WEEKBLAD
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
0,25
0,25
HET AFFRONT
België-Frankrijk tegen Vlaanderen
ONS PRAATJE
i
Hel voorbeeld van Herzeie
Uit den Wanmolen
56* Jaargang, N' 2528
Zondag 25 September 1927
Da Waarheid Is on» wapen
Rechtvaardigheid one doet
Stichter Pieter Daent
PRIJS
per nummer
ABONNEMENTEN
Per jaar 12,50 fr. per 6 maand 6,50 fr.
op «oorband botaalbaar
dborr.giuenten op alle poatkantoren, buitenland port meer.
REDAKTIE Hoofdopsteller K. L Van Opdenbosch,
Volksvertegenwoordiger. Postcbek 93175.
BEHEER: S. M. Drukkerij Volksverheffing
21. Onderwijsstraat, 21, Aalat. Telefoon 188
ANNONCEN
D, prij, der Innonc.n wr.rdl l>ep».ld bij overeenkom.!.
V<v>r alle inlichtingen wen.>- men rtct» ten bareel e.
PRIJS
per nummer
door België opgeloopen
Laten we even ter inleiding herinneren
aan de ongeëvenaard sterke positie van
België in de wereld na den grooten oor
log
liet buitenland kende alle. n la Be!-
gique marfyrehet klelre heldhaftige
land dat tot het oitter einde toe zijn plicht
had gedaan cn daarbij e egevierd bad.
Dat deze kh ine heilige held tegenover
een zwakkere d_n hij z -f even onrecht
vaardig handelde als het g oote Dultsch-
lanu het had gedaan, dat vermoedde het
buitenland i iet eens.
Neen. dc positie va; B Igië was onaan
gevochten, de au'eool nd zijn hoofd
was, om met den ri cht r te spreken,
smetteloos cn vol luister
De miserie begon met de opzegging
van de neutraliteit.
De terbewij ingen waren den kiel eD
kabouter naar het hoofd gestegen, hij
was dronken van overmoed en pretensie.
Er was maar één rol waarin België zijn
gezag en zijn waardigheid kon behouden:
kampioen te zijn en te blijven van den
Vrede.
Het versmaadde roekeloos dien rol.
Het sloot een militair acciord met
Frankrijk, het verlaagde zichzelf tot ver
lengstuk van dit land.
Het deed groot en gewichtig de puid
wou een os zijn.
Het richtte een machtig leger in,
het rammelde inet den sabel als een
Tneater Tamerlau, het trok mee naar
Franckfuit en naar den Roer, het intri
geerde in het Rijnland, het was de echo
van het wilde Fra sche imperialisme, dat
een toestand in Europa wil bestendigen
dat vloekt t'gen alle feiten en realitei
ten.
België heeft zijn eerste muilpeer gekre
gen te Gei.è e het is het zichtbaar tee-
ken dat het gedaan is in de wereld met
het Belgische prestige.
Sedert acht dagen legt de Belgische
pers allerlei doekjes voor het bloeden,
allerlei plaasterkes, pappekes en cata-
plassetnkens op de gezwollen kaak van
de Belgische madam.
De Belgische pers lijkt ons daarbij niet
buitengewoon behendig.
We gaan stiiwijgend de verklaring van
de speciaal aan Frankrijk verknochte
pers voorbij, die heel het geval exploi
teert eenvoudig om Van der Velde een
voetje te lichten gemeen, onwaardig en
dus echt Belgisch.
We verwijlen bij de verklaring van den
Belgischen minister zelf en van zijn offi-
cieuse organen de andere kleine Staten
waren naijverig op België's semi perma
nenten zetel te Genèveze willen elk hun
beurt krijgen.
Had België zich in de verloopen jaren
gedragen als een kleine Staat en niet als
een gemaakte groot-mogendheid, had
België zich zelf in den Raad te Genève
aangezien als de vertegenwoordiger en
de verdediger van de Kleine Staten tegen
over de groote, het zou waarschijnlijk
niet zoover gekomen zijn.
Nu gelooven we niet dat de les België
dienen zalhet zal volharden in de boos
heid.
