De economische uasodliteii uan Beisië
BIRIBI
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
0,25
Wat onze kapitalisten gewonnen hebben
ONS PRAATJE
LilERKFlAn
56* Jaargang, N'2531 WEEKBLAD Zondig 16 Oktober 1927
Da Waarhald Is ons wapan
Rschtvaardlghsld ons dost
Stichter Pieter Daena
PRIJS jj ABONNEMENTEN
per nummer Por jaar 12,50 fr. per 6 maand 6,50 fr.
Ona op Toorbattd betaalbaar
|i abonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer.
REDAKTIE HoofdopstellerK. L. Van Opdenboacb,
Volksvertegenwoordiger. Poatcbek 93175.
BEHEERS. M. Drukkerij Volksverheffing
14, Onderwijtatraat, 14, Aalst. Telefoon 188
ANNONCEN
De prijs der annoncen wordt bepaald bij overeenkomst.
Voor alle Inlichtingen wende men rich ten bureele.
PRIJS
pér nummer
Voor de heropening
van het Parlement
Iemand die 's avonds langs een een
zaam wegeltje naar huis toe gaai en geen
leeuwenhart In den boezem draagt,
die pleegt wel eens te zingen of te schui
feien om den moed uit zijn schoenen te
houden wanneer hij in de verte gerucht
hoort van naderende stappen.
Bij het lezen van de zeer sabelrinke-
lende rede van minister Vandervelde te
Trlbumont, heb ik aan zoo iemand ge
dacht.
Hij verklaarde o. m.
Het herstel van het land en van de
partij is geëindigd. Onz'e partij heeft nu
tot plicht niet meer te spreken van wapen
stilstand, maar van acde, van beweging
en wij moeten onze toevlucht nemen tot
onze vroegere methoden.
De arbeiders hebben de demokratle
verwezenlijkt. De Belgen moeten hun nu
gelijke rechten geven Nu moeten wij het
leger van de demokratir maken.
In den komenden zittijd van de Ka
mer zul'en drie vraa stukken op het
voorplan worden gebrachtde landpacht
voor de landbouwers, de verplichte ver
zekering voor de loonarbeiders en de
zesmaandendlerst voor allen.
Indien wij den strijd met dit pro
gramma aanvangen moeten wij niet bang
zijn voor parlementaire of zelfs voor
regeerlngsmoelelijkheden
De wapenstilstand is voorbij. Wij
willen oogenblikktlijk ijveren voor de
verwezenlijking van ons ideaal. De ver
korting van den diensttijd houdt innig
verband met het vraagstuk van de ont
wapening, zooals de Brouckère het heeft
bewezen te Geneve. De verkorting van
den diensttijd moet de algemeene ontwa
pening vervroegen. Wij moeten zulks
Hem verklaren
We moeten deze bravade beschouwen
als een antwoord op het gekonkel van de
mannen der orde 't is te zeggen de
liberalen en de katholieke conservaieurs
Volgens deze mannen van orde is het
bewind waaronder we leven al te demo-
kratisch. Ze willen eindelijk de kroon
zetten op het werk van ondergraving van
de volksmacht door de laatste demukra-
tische invloeden uit de regeering te
weren.
We hebben er hier herhaaldelijk sedert
den wapenstilstand de aandacit van onze
partijgenooten op gevestigd en er op ge
wezen dat de socialisten met een haast
onverklaarbare kortzichtigheid de reac-
tionnairen bij dit werk een flink handje
hebben geholpen.
We weten natuurlijk niet of de leiding
van de reactionairen reeds het oogenblik
gekomen acht voor den laatsten storm
loop....
Onmogelijk Is dit intusschen heelemaal
niet. We vestigen in veiband daarmee
nog eens de aandacht op de gewichtige
verklaring van De Mo'genpost, De Stan
daard, die we reeds in ons blad verleden
week hebben overgedrukt
Een ding staat anderzijds ook vast,
namelijk dat een katholiek-socialistische
regeering voortaan uitgesloten Is, juist
omdat de katholieke partij hare eenheid
wil herstellen en het een onloochenbaar
feit is dat de conservatieve vleugel der
partij voor een dergelijke regeeringscom-
binatie niet zou te vinden zijn.
