Hel masker der eeschaunio
Uit onzen Pijlkoker
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
0,30
0,30
De onmetelijke liefde
van Fr. Van Cauwelaert
De Walen aan het woord
RKPlrtn
57 Jaargang,N' 2478 WEEKBLAD Zondag 14 Oktober 1928
IDs Waarhsld Is ons wapsn
Rschtvaardlghsld onsdosl
•Stichter Pieter Daens
PRIJS
per nummer
ABONNEMENTEN
Parjaar 15,00 fr. per 6 maand 7,50 fr.
op voorbaat! bataalbaaz
bonnemetttrn op alle po«tkentoren, buitenland port moer.
REDAKT1E Hoofdopsteller K. L. Vau Opdcnbosch.
Volksvertegenwoordiger. Postcbek 93175.
BEHEERS. M. Drukker:.; Volksverheffing
14. Onderwijsstraat. 14. Aalst. Telefoon 188
annoncen
De prüs Ar annoncen wordt Oepaald bij overeenkomst.
Voor alle Inlichtingen wende men tich tec bureel
PRIJS
per oumi<>ri
De heer Van Cauwelaert is blijk
baar hang voor tragiek.
Ik herlees zijn rede, waarin hij oe
Belgische machtmelkers smeekte om
een daad die bevrediging bracht, ten
behoeve van den lezer vertalen wij,
want 'die burgemeester van Antwer
pen is een der Vlaamschgezinden die
steeds Fransch spreken in het parle
ment als het gaat over een zaak van
verdragend belang.
«Onze liefde voor Belgie en voor
Vlaanderen is onmetelijk en er kan
o-een tegenstelling bestaan tusschen
deze twee liefden, want dit ware een
tragische toestand.
«Als ik België verdedig dan is het
omdat ik voel dat de welvaart van
Vlaanderen niet ligt in de Scheiding
maar integendeel in een volledige een
dracht, gegrondvest op de rechtvaar
digheid dewelke, naar wij hopen en
vertrouwen, zal worden verwezenlijkt
tot grooter heil van ons land».
Neen, Van Cauwelaert. dit ware
g«.en tragische toestand, dit is een tra
gische toestand.
Door de schuld van Belgie heelt
menige activist tijdens den oorlog
dien pijnlijken zelfstrijd gekend, die
vader Depla in tranen deed uitbarsten
op het oogenblik dat hij zijn ja-woord
gat.
Het is het.zicht op deze tragische
werkelijkheid'" die duizenden Vlamin-
"gen den moed geeft om, alle Belgische
machten ten spijt, den strijd op te ne-
'rner. voor hun misprezen taal en volk.
Ook-voor hen zoo het heel wal mak-
kc.">-er en loonenc J—
zin^ei on bcLafai
Neen, wij laten door geen bloemen
van rhetorica de barre laamsche
werkelijkheid opsieren. \V ij huldigen
geen fransch-Waalsche revolutie, die
het begin was van een honderdjarige
achteruitstelling van Vlaanderen.
Wij krijgen niet, als de heer Van
Cauwelaert, complimenten vanwege
de Vlaamschhatende goeverneur van
Oost-Vlaanderen maar er zijn lofbe-
tuigingen die wij niet als een eer be
schouwen.
Wij houden er niet van de Belgische
hand die ontslaat tc likken.
Wij vergelden België met de munt
waarmede het ons betaalt.
De tijd is voorbij om België te be
minnen in de hoop dat België niet lan
ger Vlaanderen hate.
Tijdens den oorlog hebben de
Vlaamsche soldaten hun bloed gege
ven. Bloed eischt recht, dachten zij.
Sindsdien hebben wij broodroof, ge
vang en een paar lapwetten gekregen
en een militair akkoord, dat ons aan
Frankrijk vastklinkt.
Tien jaren na dit bloedoffer weigert
men amnestie
De nieuwe nachtegaal van Antwer
pen moge nog zoo mooi kwelen, dit
alles zal hij ons niet doen vergeven.
