Loopende Nieuws
fcOEIiE.VUt-.LH S.
Stijn Storms.
P A ft L E M N T
O FKOEP
Te bekomen op Eiland €hipka:
wwlog hebben ze op hun reDten geteerd j? Ze kunnen
mog wel werken, maar z» willen jm t l\ Als ze nu tien
frank winnen legden ze min werk af op een dag, als
vroeger op een hal ven 1
Ik stoof op En ik vroeg hem Is ons werkvolk
gevoed zooais h' t behoort Kunt gij goed arbeiden met
ee ledige of halfledige maag
De heer in kwestie was een liefhebber van goede sier
en ging niet eer van de tafel weg dan nadat hij zijn buik
een meer dan zal'ge zielmis had ge.ezen.
Hij beweerde dat ze, met de groote dagloor.en toch
wel wat koopen konden om zich zoo te voeden, dat ze
arbeiden konden.
Wat praat
De dagloonen zijn hónderd len honderd verhoogd dat
is verdubbeld Dat is waar, maar integendeel staan de
levensmiddelen, de kleerstoffen, het hout en de kolen te
gen driedubbelen, vicrdubbelen, vijfdubbelen prijs en
meerEen ei dat ge vroeger zes tot zeven centimes be-
taaldet kost er nu zestig. Een kilo vleesch zonder beende
ren rekenen ze op sommige plaatsen nog tegen zestien
frank.
Het broed betaalt men tegen vijf en tachtig centimes
de socialist sche mimster van den duren tijd beweert dat
hij 't niet kan doen dalen in prijs.
Zo* die socialistische minister overigens durven zeg
gen hoeveel belastin* een huismoeder betaalt op een
brood van twee kilos
Kocht hij geen leder tegen 20 frank en verkocht hij
het niet tegen 36,75 fr. het kilogram
En als allen h adelen zooals hij dat doet kan er dan
nog iets afslaan
Zou hij ook durven zeggen tegen welke prijzen het
bevrozen vleesch wordt aangekocht en met welke
winst het wordt verkocht
Ka* een arbeider goed werken als hij niet degelijk is
gev red
Kan iemand met evenveel lust, met evenveel moed zijn
taak aandurvea als de ellende, de nood, allerhande ont-
beri' gen dreigend boven zijn hoofd hangen en de toe
komst somber is als een hemel vol zwarte wolken
Neen, de redding van ons voikligt niet in de hooge
Joonen
Laatderooden maar boffen dat zij de peters zijn van
het achturenwerk en het één frank per uur.
Alles goed en wel maar we zouden veel liever zien
dat de prijs der levensmiddelen derwijze da2lde dat hij
in verhouding bhef met het dagloon.
Dan zou een brood één frank kosten, een kilo vleesch
vijf frank een ei twintig centimes, een kilo boter zes
frank een paar schoenen vier en twintig frank een
mefertkleergoed vijftien, een zak kolen vier frank.
Dan zouden werklieden en kleine burgers zich voeden
en zich kleeden kunnen.
Als de rooden volksvrienden zijn, zullen ze het hart
hebben hun groete ministers te verloochenen en nan
de deur te schoppen Stijn Storms.
Verleden zondag heeft Aalst getoond dat het de bur
gerlijke slachtoffers der Duitsche moordenaars op
gepaste wijze weet te vereeren. Spijtig dat de regen
sluizen weeral wagenwijd openstonden. Niettegen
staande 't slechtweer was de opkomst meer dan men
verwacht had en de stoet, die voorzeker duizenden
deelnemers lelüe, was oprecht wel crelukt. Al de par
tijen to'.dar onderscheid hadden hunne medewerking
verleend, alsook het muziek van her 21® Linieregiment
met ee» j afvaardiging en nog 2 andere afvaardigin
gen van 't leger. Het Concert van het soldateumH-
ziek, dat om 5 ure op de Groote Markt moest plaats
hebben, is door 't slecht weder uitgesteld. Spijtig,
want har had iets geweest voor de fijnproevers. In
Ingeland is de werkstaking der speorwegbeambten
uitgebrekeD, laat ons hopen dat ze snoedig gedaan zij
ten vooróeele van beide partijen Men heeft nitge-
rekend db Koolmijnen van 1851 tot 1910 eene zui
vere wiii>' afgeleverd' hebben van I milliard en 124
millioen Eq dan spreken die heeren van de kolen
nog op te slaan, hoe zgn ze niet beschaamd en waar
om zet or,.w gouvernement daar geene hoogste prijzen
op, mast'geene hoogste prijzen die de gewone óver
treffen. In Engeland beginnen de woekeraars aet
de poepers te zitten. Ér is daar een beenhouwer die
zijn vleesch slechts 10 centiemen boven de regee-
ringsprijs verkocht had, veroordeeld tot 20 dagen
en 1250 fr. boetop min dan 8 dagen zijn de prijzen
van bijna al de artikelen met 49 °/0 verminderd het
schijnt dat de regeering daar aan de zijde van 't volk
siaat om 't duur leven tegen te werken. Volgens de
wet op 't onderwijs moeten al de kinderen, geboren
gedurende de jaren 1907 tot 1913, de school bijwonen.