Zonder de katholieke VI Kamergroep,
zonder de katholieke demokraten kunnen
de mannen van orde geen meerder
held vormen in het Parlementliberalen
en katholieke consTvateurs beschikken
tenauwernood over hetzelfde aantal zetels
als de socialisten, een zeventigtal.
Dat was de bedoeling van de eenheids
campagne van Renkin.
De verklaring hierboven uit De Mor
genpost-De Standaard wijst er op dat
Renkin, de sterke man, zijn slag heeft
thuisgehaald men begint er zelfs aan te
twijfelen of er van de voorgespiegelde
beloften betreffende de vervlaamsching
van Gent Iets zal in huis komen.
Ineikgeval.de katholieke Vlaamsche
Kamergroep zal in den komenden zittijd,
een zware verantwoordelijkheid te dragen
hebben.
De groep Van Cauwelaert zit op de
wip over en weer staan twee groepen
van ongeveer gelijke kracht.
Zal Van Cauwelaert uit dezen toestand
eindelijk een resultaat weten te halen
voor Vlaanderen en het Vlaamsche volk
Zal hij aan de tergende inmenging van
Frankrijk in onze zaken paal en perk
stellen
Wetend wie Var. Cauwelaert is en
ziende naar zijn wijfeling H de laatste
tie jaar. zijn we gedwongen te beken
nen wij vreez"n dat hij ook deze gele
genheid voor Vlaanderen ongebruikt zal
laten voorbijgaan.
door de oneerlijke keldering van den Belgischen frank
De schuldigen
Wie er profijt uit trok,
Deze heeft het gedaan.
Dat is een oude regel, eene eeuwen
oude leidende gedachte in het onderzoek
van strafzaken. Als er ergens eene mis
daad gebeurt, vraagt de onderzoeksrech
ter zich eerst en vooral afWie heeft
uit die daad voordeel getrokken En
zoodra hij te weten komt wie, is bij ge
woonlijk ook op het goede spoor.
Dit is ook wei het geval met de waar
devermindering van onzen frark.
Laat ons eens zien welke sommen onze
grootnijveraars, door de plundering der
spaarpenningen van ons volk gewonnen
hebben.
Wat ze verdienden
De Moniteur des Interets Matériels
eeo blad voor groot industrieelen, hetft
voor eenige maanden in een zijner num
mers een tafel gedrukt, waarin de goed
vinden en schulden onzer banken vermeid
werden. Daarin vinden wij
1° Obligatién van banken en nijverheids
gestichten, waarvan de prijs aan de beurs
vastgesteld wordt2 milliards, vier hon
derd zeven en zestig millloen.
Deze obligatiën werden door onze
spaarders betaald als de frank nog zijne
goudwaarde bezat. Aangezien onze frank
nu nog slechts het zevende gedeelte van
zijne waarde behouden heeft, hebben die
heeren maar terug tegevfn in goudwaarde
2,467,000,000 7 of 353,000,000. Dus
eene zuivere winst van meer dan 2 milli
ard goud franks of meer dan 14 milliard
franken naar de huidige waarde.
2° Doch buiten deze obli ^atlfia hebben
die gruoic or.derueintfigeil gewoonlijk
ook nog hypotheken op hunne eigendom
men. Het beloop dezer hypotht ken, dat
soms zeer aanzienlijk is, kennen we niet.
Doch hier ook zijn die heeren er wederom
van af met het zevende deel ervan te be
talen.
3° Loopende rekeningen. Onze groote
industrieelen, zooals ook vele kleii e bur
gers en kleinhandelaars, hebben op de
banken loopende rekeningen; 't is te zeg
gen de bank laat hen toe voor loopende
betalingen sommen tot een z ker bedrag
te komen halen.
Bijvoorbeeld, ik stort in de bank eene
soin van 10,( 00 fr. en geef daarenboven
op de koopwaren die ik in magazijn heb,
een voorrecht tot een beloop van 15,000
franken. Zoo kan ik op eene bank een
krediet bekomen van 25,000 fr., alhoewel
Ik zelf maar 10,000 fr. gestort heb.
Zoo hadden onze indusMeelen en groot
kapitalisten in onze banken, volgens den
voornoemden Moniteur, 15 milliard 788
milhoenen gehaald, dus schuld; daaren
tegen hadden ze maar gegeven 8 milli
ard 506 millloen.
