DE
en Het Land
van Aeist
De Kamer
49' Jaargang.
Tolk der Krist ene Volkspartij van liet
arrondisssement Aalst.
De Waarheid is ons Wapen
Rechtvaardigheid is ons Doel
Katholieken
Quo Vadis, Öomine?
Casper van Zevencote.
Gemeenteverkiezingen
Nationaal Krisisfonds
REDEVOERING
WERKMAN
«Stichter PIETKIt lt tHVH
Hoofdopsteller K.-L, Van of» ih;\ Boson
Volksvertegenwoordiger.
Abopnemftitpriis per jaar 7.50 Op voorhand betaalbaar. Prijs per nummer 0,16
BIJ DE
Vlaainschgezinde
Veel van die menschen zijn
't hart in.
Rome heeft een brief gericht
tot de Belgische bisschoppen, op
dat zij al hun invloed zouden ge
bruiken om een einde te stellen
aan de verdeeldheid der Belgische
katholieken in zake vlaamschge-
zindheid.
Het stuk is onderteekend, niet
van Zijne Heiligheid den Paus,
maar van zijn siaatsschrijver kar
dinaal Gasparri.
Het erkent het recht van 't
Vlaamsche Volk, maar oordeelt
dat het aan de priesters zooveel
mogelijk moet verboden worden
over de brandende taalkwestie te
schrijven
Door dit laatste gebod zijn de
vlaamschgczinde katholieken erg
getroffen, 't Moet niet geloochend
worden dat de jonge geestelijk
heid een machtige steun voor hen
iswat wordt van hen als die
steun hun onttrokken wordt?
Les petils vicaires, de onder
pastoorkens moeten zich koes
houden met hun vlaamsch, ver
maande kuite maanden geleden
de leeke paus Woeste
En daar, van hel houge kerke
lijke gezag, komt het bevel dat de
onderpastooi keus zich mogen
koes houden.
Woeste en Segers en alle hoog
geplaatste vijanden van 't vlaam
sche volk zegepralen.
Er was een tijd dat de kristen
demokratie, met priester Daet.s
aan 't hoofd, Vlaanderen be
koorde.
De Woeste's kliek veroordeelde
de opkomende volksbeweging en
het geestelijk gezag slingerde er
dan ook zijne banbliksems tegen.
De kristen demokratie werd den
nek omgewrongen en het socia
lism deed reuzensprongen vouruit.
Vee! katholieke strijders hebben
in de laatste jaren den gedanen
misstap betreurd... ais het te laat
was.
Zal de historie in zakevlaamsch-
gezindheid dezelfde misstappen
en dezelfde betreurlijke uitslagen
moeten opschrijven
Een hoopje aristokraten leven
in Vlaanderen ten koste van ons
volk.
Die aristokraten hebben den
steun vdh de hooge geestelijke
overheid, omdat zij rijk zijn en
machtig.
Voor de ikzuchtige voorrechten
dier rijken en machtigen worden
de rechten van 't volk opgeofferd.
Zie de handelwijze van Mgr
Mercier, den aartsbisschop.
Duizenden smeekschriften, on
derteekend door katholieke huis
vaders, worden hem gezonden uit
alle hoeken van 't vlaamsche land,
vragende vervlaamsching van
't katholiek middelbaar onderwijs,
en wat doet hij
Hij schrijft een brief naar de
geestelijkheid van zijn bisdom,
doet hem drukken in de katholie
ke bladen en over 't hoofd zijner
priesters richt hij naar de kristen
geloovigen een aantal vermanin
gen en berispingen, die men in
een zinsnede, de volgende, kan
samenvatten Moeit u niet met
het onderwijs, gij hebt u alleen
aan de Kerk te onderwerpen en jte
zwijgen.
In eene enkele week twee zulke
kaaksmeten uit Rome en uit Me-
chelen Neen, ons verwondert het
niet dat de katholieke Vlamingen
het hart in zijn.
