Demc kralen
en Het Land van
Aelst
BLUF!..
Boek- en Papierhandel, Drukkerij, Eiland Chipka, Deur naast den Dender
Aalst
iTondissemenlbond
Eea navolger van
Min istar Masson.
Aan den Arbeid.
Stijn Storms.
De Hodenbach's Feesten.
PIETER DAENS.
Abonnementprijs per jaar 3,50
voor 6 maand 2,00
Men abonneert zich op alle postbn-j
reeleo en bij de briefdragers.
i Briefwisseling
vóór Zondag
middag.
Het is dus op 5 V OCI OIU It aanstaande, em V uren, dat we de nagedachtenis van
onzen greoten Hoofdman PIETER DAENS herdenken. Aalst meet en zal te klein
zijn. Eenieder zal aan deze plechtigheid deel nemen, om een blijk van erkentelijkheid en
dankbaarheid te geven aan de nagedachtenis van Hem, die alles offerde veor zijn Valk. De Voorzitters der Bonden
worden vriendelijk verzocht aan den Schrijver van hetPieter DaensfondS' M. Alex. De Vos, Albrecht Liénartstraat, 21, Aalst de toetredingen
hunner Kringen te laten geworden en dit zoo vlug mogelijk. Demokraten, als één man neer Aalst op Zondag 12 Oktober aanst. het bestuur.
Verleden Zondag buitengewere goedgelukte Vergade
ring; vele Afgevaardigden. Men was er overgelukkig om
den strijdlust die al onze oude partijgenoten bezielden.
Goede besluiten zijn er genomen en men besliste er, on-
■iddelijk er op los te gaan met al het vuur en g< kende
belangloosheid der opoffering d> r Christene Demokraten.
Zondag aanst. 21 Sept. om 9 1/2 uren /zomeruur), zal j
er eene tweede Vergadering plaats hebben, waarop de
Partijgenooten allen uitgenoodigd zijn. We \erwachten
bijzonderlijk de vrienden van den Buiten.
De Kandidaten zullen er op uitgeroepen worden.
o—o—o—o
(kJl £3, i Zmdag 21 Sept., om 3 1/2 uren, j
IYÏ w I (zomeruur), zal de plechtige ont-
huiling plaats hebben van het ge- i
denkteeken opgericht op het graf van ons aller Vriend,
den heer Kaniiel VOLCKAERT, zoon van Victor en
Constantia Schouppe.
Het Muziek Ti t Heil des Volks zal de plechtigheid
opluisteren. Men zal vergaderen bij Victor Van Damme,
Molenstraat, Meire, om 3 uren.
We doen een vurigen oproep aan al de vrienden er op
tegenwoordig te zijn. Het muziek vertrekt om half twee.
De werklieden kunnen alleen en uitsluitend op ons
rekenen
Dat schrijft er één zonder blikken of blozen in een so
cialistisch weekblad van het arrondissement.
Alleen de socialisten zijn de vrienden van de werklie
den.
Uitsluitend op hen kunnen ze rekenen
Builen de socialisten hebben de werklieden geen vrien
den. Geen verdedigers, geen kampers, geen strijders vin
den de werklieden dan in de roode partij
Priester Daens,
De Backer,
Pieter Daens,
waren geen verdedigers van den werkman
zij waren geen socialisten.
Zij hadden aan de roode kopstukken de permissie niet
gevraagd de belangen van de zwoegers, de armen, de
miskenden te behartigen
zij hadden geen patent genomen bij Vooruit of Le
Peuple dus konden of mochten zij niet als verdedigers
van het werkende volk optreden.
Een kleine patroon zelfs een groote die de vader
en de vriend is van zijn werklieden, kan dat niet zijn zoo
hij niet de leerstelsels der socialisten aankleeft.
Zij alleen en niemand buiten hen kunnen aanspraak
maken op de liefde, de dankbaarheid en het vertrouwen
van de arbeidende standen
Ongelukkiglijk voor de rooden hebben de gebeurtenis
sen en de toestanden der oorlogsjaren en oral der
laatste maanden, het gansch anders uitgewezen.
