Herrie rond de Amnestie nel arclilel van den Raad va uiaaiderei)
Ts*'
I
Uit onzen Pijlkoker
Tolk der Kristene Volkspartij- Vlaamsch» Front P. V. N.
0,30
0.30
BELGIË TEGEN VLAANDEREN
57 Jaargang, N' 247 7 WEEKBLAD Zon -is g 7 Oktober 1928
Waarhild la ona arapanl
(Rechtvaardigheid one doe I
Stichter Pieter Daens
PRIJS
per nummer
ABONNEMENTEN
Per jaar 15,00 fr. per 6 maand 7,50 fr.
op t oorband botaaiboar
'I «bonnementon op alle poatkantoren, buitenland port meer.
REDAKT1E Hoofdopitsller K, Vau Opaouootch
Volkarertogenwoctdige.-. Poatchek93175.
BEHEER S. M. Drukkerij Volksverheffing
14, Onderwïjistreat, 14, Aalt? Telefoon 188
ANNONCEN
De prijsde, i,nt«™ w-.-. ..e»..!d bij o.eroeokonut.
Voor «lie inlichtingen «-end* men rich
PRIJS
per a»m..iier
Hoe vrteselijk verlegen de Belgen
met de amnestie-kwestie zitten be
wijst het aantal voorstellen.
Naast het voorstel Van Cauwelaert
het verst reikende kregen we
reeds het regeeringsvoorstel dan het
voorstel Van de Vijvere-en op de ver
gadering van de aninestiecommissie
legde prof. Van Dievoet. volksverte
genwoordiger van den Boerenbond,
het vierde voorstel ter tafel.
We laten de tekst hier volgen
Art. 1. Zijn, van de in-werking-
treding van de tegenwoordige wet af,
uitgedoofd al de straffen, zoo princi
paal als bijkomend, contradictoir uit
gesproken. bij verstek of bij voort-
vluchtigheid. in eerste of in laatste in
stantie. bij definitieve of niet-defini-
tieve beslissing
a) Voor de overtredingen, waarvan
sprake in hoofdstukken I eta II van
boek II, en in art. 104, 109 en 118bis
vau het Strafwetboek, begaan voor
den 4 Augustus 1919;
b) Voor de overtredingen waa
sprake in art. 115. 117 en 121bis van
hetzelfde Wetboek, begaan te;
met de overtredingen, aangeduid iti
art. 118bis.
Aan de reeds ingestelde strafvervol
gingen wordt een eind gemaakt, en er
zal voortaan geen nieuwe vervolging
wegens dezelfde overtredingen wor
den ingesteld.
Art. 2. Worden niettemin behou
den de straffen voorzien bij art. 19'en
31 van 't Strafwetboek, in geval ze bij
komend werden uitgesproken tot een
terdoodveroordeeling cn tot een ver
oordeeling tot dwangarbid.
Art. 3. Er zal geen rekening wor
den gehouden nwi de w reordering,
wut betreft de recidive en de toepas
sing van de voorwaardelijke veroor
deling.
Art. 4. De bepalingen van de te
genwoordige wet kunnen niet aan de
rcch'tenfltan den Staat worden tegen
overgesteld. Diensvolgens worden be
houden de rechten van den Staat op
de uitgesproken verbeurdverklaringen,
op de betaling van de ontdoken rech
ten, op de schadevergoedingen en re
stitution. De geldboeten en de ge
rechtskosten, die betaald zijn, zullen
niet worden teruggeven.
Art. 5. Bij afwijking van art 641
van 't Wetboek, van crimineel onder
zoek, statueert 't Assisenhof dat bij
voortvluchtigheid veroordeelingen tot
burgerlijke schadevergoedingen of tot
restitutiën heeft uitgesproken, nopens
het verzet, dat de veroordeelde kan
aanteekenen tegen die veroordeelingen
bij rekwest, gericht aan den eersten
voorzitter van 't Beroepshof, en be-
teekend 'aan de burgerlijke partij of
aan het Openbaar Ministerie. Het ver
zet moet aangeteekend worden bin
nen de zes maanden, die volgen op de
in-werking-treding van de tegenwoor
dige wet. indien de prescriptie wordt
verklaard verkregen te zijn krachtens
art. 2.
De zaak wordt gebracht op de rol
der eerstvolgende zitting van het As
sisenhof.