Maar voor ons is het van bet aller
grootste belang dat het buitenland onzen
vijand, België, kent, hem niet omringt
met sympathiën waaronder wij, Vlamin
gen, ten slotte begraven worden.
Hoe slechter de positie van het fransch
georienteerde België in de wereld, hoe
sterker de positie van de Vlamingen die
de Framche partij hier bevechten, hoe
meer kans wij hebben de sympathiën van
het buitenland voor onze zaak te winnen.
We hebben geleerd onder den oorlog
van welk enorm belang het Is de interna
tionale openbare meering op zijn hand
te hebben.
We verheugen ons daarom over de
Belgische muilpeer te Gerève omdat er
uit blijkt dat het buitenland niet langer
België verslijt voor lief onschuldig lam-
meke dat niet tot kwaad in staat is.
Bij de verklaring van maarschalk Pétain
België zal in de komende oorlog het
slagveld zijn van Europa.
(Rede te Dinant van maarschalk Pétain,
die de Fransche oud-strfjders de massa
moordenaar noemen.)
Het eerste regiment artillerie der Oos
telijke verdedigingslinie is gevormd te
Luik.
(de Broquevllle, belgisch minister van oor
log, die ons reeds de ramp 1914-1918 op
den hals haalde
Het Vlaamsch-Nationalistische
Vlaanderen zal NIET bloeden
voor België en Frankryk.
We komen vandaag terug op de ge
wichtige verklaring door Maarschalk
Pétain afgelegd te Dinant op 11 Septem-
1927.
We willen beginnen met heel In het
kort eenige historistlsche ketterijen recht
te zetten daar te Dinant door den Fran-
schen maarschalk uitgekraamd met een
bewonderenswaardige Latijnsche onbe
schaamdheid Want dat moet men aan de
Latijnen In 't algemeen en aan de Fran-
schen In het bijzonder, laten ze kunnen
liegen, of liever lalen we zeggen de lieve
waarheid gebruiken met een merk
waardige beslistheid en hardnekkigheid.
De Maas-vallei als invalspoort
De Fransche maarschalk beweerde dat
sedert het verste verleden de Maas- en
Sambervallei de natuurlijke invalspoort
is van Germanië.
Dat is Inderdaad de helft van de waar
heid bij de groote Gei maan scbe volks
verhuizingen zijn onze voorouders de
Franken ook langs daar het Romeinsche
rijk binnengedrongen.
Maar de heele waarheid is dat niet.
Het andere deel van de waarheid luidt
sedert honderden jaren, minstens van af
de zestiende eeuw streeft de Fransche
politiek, telkens ze daartoe de macht
meerde te voelen, naar het bereiken van
hare zoogezegde natuurlijke grenzen
□aarden Run.
Herinneren we hier aan Richelieu,
Louis XIV, Napoleon, Napoleon III,
Foch-Poincaré na Versailles.
We kunnen de lessen der geschiedenis
hier tot ons spijt niet verder uitwerken
ons heele blad zou er wei te kiein toe
zijn. Als het God en den mulder belief',
zouden we dezen Winter in onze studie
kringen een tiental lessen willen wijden
aan dezen Franschen drang naar hei
Oosten.
Uit deze eve.dueele lessen zou ook blij
ken dat wij niet zijn de grensmacht van
Frankrijk, wel dat Frankrijk ons heel
graag zou verheven hebben tot dezen
treurigen knechtenrol maar dat or.s va
deren te Cassel, te Kortrijk, te West
Rozebeke, te Grevellngen, te Hasselt, te
Waterloo, om alleen die veldslagen te
noemen, sedert de 13Je etuw af, zich
weren en geweerd hebben met hand en
tand tegen deze eervan te worden de
grensmacht van Frankrijk.
Wij de voorhoede der
Latijnsche beschaving.
Als de Fransche maarschalk de tien
duizenden lijken zag liggen van de
koene Vlamingen en hun bondgenooten
die hier op den grond onzer vaderen ge
sneuveld zijn om ons te bevrijden van
deze zonderlinge eer, de voorhoede te
zijn van de beschaving van een vreemd
volk, dan zou de groote slachtbaas bij
Godsgenade misschien nog eenigzios
verschieten.
