De
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
0,30
TER INLEIDING
Aalst op 10 Juni 1928
Het verbannen Vlaanderen
het woord
aan
PRIJS
per nummer
bJERKDAn
57 Jaargang, N' 2460 WEEKBLAD Zondag 10 Juni 1928
Os Waarheid Is ons wapen
Rechtvaardigheid ons doel
ABONNEMENTEN
Per jaar 15,00 fr.per 6 maand 7,50 fr.
op Toorhaad bot aaibaar
abonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer.
REDAKT1E HoofdopstellerK. L. Van Opdenboscb,
Volksvertegenwoordiger. Postcbek93175.
BEHEER S. M. Drukkerij Volksverheffing
14, Onderwijsstraat, 14, Aalst. Telefoon 188
ANNONCEN
De prijs der annoncen wordt bepaald bij overeenkomst.
Voor alie Inlichtingen wende men ticb ten bureel*.
PRIJS
Met ontroering schrijven WO de»e regelen
aja een inleidend woord... oen inladdend
woord dat we onze lozer* verplicht zijn.
Want al* we voer vandaag do politieke
verwikkelingen en gebeurtenissen ongerept
laten dan U het omdat we aan de gebeurte
nis van hedon, aan de inhuldigingsfeesten
van het Vlaamsche Huis van Aalst eene
grootere beteekenis hechten voor de toe
komst en de welvaart van ons volk.
Niet omdat er een Huis meer is in Vlaan
deren zal er heden worden betoogd,
Niet omdat dat Huis groot is en schoon
zal er worden ingehuldigd en gehuldigd:
Een Hui* blijft toch een huis en steen
heeft voor een gedachte geen de minste
waarde.
En als de steen een waarde kreeg dan
zou die waarde zich beperken voor Aalst en
misschien enkele gemeenten daarrond.
Maar aan de oprichting van dat Huis, aan
het opstapelen van die steenen zit een be
teekenis, een beschouwing, een richting, een
geest van denken en werken vast die heden
zegeviert over alle andere opvattingen heen.
Aalst en daarondor begrijpen we heel
het arrondissement levert op 10 Juni voor
allen het onweerlegbare bewijs dat het prak
tisch werk van eiken dag, het ondankbare
werk van sociaal en economisch organisee-
ren geen afbreuk doet aan het verstreikende
radikalisme. Meer, dat de mooiste theorie
zonder dat ageknoei» van eiken dag zou
zijn ijdel gedroom.
De organisatie is ons een middel geweest
cm de gedachte te verspreiden buiten den
engen kring van ingewijden.
De organisatie heeft ons bekend gemaakt
n.et de ware nooden van ons volk, het volk
dat we optillen willen naar beter en hooger.
Aalst heeft dikwijls met een glimlach de
grootc woorden en de mooie plannen van
sommige medestanders bejegend we heb
ben nooit geloofd in deze plannen zoolang
de dragers ervan het bij een plannetje lieten.
Aalst heeft geen plannen gesmeed.
Aalst heeft er nooit naar gestreefd zijn
wil op te dringen.
Aalst heeft gewerkt omdat we geloofden
dat arbeiden doelmatiger was om onzen wil
bekend te maken. Ja en om onze opvatting
niet op te dringen maar om onze opvatting
M enkele jaren door velen zoo niet door
allen met vreugde en zelf* met dankbaar
heid te doen aanvaarden.
We gelooven op dezen dag eenigszin* een
recht te hebben om op ons voorbeeld te wij
zen, maar toch zouden we van dit recht
geen gebruik hebben gemaakt, waren we niet
overtuigd dat het voor ons vandaag, nu onze
stem door tienduizenden zal gehoord wor
den, plicht Is, een dure plicht te wijzen op
de voosheid van de plannensmederij en op
de hechte waarde van de stage volgehouden
inspanning van dezen dag.
Daarom zeggen we vandaag met het ge
zag dat tuchtvol en aanhoudend werken van
tien jaar in dienst van de Vlaamsch Natio
nale gedachte, ons geeft
Vrienden houdt op met vitten, met heffen
Volgt tuchtvol en getrouw de door u aan
gestelde leiding.