Het Beheer van Financiën kan
rechtstreeks transigeeren niet de ver
oordeelden of hun vertegenwoordigers
wat aangaat de veroordeelingen tot
restitutiën, schadevergoedingen en ge
rechtskosten, uitgesproken door de
hoven en rechtbanken.
Art. 6. De bepalingen der tegen
woordige wet kunnen niet aan de rech
ten van derden worden tegenoverge
steld. Van de in-werking-treding af
zal de benadeelde partij haar rechten
niet meer kunnen doen gelden, tenzij
vóór de burgerlijke juridictie.
Art. 7. De tegenwoordige wet zal
in werking treden op den dag van haar
afkondiging in het Staatsblad.
Art. 104, 109 en 118bis van het Straf
wetboek slaan op al de veroordeelden,
die gepoogd hebben, den regecrings-
vorm te veranderen, of die booswillig
de politiek of de plannen van den vij
and hebben gediend.
Art, 115 straft bijzonderlijk al wie
«den vijand heeft geholpen, door de
getrouwheid van de officieren, solda
ten, matrozen of andere burgers aan
het wankelen te brengen».
Art. 121 bis slaat op het aanklagen
van Belgen bij den vijand.
Bij art. 19 worden de ter dood of
tpt levenslange gevangenis veroor
deelden vervallen verklaard van hun
titels en van hun openbare functiën,
ambten cn bedieningen.
Bij art. 31 worden dezelfde veroor
deelden voor levenslang vervallen ver
klaard van al hun burgerlijke en poli
tieke rechten, met inbegrip van de
kiesbaarheid.
Lijk onze lezers kunnen merken
houdt het voorstel Van Dievoet aoo-
wat het midden: het gaat verder dan
de voorstellen Van de Vijvere cn Re
geering, het gaat minder ver dan het
voorstel Van Cauwelaert.
Men heeft geschreven dat het min-
j der gaf dan het voorstel Van de Vij-
I veredat is beslist naast de waarheid
vermits het voorstel Van Dievoet zelfs
het verlies van burgerlijke en politieke
rechten uitwischt op voorwaarde dat
deze straf bijkomend werden uitge
sproken bij vrïjheidsberoovingen van
minder dan 10 jaar.
Wie dus met dwangarbeid of dood
straf werd bedacht blijft beroofd van
zijn burgerlijke en politieke rechten.
Het voorstel Van Dievoet is een ge
doseerde amnestie verleening.
Wij zijn van oordeel dat de VI. Na*
tionalisten in de Kamer dit voorstel
evenals de voorstellen Van de Vijvere
en Regeering moeten verwerpen
Het wetsvoorstel Van Cauwelaert
heeft de amnestie al voldoende gemi
nimaliseerd: met minder kunnen we
geen g-enoegen nemen en de strijd
voor amnestie moet voortgezet wor
den in den aanstaanden verkiezings
strijd;
De Belgen kioppen ze.
In de Nation beige van Woensdag
26 September wordt het voorstel Van
de Vijvere besproken.
Dat commentaar is zeer leerrijk en
we vertalen er hier het voornaamste
van ten behoeve van onze lezers.
De Nation beige schrijft o. in.
«Inderdaad bij de veroordeelden zijn
er nog een heel aantal die ook nog op
dit oogenblik in Holland, in Duitsch-
land, in de Vereenigde Staten een le-
vendigepropaganda voeren gericht te-
geii i.c botttau /.elf van den Staal...
Zoo tracht de «belgische» medewer
ker van de grootste Kath. revue van
de wereld «The Catholic world» een
enaamde Jacqué, oud-lid van den
Raad van VI. bedoeld wordt kunst
schilder E. Jacques België voor te
stellen als een stiefmoer die de Vla
mingen mishandelt.
Welnu in België is het gerecht# ont
wapend tegen dergelijke handelingen.
Anderzijds staat het vast dat de ac
tivisten, eenmaal begenadigd, terug
naar België zullen komen. Zij hebben
niets gevraagd en niets afgezworen en
ze hebben noch van hun programma
noch van hun politieke actie afgezien.
Men zal het moeten aanzien dat ze
een nieuwe vlucht geven aan het werk
van ontbinding en van haat en dat ze
lijk vroeger in het buitenland, nu in
België zelf deel zullen nemen aan an
ti-nationale betoogingen...
