Hel masker der eeschaunio Uit onzen Pijlkoker Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N. 0,30 0,30 De onmetelijke liefde van Fr. Van Cauwelaert De Walen aan het woord RKPlrtn 57 Jaargang,N' 2478 WEEKBLAD Zondag 14 Oktober 1928 IDs Waarhsld Is ons wapsn Rschtvaardlghsld onsdosl •Stichter Pieter Daens PRIJS per nummer ABONNEMENTEN Parjaar 15,00 fr. per 6 maand 7,50 fr. op voorbaat! bataalbaaz bonnemetttrn op alle po«tkentoren, buitenland port moer. REDAKT1E Hoofdopsteller K. L. Vau Opdcnbosch. Volksvertegenwoordiger. Postcbek 93175. BEHEERS. M. Drukker:.; Volksverheffing 14. Onderwijsstraat. 14. Aalst. Telefoon 188 annoncen De prüs Ar annoncen wordt Oepaald bij overeenkomst. Voor alle Inlichtingen wende men tich tec bureel PRIJS per oumi<>ri De heer Van Cauwelaert is blijk baar hang voor tragiek. Ik herlees zijn rede, waarin hij oe Belgische machtmelkers smeekte om een daad die bevrediging bracht, ten behoeve van den lezer vertalen wij, want 'die burgemeester van Antwer pen is een der Vlaamschgezinden die steeds Fransch spreken in het parle ment als het gaat over een zaak van verdragend belang. «Onze liefde voor Belgie en voor Vlaanderen is onmetelijk en er kan o-een tegenstelling bestaan tusschen deze twee liefden, want dit ware een tragische toestand. «Als ik België verdedig dan is het omdat ik voel dat de welvaart van Vlaanderen niet ligt in de Scheiding maar integendeel in een volledige een dracht, gegrondvest op de rechtvaar digheid dewelke, naar wij hopen en vertrouwen, zal worden verwezenlijkt tot grooter heil van ons land». Neen, Van Cauwelaert. dit ware g«.en tragische toestand, dit is een tra gische toestand. Door de schuld van Belgie heelt menige activist tijdens den oorlog dien pijnlijken zelfstrijd gekend, die vader Depla in tranen deed uitbarsten op het oogenblik dat hij zijn ja-woord gat. Het is het.zicht op deze tragische werkelijkheid'" die duizenden Vlamin- "gen den moed geeft om, alle Belgische machten ten spijt, den strijd op te ne- 'rner. voor hun misprezen taal en volk. Ook-voor hen zoo het heel wal mak- kc.">-er en loonenc J— zin^ei on bcLafai Neen, wij laten door geen bloemen van rhetorica de barre laamsche werkelijkheid opsieren. \V ij huldigen geen fransch-Waalsche revolutie, die het begin was van een honderdjarige achteruitstelling van Vlaanderen. Wij krijgen niet, als de heer Van Cauwelaert, complimenten vanwege de Vlaamschhatende goeverneur van Oost-Vlaanderen maar er zijn lofbe- tuigingen die wij niet als een eer be schouwen. Wij houden er niet van de Belgische hand die ontslaat tc likken. Wij vergelden België met de munt waarmede het ons betaalt. De tijd is voorbij om België te be minnen in de hoop dat België niet lan ger Vlaanderen hate. Tijdens den oorlog hebben de Vlaamsche soldaten hun bloed gege ven. Bloed eischt recht, dachten zij. Sindsdien hebben wij broodroof, ge vang en een paar lapwetten gekregen en een militair akkoord, dat ons aan Frankrijk vastklinkt. Tien jaren na dit bloedoffer weigert men amnestie De nieuwe nachtegaal van Antwer pen moge nog zoo mooi kwelen, dit alles zal hij ons niet doen vergeven. Wij weten dat in België de Vlaamschsprekende Vlaming niets is. Het Belgische leger- is een verfran- schingsmachine Kr bestaat niet eens een Nederland- schc- leks-, van de 'gische wetboe ken. >ning benoemt i:>. Ie tmsche -V:^srhl ..ten"! ^uevcr- en $e bande ',ct Vlaamsch element stelselmatig gc- Het brc(ÉI lieel wat meer officieele tvurgd. He lieveling van het Hof. bur- eer en decoratus wanneer men het gemeester Marc, tr™ J'1 in het koninklijk geen Maamsehe lagere scholen be- parool gaat nemen paleis te Bcyssel. dan consekwent te handelen naar liet Vlaamsch