i Hooï nan der Chrijterje VolkspartijVolksVarte jenwoo diger er Raadshet Eerevoorzitt^r van de vereenigcte Ziekenfondsen enz, stichter van het Weeklbad DE WEF\KÏVIAfi in jVlemoriam Het begin tier Kwaal De laatste oogenblikken van Pieter Daens De Begrafenis Prijs 5 ctm. Drukkers-Uitgevers Franz DAENS ZUSTER 46' JAARGANG 5 April 1918 Pieter Daens s: 5 Het schrikkelijke'onheil is dan over ons heenge- komen. Piete r Daens, de groote Man, die in al de gewesten des Lands van rich deed spreken en er door duizen den, do ~>r tien duizenden, beminden geprezen werd, Daens die met zijn eenvoudig dock, krachtig Volks woord de menigte boeide, opwekte, vertrouwen in sprak, Hij, de kracht, de pracht van een Volksman, Hij is ons ontvallen, weggewiekt uit d'armenvan de massa, die van den kranigen Ouderling nog zooveel goed verwachtte. Hij werd geboren te Aalst den 10 Juni 1842. 1 8 4 2! Onze Pieter zag dus het levenslicht in 't hartje van Vlaanderen, op het •tijdstip dat er in onze streken zooveel nood, ellende en honger geleden werd. 't Waren erge jaren, de jaren 401 Er is wat geleden door ons Volk De kleine Pieter wist het niet, voelde het wellicht niet, doch dien nood, die. ellende die bij zijne intrede in ue wereld hoogtij vierde, zouden als 't ware in zijn kinderhart een stempel drukken, een stempel in zijne kinderziel, waardoor hij later lieei dat hart en heel die zie! offeren zou, wegschenken aan hen die ellende, honger hebben naar ziel er. lichaam. Hij was de Zoon van Schaliedekker Lodewijk Daens die woonde in de Kerkstraat, te Aalst. Wanneer hij later, verheven tot Volksvertegenwoordiger en Ra.ads1 lieer, van zijne kindsheid, of van zijne Ouders sprak, roemde hij het, tegenover wie ook, van Schaliedek kers afkomste te zijn. Zelfs op zijn doodsbeeldeken, door Hem opgesteld, is Hij er fier op te belijden wiens zoon hij was. in 1872 stichtte hij het weekblad De Werkman. Daens was nu 30 jaar en van nu af begint zijn openbaar politiek leven, zijn geweldig leven. De Werkman was door en door katholiek. In geen enkel blad werd de Kerk, den Godsdienst, de Pries ters meer verdedigd dan in De Werkman. Men mocht lijk men het op den buiten zoowei zegt in t De Werkman naar de Misgaan. Daens stond in 1879-1884 in de eerste rangen om den grooten strijd te voeren tegen het Liberalisme. Hooger en hooger klom het getal lezers van De Werkman. Heel het Vlaamsche Land door werd De Werkman gelezen. In 1894 klom den ongekenden bloei ten top, toen er wekelijks 25000 nummers gedrukt werden. Naar 't Land van Waas alleen gingen wekelijks ?"00 nummers. oen bloeide Chipka in volle heerlijkheid. Chipka bloeide, ooch 't Volk leed, 't Volk hongerde, 'i Volk werd afgebeuld naar ziel en lichaam en den oloei van Chipka word geofferd, aan d'opstanding, de welvaart, de vetëdeling van de Vlaamsche menigte Want dit jaar w-rd de Christene Volkspartij ge sticht. Zij werd geboren uit den noodzakelijken drang der tijden. De k ,.rke partij beantwoordde niet aan de eischenva.. het Volk, zij liet zich niet meevoe len met den onweersiaanbaren vooruitgang. Pieter Daens w - en der Stichters van de Volks partij. Met woord n pen sprong hij op de bres voor 't verongelijkte Veil, en van nu af steken de orkanen op, de s-ormen breken los, de kruisweg neemt een aanvang. Moeten wii nu ;r m van Slatie tot Statie en ai de folteringen, het jammer en wee opsommen die zoo veelvuldig over Daens, over zijne Vrouw en Kinderen is neergekomen Moeten wij spreken van de broodrooving Duizen den Lezers van De Werkman onttrokken, zocdat het wekelijkfch "getal veil 25000 daalde op 2500 num mers. Alle drukwerk aan de Drukkerij afgenomen. De Ptrscn stilgelegd Meten dj sprtken van de Processen die duizen den cii duizenden In bben gekost, politieke processen in blii de vervolgingswoede, Daens aangedaan, om hem ten onder të brengen Moeten wij spreken van "de geweldige kosten die Christene Volkspartij vergde voor inrichting, pro- aoaiida, kiezingen enz. kosten waarvan het leeu wenaandeel altijd door de drukkerij Daens moest