Het is in het belang van de kinders en van de ouders
zelf dat de wet goed, toegepast wordt, want er zijn te
veel ouders die hunne kinderen voor alle nietigheden
t'huis beuden de onderwijzers en onderwijzeressen
souden moeten zonder taededóögen de afwezigen aan
het kantonnaal bestdur kenbaar maken. De Engel-
sehe troepen die in Rusland opereerden keeren bu
allen naar hun vaderland terug en men heeft van
wege de verbondenen aan de Duitschers laten weten
dat se spoedig Lithuanië moeten verlaten, anders
worden ze zonder eten gezet. Donderdag laatst had
er in Brussel tijdens een bruiloftmaal een droevig
voorval plaats eene der deelnemers, Mevr. Roniain,
83 jaar, zakte plots ineen en was dood. De Vlamin
gten van alle kleur moeten met,de toekomende kiezing
wl'en ▼©or de Kristene Vo'ksparty stemmen, 't is de
eètiige partij die in zake Vl'aamschgezindheid altijd
onversehrekken da belangen der Vlamingen verde
digd heefi. Z»ndag is 't dus de Kruisplaitiig voor
onzen overleden vriend en pariijgepoot CAMIBBL,
RlMBAUT ai de leden va» 't Ziekei fonflseD Muziek
waarvan d- overledene b emurlid was, zullen er prijs
op.stellen de plechtigheid hp te wonen raea verga
dert Ib 't Sparrekea om 2 uren,G«n scbestraat, en
Zondag 8 dagen is 't de greote dag. dat 't weder dan
maar wat beter is als nu 2 zondagen 't g*val geweest
is, dan aai Aal% wellicht ie klein zijn. De Muzieken
van Denderleeuw, Deuderhauteia,. Aspelare, Malde-
ren, Hall© ea Aaist hebben reeds bun teetrediDgen
gezonde» Brugge, Brussei, Audenaarde, Boom, Ant
werpen, enz.. «nzkkomon naar Aa s:.
Wij ontvingen ter recensie Het Zwartboek uitge
geven door de Vlaamsche IJzersoldaten. I. de houthak
kers.
Ik zit gansch naar onder den indruk der lezing van «ie
sombere bladzijden.
Ik vraag me af Zijn het Belgische soldaten die aldus
worden behandeld door Belgische officieren en door Bel
gische soldaten
Ik bid den Heer, dwaselijk, dat het vijanden mochten
zijn en ik herlees...
Helaas de werkelijkheid is er... wreed, enraenscne-
lijk, verschrikkelijk!..-
Stoere Vlaamsche knaoen, Vlaamsche helden, als Duit
schers gescholden, als slaven behandeld, als vee geslacht!
Vlammend gloeien me die woorden tegen Als sol
daat zij» gij een dappere, als gegradeerde een voorbeeld
maar ge zijt Vlaamschgezind en daarom moet gij ver
dwijnen
Vrienden leest dat boek
Gij moogt, gij moet het lezen, het lijden kehr.en onzer
Vlaamsche houthakkers.
Uit den mond van ieder lezer zal de reddingskreet op-
galmen Dat moet uitzijn
Wraak eischen we niet 1
Wraak is uit den booze
Maar we willen rechtons volle recht als Vlamingen
CLARA. Qoeien
dag S&bina kaad weêr,
mii scpoop
SABINA. Zeker!
D« zoemer is weg.
Oiara. Heb g'al iets
vernoemen van 't beziek
van Anseel?
Sabina. Hangseel
Wat es 't er af Es da
ne meensj of een zeel, of
iets anders
Clara. Wo zén a
euren Anseel dat ès ne
minister van de secialis-
tei.
Sabina. Ah En toesj
Clara. Awè dienen es nor Oiljst geweest, Zao-
terdag. Ba den ov«d g'arriveerd
Sabina. Mee den a vapeur
Clara. Jo. na zè d® wel
Sabina. Mee een hoDdekerreken
Clara. Meensjen toch Sabina. hoe hettet op
Sabina. Ne ülberie mee ne muilezel
Ci&ra. MerciMee ha otomebiol 'n schune vei-
tuur ze noemen dat een linamezien
Sabina. Jezus va marikela
Clara. 't Schaaint dat hij er azooi wel vijf en twïn-
tig hét
Sabina. En es dat echtne socialist
Clara. Ware em niedetog altijd geweest voor hij
minister was.