belang. Nu schrijft «De Standaard» dat de nieuwe legerwet het gevolg is van het fransch-belgisch militair akkoord maar tczelvertijd keurt dc katholieke \laa,msche Kamergroep «leze wet toed. die onze jongens eensdaags kan ,<loen bloeden in den dienst van Frank- rijk. staan. Op dit oogenblik wordt in de V laam sche pers flink de grieventronnnel ge roerd opdat de nieuwe procureur-ge neraal ook Ncderlandsch zou kennen! In Congo is de Vlaming rechteloos. F,n voor zulkcn slaat voelt de heer Van Cauwelaert een «onmetelijke lief de». Proficiat den rug geschoten door hun hoogere stantlen, zich neerleggen bij het be houd van de centralisatie, mits aan hun eisehen een eindweegs tegemoet wordt gekomen. De Walen echter zijn het meester schap gewoon en hebben een gruwel aan tweetaligheid. Vanaf het oogen blik dat het openbaar leven in Vlaan deren vervlaainscht wordt en de Wa mingen bewust hun Vlamingschap willen behouden, is een zekere door zijpeling van het Vlaamsch in het kin- derarme Wallonië wel niet te vermij den. Nog deze dagen verdedigde in een ocialistisch blad van de Borinagc. •olks vertegenwoordiger Branquart. op wie het Vlaamsch werkt als de roode lap op den stier, liet instellen an het federalisme in België. Het lijfblad der Vlaamsche Belgi- cisten is er steeds onmiddellijk bij om deze Waalsche uitlatingen aan te tee kenen: de bedoeling daarbij is natuur lijk aan zijn lezers de overtuiging bij te brengen dat de heer Van Cauwe laert wel groote Vlaamsche overwin ningen op zijn actief mag schrijven, ermits de Walen toch zoo zenuw achtig worden. We zouden echter aan «De Stan daard» de vraag willen stellen of zij niet meenen dat die zenuwachtigheid ■an sommige Walen vooral haar ver klaring vindt in de vrees voor het in dringen van de tweetaligheid in Wal lonië. Kn wat zijn wij, Vlamingen, daarbij gebaat als de tweetaligheid daabij zich staande houdt in Vlaande ren. De Vlaamsche beweging beoogt niet de tweetaligheid van Vlaanderen en Wallonië, maar wel de eentali; an Vlaanderen. I,igt daarenboven de onderstelling niet voor de hand dat de Waalsche dreiging roet zelfbestuur zoowat chan- tagepoliiiek is aan het adres der Be! cgeering. Iit^ de zenuwachtig-; t -gen de ei-rhen der \'la- ingtu He. belgicisme van de loyale Viammgen zal dan gekeerd worden tegen het Vlaamsche recht.' Op de Vlaamsche nationalisten ech ter zal dit argument geen vat hebben. Wij hebben het nooit verheeld dat wij uitgaan van het Vlaamsche belang en dat de Belgische staat, op straf van erlies van zijn bestaansreden, zich heeft aan te passen aan «Ie belangen an het Vlaamsche volk. Ken staat, die zich tracht tc handhaven door het de hand werken van de verf ran ■hing in Vlaande<ren, is een onding. Einde September hebben de W alen het feest van Wallonië gevierd Dit n?ticaal feest is van recenten datum. "Het dagteekent uit de jaren vóór den oorlog, toen de W aalsche senator Dupont in de hooge vergade- ring den krCet Leve de bestuurlijke scheidingde wereld inzond. In die dagen werd de «Assemblee allonne» gesticht, de gallische haan tot W aalsch svmhool verheven en besloten tot het invoeren van een aalsch-nationaal herdenkingsfeest. •\!s gedenkwaardig feit uit hun ge.