lij iisl Canoras uii bi üaih. 01. Laodshonn
818, Kaliiolieli Ulasmscie Landslood
WEEKBLAD
Tolk der F isfcene Volkspé "i j-Vlaarnscht Front P. V. N.
0,30
0,30
De katholieke demokraten MOETEN de legerwet stemmen, omdat België, de
belgische partijen en de belgische legerstaf met handen en voeten gebonden zijn aan
Frankrijk door het geheim Fransch-Belgisch militair verbond.
Ze beginnen bet te zien.
Verkocht aan Frankrijk
Het failliet van het Minimalisme
r
1927
1928
Ook Hij zal braaf zijn
Antwoord aan volksvert. Vindevogel
r-. A
■-Xf
57 jaargang, Nr 2468
Zondeg 5 Augustus 1928
|D» Waarheid I» one vrapenj
^Rachtvaardlghold one doet*
'Stichter Pieter Daens j
l-avm. mmm
PRIJS
per tmrnsr.cr
ABONNEMENTEN
j.-jB- 15,00 iv. per 6 maand 7,50 fr.
cp roorheuU
>bonoementca op alio postkantoren. bultanland port meer.
REDAKT1EHoofdcptrtelhs, Vau Opcbaboach,
VolksvertegenwoordLf. r. PontCt<*>k 937 S
BEHEER: S. M. Drukke Volksverheffirj.
14, Orderwijftr-iiiV 14. e «1st. Tel-foop 188
ANNONCEN
Da prij» dor annoncen wordt bepaald bij overeenkomst
Voor alie inlichtingen wende men deb tea bturv
PRIJS
per tmmtnei
M. MATHIEU, socialist, sprak in de Kamerzitting van Woensdag 25 Juli aldus
Het Fransch Belgisch verdrag brengt zeer ernstige bezwaren mede. Er bestaat
geen land dat ik meer liefheb dan Frankrijk, maar het is onze plicht uitleg te vragen
Is o is lot eeuwig aan lit van Frankrijk verbonden Wij willen ons verweer inrichten
om ons grondgebied volkomen te vrijwaren De overeenkomsten van den legerstaf binden
ons aan Frankrijk Daarom heb ik het recht te verklaren dat de huidige ontwerpen afhan
gen van de overeenkomsten van den legerstaf welke het gevolg zijn van het FranschBel
gisch Verdrag, virmits h it duidelijk is dat krachtens die overeenkomstende verdediging
van Frankrijk aan Luxemburg toevertrouwd is.
Die uit'ating van iemand die zeker geen anti-militarist is en, zooals hij zelf zegde in
de Kamer, Frankrijk lief heeft, is van groote beteekenis.
Op 14 Maart 1928 zegde Daniel Vincent in den Franschen Senaat De
verdediging onzer Noord-Oostergrens, is zonder twijfel verbonden aan deze
van Beigië, maar we zouden toch, gezien den eerbied dien we hebben voor
-de Belgische souvcreinitcit, niet mogen bekend maken dat zooals een Bel
gisch generaal het heeft voorgesteld, een sector van het Belgisch grond
gebied in staat van verdediging te brengen
Op 21 Maart 1928, schreef «De Standaard» Het ligt toch voor de
hand. als de Franschc staf de verdediging van een deel onzer grenzen orga
niseert. zijn wij aan handen en voeten gebonden eer ons nog te beslissing
bij een gebeurlijk conflikt wordt gegund. En verder Welk soeverein en
onafhankelijk land droeg ooit een deel zijner, nationale verdediging aan een
ander op, zonder door het feit zelf in vassaliteit te vallen of tot ernstige
verwikkelingen met zijn buren aanleiding te geven
1i jdow '-*> m««mi JuH 'iy2S verklcsrde Je Bf&Jïfevnle in Sé commissie
vat» Landsverdediging, in aanwezigheid der heeren Poullet, Marck, an
Hoeck, Theelen, Van Cauwelaert, Van Isacker. Huvsmans «Om de dek
king onzer Luxemburgsche grens hoeven wij ons niet te bekommeren daar
zal het Fransche leger wel voor zorgen
De Belgische generaal Maglinse verklaarde in 1920, tijdens een der zit
tingen der gemengde Legercommissie, dat het invoeren van den zesmaan-
dendienst niet zou overeen te brengen zi'jn, met de verplichtingen ons op
gelegd door het militair accoord met Frankrijk.
