De economische uasodliteii uan Beisië BIRIBI Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N. 0,25 Wat onze kapitalisten gewonnen hebben ONS PRAATJE LilERKFlAn 56* Jaargang, N'2531 WEEKBLAD Zondig 16 Oktober 1927 Da Waarhald Is ons wapan Rschtvaardlghsld ons dost Stichter Pieter Daena PRIJS jj ABONNEMENTEN per nummer Por jaar 12,50 fr. per 6 maand 6,50 fr. Ona op Toorbattd betaalbaar |i abonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer. REDAKTIE HoofdopstellerK. L. Van Opdenboacb, Volksvertegenwoordiger. Poatcbek 93175. BEHEERS. M. Drukkerij Volksverheffing 14, Onderwijtatraat, 14, Aalst. Telefoon 188 ANNONCEN De prijs der annoncen wordt bepaald bij overeenkomst. Voor alle Inlichtingen wende men rich ten bureele. PRIJS pér nummer Voor de heropening van het Parlement Iemand die 's avonds langs een een zaam wegeltje naar huis toe gaai en geen leeuwenhart In den boezem draagt, die pleegt wel eens te zingen of te schui feien om den moed uit zijn schoenen te houden wanneer hij in de verte gerucht hoort van naderende stappen. Bij het lezen van de zeer sabelrinke- lende rede van minister Vandervelde te Trlbumont, heb ik aan zoo iemand ge dacht. Hij verklaarde o. m. Het herstel van het land en van de partij is geëindigd. Onz'e partij heeft nu tot plicht niet meer te spreken van wapen stilstand, maar van acde, van beweging en wij moeten onze toevlucht nemen tot onze vroegere methoden. De arbeiders hebben de demokratle verwezenlijkt. De Belgen moeten hun nu gelijke rechten geven Nu moeten wij het leger van de demokratir maken. In den komenden zittijd van de Ka mer zul'en drie vraa stukken op het voorplan worden gebrachtde landpacht voor de landbouwers, de verplichte ver zekering voor de loonarbeiders en de zesmaandendlerst voor allen. Indien wij den strijd met dit pro gramma aanvangen moeten wij niet bang zijn voor parlementaire of zelfs voor regeerlngsmoelelijkheden De wapenstilstand is voorbij. Wij willen oogenblikktlijk ijveren voor de verwezenlijking van ons ideaal. De ver korting van den diensttijd houdt innig verband met het vraagstuk van de ont wapening, zooals de Brouckère het heeft bewezen te Geneve. De verkorting van den diensttijd moet de algemeene ontwa pening vervroegen. Wij moeten zulks Hem verklaren We moeten deze bravade beschouwen als een antwoord op het gekonkel van de mannen der orde 't is te zeggen de liberalen en de katholieke conservaieurs Volgens deze mannen van orde is het bewind waaronder we leven al te demo- kratisch. Ze willen eindelijk de kroon zetten op het werk van ondergraving van de volksmacht door de laatste demukra- tische invloeden uit de regeering te weren. We hebben er hier herhaaldelijk sedert den wapenstilstand de aandacit van onze partijgenooten op gevestigd en er op ge wezen dat de socialisten met een haast onverklaarbare kortzichtigheid de reac- tionnairen bij dit werk een flink handje hebben geholpen. We weten natuurlijk niet of de leiding van de reactionairen reeds het oogenblik gekomen acht voor den laatsten storm loop.... Onmogelijk Is dit intusschen heelemaal niet. We vestigen in veiband daarmee nog eens de aandacht op de gewichtige verklaring van De Mo'genpost, De Stan daard, die we reeds in ons blad verleden week hebben overgedrukt Een ding staat anderzijds ook vast, namelijk dat een katholiek-socialistische regeering voortaan uitgesloten Is, juist omdat de katholieke partij hare eenheid wil herstellen en het een onloochenbaar feit is dat de conservatieve vleugel der partij voor een dergelijke regeeringscom- binatie niet zou te vinden zijn. Zonder de katholieke VI Kamergroep, zonder de katholieke demokraten kunnen de