De Vl.-ftSationalisten i De rol van het Davidsfonds
Tolk der Kristene Volkspartij-Viaamsche Front P. V. N.
0,30
0,30
Als er op dit oogenblik geen 103 stemmen tegen 84 in de
Kamer gevonden worden voor den zesmaandendienst, dan
is het omdat de katholieke demokratische vertegenwoordi
gers, die zich op hun Congres van 30 Oktober 1927 voor
den zesmaandendienst hebben uitgesproken, niet vrij ge
noeg zijn om hun gegeven woord te houden.
De Kristene Vlaamsche Werklieden en katho
lieke Vlamingen zullen de konklusie trekken in
1939.
en de hervorming van het Belg. leger
Uit onzen Pijlkoker
57 J&argang, N' 2467 WEEKBLAD Zondsg 29 Juli 1928
Waar-huid ons «vapon
ft achtv aardig hold ons dool
Stichter Pieter Daens
PRIJS
per nummer ij
ABONNEMENTEN
Per jaar 15,00 fr. per 6 maand 7,50 fr.
•p Toorhsmi b«(aJtlh«Lir
abonnementen op alle poetkantoren, buitenland port meer.
REDAKTIE HoofdopetcllerK> L. Van Opdenbosch,
Volksvertegenwoordiger. Postchek 93175.
BEHEERS. M. Drukkerij Volktverbeffins:
14, Onderwijsstraat, 14, Aalet. Telefoon 188
ANNONCEN
De prij» der «nnoncen wordt bepaald bij overeenkomst.
Voor alle Inlichtingen wende men rich ten bnreelc.
PRIJS
per nummer
M. VAN HOECK, katholiek VI. demokratisch Kamerlid, verklaarde in de Gemengde Militaire
Kommissie
de demokratische elementen van de rechterzijde en van links zullen zich ook ter gunste van
de zes maanden hebben uit te spreken.
En als zij het niet doen, zulten zij de plaats hebben in te ruimen van dezen die willen en in
geweten kunnen voldoening schenken aan het verlangen der bevolking.
Ziedaar hoe het vraagstuk zich stelt in het Vlaamsch gedeelte des lands; misschien stelt het
zich onder een anderen vorm in het Walenland
Ik ben in staal u de namen te geven van 103 der 187 Kamerleden aan wie de kwestie van de
diensttijdverkorting zal worden gesteld, ik zeg meer van de verkorting tot zes maand Ofwel zullen
zij weigeren en hun mandaat neerleggen, ofwel zullen zij zich bij den duidelijk uitgesproken wensch
aansluiten. En indien zij het niet doen, zullen anderen het doen in hun plaats.
Open brief aan den alg. Secretaris, den heer Amter.
Een van de cnormste ongerijmdhe
den om geen ander woord te ge
bruiken die volksvertegenwoordi
ger Van Schuylebcrgh ons, nationa
listen, voor de voeten heeft geworpen,
bij onze polemiek rond de militaire
regeringsvoorstellen, is wel de vol
gende
«Wat wilt gij. nationalisten u be-'
kommeren om de verdediging van llel-
gic Uwe kreet is «Voor 't Belgieks-
kc, nikske
En die brave snul dacht dat hij een
argument gevonden had
Als België te zijner verdediging bij
den aanstaanden oorlog geen beroep
deed ook op de Vlaamsche Nationalis
ten, een beroep doen is een zachte
manier van spreken, dan zou de mi
litaire wcttenboel óns inderdaad al
heel wat minder interessceren.
Maar België schijnt niet geneigd
een ons Vlaamsch kanonncnvlccsch tc
laten out-mappen".
Zelfs Vlaamsche Nationalisten die
beslist 'onwaardig waren dienst te
doen in het roemrijk Belgisch leger,
van wie de legeroverheid zelf moest
toegeven dat ze waren «moralement
inapte» om officier te worden, zelfs
nationalisten van dat slag als onze ver
eerde vrienden Wies Moens en Pol
Beeckman kregen toch een Belgisch
soldatenpak op den rug.
Dus hij den aanstaanden oorlog zul
len alle Vlamingen, ook de nationalis
ten de eer en het genoegen hebben te
bloeden voor bet Parijsche moeder
huis en zijn Belgische succursale.
Tenzij... maar dat is een andere ge
schiedenis.