C. Moeyaert.
Als Nero Rome had in brand gestoken
en honderden Christenen had gekruisigd,
verbrand, en voor de wilde dieren ge
worpen als hij alom schrik en angst
verspreidde en zijne macht waanzinnig
bot vierde op weerlooze menschen, rein
van hart en geest, dan, als 't verderf,
't ruwe geweld en de wraak roepenste
ongerechtigheid de oude wereld scheen
te overweldigen, dan ging Petrus, de
grijze apostel, met den dood in de ziel
over zooveel ongerechtigheid, weg uit
Rome, uit dat hellenesr. Hij voelde zich
zwak om den kamp tegen Nero, den God
der wereld, op te nemen. Het was nog
geen dag. Het eerste morgenlicht sijpelde
treurig over de nog met bloed bevlekte
straten.
Opeens ziet Petrus een verschijning
voor zijn zielenoog. Hij staat stil zijn
pelgrimstek valt hem uit de hand hij
slaakt een kreet van verbazing.
T- Christus 1
De grijze apostel valt neer in 't slof en
dan sprak hij deze woorden tot de ver
schijning
QUO VADIS, DOMINE
Heer, waar gaat eij heen
En de Chi istus antwoordde aan Petrus:
Ais gij weggaat en aan Rome wan
hoopt, dan ga ik te ug om nogmaals ge
kruisigd te worden.
En Petrus stond op en keerde terug
naar Rome om den strijd tegen 't geweld
en de boosheid verder te strijden. (1)
Que Vadis, Domine Waarheen
Dat ook is de angstkraet die thans uit
millioenen borsten opklinkt. Niet meer
het oude Rome waggelt op zijne grond
vesten, niet Nero is gekroond als god der
wereld, doch heel onze maatschappij,
on te oude wereld het avondland
dreigt ten onder te gaan
Materialisme en liefdel osheid vieren
hoogtij bij alle volkeren die met onze
kuituur en beschaving in aaoraking zijn
gekomen.
Materialisme en liefdeloosheid zijn
gekroond tot godheid der wereld, die
geen God, doch afgod is.
We staan op den boord van een af
grond.
Quo Vadis, Domine Heer, waarheen?
Gaan we buigen voor de nieuwerwet-
sche Nero's, weggaan uit Rome en de
zwakken, de onterfden, de ongelukkigen
aan zich zelf overlaten Of, als Petius,
terugkeeren en den kamp aanvatten
Quo Vadis
De oude maatschappij heeft failliet ge
maakt. Het materialistisch stelsel der
XIX «euw, is op eene vreeselijke ban
kroet uitgeloopen.
En thans kraakt de maatschappij in al
haar voegen I
Duizenden, neen, millioenen menschen,
wiens mensch zijn door den ellendi-
gen geest onzer maatschappij gedood
werd, zijn lastdieren gelijk geworden,
die aan den dienst van 't materialisme
hun leven offeren en met een vloek op de
lippen in 'tgraf rollen.
Eu nog roept men Zoo is 't goed 1
Verder 1
En de afgroud gaapt 't verval staat
geprent op 't voorhoofd van allen.
Quo Vadis? Waarheen
Moet er een Semson komen die de pi
laren onzer maatschappij in puinen slaat,
zoodat heel den bouw ineenstort en allen
verpletterd
Óf moet er een nieuwe Christus komen,
die voor 't heil der wereld zijn kruis nog
eens naar Golgotha sleurt
Quo Vadis Quo Vadis
We weten net goed
(1) Naar Sienkiewicz.
Terug naar Rome en den |kamp tegen
de Nero's opgenomen
Waar men de menschen tot machienen
heeft gemaakt, willen wij ze weer tot
menschen herschapen.
Waar men de menschen den nek heeft
gekromd, willen wij ze weer het hoofd
doen verheffen.
Waar men de harten heeft vergiftigd,
willen wij balsem strooien.
Waar men de zielen heeft gedood, wil-
l«ii wij weer levend maken.
Waar men de geesten Jheeft gebroken,
willen wij nieuwe geesten scheppen.
Machthebber der wereld, Nero's onzer
eeuw, een Itugen is uwe leering gij hebt
onze maatschappij tot een pesthol ge
maakt.
