ONZE KLEINE BOEREN
Half-weekblad. - Tolk der Kristene Volkspartij, Vlaamsche Front
De Boycot
UIT DEN WANMOLEN
immer 2276
Zendag 2 December 1923
52- «Jaargang
Partij van Vlaamsche Nationalisten. P. V. N.
Stichter; Pieter Daens
ABONNEMENTEN
ANNONCEN
0,15
Klare Wijn
*«e«e
e®®ee®ee®«©a«€
Feestelijkheden
DE WERKMAN
j De Waarheid is ons wapen
Rechtvaardigheid ons doel
Per jaar 14 fr.; per 6 maand 7,25 fr.; per 3 maand 3,75 fr.
op voorh&ad betaalbaar
abonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer.
REDAKTIE HoofdopstellerK. L. Van Opdenbosch,
gewezen Volksvertegenwoordiger. Postchek 93175.
BEHEER S. M. Drukkerij Volksverheffing
21, Ondei wijastraat, 21, Aalst.
De prijs der annoncen wordt bepaald bij overeenkomst.
Voor alle inlichtingen wende men zich ten bureele.
PRIJS
per nummer
Over de woningnood is er reeds veel
geschreven en menig goed woord gespro
ken en toch komt aan de krisis geen einde
die immer nijpender, hachelijker en
tevens gevaarlijk wordt voor de zedelijk
heid en de gezondheid.
Elkeen zoekt naar een middel om met
de hulp van den Staat de particulieren
aan te moedigen voor eigene rekening te
bouwen.
Wenken worden rechts en links ge
geven en tot hiertoe schijnt geen enkel
het gewenschte doel te zuilen bereiken.
De Staat moet, naar mijne bescheidene
meening, breeder, optreden en zich alle
opofferingen getroosten, wil hij binnen
den kortst mogeiijken tijd eene oplossing
te gemoet zien.
Het volstaat niet een leger te bezitten
om het gevaar van buiten te weren het
gevaar van binnen kan in zekere mate
dreigender worden en betreurenswaardige
gevolgen na zich sleêpen.
De buitenlandsche politiek is sinds jaren
de uitsiuiteiijke bekommernis geweest
van onsgouvernement en heei wat inland-
sche belangen zijn op den achtergrond
gebleven.
De woningskrizis is voorzeker een
hoofdpunt van een onbetwistbaar alge
meen belang, doch daarnevens staan er
nog andere, die onze aandacht waardig
zijn. Uiterst gewichtig onder meer dan
een opzicht is het behoud van onzen
kleinen boerenstand.
Misschien ligt wel de reden van het
zoolang onverschillig zijn jegens her, in
hun vlaamsch zijn In Wallonië zijn toch
geene, althans weinig kleine bóeren.
Bij elke bespreking van de begrooting
van landbouw, wedijveren onze volksver
tegenwoordigers, om met sierlijke woor
den en volzinnen, de verdediging ónzer
landwroeters op te nemen.
Zij begrijpen dat de landbouw stellig
voor ons even noodig is als de nijverheid,
dat hij meer kapitalen vertegenwoordigt
dan dit laatste, dat er thndboïïwkrisis
heerscht die niet alleenlijk toe te schrijven
is aan het gebrek aan landarbeiders, maar
insgelijks aan doelmatige en gezonde
bescherming.
Zij wenschen niet dat onze jeugdige,
frissche en bloedvolle boerenjongens
naar andere oorden uitwijken, en toch
doen zij niets om hun een bestaan te ver
schaffen en hunne toekomst te verzeke
ren.
Zij willen niet dat de ervaring van die
stoere mannen, de kracht van het buiten
leven verloren gaat en zij offeren niets
om het aanschaffen van een landbouwbe
drijf te vergemakkelijken.
Zeg mij is het wel bij gebrek aan wils
kracht dat onze jongens zoo weinig liefde
gevoelen om landbouwlessen te volgen
Neen De wisselvalligheden van het
boerenleven, de onzekerheid waarin zij
jaarlijksch met Kerstdag verkeeren, de
finantieele toestand waartegen de ouders
te kampen hebben, de immer stijgende
belastingen, het "erleidend gevoel naar
meer winstgevende stielen en bedrijven,
zijn beweegredenen die a'le zucht om
boer te worden in de harten onzer buiten-
menschen smacht.