De vassaliteit van België waarin ook laanderen ligt tegenover
Frankrijk moet dus door het stemmen der militaire l.egerontwerpen be
stendigd worden
Daaraan zullen medehelpen door hunne goedkeuring en hunnen steun
die een verraad is jegens Vlaanderen de zware trekpaarden van het
Ylaamsch-Belgicisme in de Kamers.
Het woord is aan Pater Valerius Claes van den Kath. VI. Landsbond
TE GENT
In dezelfde zitting heeft Volksvertegenwoordiger De Backer de vinger op de v\ondt
gelegd. Sprekend over het Fransch Belgisch militair verbond, verklaarde hij wat volgt
Met de medeplichtigheid der Vlaamsche groep staan wij voor Fransche wetten
Door hare schuld zal het Vlaamsche bloed vloeien op de Belgische slagvelden. Ondanks
a' uwe beweringen zal Vlaanderen het kinderlooze Frankrijk moeten beschermen.
De uitlatingen van de generaals Maglinse en Galet hebben den indruk gelaten dat
Frankrijk rekent oo de kloeke borsten van onze Vlaamsche jongens.
Zij die zich reeds in Le Havre aan Frankrijk hebben geketend, kunnen niet anders
handelen. Doch Vlaanderen rekent op de katholieke democraten. Het vraagt dat zij hunne
beloften zouden houden
Heeren democratentoont nu door daden dat uwe beloften ernst waren. In plaats van
een stap te zijn naar vermindering der militaire lasten, beteekent het ontwerp eene voor
bereidingtot een nieuwen oorlog.
De stam der Vlaamsche beweging
splitst zich in twee hoofdtakken.
Zij die logisch doordenken en het
luid. p durven verklaren dat ze noodig
hebben een eigen staatsvorm als mid
del tot eigen nationaal leven Dat zijn
wij. de nationalisten.
En daarnaast zij, die 0111 allerlei re
denen niet logisch doordenken de
taalbewcgers, de taalgrievisten.
Om allerlei redenen
1. Zij die niet DURVEN doorden
ken gebrek aan moed verscholen
achter voorwendsels van taktiek. de
naieven <lie dachten:*«We zullen Bel
gië bedotten en de politieke zelfstan
digheid zal de rijpe vrucht zijn van het
verwezenlijkte minimumprogramma».
2. Zij die niet KUNNEN doorden
ken: gebrek aan Vlaamsche gaafheid,
doorkankering van Belgicisme.
Die twee categorieën zijn we ge
woon te bundelen onder den naam
minimalisten of Belgicisten.
In waarheid zijn de twee gebreken
gebrek aan moed en gebrek aan
Vlaamsche gaafheid doorgaans
voorhanden in dezelfde individuen.
Onze taktiek der waarheid.
Tegenover de taktiek der lafhartig
heid en der verminktheid hebben wij
van meet af aan gesteld de taktiek der
waarheid.
Onze leus was en is: alleen de waar
heid zal ons verlossen, omdat alleen
het luidop verkondigen der waarheid
een opvoedende waarde kon en kan
hebben bij nis diepgezonken volk.
Om deze waarheid hebben we niet
alleen in België, maar ook in Vlaan-,
deren d de spitsroeden van den
haat geloopen jaren lang
Maar ook in de donkerste uren van
Vlaanderens middernacht hebben we
geloofd in de kracht van de waarheid
en het activisme, dat ons die waarheid
bracht, hebben we nooit verloochend
En nu. na een proef van haast tien
jaar gelooven we niet enkel, maar
eten we tevens, geleerd door de prac-
tische ervaring, dat alleen de waarheid
den stevigen onderbouw kan leveren
voor werk van duur dat eeuwen kan
trotseeren.
Alleen de waarheid kan moeder zijn
van waarachtig leven.
In waarheid, heeft deze taktiek der
waarheid, niettegenstaande alle schijn
tegen de waarheid was. de nakende
verlossing voorbereid van ons volk.
omdat ze tienduizenden volksgenooten
heeft heropgevoed t<>t volwaardige j
Vlamingen.
Ja de taktiekers der lafhartige slim-
migheid hadden zich gouden bergen
beloofd van hun behendigheid niet 1
misprijzende meewarigheid hebben ze 1
gesproken over onze jeugdige onbe-
suisdheid.