Wij weten dat in België de
Vlaamschsprekende Vlaming niets is.
Het Belgische leger- is een verfran-
schingsmachine
Kr bestaat niet eens een Nederland-
schc- leks-, van de 'gische wetboe
ken.
>ning benoemt i:>. Ie tmsche
-V:^srhl ..ten"! ^uevcr-
en $e bande
',ct Vlaamsch element stelselmatig gc-
Het brc(ÉI lieel wat meer officieele tvurgd. He lieveling van het Hof. bur-
eer en decoratus wanneer men het gemeester Marc, tr™ J'1
in het koninklijk geen Maamsehe lagere scholen be-
parool gaat nemen
paleis te Bcyssel. dan consekwent te
handelen naar liet Vlaamsch belang.
Nu schrijft «De Standaard» dat de
nieuwe legerwet het gevolg is van het
fransch-belgisch militair akkoord
maar tczelvertijd keurt dc katholieke
\laa,msche Kamergroep «leze wet
toed. die onze jongens eensdaags kan
,<loen bloeden in den dienst van Frank-
rijk.
staan.
Op dit oogenblik wordt in de V laam
sche pers flink de grieventronnnel ge
roerd opdat de nieuwe procureur-ge
neraal ook Ncderlandsch zou kennen!
In Congo is de Vlaming rechteloos.
F,n voor zulkcn slaat voelt de heer
Van Cauwelaert een «onmetelijke lief
de».
Proficiat
den rug geschoten door hun hoogere
stantlen, zich neerleggen bij het be
houd van de centralisatie, mits aan
hun eisehen een eindweegs tegemoet
wordt gekomen.
De Walen echter zijn het meester
schap gewoon en hebben een gruwel
aan tweetaligheid. Vanaf het oogen
blik dat het openbaar leven in Vlaan
deren vervlaainscht wordt en de Wa
mingen bewust hun Vlamingschap
willen behouden, is een zekere door
zijpeling van het Vlaamsch in het kin-
derarme Wallonië wel niet te vermij
den.
Nog deze dagen verdedigde in een
ocialistisch blad van de Borinagc.
•olks vertegenwoordiger Branquart.
op wie het Vlaamsch werkt als de
roode lap op den stier, liet instellen
an het federalisme in België.
Het lijfblad der Vlaamsche Belgi-
cisten is er steeds onmiddellijk bij om
deze Waalsche uitlatingen aan te tee
kenen: de bedoeling daarbij is natuur
lijk aan zijn lezers de overtuiging bij
te brengen dat de heer Van Cauwe
laert wel groote Vlaamsche overwin
ningen op zijn actief mag schrijven,
ermits de Walen toch zoo zenuw
achtig worden.
We zouden echter aan «De Stan
daard» de vraag willen stellen of zij
niet meenen dat die zenuwachtigheid
■an sommige Walen vooral haar ver
klaring vindt in de vrees voor het in
dringen van de tweetaligheid in Wal
lonië. Kn wat zijn wij, Vlamingen,
daarbij gebaat als de tweetaligheid
daabij zich staande houdt in Vlaande
ren. De Vlaamsche beweging beoogt
niet de tweetaligheid van Vlaanderen
en Wallonië, maar wel de eentali;
an Vlaanderen.
I,igt daarenboven de onderstelling
niet voor de hand dat de Waalsche
dreiging roet zelfbestuur zoowat chan-
tagepoliiiek is aan het adres der Be!
cgeering. Iit^ de zenuwachtig-;
t -gen de ei-rhen der \'la- ingtu He.
belgicisme van de loyale Viammgen
zal dan gekeerd worden tegen het
Vlaamsche recht.'
Op de Vlaamsche nationalisten ech
ter zal dit argument geen vat hebben.