Als die mannen denken dat hun houding in oorlogstijd
zoo spoedig in het vergeetboek is geraakt dan zijn ze
wel 1...
Zegt eens, mannen, wie was het die, gebogen onder
den last van jaren en verdriet, zichzelf vergat om alleen
aan de lijdenden .te denken
Wie was het die door wind en regen, door hitte en
zonnebrand, door sneeuw en koude rondliep te Aalst, te
Gent, te Brussel, voor 't soldatengeld, voor den werk-
loozensteun, voor het arm pensioentje der oudjes
Wie was het die alle politieke beslommeringen en kra-
keelen vergat om de eerlijke regels van den godsvrede
toe te passen en alleen te werken voor 't algemeen wel
zijn
Kent ge dien man
Was het een socialist
Wie gaf, deelde, deelde, het voedsel van hem en zijn
gezin hun kleederen, hun dekens, zonder te denken aan
de bangte van de tijden die komen moesten
Was het een socialist?...
Wie verkocht zijn gouden medalievan kamerlid, om-
dat hij vond dat het hem niet toegelaten was goud te dra- s
gen, als er zooveel menschen waren die hongerden en
stierven van gebrek
't Was geen socialist
't Was een christen democraat
Op hem konden de werklieden rekenen dat wisten g
ze wel, dat wisten zè goed 1...
Vrienden in den nood, honderd in een lood Dus leert J
ons een oud spreekwoord.
Hewel, socialisten, zijt ge in den nood vrienden ge
weest
Ja, maar niet de vrienden der werkende standen
Vrienden van de ouwe pruiken, ja I...
Hand in hand zagen we de fijne bazen van de roodjes
gaan met de gepommadeerde, uitgestrekene en uitgebors-
telde, welruikende mijnheeren van de saucissenpartij 1...
Die konden dan op de rooden rekenen, alleen en uit
sluitend op hen en al verscheen er nu en dan een arti
keltje in de gecensureerde Vooruit 't was maar ont
de oogen te verblinden en om de onnoozelaards diets te
maken dat de rooden er bij waren in 't gezegend Aalst
Roerden de groenen dan
Keurden ze door hun stilzwijgendheid uw slimme, slu
we streken goed, roode bluffers
Ze zaten u gedurig in den weg, nietwaar, als ge niet
heel, heel recht in uwe schoenen gingt
Hoe jammer Voor u Maar hoe gelukkig voor
enze ongelukkige stadsgenoten 1...
Dat is vergeten, denken ze
Wij gelooven het nietwij gelooven er niets van maar
zoo't waar moest zijn dan zullen we er bij zijn om het
geheugen van de Aalstersche werklieden wat op te
frisschen.
STIJN STORMS.
't Is van citoyen Anseele minister van Openbare
Werken, d2t er spraak is.
De zoogenaamde Auxiliaires van het beheer van
Bruggen en Wegen, in dienst v an voor den oorlog, zijn
bepaald aangesteld Bravo. M. Anseele 1 De soldaten
zijn bevoordeeligd. Nogmaals bravo Maar... niet allen.
Ge moet frontstrepen hebben. Heel schoon. Doch al de
genen, gewond of niet, in gevangenschap gevallen van
1 Augustus 1915 hebben geen recht Zij hebben immers
geene strepen.
Een generaal na zich heldhaftig verdedigd te hebben,
valt te Luik gewond in de handen der Duitschers. De
koning noemt hem graaf, hij krijgt eenegansche rij eere-
teekens eri is de held Een eenvoudig soldaat, in
stormloop of in de forten gewond, uit het hospitaal naar
Duitschland gevoerd, of door de overmacht geïangen, is
niets, wat zeg ik mirder dan niets. Men zet ze'ver ach
ter de embusquès en stelt ze gelijk met degenen die
gedurende den oorlog op hun gemak in België bleven en
waarvan de meeste vetfcetaalde postjes op komiteiten en
andere besturen bekleedden, waarvan er Baron Zeep
geworden zijn. Dat is de dank voor al het lijden in
Duitschland uitgestaan.