Hoeveel ze op dit verschil van 7 1/2
milliard winnen, is moeilijk te bepalen,
wijl deze sommen uitgaan en weer inko
men en dat men, om deze som juist vast
te stellen, ook zou moeten weten welke
goudwaarde de frank had op het oogen
blik dat de grootnij veraars deze sommen
In de banken gehaald hebben. Doch dat
deze winsten kolossaal groot moeten zijn
kan men wel denken.
Hebben de banken verloren
Doch, zal men zeggen, wat de groot
nijveraars en de groote kapitalisten daar
gewonnen hebben, hebben de banken,
dus ook kapitalisten, verloren.
Mis, vrienden I Zoode bankiers dit geld
uit hunner, eigen zak hadden verschoten,
dan zouden ze natuurlijk verloren heb
ben, doch dat doen die heeren niet I.
Dit geld komt voort van de menscfn a
die hun geld aan de banken toevertrouw d
hebben en bij gevolg indien de bank van
de groot Industrieelen eene mindere goud
waarde terug ontvangt als zij had uitge
leend, moet zij ook aan deze die haar
(aan de banken) geld verschoten hebben,
hun geld maar aan verminderde goud
waarde terugbetalen, 't Is dus de spaar
der die het wederom AL VERLIEST.
Aangezien in zulke troebele tijden de
banken grootere intresten eischen als lo
gewone tijden, maken zij nog betere
zaken dan voorheen. Iedereen heeft dan
ook kunnen bemerken hoe de banken
tijdens de daling van den frank, als uit
den grond schoten, 't Was eene goede
zaak ten koste van... het volk.
Nog kleine profijten
Voegt daarbij de winsten die de kapi
talisten gemaakt hebben op het vervoer
van den ijzeren weg (als de tarieven vast
gesteld waren deden ze den frank dalen
en zoo deden ze winsten op den p ijs van
het vervoer), op de loonen hunner arbei
ders (tegen dat de loonen fiitbet? jld wer
den was de frank gezonken en bijgevolg
ook de waarde en koopkracht van het
loon. Later heeft men dit verholpen doch
in 't beging van de daling van den frank,
j is de werkman op die w ze van een groot
deel van zijn loon bestolen geworden), en
nog rnenlge andere profijtjes die we
niet kennen (lasten enz.), dan zult g u
kunnen voorstellen welke fabelachtige
j sommen onze kapitalistische ROOVERS
(dit is hun echte naam, hun familienaam)
btnresgepnlmd hebben
Deze 62 1/2 milliard (schulden en lee
ningen aan oen Staat en de groote maat
schappijen), schrijft La libre Belglque
een katholiek behoudsgezind blad, waar
op men tegenwoordig 86 per honderd
verliest, vertegenwoordigen een verlies
van 54 milliard Onthoud het wel. het
behoudsgezind blad «La libre Belgique».
Wat het volk verloor
Als men rekening houdt dat in deze
54 milliard veel milliarden begrepen zijn
die in volle goudwaarde betaald werden
door het volk (6 milliard schuld voor den
oorlog, 1 mi'llard op de spaarkas, 't geld
der weduwen en weezen cp de konsigna
tie kas, ongeveer 3 milliard obligaties op
nijverheidsgestichten, dan hypotheken en
andere voorooriogsche schulden en lee
ningen), mag men zonder overdrijving
schatten dat de belgische spaarders sedert
9 jaren van 16 tot 20 milliards in goud
verloren hebben. Daarvan valt op den
Staat minstens 8 milliard door de waarde
vermindering zijner schuld, doch de kapi
talisten hebben ook het schoon somme-
ken van 8 milliard uit den zak van boer,
burger en werkman In de brandkasten
onzer moderne Baekeland's gewalst.
Voegt daarbij de verliezen geleden door
de verzekerden op levensverzekeringen
enz. van de gepensioneerden, van de
kleine beambten die voor 't grootste deel
nog niet in goudwaarde zooveel winnen
als voor den oorlog, door de werklieden
op hun loon en/., en ge moet tot de over
tulglng komen dat we In België (ook Id
Duitschland en Frankrijk) den grootsten
roof beleefd hebben die de wereld ooit ge
zien heeft. Fra Diavola. Baekeiand, Jan
De Lichte waren onschuldige kinderen
in vergelijking met onze moderne roovers.
Wanoeer komt eens: de vergelding?
H. P.
Een Waalsche stem.
