10 Juni te Aalst
De zaan in beroep
De Amitiés Fran^aises
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
0,30
0,30
in VI «anderen
I
RFtAATJE
WAT WE WENSCHEN
UIT ONZEN EIJEKOKER
57 Jaargang, N' 2457 WEEKBLAD Zondag 20 Mei 1928
Om Waarheid Is ons wapen
Rechtvaardigheid ons doel
Stichter Pioter Daens
PRIJS
per nummer
ABONNEMENTEN
Per jaar 15,00 fr. per 6 maand 7,50 fr.
op voorhuid fcataalb**;
khonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer.
REDAKTLE Hoofdopsteller K. L. Van Opdenboach,
Volksvertegenwoordiger. Postcbek93175.
BEKEERS. M. Drukkerij Volksverheffing
14, Onderwij«*traat. 14. Aalst. Telefoon 188
ANNONCEN
De prijs der anno neen wordt bepaald bij overeenkomst
Voor alle inlichtingen wende men deto ten bureel*
PRIJS
De relletjes van Mechelen, waarbij
enkele leden van de «A. F.» bebloede
koppen hebben opgeloopen, vestigt 'Ie
aandacht weer eens op deze kernen
van francofiele propaganda in het
Vlaamsche land.
Te Mechelen is de «A. F.» vrij on
schuldig, de hoofdschotel van haar
programma bestaat uit een rekord-
aantal danspartijen waar het parvenu
isme wedijvert met «een camelot-imi-
tatie van Parijzer-frivoliteit» en waar
kleinburgerlijke menschjes zich c ;n
oogenblik tot de élite mc-encn te mo
gen rekenen, omdat ze zijden kleeren
dragen en een walgelijke oppervlakte
bloot vleesch ten toonstellen. Dat is
de keerzijde van de fransche kuituur,
de schoone zijde ervan kennen ze niet.
Wanneer ze een romannetje van
Montmartrc hebben gelezen en half
verstaan, dan meenen zij oprecht dat
ze de litteratuur van Racine en Cha
teaubriand. van Pierre Louys en Paul
Bourget genoten hebben Hun waan
en ijdele zelfbegoocheling is dus vrij
onschuldig iu zooverre dat ze niet
openlijk uit durft pakken met de feite
lijke bedoeling en der «A. F.», de gees
ten in ons land rijp maken voor de
opslorping, de aanhechting bij Frank
rijk.
In het bulletijn der «A. F.» (18-1-23)
stelt de Brusselsche advokaat Theo-
door de vraag: «Pourquoi des fron-
tières «Waarom grenzen
Grenzen tusschen Frankrijk en België.
Ze hebben advokaat J. Muys voor
den Tuchtraad doen verschijnen om
een meeting voor te zitten waar de
vrije zcifDêsdmcKihg der kleine volke-
ren behandeld werd. Waarom wordt j
advokaat Theodoor niet voor den
tuchtraad gedaagd? Omdat hij een
franskiljon is En die hebben het recht I
en de wet aan hun kant.
De wetten in België zijn gemaakt
om het franskiljonsch gepeupel on
voorwaardelijk te kunnen beschermen,
en de Vlaamschgezinden onvoorwaar
delijk te kunnen veroordeelen.
Zagen we het niet gebeuren dat in
twee processen gepleit voor de recht
bank te Mechelen. franskiljonschc ad
vokaten als Van Kersbeek en De Glas,
het fameuze kopstuk der «A. F van
Me helen, tegen ons persoonlijk niets
anders inbrachten dan onze artikels
verschenen in Vlaamsch Nationale bla
den. terwijl die artikels niet het minste
te stellen hadden met de behandelde
zaak Hebben we advokaat Alberic
dc Swarte in het beroep van de zaak
van advokaat Muys, niet volmondig
hooren zeggen dat de tuchraad van
Mechelen voor alles een politieke zaak
in het oog heeft gehad?
Dat zijn dingen waarover men zich
in andere landen zou schamen.
In België geraakt men dat gewoon.
«Une chose n'est pas juste parce-
qu'elle est dans la loielle nc doit
être dans la loi que st elle e9t juste»,
schreef Montesquieu, maar zoo'n
fransch verstaan de beulemansen niet.