-, schiedenis wisten «leze lieve aalsche broeders toen mets beters op te del ven dan de omwenteling van 1830. dc revolutie waardoor het herstel van onze landstaal werd gekelderd door «lit verbond van Walen en franskiljonsche cijnskiezers uit Vlaanderen. Zoolang er in Relgie vocn mingen geen ander recht V- om zich zoo goed mogelijk verfranschen. bezongen de hartroerend tremel; vaderland van K< de Vla oud dan te laten A alen met de liefde tot het :ndebien. icr Wal Zoodra c.ch'.er de zoo sejiuchtertjes het stukje recht ten k rechten hoe -zee Walen i: lekkt het ninge n nog aagden een te van dc voor den bleek het Jsuefde van veel tce'uen stond der'-voor- Biiift België het lui der Walen, dan heeft hceren geen reden van Onze lezers hebben kennis genomen van de legerwet die dank zij de lafheid van de katholieke Vlaamsche Kamer- groep. dc Vlamingen, in een toestand houdt van minderwaardigheid, lijk geen vrij volk het ooit kan dulden. Maar v.mdat voor de jonge Walen, die beroepsofficier wenschen te wor den. dc cursus in de Nederlandsche taal aan de militaire school verpheh- ze bedanken er voor burgers te w den van tweede klas. Volgens den heer Troclet te Luik wordt onder alle Latijnsche landen, Wallonië alleen op dit oogenblik be dreigd. En op het banket ingericht door de Waalsche vereenigingen van Groot- Brussel kwam de hegr Pavard heftig op tegen de tweetaligheid in de open bare diensten en in het leger en spij kerde de bemoeiingen ten voordeele van de amnestie aan de schandpaal De heer Max, burgemeester Brussel door de genade van den ko ning der Belgen, de man, die stelsel matig alle 'Vlaamsche betoogingen verbiedt in de zoogezegde hoofdstad van Vlamingen en Walen en die de Vlaamschgezinde betoogers laat be werken door de matrakken zijner politieagenten, had natuurlijk de Waalsche betooging toegelaten De burgemeesters van Sint-Joost-ten O ode en van Sint Gillis waren aan wezig op het feest: de burgemeester van Schacrbeek had zich laten veront schuldigen. En de eerc-voorzitter van het Waalsch verbond van Brussel, de heer Macqliet, zette dc kroon op het geheel met «ie volgende verklaring «Men heeft mij in het Vlaamsche land, tc Oostende, een candidatufir aange boden voor den Senaat. Ik heb aan vaard omdat het ten slotte een middel te meer is om de belangen van Wallo nië te dienen. Wat gij vraagt, het is de eendracht, de gelijkheid voor allen». Waaruit blijkt «lat de liberale partij in Vlaanderen nog verder «de partij Frankrijk» wil blijven. Uit dit alles schijnt hoe langer hoe duidelijker te worden dat het recht votir de Vlamingen in het ééne en on deelbare België een hersenschim zal blijven. Misschien zouden de Vlamin- aan de k„ech.e„ro. j- Er. is wellicht geen tijdperk- in de geschiedenis der volkeren, waarin de verleugening der moraal en der raen- jchelijkheid op zulk een reusachtige schaal als heden ten dage, bestond. ■'De kansels en katheders overstroo- jben van «le feestelijke lyriek onzer beschaving. Maar onder al die mooie poëzie, wat al teleurstellende werke lijkheid Wij leven in een tijd waar de dub bele moraal gesanctionneerd werd en Verheven tot vorm en wet. voor enke ling jen gemeenschap. De enkeling leeft nog met de kris- KÜjke moraal, althans voor een deel. T De Staat houdt er zijn eigen moraal op na, gaiisch tegenovergesteld aan deze .van den enkeling. J Onze steden en dorpen -worden mid den grootsche feesten toegewijd aan let H. Hart en Kristus wordt tot Ko ning uitgeroepen in dorpen en steden, waar de jaarhjksche statistieken wij zen op den stijgenden afval van zoo veel honderdtallen en duizendtallen die met een kruisken aan de wereld werden gegeven. De uiterlijke feestelijkheden, hier en «iaar zelfs door politiekers mis bruikt. kunnen zelfs den schijn der kerkelijkheid niet meer verbergen. Mij blijft dat woord van Kamiel Huvsmans hijEuropa wordt kriste- lijk genoemd, maar het is overwegend heidensch. Wie twijfelt er nog aan? Moet het Godsgebod «Gij zult niet dooden», vandaag niet gered worden door menschen die buiten de Kerk le ven en gelooven Menschen van wie de Apostel Paulus zegde dat «er zijn uilen die zonder de Wet word.;, gc- werken zult gelezen hebben, dan spuwt ge op dat monster dat men