Ik wandelde met een Waalschen vriend
in het bedrijvige centrum van Brussel.
Hij hield me staan voor een groot
warenhuis ln aanbouw, citeerde me het
cijfer, ettelij e miljoenen, waarvoor het
werk ondernomen was en wees me op
het bordje waarop de namen prijkten van
architekt en aannemer.
Twee vreemdelingenHet mijn
Waalschen viiend opmerken, die zelf in
't bouwvak werkzaam is.
En hij begon zijn gal uit te spuwen.
Ook de Residence palace werd ge
bouwd door vreemdelingen ging hij
voort Wij mogen de mortel stampen,
de steenen aanvoeren, de balken ophij-
schen, wij mogen metselen en timmeren
en plakken, wij verdienen een daghuur
en de vreemdelingen verdienen op ons
werk miljoenen En is het werk van die
i vreemdelingen dan zoo buitengewoon, Is
de Residence-p dace dan zoo een archi-
techtonisch wereldwonder.
Er zijn in Belgiö tientallen architecten
die beter en schooner kunnen bouwen
dan die vreemdelingen. Maar Belgie
vergaapt zich nu eenmaal naar al wat
vreemd is.
Aan een ptar waterloopen van Ooste
lijk Wallonië worden enorme afdam-
mingswerken uitgevoerd door.... Fran
sche firma's, terwijl de Fransche wet het
ondernemen van Openbare Werken ln
Frankrijk door vreemdeling ook door
Belgen verbiedt.
Groote Fransche ondernemingsfirma's
hebben te Brussel en te Antwerpen kan
toren die ai de belangrijke werken weten
te accaparrereu.
Zoo draafde mijn Waalsche vriend
maar door en besloot met het volgende
Er Is maar een profijt dat al deze
vreemdelingen ons gunnen de eer van
in oorlogstijd te bloeden voor het behoud
van hun verworven rechten....
België, een kolonie.
Ik liet aan mijn vriend opmerken dat
de toestand die hij aanklaagde niet alleen
bestond in het bouwvak.
HoeveelCompagnies beiges van dit
en van dat zijn er niet in Belgie die in
feite vreemde ondernemingen zijn, waar
bet hooger personeel vreemdelingen zijn
die betaald worden In dollars, In ponden,
In marken of in Fransche franks, waar
alleen het ondergeschikt personeel in-
heemscb is, Vlamingen of Walen, die
betaald worden in Belgische franks van
14 centiemen?
Moeten we wijzen op den toestand in
de Lucifernijverheid waar de vreemdelin
gen op dit oogenblik reeds heeren meester
spelen
Weet men niet dat een van de belang
rijkste textielfabrieken van Gent in Fran
sche handen zit, dat de een voor de
andere na de nochtans zeer Franscbdolle
Gentsche katoenbarons worden aan de
deur gewalst.
Loontje komt om zijn boontje.
Er was een tijd na den wapenstilstand
dat een gemeen Fransch avonturier die
beweerde van Franschen adel te zijn en
de Mazéres te heeten er in slaagde een
groote rol te spelen in dat nationaal ver
worden wereldje van Gentsche franskil
jons.
Zouden de oogen nu
eindelijk opengaan
Wat zijn we verketterd geworden,
belasterd en vervolgd door alles wat
in Belgie beweerde patriot te zijn,
omdat we sedert den wapenstilstand niet
ophouden te herhalen dat Belgie bezig is
m*» Fr*n*rh© kolonie t© worden
Wij die ijverden voor de zelfstandig
heid, voor de waardigheid van ons vader
land, Vlaanderen, wij werden voorge
steld als de handlagers van den vreemde,
als de verkochten aan Duitschland.
Er schijnt eindelijk een kentering te
komen in de Belgische en vooral in de
Vlaamsche openbare meeaing.
Och neen, niet de taal van de Broque-
vllle opeot de oogen aan onze door pers,
onderwijs en staatsinrichting gedenatio
naliseerde menschen.
Maar eindelijk beginnen ze te voelen
dat de vreemdelingen, Frankrijk aan het
hoofd, in hun zak zitten en nu begint
zich een reactie af te teekenen.
Het is niet schitterend, het bewijst hoe
laag In nationaal opzicht ons volk geval
len is, dat a<leen de liefde voor hun eigen
centen hun w>kker krijgt, maar laten we
hooen dat ze gewekt door hun stoffelijk
profijt, naderhand oog zullen krijgen ook
voor hun geestelijke belangen.