Mateiialisme en liefdeloosheid alom...
alom... De mensch is geen mensch meer
men kan geen mensch zijn in een pesthol.
Ja, terug naar Rome I
We willen weer menschen worden en
menschen maken.
Vrije menschen, met rechte nekken,
die dragen groote, schoone zielen in
'n edel lijf, die dragen heete liefde in
't reine hart, die dragen een hoogere
geest In den schoonen kop.
Niet naar den afgrond... hooger op,
naar d'hoogten van 't idealisme. En 'tvolk
zal ons volg-n, of 't volk zal vallen lijk
't oude Rome is gevallen.
Quo Vadis, Domine
Ten strijde tegen de wereldmachten,
ze heeten hoe ze wrtlen Liberalisme, So
cla.iisme, Boljevisme, Katnolisclsme... we
kunnen er ons niet rr et vereenigen, want
allen zijn doodelijk met Materialisme be
smet.
Hoogere idealen moeten we de men
schen brengen.
Wie daaraan niet meehelpt, bekampen
we genadeloos.
Lang is de weg en zwaar is de strijd.
Doch Petrus g-ng alleen terug naar Rome,
en al stonden we ook alleen, we v< elen
ons sterk genoeg om de menschheid te
beminnen en haar in haar groottn rood
eene helpende hand te reiken.
Dièrheen I
ONZE RADIKALE
Vlaamsche Houding
op gemeentelijk gebied
Wij willen overal radikaal Vlaamsch
zijn I
Negentig jaar lang zijn we minima'is-
ten geweest. Wij hebben ons tevreden
gesteld met de kruimels die van de tafel
vielen. Wij zijn een verknoeid en ach
terlijk vulk gebleven.
Een wijl hadden wij gehoopt dat, dank
aan den heldenmoed onzer» jongens aan
het front, meer recht zou geschied zijn.
Wij hebben ons voor de zooveelste maal
bedrogen. Overwonnen volkeren worden
vrij Polen, Tjeko-Slow2kië, Oekrajina,
Armenië, Georgië en nu er andere, Vlaan
deren blijft zijn juk dragen.
Dat moet uit zijn.
Daarom staan we radikaal en stellen
wij ons niet enkel tegen de franskiljons,
die ons bestendig verknoeien en paloete-
ren willen, maar tegen de minimalisten,
die liet systeem van 't hek aan den ouden
stijl willen behouden.
Van daaruit is noch zegen, noch red
ding te verhopen
Wij ku' nen ni t gaan met een Moyer-
soen. die alleen maar zijn hart voor
Vlaanderen voelt kloppen, zijn ziel voelt
trillen voor moedertaal en stamgenoo-
ten, als hij de verkiezing voelt naderen.
Zoo'n liefde is maar kalverliefde.
Zij is niet gevaarlijk, maar zij leidt
niet tot daden en is niet levendig genoeg
om er iets goeds van te verwachten.
Nog minder houden wij v an Vlamin
gen lijk Mijnbeer De Windt; ,die niet wil
hooren van het hoogsfe, van het heilig
ste rtcht van 't Vlaamsche Volk de ver
vlaamsching van de Gentsche Hooge-
school.
Ingaan tegen dien levenswensch, dien
bestaanseisch is 2ich aanstellen als een
vijand van 't bloedeigen vulk in 't eigen
land.
Wij vertrouwen even mfn de socialis
ten. Wie eenigszins Fransch kan ver
moorden, beulemanst ervp los in de Ka
mer. Hoort maar De Bunne, Cnudde,
Dierkens; en de anderen, die het goed
kennen maar ook heerlijk Vlaamsch spre
ken, als Huysmans en Doms, spreken
Fransch uit inschikkelijkheid of liever uit
zwakheid tegenover de Walen, die geen
Nederlandsch veis aan.
Anseele vroeg vroeger met Van Cau
welaert en Franck de vervlaamsching
van Gent.
Sedert hij in het ministerie kwam,
vindt Anseele dat hij te veel had geëischt
en dat het volk nog wachten kan naar
zijn ontvoogding, tot gepaster oogen-
blikken komen.
