mmm
Twee groote Fransche renners die vielen
als slachtoffers van een liefdedrama
Een sportieve wandeling
door de Scheldestad
12
Henri Péüssier en Médinger
Ook uit Lokeren is er nieuws
lil!
I HET ALGEMEEN NIEUWS DONDERDAG 20 JUNI 1940
SPORTNIEUWS
UIT DE GESCHIEDENIS DER WIELERSPORT
Op 3 Mei 11. S3 het vijf jaar geleden ge
weest" dat de bekende Fransche baan- en
Sisterenner Henrl Pélissier op tragische wijze
et leven verloorhij werd namelijk door
zijne minnares een revolverkogel in het hart
gejaagd en was zoo goed als op den slag
dood. De oorzaak van den bloedigen twist
was eene belangenkwestie tusschen Pélissier
en de zuster van die vrou.v. Deze laatste
oordeelde hare zuster in gevaar, haalde een
revolver en schoot haar vriend in hun eigen
woning neer.
De a koning der baan zooals men Pélis
sier placht te noemen, was nie; meer. Het
nieuws van dit rampzalig verscheiden ver
wekte algemeene ontsteltenis, niet alleen in
Frankrijk, maar ook in België waar Henri
eveneens goed gekend was. daar hij zoowel
aan onze weg- als aan onze pistewedstrijden
deel nam. Indien men hem evenals de an
dere Pélissier's, zijn broeders Francis en la
ter pliarles overigens, beknibbelde om
zijn willekeurig en nukkig karakter, dan had
men toch ook algemeen volle achting en
v aardeering voor zijne rennersgaven.
Henri Pélissier verdween van het wereld-
tooneel in den fleur van het leven, amper
46 jaar oud, en met eene loopbaan op zijn
actief, waarop stellig weinig renners kun
nen neerzien.
Hij was op 15-Jarigcn ouderdom beginnen
te koersen en legde er op 38-jarigen ouder
dom het bijltje bij neer, na te hebben triom
fen beleefd in zoowat al de klassieke koer
sen van het toenmalige c repertorium
Laat er ons enkele van opnoemen
Christmas der Renners (cross-country) 1911;
Ronde van Lombardië, 1911, 1913, 1920: Mi-
laan-Turijn, 1911; Koers der Drie Hoofdste
den (Turijn-Parma. Florence en Rome, 869
km.) 1911; Milaan-San Remo. 1912; Trou-
ville-Parijs, 1917; Groote Prijs der Loire,
1919 en 1920; Omloop van Morvau, 1919;
Kampioenschap van Frankrijk, 1919; Bor
deaux-Parijs, 1919; Parijs-Roubaix, 1919 en
1921; Parijs-Metz, 1920; Omloop der Slagvel
den. 1920; Kampioenschap van 't Gebergte
(Mont Agel) 1920, 1921 en 1922; Parijs-Brus
sel, 1920; Omloop van Parijs. 1922; Parijs-
Nancy. 1922; Parijs-Tours 1922 en 1923;
Ronde van Frankrijk, 1923.
Herinneren wij er nog aan dat hij, overi
gens slechts van heel weinig, werd geklopt
door onzen landgenoot Flup Thijs, in de
Ronde van België 1912 en de Ronde van
Frankrijk 1914.
Wanneer Henri Pelissier zich in 1927 uit
het renncrsleven terugtrok ging hij met
zijne vrouw en zijn dochtertje Jeannine een
klein landgoed bewonen te Fourcherolles,
departement Seine et Oise. Daar zou hij
evenwel slechts een kortstondig geluk ken
nen ontroostbaar over het afsterven harer
geliefde moeder, joeg Mevrouw Pélissier, als
dan amper 40 jaar oud, zich zelve den dood
in door zich een revolverkogei door het hoofd
te schieten.
Met Henri Pélissier verdween een der groot
ste renners, welke de Fransche rijwielwereld
ooit heeft gekend. Op het oogenblik van zijn
tragisch verscheiden was zijn dochter Jean
nine slechts. 17 jaar oud...
Wat echter bij het nieuws van dit wreed
gebeuren, minder opviel in de sportannalen,
althans we herinneren niet dat er ergens
melding werd van gemaakt te dien tijde,
was dat veertig jaar te voren, en bijna dag
voor dag (nl. den 27 April 1895) een andere
Fransche rijwielkampioen het leven verloor
in nagenoeg dézelfde omstandigheden een
réyolverkogel in het hart, afgeschoten door
éérie'vrouw. die echter dit verschil bij de
ihoordenares van Pélissier bood, dat het zijn
éifcën echtgenoote was. Wij bedoelen den vete
raan MEDINGER, waarvan mogelijks velen
onder onze huidige lezersgeneratie nimmer
zelfs den naam hebben hooren vernoemen.