Breekt het gezag van de leiding niet met
onbekookte kritiek.
Werkt.
Sluit u niet op in kleine gesloten kringe
tjes.
Verminkt uw Vlaamsch Nationalisme niet
tot dilletantisme..
Dat uwe actie heel het leven van uw volk
omhelze.
En eer het tien jaar verder is doordringen
we heel Vlaanderen met Vlaamsch Nationale
fierheid en een mannelijk gevoel van eigen-
Het wordt vandaag een dag van organi
satie en hulde.
Wij zouden aan onzen plicht te kort blij
ven indien we hier geen hulde brachten aan
den geest van samenwerking, van offervaar
digheid, van liefde en werkzaamheid die we
hier hebben gevonden en die de schoonste
erfenis is die de stichters dar Kr. Volks
partij ons hier hebben gelaten.
Op hun leest en naar hun voorbeeld ge
schoold staan hier honderden onvermoei
bare, onverwoestbare werker*.
Zij *ijn de dragers, zij zijn de echte steun
pilaren van het gebouw dat we optrekken
voor loelttr.i»u
Naar ben, naar hun voorgangers vooral
gaat onze eerbiedigste en dankbaarste hulde.
L. VAN OP DEN BOSCH,
V olks vertegenwoordiger.
U zijt, te Aalst, idealisten en realis
ten meteen.
U kent Uw doel en zoekt den weg
er naar, midden van de om U bestaan
de dingen en levende menschen.
Dat is, ook mijn oordeel, de eenige
methode.
Ik dacht gisteren nog aan Aalst,
toen ik, met het oog op het samen
stellen van een nieuwe brochuur, (die
ik, gemakkelijkshalve, hier voorloopig
zal betitelen «Vlaanderens Weezang
voor het jaar 1830») Claudius Seve-
rius' werkje nog eens doorliep met
enkele andere propagandaschriftsn
van Sevens, van Didaskalos, van De
Raet, van Liederik, en daarin wel den
roep herlas om vrijheid en zelfstandig
heid, maar naast de klacht om poli
tieke nooden, zooveel meer nog aan
trof over sociale ellende, lichamelijke
achterstand, onwetendheid, grofheid,
gebrek aan intellectueele belangstel
ling.,.
Ook in Vlaanderen niet is het reële
van het ideëele te scheiden het ideaal
blijft buiten elk bereik, wanneer men
het zich niet in uitzicht stelt op den
grond van welbekende en diepover-
wo^en werkelijkheden..
Er ligt sedert jaren te Aalst een
stuk Vlaamschen grond als Uw ar
beidsterrein aangewezenU leeft daar
onder bepaalde economische, sociale,
politieke voorwaarden, midden een
eigen slag van menschen, die de Aal-
stersche leiders van heden, evenals de
weggevallen voortrekkers, hebben ge
volgd van de wieg tot het graf, van
vader tot zoon, van ouders tot kinde
ren, in den loop van nu reeds heel wat
wisselende en wijzigende jaren.
U kent een deel van Vlaanderen. U
hebt het in in U opgenomen, in ziel en
zintuigen verwerkt, tot iets schooners
en beters in de toekomst weten te
idealiseeren.
U weet wat van den Vlaamschen
strijd, U hebt het recht van meespre
ken en aan anderen tot voorbeeld te
zijn.
En wat U weet, wat U wilt, wenscht
U aan te brengen, aan te sluiten, aan
te vullen aan wat Vlaamsche leiders
in andere deelen van Vlaanderen op
hun manier weten en willen.
Uwe feestviering weze in de eerste
plaats een vingerwijzing, dat, langs
den weg van de werkelijkheden het
ideaal het best wordt gediend.
Met broedergroet van Uw
H. PICARD,
Gmwentpra'adslid teAntwerpen.
Waarom België Dr Aug. Borms
in 't gevang houdt.
Indien Vlaanderen nog niet bevrijd
is van het Belgisch juk, dan ligt dat
niet aan de lafheid of de onwetend
heid van de massa, maar aan de lafheid
van de intellektueelen, van deze die
weten.