Moest men uit de Belgische wetten
schrappen wat er aan onrecht in
steekt voor een gansch volk... wat zou
er van over blijven?
De franskiljons hebben alleen voor
zich de ijdelheid van een opgeschroef-
den en opgeblazen waan, de invloed
van tijdelijk gezag, de macht van het
geld, en de onbeperktheid van hun fan-
tazie die aan denzelfden hooger ver
noemden Theodoor toeliet te schrijven
dat Frankrijk op het gebied van we
tenschappen, letteren en kunsten, aan
het hoofd staat van Europa. (Annales
des «A. F.», blz. 6).
Dat Europa, ja dc gansche wereld
neerknielde voor Frankrijk's superio-
teit.
Onnoozcle sukkelaarsWat weten
onze franskiljons toch bijster weinig
af van Frankrijk. Frankrijk aan 't
hoofd drr wetenschappen...En wat
doen ze dan met die bekentenis welke
verleden jaar verscheen in het groot
ste geneeskundig tijdschrift van
Frankrijk, waarin openhartig bekend
werd dat de Fransche taal-isoleering
van een groot getal fransche geleer
den, een chineeschen muur getrokken
had rond Frankrijk
Eenigen tijd geleden hing de Fran
sche schrijver Clém. Vautel volgend
tafereel op van den toestand van de
volksontwikkeling en de algemeene
ontwikkeling in het huidige Frankrijk.
Onze lezers vergelijke ze met de an
dere staaltjes van achterlijkheid en
verwildering, die wij reeds over dit
land in ons blad medegedeeld hebben.
«De ongeletterden zijn nooit zoo tal
rijk geweest. Frankrijk telt 87 onge
letterden op 1.000 inwoners, terwijl
Duitschland er slechts 4 telt. In 1924
pronkte het contingent der onder de
wapenen geroepen soldaten met 13000
volstrekte ongeletterden en met 7000
mannen, die ternauwernood in staat
waren een gemakkelijken tekst te
spellen. Eén soldaat op de vijf is voor
zien van een allerelementairst onder
richt en onder de vier anderen is er
ten minste één. die, al kan hij op pho-
netische wijze schrijven, Napoleon
verwart met Gainbetta of meent dat
Jeanne d'Arc cantinière was in 1870»
Ook op dat gebied zijn de Belgen,
zooals bekend is, de trouwste satel
lieten van Frankrijk!
Op hetzelfde euvel wees oud-minis
ter Dalimier tijdens een persgesprek
met een opsteller van lTmpartial
Francais
Op 17 kilometer van Parijs, in
de omgeving van de schitterende
Ville-Lumière zijn er 120.000 kinderen
die niet naar school kunnen gaan...
O. wanneer ik de vergelijking maak
met de bewonderenswaardige maat
regelen door Amerika en Engeland ge-
trolïen met het oog op den uittocht
van de landelijke bevolking, dan ben ik
niet fier Franschman te zijn, ik geef
er u de verzekering van
Dat onze fantasten van franskiljons
die fransche bekentenissen eens over
wegen. 't Zal hen deugd doen. Als ze
willen zullen we hen een heele lijst
werken schenken die volgepropt zijn,
die overloopcn van dergelijke beken-
Frankrijk's imperialisme dat op ze
venhonderd jaren van onze geschiede-
nis 122.keerep onze grenzen heeft ge-
scnondr-ti, rra.ikr^h's iinpcruiwsma
zoekt vandaag met list wat het eeu- 1
wen lang heeft zoeken te verwerven
door geweld. Om ons gewelddadig te
veroveren is het te zwak geworden
naar binnen en naar buiten zijn gren- j
zen. Het tracht die verovering dan j
maar klaar te spelen door list. Een
menigte menschen die zich lieten aan-
werven tot leden van de «A. F.», daar- I
toe gedwongen of niet, zijn er zich
voorzeker niet van bewust dat zij het
gevaarlijk spel spelen van Frankrijk's
imperialisme, en dat in den eerstko-
menden oorlog zij hun zotte liefde be- 1
koopen zullen met hun eigen bloed.