ge dragen worden. Neen, we spreken daar niet van, wij vervallen in ^eene bijzonderheden die tot het verleden behooren en die zoovele pijnlijke wonden zouden openen. Zeg gen wij alleen dat het een bittere, doornigen lijdens weg is geweest. Stoffelijk heeft men Daens doen bezwijken zede lijk stond Daens hoog, hoog, trotseerde alles, leed ai des, braveerde de hevigste stormen om de denkbeel den der Christene Democratie aan Vlaanderen te verkondigen. De groote Man heeft in den strijd niet omgekeken. Wie mij lief heeft, neme zijn kruis op en volge mij, heeft Christus gezegd. Daens heeft zijn kruis opgenomen, Christus gevolgd, hij heeft een bifcter- wreede kruisweg afgelegd, en is evenals Christus, op den vooravond van Paschen bezweken. - En thans staan wij stom, diep geslagen nevens die •beminde oude Man, wiens lijk'daar ligt, zóó schoon, zóó kalm, dat het ons diep, diep 't harte roertdat het ons prevelen doetZalig zijn zij die strijden voor de Rechtvaardigheid.... Innige, aan 't hart ontwelde tranen rolden uit ieders oog die Daens een laatste maal zegenden. Het wa? juist op Nieuwjaarsdag 1918, als Pieter Daens aan zijne Familie deed opmerken, dat op zijn rug een zweerke stond.. Een zweerke't Was de moeite niet om er naar te kijken 1 Doch het bleek al spoedig dat het eene groote zweer werd en als enkele dagen later Doktor De Clercq geroepen werd, bestatigde bij dat bet eene ZEVENOOG was en bemerkte dat er eene tweede Zevenoog uitbrak op den linker kant van den rug. Twee Zevencogen op den ouderdom van 76 jaren, 't is vrr-p- seiijk Daens ook voelde dat het errst was, vroeg zelf een Priester, sp ak zijn Biecht en ontving des anderdaags Ons Heer. Hij heeft zijn ziekte gedragen, waardig van oen Pieter Daens. Hij sprak over en schikte alles voor zijn Lijkdienst, den op s el van zijn Doodsbteldeken, enz Hij'bleef niet m zijn bed. lederen morgen kwam Hij beneden gesukkeld. Als de Doktoor de wonden kwam verzorgen, als hij er aan werkte met tang en schaar en iederen dag eene echte" bloe digo operatie deed, dan hield Daens zich kalm. Geen enkele klacht, geen kerm, geen zucht is tijdens de twee maanden van vrecselijk lijden over zijne lippen gekomen. Als Hij voorover gebogen "zat, wijl de Doktor aan 't werken was en 'hij danig veel pijn onderstond, Daens dronk een teugje wijn, zette een paar groote oogen, doch zegde geen woordekê. Och. zei Hij dan, als alles weer vermaakt was, klagen of zuchten verzacht de pijnen niet, wij zullen ze maar verduldig verdragen. Nauwelijks waren de wonden op zijn rug voor goed aan 't beteren, of omtrent dezeifde wonde openbaarde zich op zijn voet. "Nu kwam er droefheid en moedeloosheid over 't gemoed van Daens. Zou die voet hem nog eens ol die pijnen veroor zaken die Hij door zijn rug had onderstaan En ja, die voet verergerde ooksl, deed hem veel pijn, doch scheen nog al spoedig te zullen beleren. En inderdaad Tij dens de laatste dagen beterde die voet heel spoedig. Daens kreeg weder hoop. Wel zag zijne Familie dat zijne krachten afnamen, dat zijn lichaam verzwakte, doch Daers zelf dacht er niet aan. Hij had net vaste vertrouwen weerom te genezen, hoopte in do Lente, in 't goede weder, in de warme, reine zon Hij stelde zich bjjzondtr te weer om tjjdens de schoone Maartsche da gen den hof te doen bewerken, te spitten en te zaaien, om vroeg ln de Lente radijsjes en salade te hebben van eigen ge win. Neen, de grijze Volksvertegenwoordiger dacht er niet meer aan dat zijn leven zoo brusk zou gebroken worden 1 Het was den 26 Maart 1918, om 4 uur namiddag. Pieter Daens zit aan do tafel en heeft met veel trek een namiddag- mail genomen. In den morgen had Hij vol hoop en betrouwen tot zijn Fa milie gezegd Mijn rug is genezen, mijn voet is om zoo te zeggen hersteld, ik kom er volop door. Doktoor De Clercq, die Hein op uitstekende wijze verzorgde, bad insgelijks de beste hoop Hem nog éen tijd te redden. Nevens Daens ligt de tafel vol boeken en papie ren, lijk Hij hee! den namiddag nog doende is geweest DaeEs klaagt nu vaii pijn ln de