Neen er ligt geen natuurlijke grens
geen berg. geen stroom tusschen ons
vaderland en zijn vaderland, maar de
geschiedenis hetft tusschen on- beiden
een bedding gegraven waarin vloeit een
stroom van rood bloed.
Met hun bloed hebben de Vlamingen
een grers getrokken tusschen hen en de
Franschen.
Leest onze geschiedenis, onze letter
kunde, hoort de stem onzer vaderen van
uit de verste tijden M»yer, onze eerste
Vlaamsche historicus schrijft In vlam
mende letters Frankrijk is de erfvijand
van Vlaanderen.
Frankrijk is dat gebleven ook in de 17e
èn 18' èn 19e eeuw. De oorlog van 1914
1918 was een Intermezzo.
Tegen Frankrijk was gedurende dui
zend jaar het wapen van Vlaanderen ge
richt.
Wij behooren niet tot een en dezelfde
geestelijke gemeenschap.
We zijn niet rijp voor de anm xatie, o
gij Pëtains en Fochs en Polncaiës.
Vlaanderen ontwaakt weer tot bewust
zijn en waar de Duitschers niet slaagden,
zullen ook de Franschen het verliezen
noch Dultsch, noch Fransch, onver-
duitscht, onveifranscht, blijft de leuze
weerklinken der fiere activisten.
De Belgische vassaliteit.
Pétains historische ketterijen moesten
alleen dienen ter inleiding van een bevel
aan den Belgischen vassaal.
We citeeren Onder zulke omstan
digheden moeten wij. er voor zorgen
De drama's der stabilisatie.
dat gebeurlijk overeenstemming bestaat
tusschen uwe krachtinspanning en de
onze
En veiderIn ieder geval mogen we
i niet vergeten dat zich achter Luik, Na-
1 men en VerduD, aan de Maas bolwerken
van eenzelfde verdedigingslinie bevin
den
Daar heb je, voor wie lezen kan, klaar
en duidelijk het bevel. België moet de
Fransche verdedigingslinie doortrekken
tot aan de Hollandsche grens.
België zal aan dit bevel gehoorzamen.
We herinneren aan het militair accoord
en aan de verklaringen van den gewezen
stafoverste van het Belgisch leger, gene
raal Maglinse, in de gemengde commis
sie voor militaire aangelegenheden.
In 't kort zal de Brcqueville de noodige
kredieten aanvragen om deze forten te
bouwen.
Zal hij ze krijgen
Socialisten en katholieke Vlaamsche
demokraten zijn de meerderheid
De Broqueville zal zijn forten krijgen
Vlaanderen, heel de Vlaamsche pers
met uitzondering van Het Nuusken en
van de Gazet van Zotten Rip, heeft pro
test aangerekend tegen de vcrnederei de
taal van Pétain. De Schelde, De Stan
daard, Het Laatste Nieuws, ze fs Het
Handelsblad en De Landwachtdus al
de schakeeringen van de vlaamsche opi-
rie waren het eens, maar heel de
Fransch Belgische pers heeft op een paar
aarzelende protestjes na de rede van
Pétain met gejuich begroet.
De Fransche geheime fondsen zijn ster
ker dan het Belgische patriotisme. Niet
tegenstaande de Vlaamsche p.'bHeIce
opinie tegenover haar gekant staat, zal
deze politiek van vassaliteit worden voort
gezet.
De broer van volksvertegenwoordiger
Sommerhausen schrijft in een Brussel-
sche correspondentie aan het Parijsche
blad Volonté dat de Broqueville zou
gewonnen zijn voor de zes maand.
In dien vorm gelooven we het nieuwtje
nog niet, maar het zou ons heelrmaal niet
verwonderen als Fiankrijk om de forten
te krijgen genoegen nam met acht maand
plus de voorgeoefendheid.
En de katholieke Vlaamsche
Kamergroep
We zouden willen mis zijn, we vragen
niets beter dan dat we den toestand te
donker inzien maar het verleden heeft ons
in dat opzicht elke illusie doen verliezen.
