Het oorlogsdagboek
van Leopold III
40
40
Het verhaalt van uur tot uur het verloop
der krijgsverrichtingen
DRIE DAGEN ONOPHOUDEND
DOORSTOND ZEERRUGGE
EEN VREESELIJK BOMBARDEMENT
DRIE GENERAALS EN 40.000 SOLDATEN
GEHANGEN GENOMEN TE DUINKERKEN.
ZWARE AANVALLEN DER GEALLIEERDEN
AFGESLAGEN. - NIEUWE AANVALLEN
OP HET FRANSCHE FRONT BEGONNEN
DE DUITSCHERS BREKEN R09R HET
FRANSCHE FRONT
DAGBLAD
Blankenberge schouwde het Belgisch
vluchtelingenleger
Het Duitsche iegerbericht
Eerste jaargang. Nr T2
Vrijdag, T JunT 194U
Algemeen Nieuws
PRIJS
CENTIEM
VOOR ANNONCEN
Em. Jacqmainlaan, 125A, BRUSSEL
Beheer en Redactie
127, EM. JACQMAINLAAN, 127
BRUSSEL
PRIJS
CENTIEM
Koning Leopold heeft zijn aanteekenin- sche regeering te kennen heeft gegeven dat
gen van het verloop van den oorlog tot de toestand critiek en gevaarlijk was sinds
aan het uur, waarop tot overgave beslo- j Kamerijk door de Duitschers was ingenomen.
ten werd, bijgehouden in een dagboek.
Dit dagboek werd, aldus de speciale ver
slaggever van het Italiaansche blad La-
voro Fascista te Brussel, in den vorm
van een memorandum en uit naam van
het opperbevel van het Belgische leger,
Zondag jl. door den Koning aan de te
Brussel geaccrediteerde ambassadeurs
van de Vereenigde Staten van Noord-
Amerika en Italië alsmede aan den Pau
selijken Nuntius overhandigd.
Het memorandum heeft zorgvuldig de ge-
heele terugtocht van het Belgische leger
vana! het ontstaan van den strijd bijgehou
den. Het document, aldus de verslaggever
van het Italiaansche blad, schuift de verant
woordelijkheid voor deze distorting geheel
O}) de schouders van Franschen en Engel-
schen.
De beschuldiging is dikwijls gesteld in een
Ironischen toon, bijv. daar waar de Koning
beschrijft dat liet niet mogelijk was aan de
Fransehe en Engelsche legerleiding een ver
slag over den stfijd uit te brengen aangezien
de stafchefs op de vlucht waren.
Het document preciseert dat de Koning
der Belgen reeds op 18 Mei aan de Londen-
Deze toestand was daarenboven nog slechter
geworden door het feit dat de geallieerde
legers verdeeld en van elkaar gescheiden
waren. Door dit feit moesten de Belgische
troepen geheel alleen het volle gewicht der
verdediging op zich nemen.
Daarbij het juiste document hoe op 23 Mei
het Engelsch tegenoffensief nabij Arms geen
enkel resultaat gegeven heeft, dat op den
25sten van dezelfde maand een «catego-
riekeambassade naar Londen gezonden
werd, dat op 26 Mei de aftocht van het
Fransch-Engelsche leger een catastrophalen
vorm aannam, dat op 27 Mei het front op
5 verschillende plaatsen doorbroken werd en
dat het in den loop van dien dag onmogelijk
was generaal Gort of generaal Blanchard die
op de vlucht was geslagen, men weer niet
waar. te bereiken.
Het blad voegt er aan toe De Engel-
schen en de Franschen waren op de hoogte
dat de situatie catastrophale vormen aan
nam. Zij hebben alles gedaan onv'het moe
dige Belgische leger en zijn heldiitsit
ning naar de capitulatie te drijven om aanr-
na al hun haat en hun venijn op het Bel
gische leger en zijn Koning uit te storten.
Het oppercommando van de weermacht
deelt het volgende mede
Zooals reeds in een apart bericht werd
meegedeeld, werd de vesting Duinkerken na
zwaren strijd ingenomen. Drie generaals en
ongeveer 40,000 soldaten gaven zich over. Bij
Abbeville is een door sterk artillerievuur en
pantserwagens ondersteunde vijandelijke
aanval afgeslagen. Een vijandelijk? aanval
op onze voorposten ten Zuiden van Longwy
werd onder zware verliezen van den vijand
afgeslagen. Met gevechts- en duikvliegtuigen
viel het luchtwapen vijandelijke troepenver
zamelingen ten Zuiden van Abbeville aan,
alsmede de haveninstellingen van Le Havre.
In den vroegen morgen van heden Woens
dag zijn nieuwe aanvallen op het Fransehe
front begonnen.