En we gelooveri zelf dat dc overgrootc
meerderheid dat niet weet omdat ze
zich eenvoudig' lieten misleiden door
den schijn van een z.g.n. loutere taal-
propagande zonder meer. De uitlatin
gen echter van de Annalen der «A.
F.», de jongste gebeurtenissen te Hou-
them bij Feperen, waar franskiljons
gewapend met stokken zich vergrepen
aan schoolkinderen die een school be
zochten waar te veel Vlaamsch werd
onderwezen naar de goesting van deze
fransche soldeniers, dat alles wijst er
op dat de werkelijke bedoelingen van
deze huurknechten, gansch anders
zijn dan deze die ze voorwenden. Ook
wij wenschen ons volk een ruime, rij
ke taalkennis toe Hoe meer talen men
kent, hoe beter. Maar aan een volk
dat zijn eigen taal radbraakt met als
supplement een mondsvol soldaten-
fransch, daaraan heeft dat volk niets,
niemendal, en de menschheid, de be
schaving, dc ware kuituur en den wer-
kclijken vooruitgang evenmin.
Om al die redenen zijn wij de ver
klaarde vijanden van de franskiljons
en achten wij het onzen duurzaamsten
plicht hen te bevechten met al de
middelen waarover wij nu en in de
toekomst zullen beschikken. Wij ont
veinzen ons geenszins hun macht, ge
zag en geld, alles staat hen ten dienste.
Maar wij hebben voor ons, de kracht
van een geloof dat een gansche jeugd
bezielt, dc liefde tot een strijd die gaat
of eenmaal gaan zal op leven en dood.
De Vlaamsche aktivisten hebben na
den oorlog van 14-18 terechtgestaan
voor hoogverraad jegens België. De
franskiljons in Vlaanderen zullen na
den oorlog van 1935-40, terecht staan
wegens hoogverraad jegens Vlaande
ren. Zij hebben de amnestie gewei
gerd aan Vlaanderen, Vlaanderen zal
hen meten met de maat waarmee zij
ons gemeten hebben Oog voor oog.
en tand voor tandWij raden hen aan
nog van hun tijdelijke macht te pro
fiteered zooveel ze kunnen. Zoolang
ze de macht nog in handen houden
kunnen ze hun rijkswachten doen
chargeeren op Vlaamsche manifestan
ten. kunnen zc 't recht van het Vlaam
sche volk onder de hoeven loopen van
een gewapende ruiterij die des te held
haftiger is naargelang zij voor een
weerïooze massa staat. Maar 't kan
verkeeren heeft Bredero reeds gezeid
En 't zal
In de algcinecne ontwikkeling der
Europeesche geschiedenis kan men
Weeral een «zaak».
Onze partijgenoot, de Mcchelsche
advokaat Muys, was door de tucht
raad van dc Mcchelsche balie, ge
schorst geweest voor drie maand.
Hij had dan ook vreeselijkc dingen
bedreven.
Hij had een meeting voorgezeten
waarin o.m. gruwelijke dingen gepro
testeerd werd tegen de wederreente
lijke aanhechting van Eupen en Mal
medy na een treurige parodie van eer
volksraadpleging.
Een van de redenaars zou zelfs on
eerbiedige woorden hebben gesproken
over der Belgen Koninklijk huis.
Advokaat Muys had die woorden
niet gesproken maar hij had ze mede
aangehoord en was niet sidderend van
verontwaardiging recht gerezen om
dezen bloedigen hoon den Koning der
Belgen aangewreven op staanden voet
te wreken.
Advokaat Muys had nog meer op
zijn geweten.
Hij had separatische artikels ge
schreven in een tijdschrift. Jawel in
België bestaat de vrijheid van te den
ken als ge aan niemand laat vermoe
den dat ge anders denkt dan de bazen
te Brussel lief is.
Durft gij 't bestaan luidop anders te
denken dan de meesters en ze kunnen
u onder een of ander voorwendsel
knijpen dan ben je geknepen.
Maar daar is nog wat anders.