mannen van orde geen meerder held vormen in het Parlementliberalen en katholieke consTvateurs beschikken tenauwernood over hetzelfde aantal zetels als de socialisten, een zeventigtal. Dat was de bedoeling van de eenheids campagne van Renkin. De verklaring hierboven uit De Mor genpost-De Standaard wijst er op dat Renkin, de sterke man, zijn slag heeft thuisgehaald men begint er zelfs aan te twijfelen of er van de voorgespiegelde beloften betreffende de vervlaamsching van Gent Iets zal in huis komen. Ineikgeval.de katholieke Vlaamsche Kamergroep zal in den komenden zittijd, een zware verantwoordelijkheid te dragen hebben. De groep Van Cauwelaert zit op de wip over en weer staan twee groepen van ongeveer gelijke kracht. Zal Van Cauwelaert uit dezen toestand eindelijk een resultaat weten te halen voor Vlaanderen en het Vlaamsche volk Zal hij aan de tergende inmenging van Frankrijk in onze zaken paal en perk stellen Wetend wie Var. Cauwelaert is en ziende naar zijn wijfeling H de laatste tie jaar. zijn we gedwongen te beken nen wij vreez"n dat hij ook deze gele genheid voor Vlaanderen ongebruikt zal laten voorbijgaan. door de oneerlijke keldering van den Belgischen frank De schuldigen Wie er profijt uit trok, Deze heeft het gedaan. Dat is een oude regel, eene eeuwen oude leidende gedachte in het onderzoek van strafzaken. Als er ergens eene mis daad gebeurt, vraagt de onderzoeksrech ter zich eerst en vooral afWie heeft uit die daad voordeel getrokken En zoodra hij te weten komt wie, is bij ge woonlijk ook op het goede spoor. Dit is ook wei het geval met de waar devermindering van onzen frark. Laat ons eens zien welke sommen onze grootnijveraars, door de plundering der spaarpenningen van ons volk gewonnen hebben. Wat ze verdienden De Moniteur des Interets Matériels eeo blad voor groot industrieelen, hetft voor eenige maanden in een zijner num mers een tafel gedrukt, waarin de goed vinden en schulden onzer banken vermeid werden. Daarin vinden wij 1° Obligatién van banken en nijverheids gestichten, waarvan de prijs aan de beurs vastgesteld wordt2 milliards, vier hon derd zeven en zestig millloen. Deze obligatiën werden door onze spaarders betaald als de frank nog zijne goudwaarde bezat. Aangezien onze frank nu nog slechts het zevende gedeelte van zijne waarde behouden heeft, hebben die heeren maar terug tegevfn in goudwaarde 2,467,000,000 7 of 353,000,000. Dus eene zuivere winst van meer dan 2 milli ard goud franks of meer dan 14 milliard franken naar de huidige waarde. 2° Doch buiten deze obli ^atlfia hebben die gruoic or.derueintfigeil gewoonlijk ook nog hypotheken op hunne eigendom men. Het beloop dezer hypotht ken, dat soms zeer aanzienlijk is, kennen we niet. Doch hier ook zijn die heeren er wederom van af met het zevende deel ervan te be talen. 3° Loopende rekeningen. Onze groote industrieelen, zooals ook vele kleii e bur gers en kleinhandelaars, hebben op de banken loopende rekeningen; 't is te zeg gen de bank laat hen toe voor loopende betalingen sommen tot een z ker bedrag te komen halen. Bijvoorbeeld, ik stort in de bank eene soin van 10,( 00 fr. en geef daarenboven op de koopwaren die ik in magazijn heb, een voorrecht tot een beloop van 15,000 franken. Zoo kan ik op eene bank een krediet bekomen van 25,000 fr., alhoewel Ik zelf maar 10,000 fr. gestort heb. Zoo hadden onze indusMeelen en groot kapitalisten in onze banken, volgens den voornoemden Moniteur, 15 milliard 788 milhoenen gehaald, dus schuld; daaren tegen hadden ze maar gegeven 8 milli ard 506 millloen. Hoeveel ze op dit verschil van 7 1/2 milliard winnen, is moeilijk te bepalen, wijl deze sommen uitgaan en