Nog zijn geen tien jaar verloopen
en de spotetdne glimlach is van hun
hooghartige aangezichten verdwenen
zij zijn de betaalde lakeien geworden
van het Belgisch regiem, wij zijn vrije
Vlamingen.
Onze taktiek der waarheid blijkt de j
eenig-goede te zijn.
Hunne taktiek der lafhartigheid is
jammerlijk in gebreke gebleven
De waarheid alleen kan strijdlust
verwekken.
Zii zijn niet geslaagd omdat ze niet
konden slagen.
Eerste reden waarom ze niet konden
slagen
Omdat ze laf waren hebben ze de
eid verloochend maar uit dezelf
de lafheid ontspruit hun vrees voor
den strijd.
En strijd alleen kan zege schenken.
Alleen deze Germanen, die den strijd
nooit waren ontweken, hadden toe
gang tot <!e Walhalla, de halle, de he
melzale waar het welig was om zijn
Alleen aan de op het slagveld man
haftig gesneuvelde mahomedanen, bc
looft de Koran het vreugdevolle ge
zeischap der liefelijke heineldochtcrf
Ook onze christelijke hemel wi
stormenderhand worden ingenome;
men komt er niet in op kousen e)
schoenen langs dc breede overlon»
merde lanen van wellust en vertnaalj
En in het leven zelf is voor gee
volk eenig Aardsch Paradijs te here
ken <>p kousen en schoenen.
Strijd, stoute strijd, alle levens
krachten opeischende, strijd op le>
en dood, beukt de poorten open
verdrijft deft engel ipct ;>ct vln uir.i
ue zwaard
Het minimalisme wilde op kouse
en schoenen naar het beloofde lan
van de geestelijke zelfstandighei
wandelen: zijn bekenners zijn blijve
zitten aan de terrassen van de kaber-
doeskes langs de baan, in de gemakke
lijke zetels van ministers, burgemees
ters en beheerders van naanilooze ven
nootschappen.
Ze kennen geen drift, geen hart.
tocht van strijd, hoe zouden zc 1. t
leven baren?
Omdat ze niet hebben durven zeg
gen klaar en duidelijk wat Vlaandere:
noodig heeft om te leven, omdat z«
voor dat levensnoodzakelijke niet alle'
goed en bloed, hebben te pande ge
steld, daarom zijn ze niet geslaagd.
Alleen wie diep durft te graven i;
den ondergrond van het menschelijk
gemoed, woelt de bronnen bloot vatv
kracht, geestdrift en offervaardigheid
De tegenstrijdigheid van het
Belgisch-Vlaamsch minimalisme.
En nu de tweede reilen, voortvloei
end uit de eerste
Omdat ze bang waren voor den
strijd, hebben ze het onverzoenbare
willen verzoenen België en Vlaande
ren water en vuur.
Uit lafheid hebben ze den Belgi
schen eenheidstaat onaantastbaar, hei
lig verklaard en dan toch Oh! sanc-
ta simplicitas in dezen eenheidstaat
Vlaanderen geestelijk zelfstandig be
weren te maken.
Als ons volk klaar zag er. de. on
noemlijke dwaasheid bevroedde van
het minimumprogramma, de kinderen
zouden gichelen, de vrouwen zouden
schateren, de mannen zouden davc-ren
van het lachen, heel Vlaanderen zou
zich keeren en draaien, wentelen van
het lachenvan de Noordzee tot de
Maas zou er zulke vloedgolf van ge
lach opsteken, dat heel Europa door
zooveel gezonde lachlust geprikkeld
mee zou dreunen van het homerisch
gelach.
Twee talen en culturen gelijkbe
rechtigd in écnzelfden ceotralistisch-
gebouwden Staat, twee zielen in écn
lichaam het is om de stuipen te krij
gen van het lachen, als men het bouw
plan van deze Babelsche architecten
onder het oog krijgt.
Ze konden niet slagen omdat dat
gene, wat ze beweerden te willen
vloekt tegen het leven zelf, omdat zul
ke rareteit nergens te bewonderen is;
in geen enkel muzeum. omdat het i>
de meest fantastische dwaasheid, die
ooit werd uitgebroeid in het hrein van
om het even welk pensionnair van een
gekkenhuis voor kwaa-zotten.
Ze kregen geen universiteit.