Om het voorstel Van de Vijvere dan
op en top nationaal te maken en aan
nemelijk voor allen zou men het naar
onze meening volgenderwijze moeten
aniendeeren
De verjaring der straffen zou mogen
uitgebreid worden tot al de veroor-
deiden tnaar op twee voorwaarden
1) ze zouden het moeten aanvragen
aan den minister van justicie; 2) dat
ze sedert geruimen tijd geen politieke
propaganda hebben gevoerd tegen den
Staat. Eindelijk zouden ze moeten be
loven zich ook in de toekomst van der-
elijke propaganda te onthouden en
reken van die beloften zou moeten
strafbaar worden gesteld.
Een Staat die leven wil mag zich
el edelmoedig toonen maar hij heeft
tot plicht zich te verdedigen. En het
zou een uitdaging zijn voor de open
bare meening als men lieden de gren
zen liet overschrijden die niet ophou
den uiting te geven aan hun wil om
den Staat te vernietigen. Zulk een wet
zou geen daad van edelmoedigheid zijn
maar een bewijs van zwakheid....
Eindelijk moet men ook een einde
stellen aan.de walgelijke propaganda
in ons land gevoerd door de Vlaam-
sche Nationalisten zoo in woord als
in schrift door kinema en volksbetoo-
rioutte, ge-
De Ligue nationale pour la defense
de l'unité beige (Nationale bond ter
verdediging der belgische eenheid); is
eindelijk met het wapen, waar ze reeds
af en toe mede had gedreigd, Ui het
strijdperk verschenen.
Vóór enkele dagen ontvingen de
leden van het belgisch parlement een
fransch boekdeel, uitgegeven door
hoogergenoemde vereeniging en be
helzende het archief van den raad
van Vlaanderen Hiermede hoopten
deze ridders van de belgische eenheid
de amnestie, die door Van Cauwelaert
reeds was opgegeven, voorgoed naar
den kelder te zenden.
In deze vereeniging zetelen Waal-
sche hoogleeraren aan universiteiten
in Vlaanderen, die begrijpelijkerwijze
hun leerstoel verdedigen, «practische»
Vlamingen als Prof. Van H<
neraals en magistraten
Want alhoewel de heer Van Cau
welaert België bemint wegens «Vlaan
deren, zijn al de hooge posten in de
bij uitstek officieele-belgische licha
men, als daar zijn leger en gerecht,
ingenomen door razende \4aams~h-
haters.
Hoe het archief in hun bezit kwam.
In de inleiding tot het* boek geeft
het comiteit volgende iezing over, tie
wijze waarop zij in het bezit diftr
dokumenten kwamen
Den 12 Oktober 1918 kwam hit
Bureau van den Raad van Vlaanderen
bijeen met Dr Oswald, referendaris
voor de Vlaanische politiek, bij bel
Duitscli gouvernement, te Brussel. Op
deze zitting werd bepaald, dat de ar
chieven door tusschenkomst van .Je
Duitsche overheid naar de Universiteit
Leipzig zouden worden gezonden.
Den lón Oktober 1918 werd door de
Kommissie der Zaakgelastigden de be
waring van die archieven toever
trouwd aan Dr A. Vlamynck.
De archieven werden geborgen a;.n
de Universiteit van Leipzig, in het
Historisches Institut», in de kam<-r
van den hoogleeraar Seeliger. Ze zi n
er gebleven tot aan de zaak Kapp, n
Maart 1920.
Terwijl deze zaak aan den gang was,
wilde de universitaire overheid de ar
chieven in veiligheid brengen, en zond
ze onder militair geleide naar een der
kazernen van de stad. Onderweg werd
de convoyeur gedood bij een gevecht
tusschen soldaten en vrijwilligers. Na
het gevecht zijn de archieven zoek ge
raakt.
Den heer Wullus gelukte het, ze op
te sporen; hij begreep, dat ze van
groot belang waren en trad in onder
handeling met de personen, die ze in
hun bezit hadden, uin ze te koopen...
Den 25n Januari 1925 zijn de kisten
met de documenten in België aange
komen Zij werden in ontvangst ge
nomen door de afgevaardigden van de
Ligue Nationale. In tegenwoordigheid
van twee bekende getuigen werd pro
ces-verbaal opgemaakt. Volgens dit
proces-verbaal waren de kisten ten ge
tale van twee-en-veertig, geplombeerd.