Het gold hier een drama der jaloersch-
heid Médinger, die slechts 33 jaar oud
werd. hield er ongeoorloofde betrekkingen op
na met eene jonge vrouw. Zijne echtgenoote
was niet alleen op de hoogte van deze ver
houding. maar de renner gaf zich niets eens
de moeite het feit te loochenen. Eens dat zij
vrienden te middagmalen hadden, ontstond
tusschen de echtelingen een nieuwe twist.
De vrienden die zich in het huiselijk kra
keel niet wilden mengen, trokken zich terug;
Mcdinger op zijne beurt trok zijne kamer
binnen en ging gansch gekleed boven op
zijn bed liggen. Zijne vrouw volgde hem en,
door zijn tergend cynisme ten uiterste gedre
ven. schoot zij hem een kogel door het hoofd.
Er bleef nog een kogel'in hec wapen steken,
welken zij zich zelve door het hart joeg bei
den bleven op den slag dood.
Al kan Médinger onmogelijk op eene even
rijke en vruchtbare loopbaan als Henri Pé
lissier terugzien, toch niocht hij in zijn tijd
ettelijke ophefmakende overwinningen boe
ken. Hij was eerder onregelmatig, zooals ook
zijn karakter zeer wisselvallig was en daar
hij het met de oefening ook nog al vrij op
nam. kende hij even opvallende nederlagen.
Hij was geboren in 4862 en leverde zijn
eersten wedstrijd in 1880. Het was een 2,000
meter-koers te Calais, waar hij den beroem
den Frédéric de Civrj kinpce, die den titel
had van kampioen der Kampioenen van
Frankrijk Zooals we zegden, hield Médin
ger dat belofterijke debuut niet volhij
kende het c op en af in zijne loopbaan,
in den echten zin van het woord; al kan hij
aanspraak maken op ontegensprekelijke
kwaliteiten, toch liet hij noch den aard,
noch het karakter of het temperament blij
ken, waarover de ware kampioenen moeten
beschikken.
Wij zullen ons niet vermeien met zijne
wedstrijden aan fce halen, die dan vooral
werden verreden te Tarbes, Agen, Angers,
Parijs, Bordeaux, ook te Berlijn, Weenen,
Munich cn in Engeland.
Wijzen wij slechts op eenlge feiten van
belang, zooals hef jaar 1883, waarin hij te
Agen al de internationale figuren klopt,
waaronder den beroemden Engelschman
Wood; het zelfde jaar wint hij, te Agen
eveneens, het kampioenschap van Frankrijk
der snelheid, vóór Ch. Torrent. In 1885 komt
hij te Bordeaux eerste toe in het kampioen
schap van Frankrijk vóór de Civry. maar
deze laatste legt eene klacht neer tegen hem.
De Civry krijgt wel den prijs, maar niet den
titel. Dat jaar won Médinger 34 eerste prij
zen en meer dan 7.000 frank. Het volgend
jaar echter werd hij even dikwerf... geklopt
en door alwie zich maar met hem wou me
ten, onder meer door Van Beveren, kampioen
van België, die echter Parijs bewoonde.
Wijzen wij er nog op dat Médinger zich
tot den koning van den driewieler had
getoond, maar met evenveel sukses het rij
wiel op twee wielen beoefende. In 18S3 won
hij het Kampioenschap van Frankrijk der
driewielers, maar leed in België herhaalde
lijk de nederlaag. Hij had in onzen kampioen
Houben zijn meester gevonden, daar deze
hem versloeg te Brussel, in 1893 en 1894. te
Spa in 1894. en ook te Parijs, kort vóór zijn
dood, den 11 Februari 1895.
Den 13 Januari van het Jaar 1895, dat het
laatste levensjaar van Médinger zou worden,
won deze nog den Grooten Winterprijs te
Parijs, vóór Robertson en Maurice Farman
(den lateren beroemden vlieger en vliegtuig
bouwer).
Toen zich het drama voordeed, dat Médin
ger uit de wereld zou helpen, bevond onze
landgenoot Houben zich juist te Parijs, waar
hij niets dan suksessen telde, en op ophef
makende wijze triomfeerde op Fournier, die
zelf Cassignaud had geklopt, op Médinger,
op Jacquclin, die door den grooten Zimmer
man werd aanzien als de kampioen van
Frankrijk, op Maurice Farman, die Pon-
tecchi van 't leer had gegeven, op den Ameri
kaan Banker en zelfs op den beroemden Bar
den, dien hij in snelheid loste, maar die hem
in treinloopen de baas was.