Een Vlaamsche universiteit betee
kent de eigen Vlaamsch-Nederland-
sche traditie uit de achterkeuken ge
haald en geleid naar den eerezetel var.
het huis. nu ingenomen door de vreem
de meesteresse, het Fransch, langue
de /hésion nationale, door de Fran-
sche cultuur, culture de cohesion na
tionale
Geen twintig jaar zouden verloopen
voor de in Vlaamsch-nederlandsche at
mosfeer grootgegroeide Vlaamsche
na'-tie zou grijpen, zou verplicht zijn
te grijpen, door haar weerom gezond
geworden Vlaamsche natuur, naar de
politieke zelfstandigheid.
België weet dat en stelt daarom te
genover den Vlaamschen eisch naar
cultureele zelfstandigheid, het hooger
belang van het Belgisch «vaderland»
en de minimalisten uit lafheid buigen
-voor dit vervloekt Belgisch belang en
zijn dankbaar om een Nolfbarak.
Ze krijgen geen Vlaamsch leger.
Omdat voor het voortbestaan van
België een Vlaamsch leger wellicht
iv .g gevaarlijker zou zijn dan een
Vlaamsche universiteit.
Bij het bestaan van een Vlaamsche
universiteit kan men zich nog een toe
stand indenken, waarin het centralis
tische België over genoeg macht be
schikt, genoeg materieele macht, om
altijd weer de pogingen van het gees
telijk zelfstandige Vlaanderen om ook
politiek elfstandig te worden, telkens
met geweld te verijdelen.
Een Vlaamsche legermacht zou aan
Vlaanderen zelf de noodige materieele
macht schenken om België neer te
slaan.
Laten we ons een oogenblik voor
stellen dat Brussel gek genoeg is om
ons goedschiks Vlaamsche officieren
en Vlaamsche legerdivisies te schen
ken.
Er komt dus een Vlaamsche mili
taire school naast een Fransche mili
taire school.
Ckeen element is ontvankelijker voor
nationalistische propaganda dan een
officierenmilieu.
Het zou geen tien jaar duren voor
heel het jonge kader van de Vlaamsche
legerafdelingen doortrokken zou ziin
van de gedachten en gevoelens die ons
bezielen.
Die jonge Vlaamsch-nationalistische
officieren zouden dus aan het hoofd
staan van Vlaamsche legerdivisies.
Deze jonge Vlaamsche soldaten zou
den een merkwaardig terrein zijn
waarin de nationalistische niilitianen
het zaad der nationale propaganda
zouden strooien.
Op zes divisies zouden er minstens
vier Vlaamsche zijn.
Niet België zou nog meester zijn
over Vlaanderen, maar Vlaanderen
over België.
En België weet dat en stelt tegen
den algemeen-Vlaamschen eisch
Vlaamsche legerdivisies, Vlaamsche
officieren, Vlaamsche commandotaal
het hooger belang van het Belgisch
vaderland.
En de minimalisten, omdat ze laf
zijn en zich daarbij hebben laten bin
den in Belgische partijen, buigen het
hoofd voor dat hooger belang van
Vlaanderen's vijand en verraden
Vlaanderen.
Ze hebben het gedaan bij den strijd
om de Gentsche universiteit.
Ze doen het nu weer in den strijd
om de Vlaamsche legerdivisies.
Ze zullen het blijven doen zoolang
ze den moed niet vinden om openlijk
te kiezen voor Vlaanderen boven Bel
gië en om den strijd te aanvaarden
die deze waarheid noodzakelijkerwijze
meebrengt tot de eindzege voor Vlaan
deren is bevochten.
Zoo het legervraagstuk niet wordt opgelost in den zin van de uiteen
zetting (van Dr Romhouts) kunnen de Vlaamsche ministers (Carnoy, Hey-
man) niet langer in de Regeering blijven.
i M. 1'. Van Steenberghe. tiiden- de vergadering van den Kath. VI.
Landsbond in 1927. Zie Standaard 19-12-27).
En welk waren de eischen vervat in die uiteenzetting
3. Bestuur en Beheer van het leger Vlaamsch.
2. Vlaamsche en Waalsche legerafdcelingen.
3. Commandotaal in VI. Legerafdcelingen Vlaamsch.
Deze eischen werden geestdriftig toegejuicht en er werp heslist de vit -
een? et ring van I rui K omTiauts tc 9ersprcideh.