Wat baat het landbouwscholen te stich
ten, voordrachten te geven en prijskam
pen uit te schrijven, wanneer de grond,
uw hoop en betrachting zit in andermans
handen en ai uwe offervaardigheid beslist
en uw ijver vooral ten goede komen aan
dat slag... zuigers.
Wat baat het u te onderrichten om de
hoedanigheid van uw land te kennen, ten
einde er de gepaste, de meest voortbren
gende vruchten vruchten op te Vinnen
tot wat dient het de wijze van het omwer
ken te leeren, de tijd en manier te weten
wanneer en hoede vreemde vetten hoeven
gebruikt te worden, als ge van den dag
van morgen nooit zeker zijt
Wil men de heropleving van onzen
landbouw, dat men aan de eerste ver-
eischten voldoet1. Een degelijke pacht
wet geven 2. eerlijke aanmoedigingen
schenken aan onze kleine pachters, die
zwoegen en werken van den morgen tot
den avond voor een vrijer en menschelij
ker bestaan.
Gelijk de werkman moet kunnen leven
van en met zijn loon, moet de kleine boer
kunnen leven met de opbrengst zijner
vruchten. Beiden zijn de belangstelling
waardig, beiden slijten de dagen in zor
gen en bekommernis.
Hoe klein ook de ondersteuning weze,
toch dient zij uit 'toog niet verloren, want
de reden waarom zij in 't leven werd ge
roepen, is door de tijdsomstandigheden
niet gewijzigd. Integendeel
Laat mij aanhalen
Voor het aankoopen van een huisje
wisten de werklieden voordeelen te ver
krijgen in zake het betalen van registra
tie en oyerschrijvingsrechte.i aan den
Staat en het kwijten van eerebonen aan
den notaris. Dit door de macht der ver-
eeniging bekomen.
De toepassing van de wet van Au
gustus 1889, gewijzigd door de wet van
11 October 1919, is uitgebreider gewor
den, zoodanig dat bedienden er zooveel
van genieten kunnen ais de eenvoudige
handarbeiders.
De wet op de kleine landelijke eigen
dommen, die van 21 Mei 1897 dagiee-
kent, is integendeel door de wet van 24
October 1919 ingekrompen.
Ik zeg ingekrompen, hetgeen ik mij
veroorloof te toonen aan degenen die
geene ingewijden zijn in fiscale zaken.
In onze str. ek, alwaar de eigendom
men het meest van gansch het land ver
deeld zijn, wierd veel gebruik gemaakt
van laatstgenoemde wei, waardoor de
kleine boeren van verminderde registra
tie en overschrijvingsrechten genoten
wanneer ze wat grond kochten.
Wat was daartoe hoofdzakelijk noo
dig?
Dat ge een landbouwer waart; dat ge
geene eigendommen bezat waarvan het
kadastraal inkomen, gevoegd bij het ka
dastraal inkomen van het gekochte goed,
de 200 frank niet overtrof, en dat ge het
laatste binnen de 18 maanden van den
verkoop, voo; eigene rekening gebruikte.
Het oud kadastraal inkomen onzer lan
den schommelde volgens de klas tus-
schen één en twee frank per are. Een
landbouwerdie niets bezat, kon dus tegen
verminderde registratierechten van i tot
2 Ha. land koopen of in de Aaisfersche
maat van drij tot zes dagwanden en half.
Bezat-h!} "en hefstès-tje, vellicht tbarbii
nog drie dagwanden iand.
De wetgever, onder den ongegronden
indruk dat de boer, zonder onderscheid
te maken tusschen de kleine en de groote
pachters, benijdenswaardige winsten had
den gemaakt gedurende de jaren van
wee en tekort, veranderde door een brokje
wet van 24 October 1919, een enkele
voorwaarde, namelijk dat er geen spraak
meer kon zijn van kadastraal, doch wel
van wezenlijk inkomen, waaruit af te
leiden, voor wanneer men iets bezit, nog
30 tot 60 aren land of een dagwaad toi
tweedagwand kan koopen tegen vermin
derde rechten.