Wij hebben het nooit verheeld dat wij
uitgaan van het Vlaamsche belang en
dat de Belgische staat, op straf van
erlies van zijn bestaansreden, zich
heeft aan te passen aan «Ie belangen
an het Vlaamsche volk. Ken staat,
die zich tracht tc handhaven door het
de hand werken van de verf ran
■hing in Vlaande<ren, is een onding.
Einde September hebben de W alen
het feest van Wallonië gevierd
Dit n?ticaal feest is van recenten
datum. "Het dagteekent uit de jaren
vóór den oorlog, toen de W aalsche
senator Dupont in de hooge vergade-
ring den krCet Leve de bestuurlijke
scheidingde wereld inzond. In die
dagen werd de «Assemblee allonne»
gesticht, de gallische haan tot W aalsch
svmhool verheven en besloten tot het
invoeren van een aalsch-nationaal
herdenkingsfeest.
•\!s gedenkwaardig feit uit hun ge.-,
schiedenis wisten «leze lieve aalsche
broeders toen mets beters op te del
ven dan de omwenteling van 1830. dc
revolutie waardoor het herstel van
onze landstaal werd gekelderd door «lit
verbond van Walen en franskiljonsche
cijnskiezers uit Vlaanderen.
Zoolang er in Relgie vocn
mingen geen ander recht V-
om zich zoo goed mogelijk
verfranschen. bezongen de
hartroerend tremel;
vaderland van K<
de Vla
oud dan
te laten
A alen met
de liefde tot het
:ndebien.
icr Wal
Zoodra c.ch'.er de
zoo sejiuchtertjes het
stukje recht ten k
rechten
hoe -zee
Walen i:
lekkt
het
ninge n nog
aagden een
te van dc voor
den bleek het
Jsuefde van veel
tce'uen stond der'-voor-
Biiift België het lui
der Walen, dan heeft
hceren geen reden van
Onze lezers hebben kennis genomen
van de legerwet die dank zij de lafheid
van de katholieke Vlaamsche Kamer-
groep. dc Vlamingen, in een toestand
houdt van minderwaardigheid, lijk
geen vrij volk het ooit kan dulden.
Maar v.mdat voor de jonge Walen,
die beroepsofficier wenschen te wor
den. dc cursus in de Nederlandsche
taal aan de militaire school verpheh-
ze bedanken er voor burgers te w
den van tweede klas.
Volgens den heer Troclet te Luik
wordt onder alle Latijnsche landen,
Wallonië alleen op dit oogenblik be
dreigd.
En op het banket ingericht door de
Waalsche vereenigingen van Groot-
Brussel kwam de hegr Pavard heftig
op tegen de tweetaligheid in de open
bare diensten en in het leger en spij
kerde de bemoeiingen ten voordeele
van de amnestie aan de schandpaal
De heer Max, burgemeester
Brussel door de genade van den ko
ning der Belgen, de man, die stelsel
matig alle 'Vlaamsche betoogingen
verbiedt in de zoogezegde hoofdstad
van Vlamingen en Walen en die de
Vlaamschgezinde betoogers laat be
werken door de matrakken zijner
politieagenten, had natuurlijk de
Waalsche betooging toegelaten De
burgemeesters van Sint-Joost-ten
O ode en van Sint Gillis waren aan
wezig op het feest: de burgemeester
van Schacrbeek had zich laten veront
schuldigen. En de eerc-voorzitter van
het Waalsch verbond van Brussel, de
heer Macqliet, zette dc kroon op het
geheel met «ie volgende verklaring
«Men heeft mij in het Vlaamsche land,
tc Oostende, een candidatufir aange
boden voor den Senaat. Ik heb aan
vaard omdat het ten slotte een middel
te meer is om de belangen van Wallo
nië te dienen. Wat gij vraagt, het is
de eendracht, de gelijkheid voor allen».
Waaruit blijkt «lat de liberale partij
in Vlaanderen nog verder «de partij
Frankrijk» wil blijven.
