Wlaggen uit
op 28 December
Feestzitting
in 't VI. Huis
Vlaamsche Nationalisten I
Ziekenbondsleden I
en Hulde aan onze Stichters.
PHHTIJCiElfOOTEN I
©n mede op, met heel de familie,
in den sfoet.
Biieentemjt @m half tien in
't Vlaamsch Huis
om 10 urn, H. Mil met offer ter
nagedachtenis d@r owerled@n
leden.
Nadien OPTOCHT.
Om 11 u. 15
menschlie-
wsudi worstel
De periode na
den oorlog
Nieuwe tilden en
nieuwe werken
De Apotheek
zouden vele gevallen kunnen worden
aangehaald die maar al te zeer be
wijzen hoe het bestuur en inzonder
heid de voorzitter den dank verdien
de niet alleen van de leden, maar van
gansch de bevolking.'
Gedurende de vreeselijke oorlogs
jaren brak eene kinderziekte uit en
daar het meerendeel der werkmen-
schen de noodige middelen niet be
zaten om hun kroost de noodige ge
neeskundige zorgen te geven, droeg
het bestuur aan volksvertegenwoor
diger Daens op in den gemeenteraad
een voorstel te doen dat zou bepa
len dat al de kinderen van af hunne
geboorte tot hun 6e jaar bij eenen
ziekenbond moesten aansluiten waar
voor-de stad- ge lasten zou dragen.
Dit kwam neer op 0,06 fr per kind
en per week.
Eene commissie bestaande uit al
de voorzitters en sekretarissen der
ziekenbonden dér stad werd saamge
roepen, de sekretaris onzer bon
den was dan de ievervolle Hendrik
Maithieu onder het voorzitter
schap van Schepen Dr Is. Bauwens.
Onze voorzitter werd gevraagd
verslag Uit te brengen en uit te leg
gen wat de vraag van den heer Daens
beteekende. Hij deed dit breedvoerig
en bood aan, zoo de kosten met 6
centiemen per week niet konden ge
dragen worden het overige ten las
ten der ziekenbonden te nemen.
De heer Dr Bauwens bracht hulde
aan de verheven gedachten in 't ver
slag uitgedrukt, doch geloofde niet
aan de mogelijkheid van uitvoering
ervan.
De andere aanwezige mutualisten
wilden er ook niet van hooren en
meenden dat de vooruitgezette stel
ling' een utopie was.
Koppig, als naar gewoonte, besloot
het bestuur dit menschlievend voor
stel niet op te geven. De tijd zou be
wijzen dat ze gelijk hadden. Het was
niet de eerste maal en het zou zeker
niet de laatste maal zijn dat we er-
vaarden dat datgene door de mutua-
listen van een andere denkwijze on
zer stad als onmogelijk verworpen
praktisch wél uit te voeren was. Wij
willen ons maar feiten van jongeren
datum herinneren Het oprichten
eener apotheek, het Stichten van een
operatiefonds.
Het middel om aan geld tc geraken
was in dien tijd gauw gevonden. Men
zou overgaan tot het oprichten van
een kolenhandel en met de winst er
van, de kinderen van alle leden welke
om 't even tot welke vcreeniging van
de partij behoorden, den kosteloozen
geneeskundigen dienst verzekeren.
Na korten tijd waren de uitslagen
verheugend.
Meer dan één vierde der kinderbe
volking der stad werd ingeschreven,
en toen we later in het bureel van
den Burgerlijken Stand eens gingen
nazien wat het percent sterfgevallen
was der kinderen tot 6 jaar dan wa
ren we gelukkig te kunnen vaststel
len dat van de J4 bij ons ingeschre
ven kinderen er maar 2 gestorven
waren en, helaas, dit getal steeg bij
de Va niet ingeschrevenen tot 45
sterfgevallen.
Het zal altijd een aangenaam aan
denken zijn voor het Bestuur van
onzen geliefden ziekenbond dat
hoogst menschlievend werk te heb
ben ingericht.
De politiek stak echter weer stok
ken in de wielen.
