A/I AX of de jonge NOTARIS
1 I
■s
Max had echoon te zoeken naar de grooie som die
zijn Vader ontvangen had van Graaf de Brivés om ze
te behandigen aan den Miilionnair; die som vond hij
niet. Dien nacht sliep hij weinig; groote onrust
kwelde hem; maar hij dacht
Morgen zal ik alles ontdekken
De minuten waren uren voor hem met genoegen
zag hij een nieuwe dag aanbreken en zoo haast die
dag begon te lichten, v/as hij op 't Kantoor; Registers,
Boeken, Rekeningen overzien, de schuiven len kassen
doorsnuffeld, vruchteloos de loopende rekening van
den Graaf sloot met Mei door een aanzienlijke boni
de kas der Studie geteld; alles goed nagezien en ge
teld, nog eens geteld; er ontbrak ongeveer 150,000 fr.
150,000 fr,'t was maandag.. M. Lievin ging die
som vragen; hij was ervoor gekomen de storting
dier som was een eerste voorwaarde voor den ver
koop van 't Kasteel.. En als die vraag gesteld werd,
wat ging de jonge Notaris antwoorden Den te kort
in de kas bekennen, was zijn Vader beschuldigen van
onregelmatigheid, of erger nog van oneerlijkheid
Mocht, kon dat zijn
Zijn Vader, gekend als eerlijk en deugdelijk in han
del en wandel, zoo juist als goud, nauwelijks in
't graf, hij zou eer en faam verliezen Mocht, kon
dat zijn Neen.
150,000 fr. een groote som
De Fortuin van Notaris Van Dael bedroeg 5 rraal
meer.. Maar om zulke som bijeen te halen, 't zou tijd
vragen.. En die zaak vroeg haast.. Wat gedaan Aan
zijne goede Moeder alles meêdeelen i Raad vragen
aan zijne Moeder, reeds zoo bedroefd Neen, de
slag zou te hard geweest zijn; immers zij hield de tref
felijkheid van haren Man als een Eeredienst..
Eensklaps een helder gedachtDe laatste woorden
van Vader-zaligerOndervraag Bréard... De Mees-
terklerk Om 9 ure zou men alles weten.. Om 9 ure.
Ondertusschen was Moeder Martha terug uit de
Kerk, het was een oprecht eenvoudig Kristen Mensch,
die in den Godsdienst moed en troost putte, ware
liefde tot alle menschen volgens 't woord Het Huis
Gods is rijk aan hartroerende Vreugd
Onder het morgendeten verborg Max zijne zware
onrust en klapte volgens gewoonte; voor 9 ure reeds
zat hij op 't Kantoor den meesterklerk Bréard af te
wachten...
Die meesterklerk was al meer dan 25 jaar in de
Studie van Notaris Van Dael; hij was er de man van
vertrouwen; neerstig, verstandig, gedevoueertalle
dagen op klokslag van 9 ure was hij daar, zijn leven
en zijn liefde waren in 't Notariaathij had er een
goede jaarwedde, was daarbij getrouwd met een wel
stellende dochter en had een goede burgersfortuin
vergaderd; iedereen op de Gemeente had een ware
achting voor den statigen, braven en gedienstigen
Notarisklerk.
Dien maandag't sloeg 9 ure en M. Breard was
daar niet; kwaart na 9 ure, 9 en half, 10 ure.. Geen
Meesterklerk te zien.. Max wist niet wat denken.. De
onrust, die als een zwaar pak op zijn hert lag, ver
meerderde Hij begon op nieuw te zoeken, te cijffe-
ren en kwam immer uit op den grooten te kort lin zijn
kasRond tien en half, er is iemand; 't zal eindelijk
de Meesterklerk zijn, die alles gaat klaar brengen...
Neen... het is zijne dochter Palmire, gekleed op haar
allerbeste als een Prinses... Ze was met Max ter
School gegaan, had als een kind met hem gespeeld
en meinde nu niet beter of ze zou nu zijn hert verove
ren en madame van den Notaris worden.. Met la
chende en minnelijk gelaat kwam zij aangetreden,
nam vriendelijk de hand van den jongen Notaris, als
een oude kennis die zij waarlijk was, ën liet die hand
niet los of ze moest met hem in 't kantoor zijn.
Dan zegde z# daar op nederige zedige toon De
complimenten van haar mama dat Vader Bréard gister
avond naar Nantes geroepen was voor zijn zoon Ar-
sène, gevaarlijk ziek gevallen..
_Die tijding ontstel te den Notaris ten zeerste, de
150,000 fr. speelden op hunnen poot in zijn hoofd...
Die 150 000 fr. wat ging hij nu doen? Doch juffer
Palmire nam het heel anders op en zegde nu met tra
nen in haar stem dat men die afwezigheid niet kwa
lijk mocht opnemen Tegen een ziekte kan niemand
Wat kon haar Vader anders doen dan alles laten
staan en naar zijn zieke zoon snellen.
Max zegde dat hij oit zekerlijk niet kwalijk nam...
Juffer Palmire klapte voort als een ekster, de jonge
Notaris luisterde niet, hij zit immers op heete kolen
eindelijk vroeg hij zeer beleefd aan de jonge dochter
Mejuffer, ge zult het misschien onbeleefd vinden,
maar ik moet u verzoeken hier niet langer te blijven
ik ben in grooten overlast van werk.
Ofschoon die woorden op zachten toon gesproken,
brachten Juffer Paimire in de krisis van droefheid ze
sloeg haar twee handen over haar wezen en ze viel
geweldig aan 't krijschen..