be schaving noemt. Stijlvolle rede. Naar aanleiding van het bezoek van den belgischen kroonprins aan Hasselt schreef «le Vlaamsche letterkundige een sierlijk-gedraaide rede. Die prins Leopold dan ook inet brio heeft afgelezen. De Limburgsche koolmijnen. De Staat naar Westersche opvat- j line is <le wapenknecht deter Bescha- I Wanneer men ,.e de u. Zou het louter toeval zijn dat de kulenprodactie van jaar t„ tjaar volgt, zoon immoreel weztu is, de kan men zul, een voorstelhiiK maken Staat waarvan de grondslag gelegd I van den reuzenarbeid die hier verricht w erd door twee moordenaars Kaïn en Komuluu De moraal van dien Staat heeft zich gekleed met het maskeradepak van de fransche revolutie, met de «rechten van den mensch» (.als dien mensch een blanke is en... genoeg bij kas is om zich de weelde van zulke rechten te betalen!) Het monster«heeft wel een mooi kleedje gekregen, maar zijn aard bleef onveranderd. De «onsterfelijke princiepen» van 1789 zijn, ondanks de motbollen van een demokratische rheturiek, van het stinkendste verderf niet bewaard ge bleven. Deze princiepen werden in Engeland reeds geboren in 1688, in Amerika ten jare 17/0. in Holland deden ze reeds opgeld in 1584, in Napels en Spanje werden ze ten jare 1812 boven dc doopvont gehouden en ze zagen het levenslicht in België, ten jare li>30. Dat alleen is genoeg om er uw «bekomst» van te hebben. Het onsterfelijk bedrog dezer on sterfelijke princiepen, is nimmer beter aan 't licht gekomen dan in den we reldoorlog, en niet minder nadien. Onze zoo hoog geroemde beschaving it een mesthoop van onrecht. Onze maatschappij een gemecnebest waar ze de burchten der middeleeuwen in groote banken hebben veranderd, en waar geen enkelen heiligen, door dc erk T' .•aji 1 In tusschen zouden de Waalsche drijverijen toch een goeden kant kun nen hebben. De Noord-Nederlanders beginnen in te zien dat zij best zouden doen zich te onthouden bij het Bel gisch eeuwfeest in 1930. Zoo schrijft het HoJIandsche blad «Het Huisgezin»: «Wij moeten geen rancune toonen. werd gezegd, wij moeten, in verbanil met de tractaatkwestie van onze goe de gezindheid doen blijken wij moe ten de Volkenbondsbeginselen aller eerst tegenover België toepassen. De 'goede bedoeling van deze argu menteering kunnen we ten volle waar deeren, en toch blijven we er bij laten we ons niet steken in het wespen nest van het Belgische eeuwfeest, dat I op een verheerlijking van Frankrijk en een onderlingen strijd tusschen Walen en Vlamingen dreigt uit te loo- pen. De feiten blijken ons thans, t wét jaren vóór de viering, reeds gelijk te geven. Zondag heeft men in Walenland den 98n verjaardag van den Belgischen op stand herdacht, flauw voorproefje, van wat ons in 1930 te wachten staat Het blad wijst er op dat vooral te Luik bij deze herdenking vinnige woorden werden gesproken, waar de burgemeester o. m. verklaarde: <\\i moeten onze taal en onze Fransche be schaving veilig weten te houden en het erfdeel der groote vaderen, welke, heden worden herdacht, tegen iederen aanslag verdedigen». De Fransche taal en dc Fransche be schaving zijn. meer dan de staatkun dige eenheid van België, de inzet dc Waalsche feestviering. Hue zullen deze heeren over twee jaar loskomei Dan zullen Frankrijk en Parijs nog ineer verheerlijkt en bewierrookt worden. Als de Walen daar plezier in hebben, moeten we hun dat genoegey gunnen. Maar het spreekt vau zelf. <JAt de Vlamingen zóó de onafhanke'/l heid en de herdenking niet zuller/op- vatten en daarvan ook zullen get iigen. Moeten wij. Nederlanders, als d-, feest viering op een soort burger.torl-g. zij het maar in woorden en betogingen, dreigt uit tc loopen, ons daarin gaan mengen rkeliik l nciiie