weer inko men en dat men, om deze som juist vast te stellen, ook zou moeten weten welke goudwaarde de frank had op het oogen blik dat de grootnij veraars deze sommen In de banken gehaald hebben. Doch dat deze winsten kolossaal groot moeten zijn kan men wel denken. Hebben de banken verloren Doch, zal men zeggen, wat de groot nijveraars en de groote kapitalisten daar gewonnen hebben, hebben de banken, dus ook kapitalisten, verloren. Mis, vrienden I Zoode bankiers dit geld uit hunner, eigen zak hadden verschoten, dan zouden ze natuurlijk verloren heb ben, doch dat doen die heeren niet I. Dit geld komt voort van de menscfn a die hun geld aan de banken toevertrouw d hebben en bij gevolg indien de bank van de groot Industrieelen eene mindere goud waarde terug ontvangt als zij had uitge leend, moet zij ook aan deze die haar (aan de banken) geld verschoten hebben, hun geld maar aan verminderde goud waarde terugbetalen, 't Is dus de spaar der die het wederom AL VERLIEST. Aangezien in zulke troebele tijden de banken grootere intresten eischen als lo gewone tijden, maken zij nog betere zaken dan voorheen. Iedereen heeft dan ook kunnen bemerken hoe de banken tijdens de daling van den frank, als uit den grond schoten, 't Was eene goede zaak ten koste van... het volk. Nog kleine profijten Voegt daarbij de winsten die de kapi talisten gemaakt hebben op het vervoer van den ijzeren weg (als de tarieven vast gesteld waren deden ze den frank dalen en zoo deden ze winsten op den p ijs van het vervoer), op de loonen hunner arbei ders (tegen dat de loonen fiitbet? jld wer den was de frank gezonken en bijgevolg ook de waarde en koopkracht van het loon. Later heeft men dit verholpen doch in 't beging van de daling van den frank, j is de werkman op die w ze van een groot deel van zijn loon bestolen geworden), en nog rnenlge andere profijtjes die we niet kennen (lasten enz.), dan zult g u kunnen voorstellen welke fabelachtige j sommen onze kapitalistische ROOVERS (dit is hun echte naam, hun familienaam) btnresgepnlmd hebben Deze 62 1/2 milliard (schulden en lee ningen aan oen Staat en de groote maat schappijen), schrijft La libre Belglque een katholiek behoudsgezind blad, waar op men tegenwoordig 86 per honderd verliest, vertegenwoordigen een verlies van 54 milliard Onthoud het wel. het behoudsgezind blad «La libre Belgique». Wat het volk verloor Als men rekening houdt dat in deze 54 milliard veel milliarden begrepen zijn die in volle goudwaarde betaald werden door het volk (6 milliard schuld voor den oorlog, 1 mi'llard op de spaarkas, 't geld der weduwen en weezen cp de konsigna tie kas, ongeveer 3 milliard obligaties op nijverheidsgestichten, dan hypotheken en andere voorooriogsche schulden en lee ningen), mag men zonder overdrijving schatten dat de belgische spaarders sedert 9 jaren van 16 tot 20 milliards in goud verloren hebben. Daarvan valt op den Staat minstens 8 milliard door de waarde vermindering zijner schuld, doch de kapi talisten hebben ook het schoon somme- ken van 8 milliard uit den zak van boer, burger en werkman In de brandkasten onzer moderne Baekeland's gewalst. Voegt daarbij de verliezen geleden door de verzekerden op levensverzekeringen enz. van de gepensioneerden, van de kleine beambten die voor 't grootste deel nog niet in goudwaarde zooveel winnen als voor den oorlog, door de werklieden op hun loon en/., en ge moet tot de over tulglng komen dat we In België (ook Id Duitschland en Frankrijk) den grootsten roof beleefd hebben die de wereld ooit ge zien heeft. Fra Diavola. Baekeiand, Jan De Lichte waren onschuldige kinderen in vergelijking met onze moderne roovers. Wanoeer komt