Men zag de hedendaagsch groote
vaderlanders de Duitschers ter hulp
roepen om ons het laatste schip kolen
te ontnemen. Men kon niet verdra
gen dat de Kristene Volkspartij de
sympathie won van allen die het hart
op de rechte plaats droegen. Dit was
echter niet de eenige tegenwerking
die men te verduren kreeg. Om de
toelage welke het Nationaal Komi-
teit ons gaf moest men klagen en
vragen en wanneer men na den Wa
penstilstand naar de Bureelen te
Brussel ging met de noodige bewijs
stukken dan vroegen die lieeren zich
daar af hoe het kon mogelijk zijn dat
een Bestuur dat zich zooveel moeite
gaf en gedurig op de bres stond voor
het welzijn zijner leden, zoo was te
gengewerkt geworden. Alleen wie
van Aalst was en er geleefd had kon
dit begrijpen.
Het bijzonderste bewijs was dat na
toezicht ons nog eene som van 25.000
fr. aan achterstellen werd uitbetaald.
Veel leed en lijden is er gedurende
deze periode verkropt en manmoe
dig gedragen, vele personen die van
in den beginne een werkzaam deel
aan het werk onzer ziekenbonden
hadden gehad, werden ons recht
streeks door die moerlemeie ontrukt.
Namen noemen gaat hier niet op. al
leen deze van PIETER DAENS en
FRANZ DAENS deze laatste niet
van het bestuur zijnde, maar altijd
medewerkende aan alles wat maar
eenigszins het volk kon ten goede
komen durven wij wel even uit te
spreken. Zij hebben gezaaid zonder
den oogst te zien rijpen. Het werk
van hen en van al degene die deze
tijden niet mochten beleven blijft ons
dierbaar.
Nauwelijks was de vreeselijke last
die de oorlog op ons bad geladen af
gewenteld, of weer toog het bestuur
van den ziekenbond met meer geest
drift dan ooit aan het werek.
Er waaide een frissche wind van
democratische hervormingen over
bet land. Veel wat Priester Daens in
1893 in het programma der Kristene
Volkspartij had vooruitgezet werd
ten deele verwezenlijkt.
Er kwamen demokratische minis
ters aan het bewind die omzendbrie
ven 'rondstuurden waarbij de chaos
die er heerschte geregeld werd-.
De toelagen werden verstrekt aan
de maatschappijen die zich aanpasten
aan de verordeningen.
Er was dus wel werk op de plank
voor een ernstig bestuur en onver
droten ging iedereen aan de taak.
Het volk, dat onze werking gezien
had gedurende den oorlog, had ver
trouwen in ons en kwam met honder
den onze rangen versterken.
Nieuwe tijaen brachten nieuwe
noodzakelijkheden en nieuwe inrich
tingen kwamen tot stand.
Onze maatschappij nam zelf weer
initiatief en schiep nieuwe diensten.
Het bestuur deed een breed gebaar
tegenover de oorlogslachtoffers het
besloot de invalieden gelijk aan welk
percent te aanvaarden als lid.
Aan de moeders weduwen die de
opvoeding hunner kinderen op zich
zouden nemen werd besloten 15 fr.
per maand en per kind uit te betalen.
Nu het Weezenfonds dit in een vas
ten vorm heeft gegoten werd dit 30
fr. per maand en per wees.
De ziekenbond werd familiaal in
gericht zoodat elk gezin er volledig
deel van maakt.
Dat onze inrichtingen tot dan reeds
als een model bezien werden bewees
het feit dat onze voorzitter en de hui
dige eere-voorzitter Volksvertegen
woordiger L. V?n op den Bosch naar
het Nationaalrk voor Kinderwel
zijn ontboden 'werden om uitleg tc
geven over onze manier van werken
en inrichten, bijzonder van den Vrou-
wenziekenbond. De eenig Neder-
landsch-sprekende dame nam met
veel genoegen onze uitleg aan,
wenschte ons geluk met de bekomen
resultaten en zou naar 't voorbeeld
van onzen bond, de andere bonden in
de stad wenschen in te richten. Wat
echter niet belette dat, toen we eeni
ge n tijd later, ook een afdeeling van'
zuigelingenzorg wenschten in te
richten dit verzoek afgewezen werd.
Enkelen tijd nadien versmolten de
drie bestaande ziekenbonden der
Kristene Volkspartij, de Mannen-,
Vrouwen- en. Kinderziekenbond,
waarvan de naam ontstond de Ver-
eenigde Ziekenbonden der Kristene
Volkspartij.