van 1-ateram-" .der -mee. het g« -r.il: vr-.n hau^- kruisboog" bij" de legers verhoud. Wij Leren vandaag dat de wraak heilig is. tooals de eenvoudige dorpsherder van rasheide, die ons epistels la-, uit de iorlogsbrieven van Kardinaal Mercicr. v narin dat ongelooflijkste in litte raire frazen voor de eeuwen gcschrc- <n. staat. Wc mogen ons vandaag gerust de vraag stellen, in hoeverre ons kristen- aom zelf aL niet heidensch is. Op al ons gebluf over beschaving en beschaafdheid, kuituur of cultuur, ant woordt de werkelijkheid met een naakt gebaar op het w erk des onheils da't wij «>\er de wereld hebben ge bracht. Wijst de geest der vernieling' sp de puinen die h«t werk zijn van ajize handen. Wijst de geest der eeuwigheid op den Moedigen oogst van miljoenen menschenlevens. die wij gebundeld hebben in ftlecke schaven o;>eeiFdenkbfd^pjgld vah eer Beschaving! Lees de verslagen over onze koloni ale politiek- Voor één kruisbeeld heb ben we dozijnen chicottei* tet«bescha- viug van een hópp arme stakkerds, die 't nadeel voor zich hadden van er gens in Afrika, Azië of Australië ge boren te zijn. Lees «lc verslagen va nationale reporters. Le< voelen zou ■an Albert Loudrqs over «le Fransche galeien, de Fransche militaire kampen. Lees het werk van Gide over zijn reis in Kongo. Lees het werk van Bourcitr .«ver de vrouwengevangenissen in Frankrijk. We CTteeren Frankrijk dat men /egt op de hoogste sport der be schaving te staan. Wanneer ge die ■nnen Pi En menscniiciu verdeelt zien m twee kateguriën, optimisten en jiessi- misten. l)ie zwart brood eten of geen, behooren gewoonlijk tot de laatste kategorië. De eerste kategorie heeft alle reden om het leven van den lichten kant te bezien, ze laten den donkeren kant voor hun evennaaste dien ze alles behalve evenzeer als hun zelve bemin nen om God. De moeste menschen leven voor 't overige nog tevreden niet den schijn van «le uiterlijke tevredenheid die naar huiten heerscht. De verlcugening van het leven heeft zelfs hun geweten aan getast. Het sociaal banket wordt voor hen een festijn waar de menschen mal kander opvreten, en die den grootsten hunger hebben zijn gewoonlijk nog dc inagersteii niet. In afwachting dat de eenen hun pa radijs hiernamaals krijgen, hebben «le anderen alvast het hunne hier heneden ingericht, onder de mercantiele leuze: Hebben is hebben en krijgen kunst. Wij kristenen schelden en ketteren op de Joden. Durven we zweren dat we beter zijn dan zij. Het komt me vu..r dat wij in de kathedraal der we reld op de eerste banken zitten dat de anderen ver achter in 't koude I jioitaal te wachten slaan. Ge kent de nze inter- 1 parabel. De verleugening van onze he le werken scha ving heeft zelfs het heiligste niet gespaard. Die verleugening, zij is het ma-kcr van onze beschaving, ontec- rend. walgelijk en monsterachtig in dien grijns van wreedzaamheid waar mee /ij haar berusting teckent in de lonmenschelijke worsteling van m"' joenen. WARD HERMANS. Toestanden in het Brusselsch gerechtshof. Naar aanleiding van het aftreden van procureur-generaal Scrvais wijst het «Handelsblad» op de crgelijke toe standen bij de burgerlijke rechtbank- te Brussel. «H<^ is hier niet alleer uitgesloten, dat Vlaamsche advoka en in hunne eigen taal zoudeu pleiten maar zelfs dA Vlaamsche dossiers zouden wor den voorgelegd. Deze Kamers zijn meestal samengesteld uit totaal Vlaamschonkundige magistraten die dan de vertaling eisehen der Vlaam sche stukken, voorkomend in het dos sier. Dit brengt niet alleen een groot tijd verlies mede. doch tevens groote on kosten. Daarbij komt nog dat op dc verta ling geen controol staat en zoodoende zelfs onwillekeurig aan zekere woor den een andere betcekenis wordt