Wie een hofsteedje of een werkmans
huisje heeft, kan zich niets meer aan
schaffen met de toepassing der wet, want
de huishuurvaarde overschrijdt wellicht
de 200 frank.
iedereen van ons weet genoeg cat de
kleine boertjes van één tot twee koeien
het niet bont voor hebben en gedoemd
zijn te vergaan, wanneer geene hulp op
daagt en geene reddende hand wordt toe
gestoken.
Het verdwijnen van dezen stand, die
zich meest schaamt om aanspraak te ma
ken op den openbaren onderstand, zal
het gevolg zijn van meer werkloozen,
minder opbrengst, duurder leven, meer
uitgaven aanstaat, provincie en gemeente.
De wet van 24 Okteber 1919 moet ver
beterd worden, derwijze dat voor de we
zenlijke inkomsten een minimum weze
gerekend van 800 frank. Een betere pacht
wet, waarvoor we van heden af den strijd
aanvangen, moet ter Kamer neergelegd,
bijzondere gunsten moeten geschonken
worden, wil men het landbouwleven aan
genamer, zoeter en zekerder maken.
En dat komt er, wanneer onze boeren
eens zuilen begrijpen dat hun heil niet
ligt in onderling geknoei, haat en nijd,
doch in vereeniging, nauwer samenwer
ken en eensgezindheid, en in de vaste
overtuiging dat rijke bewaarders en over-
heerschershunne vertegenwoordigers niet
kunnen wezen.
Karel DE ROP,
Provinciaal-raadslid.
Het vierde Hnicreginienl is in garnizoen
le Brugge. Daar kr in ons gezegend
landeke huizen te vee.! zijn en monumen
ten te weinig, had men er aangehouden,
in de stad van Breidft en de Cóninck, een
gedenkteeken op te richten ter cere van de
gesneuvelde piotjes ven het vierde.
De mannekens van het vierde vochten
als dapperen te Hoe ten werden bij hoo-
pen neergehaald te Steenstraete, als de
Du it schers voor de eerste maal gebruik
maakten van hun stikgassen. In den
verwoeden aanval van hei Houthulstbosch,
iijdens het laatste offensief, vochten ze
als helden.
Generaal Biebuyck was. bij de onthul
ling van het gedenkteeken. Hij vertegen
woordigde den Koning en moest er ais
dusdanig de woorden spreken die koning
Albert zelf zou gesproken hebben, ware
hij bij deze plechtigheid tegenwoordig
geweest.
Volgens De Standaard van den
26 November, zei de man
eossse o «••••«••e caeee
Degene die ons blad onder
band ontvangen en zich wen- *^0
schen te abonneeren met ingang van 't
nieuwe jaar, hoeven zich slechts bij den
bode, bij het postkantoor of bij de reda'i-
tie te laten inschrijven.
Denkt om wat er verloren gaat op één
jaar, steunt uwe en onze gedachten door
't steunen onzer pers.
Zonder moeite, zonder werk,
alleen met de besparing van een
of meer pinten bier, helpt ge mee
aan de beschieting van den vijan-
delfjken burcht.
De beteekenis van deze plechtigheid
is niet zoo zeer de verheerlijking van
onze gesneuvelde heiden, maar wei de
noodzakelijkheid voor een land een leger
te bezitten "dat bekwaam is om het
vaderland te verdedigen, niet ineer op
het puin van onze vèrwoeste steden,
noch op de graven van onze gesneu
velde soldaten, maar dat sterk genoeg is
om het offensief ie liemen en zich te
verdedigen eerst op de Rijn en later op
onze nieuwe grenzen.