Ik heb drien zoons, de legerwet die
liu uitgewerkt wordt, zal mogelijks
een grooten invloed uitoefenen op hun
leven en misschien draagt deze wet
hun dood in hare bepalingen en ik,
hun vader, zou het recht niet hebben
het mogelijke te doen om dat onheil
van mijne kinderen af te weren
Ge moet Van Schuylenbergh heeten
om zulke ongerijmdheden 't woord
is veel te zacht uit te denken.
Wij, Nationalisten, hebben ons niet
laten uitkoopen om ons volk uit te
leveren als Senegalcezcn ter verdedi
ging van het verdrag van Versailles.
Dat is een eerste reden waarom wij
ons wel interesseeren voor de leger
wet.
Er is een tweede reden.
En hier verwijzen we m. Van Schuy
lenbergh naar het veelbesproken ar
tikel «La question militaire et la com
mission mixte» verschenen in de Re
vue beige van 15 April 1928.
Volgens de schrijvers van dit artikel
hoofdofficieren van het Belgisch
leger wil de stafoverste «de rol van
ons leger slechts onder oog nemen als
diegene van een strategische voor-
vao oen «detachement» ten
voordeelc van de geallieerden wer
kend (blz. 119).
jtQiii den oorlog te winnen overeen
komstig de klassiekt regelen, rekenen
zij (de ontwerpers) in voornaamste
orde op de geallieerden waarvan wc
overeenkomstig 't princiep van 't
éénc kommando van in vredestijd
de ondergeschikten zouden worden in
militair en de vassalen in politiek op
zicht». (blz. 119. Onderlijning van ons)
«...het valt op dat we aldus onze
rechten en plichten van vrij volk zou
den opgeven. "Ui in voornaamste orde
ilc verdediging van ons grondgebied
toe tc vertrouwen aan geallieerden
die. geen het minste belang hebben als
verdedigingspositie onze Öostergrens
te nemen maar die. integendeel, zoo
als gcn'CJ'aa^ Gallet het in de gemeng
de militaire J^mmissie zelf gezegd
heeft, een kapitaal belang" heM>en den
oorlog in België te houden.
«Het aandringen en de haast van
onzen Staf om niet alleen de forten
van Luik maar ook die van Namen en
Antwerpen in staat te stellen, zou zich
verklaren, door den wensch der geal
lieerden om den beslissenden slag te
leveren op een stelling gaande over Ci
vet. Namur en ANTWERPEN, die ze
als zeer sterk beschouwen en voldoen
de van hun eigen grondgebied verwij
derd om dit te beschutten tegen in
vallen». (blz. 111. Onderlijning van
ons).
Laten we deze beschouwingen
ecnigszins commentarieeren.
De vaders van de nieuwe wet zien
in het Belgisch leger dus nog alleen
een voorhoede van het Fransche leger.
Dit Belgisch leger zou dus niet meer
tot opdracht hebben de bescherming
van het Belgisch grondgebied, maar
de voorbereiding van de overwinning
«Ier Fransche legermacht.
Ook een deel van ons Vaderland.
Vlaanderen, zou aldus ten tweeden
inaie worden prijs gegeven aan de ver
woesting oin den oorlogsgeesel uit
Frankrijk te houden
Denkt m. Van. Schuylenbergh niet
nalisten kan interesseeren
Antwerpen. Mechelen. Leuven, drie
belangrijke historische Vlaamsche ste
den zouden opgeofferd worden om
Parijs te beschermen en m. Van
Schuylenbergh vraagt
«Wat gaat u, Vlaamsche Nationalis
ten. dat aan?»
Maar er is nog meer.
We vestigen de aandacht op dezen
zin: «we zouden van in vredestijd de
vassalen worden in politiek opzicht».
België, militaire en politieke vas-
saal van Frankrijk, dat beteekent voor
Vlaanderen versterking van de Bel
gische verfranschingspolitiek in Vlaan
deren.
En het dom gezicht van Van Schuy
lenbergh staat vol vraagteekens en
met een idiote glimlach stelt hij de
vraag: «Hoe kan dat om Gods wil de
Vlaamsche nationalisten interessee
ren?»
Maar dat is nog bijlange niet alles.
Wij. Vlaamsche nationalisten, zijn
toch ook ntenschen. zou ik meenen, en
leden van de Europeesche gemeen
schap.
Als menschen en als leden van de
Europeesche gemeenschap zijn we te
gen de herhaling van de verschrikke
lijke moordpartij van 1914-1918.