ge geven dan het voorgebrachte. Ook nog «iat slechts vertaald wordt wat de par. tij kan dienen. Trouwen degenen die het meest on der deze toestanden lijden zijn de kleine menschen uit de burgerij. I)e geldmagnaten die weten beter en zul len te Brussel gcene Vlaamsche proce- duur aanvragen De Brusselsch.e pleitbezorgers zijn van deze toestanden zoodanig bewust 1 dat zij weigeren Vlaamsche conclusie tc maken. l>ii is een wantoestand uit de honderden die al te lang geduurd hebben en waaraan het hoog tij«l een einde tc stellen». Nietwaar, België is toch wel een lief land. En wat zijn dc Vlamingen, die niet branden van liefde voor dezen énen en onvcrdcclbaren schat toch ndankbare rekels. rd. Op het tiende jaar der uitbating «mt men tot een totaal van 2,463.000 n Het is belangrijk «lic stijging te vol- n in deze statistiek, waarvan de cij- rs verstrekt zijn door het Ministerie an Nijverheid. Arbeid en Maatschap pelijke Voorzorg. Jaar 1917 totaal 11.640 ton. Eerste •pil. jaar 1918: 65.670 tont jaar 1919 139.630 ton: iaar 1920 tot. 245,760 jaar 1921: 3i2.530 ton; jaar 1922: 428.0/0 ton. jaar later 1923 807,650 ton; aar 1924: 1.106.550 ton: jaar 1925: 1,103.930 ton; jaar 1926: 1.775,160 ton. Tien jaar later jaar 1927 .433,020 ton. Dc mijnen echter worden aangelegd om een veel grootere uitbating tc ver- ■kcren en wanneer ook Houthaelen volle bedrijvigheid zal zijn. kan de mnenrnaal tot 8 of 10 milliocn per jaar stijgen, cn dit voor 7 uitbatingen. De tonnenmaat van Wallonië be draagt nagenoeg 25 milliocn 's jaars, elke opgehaald worden door 79 mij- uitbating. Het gruot ver»chjl tusschen het oud cn het nieuw Vulei kken ligt hierin, dat in de Kempen de kolen in dikke en menigvuldige la- kunnen uitgel»aut worden, liee- ngen heeft een laag 3 meter dik. Evsden 2,20 meter. De andere zijn n goed bedeeld Tal tui schei. 1 cn 2 m *der. al> dc beste «ai zien. omdat "sfciïieü'. -«?- ë'-ftam-iTéf:; :l fa'mart lijk it Dan nog wurdt hier 4e kool ge makkelijker ontgonnen door den aard der delfstof en door het uitstekende materiaal voor het kappen, vervoeren ophalen. De kool is buitengewoon eer en grauwvuur is bijna onbe- end. In die voorwaarden gaat dc «dnijverheid in Limburg een buiten- :wone toekomst te gemoet. De socialistische kapitalisten en leugenaars In April 1.1. had C'. B in «Dc Voor uit» beweerd dat «cle bclgische bank ah den arbeider» (dc socialistische bank te Gent) geen aandcelcn in dc winst aan hare beheerders uitdeelde Maar In «Le Recueil Financier» van 1926 lezen wij op hl. 43. in het l^ilan van 1925 van de belgische bank van den arbeid, dat op de 2.193.702 fr 41 win- ten, aan de 24 beheerders werd uitge deeld, de som van 178.410 fr. en 72 cent. Zoo liegen de roodjes hun goedge- loovige volgelingen voor. Maar vau leugens barsten zij niet meer. Toen de socialist Dicrckcns het t meer halen kon tegen Ward Her mans, verweet hij onzen vriend inder- tij«l naar «Dc Volksgazet» te hebben willen ovcrloopcn. Dierckens zei zelfs at hij den brief had waarin Ward die- raag deed. Ward bitóofde hem 500 f- ladclijk als hij den brief l Maar Dicrcktns zat met en gebakken. I)e v ngt neet mg tc RoeseUre. werd Diercxvn*. log eens op den rooster gelegd me: lie leugen \an weleer. Om zich te red len las hij nu een brief voor, maar... t was er eenc van Eckelers. Of er gelachen werd, zeg! Dc VI. Nationalis ten hebben hun buik moeten vasthou den. Die verdoemde Hermans. gen De schuld s - Ai Betaalt maar menschen Belg schuld kapitalistc Dc oorlog-schuld vat 1 «edraagt 170 milliocn dollar. Daara, het bedr die tussc ;n moet to r«»egd i 217,165.000 dollar I.ecner Bedr: 5104 50,000.1

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1928 | | pagina 1