Dan dag zelve waarop het drama zich zou
voordoen ontmoette Houben zijn tegenstre
ver Médinger, juist op het middaguur, wan
neer de Franschman zijn magazijn verliet
om naar huis te gaan middagmalen met
vrienden. De beide tegenstrevers, die daar
om niet minder goede vrienden waren, be
groetten elkaar hartelijk en Houben noo-
digde Médinger nog uit op den aperitief
Dank u, wees deze beleefd af. maar ik
moet om één uur thuis zijn daar ik vrienden
te eten krijg....
Om twee uur was het drama voltrokken...
VETERAAN.
Henri Pélissier.
De hergroepeering der verschillende beoefe
naars van sport wordt overal actief doorge
voerd, en ook te Lokeren is de eerste bezorgd
heid met den terugkeer van verscheidene
athleten geweken.
Op ATHLETIEK gebied wordt ons de te
rugkeer van korporaal Van Rumst, brigadier
Jan Van de Voorde gemeld. Wm. René Van
de Voorde vertoeft voorloopig nog in een
gevangenenkamp ergensin Nederland,
maar zakt eerlang ook wel naar de Durme-
stad af.
WIELRENNERS, kwamen allen ongedeerd
terug. Piet Van Theemsche op kop en de
oud-Belgische kampioen op kop na een alles
behalve gezondheidsuitstapje naar Frankrijk.
Het jammerlijkste nieuws is wel het
verlies van onzen oud-wielerkampioen Michel
D'Hooge, die als burgerlijk slachtoffer van
de bommen, een leemte in de Nationale be
weging zal laten. Aan weduwe en naastbe-
staanden, onze christelijke deelneming in
rouw.
VOETBALCLUBS staan er voorloopig nog
fel gehavend voor.
Bij Racing Club ontbreken nog tal van
titularissen op het appel. René Bosnians,
Etienne Steyaert, Theo Heirwegh, Tliuur
Verselder en Maurits Lammens zijn veilig,
terwijl ook Stan Joris, en andere De Clercq':
op post zijn. Jongeren als De Caluwé er
Vanden Berghe ontbreken nog evenals Omer
Schram, maar Frankrijk lost eerstdaags deze
sportmannen wel. Charles Van Nunnen, als
gekwetste in 't hospitaal te Hasselt en Louis
Van Dyk als vermist aangegeven schijnen
de eenige slachtoffers. Hopen we voor beiden
maar de beste oplossing.
Ons jeugdigste slachtoffer van den oorlog
is wel Fonske Baert, die verpleegd wordt
in het gasthuis alhier, met zware verwon
dingen van bommenstukken. Deze jongeling
kent groote financieele en materieele zorgen,
en sportmannen met hart zullen hem met
giften gedenken, voor zooverre deze bekend
making hen ertoe kan aanzetten. Frans
Frans is ook op «de weg terug» en we mo
gen na Gust Wolfs te hebben ontmoet zeg
gen dat Racing er, eerlang, weer volledig
zal voorkomen.
Standaard zag eveneens alle locale elemen
ten weerkeeren, De Brauvver en De Beule's
op kop. maar hier ook zal, een dubbele oefe
ning en een wekenlange wederaanpassing
noodig zijn om de sportmassa weer met mooi
voetbalspel te kunnen vergasten. TJEN.
Het rennersleger vertoont weinig
gapingen. Ook meestal de
gekende sportpersonaliteiten
xijn thuis
Dé Antwerpsche echo klinkt eigenlijk op
geruimd. Zooals in den titel vermeld staat,
zijn meestal alle gekende renners en sport-
flguren thuis.
Naar aelang we kennis kregen van de thuis
komst, nebben we den lezers ook zoo snél
mogelijk ingelicht. Op dit oogenblik, kunnen
als officieel terug gekeerd, aanschouwd wor
den:
Kaers, A. Bruneel, H. Bruneel, Albert Hen-
drickx, Jef Loopmans, Mon De Lathouwer.
Frans Cools, C. Lauwers, H. Lauwers, Gene
Kiewit. Frans De Mondt, A. De Loor, Fons
De Loor, Jef Palmans, Leo De Ryck, Frans
Van Hasselt, Jan Leysen, plus verder een
lieele pleïade van jongeren, zooals De Boe-
vere, Stanneken Ockers, enz.
Lowie Janssens van Hoboken is krijgs
gevangenen in Duitschland en wordt eerlang
verwacht. Roger Van den Driessche werd ge
signaleerd te Breskens en daarna te Lede-
berg. Van dan af. missen we zijn spoor.