Welnu waar gaat Europa naartoe
met al zijn nieuwe militaire verdragen,
met zijn hernieuwden bewapenings
wedloop?
Regelrecht naar een nieuwe slach
ting. die voor de Europeesche bescha
ving noodlottig kan worden.
We bevelen aan den h. Van Schuy
lenbergh de lectuur aan van een arti
kel van René Johannet «A la recherche
de l'Europe», verschenen in de Revue
de Paris van 15 Mei 1928.
Ik geloof niet, dat hij René Johan
net zal kunnen verslijten voor een
Duitschgezinde en zelfs niet voor een
minder betrouwbaar Eranschman.
We geven een paar citaten.
«Men heeft nochtans het gevoel dat
er vveinjg zou noojjig zijp opdat deze
naties zich weer beginnen te verscheu
ren voor een beuzelarij. Men heeft
eveneens het gevoel dat deze keer de
ramp onherstelbaar wezen zou. Het
spel der «alliances» dat Montesquieu
met reden als een der afdoenste oor
logssymptomen beschouwt woedt hef
tig. De Volkerenbond is zeer dikwijls
slechts een voorwendsel tot geheime
onderhandelingen. Men put zich uit
aan tijdrekeningen. De hurcelcn van
Geneve hebben berekend dat in 1940
de mannelijke bevolking van twintig
tot dertig jaar verdubbeld wezen zal
in Italië als in Duitschland, terwijl ze
in Frankrijk slechts met enkele pun
ten zal gestegen zijn. Onnoodig te her
inneren wat het jaar 1935 aan voor
zeggingen heeft. Welke bekoringen!
Óp oogertfcük dat Europa zal be
hoefte hebWt aan het ijzeren keurs
lijf van het koelste verstanq, van het
meest vaste gezag, van de strengste
traditie, op een oogenblik dat de dag
orde zou moeten zijn: voorzichtigheid,
Waarde heer Amter.
U weet al dat ik het Davidsfonds
geen al te goed hart toedraag: voor
den oorlog onderlijnden wc de kritiek
van Karei Van den Oever z.g, reeds
niet applaus, gedurende den oorlog
hebben we dan dat oud voos ding
tegen Vlaanderen zien ijveren en onze
vijandige houding werd door liet na-
oorlogsch gedrag van dat «goed werk»
zeer weinig gemilderd.
Toch heb ik me nog eens laten over
reden om een feestzitting van het Da
vidsfonds hij te wonenenkelen van
mijn vrienden hadden zich laten lijmen
door zoete woordjes tusschen vier po
gen en waren lid geworden.
7.ij beweerden dat mijn kritiek geen
steek meer hield, dat het Davidsfonds
van de dwalingen zijns '.veegs terug
was gekeerd en werkelijk geworden
Vlamingen.
Ik heb mijn misleide vrienden nooit
geloofd, mijnheer de secretaris.
Ik ken den toestand te goed in m'n
arrondissement om niet te weten dat
het Davidsfonds is en wenscht te blij
ven een min of meer gecamoefleerde
partij-instelling.
Willen we voorloopig de toestand te
G'sbergen even ontleden.
Van alle eeuwigheid bestaat een be
stuur.
Door coöptatie «vernieuwt» dat be
stuur zich zelf.
Aan het hoofd prijken sinds onheug
lijke tijden de deken, de principaal van
het college, de superior van de Jose-
phieten.
Niemand van ons heeft te Cr'sbergen
zoo'n wonder iets als een Vlaamsch-
gezinden deken gekend.
Iedereen weet dat de «orde» der
Josephieten uitblinkt boven alles en
allen door hare franschdolheid kwade
tongen beweren zelfs dat de «leeraars»
in dezer colleges hun gebrek aan ken
nis vergoeden door een lS-karaatsche
franskiljonnerij.
De superior van zulke onderwijsin
richting zetelt in het eerebestuur van
een Vlaamsch cultuurgenootschap.
Blijft de principaal van het college
en den dag waarop de hoed van een
Vlaamschgezinden principaal van G's
bergen wordt geexposeerd ga ik er
naar kijken.
Dat is het eerebestuur van het VI.
cultuurgenootschap.
Blijft het bestuur.
Aan het hoofd een-katholiek partij
politieker.
Voor dezen, de h. V. Dierickx, oud-
vulksvertegenwoordiger, tot voor en
kele wek.n nog lid van het bestuur. 1
TT Iij was nog bestuurslid van do af-
jlccling G'sbergen toen hij zijn hespot-
dijken anti-aiunestie-brief publiceer- j
ik- in de Libre Belgique.