Uit dit alles schijnt hoe langer hoe
duidelijker te worden dat het recht
votir de Vlamingen in het ééne en on
deelbare België een hersenschim zal
blijven. Misschien zouden de Vlamin-
aan de k„ech.e„ro.
j- Er. is wellicht geen tijdperk- in de
geschiedenis der volkeren, waarin de
verleugening der moraal en der raen-
jchelijkheid op zulk een reusachtige
schaal als heden ten dage, bestond.
■'De kansels en katheders overstroo-
jben van «le feestelijke lyriek onzer
beschaving. Maar onder al die mooie
poëzie, wat al teleurstellende werke
lijkheid
Wij leven in een tijd waar de dub
bele moraal gesanctionneerd werd en
Verheven tot vorm en wet. voor enke
ling jen gemeenschap.
De enkeling leeft nog met de kris-
KÜjke moraal, althans voor een deel.
T De Staat houdt er zijn eigen moraal
op na, gaiisch tegenovergesteld aan
deze .van den enkeling.
J Onze steden en dorpen -worden mid
den grootsche feesten toegewijd aan
let H. Hart en Kristus wordt tot Ko
ning uitgeroepen in dorpen en steden,
waar de jaarhjksche statistieken wij
zen op den stijgenden afval van zoo
veel honderdtallen en duizendtallen
die met een kruisken aan de wereld
werden gegeven.
De uiterlijke feestelijkheden, hier
en «iaar zelfs door politiekers mis
bruikt. kunnen zelfs den schijn der
kerkelijkheid niet meer verbergen.
Mij blijft dat woord van Kamiel
Huvsmans hijEuropa wordt kriste-
lijk genoemd, maar het is overwegend
heidensch. Wie twijfelt er nog aan?
Moet het Godsgebod «Gij zult niet
dooden», vandaag niet gered worden
door menschen die buiten de Kerk le
ven en gelooven Menschen van wie
de Apostel Paulus zegde dat «er zijn
uilen die zonder de Wet word.;, gc-
werken zult gelezen hebben, dan
spuwt ge op dat monster dat men be
schaving noemt.
Stijlvolle rede.
Naar aanleiding van het bezoek van
den belgischen kroonprins aan Hasselt
schreef «le Vlaamsche letterkundige
een sierlijk-gedraaide rede.
Die prins Leopold dan ook inet brio
heeft afgelezen.
De Limburgsche koolmijnen.
De Staat naar Westersche opvat- j
line is <le wapenknecht deter Bescha- I Wanneer men ,.e de
u. Zou het louter toeval zijn dat de kulenprodactie van jaar t„ tjaar volgt,
zoon immoreel weztu is, de kan men zul, een voorstelhiiK maken
Staat waarvan de grondslag gelegd I van den reuzenarbeid die hier verricht
w erd door twee moordenaars Kaïn en
Komuluu
De moraal van dien Staat heeft zich
gekleed met het maskeradepak van de
fransche revolutie, met de «rechten
van den mensch» (.als dien mensch een
blanke is en... genoeg bij kas is om
zich de weelde van zulke rechten te
betalen!) Het monster«heeft wel een
mooi kleedje gekregen, maar zijn
aard bleef onveranderd.
De «onsterfelijke princiepen» van
1789 zijn, ondanks de motbollen van
een demokratische rheturiek, van het
stinkendste verderf niet bewaard ge
bleven.
Deze princiepen werden in Engeland
reeds geboren in 1688, in Amerika ten
jare 17/0. in Holland deden ze reeds
opgeld in 1584, in Napels en Spanje
werden ze ten jare 1812 boven dc
doopvont gehouden en ze zagen het
levenslicht in België, ten jare li>30. Dat
alleen is genoeg om er uw «bekomst»
van te hebben.
Het onsterfelijk bedrog dezer on
sterfelijke princiepen, is nimmer beter
aan 't licht gekomen dan in den we
reldoorlog, en niet minder nadien.