Dat is nu ten minste klare wijn ge
schonken, en als de grootste uiting van
het hoogste gezag stampt het alle deuren
oven
Het leger zat dus niet meer een defen
sief lichaam zijn, dat dienen zal moeten
om den vadergrond te verdedigen in geval
van aanval't zal moeten dienen voor
heel wat anders. Tot aan den Rijn h bben
onze soldaten Duitschland bezet met
Engetsche en Fransche jongens. Ons leger
moet sterk genoeg zijn om het offensief te
nemen, dat is om op zijne beurt aan te
vallen met of zonder uitdaging en
zich te verdedigen op den Rijn en later op
nieuwe grenzen...
Generaal Biebuyck zou dienen nader
ie bepalen waar we die nieuwe grenzen
zullen gaan zoeken
Wil hij Limburg weef of wil hij
Duitschland in Nieuwe Alexander De
Groote, wil hij uit op veroveringen
Goedwaar vinden we dan de gene
raals, in de eerste rangen, waar de dood
maait of in de laa'ste, waar er geen ge
vaar meer dreigt
In elk geval kunnen we generaal Bie
buyck dankbaar zijn dat hij zoo duidelijk
vooruitkomt met het imperialisme van
onzeberoemde(?)veldoversten. Hij schenkt
ten minste klaren wijn wij weten nu wat
ze voornemens zijn, de sabelrinkelaars,
als ze een sterk leger willen en het land
naar de bankroet helpen om veel soldaten
te hebben.België meet nieuwe grenzen
krijgen.
Als in 1914 de Duitschers ons land
bezetten en meester speelden hier, waar
alles van óns was, getuigde van óns werk,
óns lijden, óns pogen, het leven en de
dood van millioenen. dan riepen we ver
twijfelend uitWat bandieten
En de wereld riep het met ons.
We twijfelden aan 't goede recht en...
de rechtvaardigheid en die twijfel ivas
zonde.
Want 't goede recht verpletterde 7 on
recht en de wereldjuichte.
Wat gaan ze met ons willen doen
Weegt er geen vloek genoeg op ons
Moeten n»e verpletterd onder de vracht van
daden in onrecht of wraak gepleegd
Kan generaal Biebuyk het ons niet zeg
gen Wat nadere uitleg zou aangenaam
zijn often minste goed'om weten.
W!E een meeling wenscht te beleggen
WIE een voordracht nuttig acht.
WIE c-en feestje wou zien.
WIE propagandanummers hoeft.
WIE aflichen weet te hangen
WIE inlichtingen wenscht om liet even
welke vereeniging.
Wendt zich per brief of persoonlijk
Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front
AMeeling propaganda,
36, Lange Zoutstraat,
Aalst.
Geef uw blad na lezing voort, aan
vrienden en kennissen.
Volgens De Standaard van verleden
Woensdag is het maar jammer dat de
mannen van de Vlaamsche aktie en de
nationalisten begonnen zijn metde hooge-
schooi van Gent te boycotten.
lot Nolf zegt het tiauwelaardsblad
Zonder de boycot van de Vlaamsche
afdeeling, zou zijn kind rog gauwer
doodgaan.
En vóór dien zet, die we straks uitplui
zen, zegt het blad
M. Nolf zou zich ais volgt hebben
uitgelaten
ik ben volkomen wanhopig. Ik
had gehoopt, ik was overtuigd dat'mijn
stelsel leefbaar zijn zou en dat een zeker
aantal studenten de lessen der Vlaamsche
afdeeling zouden hebben gevolgd. Hun
aantal is evenwel onbedui lend, laat staan
dat er haast geene zi;n ik vraag mij af
welke geheime macht hier de hand in
't spel heeft, 't Is ongelooflijk, 't Werkt
ontmoedigend. Ik begrijp er nieis van.
Wij begrijpen de wanhoop var. den
minister die hardnekkig zijn formuu!
als de eenigreddende oplossing heeft ver-
deoigd.
Wij begrijpen die ook - Standaardje»
maar heeft de minister, die een doodge
wone franskiljon is, hardnekkig verde
digd, uw mannen hebben hem weeknek-
kig geholpen en daar ligt het paard
gebonden.