En nu zet men ons aan de Duitschers die ons slecht
behandeld hebben te beschuldigen en aan te klagen l
Neen wij klagen eerst aas de vurige Vaderlanders
die nooit iets van den oorlog ondervonden dan de voor-
deelen en ons nu op moreel gebied meer doen lijden dan
de Duitschers op lichamelijk.
Een gewond Krijgsgevangene.
De kiesstrijd is begonnen.
Met ons programma gaan we tot het volk.
Zes en twintig jaar geleden werd het opgesteld door
onze hoofdmannen, Priester Daens, De Backer, Smid
Laatrecht, Pieter Daens, De Pelsmaecker en anderen.
De meesten van die strijders zijn verdwenen van 's le
vens tooneel en slapen voor eeuwig in Vlaanderens geze
gende moederaarde.
Hun programma bleef, ongeschonden staat het recht
het is eu blijft ons Evangelie
Vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid roept het luid I
Het ademt liefde, waarheid, rechtvaardigheid.
Maar de strijd dien we aanbinden gaan is vooral een
strijn om brood. Vergeten we dat niet
Gaat tot den vader die gebrek heeft, met vrouw en
kinderen die schreien van honger, en zegt hem dat ge
hem ons ideaal brengt, ons ideaai van liefde en hij zal
zeggen dat hij beter gediend ware zoo ge hem een groot
brood bracht in stede van een ideaal.
Die man heeft gelijk
Ideaal en hongerige buik riimt men niet te zaam.
Het spariakisme in Duitschland, het bolsjevisme kt
Rusland en Hongarie zijn kinderen van de volksellende.
Dat is een onloochenbaar feit.
Immer nieuw, immer frisch, immer actueel blijft ons
programma.
Wat wilden onze oude, afgestorven voormannen op
Vlaamsch gebied
Ons recht
Niets min, niets meer I...
Voorrechten begeeren we niet voorrecht aan ons,
Vlamingen, is onrecht aan onze broeders, de Walen.
Als we dat eischten ware dan de rechtvaardigheid ons
doel
Wat willen wij op onderwijsgebied
Leerplichternstig. Niet de lol, het misbaksel dat de
katholieken ons hebben opgesolferd, maar leerplieht in
vollen ernst
Schoolvrede. Geen hongerloonen. Een degelijk onder
wijs gerugsteund door een goede opvoeding.
Voor den werkman vinden we ons gansch richtsnoer in
de woorden van priester Daens, die in 't lokaal staan
geschreven De werkman raag geen slaaf of geen bede
laar zijn, hij moet een vrij man wezen
Voor de kleine burgers, de kleine boerkens, die in de
huidige tijden zware lasten dragen en met veel moeielijk-
heden hebben te kampen, willen we het recht op een def
tig bestaan verdedigen.
Dat is rechtvaardig en dat moet omdat het rechtvaar
dig is
Wij strijden om princiepen
Wij randen geenpersoneu aan, enkel stelsels van on
recht en verdrukking bekampen we
Wantoestanden gedoogen we niet.
Wij breken niet af als we niets in de plaats kunnen
bouwen dat schooner en nuttiger is.
Wij willen rondom ons geen ledigten, geen ijdele
plaatsen, geen puinen
Wij willen de christen Democratie in heerlijkheid en
frischte zien gloren te midden van een zonnetuin, waar
uit hooger en reiner leven ons tegenlacht
NAKLANK.
't Heeft er gestormd te Roesselaere
Van 's morgens vroeg af kwam een geestdriftige,
joelende menigte dezen vervoegen die reeds daar wa
ren van daags te voren en reeds van in de vroegte
klonk d« kreet«Vliegt de Blauwvoet? Storm op
zee over de bevlagde stad. 's Morgens om 11 ure,
na de Hoogmis, een paar prachtige, redevoeringen
voor de studenten, o.a. door Boshoff, den Zuid Afri
kaan, en door Rik Borgignon. Onnoodig te zeggen dat
de geestdrift loeide in 't harte der jonge Klauwaerts
en de sprekers volop toegejuicht werden.
Maar 't eigenlijke feest of liever de ziel er van was
maar 's namiddags.
Om 2 ure stoet. Ben zee van volk van einde en
verre, uil alle gauwen van Vlaanderen was het volk