Advokaat Muys had door dc politiek
kennis aangeknoopt met een heer
schap dat inderdaad niet aanbevelens
waardig was, maar niemand kende het
verleden van het heerschap in kwestie.
Van zoo haast advokaat Muys daar
Ook dat hij niet vroeger ingelicht
was over het verleden van dien sin
jeur, wordt aan advokaat Muys als
een doodzonde aangewreven.
Maar wij vragenMoest men eens
al de advokaten schorsen, die betrek
kingen hebben met minder aanbeve
lenswaardige typen en die daarbij op
de hoogte zijn van het verleden van
die typen, hoeveel advokaten zou men
dan niet moeten schorsen?
En merkt wel dat onze vriend Muys
het zondenregistcr van den anderen
niet kende.
Maar er is nog veel meer.
Dat alles gebeurde, lijk gezegd, te
Mechelen.
Maar te Brussel woont een ander
advokaat, een pacifist maar geen na
tionalist. Die advokaat, die, dit weze
tusschen haakjes gezegd, een door
eerlijk man is en onzen strijd niet on
genegen. gaf het tijdschrift uit waar
in de gewraakte artikelen van den
heer Muys verschenen en ook hij had,
te goeder trouw, betrekkingen met het
onguur personnagc hooger bedoeld.
Welnu de Brusselsche advokaat
werd niet verontrust alhoewel de Na
tion beige herhaaldelijk gestookt heeft
om hem met dezelfde maat te doen
meten als zijn Mechelsche collega
Muys.
De Brusselsche balie heeft tot nu
toe geweigerd het bekrompen seeta-
risme van de Mechelsche zuster-orga-
nisatie te volgen en wc wenschen
haar daarmede geluk.
De zaak Muys is in beroepwaar
schijnlijk is het vonnis gevallen als
deze regelen in druk verschijnen.
Het openbaar ministerie is gewel
dig uitgevaren tegen onzen partijge
noot: niet schorsen moest men mees-
duidelijk den opgang bespeuren van
jonge, levenskrachtige volkeren, en
even duidelijk de deemstering van
Frankrijk. Het woord van Renan aan
Deroulede gouden we kunnen zeggen
tot al de franskiljons die hier te lande
te pas en te onpas schreeuwen van
«vive la France» «Jeune homine.
jeune homine. la France se meurt Ne
troublez pas son agonie Jongeling,
jongeling. Frankrijk sterft. Stoor toch
zijn doodstrijd niet).
België zal aan zijn dolle liefde voor
Frankrijk sterven, met Frankrijk be
zwijken op een roemloos veld van eer.
liet aanstaande Waterloo van het
franco-helgiseh imperialisme wordt
van nu af reeds voorbereid door de
bewapening die regelrecht aanstuurt
op een nieuwen oorlog in West-Euro
pa. of beter over gansch Europa
De franskiljons zijn onbewust de
uitvoerders van een opperste wilsbe
schikking die alles weer naar orde en
recht in de rechte hane leidt.
Wij Vlaamsche Nationalisten zijn
de bewuste dragers van dien wil die
beslissen zal over 't bestaan van een
Staat en het leven van een volk
WARD HERMANS.
tor Muys, was zijn meening. maar
hern voor altijd schrappen van de lijst
der advokaten.
Is het niet aandoenlijk lijk die men
schen ons liefhebben?
Waarom hebben ze toch zooveel
schrik voor ons? Zc zeggen en herzeg
gen en 20 laten het schrijven en her
schrijven dag aan dag dat we niets
zijn.
Haat men in België zoo vreeseiijk
iets dat niet bestaat?
Ook dat zaakje werd opgezet om er
cle schrik in te krijgen.
Maar het zal niet gaan.
Vlaanderen zal vrij zijn!
Toen Lindbergh, een, twee, drie en
voetje-gelijk, over den gfooten plas
gesprongen was, zetten al de Bel
gische Buyls een hoogc horst, glim
lachten, wreven over hun knikker zoo
schitterend verlicht als de Nieuw-
Yorksche Vrijheid en zegden met ech
te Belgische nederigheid: «Dat kun
nen wij ook».
En ze richtten een nationale in
schrijving in.