Die grootmeester oefent op de partij in
Vlaanderen een invloed, die zij beter dan
wij voelen
De tucht in hun partij gaat boven al
les; zij gaat boven de belangen van het
land en zeker boven de belangen van
Vlaanderen.
Stelden de Socialisten niet, verleden
jaar, hun deelneming aan de Gulden
sporenfeesten onder voorwaarde dat Mis
en Seimoen niet op de affiche zouden
staan
Dus, eerst aDti-godsdienstig en dan
Vlaamsch 1
Wij kunnen dan van de drie andere
partijen niets verwachten voor de zege
praal onzer rechtmatigsfe eischen en
gaan alleen onze wegen, diep, innig over
tuigd dat Vlaanderen alleen door radi.
kale middelen zijn recht, zijn vrijheid en
zijn voorspoed winnen kan.
Vlaamsch moet het heele bestuur zijn,
de heele dienst I
Voor Vlaanderen I moet de leuze zijn
op het stadhuis.
Uit de veroverde gemeentehuizen zul
len gansch het Vlaamsche land door,
stemmen opgaan die luider klinken zullen
voor de zege van het Volk, dan wat tot
hiertoe geklonken heeft.
De overwinning in de gemeentelijke
verkiezingen is de eerste stap naar het
einddoel ZELFBESTUUR I
L. Van op den Bosch.
WET BETREFFENDE
DE
Artikel 1. De gemeenteraden werden
ontbonden. Evenwel, zullen zij de uitoe
fening hunner bediening voortzetten tot
de aanstelling dernieuwe raden krachtens
huidig besluit gekozen.
Art. 2. Onder voorbehoud der moge
lijke toepassing van artikel 5 van huidig
besluit, worden de kiescolleges van al de
gemeeijten des Rijks bijeengeroepen te
gen Zonday 24 April 1921, tusschen 8
uur 's morgens en 14 uur namiddag, ten
einde over te gaan tot de algeheele her
nieuwing der gemeenteraden, door het
verkiezen, elk, van het getal raads:eden
dat is opgegeven in de tabel van rang
schikking der gemeenten welke bij de
wet van 27 Augustus 1913 gevoegd werd,
en door voormelde wetten van 20 Febru
ari 1921 en van 17 September 1919 wer
den gewijzigd.
Art. 3 De candidaten moeten voorge
steld worden vóór Zondag 10 April. E'ke
voorstelling zal moeten onderteekend
zijn door 100 gemeentekiezers, ten mins
te, in de gemeenten van 20,000 of meer
inwoners door 50 gemeentekie ers, ten
minste in de gemeenten van 10,000 tot
19,999 inwoners door 3u gemeentekie
zers, ten minste, in de gemeenten van
5,000lot 9,999 inwoners; door 2o ge
meentekiezers, ten minste, in de gemeen
ten van 2,000 tot 4,999 inwoners door
10 gemeenteftiezers, ten minste, in de
gemeenten van 500 to' 1,999 inwoners
en door ten minste 5 gemeentekiezers, in
de gr meenten van beneden de 500 inwo
ners.
De candidaten mogen de lijst van voor
stelling, waarop hun naam komt, riet on
derteekenen.
Art. 4. De voorzitter van hit hoofdbu
reel der verkiezing, in elke gemeente,
zal bij openbaar ber ent, ten laatsté op
Maandag 4 April, bekend maken dat hij
de voorstelling van candidaten zal ont
vangen op Vrijdag 8 en Zaterdag 9 April,
van 13 tot 14 uur.
Art. 5. Inde gemeenten, waar het ge
tal der regelmatig voorgestelde Candida
ten dat oer te begeven mandaten niet
overtreft, zullen deze candidaten, door
het hoofdbureel, als verkozen worden
verklaard, den 10 April 1921 en, in dit
geval, zal de bijee roepu g van het kies
college, door artikel 2 van dit besluit be
volen, geen plaats grijpen.