In het Gentsche franskl'jonsche wereldje
zit men lijk beduisd onder de slagen die
de geliefde Fransche Marianne uitdeelt.
Hoe jammer dat de Gentsche Vlaamsch
nationalistische organisaties door onder
ling gevit en getwist zich zoo hebben
laten in de war stuwen, dat ze altijd zoo
weinig oog hebben gehad voor de prak
tische werkelijkheden dat ze nu ongewa
pend zijn en hun kans niet kunnen waar
nemen.
De kentering.
Want de kentering is er, de Franscb
dolle naoorlogsche roes nadert zijn einde.
De behandeling door Frankrijk van
onze economische belangen maakt er
velen nuchter die voor zes maanden, nog
de Marseillaise aanzagen als hun natio
naal volkslied.
Wat L'Echo de la Bourse nu schrijft
verheugt het hart van eiken Vlaamsch
nationalist, dat is geen Echo de la Bourse
niet meer de tempel van de Franco Bel
glsche patriotarderij, maar een Echo van
de taal die sedert jaren weerklinkt in onze
Vlaamsche huizen
Naar onze meening is de politiek
door de Belgische regeering gevolgd, bui
tengewoon zwak. Wanneer Frankrijk aan
onze niiverheden de poets bakt van plots
haar tarieven te verhoogen, dan zou onze
regeering daar moeten op antwoorden
binnen de vier en twintig aren met eene
gelijkaardige verhooging van onze inko
mende rechten op wijnen, weefsels, zijde-
stoffen en aatos. De ondervinding van de
laatste acht jaar bewijst dat dit het eenige
middel is om zich te verstaan met Frank
rijk en om rede te doen verstaan aan deze
groepeeringen die Frankrijk den weg van
het protectionisme opdwingen. Met te on
derhandelen in plaats van te handelen,
aanvaardt men op voorhand dvt rol van
gefopteen inderdaad, de gefopten zijn
we hoe langer hoe meer. Men kan het be
treuren dat men ons tot scherpe protecti
onistische maatregelen noopt, maar die
zijn er absoluut noodig, omdat dit de
Vlaamsch kanonnenvleesch
voor Fransche slachtersbazen
Wie ons blad van 2 Oktober las, met
het artikel over generaal Petain, den
Franschen slachtersbaas, weet dat de
groote jannen, de gestreepte en gestemde
goudvinken, een nieuwen oorlog ln den
pekel hebben liggen.
En ze komen alvast, in hun Fransch
uniform, op allerlei feestelijkheden om
ons voor te bereiden op dien Dieuwen,
frlsschen oorlog, want Frankrijk die
haast geen kinderen meer kwekt, heeft
Vlaamsch kanonnenvleesch noodig. en
hoopt dat in voldoende hoeveelheid te
krijgen door bemiddeling van den ver
kochten Staat, Belgie. In den tijd toen
Napoleon hier onze boerenzoons op-
eischte om met zijn leger te gaan vechteu
en sterven op de slagvelden van Europa,
kregen we hier de hatelijkste stichting
van het militarisme, namelijk de conscrip
tie. Wat Frankrijk hier toeo met het
geweld van zijn wapenen afdwong, dat
hoopt het nu te bemachtigen door Belgie
dat omgekocht is door Frankrijk, omge
kocht door heel die Franscbdolle Brus-
selsche pers die elk jaar zoo maar 960
duizend frank opstrijkt voor haar dlenst-
jes aan Frankrijk, om hier de openbare
meening warm te maken tegen dat de
oorlog binnen vijf of ten laatste tien jaar
komt.
Want al de staatshoofden, Musso'inl,
Poincaré.de Broqueville, e. a., voorspel
len hem openlijk, ze winden er geen
doekskens om. Gij moeders, die vandaag
Uw kleuters naar school doet en ze warm
induffelt, opdat ze toch geen kou zouden
vatten, binnen enkele jaren moet gij die
kinderen afgeven om ze te laten kapot
maken op een Franscb slagveld. Gij zult
in Uwen ouden dag, den troost van uw
kinderen missen, omdat het Franch-Bel-
gisch militarisme, ze zal laten vermoor
den in de nieuwe slachterij die op touw
wordt gezet.