Niettegenstaande het Davidsfonds
oor amnestie was uit gekomen, heelt
Jioch het hoofdbestuur noch liet he- I
I-tuur van G'sbergen den li. Dierickx I
dankte u in komisch-uitbtindige woor
den en na u stelde hij den tweeden
spreker voor en bedankte hom even
eens in dezelfde komisch-uitbundigc
taal alhoewel tl btiden mekaar zoo ont
roerend schoon Tegengesproken had
«Het Davidsfonds buiten en boven
de politiek» had ti geijverd.
En toen kwam die brave boerenin-
genieur dat boomke. lijk de h. se- 1
crctavis van aidecling G'sbergen hem
noemde en Hapte «laar een boeren- j
meeting uit zijn botten dat ik conipas- j
si-.- kreeg niet u. mijn armen meneer
en rog voorzichtigheid en altijd voor
zichtigheid. levert Europa zich over
aan de slechtste verdeelingspassies,
ziet inbegrepen af van de een
dracht die alleen Europa redden kan.
«Het Westen heeft slechts noodig
beschermd te worden tegen zich zelf.
maar op dat gebied is de ramp nakend
en dreigt ze verschrikkelijk te worden
Men moet nochtans niet wanhopen
voor de taak wanneer men de uitge
strektheid ervan beschouwt... Een
verwezenlijkte vooruitgang, bijvoor
beeld op militair gebied met de af
schaffing van den verplichten dienst
tijd. zou elders onmiddellijk en gunsti
ge terugslag hebben...»
En terwijl over heel Europa zulke
waarschuwende stemmen opgaan i\
een kleine Staat als België, die eerst
j en meest gebaat zou zijn bij de uit -
i schakeling van het oorlogsgevaar, bc
zig otn zich in den dienst tc stellen van
een groote imperialistische Staat als
j Frankrijk.
En dat zou ons. Vlaamsche Natio
nalisten, niet interesseeren.
Men moet een geperfectionneerde
steenezel zijn om zulken onzin uit te
kramen
Verplicht ontslag te nemer
j Na voorzitter Dierickx is gekomen
oorzitter J. Van den Daelcn. kath.
provincieraadslid. Van dezen laatste
jegt men dat hij Vlaamschgezind is.
Een sympathieke jonge man is hij ze
ker. maar ik weet niet best welke zijne
huistaal is.
Als secretaris fungeert, eveneens
sedert onheuglijke tij.len. een leeraar
Xift het college die doorgaans
gflaamsi-hgeziiid is
vest van he'. bestuur i» coöptatie,
.-chap liet "tl; 'iiYo toch doEr V.ii'n vrien
den meetronen naar die vergadering
•A»ar meneer Amter. zou spreken.
U zou perdes over «le inrichting van
x.£l Davidsfonds, huiten en boven de
•olitiek. lijk men dat in Vlaanderen
'öo> plechtstatig-onjuist zegt. spreken
n. altijd volgens mijn vrienden, ik zou
u eens de proef op de som heldjën
•at mijn kritiek werkelijk verouderd
mi uit «len tijd was.
Ik ging dus naar uwe feestzitting
ér gelegenheid van 11 Juli.
Buiten het twintigtal nationalisten
lie met me waren meegegaan uit
nieuwsgierigheid, waren er voor die
feestzitting diep in de vijf en twintig
)avidsfondsers opgekomen.
Toen ik naderhand uit uw mond
mijnheer Amter. vernam dat er in dc
afdeeling* G'sbergen bij de 600 leden
Warén, dan heb ik niet zonder eenigc
-rhamperhcitl op de bewustheid van
georganiseerd VI. cultuurleger ge
dacht.
Papieren organisatie, mijnheer Am
ter.
Met 30.000 van zulke leden is en
t uw Davidsfonds ten eeuwigen
lage een dooie boel.
Ik heb aandachtig geluisterd naar
uw betoog, meneer Amter en vooral
deugd gehad van uw voorzichtig-ge-
doseerde guldcnsporensche inleiding.
L' moest zoo iets publiccereti. als
modèle de genre.
Ook de lengte van uw slot over het
a-politieke van de Davidsfondsorgani-
satie hebben we gewaardeerd.