De Raad van Beheer van het Nationaal
Krisisfonds vestigt d'aandacht der Werk
lozenfondsen, gemeentebesturen, pa
troons en werklieden, op de klachten
welRe toekomen tengevolge van het toe
kennen der vergoedingen van het Natio
naal Krisisfonds.
Hij herinnert dat het Nationaal Krisis
fonds geen steunfonds is. maar een her
verzekeringsfonds, dienende hulp te bie
den aan de verzekerde werkloozen.
Het Nationaal Krisisfonds is bijzonder
onderhouden door de Schatkist van den
Staat, waarvan de toestand geen buiten
sporige en onnuttige uitgaven toelaat.
Ook hi eft de Raad van Beheer beslist de
reglementen ten strengste toe te passen
en onmeedoogend de misbruiken' te ver
volgen.
Van stonde af worden onderzoeken in
gesteld zij zullen met haast geschieden
en niet zonder gevolg blijven. De be
stuurders der Werkloozenfondsen zijn
persoonlijk verantwoordelijk voor het
toepassen der reglementen.
Het voorbedacht overtreden der on
derrichtingen zal de schorsing der tege
moetkomingen na zich slepen.
Dt: gemeentebesturen, genoodigd deel
uit te maken van het Nationaal Krisis
fonds, hebben tot plicht te waken op hun
gelden zoowel Als op deze van den Staat
De patroons, die uit bereidwilligheid
verklaringen afleveren zullen voor de
rechtbanken gedaagd worden.
De werkliedenverenigingen hebben
als eerste belang hun werkloozenkassen
te bewaken en moeten hun leden verwit
tigen van het stipt uitvoeren der regle
menten.
WOENSDAG 23 FEBRUARI. Nog
immer gaat het over de vrijheid van ver-
eeniging. Sprekers Hessens, Nichels,
^Huysmans, Dujardin. 't Is nog immer
't zelfde, een heele stoverij van aanval
len, de eene al gemeener dan de andere,
't Is een grove boel zoo'n discussie is
beneden alles. De Kamer gelijkt veeleer
een vischmarkt dan een ernstig midden.
Ik stap het af zonder nog om jte zien.
DONDERDAG 24 FEBRUARI.
's Voormiddags interpelleert Staf De
Clercq voer eenige oud-strijders en ten
voordeele van de invaliedeii van den oor
log. Dezen hebben nog tijd een genees
kundig onderzoek aan te ragen tot den
15 Maart. DAARNA NIET MEER 'sNa-
middags begint 't ouwe deuntje over de
sijndicale vrijheid. Geroep, gehuil, ge
tier Linker-en rechterzijden hangen
weerom in malkanders haar.
De tekst van de regeering wordt ge
stemd. Laat ons hopen dat het toekomen
de week wat fatsoenlijker gaan zal.
van den heer L. Van Opdenbosch
over sijndicale vrijheid.
De heer Van Opdenbosch. Ik zou
er niet aan denken dit debat weer
koortsig te maken. Mij dunkt dat de ge
moederen warm genoeg zijn geweest en
'k zal me niet inlaten het verleden op te
rakelen.
Van links naar rechts smijt men elkan
der beschuldigingen naar het hoofd en
wij zijn geneigd te gelooven dat er veel
waarheid steekt in de aangehaalde feiten.
De rechtei zijde verwijt aan de leden
van linns de laakbare houding van hun
partij in zake sijndlkale vrijheid de lin
kerzijde Jkaat- nu den bal weerom en
zegt tot de rechterzijde Hier zijn fei
ten
Het een sijndikaat beschuldigt het an
dere en wij trekken het gevolg er zijn
misbruiken. Indien de misbruiken, de
rechtsverkrachtingen, oe inbreuken op de
vrijheid niet bestonden, welke redenen
zouden er dan zijn om artikel 310 niet af
te schaffen zonder meer
Sedeit wanneer verdoemt de arbei
dersklasse artikel 310
Sedert altijd
Hi t moet weg Daarover zijn wij het
allen eens. Gansch de werkende klas wil
het, eischt het I En de tijd is heen dat er