We hebben veel menschen met ta
lent veel met sterk ontwikkelde gees
tesgaven; we hebben kunstenaars,
groote; redenaars, machtige; cau
seurs, boeiende we hebben geen ster
ke persoonlijkheden.
In de harten van de besten en be
gaafdsten onder de Vlamingen is nog
veel te veel plaats voor de zelf
zucht onder haar meest beschamenden
vorm de vrees voor opspraak.
Ineengedokene kleinmoedigheid
blijft hun hoofdkenmerk.
België weet het beter dan wij in-
stinktief houdt het die mannen, die
zich zelf hebben overwonnen en de
wereld kunnen tarten, of in 't gevang
of buiten het land.
Laat de would be sarkastieker in
den grond enghartige en wankelmoe
dige Huysmans ('k neb nog meer eer
bied voor den ruwen biefsteak An-
scele) beweren dat Borms uit het
gevang na 'n paar maand 'n vergeten
en 'n onschadelijk man is, België blijft
achterdochtig; en wij blijven gelooven
dat dc grootheid van dezen Vlaam
schen gevangene hem vergezellen
moet waar hij ook gaan of wonen zal
omdat ze, door een leven van zelfver
loochening en overgave, in hem zit en
zijn wezen zelf geworden is.
Om den weg te vinden, zooals Bloy
il porte devant lui son coeur comme
un flambeau.
Zijn laaiend Vlaamsch hart
Kleine verschrompelden zij die mee-
nen dat het gevang hem groot en be
roemd heeft gemaakt. Hij miek het
gevang beroemd en bracht er groot
heid in.
Hij is een HEER.
Dat de knechten Van Cauwelaert en
Huysmans het neg niet zagen of be
grepen. is, zooals Carlyle zegde, jam
mer voor de knechten; niet voor den
Meester.
DR. EDC MUYTXE.
Aalst, strijdnest van vurige Vlaam
sche kerels
Vandaag is 't één huldigen, inhuldi-'
gen en herinneren voor U en voor ons.
Hulde aan diegenen, die opbouwden
met 'n machtigen en vreedzamen
greep de groote veste, die Vlaanderen
is voor onzen heerlijken Dietschen
Stam. Bleef hun gebouw noch hun
veste recht, de gedachte, de grondslag
van 't werk versterkten zij meer dan
ooit en wint heden alle gave geesten
in den lande.
Als teeken van zekerheid van den
triomf dier gedachte staat Borms, de
onverzettelijke Vlaamsche wil, de ze
nuwknoop van onzen vcrlossings-
strijd.
Hulde de vertrapten, de bannelin
gen, de beroofden, die 't niet mochten
halen maar ons voor de naaste maal
zekerheid peven.
Inhuldiging van een hartelijk tehuis,
waar Vlaamsch leven krioelt en ons
wijst op het onmetelijk te veroveren
bezit in eigen land.
Vlaanderen bouwt door, steeds ster
ker en meer. Weldra mpet en zal het
met eigen huizen volgebouwd zijn als
wij volharden.
Eigen huizen voor onze menschen en
ons zelfstandig leven. Burchten tegen
de bezetters en belegeraars van 't
eigen volk. arsenalen van nieuwe uit
te voeren plannen, opslagplaatsen on
zer rijkdommen en reserveu, hefboo-
inen voor onze ontwikkeling tegen dc
verdrukkers, zinnebeelden van trots
en fierheid, afweerders van laf- en
halfheid, schrijnen waarin bewaard
wordt't edelste onzer Vlaamsche ziel!
Herinneringen aan den allerklock-
sten strijd van de Daens'en er. zijn
trouwhartigen vrienden, die onherroe
pelijk btrvrc;:cn, dat dc '.-eg- der hevrij
ding voor Vlaanderen iszich losruk
ken uit de knellende en moordende ar
men van al wat zich in een belgisch
partijkleed steekt of zich vergooit aan
't lief van De Potter.
