MAGGI Woorden Genoeg! Genoeg! DadenDaden Vlaanderen met zijn schoon volk en zijn schoon verleden heeft genoeg aan de verdrukking. Vlaanderen werd genoeg achteruit- gesteld genoeg in zijn in ons aller Vlaamsch wezen geslagen en bespot. Vlaanderen heeft er genoeg van Ge noeg Genoeg Wij hebben er genoeg van stiefmoe derlijk te worden behandeld Wij hebben genoeg woorden weg gesmeten. Genoeg onze wil misbruikt. Daden Daden 1 Zooals die te Leuven Den nacht van 17 op 18 laatstleden werd de muur der Staatsgevangenis, waarin Dr Borms sinds acht lange ban ge jaren opgesloten zit en wegkwijnt, beschildert met groote Blokletters Amnestie of Revolutie en wat verder las men, tot op de woning van den Waalschcn Bestuurder, in metcrhooge verf Amnestic. Dat is een daad. Nu zien wij het verschil tusschen Woorden en Daden. Woorden betoekenen iets. Dat spre ken woorden. Woorden zeggen, daden noode. Wat gebeurde te Mecheleii, Za terdag De Koningin bezoekt de stad en de Vlaainsche Nationalisten hebben het haar openbaar door schrift en woord laten weten dat ze Amnestie wilden. Vlaanderen is reeds oud. Het is ge rechtigd als een man te handelen en wie niet hooren wil moet voelen Vlaanderen moet daden stellen 1 Da den Daden. Het ijzer gloeit, Vlamingen. Daden moeten het wapen zijn van onzen Eisch 1 En strijders moeten strijden Vooruit getrouwheid aan Vorst, tand en instellingen Zijn zij alleen gebonden dien eed te houden? Gczie-j de Koning nog steeds laat wachten lar de verwezenlijking zijner belofte van I November 1918 Gelijkheid in rechte en Gezien het Vlaainsche Volk slechter dan :n negervolk behandeld wordt! Gezien liet optreden van het gerecht tegen- eer Vlaainsche betoogers; gezien acht jaar na den oorlog amnestie op ich wachten laat, gezien vrijheid werd verleend aan spion- en en leveranciers van den vijand. Besluiten: 1) al hunne krachten in te spannen 0111 een zelfstandig Vlaanderen te bekomen; liet te rusten, steeds op de bres te staan algeheele onvoorwaardelijke amnestie; Tiet alle middelen het militarisme te be- immer in broederlijkheid samen te wcr- ot het recht zal zegevieren i de vlaamsch-nationalistisclic post- te legraaf-, telefoon- en ijzerwegbedienden n/c hartelijkste gclukwensclicn. Voor de Landbouwers. In De Boer van Zaterdag den 18 Juni 1927 lezen wij hel volgende den hoofd raad in zijne vergadering van den. 12 juni 1.1. najBOfcféStSMM ÏSLBflwfrê Ie sturen naar de Kamers en Senaat op dat de pachtwet zoo haast mogelijk en wel voor het sluiten van den zittijd zou besproken worden. Maar er is eenen maar bij. Den boerenbond en zijne boerenver- tcgenwoordigers blijven "tot nu toe nog altijd aan den pachttermijn van 3 jaar hangen en ze zingen bij hoog en bij laag dat eenen pacht van 3 jaar bete. is voor den boer dan eenen van 9 jaar en dat eenen pacht van 3 jaar ook beter is voor Mijnheer dan eene van 9 jaar (slim hé boeren vertegenwoordigers die Mijnheer dienen) nu dat er op elke ge meente bijna eene gilde is, zou ik het hoofdbestuur van den boerenbond eens aanraden eene geheime stemming fe houden in iedere gemeente waar dat er eene gilde is. Op eenen Zondag zon der druk uit te oefenen op de boeren, iedere boer lid of geen lid zou aan de stemming mogen deelnemen, men zou maar een briefje moeten insteken voor 3 jaar of voor 9 jaar, na eene uur of zoo iets de bus openen en dadelijk den uilslag bekend maken opzenden naar Leuven en den uitslag de week nadien van al de gilden incDe Boer» mededee- lcn. Ik geloof dat de vertegenwoordi gers van de boeren in Kamers en Se naat zoo hoog niet .neer en zouden loopen. met de pachtwet van drie jaar en ze zouden dan in de Kamers niet meer durven zeggen dat de boeren gee- nen pacht van 9 jaar willen. Protestmotie. De