Men kan moeilijk dc ellende en de ontbe
ring van de Belgische vluchtelingen, tijdens
de dagen welke onmiddellijk de overgave
van het Belgisch leger voorafgingen, beschrij
ven. De meesten. welke door een panischen
schrik gedreven, hun heil hadden gezocht in
de streek langs de kust. zijn deerlijk geha
vend van hun vlucht naar de haard
stede teruggekeerd.
Een tocht doorheen dit geteisterde gedeelte
hangt duidelijker nog, dan de verhalen der
vluchtelingen zelf, een beeld van de verwoes
tingen op. Een tocht vanuit Oostende, naar
het Oosten, aiover Blankenberge, Zeebrugge,
naar Heist toe.
Het nog over een paar weken lachend en
opgeruimd gezicht, waarop de Belgische kust
de jaarlijksche toeristen wilde vergasten,
draagt thans de sporen van een zwaar en
moeilijk bestaan. Zelfs toen de blijde mare
van een wapenstilstand eventjes weer een
glimlach op de door zorg en kommer be
proefde gezichten der vluchtelingen too-
verde. bleef het gezicht van België's kust
stijf en stram in de grimmige plooi liggen.
Bange oogenblikken
Wij persoonlijk, welke als zooveel anderen
de haardted'e waren ontvlucht en in den
ordeloozen stoet van vluchtelingen onze
plaats hadden ingenomen, vestigden ons te
Blankenberge. Ons leek het daar veilig.
Wel stoorde het dof en zwaar gesteun der
artillerie, welke ergens rond Maldegem op
gesteld stond, nu en dan de rust, en veerden
de bewoners onrustig uit hun zetel op toen
een troepenafdeeling de stad doorkruiste,
doch na een paar dagen bleek men ook daar
reeds aan gewoon te zijn gemaakt.
Een oogenblik dreigde ook Blankenberghe
onder schot genomen te worden.
24 vliegtuigen vlogen laag tegen het strand
aan, terwijl de kogels van het afweergeschut
boven, onder, naast hen, als zeepbellen open
spatten.
Geen oogenblik evenwel verbrak dit de sta
tige vlucht.... Toen zich plots een van het
eskadrilje losmaakte, gierend naar beneden
schoot, even op den kant gleed, en zich toen
van z'n balast ontmaakte. Knetterend kwam
de zware bom in een villa aan het strand te
recht In een oogpink verdwenen de zwar
te vogels uit het. zicht-. Voor de eerste, maar
ook voor de laatste maal, zou Blankenberge
gebombardeerd worden.
Zeebrugge in de branding
Minder gelukkig dan de vluchtelingen, wel
ke in Blankenberge een gul onthaal hadden
genoten, waren de inwoners van het amper
6 kilometer verder gelegen Zeebrugge. Door
zijn ligging aan de zee, de haven, waaruit
Engelsche troepen poogden te ontschepen en
naderhand door gezonken booten werden ver
sperd, vormde Zeebrugge een doel. dat door
de Duitsche luchtmacht gedurende drie da
gen onophoudend onder vuur werd genomen.
En voor de eerste maal sedert het uitbre
ken van de vijandelijkheden lichtte Blan
kenberge een tip van den sluier, welke tot
dan toe de oorlogsellende aan het oog ont
trokken had, op.
Uren aan een stuk defileerde door
Blankenberge een treurige stoet van vluchte
lingen. doolden kinderen huilend rond. sjouw
den afgesloofde vrouwen zware vrachten met
zich mede.
AcftYer huft rug ging Zeebrugge in vlam
men op
Toen wij na drie dagen onafgebroken, van
op de duinen, ooggetuige waren geweest, van
dit verschrikkelijke bombardement, waagden
wij voor het eerst een stap in de richting
van de haven.
Met de fiets op den mg moesten wij ons
doorheen de kraters, welke door granaten
in de asfalt-baan waren geslagen, werken.
Kilometers aan een stuk versperden brok
stukken van huizen den doortocht. In het
kleine stadje zelf bleef geen enkel woning
meer recht.
Op de breede baan naar Heist toe staken
de tramsporen peilrecht de lucht in. als twee
armen welke om ontferming smeekten.
Uren aan een stuk nog zweefde boven het
in puin geschoten Zeebrugge het angstwek
kend1 gebrom der bommenwerpers, 't. Klonk
als een lied der zege, welke de opmarsch der
Duitsche troepen begeleidde.
Toen kwam de wapenstilstand...
Het opperbevel der Duitsche Weermacht
maakt bekend dat de Duitsche troepen er
in geslaagd zijn over een breed front door
te breken in de streek van de monding van
de Somme en het Oise- en Aisnekanaal. Ook
de daarachter liggende versterkingen, die
ook veel Weygandlinie genoemd werd, werd
doorgebroken.
(Deze doorbraak heeft dus plaats gehad
in de streek van St. Quentin-Noyon, in de
richting van Cotnpiègne (allemaal plaatsen
die door onze duivenliefhebbers zeer goed
gekend zijn) recht naar Parijs.)
De Molenstraat te Aalsteen der zeer geteisterde straten van de stad.