en Het Land van Aelst Ontnuchtering. Uit Ronse. V IJ A N D E N BRIEFWISSELING. PARTIJPOLITIEK. UIT TERJODEN. 2 fe Bureel en Redaktle 47* JAARGANG N° 241416 Mei 1919 Stichter PIETER DAENS. Prijs 5 ctra. Abonnementprijs 3,50 Boek- en Papierhandel, Drukkerij, Eiland Chipka, Deur naast den Dender Lange Zoutstraat, 24, AALST. Men zende alle Briefwisseling vóór Zondag middag. Kleine burgers en werklieden hebben gedurende den oorlof te kampen gehad tegen een heelen hoop vijanden. Heden willen wij van twee spreken de Duitsehers en de Komiteitcn de anderen komen later aan da beurt. De Duitsehers hielden ons onder de mot ijzer beslagen hielen en zolen van hun zware botten. Ongenadig woedden zij in stad en dorp, in hut en paleis zij ontzagen niets en spaarden niemand. De rijken werden gepluimd dp armen geduiveld. Zij namen onza schoonste kamers in sliepen in onze bedden bevuilden alles dat het schande was stalen wat hun beviel sloegen de rest kapoet en lieten ons als soevem'ers schurft, luizen en. gardevils. Reizen mochten we niet. Wat het onze was, was het hunne en als we het wegborgen koerden ze onze woning het on derste boven en draaiden ons, voor een nietigheid, achter de grendels op water en droog brood. Wij neeraden hen barbaren. Daar protesteerden ze tegen dat was laster Toch waren zij hetniet op het gebied der weienschap, van kunst en verstand, maar wel onder zedelijk opzicht. Een volk dat de deugd niet bemint en beoefent is een barbaarscb volk 1 Eerlijkheid en rechtvaardigheid zijn de grootsie deugden der eenlingen en der volken. De Duitsehers pratikeerden d.e nietzij willen e nog niet van hooren en daarom zijn en blijven het barbaren. Ze moeten 135 milliards betalen en 't is geen cent te veel. Die zich aan schelmstukken plichtig maakten worden opgezocht, voor de rechtbankeH gedaagd, gestraft. Zijn zij het nog niet, ze zullen aan de beurt komen en 't is niet te jammer I Nevens hen en soras boven hen staan vele komiteitsmannen, van lokale, gewestelijke, provinciale komiteiten. Velen hebben zich aangesteld als onverbiddelijke, meedoogenlooze vijanden van ons lijdend volk. O, moest ge gaan op de kerkhoven van honderden derpen en steden en moest men u de graven toonen van de vele arme kin- derkens, die stierven bij gebrek aan melk, die de boeren riet leveren wilden of vervalschten, of die werd weggeschonken aan hen die er geen recht op haddon, ge zoudt verschrikt en be schaamd te; ugdeiozen. Meest men u de namen roemca van de arme zwakken, die bij gobrek aan versterkend voedsel bezweken, terwijl de rijken met hetvleesch van P. B.C. groote feestmalen gaven, zelfs voor Duitsehers moesten die allen als beschuldigers wederkeeren Kondea de oudjes spreken dio de koude der gure winters niet overwonnin en achter het uitgedoofde kachelke langzaam weg kwijnden Kouder, ze spreken ze zoudea u zeggen wie de kolen verdee den, harteloos ze zoude* u zeggen welke vetbalzen heele zakker, bloem kregen, terwijl er vopr hun moegewerkte rragen geen witteboferhammeke te krijgen was Kouden de muren spreken, de straten, de dOHkere nachten Ze zouden vertelleu van de schurken die de vaten smout uit de nsagasijnen haalden om ze te versjacheren aan de zeepbarous die de kisten suiker langvingerden om ze aan woekeraars te ver koopen die de kruidenierswaren robborden, om ze in 't geniep aan de winkeliers te verver.ten tegen woekerprijzen en de kolos sale winsten in hun dorstige brandkisten te smijten In hoeveel komiteiten van den buiten werd honing verkocht, cacao, sardienen, zalm Hoe schandelijk werden niet. jarenlang, de weegschalen ver- valscht, de gewichten lich'er gemaakt Verkocht men niet, wekenlang, iu zeker komiteit, het vort meel 20 