Vlaamsch-NaVjnalistiscliB past, tele graaf, telefoon en ijzerwegbedienden in al- gemeenc vergadering bijeengeroepen, stem men eensgezind, na uiteenzetting van den voorzitter volgcudc protcstuiotic De Staatsbedienden legden een eed af van iste vindin- Brief uit Charleroi. Charleroi, Juni 1927. Naast de afdccling Montignies van den Broederbond, beslaat er de afdceling Mar- chiennc-au-Pont, bestuurd door de E. P. Au gustijnen n 1 Pater Ambrosius. Ongelukkig- voor die afdeeling is er overlast van w. gebrek aan hulpkrachten, en vermits het algemeen programma volgen, is is anders van te zeggen buiten het vroe geschrevene: dan dat ze bestaan. En var. plaatselijke bonden in al de omliggende wordt er dan van die honderdduizenden stam- vooruitgegaan. Met dit boek hebben we genooten in Wallonië, dat nu reeds zoo gewei rijke documentatie en sjpdie, ons door 2ii administrative eentaligheid wil lian.l- kende vakmcnschcn aangeboden. Het is •en Het is een factor die al te veel wordt vrucht van lang moeizaam onderzoek van orbijgegaan. Uitroepen met Senator De. gevens die de vrachten.zijn van duizend j: Swartc dat Wallonië zal uitsterven-is "n dwaas, vorscliing. Die zich op'de hoogte wil hou licid vermits de plebcische Vlamingen, ver- van deze wetenschap kan zich van geen beter franscht na twee geslachten zorgen voor nicu- naslawerk als dit bedienen vo "■'alen. En dit is een kwestie die niet met richt is het noodzakelijk, politieke slagwoorden c onderdeel van den toestand van België, met buiten de s vraag, de even belangrijke vraag der taal. Jammer vind ik het, dat daar waar de best •ve'rtuigde Vlamingen, tenminste in woorden, itten, er hel minst afdoend gtdaan wordt aan ■u shoudioindige inlichting van een Vlaand .- en der Toekomst Van verre b< schouwen wij hier de werking; en velen hebben de overtei- viaamsch. 'niets"oorn m :nzs êono.nische bede tol opname in ons blad, en ge- weerstandskracht en meteca Je onderwijs- -.oekend de voorzitter Dr. Isebaert. noodzakelijkheid te steunen: cn waar inonWij kunnen aan dien OprOSp SlechtS VdeaTrvfndenU,we de w«kiT^ «S.«-hethiernastaai.de gevolg geven strceks en onrechtstreeks bijbrengt om onzin Dr. Isebaert IS dc VOOrZltter van het rpost strijdvaardig in ie richten niet komiteit tol huldiging van een man praai en slagwoorden, m ar taktisch, v00r c|ewelke de belgen twaalf kogels rs\i.„h,. - «r*™*». Vlaanderenwaakt op ti t veel gebrek a i sterke boomen zeggen dan dat prachtige scheuten zijn. bemesting en bewerking Doch cr bestaatnog entwat anders. Te Charleroi zoowel als te Bergen en te Luik bestaat er 'n afdccling van het Davidsfonds. Waar deze op dc beide andere plaatsen sa menwerkt met dc andere vlaainsche groepce- ringen, liicr ten gevolge van spijtige digliedcn. die 'k hier liefst laat rus staat cr tegenkanting. Doch waar in princiep verdeeldheid lusschen strijdgcnoolen, voor zeker in 'nvooruitgcschoven post als 't walen land is, te betreuren valt, opportunistisch zot ik gerust durven zeggen dat de mededinging hier goede vruchten heeft afgeworpen Ik meen dat op dc laatstgehouden algemeene vergadering van het Davidsfonds te Leuven een" verslag over de werking hier werd voor gelezen ik verwijs daarheen, en dal wie het leest zelf oordeele- Het is ook ».