Julien Douws, Gust Rongé, Gene Jacobs en
een paar anderen zijn waarschijnlijk nog
niet thuis. In alle geval, ons bereikte daar
over geen bericht. We weten wel, dat ze na
28 Mei, gaaf en gezond gezien werden, links
en rechts, dat er dus van gesneuveld te zijn,
geen kwestie is, maar we wachten hun thuis
komst af, vooraleer er definitief gewag van
te maken.
Andere gekende figuren
uit de Scheldestad
De terugtocht der Fransche troepen te Duinkerken
Onder het geweldig vuur der Duitschers trokken de Franschen zich te Duinker
ken terug met achterlating van groote hoeveelheden materieel.
We noemen in één adem. Ward Vissers,
Willy Michaux en Jos. Vinck die de eene
links de andere rechts heeft gezeten, maar
die alle drie naar... moeders papketel zijn
teruggekeerd.
Alois De Graeve en Jes Dervaes kan men
ook weer aantreffen, aan een serieuze sigaar
sleurende, op de een of ander terras, alle
dagen tusschen 2 en 11.
Natuurlijk dat Léon Van Gastel en Frans
Huybrechts reeds volop werkzaam zijn. om
een zomerprogramma samen te stellen. Ver
schillende renners zijn reeds akkoord om
de-ze en gene koers te rijden. Men wacht nog
slechts op de schriftelijke toelating; om te
openen, vanwege de Duitsche overheid en
dan gaat de eersteling, waarschijnlijk een
stayerskoers, bepaald door.
Albert Van der Moeren heeft van zijn
klassieke vriendelijkheid geen iota verloren
en HH. Van Vaemewijck. Peeraerls, De Bei
der, Van Steenwinckel, De Winter, Louis en
Frans, Melsen, enz. Geert Van Dessel en heel
de staf der Antwerpsche Afdecling, is tegen
woordig.
Karei Van Rov. sportafgevaardigde van
Kontich, stuurt nog een leger-auto en over
enkele dagen is hij ook gedemobiliseerd. Hij
heeft een baard staan, van een maand en hij
staat er... ellendig schoon mee!
De ijzerkoning Albert Maes is nadat hij
tusschen Abbévillc en Boulogne door de
Duitsche Pantzerdivisionen. was verrast,
taalman geweest tusschen Fransche en Duit
sche troepen. Hij heeft bovendien boeren
knecht geweest en renteniert op dit oogen
blik, lijk iemand die zijn rechten doet gel
den, op een welverdiende rust,
Jef Vereist, lokaalhouder van den A.W.S.
op 't Kiel, is ook weder gekeerd. Hij is can-
tinier geweest en ge kunt het er aan zien, dat
hij high life manieren gekregen heeft. Hoor
de men hem, vóór een paar dagen, niet ant
woorden op een gezegde van een zijner vrien
den. dat hij het goed moest gehad hebben,
vermits hij er zoo goed uitzag:
U zijt goed. gij!
Sus Vets, lokaalhouder van de Kielsche
veloclub, is nog altijd afwezig.
We vergaten den Zigeuner van Wommel-
gem nog. Jef Somers, die boterboer ge
worden is. 't Koersen heeft er weeral eens
gelegen, voor eeuwig.; tot binnen drie weken.
Georges Ronse, verblijft in Frankrijk, ter
wijl Ri Hoevenaers teruggekeerd is
Ook Karei Bruneel, die gemobiliseerd was,
bij of in 't Arsenaal, resideert in Frankrijk,
terwijl Piet Tayemans en Maurice De Wolf,,
volgens de loopende geruchten, in Spanje
zouden aangekomen zijn.
In memoriam Constant Cleiren
In een onzer eerste nummers hebben we
gemeld, dat de vriend en confrater Constant
het tijdelijke met het eeüwige had verwisseld.
Hem zullen we dus voortaan moeten mis
sen. Hij was sedert enkelen tijd lijdende,
aan een hartkwaal en hij is zachtjes, zeer
zachtjes, in den Heer ontslapen.
Voor tientallen menschen, die aan hem
een machtigen raadgever hadden, zal het een
onherstelbaar verlies uitmaken. Helaas, dat
is zoo!
Nu we hier enkele namen van gekende
personaliteiten hebben genoemd, heeft het
ons een droeve plicht geschenen, hier een
laatste hulde te brengen aan de nagedachte
nis van een groot sportman, die enorm veel
gedaan heeft, voor ónze beweging.
Zijn aandenken zal in eere blijven, als een
der grootste soortfiguren, uit de laatste halve
eeuw.. Dat hij rustig moge rusten, den eeuwi
gen killen slaap, des Doods.
Drukkerij
127, Em.
N V PERIODICA
Jacqmainlaan, Brussel