Ook hier is dc wil goed. dacht ik cn
die meneer Amter bedoelt gewis het
beste, maar het vleesch is krank en ik
bezag de overheidspersonen op de
eerste rij.
Weet u wat, meneer Amter! Die
dikke menschen daar van voren heb
ben u dat alles zeer braafjes laten
voorlezen, maar pr«>beert nu eens van
uit uw hoofdbestuur te Leuven dat
oth te zetten tot werkelijkheid: ik wed
voor al wat ge wilt, dat eer het jaar
om is, dat het hoofdbestuur zal gezui
verd zijn van de aanwezigheid der hee-
rén Amter en Boon.
De dikke buiken of als ge wilt, de
ik genoemd de grosses
li Vlaanderen de haas
praten, maar fnogen
En terwijl die
verhoog met d
gisch Vlaamse!
heel het zaaltje
zitten aan i
ukkclaar daar op het
i brei van zijn Bel-
slechtsprekendheid
vermorste, heb ik er
een in wezen
i.iiiii
cn werkelijkheid Vlaamsch cultuur
genootschap in Vlaanderen zou kun
nen jirestccren.
Maar dan geen cultuurgenootschap j
opgevat ah «goed werk», verstrekken- j
dc wat men in sommige kringen «dc- j
gelijke» on ook wel «deugdelijke» loc- j
tuur noemt, geen «goed werk» onder
de protectie van meneer pastoor.
Lijs het >avid<fon cv i*. kan het
erfzonde uitw isschenïïetts eiï i»TtjTt
een legaat uit den treurigsten lijd van
«le VI. Beweging en al de lofwaardige
pogingen van een overigens zeer ver
dienstelijken secretaris zullen daar
weinig aan veranderen.
Mijn waarde heer Amter. in West-
Vlaanderen waar het Davidsfonds om
z.cggens niet bestond, hebben de iia-
lionlistcu zich op enkele plaatsen voor
de taak gespannen.
Ik.verneem met genoegen dat hier
cn daar het Davidsfonds er tegenge
werkt wordt door wat men ge woon-
heidshalve de geestelijkheid noemt
dat is zeer goed'nieuws voor het Da
vidsfonds.
Kon dat overal over heel Vlaande
ren «eens het geval zijn: het Davids
fonds zou een derde min leden tellen,
maar het zou leven en ei zop iets van
uitgaan.
Nu gaat er niets van uit noch uit
zijn boeken, noch uit de rest, dan
récuwreuk.
Alles negatieve kritiek, ..zult u me
laten opmerken heer secretaris.
Misschien, maar als onze vrienden
uit West-Vlaanderen mede zullen heb
ben ondervonden dat vijf jaar kunst
matige ademhalingS|K>gingen een lijk
niet t.>t het leven kunnen wekken, dan
zal de tij«! voor ons gekomen zijn en
intusSchen ook de mogelijkheid om
een eigen Vlaamsch cultuurgenoot
schap te stichten naast en als volledi
ging van onze andere organisaties.
A. D'HAESE.
pezzi grossj o
légumes zijn
Jullie moge
niéts doen.
Jullie moge
verknopen op
met een Jtoobl
H. Deken» en den
1 even de
raarde dat
buiging. e«
t zingt
bestuur, dat handelt dwars t
cn letter van uwe theorie.
theorie
<7 E.
in bet
cr Amter, ter
aan den gan
Och.
wijl dc tweede s:
w.is heb ik bc
naar U om te zien of u kon blozen
la. die dikke buiken zijn niet altijd
jbnder humor, mijn arme meneer dc
secretaris.
Maar wie ik incest bewonderd heb
lat was de secretaris van de afdecling
(VslK-rgeii hij stelde u voor en be-
Ongevallen die konden vermeden
worden.
De zandige streek rond Beverloo
is dat gedeelte van ons land waar het
itt den zomer het heetst, in den winter
het koudst is. Men ?>eseft welke tro
pische temperatuur er nu heerscht, nu
men aan dc zee, waar dc bries noch-
tans het koelste is. met zichzelf geen
Kolonel De Voninck. bevelhebber
van het 3* regiment jagers tc voet,
dat nu te Beverloo kampeert, schijnt
niet te begrijpen dat dc warmte doo-
delijk kan zijii. Hij beval dat een wa
ter gelegenheid van de erkenning van
nieuwe officieren en reserve-officieren.