eens: de vergelding? H. P. Een Waalsche stem. Ik wandelde met een Waalschen vriend in het bedrijvige centrum van Brussel. Hij hield me staan voor een groot warenhuis ln aanbouw, citeerde me het cijfer, ettelij e miljoenen, waarvoor het werk ondernomen was en wees me op het bordje waarop de namen prijkten van architekt en aannemer. Twee vreemdelingenHet mijn Waalschen viiend opmerken, die zelf in 't bouwvak werkzaam is. En hij begon zijn gal uit te spuwen. Ook de Residence palace werd ge bouwd door vreemdelingen ging hij voort Wij mogen de mortel stampen, de steenen aanvoeren, de balken ophij- schen, wij mogen metselen en timmeren en plakken, wij verdienen een daghuur en de vreemdelingen verdienen op ons werk miljoenen En is het werk van die i vreemdelingen dan zoo buitengewoon, Is de Residence-p dace dan zoo een archi- techtonisch wereldwonder. Er zijn in Belgiö tientallen architecten die beter en schooner kunnen bouwen dan die vreemdelingen. Maar Belgie vergaapt zich nu eenmaal naar al wat vreemd is. Aan een ptar waterloopen van Ooste lijk Wallonië worden enorme afdam- mingswerken uitgevoerd door.... Fran sche firma's, terwijl de Fransche wet het ondernemen van Openbare Werken ln Frankrijk door vreemdeling ook door Belgen verbiedt. Groote Fransche ondernemingsfirma's hebben te Brussel en te Antwerpen kan toren die ai de belangrijke werken weten te accaparrereu. Zoo draafde mijn Waalsche vriend maar door en besloot met het volgende Er Is maar een profijt dat al deze vreemdelingen ons gunnen de eer van in oorlogstijd te bloeden voor het behoud van hun verworven rechten.... België, een kolonie. Ik liet aan mijn vriend opmerken dat de toestand die hij aanklaagde niet alleen bestond in het bouwvak. HoeveelCompagnies beiges van dit en van dat zijn er niet in Belgie die in feite vreemde ondernemingen zijn, waar bet hooger personeel vreemdelingen zijn die betaald worden In dollars, In ponden, In marken of in Fransche franks, waar alleen het ondergeschikt personeel in- heemscb is, Vlamingen of Walen, die betaald worden in Belgische franks van 14 centiemen? Moeten we wijzen op den toestand in de Lucifernijverheid waar de vreemdelin gen op dit oogenblik reeds heeren meester spelen Weet men niet dat een van de belang rijkste textielfabrieken van Gent in Fran sche handen zit, dat de een voor de andere na de nochtans zeer Franscbdolle Gentsche katoenbarons worden aan de deur gewalst. Loontje komt om zijn boontje. Er was een tijd na den wapenstilstand dat een gemeen Fransch avonturier die beweerde van Franschen adel te zijn en de Mazéres te heeten er in slaagde een groote rol te spelen in dat nationaal ver worden wereldje van Gentsche franskil jons. Zouden de oogen nu eindelijk opengaan Wat zijn we verketterd geworden, belasterd en vervolgd door alles wat in Belgie beweerde patriot te zijn, omdat we sedert den wapenstilstand niet ophouden te herhalen dat Belgie bezig is m*» Fr*n*rh© kolonie t© worden Wij die ijverden voor de zelfstandig heid, voor de waardigheid van ons vader land, Vlaanderen, wij werden voorge steld als de handlagers van den vreemde, als de verkochten aan Duitschland. Er schijnt eindelijk een kentering te komen in de Belgische en vooral in de Vlaamsche openbare meeaing. Och neen, niet de taal van de Broque- vllle opeot de oogen aan onze door pers, onderwijs en staatsinrichting gedenatio naliseerde menschen. Maar eindelijk beginnen ze te voelen dat de vreemdelingen, Frankrijk aan het hoofd, in hun zak zitten en nu begint zich een reactie af te teekenen. Het is niet schitterend, het bewijst hoe laag In nationaal opzicht ons volk geval len is, dat a<leen de liefde