ïlerinnering ook aan den spijtigen
tijd, toen de volksgezinden van alle
Vlaamsche streken elkander niet wis
ten te vinden of te scharen rond de
vlag van de Daens'en en der activisten.
Wat zou Vlaanderen meer zijn eigen
gegaan zijn
Maar Aalst zal dit betreurde her
stellen op 10 Tuni 1928.
In de beteekenis van de driehoekge
dachte hulde-huldiging-herinnenng
zal ons volk zijnen weg vinden. Acti
visten, oud-strijders, burgers, allen
sluiten de rangen, onderling vertrou
wend in de vaste leiding en opstap
pend ten sterken tocht voor Vlaande
ren, ten zekeren zegetocht't Zij zoo.
Zoo helpe ons God!
ADV. DRIES VAN ROMPAEY.
DE ZIELEN HOOG
Het is een harde strijd die wij te
strijden hebben... De eene, de beste,
werden opgesloten: andere verban
nen nog andere gebroodroofd of met
broodroof bedreigd...
Het is een reuzenkamp die wij te
kampen hebben... Zonder geld tegen
miljardenmet enkele tienduizenden
mannen en vrouwen van goeden wil
tegen georganiseerde maassa's van
miljoenen...
Maar het is Goddank, een heerlijke
strijd die wij te strijden hebben...
Aangevuurd door het stralende voor
beeld van onze Moeder, Vlaanderen,
opdat ze weer Moeder worde in haar
eigen land en van elkeen harer kinde
ren terugkrijge hetgeene waarop ze
recht heefttrouw en warme gene
genheid. en opdat ze zetele op den
troon in haar land en geëerd worde
door al hare vijanden.
De Zielen hoog! Dat geen kleinheid
ons vcrdeele of lage ikzuchtigheid de
eene tegen den anderen opjagegeen
plaatsjagerij. geen ambitie, maar mil
de broederlijkheid en allesoverwin-
nende liefde...
De Zielen hoog! Wij zijn idealisten,
wij zingen met Schaepman
't Is beter nog te sterven
Al was het voor een droom,
Dan 't leven door te zwerven
In laffen luiheidsloom.
Maar wij zullen verwezenlijken,
met Gods hulp... Wat?...
De vrijheid en grootheid van VI»""-
deren.
De schoonheid en welvaart van om
volk.
Antwerpen.
LEO SCHERE.
De Vlaamsche Nationalisten van
Aalst hebben bij de inrichting dezer
feesten getoond dat zij verstand van
organisatie hebben. Behalve de hul
den cn de inhuldigingen hebben 2e
ook nog gedacht aan een tentoonstel
ling van Vlaamsch Nationalistische
werken.
't Is dc eerste maal dat znikc ten
toonstelling systematisch werd inge
richt. Vooral zij die houden van ge
schiedenis en documentatie zullen hier
hun gading vinden.
Een grootsche uitgesproken hulde
aan het activisme is ook iets nieuws,
't Wordt tijd dat de nationalisten
openlijk hulde brengen cn hun dank
baarheid uitspreken aan al degenen
die de Vlaamsche Beweging met een
ruk de hoogte hebben ingestuurd.
Wij teren, voor wat het VI. Natio
nalisme betreft, op de gedachten en
daden der activisten dus hebben
we een duren plicht van dankbaarheid
tegenover die baanbrekers. Moesten
wc hun vragen hoe we best dien plicht
voldoen, zouden ze, dunkt me ant
woorden Streeft eendrachtig naar
het doel dat wij beoogden. Houdt U
aan de rangorde der waarden wat
bijkomstig is mag dc hoofdzaak niet
in den weg staan. Het is altijd het
bijkomstige dat verdeelt, en verdeeld
heid vertraagt het bereiken van het
einddoel een vrij Vlaanderen.
Het wachtwoord weze dus een
dracht.
A. DOSFEL-TIJSMANS.
EENHEID
Ik twijfel niet dat het op 10 Juni
voor ons allen klaar en duidelijk zal
blijken wat eenheid vermag.