Onze zoo hoog geroemde beschaving
it een mesthoop van onrecht. Onze
maatschappij een gemecnebest waar
ze de burchten der middeleeuwen in
groote banken hebben veranderd, en
waar geen enkelen heiligen, door dc
erk
T'
.•aji 1
In tusschen zouden de Waalsche
drijverijen toch een goeden kant kun
nen hebben. De Noord-Nederlanders
beginnen in te zien dat zij best zouden
doen zich te onthouden bij het Bel
gisch eeuwfeest in 1930.
Zoo schrijft het HoJIandsche blad
«Het Huisgezin»:
«Wij moeten geen rancune toonen.
werd gezegd, wij moeten, in verbanil
met de tractaatkwestie van onze goe
de gezindheid doen blijken wij moe
ten de Volkenbondsbeginselen aller
eerst tegenover België toepassen.
De 'goede bedoeling van deze argu
menteering kunnen we ten volle waar
deeren, en toch blijven we er bij laten
we ons niet steken in het wespen
nest van het Belgische eeuwfeest, dat I
op een verheerlijking van Frankrijk
en een onderlingen strijd tusschen
Walen en Vlamingen dreigt uit te loo-
pen.
De feiten blijken ons thans, t wét
jaren vóór de viering, reeds gelijk te
geven.
Zondag heeft men in Walenland den
98n verjaardag van den Belgischen op
stand herdacht, flauw voorproefje,
van wat ons in 1930 te wachten staat
Het blad wijst er op dat vooral te
Luik bij deze herdenking vinnige
woorden werden gesproken, waar de
burgemeester o. m. verklaarde: <\\i
moeten onze taal en onze Fransche be
schaving veilig weten te houden en
het erfdeel der groote vaderen, welke,
heden worden herdacht, tegen iederen
aanslag verdedigen».
De Fransche taal en dc Fransche be
schaving zijn. meer dan de staatkun
dige eenheid van België, de inzet dc
Waalsche feestviering. Hue zullen
deze heeren over twee jaar loskomei
Dan zullen Frankrijk en Parijs nog
ineer verheerlijkt en bewierrookt
worden. Als de Walen daar plezier in
hebben, moeten we hun dat genoegey
gunnen. Maar het spreekt vau zelf. <JAt
de Vlamingen zóó de onafhanke'/l
heid en de herdenking niet zuller/op-
vatten en daarvan ook zullen get iigen.
Moeten wij. Nederlanders, als d-, feest
viering op een soort burger.torl-g. zij
het maar in woorden en betogingen,
dreigt uit tc loopen, ons daarin gaan
mengen
rkeliik l nciiie van 1-ateram-"
.der -mee. het g« -r.il: vr-.n hau^-
kruisboog" bij" de legers verhoud. Wij
Leren vandaag dat de wraak heilig is.
tooals de eenvoudige dorpsherder van
rasheide, die ons epistels la-, uit de
iorlogsbrieven van Kardinaal Mercicr.
v narin dat ongelooflijkste in litte
raire frazen voor de eeuwen gcschrc-
<n. staat.
Wc mogen ons vandaag gerust de
vraag stellen, in hoeverre ons kristen-
aom zelf aL niet heidensch is.
Op al ons gebluf over beschaving en
beschaafdheid, kuituur of cultuur, ant
woordt de werkelijkheid met een
naakt gebaar op het w erk des onheils
da't wij «>\er de wereld hebben ge
bracht. Wijst de geest der vernieling'
sp de puinen die h«t werk zijn van
ajize handen. Wijst de geest der
eeuwigheid op den Moedigen oogst
van miljoenen menschenlevens. die wij
gebundeld hebben in ftlecke schaven
o;>eeiFdenkbfd^pjgld vah eer
Beschaving!
Lees de verslagen over onze koloni
ale politiek- Voor één kruisbeeld heb
ben we dozijnen chicottei* tet«bescha-
viug van een hópp arme stakkerds,
die 't nadeel voor zich hadden van er
gens in Afrika, Azië of Australië ge
boren te zijn.