Een heele trits nieuwe diensten
ontstonden dra.
We hadden reeds
De geneesdienst
De vergoeding
De herverzekering
Het Weezenfonds.
Nadien kwamen
Het Anti-teringsfonds
Het Sterftefonds
Het Operatiefonds
De tusschenkomst voor X-stralen
De Moederschapsverzekering.
Voor een drietal jaren benoemden
we aan onze inrichting eene ver
pleegster-bezoek :ter vóór andere
maatschappijen er aan dachten.
Nochtans hoe noodzakelijk hare
werking.
De bezoekster is de zendelinge van
de gezondheidsleer bij het volk, de
dienares der voorbehoudende genees
kunde, de sociale helpster van hulpe-
loozen en onbeholpenen. Ontelbaren
zijn door haar reeds geholpen. Onze
eerste verpleegster juffr. De Munter,
werd opgevolgd door juffr. Van Mel-
ckebeke.
Maar onder al de inrichtingen die
na den oorlog door onzen ziekenbond
zijn geschapen, is wel onze Volks
apotheek de meest durvende ge
weest.
Uitgewerkt in 1922 was het een
sedert 1908 gekoesterde droom.
Terecht was het bestuur bij den
aanvang eenigszins schroomvallig
om het op eigen risico aan te vangen.
Het voorbereidend werk werd echter
gedaan, de noodige inlichtingen inge
wonnen en eenmaal dat in orde wer
den al de mutualiteiten der stad op
eene vergadering uitgenoodigd...
Daar werd hun voorgesteld om sa
men de Volksapotheek in tc richten
en uit te baten. Niettegenstaande ze
er veel voor voelden de rekenin
gen der apothekers beliepen gewel
dig hooge cijfers toch durfden ze
hunne verantwoordelijkheid niet ne
men en lieten ons met ons voorstel
alleen.
Dit breede gebaar de andere mutu
aliteiten mee te betrekken in eigen
werk kenschetste de ware mutüalis-
tische geest die de bestuurders altijd
heeft gekenmerkt.
Toen besloot de ziekenbond in ver
standhouding met de S. M. Volksver
heffing tot het aanpakken dezer zwa
re taak, en wel heeft de inrichting en
het in orde stellen aan de bestuursle
den vele slapelooze nachten gekost,
dan nog gezwegen van het vele werk
en de hoofdbreking, de apotheek-
staat er en bloeit. Niet alleen onze
mutualisten maar honderden leden
van de andere vereenigingen halen er
hunne artsenijen, zonder daarbij te
vermelden het privaat klienteel dat
de apotheek regelmatig bezoekt. De
heer J. Lamont, de apotheker, heeft
.voor het oogenhlik drie hulpapothe
kers in dienst die allen flink hun
werk hebben.
De apotheek is geen louter finan-
cieele zaak. De apotheek levend door,
leeft ook voor de ziekenbonden en is
ccn krachtige steun ten goede voor al
de leden.
Dat het een voorbeeldige inrichting
is, blijkt uit het feit dat het Verbond
der Kristen Mutualiteiten van Groot
Antwerpen dees jaar voorzitter en
sekretaris afvaardigden om de ma
nier van inrichting en werken te bc-
studeeren, dit op raad van het Minis
terie.
Zoover zijn we met het historiek
van onze ziekenbonden.
We kunnen echter niet sluiten zon
der nog eens speciaal een woordje
van hulde en dank, niet alleen aan al
dezen die zoo een nuttig en mooi
werk hebben helpen tot stand bren
gen, dat daar staat als een torenge
bouw, de voeten vast geschoord in
het ciment der homve-trouwe, gego
ten door de hard-labeurders van het
eerste uur, stevig en vast in den rots-
achtigen bodem van hunne liefde en
aanhankelijkheid aan hunne idealen.
Wij huigen het hoofd hij dezen voet
want in dat cimnet zit er niet alleen
zweet, maar bloed en tranen. En
langzamerhand, steen voor steen,
met daar tusschen de pilasters van
ijzeren koppigheid, er ingevestigd
met het vertrouewn dat niet te wan
kelen dorst, hebben ze gebouwd. Het
is geworden, en zq waren er fier op,
de kathedraal van hun verzuchtingen
en hun willen. Ze hebben er eerbied
voor en liefde en daarom zal hun
nooit ten kwade worden geduid een
teveel van trots dat ze er voor voe
len.