Dat eenheid, organisatie en vertrou
wen de drie grootste factoren zijn
noodig in 0117.cn eigen strijd willen
we waarachtig en oprecht een Zelf
standig Vlaanderen opbouwen staat
vast voor al wie een beetje Werkelijk
heidszin heeft.
Eenheid en nog eenheid
Eenheid in pers, in organisatie, in
wil. in wet en aan vertrouwen!
Vertrouwen in onze leiders.
Gedaan moet het zijn met alle ver
dachtmakingen en afbrekerswerk. Wij
V laamsche Nationalisten hebben maar
één vijand den verdrukker van
Vlaanderen ons vaderland WIE HET
OOK WEZE
Maamsche Nationalisten houdt U
dit voor gezegd en sluit de rangen
MEVR. MARECHAI..
10 Juni wordt een groote dag! Ook
België zal het weten, want vrank en
klaar luidt de stoute mare uit de
Aalster stede«de eerste en grootsche
openbare hulde aan het activisme».
Die. voor de bevrijding van hun volk,
den Vlaamsch-vijandigen Staat naar
de kele grepen zullen dus op 10 Juni
naar verdienste geprezen en gevierd
worden? Die verdienste is eindeloos
groot, omdat het aangedurfde werk
zoo groot was, toen passief-zijn, en
Vlaanderen laten doodduivelen. dan
lijk nu, verstandig, loyaal en alleszins
praktisch gehceten werd. De hulde
moet dus ongehoord grootsch cn over
weldigend zijn. En Brussel zal dat
hooren. als 't God belieft, en 't cn zal
niet grinniken: «feestende Vlamingen
zijn niet te duchten!» Die schouwing
en die hulde mogen geen bloote fcestc
zijn. Dat ieder wan de duizenden opge
komen nationalisten daarvoor zorgen,
eerst in hun herte en dan in hun wil.
eze bp dezen Aalster hoogdag tie
schuifelende veiligheidsklep van den
spannenden Vlaamschen stoomketel
niet opengezet
JER. LEURIDAN.
Trouwe Vlaamsche Nationalisten,
Te Aalst zien we wat samenwerking
vermag, en dat alle geldmachten der
aarde nog niet in staat zouden zijn en
de laamsche koppigheid en dat diep
geloof in de kracht van 't werk om
recht, te breken.
Onze strijd ter verovering van een
zelfstandig Vlaanderen berust op werk
cn liefde. Niet te veel willen doen.
maar wat ge doet wel doen en steeds
volhouden.
Laat ons werken voor ons aller
welzijn, allemaal werken, dag in dag
uit. traagzaam maar zeker, en niet
tegenstaande al dat geld. al die dwin
gelandij, al die broodrooverij van
geestelijke en wereldlijke machten,
alles zullen wij trapsgewijze en zon
der bloedvergieten omverhalen, als
we mekaar maar rechtzinnig liefheb
ben en trouw blijven. Moed, liefde en
trouw zijn bij uitmuntendheid Vlaam
sche hoedanigheden. Vergeet dat niet
trouwe strijdbroeders, en weet dat wij
altijd gelukkig zijn uwe rechten te
kunnen verdedigen of U te kunnen
helpen.
Lw trouwe Vlaamsche vriend,
MEESTER BUTAYE,
R. K. VI. Nat. Kamerlid te VVatou.
Amsterdam, 25 Mei 1^28.
Waarde VVaternaux,
De brief der Aalstersche strijdgc-
nooten heeft mij deugd gedaan. Ik
wil hun zeker iets sturen van mijn
hand; op 't oogenblik echter heb ik
niets anders dan dit ééne, korte vers.
Graag had ik iets hlijders gegeven,
doch een dichtcrsgemoed heeft iets in
van het weermen doet er niet mee
wat men wil.
Hartelijke Dietsche groeten aan
Van den Rerghe en dc Aalstersche
vrienden. Hun hand houd ik in «le
mijne en roep hun toe Hoofden
hoog. harten hoog: kampt en ver
trouwt. Keus straalt dc sterke zon
blijde over Vlaanderen
Steeds uw verkleefde
RENE DE CLERCQ.