Lees «lc verslagen va
nationale reporters. Le<
voelen zou
■an Albert Loudrqs over «le Fransche
galeien, de Fransche militaire kampen.
Lees het werk van Gide over zijn reis
in Kongo. Lees het werk van Bourcitr
.«ver de vrouwengevangenissen in
Frankrijk. We CTteeren Frankrijk dat
men /egt op de hoogste sport der be
schaving te staan. Wanneer ge die
■nnen
Pi
En menscniiciu verdeelt zien m
twee kateguriën, optimisten en jiessi-
misten. l)ie zwart brood eten of geen,
behooren gewoonlijk tot de laatste
kategorië. De eerste kategorie heeft
alle reden om het leven van den lichten
kant te bezien, ze laten den donkeren
kant voor hun evennaaste dien ze alles
behalve evenzeer als hun zelve bemin
nen om God.
De moeste menschen leven voor 't
overige nog tevreden niet den schijn
van «le uiterlijke tevredenheid die naar
huiten heerscht. De verlcugening van
het leven heeft zelfs hun geweten aan
getast. Het sociaal banket wordt voor
hen een festijn waar de menschen mal
kander opvreten, en die den grootsten
hunger hebben zijn gewoonlijk nog
dc inagersteii niet.
In afwachting dat de eenen hun pa
radijs hiernamaals krijgen, hebben «le
anderen alvast het hunne hier heneden
ingericht, onder de mercantiele leuze:
Hebben is hebben en krijgen
kunst.
Wij kristenen schelden en ketteren
op de Joden. Durven we zweren dat
we beter zijn dan zij. Het komt me
vu..r dat wij in de kathedraal der we
reld op de eerste banken zitten
dat de anderen ver achter in 't koude
I jioitaal te wachten slaan. Ge kent de
nze inter- 1 parabel. De verleugening van onze he
le werken scha ving heeft zelfs het heiligste niet
gespaard. Die verleugening, zij is het
ma-kcr van onze beschaving, ontec-
rend. walgelijk en monsterachtig in
dien grijns van wreedzaamheid waar
mee /ij haar berusting teckent in de
lonmenschelijke worsteling van m"'
joenen.
WARD HERMANS.
Toestanden in het Brusselsch
gerechtshof.
Naar aanleiding van het aftreden
van procureur-generaal Scrvais wijst
het «Handelsblad» op de crgelijke toe
standen bij de burgerlijke rechtbank-
te Brussel.
«H<^ is hier niet alleer uitgesloten,
dat Vlaamsche advoka en in hunne
eigen taal zoudeu pleiten maar zelfs
dA Vlaamsche dossiers zouden wor
den voorgelegd. Deze Kamers zijn
meestal samengesteld uit totaal
Vlaamschonkundige magistraten die
dan de vertaling eisehen der Vlaam
sche stukken, voorkomend in het dos
sier.
Dit brengt niet alleen een groot tijd
verlies mede. doch tevens groote on
kosten.
Daarbij komt nog dat op dc verta
ling geen controol staat en zoodoende
zelfs onwillekeurig aan zekere woor
den een andere betcekenis wordt ge
geven dan het voorgebrachte. Ook nog
«iat slechts vertaald wordt wat de par.
tij kan dienen.
Trouwen degenen die het meest on
der deze toestanden lijden zijn de
kleine menschen uit de burgerij. I)e
geldmagnaten die weten beter en zul
len te Brussel gcene Vlaamsche proce-
duur aanvragen
De Brusselsch.e pleitbezorgers zijn
van deze toestanden zoodanig bewust
1 dat zij weigeren Vlaamsche conclusie
tc maken. l>ii is een wantoestand uit
de honderden die al te lang geduurd
hebben en waaraan het hoog tij«l
een einde tc stellen».