Te oordeelcn naar 'de nummering
schijnen er zes kisten inet dokumenten
te ontbreken. Bij 't onderzoek van de
dokumenten is gebleken, dat er leem
ten bestaan; zekere rapporten, waar
van wordt gerept in de processen-ver
baal van de zittingen der Afdeeüngen
van den Raad van Vlaanderen, wer
den niet teruggevonden
De waarde van deze uitgave.
Natuurlijk vielen «Soir», «Nation
beige» en consoorten er onmiddellijk
op als vliegen op een klontje suiker.
Maar zelfs in franskiljonsche mid
dens is men niet blind voor de grove
gebreken die aan deze zoogezegde
tekstuitgave kleven. Zoo schrijft de
Brouckère in «Le Peuple»
ging. «Waarom heeft men het een titel
Het zou geen vredeswerk zijn aan gegeven, die zoo slecht beantwoordt
hen die den oorlog prediken tegen het j aan den inhoud? Wat de Liga heeft
vaderland de versterking aan te bren- gepubliceerd, dat zijn noch de volledi-
gen van hun stafofficieren die nu vrij- ge archieven (zij wegen 1500 kil.>-
willig verbannen leven. De wet zal
dan maar de rust brengen wanneer
er bepalingen instaan die den Staat
verdedigen tegen de handelingen van
hen die openlijk werken aan zijn ver
derf.
Zulke wetten bestaan in Frankrijk,
in Duitschland in andere landen meer.
We hebben hier zulke wet noodig op
het oogenblik dat de Staat, zich ge
weld aandoende om vergiffenis te
schenken, er in toestemt weerom dezen
te ontvangen die hem hebben willen
verscheuren. Indien ze terugkeeren
moeten ze in de onmogelijkheid «vor-
den gesteld om te schaden...»
Nation beige, we moeten schater
lachen om zooveel naieveteit.
gram), noch de voornaamste stukken,
noch zelfs, in de meeste gevallen, uit
treksels van deze, inaar eenvoudige
samenvattingen, door den heer Wullus
gemaakt, waarvan het opstellen on-
vermijdelijkerwijze werd beïnvloed
door de opiniën misschien de voor-
oordcelen van den schrijver; en dat
zijn, wat men ook zegge, altijd in
zekere mate interpretaties. Waarom
wil men den valschen indruk geven
dat hier authentieke teksten worden
geleverd
En in een artikel in «De Schelde»
wijst de heer Vos erop, voor zoover
zijne herinnering reikt, over wat hij
zelf mede beleefd heeft, groote leem
ten voorhanden zijn. Zoo is het ver
slag van de zitting van 5 Jan. 1918 b.v.
zeker schromelijk onvolledig.
«Op sommige bladzijden ligt het er
dan toch weer te dik opZoo b. v wan
neer het bedrag van de vermeende
salarissen gegeven wordt, dat Borras
en anderen ontvingen. Al de secretari-
aatskosten. het heele budget van den
gevolmachtigde, wordt dan als wedde
beschouwd en men maakt een optel-
lingetje om een rond-sommetje te
kunnen opgeven: fr. 21.100 voor
Borms als gevolmachtigde: salaris,
PLUS vier bedienden, PLUS secreta-
riaatskosten, PLUS wat hij als jour
nalist verdiende
Een en twintigduizend frank voor
dat alles: vijf ambtenaren en secreta-
riaatskosten en verdienste als dag
bladschrijver. zelfs voor den oorlog
«ce n'était pas le Pérou!»
Indien we op die manier eens het
salaris van den heer Jaspar bereken
den, wel het zou dik in de imllioenen
loopen
De indruk in België
De franskiljonsche uitgevers blijken
heel wat te hebben verwacht van deze
publicatieze hebben ze aangezien als
een brandschip tegen de amnestie
actie.
De franskiljonsche kranten hehben
de eerste dagen ijverig geholpen :sze
verschenen met heele kolommen uit
treksels, ze deden him best om de oude
domme haat nog eens te doen opflak
keren.
Alles te vergeefs.
De indruk verwekt door deze pu
blicatie is ellendig geweest niet voor
liet activisme maar voor de franskil-
Laten we ter illustratie nog een I
citaat geven uit het hoogervcrmelde
artikel van den bekenden socialis-
tischen franskiljon de Brouckère
«...Deze wetenschappelijke vlag on
der welke zij schuil gaan in een alles
behalve schitterend avontuur, lijkt 'n
beetje op de vlag van 't Rood Kruis,
welke men bij een oorlogsoperatie zou
gebruiken. Hadden ze een weinig meer
ondervinding van geregelde gevechten
dan zouden zij weten, dat de «beroeps
soldaten» 'elkander jjikwijls zware sla
gen toebrengen, maar dat zij tenmin
ste doorgaans oneerlijke slagen ver
mijden».