TEN ZONNEKAMP.
Als tijd en menschen tegengaan
Als zorg en zeer verscherpen.
Nóg eens in volle zon te staan.
Fel schaduw af te werpen
Te worstlen weer met de overmacht
Ik heb haar nooit ontweken
Die op den duur mijn trotsche kracht
Doch niet mijn moed zal breken
Gezegend zij, trots rouw en ramp,
t De strijd die nooit verkleinde.
Nog eens voor 't Recht ten zonnekamp
En dan. een stralend einde.
RENE DE CLKRCQ.
Broeders in Vlaanderen
Klaar cn luid hebt Gij het verkon
digd: Ge wilt dc Aktivistcn eeren en
huldigen, Gij de mannen uit het
land van Aalst het land van onzen
gróóten Aktivist Hippoliet Meert.
Prachtig!... Dank!...
Niet oin die hulde aan «personen»
maar om uw krachtige» steun en stut
aan een grootsche cn vruchtbare
«Gedachte» die wel, onder vuigen
smaad en listige vervolging, een tij«lje
bedolven kon schijnen, maar thans,
met den dag, méér en méér overtuig
de aanhangers wint, eenmaal toch
ons arm, vernederd volk ontslaven zal.
en ons terugschenken een onafhanke
lijk Vlaanderen, waar wij ons volledig
zullen kunnen uitleven al dc heerlijke
mogelijkheden, die in ons taai. nijve
rig en kunstrijk Ras shiinieren als
rijke beloften.
Koning Borms heeft het, in 1917,
zoo edel gezegd, toen Hij antwoordde
op Hem gebrachte eerc
«Uwe toejuichingen kan ik niet
«aanvaarden als geldend mijn per-
«soon: zij gaan naar ons Vlaamsch
«Ideaal.
«Evenals de priester aan het altaar,
«de wierook met aanziet als een lof
«aan hein, maar als een huhliging van
«den Allerhoogste, zoo reiken Uwe
«eerbewijzen boven mijn hoofd uit.
«naar ons aller Moeder Vlaanderen
Mannen uit het stoere Aalstersche!
Dank voor Uw bewonderingswaar-
«lig werk van volkvrijmaking. Bouwt
laamsche Huizen *als burgtcn voor
ons laamsch Nationalisme, en waar
eigen Ne«lerlandschc Kuituur hoogtij
viert.
Breidt steeds Uwe organisaties uit
en maakt U economisch onafhankelijk
en sterk.
Ontrukt Uw geld aan vijandige in
stelingen en laat liet dienen tot op
bouw van de grondvesten voor onzen
tockomstigen
Vlaamschen Staat
Heil U
KAREL ANGERMILLE.
Lid van den «Raad van Vlaanderen.
Rotterdam. Juni 1928.
Organisatie, tucht en vertrouwen.
Aalst wil toonen wat organisato
rische geest, tucht cn vertrouwen kun
nen teweeg brengen.
Te midden dc verwarring die thans
nog in dc Vlaamsch-Nationale gelede-,
reu heerscht doet het wel goed aan,
te mogen bestatigen dat het resultaat
van Aalst prachtig is. Het is een licht
punt. Aalst heeft zijn energie niet uit
geput in weinig verkwikkelijke kra-
kcclcn om te weten wie nu eigenlijk
de zuiverste onder de zuiveren was.
Aalst heeft getoond, dat het ware ra
dikalisme ligt in het aanpakken, het
doorzetten van kleine dingen Uit dit
dagelijksch gewroet zijn de schittc-
rende inrichtingen gegroeid, waarop
de groep Aalst thans met fierheid mag
wijzen.
Mogen alle andere groepen tot het
zelfde inzicht kotnen.
Zonder organisatie, zonder een
dracht. zonder onderlinge verdraag
zaamheid cn tucht wordt het groot
sche monument, «lat wij voor Vlaan
deren willen optrekken, nooit meer
dan een nieuwe toren van dlabel. Dit
gemis aan verdraagzaamheid cn ver
trouwen. die tuchteloosheid zijn tot
nu t«>e Vlaatiderens sterkste vijanden
gebleken. Zij hadden als gevolg die
onderlinge vernietiging, waarop de
ware vijand met gekruite armen rus
tig kon toezien.