We lachen wel eens met Slnzot, die bij
elke daad van Van der Velde recht wipt
om te protesteeren, maar als er in de
katholieke Vlaamsche Kamergroep eens
een half dozijn halve Sinzot's zaten, wat
een geluk voor Vlaanderen zou dat zijn
Nu schrijft De Standaard betreffende
deze aangelegenheid artiekels waarmede
wij ons volledig kunnen vereenigen, het
spijt ons alleen dat de daden van deze
volksvertegenwoordigers wier officieuse
tolk De Standaard is, bun daden zoo bit
ter weinig in overeenstemming brengen
met de woorden van hun orgaan.
Dees week weerom naar aarleiding
van een artlr kei van de Parijzer Temps
die nog een schupken op deed bij de ver
klaring van Pétain, besluit het minima
listisch orgaan
Wij hebben er aan gehouden dit lange
uittreksel (uit Le Temps) aan te balen om
onze lezers een kijk te geven op de groei- j
enden aandrang van onze Zuiderburen
die de Belgische mark als borstweer
tegen Duitschland opstellen. Thans wordt
er nog van gemeenschappelijke belangen
gesproken, maar ook dat zal wel verdwij-
nen als de heer de Broqueville de drie
programmapunten van maarschalk Pétain
ter harte neemt Dan wordt de Belgische
legerleiding naar Parijs verlegd met
motto eenheid, geen verdeeldheid
een strategisch plan wordt uitgewerkt
door één man. Dan mogen onze gene
raals regelmatig te Parijs «contact» gaan 1
zoeken, in minder hoffelijke termen, gaan
hooren hoe de Fransche bazen er hebben
over beschikt.
Vassaliteit...
Zeer duidelijk Is het meteen, dat deze
Fransche aandrang als aanvulling is be
doeld van geruchten, hier te lande ree<is
gehoord, als zouden ctedieten door het
Parlement moeten worden verleend om
de Oostgrens tt versterken
Eaz., enz., enz...
Alles uitstekend gezegd maar wanneer
na al die woorden ook eens daden in bet
parlement
centen een kapperken. Met vijf centen op
zak kon je niet vergaan van ho-ger.
Wat is er geworden van al deze heer
lijkheid die verborgen zat in het platte
schijfje van den eertijds luistervollen ko
peren cent?
Niets, minder dan niets.
Men bukt zieh niet eens meer, als men
op straat een koperen cent vindt liggen
I Of liever men bukt zich wel en juist dat
brengt me tot punt twee van deze rnedl-
tatie.
Punt twee onze harfen zijn harder ge
worden dan een koperen cent.
Inderdaad, beminde zusters en broe
Met ontroering heb ik dees week in De
Standaard het relaas gelezen van een van
deze hartverscheurende drama's, die twee
eerlijke menschen, een pastoor uit het
Maasland en een voddenkoopman van
Tongeren aan schande en smaad dreigt
over te leveren.
Het verhaal van dit drama kan het
merg u in de beenderen doen verkillen en
verstijven tot crème a la glacé.
Een pastoor uit het Maasland hetft aan
een voddenkoopman van Tongeren vijf- er*» als me"eef Pastoor uit het Maas
en-twintig kilo koperen centen verkocht; land nu ,n 'ljaar 1927 cen voorraad heeft
de voddenkoopman heeft deze vijf-en
twintig kilo kopcen centen gekocht en
betaald en op zijn hondenkarre of rijdt
ie per automobiel? naar huis gebracht.
Dat is al een drama op zichzelf, m3ar
helaas, een ongeluk komt nooit alleen....
Heeft de voddenkoopman niet kunnen
zwijgen, heeft zijn vrouw aan de koffie
tafel hef boeltje onder een eeuwig zwijgen
verklapt, heeft de meld van meneer pas
toor haar snater niet kunnen houden
Wat er van zij, op een mooie morgen,
dat het niet regende dat gebeurt soms
nog zijn de gendarmen, of de cham
petters of de geheimen bij den vodden
koopman binnengevallen, zijn recht oq
den schat afgetogen, hebben de vijf en-
twintig kilo koperen centen aangeslagen,
méegevoerd, gedeponeerd ofte neergelegd
op de Tongersche rechtbank, die dus
blijkbaar nog fiks op Inar pooten staat ea
dan, dan hebben ze procesverbaal opge
maakt.