«Dat men een tegenstander een do
cument, dat hem in verlegenheid, kan
brengen naar 't hoofd gooit, juist op
het oogenblik, dat dc onthulling hem
't meeste kwaad moet doen, wel dat
is mfsschien eerlijk spel maar toch in
ieder geval oorlog, 't Is geen weten
schappelijk werkveel minder nog
een werk van bevrediging en eenheid».
Dat is dus het oordeel van een frans-
kiljonschen Belg.
Dat oordeel is vernietigend voor Pi-
renne en zijn kornuiten.
Laten we ook luisteren naar wat de
Ylaamschgezinde Relgen schreven
naar aanleiding van deze «wetenschap
pelijke» uitgave van... geresumeerde
documenten, door advocaten-gercsu- j
merde-docu inenten1
De h. C. Hjiysmatis schreef na het
verschijnen van het «archief» het vol
gende in Le Peuple:
«...Tien iaar na den oorlog moet er
een einde gesteld worden a'an de
wraak.
«Indien dat gevoel nog moet boven
komen, dan moet de wraak ook ande
ren treffen: dc rechters die onrecht
vaardig hehben gestraft die on
schuldige menschen hebben gekerkerd
die misdadigers hebben laten loo
pen.
«Na liet proces Coppéc heeft men
n België het recht niet nog iemand
oor oorlogsfeiten te vervolgen en te
straffen.
«...Maar België heeft zich laten op
sleeptouw nemen door patriotten die
in den oorlog gewoekerd hebben
door lafaards die huilden om hun ge
brek aan moed te doen vergeten
door uitbuiters van de vaderlandsliefde,
die er 'u prestige van maken. Ik wif~
niet beweren dat alle tegenstanders
van de amnestie tot dit zoodje liehoo-
ren, maar er zijn er te veel die liet
activisme verdoemen om zich den
schijn van zuivere helden te geven en
die op Duitschland schelden om hun
goudmarken te behouden».
Daarmee kunnen de patriotards het
doen.
En merkt wel zij die dat schrijven
zijn Belgen, franskiljons of flamin
ganten maar Belgen.
Welke indruk maakt het archief dan
wel op de Vlamingen?
De indruk op de Vlamingen.
W ij lezen dit archief als een mid
deleeuwer een boek van exempele
Bcljj^ë trouw te verraden.
W ij volgen in «lit archief met s
ning den strijd tusschen het activ
en België.
Ook wij merken wel d:
visme in dezen strijd fou
maar wij vergeven alles m
gemoed omdat we overal
de duidelijke wil om Belgi«
kiljonsche België, knock-..
Vlaanderen te kennen z
Dezen winter zullen we in
diekringen voorlezen uit
en het verraad tegen België
lijken.
Aan de hand van onze gro
echters zullen we leeren
Bel
yauteit teg
ver
cien moeten aanwenden om dien vij
nd neer te slaan.
We zullen dc fouten opsporen di<
e activisten begingen, niet om van di<
'iiten een strijdmiddel te maken te
?en onze voorgangers, maar wel oir
diezelfde foute
strijd te vermijt
Het «archief»
in een komenden
De Vlaamsche activisten hebben ge
lijk. Zij werkten in de lijn van het le
ven van ons volk. Daarom hebben wij
gelijk.
Want het Vlaamsche volk is slechts
I toevall!» aan België verbonden en zal
ht 'lechts zijn voor een tijd.
j Nederland is ons natuurlijk, ons ge-
rt«-n ons eenig verhand.
•nn- De beer Rubbns hield ons, in zijn
•..mi speech voor utopisten (hersenschim-
encn najagers). Juist het tegenovergestelde
,n f is de waarheid.
j _De Vlaamsch-bcDicisten zijn uto-
-• M pis'en, omdat zij hel Vlaamsche vraag-
,-liief stuk willen op'orsen zonder aan België
icer- raken. Want zulk een oplossing
is een hersenschim.
De Vlaamsch-belgicisten maken elke
we oplossing van hel Vlaamsche vraag
stuk, afhankelijk van het voortbestaan
n..et van België.