voor hun eigen centen hun w>kker krijgt, maar laten we hooen dat ze gewekt door hun stoffelijk profijt, naderhand oog zullen krijgen ook voor hun geestelijke belangen. In het Gentsche franskl'jonsche wereldje zit men lijk beduisd onder de slagen die de geliefde Fransche Marianne uitdeelt. Hoe jammer dat de Gentsche Vlaamsch nationalistische organisaties door onder ling gevit en getwist zich zoo hebben laten in de war stuwen, dat ze altijd zoo weinig oog hebben gehad voor de prak tische werkelijkheden dat ze nu ongewa pend zijn en hun kans niet kunnen waar nemen. De kentering. Want de kentering is er, de Franscb dolle naoorlogsche roes nadert zijn einde. De behandeling door Frankrijk van onze economische belangen maakt er velen nuchter die voor zes maanden, nog de Marseillaise aanzagen als hun natio naal volkslied. Wat L'Echo de la Bourse nu schrijft verheugt het hart van eiken Vlaamsch nationalist, dat is geen Echo de la Bourse niet meer de tempel van de Franco Bel glsche patriotarderij, maar een Echo van de taal die sedert jaren weerklinkt in onze Vlaamsche huizen Naar onze meening is de politiek door de Belgische regeering gevolgd, bui tengewoon zwak. Wanneer Frankrijk aan onze niiverheden de poets bakt van plots haar tarieven te verhoogen, dan zou onze regeering daar moeten op antwoorden binnen de vier en twintig aren met eene gelijkaardige verhooging van onze inko mende rechten op wijnen, weefsels, zijde- stoffen en aatos. De ondervinding van de laatste acht jaar bewijst dat dit het eenige middel is om zich te verstaan met Frank rijk en om rede te doen verstaan aan deze groepeeringen die Frankrijk den weg van het protectionisme opdwingen. Met te on derhandelen in plaats van te handelen, aanvaardt men op voorhand dvt rol van gefopteen inderdaad, de gefopten zijn we hoe langer hoe meer. Men kan het be treuren dat men ons tot scherpe protecti onistische maatregelen noopt, maar die zijn er absoluut noodig, omdat dit de Vlaamsch kanonnenvleesch voor Fransche slachtersbazen Wie ons blad van 2 Oktober las, met het artikel over generaal Petain, den Franschen slachtersbaas, weet dat de groote jannen, de gestreepte en gestemde goudvinken, een nieuwen oorlog ln den pekel hebben liggen. En ze komen alvast, in hun Fransch uniform, op allerlei feestelijkheden om ons voor te bereiden op dien Dieuwen, frlsschen oorlog, want Frankrijk die haast geen kinderen meer kwekt, heeft Vlaamsch kanonnenvleesch noodig. en hoopt dat in voldoende hoeveelheid te krijgen door bemiddeling van den ver kochten Staat, Belgie. In den tijd toen Napoleon hier onze boerenzoons op- eischte om met zijn leger te gaan vechteu en sterven op de slagvelden van Europa, kregen we hier de hatelijkste stichting van het militarisme, namelijk de conscrip tie. Wat Frankrijk hier toeo met het geweld van zijn wapenen afdwong, dat hoopt het nu te bemachtigen door Belgie dat omgekocht is door Frankrijk, omge kocht door heel die Franscbdolle Brus- selsche pers die elk jaar zoo maar 960 duizend frank opstrijkt voor haar dlenst- jes aan Frankrijk, om hier de openbare meening warm te maken tegen dat de oorlog binnen vijf of ten laatste tien jaar komt. Want al de staatshoofden, Musso'inl, Poincaré.de Broqueville, e. a., voorspel len hem openlijk, ze winden er geen doekskens om. Gij moeders, die vandaag Uw kleuters naar school doet en ze warm induffelt, opdat ze toch geen kou zouden vatten, binnen enkele jaren moet gij die kinderen afgeven om ze te laten kapot maken op een Franscb slagveld. Gij zult in Uwen ouden dag, den troost van uw kinderen missen, omdat het Franch-Bel- gisch militarisme, ze zal laten vermoor den in de nieuwe