en Het Land van Aelst
Boek- en Papierhandel, Drukkerij, Eiland (liijka, Deur uaast den Dender
4 ÉL,,
Flaminganten
i
BOLSJEWISME.
BRIEFWISSELING.
Stichter PIETER DAENS.
47= JAARGANG N* 2416 30 Mei 1919
Men zende alle
Abonnementprijs 3,50 Briefwisseling
vóór Zondag
middag.
Wij zaten op den bommeltrein. genegenen, en keerden
uit de hoofdstad naar 't diepbeproefde Vlaanderen terug.
Twee Vlaamsehe frontjongens waren bij ons, IJ'erhelden,
ieder met zeven roode strepen op de mouw. Een enkele
(geer. held) voerde 't woord sedert meer dan eene halve
uur. Hij sprak over millia'den lijk een schoolknaap over
marbels sprak alsof hij kip-kap en frikkadellen ging
maken van heel het Dmtsche volk en redeneerde over
vredesconferentie en volkerenbond luk nentandentrekker.
Lieve tijd wat verkocht dien mensch onzin. Neen, die
kerel was inij niet vreemd ik zocht en herzochtwaar
had ik dat smouzengezicht nog gezien Over de aktivis-
ten had hij het nu. Allen moesten die gehangen wo den,
allen met heel den a-nhang... En wat te verwachten was
gebeurde na de aktivisten moesten ook de flaminganten
er aan Want de flamingaten zijn alleen beschaamde
en voorzichtige aktivisten het zijn nen hoop lafhertige
Vlamingen 1
De maat was vol. Ik wou dien snoeshaan, die ik nu
gansch herkend had. eventjes op zijn plaats, een plaats
van oneer en schande, terugduwen.
Verschooning man, maar ik ben flamingant, zoudt
ge durven zeggen dat ik een lafaard ben
U heb ik'niet bedoeld
Gij hebt gezeid de flaminganten zijn lafhartige
Vlamingen Ik ben flamingant sedert dertig jaar, mis
schien meer ik durf dat zeggen overal, ik durf het van
de daken schreeuwen
Ik wist dat niet
Weetge>vjt een flamingant is?.. Waarschijnlijk
hebt ge u rooit die vraag gesteld. Een flamingant is een
Vlaming die kampt voor het recht zijner stamgenooten.
Hij eert zijn moedertaal omdat ze de schoolste is der
aarde en geen andere het tegen haar halen kan in rijk
dom, in kleur, in vloeibaarheid, in krachten zachtheid.
Wie van ons heeft zijn moeder niet lief Wie, die haar
verloren heeft, denkt niet asn haar weer met zaligheid
in de ziel
Is niet alles wat ons van haar komt oneindig dierbaar,
zalig En het beste dat ons die moeder gaf, het schoon
ste kleinood dat ze ons schonk, haar taal, de taal die
baar lief was, dat zouden we verstooten, van ons weg
werpen als snuistergoed
Wij zouden die moederspraak verachten en zeggen, tot
vreemde moeders Waarom hebt gij ons niet uw taal
geleerd uw taal is zoeter dan die welke onze moeder
zong ik vind dat gij beter spreekt dan mijn moeder ik
zou grager uw troostwoorden hebben gehoord liever uit
uw mond het OnzeVader hebben geleerd
Er is geen volk, geen ander volk op de wereld, welk
zijn moedertaal veracht 1 De Vlamingen alleen doen dat 1
Waarom Droevig raadsel.
Rn zij die voor het Vlaamsch (ik zeg met het Neder-
lansc1') kampen en strijden, geduiveld en vervolgd wor- I
den, worden door andere Vlamingen bespot en ver-
wenscht.
En wat zonderling is, al onze sympathie, de sympathie
van heel het Vlaamsehe volk, van Noordzee tot Vaas,
gaat naar de arme Polakken, zoo verdrukt, geknecht,
gemarteld. Maar 't zit in het bloed, het hartebloed klopt
en bruist voor al wat Poolsch is, maar bizonderlijk voor
de taal...
En wat we in anderen bewonderen en eerer en roemen,
dat kunnen, dat willen we voor ons eigenzelven niet doen.
't Is niet enkel gemeen indien het niet aartsdom ware,
dan ware het belachelijk
Zou een Pransche moeder zeggen tot haar kinderen
Fransch moet ge niet leeren Engelsch moet uw taal
ZllNooit 1 In Vlaanderen gebeurt dat. En overal in dat
land rijzen prachtige scholen, scholen als paleizen zoo
groot en schoon, daar fungeeren Vlaamsehe meesteressen
en leiden Vlaamsehe kinderen op in een vreemde taal.