Ons verwondert ten zeerste uw schrij
ven, uw doen.
Gij durft daarover spreken, er over
schrijven. Hij zijt een van die siouteriken
d>e in alles en over alles het hooge vvcord
voert en dat wóórd ós meest altijd LAAG.
Ge zijt ook een plantrc-kker, een die
n andermans daden in 't onreine sleurt
om de uwe, die niet heel proper zijn wat
fatsoen te geven
De Vlaamsd».' nöogescnoöt (ff is f
kind van JMt, lieve tijd, ja, en dc man
nen van'- De Standaard waren er de
peetjes van. en hielden't arme kind over
de doopvonte.
't Zal leven, juichten ze blij.
De mannen van de Vlaamsche Actie
zegden - En 't en zal r.ie leven
Zij riepen den boycot uit en VIER stu
denten lieten zich inschrijven, terwijl de
mannen van - De Standaard het moge
lijke deden om den boycot te breken.
Hun breekijzers braken en niemand
horkte naar hun flauwe aanmaningen.
De Nolfsche hoogeschool leeft niet en
was niet leefbaar van ais het doodvonnis
van den boycot had'geklonken.
Nu zeggen de botermelkmannen Ais
er geen boycot was geweest, zou ze r,og
eer zijn gestorven
Wat hemel
Ais ze dat nu eens wilden eksplikee
ren L.. Pl.UlZERKE.
ter gelegenheid van het CECILIAFEEST
der fanfaar Tot Heil des Volks
Zaterdag" 1 December.
Om 8 uur 's avonds, in't lokaal, bui
tengewoon Kunstconcert door de fanfaar,
onder de leiding van den heer August
Schollaert.
PROGRAMMA:
Eerste Deei..
1. Scouts' Parade, marsch R. De Soutter
2. De Creoolsche, openingstuk
L. J. Beaudonck
3. Willem Tell, fantazij J. Rossini
4. Polonees voor Concert J. Blangenois
Twefdj Deel.
5. Indische Marsch H. Van Gael
6. De Terugkeer naar 't Land
groote beschrijvende fantazij P. Gilson
7. Lentemorgengroet P. Laeombe
8. Droomerijen, groote wals Lagasse
Zondag 2 December.
Om 10 12 uur voormiddag, hijeen-
komst in 't lokaal, voor een uitstap met
't muziek in de stad.
Om 1 uur stipt, NOENMAAL, koste
loos aangeboden aan al de eere- en wer
kende leden van 't muziek.
Daar dé beste sprekers, zangeressen
en zangers hunne medewerking beloofd
hebben, zal het er aan geene leute ont
breken.
Om 6112 uur 's avonds, gezellig samen
zijn voor al de partijgenooten.
Maandag 3 December.
Om 712 uur 's avonds, uitstap met 't
muziek en fakkeltocht, daarna kosteloos
Volksbal.
We loepen bezonder de aandacht op
het buitengewoon Kunstconcert van 's
Zaterdags avonds, dat kosteloos aange
boden wordt aan al de partijgenooten en
muziekliefhebbersder stad en omliggende.
Lijk mei kav en lijk hét uraan
Vliegt hier alle nieuws vandaan.
'i is toch kurijeus
Zegt Stance met een vieze neus
Dat als de ministers iets besluiten
Het de kleinen zijn die moeten fluiten,
stance is s'echt gehumeurd want ze
heeft een brief gekregen van heur nichte
uit Brussel en d .ar hadden ze niet genoeg
timbers op geplakt. Niet op de nichte
maar op den brief en nu moest Stance
taks betalen. En terwijl Stance taks be
taalde legde de facteur haar uit hoe die
veihooging van brieveniaks weer iets is
dat vooral aan den kleinen man ten laste
komt. Ge moet weten dat als ge brieven
wegzendt die meer dan 20 gram wegen,
b.v. 50 of 60 of 80 gram ge niet 3 of 4
maal 25 centiemen zult betalen. Neen
neen, dan betaali ge slechts 3 of 4 maai
20 centiemen en nog minder. Maar wie
zendt er brieven weg die meer wegen dan
gewone brieven Dat zijn de bankiers
de wisseiagenten, de groote kommer-
santen, enz. Dus die profiteeren er weer
ne keer van. Ge zult zeggen ja maar
dat is toch niet veel. 'k Weet wel die vijf
centiemen die wij per brief meer betalen,
dat is ook niet veel, maar die groote
kapitalisten kunnen er toch beier tegen
dan ik en ons Stance. We zullen dus
't spreekwoord
Maar w eer ne keer herhalen
De boer zal 't wel betalen.