Sabina. Wat heeft dien Hangseel gezéed hedd'
j er iets van g'heurd
Qlara. Wel hij heeft gezéed: Dat allemao de
meensjen moeten content zén. omdat er draai socia-
i- listen on df. grooitc schoetel zitten Dat ze nu oik
l van de vette nrokken profitéren. Dat er oeveraal
l sterk gewerkt wordt en meest in Frankraaik. Dat
jj 't brooid nie en kan afslaon, oemdat de socialist Wa-
t ters 24 frank belasting vraegt op ne zak terfdat
j die oik goedgevonden hét van de patatten twintig
5 frank te stellen, als de boer mo vijftien vraogtde
■j Wilson 7 frank as de winkeliers kunnen verkeipen
6 veu vijf; en zeu voesj
I Sabina. 0 die
I Clara. Jo, en da ze de ministers nog tien dnast
frank zelen opslaon En dat ze dové allemo veii Ni-
chels moele kiezen.
Sabina. Wel bedankt, zeje, Clara. Als Donsj nog
leefde I
(Ze gaat al mompelend weg).
Mijnheer de Hoofdopsteller
Verleden zosdag heeft er een herdenkingsdag
plaats gehad van de burgerlijke slachtoffers van den
oorlog. Niettegénstaande t sleeht weder zijn de plech
tigheden allen om ter best gelukt. Maar dunkt u niet
dat Aalst ook iets zou mogen doen voor de soldaten
die gesneuveld zijn, de jengens van Aalst die hun le
ven gegeven hebben om ons te verdedigen. Ware
II November qf de 1 Novejubar daarvoor niet goed
géschikt. voorztek'er zal iedere'en wederom mededoen.
(Ht»irp S JikrPii»'ai^e£proken op het
nv ne* IjIjhiih* VHn Isid00r Redant eB
Kamiel Vclkaeit, door M. V. Van der Guchte
Achtbare Damen, Heeren, Strijdmakkers,
Nogmaals zijn wij hier op den doodenakker vergaderd om
een laatste groet te sturan aan onze zoo dic-pbetreurden vrien
den Isedoor Redant en Kamiel Volkaert.
De hier vergaderde massa bewijst dat zij ieders vriend waren
en dat hun al de door öns mogelijk te bewijzen eer toekomt.
Daarom neem ik nu het woord om in naam der maatschappij
Door Eendracht Groot, onze hulde te brengen aan hen, wie
voor het Vaderland het kostbaarste wat zij bezaten, te weten
hun leven offerden.
Toen over meer reeds dan vijf jaren onzen duurbaren mak-
j ker Isedoor zijn oproepingsbevel kreeg, aarzelde hij geen oo-
genblik om zijne plaats, welke het lot hem vroeger had aange-
v toond, in 't leger te gaan innemen. Daarom verliet hij zijne zoo
teergeliefde vrouw en drij kinderljes, niet zonder droefheid,
maar met de vaste overtuiging dat het zijn plicht was zich zoo
gauw mogelflk onder 't vaandel te begeven. In Antwerpen, de
naar ons in destijds onoverwinbare stelling, daar was zijn gar
nizoen en zou hij verblijven, tot eens de Duitsche horden zich
tot onder hare muren begaven, en dan kwam ook voor hem het
oogenblik om met de barbaren in voeling te komen. Daar stend
hij zijn man en niet de minste draling beheerschte zijnen geest;
zelfs niet de thuis zijnde geliefden konden hem op dit oogenblik
doen wankelen noch zijne woede koelen Maar ongelukkiglijk
daar l'wam versterking in de vijandelijke lijnen en BelgiÉ's Ie-
j ger moest buigen voor de overmaaht. Antwerpen viel en de
Belgen wie nog konden, maakten den aftocht naar de glorie
rijke IJzerstreek. Tot hier was het dat onzen vrieud Isedoor
i Redant den veldtocht mede maakte. De door de overgroote
verliezen verwoeden Dnitsch deed iin intocht in Antwerpen,
al mede nemend wat in zijne handen viel Maar liever dan bij
hem ingelijfd te worden, vluchtte hij bij onze noorderburen,
waar er duizenden redding vonden. Daar verbleef hij den gan-
schen oorlog, het grootste heimwee met zich sleepende, steed6
1 aan de zijnen denkend. Maar dit heimwee wat zooveel slaebt-
offers maakte, besmette ook te zeer onzen geliefden vriend en
eene ziekte sproot er uit voort.
Onzeü besten makker had nog het geluk den wapenstilstand
te beleven en werd ook kort daarop naar zijne haardstede ge
stuurd, waar hij voort met de zijnen een gelukkig leven dacht
te maken. Maar het lot besliste er anders over. Voorts be-
i heerscht door de kwijnende ziekte, sleepte zij hem naar het
graf op 9 April 1919.