Vlaamsch is hun zieltje, Vlaamsch hun hartVlaamsch
het bloed dat vloeit in hun aderkens Vlaamsch spreekt
en zingt en juicht alles wat hen omgeeft. Wat maak dat 1
Verknoeit dat maar 1 schreeuwen de ouders. Verbeuzelt
en versjachert en verbruit hun hart en ziel en rijkelijk
zullen wij u betalen
Vlaanderen alleen in de heele wereld kent die wantoe
standen. Noch Polakken, nochTjekken, noch Slavoniërs
zouden zóó woeden tegen de taal hunner Vaderen als
onze Vlaamsehe moeders doen. Zelfs de negers in Kongo
zonden aldus niet handelen. Wie daf bekampt is een
flamivgant I In Vlaanderen zetelen
Vlaamsch kennen
In Vlaanderen worden de soldaten in 't Fransch gedrild!
In Vlaanderen verkiezen de boeren en onnoozelaards
volksvertegenwoordigers die zich schamen Vlaamsch te
spreken I
Wie n'et zagt dat het schoon, redelijk, noodzakelijk is
heet men Flamingant 1
la Vlaanderen
Gen-eg 1 roept de vent met het smouzengezicht, ge
zijt een aktivisten ik kan u doen aanhouden.
Een aigeme n gelach was het antwoord. De frontman
nen jubelden.
Gij-hebt dus vijf en twintig stielen In verkiezings
tijd zijt gij kiesdravergedurende de bezetting waart ge
zwijnenkoopman. beunhaas, blauwer, woekeraar, troetel
kind der sra...nu zijt ge ook verklikker Proficiat
Zulke mannen kunnen geen flaminganten zijn.
Ik keerde hem den rug toe en keek door 't venster
naar Vlaanderens schoone velden.
STIJN STORMS.
Het chaos dat onder dien naam in Rusland heerscht,
kan nog eenigen tijd voortwoekeren, als sociale leer komt
het niet meer in aanmerking. Bolsjewisme is de russische
benaming voor communisme of gemeenschap van goede
ren in den b; eedsten zin van het oor uitbating van
alle natuurlijke of kunstmatige produktiebronnen, zoo
als mijnen, landbouw, fabrieken, door en voor de "alge
meenheid, verbeuring van alle recht op eigenbezit en
afschaffing van allen rang en ondergeschiktheid in de
samenleving.
Dat die eenvoudige leer in Rusland genoeg aanhangers
gevonden h-eft om de regeering te bemachtigen, moet
niet te veel verwondering baren. Geen land heeft meer
oorlogsellende beleefd als het Czarenrijk Werklieden en
boeren uit alle gewesten wierden aan hunne haardsteê
ontrukt en ingelijfd in een lever zonder uitrusting, aonder
aanvoerders, zonder tucht. Geweeren n munitie, schoei
sel en kleedij, 't bleef a! onderweg, zoowel als de soldij.
De gekwetsten waren aan hun lot overgelaten, de
krijgsgevangenen totaal vergeten. De millioenen en milli-
arden voor de krijgsbenoodigheden bestemd bleven zitten
in de bureelen eem-r docr en door verrotte administratie.
Edelen en burgers, al wie maar over eenigen invloed be
schikte. bleven rustig achter 't front, vergaarden fortui
nen in oorlogsleveringen en woekerhandel en storten
'tgemakkebik gewonnen geld in schandige braspartijen.
Voeg daarbij de lange duur van den oorlog die het wee
der massa tot een ondenkbaar toppunt voerde, de licht-
geloovigheid van een volk sinds eeuwen van alle onder
wijs verstoken en door de alkoolplaag ondermijnd en
men zal ras erkennen dat er hier een terrein geschapen
was, om bij het instorten van de russische weerkracht,
de dolste droombeelden bij de menigte ingang te doen
vinden.
üe overgang van het onbeperkste autokratism in eenen
socialistischen statenvorm, alhoewel reeds een ieuzen-
sprong, was onvoldoende om de losbarsting der volks
driften in te dijken. Kerenski verdween van het tooneel
en Lenin ware op zijne beurt weggevaagd, hadde een
nieuwe profeet een nog buitensporiger stelsel aange-
predikt.
Ieder verstandig man kan voorhands raden dat het
communisme, in praktijk, tot onmacht gedoemd is, om
dat het op een valsch grondbeginsel gevestigd is. Alle
menschen komen ter wereld met dezelfde rechten, dat is
onbetwistbaar, maar ongelukkiglijk niet met dezeifde
hoedanigheden en begaafdheden, met dezelfde lichaams
kracht, hetzelfde geestvermogen. Geen wetgever die daar
iets aan verhelpen kan 't is juist dit verschil van enke
ling tot enkeling die eenerzijds rangschikking noodzake
lijk maakt voor het behoud der samenleving en anderzijds
in zich de kiem voert van wedijver en concurrentie, bron
van allen vooruitgang.