En de socialisten, die huichelen over
oorlog al drie. vier keer hebben doen
kelderen in de Kamers, de socialisten die
zeggen tegen het militarisme gekant te
zijn, hebben een wetsvoorstel neergelegd
waarbij Uw kinderen van kindsbeen af
zullen opgeleid worden voor de slachting
die komt. Arme, gefopte en bedrogene
arbeiders, wat zal Uw ontwaken vreese-
lijk zijn, wanneer de oorlogshaan kraalt
en de rosse vuurgloed van de oorlogs
toorts uw schamele erven belichten zal.
Arme arbeiders, die wordt beetgenomen,
bedrogen op de schandelijkste wijze,
bedrogen tot in het bloed van Uw kinde
ren die binnen korte jaren, gruwelijk
worden geslacht, mee dank zij het bedrog
der roode bedriegers.
Maar, daar Is niet alleen de gruwelijke
dood op het slagveld, de dood die duizen
den, tienduizenden, wie weet honderd
duizenden onzer Vlaamsche jongens te
wachten staat, maar daar is nog de ake-
lijke, afschuwelijke dood, In de Fransche
strafkampen, de militaire kampen die door
de Fransche soldaten met afschrik en
afschuw genoemd worden Biribi.
Een Fransch schrijver, niemand minder
dan Albert Londres. de groote reportage-
kronijker van het Parijzer dagblad «Le
Petit Parisien» heeft zoo juist een boek
uitgegeven, dat den titel draagt van
«Biribi» Ik heb dat boek gelezen, en het
heeft me doen huiveren van de eerste
bladzijde tot de twee honderd vier en
vijftigste toe. Doen huiveren bij de
gedachte dat onze Vlaamsche jongens
daar zullen terecht komen, in den aan
staanden oorlog, wanneer ze gestraft
orden door de barbaarscht krijgsraden.
Vlaamsche vaders en moeders, vrou
wen, meisjes, wij geven U die bladzijden
ter overweging, opdat gij dien aanstaan
den oorlog verijdelen zoudt, met ons,
Vlaamsche nationalisten, die geen slacht
vee willen worden van de Fiansche
slagersbazen, de Plain's, de Foch's, e. a.
In Biribi zijn al honderden jongens
kapot gemaakt, vermoord op de ontret-
tendste wijze, zelfs In vredestijd. Zelfs
Fransche generaals hebben er hun af
schuw over uitgedrukt, toen het wat al te
weerzinwekkend werd. Daar worden ge
strafte soldaten opgehangen aan een ket
ting die hen vastknelt in de lenden daar
worden soldaten naakt tusschen Ineenge
vlochten doornenhagen geworpen en
andere soldaten moeten daar boven op
staan dansen jongens die vierentwintig
uren en langer, geen druppel water over
de lippen kregen, krijgen plots te drin
ken, ze vallen er, verteerd door den
dorst, op, en... ze drinken pekelwater,
zoodat ze als honden kreveeren van de
pijn en den dorstdaar worden soldaten
verplicht op hun doorwonde schouders,
kalk te dragen, zoodal ze Ineenkruipen
van de pijn, wanneer ze neervallen, prik
ken de zwarte soldaten die hen bewaken,
met hun bajonoetten in de lenden der
ODgelukkigen. Alb Londres haalt een
geval aan waarbij ze een soldaat afmaak
ten met hun bajonetten omdat hij over
een langen afstand van vermoeienis niet
meer recht kon blijven gaan. Een
ander maal, ging een gevangen soldaat
vluchten, de begeleider zag geen kans
om hem te treffen met een kogel en wat
deed hij. om niet gestraft te worden,
schoot hij de twee andere gevangenen
dood die niet gaan vluchten waren, en
dan ging hij teiug naar het kamp om te
zeggen dat zijn drie gevangenen hadden
willen op den loop gaan, dat hij er twee
van kon doodschieten, maar dat de derde
inmiddels was kunnen verdwijnen. En
dezen moordenaar werd gefeliciteerd 1
Vlamingen, moeders, vaders, vrouwen,
meisjes, dat staat uw kinderen, uw maa-
neo, uw broeders te wachten, wanneer
ze in dienst van Frankrijk zullen moeten
gaan vechten en gaan sterven. Het is een
Franschman die het U vertelt, een die met
eigen oogen gezien heeft en het nu neer
schreef in een vreese'ijk boek.