Och God, och God, sprak ze met tranen in haar
stem ik versta alles Ge zijt boos, omdat mijn Va
der hier niet is.. Hij zou een steenen hart moeten heb
ben voor zijn Zoon die ziek ligt te Nantes... En ik,
arm schepsel, moet het ook bekoopen Daarvoor
moet ge zooveel jareri samen gespeeld hebben.. Mijn
heer is terug als steedschen heer., 't Is niet meer Pal
mire, maar mejuffer, en dan nog op eenen toon van
minachting.. Het is te veel dat men ons ontvangt. Wij
kunnen niet rap genoeg weg zijn.. Wij..
Palmire, onderbrak Max, ge moogt de zaken
zoo niet opnemen; ik heb volstrekt niets tegen uw
Vader; ik minacht u in 't geheel of ten deel niet en
mijn genegenheid voor u zou ik zoohaast mogelijk
willen toonen met kosteloos uw kontrakt van huwe
lijk te maken met de eene of andere gelukkige sterve
ling die uw hert zal veroveren; en dan neem ik het op
mij op uw Bruiloft, den eersten dans met u te doen,
in herinnering onzer oude vriendschap. Maar nu, Iaat
het mij herhalen, nu zit ik voor een zeer belangrijk
werk en moet alleen zijn.
Ja, och ja, kreet Palmire, met getergde hoog
moed, belangrijk werk Zeg liever dat ge moet droo-
men over een ander dochter die ver boven uwen staat
is... Meint ge, mijnheer Max, dat men uwe liefde niet
kent voor Juffer Alice van 't Kasteel In de Kerk, op
straat, overal, uw oogen vlammen voor haarGe
pijnigt mijn liefdegevoel, mijnheer Maxmaar de
trotse Aristocratie zal nooit naar de minnezuchten van
eenen simpelen Notaris van den Buiten willen omzien.
Na dien venijnigen schicht geworpen te hebben,
was de jonge Palmire weg en liet Max zoo ontsteld,
als ware de bliksem voor zijn voeten neergevallen.
('t Vervolgt).
Vliegen, muggen, slekken, mussen.
5 i
gJjjT
ffl
5
■C
ffl.
S.S-1
1-5! *5
3§1
!|»s
|l
8»»
a 1 i
EEN VERHAAL UIT
FRANSCH-VLAANDEREN
—oo
VIII In angst en schaamte
- De Vreugden van de zielen gaat verre boven alle
andere Vreugdenmaar ook de smarten der Ziel over
treffen de pijnen des lichaams.
Tegen Vliegen is 't goed peper met melk koken en er wat suiker
bij doen... Ze drinken er af en zijn mol. Kwassium hout koken
met gesuikerd water is ook goed. Muggen krijgt men weg met
in de slaapkamer een lantaarn te zetten, het glas van buiten met
honing bestreken. Tegen de Slekken vochtig mos leggen ze
kruipen erin en zijn gevangen of 3 a 4 vuisten levende kalk in
een ton water en daarmee 's morgends vroeg den grond bespioei-
en, dit doet hen sterven of vluchten... Tegen de Mussen is dees
jaar niets te doen... In ons hofken is een pandeken erwten, daar
zitten ze gedurig in en zijn niet weg te krijgen in Park-Duden
mijn Vriend Jan heelt veel bouwgrond beplant, de schrokkeljoen
staat bijna rijp de Mussen komen erop af uit de hooge boomen
Jan waakt van 4 ure 's morgends, zijn Edmonske waakt zijn Pe
trusken waakt, niet te doen... In de Brabantsche velden zag ik
mannekijns staans hier in Vlaanderen ook al bernik De Mus
sen overweldigen alles.
g
PT
cr .r*-
O pa
B K
v>
O. g
cc
g.
rjl V3
Sr o a
c 2
P3 <3
5! X 5
3 3 2
a 3
os»*,
S3 D
Cu
ca t'
O >-4
o n
d ÖQ 5>"
P3 Q
- f N 3
53 o
O -- 0
O d
ia
a
w
35
et
rr -i'
tg o
1 rt
o
8. H
GO 3
3 S
2.
S 3 i
t-i a
-*■ n
tra
o
£3
rïm
rt> H
wcr
a r»
I
On
3. r-A
CT rf IC
o - \Jf-*
2!
10 5L1-" s»
IS" °"o.a
a.
JQ
<-t>
2r 55
*3 5" 3
§"3^*2
as8
a. C;
05
ra 23
«•SZg- 3"
§Si
rnUQ i?
O O O
S-P2.
Ct>
Cs 5 5*
PO J
4 a-.<a g
5" T- O O"
O a
o dT
S 3
r-- CD
CD 3
CTQ
§S
S3
a
S S.s-|
c:§ S
§"0 3
o a
=3 O
p
CO
O
S*<?-a
a 5-a
5 o
5"
-2 cv
a 15" a
O
St
co
CO
S3
5 6 O "s
5 3.3 5 O^1
g 5.6 S §"8 3
t; tb. O 5 -H. co
Gp'ï t»3 S.S1
JS" c bib Jq 51
£3 5. D. O a 2.
a 0,0
3 5 ffT w c
r, S- jL rp* 5' g
VS.OS- OS?
g'C
=0 f
a 3-S
O Cu
O
ft O
OOOOOOOOCOO
NI "Vo 50 MNJ
OOOO NNO tONtOlO