De proefneming in Rusland ingesteld levert daarvan
rechters die geen zeer slecht brood en gedroogde haring. De aanhangers
der rege ring krijgen er vijf, de min vertrouwelijken twee
en de burgerij niets. Ooggetuigen verhalen dat de men
schen op traat de lijken van doode honden en katten
elkander betwisten en de vuilnishopen doorkerven om er
iets etelijks uit te rapen. Van daar menigvuldige ziekten,
waaronder de vlektyphas niet de minste slachtoffers
maakt De nijverheid valt stil. De groote fabrieken door
den staat onteigend sluiten hun deuren de eene achter de
andere. De werklieden bekomen hooge loonen, 20 roebels
per dag, 't zij, indien het russisch papier zijne vroegere
waarde had, ongeveer 50 frank van onze munt. Maar die
som is verre van voldoende voor hun onderhoud. De
levensmiddelen magaztinen verstrekken maar het zesde
deel van een karig rantsoen, 't zij weinig of niets. Het
overige moet de arbeider zich aai.schaffen aan woeker
prijzen, waarvan men geen denkbeelJ heeft. Om te leven
zou hij dagelijks 88 roebels moeten verdienpn. Hij is ver
plicht het werk te verlaten. Vele nemen dienst in het
roode leger ter wille van den kostandere zoeken heil in
de geboortestreek. Van de 400,000 werklieden die de nij
verheid te Petersburg onderhield, zijn er voor het oogen-
blik g<-^n veertig duizend meer aan den arbeid.
De landbouw is ook te nietde bo r bebouwt maar
voor eigen gebruik, uit vrees voor rekwisitie en afzetting.
Het spoorwegmateriaal wordt niet hersteld, en ue wei
nige voorraden die men op den buiten ontdekt kunnen
niet verzonden worden. Het droefste van al is dat er geen
hoon op beterschap bestaat en dat de toestand van dag
tot dag verergert.
Lenin zelf ziet dat het zoo niet verder kan en wil voe
ling krijgen met de burgerij. Reeds zijn ingenieurs tot
hunne vroegere betrekking m-t of zonder dwang terug
geroepen en in hun gezag hersteld, t Is de eerste stap
naar organisatie 't is r ok de verloochening van het sym
bool door den opperpriester en misschien ook wel het
voorteeken eener dreigende ineenstorting.
Hofstade, den 25 Mei 1919.
Heer Uitgever,
Gebruik makende van mijn recht op antwoord, op uw
artikel Nog over Erkentelijkheid van 23 Mei 11., ver
zoek ik UEd. als terechtwijzing, het volgende in uw
eerstkomend nummer van De Werkman op te nemen.
Uw briefwisselaar stelt mij voor als uitoefenaar van
verschillige stielen, doch vergeet moedwillig dat dezelve
verdeeld zijn op mij en mijn broeder verder haalt hij
als broodwinning aan secretaris der veeverzekering,
dan als hij weet dat zulk postje hoegenaamd niet ver
goed wordt. Ik ben secretaris van de meeste plaatselijke
landbonwhonden, ambten welke ik reeds 15 jaar kosteloos
waarneem, zooals overigens overal, zulks kosteloos ge
schiedt. Agent eener verzekering. Och, hoevele
boerenzoons, burgers, onderwijzers, enz., zijn er niet,
die zich 's zondags onledig houden met wat verzekerin
gen op te zoeken, voor wat drinkgeld, zooals in mijn ge
val, waar dit stieltje nog geen vijftig franken 's jaars op
brengt. Esengoed zou ik verschillige stielen kunnen
opnoemen, welke andere uitoefenen en nog meer zullen
uitoefenen, want het ambt van secJetaris brengt dat ge
woonlijk meê, alhoewel het niet zou mogen zijn.
Uw briefwisselaar spreekt verder van terugtrekking en
of ik geen hart heb. Na de voorstellen en beloften door
verscheidenen aan de tegenpartij, en dezes handelingen
en dreigementen eenderzijds en anderzijds, rekening hou
dende van de zienswijze van d -n gemeenteraad en van
mijne vrienden, aangaande de belangen der gemeente,
kon daar geen spraak van zijn, en of ik een hart heb,
dat kunnen best getuigen mijn verleden en de gevoelens
die ik altijd gekoesterd heb en nog koester, om door toe
gevendheid niet door koppigheid tot overeenkomst
te geraken.
Dat uw briefwisselaar door het teekenen met zulk eeE
deknaam, bewijs geeft van gemeene strijdvoering, zullen
het^ klaarste bewijs. De gruwel» zullen wij ter zijde
laten, jammer genoeg, daglichuf'^^ wm£
besmeurd en de Sjj fransche revolutie 'i iBgelicht ziJn. over den waren staat der zaken, een klein
sprakelijk voor. Maar t bloedbad der fransche revolutie QIfderzoek Jdoen ter plaats Ik vraag niet beter
was ten minste vruchtba hni|Lwjsnie kan men Aanvaard, Heer Uitgever, mijne oprechte groeten,
der toekomende geslachten. Van t bolsjewisme kan men 5 j f Mn£oNAiiT
zulks niet zeggen de nederigen, die er hun hoop op ves- f wiuckixau 1
tieden zien hun droom in rook vergaan. De ellende in de N. i. 1Red. - Het woord is aan onzen correspondent
steden'is algemeen. De voeding bestaat uitsluitelijk uit van Mof stade.