En ook «nzen vriend Kamiel Volkaert zullen wij niet verge-
teu. Ik zou niet anders kunnen dan herhalen wat ik hier op 30
j Juni zegde T©en de gruwelen over onze haardsteden begon-
nente komen, was hij nog maar een kinden was het enkelijk
aan zich t'«ntwikke!en dat hii den tij-' kon besteden.De schoon
ste baan bakende zich voor hem af, want zijne Ouders be
trachtten niet dan het geluk huns eenigen zoons. Door de schrik-
wekkendebanden nit bijna ganseh ons geliefd BelgiC gedreven,
stond ons leger aan den roemvo'leu Ijzer pal en belette den
rooverdit klein plaasje onzes Vaderlands te overmeesteren.
Midderwijl groeide de jeugd en begaf hun besef en gevoel. Bij
1 iedereen schoot de haat diepe wortels tegen dit sabelgeweld.
Maar bij Kamiel wierd haat in woede veranderd. De wapen
stilstand verplichtte de Duitschers ons land te ontruimen en
met rasse schreden ging dan de bevrijding. Maar dit feit stelde
geen einde aan de vrees en niemand wist of de gruwelen niet
gingen herbeginnen Maar onze makker aarzelde niet. Zijn
hart van woede tegen het duitsche militarisme overloopend,
vervoegde hij zonder dralen onze rangen op 13 Januari 1919.
Na verschillende opleidingskampen vervoegd te hebben,
kwam hij eindelijk in Cleef, waar hit voorgoed zou blijven om
een dijk te vormen tegen zoo mogelijk nieuwe aanvallen. Maar
't geluk viel ook hem niet ten deel. De venijnige ziekte, de
spaanscbe griep, welke reeds zoo vele slachtoffers in onze ran
gen had gemaakt kwam hem ook aan te tasten. Men stuurde
hem naar het hospitaal in Rheinbergh, waar de zorgen der
beste artsen vruchteloos bleven, hij bezweek den 28° Maart
1919, ii den ouderdom van 18 jaren.
Neen, beste Vrienden, gij beiden mocht niet eens den dag
der vrede beleven. Te vroeg heeft de dood U van hier wegge-
j rukt. Nu herinneren wij U reeds door deze dubbele kruisplan-
I ting waarvoor wij hier allen vergaderd zijn. Uwe Ouders,
Vrouw en Kinderen, Familie, Strijdmakkers en Parochianen
j herdenken en beweenen U nogmaals, daar helden nooit verge-
ten worden. Voort zult gij leven in ieders aandenken. Voorze-
zeker zal uw offer, welke gij aan het Vaderland bracht, mild
beloond zijn. Immer leeft gij voort, gij leeft daarboven bij den
j Allerhoogste, waar uwe schoone ziel het eeuwige loon reeds
v' heeft ontvangen, verdiend door uw waardig leven en uwen
stichtenden dood. Hier bij ons. ik zeg het nogmaals, zult gij
leven. Alles zal in 't werk gesteld worden ten einde U beiden
met al onze andere gesneuvelden te vereeuwigen. Hopen wij
I dat welhaast de gedenkzuil, welke men in onze gemeente
denkt op te richten, hare plaats zal gekregen hebben, opdat wij
5 U beider naam nevens die der andere helden zouden kunnen
doen beitelen, opdat uwe Ouders, Vrouw en Kinders zouden
zien dat helden nooit sterven, opdat zij hunne droefheids- met
fierheidstranen zonden kunnen mengen, opdat bij het nage
slacht, door de tijden heen, uwen naam onsterfelijk zou zijn.
Dat deze droeve plechtigheid ons de getuigenis geve der ver
heerlijking onzer helden, wie onze vrijdom met hun leven heb
ben betaald. Dat hun aandenken bij ons allen voort blijft leven.
En gij beproefde Ouders, Weduwe en Weezen, troost U nog
maals in de overtuiging dat U allen hun wel eeas zult weerzien
hiernamaals in den Hemel, waar zij nu voor ons allen ten beste
spreken.
Nogmaals duurbare viienden, Isldoor en Kamiel,
Vaarwel en tot Wederziens.
Den 21 September 1919.
De Vrienden-Partijgenoten die nog in bezit
zijn van inschrijvingslfsten voor het Pieter
Daensfonds, worden vriendelijk verzocht de in
schrijvingen in te zemelen en de lijsten mei de
f elden te doen geworden aan Alex. De Ves,
I, Albrecht Liénaristraat, Aalst.
ftm Fi"llï«oh folteren zonder meester, 1-2'
1 1 deel 6 fr. 3' deel 7 fr.