slachterij die op touw wordt gezet. En de socialisten, die huichelen over oorlog al drie. vier keer hebben doen kelderen in de Kamers, de socialisten die zeggen tegen het militarisme gekant te zijn, hebben een wetsvoorstel neergelegd waarbij Uw kinderen van kindsbeen af zullen opgeleid worden voor de slachting die komt. Arme, gefopte en bedrogene arbeiders, wat zal Uw ontwaken vreese- lijk zijn, wanneer de oorlogshaan kraalt en de rosse vuurgloed van de oorlogs toorts uw schamele erven belichten zal. Arme arbeiders, die wordt beetgenomen, bedrogen op de schandelijkste wijze, bedrogen tot in het bloed van Uw kinde ren die binnen korte jaren, gruwelijk worden geslacht, mee dank zij het bedrog der roode bedriegers. Maar, daar Is niet alleen de gruwelijke dood op het slagveld, de dood die duizen den, tienduizenden, wie weet honderd duizenden onzer Vlaamsche jongens te wachten staat, maar daar is nog de ake- lijke, afschuwelijke dood, In de Fransche strafkampen, de militaire kampen die door de Fransche soldaten met afschrik en afschuw genoemd worden Biribi. Een Fransch schrijver, niemand minder dan Albert Londres. de groote reportage- kronijker van het Parijzer dagblad «Le Petit Parisien» heeft zoo juist een boek uitgegeven, dat den titel draagt van «Biribi» Ik heb dat boek gelezen, en het heeft me doen huiveren van de eerste bladzijde tot de twee honderd vier en vijftigste toe. Doen huiveren bij de gedachte dat onze Vlaamsche jongens daar zullen terecht komen, in den aan staanden oorlog, wanneer ze gestraft orden door de barbaarscht krijgsraden. Vlaamsche vaders en moeders, vrou wen, meisjes, wij geven U die bladzijden ter overweging, opdat gij dien aanstaan den oorlog verijdelen zoudt, met ons, Vlaamsche nationalisten, die geen slacht vee willen worden van de Fiansche slagersbazen, de Plain's, de Foch's, e. a. In Biribi zijn al honderden jongens kapot gemaakt, vermoord op de ontret- tendste wijze, zelfs In vredestijd. Zelfs Fransche generaals hebben er hun af schuw over uitgedrukt, toen het wat al te weerzinwekkend werd. Daar worden ge strafte soldaten opgehangen aan een ket ting die hen vastknelt in de lenden daar worden soldaten naakt tusschen Ineenge vlochten doornenhagen geworpen en andere soldaten moeten daar boven op staan dansen jongens die vierentwintig uren en langer, geen druppel water over de lippen kregen, krijgen plots te drin ken, ze vallen er, verteerd door den dorst, op, en... ze drinken pekelwater, zoodat ze als honden kreveeren van de pijn en den dorstdaar worden soldaten verplicht op hun doorwonde schouders, kalk te dragen, zoodal ze Ineenkruipen van de pijn, wanneer ze neervallen, prik ken de zwarte soldaten die hen bewaken, met hun bajonoetten in de lenden der ODgelukkigen. Alb Londres haalt een geval aan waarbij ze een soldaat afmaak ten met hun bajonetten omdat hij over een langen afstand van vermoeienis niet meer recht kon blijven gaan. Een ander maal, ging een gevangen soldaat vluchten, de begeleider zag geen kans om hem te treffen met een kogel en wat deed hij. om niet gestraft te worden, schoot hij de twee andere gevangenen dood die niet gaan vluchten waren, en dan ging hij teiug naar het kamp om te zeggen dat zijn drie gevangenen hadden willen op den loop gaan, dat hij er twee van kon doodschieten, maar dat de derde inmiddels was kunnen verdwijnen. En dezen moordenaar werd gefeliciteerd 1 Vlamingen, moeders, vaders, vrouwen, meisjes, dat staat uw kinderen, uw maa- neo, uw broeders te wachten, wanneer ze in dienst van Frankrijk zullen moeten gaan vechten en gaan sterven. Het is een Franschman die het U vertelt, een die met eigen oogen gezien heeft