In België begint al wat nationaal is
inct een inschrijving souscription
nationale.
Kent gij de verklaring van deze in
schrijvingsziekte? Wel zoo zit dat
|de banken hebben in de laatste jaren
goud geschept. Telkens er een gele
genheid is orn mee te doen aan iets
«nationaals» zijn de banken er als de
kipj>en hij, kwestie van de heeren uit
de politiek in 't gevlei te komen en ten
tweede ora in al die kranten door het
vermelden van hun inschrijvingsom
een vleiend brevet van onvervalscht
betrouwbaar patriotisme te krij-
i kr#*enr. brak bii natuurlijk, p.m.
■cK-ftiu'Rvn at *4*ct :«i»trn c>nt is' etrt middel Om te scnaapkes
te scheren zonder dat de Schaapkes
van dc herders of de honden de toela
ting krijgen van te blaten.
De souscription nationale slaagde
natuurlijk opperbester kropen twee
belgen in een vliegmachine Fransch
model natuurlijk en in eene wip
vlogen ze inet hun neus tegen een heu
vel wel drie uren diep in Frankrijk.
Aldus was dc eerste Congovlucht
een buitengewoon Belgisch succes.
Maar waarom zou inen het hij zoo
ééne souscription nationale laten?
De belgen herbegonnen en deze keer
zouden ze 't met een Belgisch machien
en met een authentieke Belgische «a-
vekoot» probeeren.
Het lukte boven verwachting.
De drie Belgische kestekinderen die
in het vliegmachien zaten, kibbelden
onder mekaar, verweten mekaar voor
«broek...». "De eene zei: «Ge moet
rechts vliegen» Dc andere huilde
«Maar hij moet links vliegen» en de
derde zei«Vliegt zelf». En hij zette
zijn machieneken tegen den grond bij
Givet, dat ook kan geschreven worden
«J'y vais».
Natuurlijk dat hun machieneken
naar den duivel was en de souscription
nationale niet minderhet Belgisch
gerecht wantrouwt zulke nationale
ondernemingen niet.
Een tijdje lang hebben de Brussel
sche kranten er den moed ingehouden
en ons een nieuwe «souscription natio
nale» beloofd.
Misschien dat de banken van mee
ning zijn dat ze hun nationale repu
tatie nu al duur genoeg hebben be
taald en vlak weigeren nog niet veel
nullekcs achter een ééntje in de kran
ten te prijken, in elk geval de Bel
gische vliegers wachten naar gunstig
weer om nog eens op te stijgen en al
de voorzeggingen en de weersvoor-
spelingen van het Belgisch observato
rium laten vermoeden dat er tusschen
dit en een paar jaar geen goed weer
meer zal te vinden zijn om naar Congo
te vliegen.
Maar de Belgische Buyls geven het
toch niet op.
Kunnen ze niet vliegen, ze zullen
naar Congo rijden. Zc hebben twee
Fords gekocht van Belgisch maaksel
ze hebben er een reklaamplaat opge
hangen van een Belgische automobiel
fabriek. rap een souscription nationale
en naaste weck rijden zij er van door
nagewuifd door al de patriotten
Naar het schijnt zouden ze verder
rijden dan Givet.
De koenste pronostiekers houden
staande dat zc ditmaal tot Marseille
zulerr geraken.
In Brussel wordt er van niets anders
gesproken en in plaats van te wedden
op hondenkoersen, wedden ze nu op
het succes van dezen automobielkoers.
«En als 't nog niet gaat met auto-
mobiels om in Congo te geraken?»
vroegen wij aan een Buy!-
«Dan rijden wij 'r naartoe op nen
geperfectionneerden kruiwagen» was
het fiere Belgische antwoord
TIJI,.
Het inrichtend kotniteit zond aan de toetredende maatschappijen
voldennen omzet dbrit-f, die we graae overnemen
We herinneren T." terloops dat derte
betooging staat in een toeken van
hulde aan het otTer dat de schoonste
en de trouwste Vlaamsche leiders het
zij in 't gevang, hetzij in ballingschap
hebben gebracht.