centimes het kilogram meer dan de prijs gesteld doer het nationaal komiteit LeestVooruit het socialistisch blad, dat het waagde de klachten tegen de komiteiten op te nemen in den schrikkelijken oorlogstijd, zijn er schurkerijen die niet door de komiteiten wer den gepleegd Wie zouden meer menschen hebben geduiveld, gedood, óf de Duitsehers óf de Komiteiten Een vijandelijk officier zei me eens Niet wij zijn da grootste vijanden van uw volk die kunt ge in de komiteiten vinuen Ik zweeg, want ik moest in des ilte van mijn hart bekennen dat hij gelijk had. Be Duitsehers worden gesiraftde rechtvaardigheid eischt ook dat de schuldige komiteitsmannen hun beurt krijgen. Zij o®k kunnen milliarden betalen. Doet ze afdoppen Zij ook bedreven duizenden schelmstukken. Daagt ze voor de rechtbanken der opkomende democratie.'t Zal rechtvaardig zijn en zonder eerlijkheid en rechtvaardigheid kur.nen we niet boo- gen op den 'titel van beschaafde natie STIJN STORMS. Mijnheer, In het verslag der jongste zitting van den Gemeenteraad van Aalst, in De Werkman versGhvnen, staat er te lezen dat de heer Schepene Moyersoen, in de zitting, zou verklaard hebben, dat ik hem gezegd had, den brief van het Christen Vla3msch Verbond te hebben onderteekend zonder hem te lezen en niet te akkoord te zijn met den inhoud van dien brief. 'k Heb aan den heer Schepene Moyersoen laten weten, dat ik wel te akkoord ben met de.n inhoud van dien brief en hem nooit het tegenovergestelde heb gezegd «Een brief, schreef ik hem, namens het bestuur door Voorzitter, Ondervoorzitter cn Schrij- ver onderteekend, is, zulks spreekt vaH zelf. de uiting der ge dachten t-n gevoelens van al de leden en dien brief is dus den brief niet meer van een persoon maar van ons allen. De brief werd opgesteld als gevolg eener motie door al de leden in al gemee^e vergadering gestemd. En deze motie ging niet uit van den schrijver. 'k Was en 'k blijf te akkoord met den inhoud van den brief. De heer Schepene Moyersoen vereerde me met een antwoord en volgens het verslag me door den heer Moyersoen medegedeeld is er geen sprake geweest van verklaringen door me gedaan. Het verslag, schrijft hij, is gansch onnauwkeurig, ik heb in den gemeei teraad niet gezegd dat UEd. of den ondervoorzitter met den brief niet te akkoord waren. Mag ik vragen, Heer Hoofdopsteller, zoo vriendelijk te zijn aan uwe lezers dus mede te deelen dat ik te akkoord ben met den inhoud van den brief van het C. V. V. in den gemee .teraad besproken. Met achting, Herssens, Notaris. België is verraden door de bondgeaooten, reepen onze patrio- tards en de aanhangers van het komiteit voor nationale politiek. Wij bekomen niets, noch Zeeuwsch-Vlaanderen, noch Limburg, noch Luxemburg, noch de 25 milliards schadeloosstelling die ons mcest*n toelaten te leven gelijk een visch in het water Ën in hun kluchtige woede, raden zij de regeering aan het vredesver drag niet te teekenen en uit de Conferentie te treden. En dan De bekendmaking van de vredesvoorwaarden heeft, de zaak is onbetwistbaar, eene ontgoocheling teweeggebracht in breede kringen van het volk. Maar hoe kon het anders Sinds weken en maanden spreken de dagbladen niet meer als van schadeloos stelling schadeloosstelling niet alleen vcor vernielde domeinen en inb/edels, voor in beslaggenomen goederen en instellingen, maar ook nog voer voorraden die men aan den woekerprijs niet heeft kunnen afzetten, voorwerk dat men niet heeft kunnen ver richten, voor winsten die men niet kon opstrijken, enz. enz., lederen dag kwamen eenige milüarden de som vergrooten die Duitschland ons zou uitkeeren. Het publiek door dien milliarden- dans bedwelmd, vroeg niet beter als de:: aroom voor de