De Kamerhecren Verge's en Bias ier willen remmen
Eerw. Pater Claes vliegt recht en zegt 'zie Standaard 19-13 27)
dat het nu eens de tijd tot spreken E en dat dc Landsliond al te
dikwijls werd aansprakelijk gesteld voor de fratsen van het Parle
ment...
Wij zullen eene groote volksbeweging op touw zetten over het mi
litair vraagstuk. Wij zullen onze stem laten hooren
De Kath. Vlaamsche Kamergroep heeft stelling genomen
1. Bestuur en beheer van het Leger 1 '10 Vlaamsen, 9 10 Fransch
2. Noch VI. Iegerafdeelingen, noch VI. regimenten, noch VI. bataljons,
misschien wat men noemt VL kompanies die niets veranderen aan de
bestaande toestanden;
3. Commandotaal Fransch.
De groote volksbeweging die de Kath. VI. Landsbond zou op touw
zetten, is achterwege gebleven.
Doch Eerw. Pater Claes Alg. Seer, van den Kath. VI. Landsbond)
verklaart in I)c Standaard van 15 Juli 1928
NIET
dat de Vlaamsche Ministers, vermits het legervraagstuk niet op
gelost wordt in den zin van de uiteenzetting (van Dr Romhouts)
moeten ontslag nemen
dat cr een groote volksbeweging (belofte van Eerw Pater Claes)
zal op touw gezet worden om er de Dr Roinb.,ut> voorgestelde
oplossing door te drijven
MAAR
zich waarschijnlijk herinnerende dat öe lijd gekutueu i- otn te
spreken.
MAAR
dat hij de houding der katholieke Vlaamsche Kamerleden en in
zonderheid der heeren Poullet en Van Cauwelaert BEWON
DERT (onderl van ons) en goedkeurt en hun hulde brengt en
dank zegt voor hun werking'.
En intusschen. wordt de rede van den Vlaamschen Nationalist De Ba
cker, waarin de eischen van den Katk. VI. Landsbond, in zake legerhervor
ming werden verdedigd, door de «zware» trekpaarden van het Vlaamsch
Belgicisme in de Kamer uitgejouwd...
en zien we de rede van den Vlaamschvijandigen Deveze door diezelfde
heeren dc Van Hoeck's. de Van Isacker's e a geestdriftig toejuichen
Zonder commentaar
STAF DF. CLF.RCO
Waarhei.
- dat alle
n strijd op leven en I >d
i kan Vlaanderen redden.
Halfheid, minimalisme is en blijft
jnvruchtbaar.
Waarde I ïeer Vindevoghel,
Als ik dramatische neigingen had
zou ik dit antwoord op uw artikel in
het Volk van Ronse van 28 Juli 1.1.
allicht inzetten met een «Tu quoque.
Brute Ook gij, Brutus» in den mond
te leggen van dc... maagd van Vlaan
deren.
Maar wat zou die verontwaardiging
van iemand die geen bankier i> baten,
nietwaar, heer Volksvertegenwoordi-
ger
Toch, zoo tusschen haakjes, kan ik
me het genoegen niet ontzeggen u
even te herinneren aan uwe opvat
tingen van 1918-1919. Had men u dan
moeten profetceren «Gij, Leo, zult
de dienstbaarheid van Vlaanderen aan
Frankrijk, de politieke en de militaire
dienstbaarheid, in het Belgisch parle-
ment helpen bezegelen» zou die pro
feet het toentertijd niet tnct loopen
moeten halen hebben
Hoe vurig anli-belgisch, hoe rots
vast nationalistisch scheent ge toen.
heer Vindevoghel.
Geloof nu met dat uwt pro-Jaspar-
schc houding nie diep heeft verrast.
Toen ik vernam dat Poullet en Car
noy uwe volksbondfeesten te Ronse
den luister van hun hot»pc*taken-ge-
stalte zo.idcn bijzetten, heb ik bij mij
zelf geconcludeerd: «Het koopje is
gesloten, de acties van kameraad De
Vlceschouwer worden op <lc jiolitickr
beur» niet gekwotcerd. Vindevoghel
blijft volk «vertegenwoordiger en...
stemt de militaire wetsvoorstellen der
regeering».
Neen. ik heb geen illusies over d<
I
l
I