zijde. Augusta, zijne Dochter," vraagt of zij er een warme doek wil opsteken. Och neen, kir-d, 't zal wei beteren. ;_Eenige oogenblikken later Maar zie.... ik krijg zulken koude. i Daens beeft over heel zijn lichaam. Nog een oogenblik, zijn hoofd zakt neer, hij du.iz-1 vooruit uit zijn zetel, zonder een enkele kreet ie ge ven, zonder een zucht te slaken. Augusta is alleen met Hem. Ze springt toe, trekt i Hem recht, roept om hulp, opent zijne kleederen, doch j alles te vergeefs. Spoedig is de Heer Onderpastoor Foicke daar die Hem het H. Oliesel geeft en Pieter Daens heeft het j nt mct eeuwige verwisseld. Nevens Hem op de tafel lag een stukje papier, waar bij eenige oogenblikken te voren deze woorden had opgeschreven MEMENTO MORI: Wat is helaas dit Ballingsleven, Dat men 't zoo dwazelijk bemint Een damp, een rook, een ijdlen wind Op Paaschavond 1918 zou het stoffelijk overschot van den Aalsterschen gevierden Volksman, ter aarde worden besteld. Nu en dan dreven zware grillige wolken door de lucht af- gewisseld met lachende zon. Na den middag komt' er beweging op het plein der Werf. Al spoedig staat het zwart van Volk. Om 1 1/2 ure wordt ck- deur der Rouwkapel geopend en de ontelbare menigte kom' diepen eerbied, ter neer geslagen, het lijk groeten. Re Rouwkopel. ingerie it dom Uc Vri»ndan Homc- prachtig. De lijkkist is treifend van aanblik. ^ij staat omru.,. bijna weggeborgen, onder de Kronen, die fantatisch glinstert onder het veelvuldig kaarslicht. Aan den wand hangt het Pot tret van Pieter Daens, portret geteekend tijdens zijne ziekte achter de Lijkkist de kroondragers, voor het Lijk de Familijt wat verder de Hoofdmans en Bestuurleden der Christen* Volkspartij. Eindeloos scheen de reke menschen die in zacht ruischen voorbijschreden. In de Rouwkapel werd eene Lijkrede uitgesproken door M.De Valkeneer, in naam van het Comiteit der Opgeeischten. Om 2 uur kwam de koets aangerold. Het Lijk werd in diepe stomme ontroering gegroet, tranen weiden weggepinkt. De stoet komt in beweging, en klimt onder blikkerende Lentezonnestralen den heuvel der Molenstraat op. Weerzijden de straat staat een dichte menigte opeengepakt, Manne Vrouwen en Kinderen, die getuigen willen zijn van die indruk wekker.de plechtigheid. De Dienst inde Kerk is kort, doch schoon. En als de Stoe uit de Kerk stroomt en de Markt overtrekt, is het een zee va' Menschen. Langzaam togen wij naar het Kerkhoi. Het weder werd somber en droef lijk ons hart. Het is grauw in de lucht, grauw in ons gemoed.. Op het Kerkhof verdringt men zich rond den familiekelder. Eerbiedig ontbloot ieder het hoofd. De treffende aandoenlijke Lijkreden doen snikken en wèencr Eerst spreekt Jan De Neve, voor Aalst; dan Ortaire Can uron, voor Moorsel; De Brabanter voor Denderleeuw; Eeni.v voor Welle; P. Van den Abeele voor Ninove, en eindelijk Adv. Plancquaert in eigen naam. De toespraak van Plancquaert, voor de vuist gehouden, i- eeo onvergankelijk meesterstuk. De ontroering rees ten top de gevierde Spreker weende als een kind en de honderde: Demokraten snikten het uit met hem bij zijne gevoelvolle, in drukwekkende woorden. Dat was het slot. Daarmeê verdween de prachtige, heerlijke figuur Daens in den Familiekelder. De Vrienden die bij vergetelheid geen Doodsbeeldeken ontvangen hebben, mo gen nog altijd op het Bureel van De Werkman a> een komen afhalen. D e Lnj k d i e n s t Met deze herinneren wij aan al onze Lezers van Stad en Dor dat de Lijkdienst van Volksvertegenwoordiger DAENS geschie den zal DlfNSDAG 9 APRIL, om 9uur, in St Martcnskerk. Aalst:Ziekenfondsen der Christ. Volkspartij Het Bestuur doet een dringenden opraep aan hare Leden omdat zij het zleh als plicht zouden aanrekenen tegenwoordig te zijn in den Lijkdienst van hunnen dierbaren afgestorven Eere- Voorzitter wijlen Heer PIETER DAENS. welke plaats heeft Dinsdag April, om 9 uur, in StMartenskerk. 's Anderendaags om S uur een Dienst van wegc 't Broederschap ven Bermhartigheid. H.l

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1918 | | pagina 1