werke lijkheid te Hemen, en de regeering door haar stilzwijgen hielp ons in slaap wiegen. Nooit heeft ze ons bekend gemaakt welke eischen onze gevolmachtigden te Parijs ie stellen hadden. Mis schien wist ze het zelf niet aeer goed en vond ze het voorzichtig ste den loop van de gebeurtenissen af te wachten. Zijn de voordeden die men ons toekent dan eigenlijk zoo ge ring Wie de zaak met koelen bloede overlegt, zal het tegenover gestelde erkennen. Twee hoofdpunten zijn niet uit het oog te ver liezen le Het betaüBgsvcrfflogen van Duitschland heeft zijne grenzen, men kan geen kei de huid afdoen, evenmin van den vijand meer eischen als hij bezit. Het nationaal vermogen van geheel het Duitsche rijk <s vóór den oorlog op ongeveer 300 mil liard geschat. Engdsche en Amerikaansche deskundigen hebben uitgemaakt dat daarvan een derde, 't zij 100 tot 125 milliard door de bondgenooten kan aangesproken worden als oorlogschatting en uitbetaald worden in een termijn van dertig jaar. Zekere vol zinnen van het vredestraktaat laten doorschemeren dat men daar nog niet al te veel op rekenen mag. Ten tweede, wij zitten niet alleen aan de groens tafel en de andere bondgenooten hebben ook rechtmatige aanspraken te doen telden. Naast de reusachtige krachtinspanning van Frankrijk en ingeland, is onze deelneming aan den oorlog zeer bescheiden, naast de schrikkelijke verliez-n aap. menschenlevens dezer twee naties zijn de onze gering naast de systematische vernieling van heel Noord-Frankrijk, treedt de verwoesting van de IJzersireek op den achtergrond Zakenmenschen, die de toestanden aanschouwen gelijk ze zich voordoen en die weten waar ze op heensturen, hadden ons van het eerste oogenblik ciie waarheden voor het oog gehouden en ons aangemaand niet te veel op beloften cn onbepaalde toezeg gingen staat te gaan, maar in ons ci^eu de noodige wilskracht te zoeken om uit eene.-i neteligen toestand te geraken het minste voordeel zulker handelwijze is dat zij tegen alte teleurstelling vrijwaartal wat toegestaan wordt is eene mngename verrassing. De twaalf incompetenten die ons bestieren of laten bestieren von den het prettiger ons te paaien geiijic kinderen, met alle mogelijke en onmogelijke beloften, op goed valt het uit. Gelukte het niet, wel dan is het de schuld van Wilson. Men kan het hun dan nog niet kwalijk opnemen, pn ten is immers de rol van de advokaten In het nummer van Zondag 27 April 11. van Ons Vaderland, wordt or onder de hootding Partijpolitiek met veel recht en j reden op gewezeu dat het vooral de partijpolitiek was die in 't verleden het welgelukken en den vooruitgang der vlaamsche zaak in den weg stond. Hierover zijn wij het voorzeker eers, even als wij het eens zijn met zoovele kritieken van het kranig blad Ons Vaderland en met zoovele punten, om niet te zeggen met alle, van het vlaam sche frontprogramma. Doch, het weze ons toegelaten eene opmerking te maken, waar wij het volgende lezen In het antiklerikale blok heeft men doktrlnairen, vooruitstre- vers, sociaJdemokraten, kristelijke Demokraten en revolu- tionaire Socialisten Terwiji dat goedje omtrent een aantal vraagstukken onderling verdeeld is, wordt het te samen geliou- den dooreen gemeenschappelijk programmapuntDe strijd te- gen den godsdienst. Wij zijn overtuigd dat de schrijver van dit artikel, waarin zoo vele waarheden voorkomen, de Kristenc Demokraten hier onge noemd had mogen laten. Immers, de Demokraten zijn nooit in het anti klerikale blok vereenigd geweest, en zoo wij in verkiezingstijd kartel sloten met liberalen en socialisten, was het niet om den godsdienst te be strijden, die wij integendeel altijd verdedigd hebben, maar wel in 't belang van