4jaar 1927 een voorraad heeft
van vijf en twintig kilos koperen centen,
wat bewijst dat
Dat de mllddadlghti l en de liefdadig
held onze harten he.ft erlaten en te
achtergelaten als een rch.aal stuk zand
grond in een Z mer met zon. Want voor
den oorlog zoude meid van meneer pas
toor zoo geen schitterende collectie van
vijf en twintig kilos kopergroene koperen
centen bij mekaar hebben gehouden.
Neen, die ceotenschat dateert van na den
oorlog
Hij bewijst dat de boeren uit het Maas
land, toen het bleek dat ze met hun kope
ren cent zelfs hun stoel in Je kerk niet
m?er konden betalen, deze hun koperen
centen lubben gebruikt om ze met veel
gedruisch in de houten offerblokken van
meneer pastoor te loten vallen, aldus ple
gende een dubbel bedrog.
Ze bedrogeu meneer pastoor en met
hun voorgewende offervaaidlgheid be
dropen ze bun medemerscheo.
En mijn derde purt wil zijn een opwek
king tot beter doen
Want Ik mag geen handel drijven in
koperen centen, gij moogt geen handel r.
drijven in koperen centen,zij mogen geen ft«f,>rhinifvaa operen CeDton meer in de
handel drijven In koperen centen, enim °«"^ken va„ n-eneer paaroor.
wij morren *een handel drijven in koperen lis
center.. Alleen de wlsselagecten van Fran-
cqui, bijgenaamJ de Vader des Vader
lands, mogen handel drijven in papieren
centen, franks genaamd.
Daar hebt ge.l eminde zusters en broe
ders, in korte woorden het relaas van dit
kwar suis onbeduidend, in werkelijkheid
hartverscheurend drama, waarop we tot
heli van ons en van ons medernenschen
enkele oogenblikken willen mediteeren
Punt één van deze medldatie Vanltis,
vanitatum; ijdelheid der ijdelheden, en
allts is ijdelheid.
Wat is er geworden van den glans en
de waardigheid van den eertijds geëerden
koperen cent
Toen we klein waren en van moeder
oozen Zondagcent hadden gekregen, wa
ren we den koning te rijk we konden
hem den cent, niet den koning - in
twee keer verrijden op den paardjesmolen,
we konden om een halfken boontjes koo-
pen en hielden nog genoeg over om een
verbranden spek te bemachtigen; we kon
den hem sparen en 's Maandags morgens
tij den meester een regel van een cent
krijgen om op ons spaarboekje te plak
ken. Voor vijf koperen centen kreeg je
een groot glas bier en voor twee en half
li 't kort verrijkt de koni klijke familie
van de Belgen met een kleinen schreeu
wer. ledereen weit dat die menschen het
nl-t breed hebben, ze verdienen amper
zeven en twintig duizend frank per dag
Jantje, reken dat eens om in kop. ren
centen en de nieuwe kinderlast zal die
arine sukkelaars zwsar vallen. Een twee
ling zou voor die rampzaligen honger
beteekenen.
Het is dus meer dan waarschijnlijk dat
hun vrienden, juist als bij het huwelijk,
rond zullen gaan om steungeld, dat ze
weetom een offerblok zullen plaatsen in
de kerk te G 5efferdingen voor de H. H.
Leopold en Astrid.
D :n is het greote ooger.blik gekomen.
Allen op als één man, allen met ons
koperen centen naar den offerblok van
Goefferdingen.
Niet vijf en twintig kilo moet het wor
den, maar honderd, ja duizend keer vijf
en twintig kilo koperen centen, genoeg
koperen centen om voor heel den Belgi
schen santenboetiek een bolhoed en een
\a iesken ofwrel een Tailleur De: trooper
mitsgaders een relskaartje te koopen tot
aan de Fransche grens zonder retour
natuurlijk.