Aalst heeft begrepen, «lat het niet
genoeg 1- steeds de radicaalste
Vlaauisch-Nationale ideën te verdedi
gen. doch dat men ook de kracht moet
kweeken om het radicaalste op tijd en
stond aan te pakken.
Men heeft daarbij niet vergeten dat
de strijd gevoerd moet worden met
menschen, cn dan nog Vlaamsche
menschen. dat er dus een zekere soe
pelheid moet toegestaan worden in
het bevechten van hetrflRie doel. De
echte, de gezonde eenheid ligt immers
in het beginsel, «lat al deze onze strijd
broeders zijn, die «le volle«lige eman
cipatie van Vlaanderen als hoofddoel
stellen van hun streven, «lie geplaatst
voor een conflict tusschen België cn
Vlaanderen, onmiddellijk voor Vlaan
deren optreden, al bcteekent dit nu
ook den dood van België.
Tactische verschillen kunnen deze
eenheid niet breken en zullen dit ook
niet. wanneer in de hoofdkwesties een
officieel standpunt kon ingenomen
worden dat op degelijke en organisa
torische wijze wordt bepaald. En waar
zou dit nu beter kunnen gebeuren, dan
in een centralen raad. <>f oen Raad van
laanderen, of in een Vlaamsch-Na
tionale raad. of hoe men het ook noe
men wil. die dc verschillende fracties
van liet Vlaamsch-Nationale leger te
samen snoert. De aldus ontstane uiter
lijke tucht, die no«^t toelaten zal het
front tegen den vijand te verbreken,
moet daarom de innerlijke vrijheid
niet vernietigen. Deze mag cn zal een
uitweg vinden in den genoemden raad.
Wat men noemt het gezeur van men
schen met versteemlc idcèn en een
verbitterd hart. zal dan cok wel weg
sterven of zal men in ieder geval on-
gest«x»rd kunnen voorbij stappen.
Leve Aalst
I)R. J. A. SPINCEMAILLE.
Den Haag. 30 Mei 1928.
Het is een van de grootste verdiens
ten van het activisme geweest, dat liet
den vijand van Vlaanderen heeft er
kend en het voor ie«lereen dunlelijk
heeft gemaakt, dat België zoolang het
zijn staatkundig «hiel blijft, Vlaande
ren tweetalig te maken 0111 een eenta
lig Fransch sprekeml België te berei
ken, de onverzoenlijke vijand van
Vlaanderen is.
België heeft «le inrichtingen van het
activisme. a. de Vlaamsche Univer
siteit en de Vlaamsche Ministeries,
met één pennetrek afgeschaft, niet
omdat zij met de toestemming der
Duitsche bezettende macht waren ver
krijgen, maar omdat zij dc Belgische
staatsidee, waaraan Vlaanderen moet
worden opgeofferd, bedreigden.
Het gebouw van den jongen Vlaam
schen Staat, door de Activisten met
reusachtige krachtinspanning voltrok
ken. werd omvergehaald met dc laffe
goedkeuring der Vlaamsche Bclgicis-
ten. Door hunne schuld heeft Vlaan
deren niets dan wrange vruchten van
den oorlog geplukt.
Alleen het Vlaamsch Nationalisme,
waarvan de fiere vlag op de puinen van
het activisme wappert, kan Vlaande
ren nog redden. d«»or onverzettelijke
wilskracht, stevige inrichting. l>r«»e-
derlijke wilskracht, stevige inrichting,
broc«lcrlijkc eendracht, durf en strijd
vaardigheid.
Al deze eigenschappen bezitten de
Aalstersche strijdgeiuwtcn, waarvan
wij den hoopvollcn vooruitgang met
levendige belangstelling gadeslaan cn
die wij. ter gelegenheid van dc inhul
diging van hun Vlaamsch Huis, harte
lijk gelukwenschen.
Middelburg.
P TACK.