Plechtigheid <Lic geheel overbodig is.
tin regiment kwam. na dc mening
van den dag naar de opgegeven vcr-
lb
35 mi-
artne;». enz., voor de kolonel, voor het
vaandel, voor de Rrabangnnne en voor
nog veel andere aken. De soldaten
kregen zoowat 65 maal het geweer,
door «le bajonet verzwaard, op de
schouders te heffen, tc bieden en weer
neer te zetten
Elf jongens vielen cr bij neer. Ka
meraden brachten enkelen naar het
kamp terug, anderen moesten op
draagberries vervoerd worden.
Als geen enkel soldaat bezweek, is
het waarlijk niet dc schuld van kolo
nel De Coninck.
Jaarbeurs van het Vlaamsch Econo
misch Verbond.
De plechtige opening der Jaarbeurs
in de stedelijke feestzaal te Antwer
pen i> bepaald op Zaterdag 11 Augus
tus om 4 uur *s namiddags. Een groot
aantal firma's uit de provinciën Oost
en est Vlaanderen. Brabant. Lim
burg en Antwerpen zullen er aan «leel
nemen, benevens drie firma's uit Ne
derland.
De katholieke onderwijzers aan bet
adres van M. Marck en Co.
In een artikel «Retnembre» schrijft
onder meer «Onze Gilde», orgaan van
Ie Katholieke Onderwijzersgilde van
\.\jw r«»eiv. (Vre-V... "«-zifter* lJ "i-rtf
«Aldus zien wij alleen maar de me
nigvuldige communiqués en de «x» au
diënties bij minister Zoo en z«>o en
andere personnages. Wat heeft het ge
holpen? Heeft het aarde aan den dijk
gebracht J>nt er nog steeds eenvou
dige lieden te vinden zijn. «lic meenen
dat de perekwatie ontstond onder den
druk der gesyndikcerde onderwijzers-
groepeeringen van velerlei kleur cn
mcening, dat er n««g menschen zijn die
zulk een apekool slikken, moet ons
verheugen, want bij hen werd het goe
de geloof nog niet uitgemoord. I)e re
geering heeft gehaitdeld naar haar
eigen plan, dat een noodzakelijk ge
volg is van haar eigen stabilisatiepro
ject. ic de actie van de haute finance
volgde, weet. wat voor ons onder
wijzers. kleine burgers, die betrouw-
vol hun spaarcenten aan den Staat toe
vertrouwden, de stabilisatie te betee-
kenen heft. Toen /.wegen we omdat er
geschermd werd met redding en heil
van het land. Voor de tweede maal
worden wc op hetzelfde altaar geof
ferd. En wat zal het helpen? Weten
de jonge onderwijzers welke offers de
nieuwe militaire wet van hen vergt?
\V eten allen hoe groot de sommen zul
len ziin door het nieuwe wetsontwerp
verslonden
t Is te laat den put te vullen als 't
kalf verdronken is. Uit bittere erva
ring wete ieder voortaan zijn nut te
trekken. Onze vertegenwoordigers,
«mze leiders, moeten weten dat in *t
vervolg de belangen van hen, wiens in
tresten ze verdedigen, niet meer mo-
gen opgeofferd worden aan het «non
nossumus» van 'n «union sacrée» of
haar eerste minister Met menschen
die steeds den mond vol hebben van
onderwijs en onderwijzer, maar met
«hotcr bij den viseh» niet te spreken
iin. is onze actie niet gediend».
Zonder geestdrift.
Donderdag 19 Juli vergaderde de
Middenraad van het Algemeen Chris
ten Wcrkersverbond.
De Standaard geeft aldus verslag:
«Na dat verslag was uitgebracht
over politieke actie in de Waalsohc
arrondissementen en over het inter
nationaal kongres te Keulen, werd een
bespreking gehouden over de leger-
k west ie. De legeront werpen van «le
Regeering worden aanvaard. DOCH
ZONDER GEESTDRIFT
De vergadering strm«le in met «le
uitleggingen welke door den h. Poullet
werden verstrekt.
I «mi slotte sprak de h. Hcyman over
«te socialistische obstructirpolitiek en
beslis. de vergadering een aktic tc
"i cn tegen de aanvallen en ver«facht-
m.ikmgcn van «!r socialisten cn van
di Viaamtche Nationalisten.
De bespreking verliep in een serene
en hoffelijke stemming».
Jkior da: verslag weten we nu toch
«lat de Katholieke Dcmokraten en Vla
mingen hun princiepen verloochenen,
z.«in«lcr geest'lrift.