Ik was dezer dagen te Herzeie voor
een kantonnale vergadering.
Toen mijn spreekbeurt vervuld was,
ben Ik blijven praten met de vrienden,
want die mannen van Herzeie, dat zijn
nu eens jongens naar mijn hart; geen
roepers, ge.m schreeuwers, doenders.
Ze staan ginder in een zwaren strijd en
weren zich heldhaftig en zegepralend,
tegen de katholiek-liberale antivlaamsche
coalitie van een caste der versteende en
geestelijk - doode dorps: otentaten - met
kluiten.
Kent ge de physionomle van zoo een
dorp kanton hoofdplaats
Daar is een kasteel.... Als er moet een j
geschenk gekocht worden, b. v. voor
Albert van Saksen Coburg of voor zijnen
kroonprins, begint de kasteelfreule met
een volzinnetje Vlaamsch te leeren en
gaat dan rond....
Zoo kwam ze daar bij een van ons
mannen er rammelde haar zinnetje kas
teel-Vlaamsch af en onzen vriend wees
naar zijn schouw waarop het portret van
Borms prijkt en zeiJuffrouw, wij heb
ben maar één koning en die heet Borms;
die zit te Leuven in cel 310 en heeft geen
schouwgarnituur van doen.
Naast het kasteel staat een fabriek,...
daar werken volwassen mannen voor een
dagloon van 18 frank, jongens en meisjes
van 14, 15, 16 jaar voor een dagloon van
zes en half frank.
Zoo pas Is de fabrieksbestuurder over
leden de doodsbrieven aan de Herzeel
sche bevolking waren opgesteld i het
Fransch.
Wie door de milddadigheid van de hee-
ren zou'n schrikkelijk hooge loonen ver
dient, verbeurt natuurlijk de vrijheid om
in 't openbaar lucht te geven aan zijn
Vlaamsch demokratische gevoelens.
Ook de werklieden en bedienden van
de electrlcltcits uitbating moeten voor
zichtig zijn.
Naast het kasteel, de fabriek, deelec-
tricin itrcentrale staande grondeigenaars
Een zwaarverminkte oud strijder had
bij de gemeenteverkiezlnge-: mede onze
lijst onderteekend.
Meneer liet hem roepen Waarom
hebde t ij een andere lijst onderteekend,
en dan nog de fronterslijsi
Omdat ik ne Vlaming ben. meneer.
Allemaal wel. allemaal wel, maar
weet ge niet dat ge een halfdagwand land
hebt van mij
'k En heb ik het niet weggenomen,
meneer, het ligt ginder nog
Voelt ge ge» n respect voor die jonge
mannen, zoo fleren zelfstandig.
Het zijn eenvoudige werklieden, am
bachtslieden, winkeliers; ook zij moeten
met ledereen leven en toch gaan ze vrij
en onafhankelijk hun ga- g.
Ze banen den weg voor de Vlaamsche
vrijheid die komende is.
Want ook daar gaat een nieuwe mor
gen gloren, de Vlaamsche gedachte door
straalt zelfs de muren van deze hulzen die
daar nu op dien Zondag zoo rorsch-deftig
gesloten staan als waren 't reusachtige
lijkkisten.
De jonge generatie die daarin opgroeit j
LIJK HET KAP EN LIJK HET URAAN
VLIEQT HIER ALLE NIEUWS VANDAAN
Daar gebeuren toch rare dingen in
de wereld zegt Stance, die verdiept is in
de lecture van een moord en brand gazet.