andere-gemeenschappelijke maatschappelijke pro grammapunten; zelfs een onbevooroordeelde tegenstre\er moet zulks bekennen. Wat de vh-.a nsche zaak betreft, deze heeft de demokraten van af hun ontstaan het nauwst aan het herte gelegen en de Vlaaui- sche Kristene Volkspartij is wel de eenige partij die de vlaam sche be'angen ais een punt in haar programma heeft geschreven en die de viaamsche eischen ten allen tijde en overal zoo krach tig mogelijk verdedigd heeft. Wien sprak er eerst en meest, om zoo te zeggen uitsluitelijk, de Vlaamsche taal in de Belgische Statenkamer Waren het niet de gekozenen der Demokraten Van of ons ontstaan is er bij gelegenheid op gewezen geweest dat er eene Vlaamsche Volkspartij meest tot stand komen, met een algemeen ationaal programma, om de vlaamsche rechten te doen eerbiedigen in België. Langen tijd, tot bij het ontstaan van den oorlog, hebben de DemokraDn inde woestijn gepredikt. De Viaamschgez'no'en van de drie groote politieke partijen dienden eerst en vooral, zooals het hoofdartikel van Ons Vaderland zegt, hunne politieke partij, alvorens zich om de vlaamsche belangen te bekommeren. Eindelijk i3 er verandering gekomen in dien toestand en 't is met gentegen dat de Demokraten de - Vlaamsehe frontpartij aan hunne zijde zien staan om de rechten onzer vlaamsche Moe dertaal overal in ons vlaamsche land te doen erkennen en eer biedigen. Eoidelijk weenen wij eene partij in leven te zien met welke wij in komende kiezingen zouden kunnen samen gaan, en met welke wijzen. Moeder Vlaanderen en ons Vlaamsche Volk, voor wies onze herten gezamentlijk trillen, zou er onzeggelijk veel kunnen b'Jwlnn«n- R. Vanderschelden. ma der Redactie.- Wij houd.n staan dat ons varslag de prop an,,,,.punten te gaan C-t juiste gedachte we rga.van den heer Moyersoen. Qeachte Heer Hoofdopsteller, belief mij een plaatsje te gunnen in uw geëerd blad om de vol gende grieven, die wij als bewuste Vlamingen, verplicht zijn openbaar te maken, aan ons volk te doen kennen. Over eenige dagen vroeg ik aan een treinwachter te Dender leeuw waar zijn trein naar toeging stond ik mij verwonderd j de kerel bezag mij van het hoofd tot de voeten, stak het hoofd in de lucht en antwoordde mij, minachtent de schouders ophalend, comprends pas Noehtans wordt hij met het geld van Vlamin gen betaald en ik ben overtuigd dat als het preé is hij er niet naar vraagt of het van de Vlamingen hun geld is of niet, als hij het maar heeft. Op de Rogierplaats (Brussel) vroeg ik aan een tramcontroleur of er nog een 82 was ik kreeg geen antwoord, hij keerde mij den rug toe. Op mijne tweede vraag kwam het er op verachter den toon uit twie en tak.... 'k weet nie. Nog al een die onze vlaamsche centen niet weigert, maar toch ons volk in zijne taal veracht. In de lekoinoiieven-stelplaats te Schaarbeek hing men rond Paschen een order uit, altqd in 't Fransch. vror de lijn Biussel- Mechelen. Daar er op geheel deze IijH geen enkele Waal woont, is hettOkh enkel en alleen om met de Vlamingen den zot te hou den, geloof ik. En ondanks ons herhaald schrijven van ia t Vlaamsch ook a.u.b. met potlood of krijt op gezegde orders, schijnen die heeren er plezier in te vinden ons te plagen en ons te vernederen. Dit alles gebeurt toch zonder dat de heer Ingenieur zulks wee: want dit is eea rechtvaardig man. Maar ziet gij, die heeren Wa len zouden zich moeten vernederen om aan een Vlaming ta v a gen de vertaling te doen want zij die tot hun twintig jaar naar school zijn geweest, hebben geen tijd gehad eenige woorden vlaamsch te leeren. Maar zie, een Vlaming die tot 12 jaar naar school geweest is en geen Fransch kent is een beest en ecu Waal die tot 29 jaar gestudeerd heeft en geen