Van betalen gesproken, daar zijn
toen nog onnoozel menschen in de
wereld. Frans Nooiasrts van Hasseii was
naar Brussel gekomen voor zaken en
had in den trein kennis gemaakt met een
treffelijken meneer. Van 't oogenblik dar
iemand schoon gekleed is, is hij altijd
treffelijk, peinzen veel menschen, zegt
die meneer betaalde een lekker glas
Scotsch. Dat is een bierken dat straf in
der: kop werkt: Frans ondervond het
maar al te goed want hij viel weidra in
slaap. En toen gebeurde er wat er reeds
honderdduizend kecren is gebeurd. De
andere trok er met de centen van den
slaper van door. Stance heeft in mijn
onderbroek twee zakken gemaakt. Daar
zullen ze zoo rap mijn centen niet uit
halen.
Nu dat het leven met den dag
kostelijker wordt worden de céntjes
vaster genepen. Naar 't schijnt zal men in
Brussel eenige spijshuizen gaan openen
waar dat er kattenvleesch zal opgediend
worden. He Wei ge moogt er van zeggen
wat ge wilt... ik heb onder den oorlog
meer dan eens kattenvleesch gegeten en
't was verdemmelen niet slecht. Maar
weet ge niet wat de boeren zeggen leg
ne kasseisteen in de boter te braden en ge
zult hem aflekken en zeggen dat het
lekker is. Ja met boter maakt ge alles
goed.
ParSiklier visch. Visch inoet
driemaal zwemmen zeggen de smul
papen eens in 't water, eens in de boter
en eens in den wijn. In Frankrijk hebben
ze een vischweek ingericht. In alle steden
rede» er karrekens met visch door de
straten en ge mocht gratis uw goesting
eten. Aangezien ze dat in Frankrijk ge
daan hebben, gaan ze dat hier ook ne
keer probeeren. Ais we visch eten zal
onze frank klimmen, 't is Theunis dis
t zegt. Maar wat veel menschen niet
weten is dat er in stokvisch meer voedsel
zit dan in 't vleeseh en dat haring voed
zamer is dan een biefstuk. Zoo zeggen
toch de geleerden.
Maar wat gewis
Een waarheid is
Dat moogt ge weten.
'k Geloof dat die heeren ook
Veel liever vleeseh dan vischjes zullen
u, ieten.
Nu ws toch van geleerden
spreken moet ik hier vertellen wat er nu
onlangs is uitgevonden. Ze kunnen nu
reeds spreken zonder draad van hier naar
Parijs en verder, maar nu hebben ze een
toestel uitgevonden waarmee dat ge tien,
twintig uren ver kunt zien. Wat zullen er
veel mannen brave inannekes zijn als ze
van huis weg zijn en weten dat hun
madame thuis met zulk een doorkijker
zit.
Tusschen doorkijken en te
diep in 't glas kijken is er een groot ver
schil. Twee meiskens, zeventien en acht
tien jaar oud, waren beiden verliefd op
een soldaat van het vliegplein te Evere.
In de H. Schrift staatWaar uw schat is,
zal ook uw hart zijn. Maar die twee meis^
kes wisten van elkander niet en ais ze nu
in Evere kwamen, zagen ze dat ze kwa
men om denzelfden jongen. Toen was 't
er op. Ze begonnen eerst te drinken om
wat moed te hebben, en als ze moed had
den begonnen ze te vechten; maar ze
waren reeds zoo zat dat ze in een rapen
veld neervielen. Daar heeft men zege-