Zoo Stance, wat dan, vraag Ik, terwijl ik
mijn voeten warm aan de stove. Hewel,
zegt Stance, daar zat in de statie van
Mechelen een meneer op den treio te
wachten, ais er met ne keer, een vrouw-
mensch binnen komt gestapt met een
kind op heur arm. 't Vrouwmensch ging
op een bank zitten en begost heel lief te
doer, tegen het kind, zoo precies lijk een
echte goel moeder zou doen. Al met ne
keer stond ze op en kwam naar den heer
geloopen. Och meneer, zei ze, zoude
niet zoo goed willen zijn, mijn kleine
even vast te houden ik moet naar Ant
werpen, maar zie nu heb ik mijn flrsch
ginder in een staminee laten staan, met
een lei ze 't kind op de krieën van den
meneer en was ze als een hazewind de
statie uit. De meneer zat te wachten tot
ze zou terugkomen en zong stilleker s van
dododeiledijne, om 't schaapken stille-
kens te houden. Maar wie niet terug
kwam dat was die mameer en een uur
later zat die man daar nog met het jonk
op zijn schoot. Toen bemerkte hij dat ze
hem g, fop» hadden endaar bleef niets
anders over dan rijn geval simpliesler aan
den sj» f van de statie te gaan verteller.
Ze h. bb.'n er dan de polisle bijgehaald en
't kind naar een gesticht gebracht. De
meneer zijn trein was natuurlijk al lang
parti en als ge zoo'n afffalre voor hebt
is t natuurlek niet plezant. Stance zegt
dat die moeder een echte helleveeg is.
Maar 't mensch wist misschien niet
meer van wat hout pijlen maken, had
misschien armoe en als ze nu zoo gehan
deld heeft, weet ze toch zeker dat heur
kindeken wel is uitbesteed. Dat kan ook
zijn, zegt Stance, maar ge moét toch wel
nig moederliefde bezitten om uw kind zoo
af te staan.
Wec-t ge wat. Stance, die moeder doet
mij denken aan oen Belgiek. Dat is ook
een moeder die voor haar kinderen uit het
Vlaamsche land sedert 1830 maar weinig
heeft over gehad. Daarmee is Stance t
akkoord.
Akkoord rijmt met voort en die
gaan dus voort. Daar komen van alle
kanten berichten dat het met de patatten
slecht zal zijn. Veel rotte. Da's nlemen-
dalle, zegt Staree, 't is nu toch du en tijd.
in plaats van patatten zullen we dan
maar porferkens eten. Poeferkens, wat
zijn dat Stance. Boontjes, zegt Stance.
Voor dat de patatten til'gevonden waren
aten dc merschen hier in 't land altijd
boontjes. In allegeval't zal een Wlr.tor
ken zijn dat kan tellen maakt er ulder
maar op gereed.
Hiér een spreuk die ge goed moet
onthouden
Wanneer het water stille staat.
Wanneer de mensch ledig gaaf,
Wanneer het ijzer roesten moet,
Niet een van drie en blijft er goed.
zal de taak van haar vaders niet voort
zetten de zonen hebben op college en
universittit andere lucht Ingeademd, vrij
ere Vlaamsche lucht en in hunhart
schamen zich de zonen over de bekrom
pen-Belgische handelwitze der vaders.
Iedere oude reaetionnair die ten grave
daalt draagt een stukje mee van den Bei-
giek in zijn graf, een stukje dat niet meer
verrijzen zal.
Zoo begraven we stukje voor stukje
het hatelijk regiem dat ons verdrukt.
Als het regiem kramakkeüg genoeg ge
worden is, duwen we de rest dan met
een forschcn schouderduw wel in eens
R.(echt) I (n) P.(utteken).
Jongens van Herzeie en Ommeland
Foucarts, Coppens, De Tandts. Hage-
mans. De Backers houdt uw strengen
gespannen.
Bewaart ze brandend de flakkerende
vlam van uw geestdrift die uw leven
doorlicht met zijn schitterenden brand
Grootsch is de taak die ge daar haast
ongeweten en onbekend met een octroe-
rende belangloosheid volbrengt.
Neen, ons en uw werk is niet onvrucht
baar.
Wij vragen och zoo weinig van de
politiek, gij en wij, wij verwachten alles
van dc heropvoeding van ons volk.
Als ik me daar omringd zie staan van
al die sjouwers en wroeters. franschmans
en fabriekswcrklieden. boeren en am
bachtslieden en neringdoeners zwelt mijo
hart van blijden trots.
Nu, als In de middeleeuwen, zal bet
volk zelf het Vaderland redden.
In en door ons, volksmenschen van
Vlaanderen, zal Vlaanderen herleven.