-<n mij met plannen van werking voor de toekoms "a^ c, w-.tzcn ,lUln en verstrekkend beslui' 'van de enkele in Dc West-Vlaming ge schreven artikels, wou ik aan gansch Vlaan deren dc vraag stellen: <i Wat wil men, wa' zal cr gedaan worden met deze uitgeweken stambroeders? Hoe men ook denkc over dc vlaainsche politieke noodzakelijkheid, wie kritiesch den groei der gedachten en feiten beschouwt, ziet da; we op z'n minst genomen naar een bestuurlijke ontdubbeling van den Staat gaan, alvorens de vlaainsche zaak opgc- lost zij. Zonder hierover te theorctiscercn. zijn er ook vele uitgewekenen deze oplossing als de eenig praktische toegedaan. Doch wat gc- boven alles een kloeke poging tuurwelcnschan zelfs in haar gen met liet geloof in God te ('t Vervolgt). De Verriestfeesten te Deerlijk Wij ontvingen deze week een oproep r de Verriestfeesten te Dcernjn met verleden week stelde onze wakkere zwerver. strijdgenoot Vanderschekien in den gemeenteraad van Deerlijk 't stemmen D/iAizoncf^hmiuif van een motie van amnesne voor. BOeKenSCnOUW Dr ]sebaert schepen te Deerlijk en Dr KIEFL KATHOLISCHE welt AN-voorzitter van het komiteit der Ver- SCHAUUNG UND modernes denken, riestfeesten stelde voor zulks met ter Gesammcltc Essays uber die Hauptstationen stemming te brengen en aldus de aill- ,rc Philosophic, 2e en 3e uitgaaf. 560 nestie-motic van de baan te schuiven. Mvv rSKw? 'j Moesi-Hugo Verriesi kunnen uil zijn Kicfl zz een der zeldzame kleurrijke schrij- graf Opstaan dan ZOU Dr. Isebaert :rs in Duitcchiand. Dc abstracte stof ï-.gt in waarschijnlijk een kwaad half-uurtj :n sierlijke taal vervat Wat het bcteekcacn' door je niaketl hebben. mag, hoedamg hi, m dezen tijd staat zegt ons He<;{f Dr Isobaert dan werkelijk dc titel. Deze ie geweldig van omvang en over- J spant de koepel van het mcnschclijk leven, geeil besef V3n Zijn treurioe belache- Het bock beantwoordt er volledig aan Luilicr, j lijkheid in dezeil. Leibnitz, Kant, Fichtc, Hcgel, Schelling, Scho- p)a; j,jj gauw ujt het Verriestkoinitcit penlioner N.cvsche, Darwin, Hartmann, Eu- kke f er ZQU den dag va„ de fees, eken met het modernisme cn zeüs nog een menigte grondproblemen aan1 'en, menig oog verachtend neerblikken dc basis liggend van believen van enkeling op den man die met het teeken van cn maatschappij; dit alles met limine beant- Qa{!t gebrandmerkt is Of ZOUddl de woording van uit de kerk, geven een kiem ecn(e Vlamingen het vertikken naar een «djeu m d„ leest le gaas waarvan de VOOIzittcr Het boek is een allerbest geschikte handlei-een toonbeeld Van vlaamSCh Belgische ding om van al deze ismen cn problemen de lafhartigheid iS. hoofdgedachte ti 1, hun invloed moderne teven, hun zwakke punt of punten cn de overwinning van deze in het solied katholicisme. Kicfl geeft geenszins ccn oppervlakkige aanraking maar kloeke studie, geen wcordenrammclmg n:=*r beroer, de problemen, geen vaag en onbepaald tasten maar zekere en volle greep Dr WASMANN S. J. Dr KILLER ALANN DER MENSCH UND DIE ORGANISCHE NATUR met 1698 illustraties cn 22 gekleurde kunstplaten Lijvig boekdeel i 1000 blz. 1926, ingenaaid 36 I 45 RM. Manz Regensburg. Nog ccn standaardwerk. In den legcnwoordigen tijd vertoont zich een zwenking om terug meerde natuur in hare wondervolle rijke verschijning en in hare geheime verdokene krarlilen te onderzoeken. Dc natuurwetenschap is dientengevolge in de laatste tientaUcn jaren dan ook bijzonder snel gebonden De Groenten kosten duur, gebruik voor uwe Soep TAPIOCA -JULIENNE MENGELWERK Lambrecht Hensmans CONSCIENCE Van tijd tot lijd sprak de moeder ccnige afge- brokene klachten, die als de stem des doods in des jongclings ooren bromden, maar hem echter het hoofd niet deden opheffen. Dit hoorde hij nu reeds achte uren lang! Op dit oogcnblik zcide de zinnclooze vrouw: ii Trezekcn. sta op, mijn lief schaapken! Kom, warm uwe voetjes aan de sloof. Ge moogt zoo lang niet blijven slapen, lui Trcze- :kcn; war.t vader zal straks gaan komen. Och. 