Maar ook de huidige werkers
wroeten er nog voor. Het is een zeld
zaam feit in dezen tijd van onver
schilligheid dat één zoo groot getal
menschen nog veertiendaagsch kun
nen bijeenkomen, om met nauwlet
tende zorg te waken op het nog
steeds groeiende lichaamom daat
nog met voorstellen en nieuwe ge-
dachten steeds te ieveren voor groo
Verantwoordelijke uitgever M-
teren bloei en meerdere kracht. We
meenen wel dat we deze huidige wer
kers nog moeten vernoemen.
En in de eerste plaats moeten we
vermelden de vriend Jan Coessens.
Jan is een eenvoudige werkjongen
die vroeg de school verliet voor de
fabriek, en van den eersten strijd een
flinke propagandist werd, een trouw
soldaat van het leger van Priester
Daens. Vóór den oorlog reeds was hij
bode-kommissaris van den zieken
bond en volbracht daar nauwgezet
zijn taak. Binst den oorlog was hij
een slachtoffer der opeischingen en
kwam geknakt naar huis terug. On
middellijk. na 1918 werkte hij mede
hij de herinrichting der mutualiteit
en hielp hij den toenmaligen sekreta
ris Hendrik Matthieu hij het opstel
len zijner verslagen. In 1920 werd
hij bestendig sekretaris benoemd en
bleef dit tot nu toe. Reeds meer dan
10 jaar is hij dit. De gewezen werk
jongen is een voorbeeldig bediende
geworden. Nauwgezetheid, stiptheid,
werkzaamheid, toewijding zijn
hoofddeugden in de uitoefening van
het lastige ambt. Hij houdt met
hardnekkigheid aan zijn reglement,
als de protestanten aan hun bijbel en
dat is de zekerste waarborg voor de
rechtvaardigheid en de eerlijkheid te
genover de leden. Maar zelden vindt
men trouwer hart en meevoelender
kameraad als Jan Coessens. De zie
kenbond is zijn eenige bezorgdheid,
daar wijdt hij zijn dagen en zijn.,,
nachten aan.
De bloei der ziekenbonden in de
laatste jaren is voor een groot pro
cent het werk van Jan Coessens en
we danken deze gelegenheid om hem
voor al onze leden deze vriendelijke
en diepgemeende hulde te brengen.
De huidige bestuursleden zijn even
als de vroegere bezield met de geest
van opoffering. De bewonderens
waardige belangloosheid van het eer
ste uur leeft voort hij allen.
De Vereenigde Ziekenbonden heb
ben hun plicht gedaan tegenover het
volk op sociaal gebied, het Bestuur
staat onverpoosd op de bres met
nieuwe en groote plannen in 't hoofd
en hoopt deze in den eersten tijd te
kunnen verwezenlijken.
Hierna volgt de lijst van hét Be
stuur
Voorzitter Jan de Neve; Eere
voorzitter L. Van op den Bosch;
Ondervoorzitter R. TallierSekre
taris JCoessensSchatbewaarder
Aug. Van de Vondel.
Commissarissen - Bestuursleden
Mevr. V. d. Bossche-Vinck, Mevr. De
T-Tauwere-De Neve, Mevr. Podevijn-
Weymeersch, Mevr. V. d. Meersche-
B osman, Mevr. Peereboom-Hame-
linckx. Dc Backer Bodewijk, Mat
thieu Hendrik, De Neve Joris, Rom-
baut Kam.. Ruyssinck Petrus, Ael-
brecht Albert, Van der Borght Wil
lem, De Man Kamiel, Roelandt Jank,
Van Oost August, V. d. Berghe E.,
Schouppe M„ De Neef Albert. Van
Holder Karei, Van der Veurst Ferd.
Boden-Commissarissen Van der
Meerssche Oscar, De Nijs Petrus.
Rimbaut Alfred, Ruyssinck Bene-
dikt. Rimbaut Petrus, Eeckhoudt
Clement, Sterck Maur., Beekman C.,
Wailly Alfons.
Drukk. «Volksverheffing» Onderwijsstr. 14
AALST.
S chouppe, Onderwijsstraat, 21, Aalst,