en het nu neer schreef in een vreese'ijk boek. Denkt aan de strafkampen van In den oorlog 1914-18, denkt aan de 3000 Vlaamsche sukkelaars die elk jaar le Fresnes werden gemarteld, en waarvoor Dr. Van de Perre zaliger in 1919 nog interpelleerde in het Belgisch parlement, denkt aan de houtakkers van de Orne, die alle slaven dwangarbeid moesten ver richten voor rijke speculanten, denkt aap de bannelingen van Cezember, aan de gevangenen der vergeetholen van Melun en Tours. Vlamingen, op de gedenksteenen van uw dorpen, waar Belgische generaals soms Uw schande kwamen vergrooten, priiken de namen van honderden jongens die gekreveerd zijn in Fransche strafkam pen of gevangenissen, en waarvan hun ouders en naastbestaanden denken dat ze vielen op het... veld van eer, dat een veld is van slijk en van bloed. Denkt aan Biribi, waar de Vlaamsche soldaten, morgen, als de oorlog komt hun Siberische doodstraf zullen ondergaan. Wilt gij dat verhoeden, Vlamingen, vecht dan als één man, a;m de zijde der Vlaamsche nationalisten, om te beletten dat wij morgen het slachtvee worden van de Fransche slachtersbazen, het Vlaamsch kanonnenvleesch voor Frankrilk. IJZERGALM. N. B. Wie het boek van Alb. Lon dres wil lezen, kan zich dat wel aanschaf fen langs «Gudrun (Emtel Jacqmaln- laan, Brussel). De titel luidt: Dante n'avalt rten vu(Biribi) uitgeverMichel Albln, Rue Huyghens, 22, Parijs. eenige taal is die Parijs wenscht te be grijpen. Frankrijk verkoopt ons 20 °/o van haar uitvoer; wij plaatsen er ongeveer 15°/o van den onzen en daaronder zijn er weinig ajgewerkte produkten. We beschik ken dus wel over de middelen om Frank rijk tot meer redelijkheid te verplichten... We hopen dat onze onderhandelaars verschillende zaken den Franschen zullen weten aan het verstand te brengen. Het belang dat Frankrijk et bij heeft om goede handelsbetrekkingen aan te kneopen met Duitschland, moet aan onze buren de zorg voor het behoud van hun Belgisch Luxemburgsche klienteel niet doen verliezen. Bijzonder had dit in het oogvallend be lang de Fransche regeering niet moeten aanzetten, om zonder blikken of blozen de laatste handelsakkoorden met de voe ten te treden, die het gesloten had met de Belgo-Luxemburgsche unie. Zouden de handelsovereenkomsten dan toch, evenals de politieke verdragen, vodjes papier ge worden zijn Dat bewijst dat de Belgen ten minste toch nog een gevoel hebben dat hun nader ter harte gaat dan hun Franschdol- beid, namelijk de liefde voor hun kluiten. We komen naaste week op deze Franco-Belgische overeenkomsten terug. Huysmans krügt een goed punt. We zeggen wel eens van ons zeilde mensct wordt tweemaal klodsch maar Tijt Is van meening dal dit oordeel, dat we aldus over ons zelf uitspreken nog veel te vleiend Is. Tijl vreest dat dit'oor deel moet luldende mensch blijltklndsch Als je ziel hoe gelukkig men een mensen In den vollen bloei van zijn Jaren In bet volle bezil van al zijn lichamelijke en geestelijke krachten maken kan met een lintje, «tón-, Iwee- ol meerkleurlg van een paar centimeter lengte, als men be- denkt dal zoo een lintje of een kruisje In oorlogstijd een voldoende aanmoediging Is om je zeil le laten lot gruizelementen verpulveren ol om je evenmensch met bekwamen spoed naar het plereland te zenden, dan ga je In Je hart en geweien toch wel even er aan twijfelen ol de mensch slechts Iwee keer klndsch wordt En wat men In de politiek met die lint- jes kan... Ik ga dal lllustreeren mei het voorbeeld van minister Huysmans. Die Huysmans was na den wapenstil stand het zwart schaap, de zondenbok vu alles wat weldenkend wa»

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1927 | | pagina 1