Het zalwcllicht overbodig zijn er op
te wijzen dat spandoeken, als uiterlij
ke huldeblijken zeer gewenscht
in dat teeken moeten staan, opdat de
hulde waardig weze van dc daad als
van het offer dringen we aan opdat
in elke afdeeling het onmogelijke zou
gedaan worden om den 10 Juni op te
marchecren met onze grootst moge
lijke macht
Maar niet alleen op het getal w illen
we nadruk leggen, evenzeer p der.
vorm. Het toekijkende Vlaanderen
moet iets in ons voelen van de bescha
ving van 't verre verleden en dc na
bije toekomst die we voor ons volk
willen winnen...
De heftigste strijdgeest. de blakcnd-
ste geestdrift sluit niet uit het tucht
gevoel, de orde, de waardigheid «lie
onmisbare factoren zijn voor den zege
Roepen en schreeuwen zijn niet al
tijd gevoelens van .overtuiging of
inacht«1e bevrijdingsdaad der toe
komst moet er een zijn gerijpt uit
zelverloochenende plichtsbetrachting.
Die onontbeerlijke geest moeten we
aank weeken...
ook dc behecr>7h»ng onzer kkm-meu-
schelijke gebreken beteekencn.
Als we zingen moeten we dat goed
doen. Pioniers van een eigen bescha
ving moeten wc tooncn datgene te be
zitten wat hot verleden ons aa^frigen
Schoon en rijkdom heeft gegeven...
Als we bctoogen moeten we dat
waardig doen.
Wij die spreken
't bewijs leveren
■•an verzet moeten
goede orde
oefenen meer invloed uit dan een orde-
loöze massa.
We moeten leeren de schoonste
strijdkreten niet te misbruiken als uit-
dagingswerk... bet klinkt vaak zoo
vreeseiijk valsch en leeg.
W'e zouden willen dat van elke na
tionalistische uiting op onze omgeving
den invloed uitging van een vroege
voorjaarsdag, voorbode van jong.
nieuw en krachtig leven...
Het is onze weusch dat 10 Juni
aldus zou zijn.
Het is onze wensch dat u door uw
gezag en invloed «.p uw leden daartoe
mocht bijdragen.
Komt me: velen op 10 Juni
Brengt mede uw wuivendste vlag
gen. uw striemendste spandoeken, uw
warmste hulde en het zonnige opti
misme dat straalt uit diep geloof.
Komt met velen!
De Aalstersche strijdgcno«>tcn ma
ken hun huis schoon, het huis waarin
ze u welgekomen heeten, welgekomen
Vlaanderen.
Namens het Inliuldigingskomiteit.
De Gentse he fransche floraliën.
M. Van op den Bosch heeft aan den
eersten minister gevraagd of de in-
richters der Gentsche bloetnenten-
toonstelling een staatstoelage hebben
ontvangen en of, in voorkomend ge
val, er voor de toekomst niet zou ge
vergd worden dat degene «lie
Vlaamsch geld wenscht te ontvangen,
de taal der Vlamingen zou eerbiedi-
gen.
De minister heeft geantwoord dat
een toelage van 50.000 fr. werd t«>ege- j
staan in geval de rekeningen niet een
tekort sloten maar dat de inrichtende j
maatschappij volgens art. 23 van de
grondwet volledig vrij was haar bot-
ten te vagen aan de 4 miljoen Vla
mingen en de taal die ze spreken.
Als de regeering een beetje waar
digheid voelde dan zou ze «-erbicd
eischen voor de taal van de meerder
heid van den Belgischen Staat.
Dat was niet alleen een waardig
maar tevens het eenige antwoord.
De vervUanwching van het gerecht.
Deze week werd de memorie van
toelichting ingediend voor de wet op
de vcrvlaainsching van het gerecht in
burgerlijke zaken.
I>e inleiding geeft eene volledige
geschiedenis van een volle eeuw mis
kenning van «le heiligste rechten van
het Vlaamsche volk: n.l. het recht ook
in eigen taal gevonnisd te worden. Het
is opmerkelijk dat het tegenwoordige
wetsvoorstel, ingediend in 1928 in
hoofdzaak ertoe strekt om den t«ze-
stand op dat gebied te herstellen z<x>-
als hij bestond van 1819 tot 1830.