Denkt aan de strafkampen van In den
oorlog 1914-18, denkt aan de 3000
Vlaamsche sukkelaars die elk jaar le
Fresnes werden gemarteld, en waarvoor
Dr. Van de Perre zaliger in 1919 nog
interpelleerde in het Belgisch parlement,
denkt aan de houtakkers van de Orne,
die alle slaven dwangarbeid moesten ver
richten voor rijke speculanten, denkt aap
de bannelingen van Cezember, aan de
gevangenen der vergeetholen van Melun
en Tours.
Vlamingen, op de gedenksteenen van
uw dorpen, waar Belgische generaals
soms Uw schande kwamen vergrooten,
priiken de namen van honderden jongens
die gekreveerd zijn in Fransche strafkam
pen of gevangenissen, en waarvan hun
ouders en naastbestaanden denken dat
ze vielen op het... veld van eer, dat een
veld is van slijk en van bloed.
Denkt aan Biribi, waar de Vlaamsche
soldaten, morgen, als de oorlog komt hun
Siberische doodstraf zullen ondergaan.
Wilt gij dat verhoeden, Vlamingen,
vecht dan als één man, a;m de zijde der
Vlaamsche nationalisten, om te beletten
dat wij morgen het slachtvee worden van
de Fransche slachtersbazen, het Vlaamsch
kanonnenvleesch voor Frankrilk.
IJZERGALM.
N. B. Wie het boek van Alb. Lon
dres wil lezen, kan zich dat wel aanschaf
fen langs «Gudrun (Emtel Jacqmaln-
laan, Brussel). De titel luidt: Dante
n'avalt rten vu(Biribi) uitgeverMichel
Albln, Rue Huyghens, 22, Parijs.
eenige taal is die Parijs wenscht te be
grijpen. Frankrijk verkoopt ons 20 °/o
van haar uitvoer; wij plaatsen er ongeveer
15°/o van den onzen en daaronder zijn er
weinig ajgewerkte produkten. We beschik
ken dus wel over de middelen om Frank
rijk tot meer redelijkheid te verplichten...
We hopen dat onze onderhandelaars
verschillende zaken den Franschen zullen
weten aan het verstand te brengen.
Het belang dat Frankrijk et bij heeft
om goede handelsbetrekkingen aan te
kneopen met Duitschland, moet aan onze
buren de zorg voor het behoud van hun
Belgisch Luxemburgsche klienteel niet
doen verliezen.
Bijzonder had dit in het oogvallend be
lang de Fransche regeering niet moeten
aanzetten, om zonder blikken of blozen
de laatste handelsakkoorden met de voe
ten te treden, die het gesloten had met de
Belgo-Luxemburgsche unie. Zouden de
handelsovereenkomsten dan toch, evenals
de politieke verdragen, vodjes papier ge
worden zijn
Dat bewijst dat de Belgen ten minste
toch nog een gevoel hebben dat hun
nader ter harte gaat dan hun Franschdol-
beid, namelijk de liefde voor hun kluiten.
We komen naaste week op deze
Franco-Belgische overeenkomsten terug.
Huysmans krügt een goed punt.
We zeggen wel eens van ons zeilde
mensct wordt tweemaal klodsch maar
Tijt Is van meening dal dit oordeel, dat
we aldus over ons zelf uitspreken nog
veel te vleiend Is. Tijl vreest dat dit'oor
deel moet luldende mensch blijltklndsch
Als je ziel hoe gelukkig men een
mensen In den vollen bloei van zijn Jaren
In bet volle bezil van al zijn lichamelijke
en geestelijke krachten maken kan met
een lintje, «tón-, Iwee- ol meerkleurlg van
een paar centimeter lengte, als men be-
denkt dal zoo een lintje of een kruisje In
oorlogstijd een voldoende aanmoediging
Is om je zeil le laten lot gruizelementen
verpulveren ol om je evenmensch met
bekwamen spoed naar het plereland te
zenden, dan ga je In Je hart en geweien
toch wel even er aan twijfelen ol de
mensch slechts Iwee keer klndsch wordt
En wat men In de politiek met die lint-
jes kan...
Ik ga dal lllustreeren mei het voorbeeld
van minister Huysmans.
Die Huysmans was na den wapenstil
stand het zwart schaap, de zondenbok
vu alles wat weldenkend wa»