer, eindelijk, en ging in de zaal
Ha, ha, ha, zegde ze met een scherpe grijnslach
ik heb alles gezien; die prachtige woonst was mijn
werk; ik laat ze aan deze die mij uitplunderen. Ik haat
ze. ik veracht ze 1
Het was twee ure van den morgend; zij riep hare
dienstboden op, deed een rijtuig inspannen, nam haar
juweelen, haar geld en hare papieren en vertrok.
Een uur van daar moest het rij uig. niet ver van La
Roche-Lehan. Er was nog licht aan eenige vensters
van 'toud Kasteel.
De Baronnes zag uit. Daar zijn ze nog op, dacht
ze. daar lachen en schateren ze 1
Daarmee viel ze neër in 't rijtuig. (Slot volgt)
Assisen Hof van Oost-Vlaanderen
De MOOR Victor heeft 5 jaar voor valsche briefkes van 1 fr.
Joris De Meyer, die te Gent den 4 Oogst 1914, de genaamde Bertha
Senecaets doodschoot, die dan in 't water sprong aan de Minneweide-
brug, die aan dèn anderen kant van 't water door de Policie werd ge-
sch^jernakt. Hij is schuldig herkend voor Moord zonder voorbedacht
heid en krijgt 15 jaar gevang. Dan kwam de zaak van René VAN DE
VELDE, Hovenier te Herzele, beticht in den nacht 10-11 Maart 1912,
het huis van zijnen gebuur en schoonbroeder Jan Battist Killemoes in
brand te hebben gesteken. Eenige minuten te voren was hij daar kom n
eten vragen; men liet hem niet binnen; hij begon de ruiten kapot te
slaan en terwijl zijn Schoonbroer om de Gendarms liep, stak hij het
Huis in brand, 't Is 'ne mensch met booze gedachten; hij had levenslan
gen dwangarbeid gekregen om zijn eigen Vrouw vermoord te hebben.
Na 19 jaar laat men hem los en ge ziet wat hij uitrecht; Van de Velde
verscheen in 1912 voor d'Assisen, de zaak werd verdaagd; nu zit hij in
een Gesticht; men zal er hem laten zijn droef leven eindigen.
Cyriel Carryn, van St-Maria Lierde, gevlucht over eenige jaren on
der de beschuldigi g van moord, op Petrus Van den Bossche, werd nu
geknipt, voor't assisenhof gebracht en veroordeeld tot 12 jaar dwang
arbeid.
Uit Liefde voor de Ottomobielen komt
8» daar de Kemel Hollofernus.
De Grondeigenaars raisonneeren en zeg
gen W'heböen onzen grond geprezen om
bouwgrond te hebben, maar wie gaat bou-
wan, nevens die diepte van 1 meter en
half
Lindebloesem. De thee van lindebloesem is behalve de vlier
thee de meest bekende zweetdrank.
Bij een verouderden hoest, bij ophooping van slijm in longen
en luchtpijp, bij lastige aandoeningen in het onderlijf, die uil
verstopping in de nieren ontstaan, werkt lindebloesemthee voor
treffelijk.
In plaats van lindebloesem maak ik dikwijls gebruik van St-
Janskruid, met of zonder bijvoeging van duizendblad.
De Lente is het eerste en het aan
genaamste der jaargetijden. De koude
van den Winter is verdwenen. Geen
ijs, geen sneeuw, geen lange nachten
meer.
De lucht is zacht en geurig. De zon
schittert in eenen schoonen blauwen hemel alle dagen wordt de
warmte grooter.
De boomen versieren aich met bladeren duizenden bloemen
verspreiden aangename 'geuren de bieên zuigen hunnen honing
uit de bloemen de vogelen zingen hunne schoonste liedjes de
visschen zwemmen vroolijk in het waterde lammeren huppelen
op het frissche en bebloemde gras.