Het was ook belangwekkend ge
weest om tnet enkele woorden te her
inneren aan de gehechtheid van onze
voorvaderen, aan Vlaamsche rechts
pleging gedurende den loop der eeu
wen. Daardoor moest nog meer wor
den bewezen dat de Belgische Staat
stelselmatig heeft gestreefd om de na
tuurlijke ontplooiing van het vlaamsch
openbaar leven van hoogerhand tc
stuiten.
Voor het overige is dit kort over
zicht van den strijd tegen dat onrecht
reeds veelzeggend genoeg.
Wij zien inderdaad «le reactie tegen
het verfranscht regiem ontstaan on
middellijk na 1830 en vooral in 1840.
Wij zien hoe de officiecle commissie
van minister De Decker in 1856 eene
rechtvaardige oplossing voorstelt, ver
worpen door de regcering van den li
beraal Rogier.
Wij krijgen daarna dc geweldige
heropleving in de jarcii 1860 tenge
volge van «1e veroordeeling van de
Vlamingen Coucke en Goethals door
eene laamschonkundigc rechtbank
en het arrest van 1863 «lat het aan
de verdediging het recht ontzegt in
het Vlaamsch te pleiten. Daar volgen
geweldige «lebattcn in dc Kaïncr in
1866 en 1871 zonder gevolg. Ken wets
voorstel van 1869-1870 «lat Sommige
hervormingen voorschreef kwam niet
in bespreking door de daaropvolgende
Kamerontbinding.
Alleen op gebied van strafrechtsple
ging werd een einde gesteld aan dc
meest w raakroepende toestanden door
de wetten van 1873. 1889, 18^1 en 1908.
De Vlamingen werkten echter voort
om dezelfde rechten tc verkrijgen in
burgerlijke zaken. Nog in 1892 werd
in een nieuw arrest de uitsluiting van
de Vlaamsche taal bekrachtigd
Verschilligs ontwerpen werden toen
voorgedragen o.a. door Adv. Pauwels,
Adv. De Yisscher van Brugge en Prof.
Pyfferoen. Alleen verkreeg men de
verplichting voor «le rechters in Vlaan
deren om Vlaamsch te kennen. Van de
voorgestelde ontwerpen voor de re
geling der rechtspleging kwam niets
in huis.
Eerst sedert den oorlog werd een
gedeeltelijk resultaat bereikt ter ge
legenheid van «le bespreking van de
laatste huishuurwet. De beginselen
daarin bevat dienen tot grondslag van
de algemeens hervorming. Zc kregen
dus reeds hun eerste toepassing.
Terecht wordt er gewezen op de
noodzakelijkheid over te gaan tot deze
algemeene regeling. De huishuurwet
is eene tijdelijke we:, l.'itzomierings-
bepalingen alleen geldig in zake be
twistingen tusschen huurder en ver
huurder hebben geen reden van be
staan. Wat in dit afzonderlijk geval
rechtvaardig en noodzakelijk is moet
het ook zijn voor de geheelo rechtsple
ging. Dit standpunt werd ten andere
ook verdedigd door den minister van
Rechtswezen
Eene volle eeuw werd ons volk du»
beroofd van dat eerste recht van een
volk. Eene volle eeuw hebben de Vla
mingen nu eindelijk recht bekomen.
Ja wanneer ze dit werkelijk an
waarlijk willen, andera nooit.
Na 5 jaar gevang.
Vis?"AVVAN^KXTERGEM ui*het
gevang der Begijnenstraat van Ant
werpen. Een tol ran vijf jaar vrij-
hcidsberooving zal hij dan. dag voor
dag. aan de Belgische verdrukking be
taald hebben. Gelukkiglijk heeft het
gczondlieidsfuuikcnd gevangenisrc-
gicm dezen jeugdigen, iiardnckkigen,
trouwen en karaktervasten kamper
voor het Vlaamsche volksrecht niet
kunnen breken. Meer dan ooit zal hij
Vlaanderen met zijne gekende strijd-