'wat zijn uwe lippekens koud! Beef niet, Tre- j zeken, het engeltje zal u niet medenemen u te beschermen. Och. het staat daar m uwe pottekens zijn gelijk ijs. mijn arm 1* ken. Ge moet weer op moeders school z: niet waar? Daar is het warm De rampzalige vrouw nam het kind ui bed cn ging er mei zitten. Zij had dit met zooveel stilte gedaan, cn was zoo zacht op de punten harcr voelen voortgestapt, dat Willem geen gerucht had gehoord en op de tafel was blijven liggen; Ursulaliad hare moeder met de oogen gevolgd doch zonder van hare stoel op te staan. Er verliep nog een tijd, eer de jongeling het lioofd ophief cn met verbaasdheid bemerkte, d ledig was. Hij hoorde zijne der in den hoek het kind kussen en lachen, alsof een Onmachtig vreugdcgevoel haar ver blijdde, In dc gedachte, dat Trezekcn wel licht beter was en de oogen had geopend, nam hij de lamp van de tafel en naderde met haast tot zijne moeder. Een nare schreeuw vloog op uit zijne borst, en hij greep bevend naar het kind maar dc vrouw sprong recht cn liep huilende dc kamer rond. Wat Willem ook smeekte of bad. wat tranen hij stortte, wat zacht geweld hij inspande om het kind aan zijne moeder te ontrukken, nog hij, nog Ursula vermochten iets op haar. Zij hield haar Trezeken met de armen op de borst gesloten, als ware het er met ijzeren banden op vast- gesmeed geweest. Door liet omslorten der stoelen, het ge rucht der trappende - van Willem, werden nedenhuis gewekt. Twee vrouwen en een man kwamen mei licht naar boven. Bij het gezicht van dit ijselijk schouwspel begonnen zij allen te beven: daar, tegen den muur, stond dc arme vrouw lachend haar kind te kussen, haar kind was een lijk; 9cdcrt ccn uur woonde het arme zieltje in den hemel! In he; eerst wilde de moeder zich het kind niet laten ontnemen; maar als men haar al- lengskens had wijsgemaakt, dat het koude had en onder het deksel liggen moest, legde zij lie; zelve in liet bed cn ging cr met gerust heid des gemoeds nevens zitten. Willem dwaalde; ziine oogen stonden hem dwaas en wild in liet hoofd; zijn wenkbrau- tot hoekige rimpelen. Dc bewoners van het benedenhuis durfden hem niet bezien, cn in allen ontstond slechts éénc gedachte: die jongen zal zich zclven vermoorden! n Dc Engel des doods had nauwelijks het arm lamnickcn van hei leven beroofd, of hij v.crlict de woning der Hensmans, cn daalde veel verder op een grootcr huis der stad Ant- Dien avond, al9 mijnheer Standcl zich tic- l derzette om te spijzen, zag hij eene flesch wijn op de tafel staan. Dit verwonderde hem - :oer; want alhoewel dc Standels schatrijke g hij a naamdag is het vandaag? De vrouw gaf hem lachend ten antwoord: i Hoe? Herinnert gij u dan niet, dat het lieden juist één ^aar is, dal die vervloekte schelm Hensmans op het schavot gestaan heeft? Dien dag moeten wij vieren. Wij heb ben het -mmers beloofd? Of mijnheer Standcl sedert ecnigen lijd be rouw gevoelde over de wijze, waarop liij Hens. mans dc bekentenis van den diefstal had af gedrongen, cn of hij nu reeds aan zijne plich. tighcid twijfelde, althans hij verbleekte bij de woorden zijner vrouw, en sloeg zonder spreken zijn gczichl ten gronde. li Wij hebben het immers beloofd? her haalde de vrouw. Gij weet wel, op den avond zeiven van de pronking? Wij hebben toen ook een glaasje op het brandmerk van den schijnheiligen dief gedronken. <i Beloofd, beloofd, o morde mijnheer Stan- del, i het kan zijn. dat wij in onze eerste gramschap zoo iels hebben beloofd. Nu wil ik er toch niet meer van hooren. Doe die flesch van onder mijn oogen W ik drink De zonderlinge uitdrukking van het gelaat haars mans en dc crnsligc toon zijner stem schenen diepen indruk op de verwonderde vrouw te maken. Het was, alsof ltaar ook een geheime schrik beving. Zij bleef haren man een oogenblik ondervragend bezien, en borst dan los in cellen langen spotlach. Op liaar aan gezicht schetste zich een gevoel van vuige n wraakgenot. (Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De West-Vlaming | 1927 | | pagina 4