Nietwaar, België is toch wel een
lief land. En wat zijn dc Vlamingen,
die niet branden van liefde voor dezen
énen en onvcrdcclbaren schat toch
ndankbare rekels.
rd. Op het tiende jaar der uitbating
«mt men tot een totaal van 2,463.000
n
Het is belangrijk «lic stijging te vol-
n in deze statistiek, waarvan de cij-
rs verstrekt zijn door het Ministerie
an Nijverheid. Arbeid en Maatschap
pelijke Voorzorg.
Jaar 1917 totaal 11.640 ton. Eerste
•pil. jaar 1918: 65.670 tont jaar 1919
139.630 ton: iaar 1920 tot. 245,760
jaar 1921: 3i2.530 ton; jaar 1922:
428.0/0 ton.
jaar later 1923 807,650 ton;
aar 1924: 1.106.550 ton: jaar 1925:
1,103.930 ton; jaar 1926: 1.775,160 ton.
Tien jaar later jaar 1927
.433,020 ton.
Dc mijnen echter worden aangelegd
om een veel grootere uitbating tc ver-
■kcren en wanneer ook Houthaelen
volle bedrijvigheid zal zijn. kan de
mnenrnaal tot 8 of 10 milliocn per
jaar stijgen, cn dit voor 7 uitbatingen.
De tonnenmaat van Wallonië be
draagt nagenoeg 25 milliocn 's jaars,
elke opgehaald worden door 79 mij-
uitbating. Het gruot ver»chjl
tusschen het oud cn het nieuw Vulei
kken ligt hierin, dat in de Kempen
de kolen in dikke en menigvuldige la-
kunnen uitgel»aut worden, liee-
ngen heeft een laag 3 meter dik.
Evsden 2,20 meter. De andere zijn
n goed bedeeld Tal
tui schei. 1 cn 2 m
*der. al> dc beste «ai zien. omdat
"sfciïieü'. -«?- ë'-ftam-iTéf:; :l fa'mart
lijk it Dan nog wurdt hier 4e kool ge
makkelijker ontgonnen door den aard
der delfstof en door het uitstekende
materiaal voor het kappen, vervoeren
ophalen. De kool is buitengewoon
eer en grauwvuur is bijna onbe-
end. In die voorwaarden gaat dc
«dnijverheid in Limburg een buiten-
:wone toekomst te gemoet.
De socialistische kapitalisten en
leugenaars
In April 1.1. had C'. B in «Dc Voor
uit» beweerd dat «cle bclgische bank
ah den arbeider» (dc socialistische
bank te Gent) geen aandcelcn in dc
winst aan hare beheerders uitdeelde
Maar
In «Le Recueil Financier» van 1926
lezen wij op hl. 43. in het l^ilan van
1925 van de belgische bank van den
arbeid, dat op de 2.193.702 fr 41 win-
ten, aan de 24 beheerders werd uitge
deeld, de som van 178.410 fr. en
72 cent.
Zoo liegen de roodjes hun goedge-
loovige volgelingen voor.
Maar vau leugens barsten zij niet
meer. Toen de socialist Dicrckcns het
t meer halen kon tegen Ward Her
mans, verweet hij onzen vriend inder-
tij«l naar «Dc Volksgazet» te hebben
willen ovcrloopcn. Dierckens zei zelfs
at hij den brief had waarin Ward die-
raag deed. Ward bitóofde hem 500 f-
ladclijk als hij den brief l
Maar Dicrcktns zat met
en gebakken. I)e v ngt
neet mg tc RoeseUre. werd Diercxvn*.
log eens op den rooster gelegd me:
lie leugen \an weleer. Om zich te red
len las hij nu een brief voor, maar...
t was er eenc van Eckelers. Of er
gelachen werd, zeg! Dc VI. Nationalis
ten hebben hun buik moeten vasthou
den. Die verdoemde Hermans.
gen
De schuld s - Ai
Betaalt maar menschen
Belg
schuld
kapitalistc
Dc oorlog-schuld vat
1 «edraagt 170 milliocn
dollar.
Daara,
het bedr
die tussc
;n moet to
r«»egd
i 217,165.000 dollar
I.ecner Bedr:
5104
50,000.1