Zulk een opvatting kunnen wij niet
Vi.' verrechtvaardigen. Juist het tegen
overstelde is alleen te verrechtvaardi-
die pen De staat is er om het volk te
dienen. Wat scheelt ons de belgische
staat indien hij het leven en de wel
vaart van het Vlaamsche volk niet
dient.
Niets.
Het kelderen van alle echte, volle
dige amnestie vcor de Vlaamsche acti
visten is een n:.uw bewijs bij al de
andere van de kinderachtige utopie
van het Vlaamsch-be'gicisme.
Maar hoevelen onder de Vlaamsch-
beL,ic?stcn zullen het inzien?
En het is een nieuw bewijs Bel
gië kan peen andere leveren van de
onaan!-.;.'hnre frcrondheid van het
Vlaamsch Nationalisme.
JORIS VAN SEVEREN.
De koning weigert genade. De Belgische Kamer van Volksvertegen
woordigers weigerde verleden week Amnestie.
Zied ar de samenvatting van het geval.
°.p i'1 »renU">* herhaalden ei.c'i van bijn, enn.ch VI.and.rcn ent-
woordt Belszie neen
Ons besluit :s eenvoudig
In deze wereld wordt niets verkregen tenzij door macht.
Vlaanderen zal van België niets verkrijgen, tenzij door macht.
Vlaanderen zal in België niets vem ezenüjken, tenzij door macht.
Bouwen wij aldus de Vlaamsche macht op, die geen andere kan zijn dan
de zuivere zelfstandige, door en door Vlaamsche macht, ten dienste alleen
van het Vlaamsche Volk, dus de Vlaamsch-Nationale.
Vlamingen Speelt niet het onvruchtbare spel der verontwaardiging.
Koelt niet uw toorn tegen België, met veel venijnige anti-Beleisch*
woorden en declamaties.
VI Hjlp! de "lfsl»n<ii«'! tfUamsdM macht, voorbod* v.n hol zelfstandige
Vlaanderen, opbouwen met ons.
Hoe
Door lid te worden van uwe Vlaamsch-Nationale afdeeüngen.
Door u te abonneeren op ons blad, de sterkste Vla.msch-Nationalisti-
sche propagandakracht, die wij ui onze gouw bezitten.
Geen ijdele kritiek.
Daadwerkelijke actie, zonder dra'cn, en zonder rusten.
elingen,
t maken
Er
diene
sadden vijand
e vijand is Bel-
Wij vernemen uit zekere bron d.t, sedert de Amne.tiekwe.tie de
orde van den dag Kamer en de pers, te Brussel in dr gendarme!
riekazemes, de rijkswacht geconsigneerd is
Mitraljeuzen staan steeds vertrekkenscerced cn schieten,klaar en de
rijkswachten hebben oorlogskardoezen gekregen.
Dit met het OOI. op een mogelijk oprukken van de Vlaminven om hun
ne gevangenen te verlossen. g
Gekke vooriorrsnu.atrei.elen die een panisr' c schrik verraden.
J lVÏl c" on'kendheid. Maar toch achrik
zcnde krariTt V'"m"h «roei. met verba-
Narflen a.
Een Belgi:
ken voor Ce
in de financ
Hugo Stinn
We
Wie
van uit.' Belangrijk óm te weten!
Het zou ons niet verwonderen cenigc
onzer fijne patriotards of leden van de
«Ligue Nationale pour l'Untic Beige»
in «lit fameus gezelschap te vinden.
En waarom niet
Aloïs.
In ecii Belgisch-\"ati«)nalistisch blad
lezen we de volgende kenmerkinp van
Alois Van «le ij vere. den man der
N4amlooze Vennootschappen
«Wij dragen M Van Vi
ons hart niet. Deze grillige en
«lerlijke politieker, die de ambitit
«le Woeste van de rechter
vorden. houdt te veel vat
Het hCl
laatste
an dan <iè Ka-
lissing nemen,
en had op het
rrpen's burge-
'auwclaert. dc
rvoorstel. niet
e in
■icht, onda
is van de
it. dat de
«len heei
heer
Van
stert.
ijde te
cld om «1
Van Cauwelaert.
Wat de Hol'an«
Post» over zijn houd
«Het amncstievraa
twveec
baan. 1
In:
elfder uur heeft de
De tweede kaakslag.
1 i c t officieel
ad van Diksmuidc