Vlaamsrh kent is een slimmert.Een Ajuin. Dp Opgeëischteu en de Socfoü/den Zoo, de Belgische socialisten hebben besloten or~id. dijk op nieuw betrekkingen aan te knoopon met de Duitsde socialisten Anseele is reeds naar Amsterdam om de DuitscN kameraden de hand te drukken. N«/t zijn niet de heeren-gezelien, die in Brussel saamgeKe- men zijn, die onder den Duitsches tiran hebben geleden, 't Is niet Eedje Anseele die van de heeren Duitsehers te klagen heeft. Zij war^n zelfs zoo vriendelijk tijdens de bezetting aan De Waarheid en andere gazetten te verbieden over -zgn exellentie Anseele t« schrijven. Het besluit van Brussel is een brandende kaakslag toegediend aan onze duizenden opgeëischten, .die stierven van honger en doodgemarteld werden. Niet alleen heeft An eele of zijn kliek den moed niet gehad tij dens do bezetting legen deze moderne slavernij te protesteerea de Deutsche opgeëischten zijn vertrokken zonder dat Anseele hen is durven komen groeten - maar nog is de vrede niet getee- kend of zij gaan ana aan arm met de Duitsche beulen. Het Vlaamsche werkvoik zal deze socialistische gemeenheid niet vergeten. Opgeeischten van Aalst en Omliggende Gaat allen Zondag 18 Mei 1919, om 8 uren, naar het groot Provinciaal Congres in den Vlaamschen Schouwburg, Gent. Diepst beproefde van den oorlog, gaat er henen Uwe belan gen roepen er u lij Het Besiunr van den Aalstersehen Arrondissementsbond. Hier duurt de werkloos heid nog immer voort, tot heden is nog geen overeen komst gevonden tusschen patroons enwerklieden-syndikaten. De verheoging die de patroons willen toestaan aan de werk lieden is onvoldoende, en dan nog met loensche trukken er in, bijaoRderlijk hun systeem van duurte toeslag, welke wij verder willen bespreken. Vele werkers vragen ons, hoe komt hek dat deae laak aeolang aansleept vooraleer tot eene over komst te komen Welnu dat is heel eenvoudig deze vraag te beantwoorden. De onverdeeldheid der werkers-syndikaten! Daar ligt de gansche zaak. Wie is daar de schuld van, vraagt onze bevolking In 't is juist deze zaak die wij hier willen klaar en duidelijk oplosseo. In de maand Januari j 1. hadden wjj eene algemeene verga dering van Werkerswelajjn bijeengeroepen, om den toe stand onzer welkersbevolking te bespreken. Na eene lang durige bespreking werd een voorstel met algemeenheid van stemmen aangenomen, te schrjven naar de verschillende, vakvereenigingen hen te vragen een gemengd komiteit te slichten, een gelijkvormig tarief op te maken, »m in blok op te treden tegenover het bazen-synëikaat. Waarna volgenden brief werd geschreven naar de socialistischevakvereeniging Do Verbroederingen den katholieken Christen Volks bond. Mjjn heeren, Ronse, 241-1919. Het bestuur der Vrije Densokratische Vakvereeniging Werkevswelzijn in zitting van Woensdag 22 1-19 dezer, na eene grondige bespreking over den toestand der werkuren en werklootaen, heeft besloten, alle vakvereenigingen der stad uit te noudigen tot een gemengd kemiteit in een onpar- tijdiü lokaal, om samen te regelen voor een tarief dor ver- schillige werkdiensten. Wjj verhopen, Mynheeren, dat gij aan onze vraag zult be antwoorden, Namens het Bestuur van Werkersweizijn - geteekend Provost Cyriel. N. B. Ook moogt gij een lokaal aanduiden. Daarop is eus het volgende antwoord ingekomen van de Soc. Vakvereeniging De Verhroedering. Ronse, 27-1-19. Aan de Heeren Voorzitter en Bestuurleden der Vrije Christene Deraokratische Vakvereeniging, Ronse. Uw brief ontvangen van 241.1.. waarin gij ons vraagt nve* een gemengd komiteit der verschillen van Ror.se. P os B B 'O a- CR o 9 B CR a- o *9 CR O sr p Q- *v

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1919 | | pagina 1