CONFETTI
De Haas en de Egel
DOKTER KILPflBE GEVRAAGD
EEN POPPENFILM
HET ALGEMEEN NIEUWS VRIJDAG 12 JULI 1«Q - i. i -
ONZE FILMKRONIEK
Hef scenario
De rust van Professor Kornmeier, die
werkt aan het schrijven van een lijvige «Ge
schiedenis der Kunstwordt op een schoo-
nen dag deerlijk verstoord door een bericht
van Kommeier's uitgever die hem een af
spraak geeft op een gemaskerd Vastenavond-
bal. Nog nooit heeft de Professor een derge
lijk feest bijgewoond en de. afspraak brengt
hem heelemaal van streek: Langs dén ande
ren kant wendt August Sommerbauer, eige
naar van een modezaak, alle middelen aan
om zich naar datzelfde bal te kunnen bege
ven, zonder echter den argwaan van zijne
wederhelft te wekken. Hij zégt op reis te
het licht-vermanend bordje Voorbehoud
ontvangen, mogen wij er zonder schroom aan
toevoegen dat men er op zedelijk gebied niets
kwetsendt in ontmoet en alles zich ten' slotte
herleidt tot een reeks verwikkelingenvan
eerder-onschuldigen aard, welke voor allen op
de verheugendste wijze eindigen, zelfs voor
professor Kornmeier, die het een geluk heet
in observatie te worden gesteld, alleen reeds
omdat hij aldus in vrede en peis zal kunnen
zijn «Geschiedenis der Kunst» voltooien.
Deze film loopt weliswaar niet over van
originaliteit noch spitsvondigheden, maar de
ensceneerder H. Marischka heeft al die
kluchtige toestanden op innemende wijze
hen beeld uit Confetti Hanni (Friedl Czepa) met Dr Kormeier, die zij
als haar echtgenoot doet doorgaan.
moeten, neemt inderdaad den trein, doch
stapt langs den anderen kant weer uit zoo
dra deze zich in beweging zet.
Dit alles mag niet doen veronderstellen dat
alleen menschen op jaren naar het Vasten
avondbal zouden gaan. Ook en vooral de
jeugd is er door aangetrokken en de pronte
-Hanni, winkeljuffer bij Sommerbauer, maakt
etnde^^zeI^k|^y4&M^$^reï5bra^^e
toiletten uit Sommerbauer's uitstalling. Niét
zonder verbazing natuurlijk ziet Sommer
bauer het mooiste kleed dat daarstraks nog
op de uitstallingspop prijkte, thans rond het
aanlokkende figuurtje van eeii schoone on
bekende. Want Hanni slaagde er in haar ge
zicht te bedekken voor de al te nieuwsgierige
blikken van haar patroon. Zij vlucht in de
logie van den vlieger Helmut von Sorensen en
doet zich als dezes vrouw doorgaan. Von So
rensen vindt het avontuurtje... en het meisje
naar zijn zin, doch Hanni laat hem niet be
tijen.
Wanneer haar al te galante nieuwe kennis
even afwezig is, zoekt zij bescherming bij
den heer van de nabije logie, die niemand
anders is dan Professor Kornmeier. Zij lokt
deze mede naar de woonst van von Sorensen,
zeggende dat zij Mevrouw Sorensen is. Daar
aangekomen vertelt zij aan Professor Korn
meier de waarheid. Wanneer deze nu Soren
sen ontwaart, meent hij met een inbreker te
doen te hebben en haalt er de politie bij,
terwijl Hanni en de pseudo-inbreker zich
spoedig verzoenen en allervriendschappelijkst
te werk gaan, tot op het oogenblik dat de
toestand zich zoo voordoet dat Hanni's deugd
in moeilijkheden gaat geraken. Hanni kan er
nog juist bijtijds van door ritsen en komt
op het nippertje op tijd in den winkel om
het «geleende» kleed weer in. uitstalling
te plaatsen.
Maar waar zijn nu de cr bij
hooien Professor Kornmeier, bevreesd dat
de pseudo-inbreker er mee vandoor zou gaan.
heeft ze ten huize van von Sorensen op zak
gestoken. Dit alles maakt den toestand nog
ingewikkelder, te meer daar de Professor,
eens thuis gekomen, veel moeite heeft om
zijn vrouwlief deze juweelengeschiedenis te
doen gelooven, zooals zij zich in werkelijkheid
heeft voorgedaan. Mevr. Kornmeier heeft dan
ten slotte de juweelen veilig in een koffertje
geborgen als bewijsmateriaal voor een ge
beurlijk echtscheidingsproces. Dat tenslotte
alles wel weer in de rechte plooi komt ligt
voor de hand, Doch vele verwikkelingen zul
len nog komen opdagen (zoo komt Professor
Kornmeier nog eerst in een zinneloozenge-
sticht terecht) alvorens het slottooneel, dat
ons den verlovingskus tusschen Hanni en
Helmut von Sorensen toont, deve reeks tribu-
laties afsluiten.
Kort
Aan dezen korten inhoud, welke onmogelijk
al de vermakelijke verwikkelingen kan weer
geven, wordt men onmiddellijk gewaar dat
men hier staat voor wat men in tooneelvorm
gewoon is eene Possete roemen, eene
specialisteit der Duitsche auteurs. Dit genre
benadert zeer de complicate -gevallen van de
Fransche vaudevillisten. Maar de Duitsche
Schrijvers ter eere mag wel worden gezegd,
dar zij stof en geest genoeg vinden buiten
de vaak-immoreele toestanden, die we van
Fransche zijde waren gewoon geworden en
die we dan ook tot het driehoeks »-gebeuren
herleidden, waarin eeuwig en ervig echt
breuk en schennis van huwelijkstrouw sche
ring en inslag waren.
Ir.dién we -dus öonf ettiJtoch nóg fnet
aaneen-geregen en tot een vermakelijk ge
heel verwerkt. De specifiek-Weensche sfeer
waarin het werk zich voordoet en de ka
rakteristieke beelden van het gemaskerd bal,
het modes-magazijn en zoo meer heipen niet
weinig om de productie een gansch eigen
atmosfeer te schenken.
Frijz-en wij daarbij het voortreffelijke spel
der voornaamste rollen, als Friedl Czepa (eene
ucvHinge xinmn'/-, -Motxri UeUK als al
tijd). Leo Slezak (als Sommerbauer), verder
de uitbeelding van Prof. Kornmeier e.a. om
te komen tot het besluit dat het gansche
werk een paar vroolijke uurtjes laat beleven,
ook voor hen die met de Duitsche taal
minder vertrouwd zijn, zulks dank zij de
Vlaamsche en Fransche onderschriften.
O. S.
De hierbijgaande prentjes zijn twee beel
den uit een poppenfilm van Gebriider Dichl-
film uit Grdfeling (Duitschland). Ze ge
ven ons een duidelijk beeld van tvat deze
filmen zijn en hoe men met eenvoudige tech
nische middelen, puttend uit eigen nationa
le vertelkunst, tot verbazende uitslagen kan
komen.
Hier geen vlakke teekeningen zooals bij
Max Fleischer en Walt Disney, ook geven
levende sprookjespersonen zooals in De
Toovenaar van Oz Alleen poppen figuurtjes
zijn hier de filmsterren. En welke sterren
Hoort de haas niet thuis in onze Kempische
sparrebosschen, voelen wij ons niet in het
heuvelend Brabantsch landschap bij het zien
van vader en moeder Egel
De haas is een opschicter, ne stoefer en
wordt daarom uitgedost als een dandy, neen,
als een Baas Ganzendonck. Onze egels zijn
arme, verstooten diertjeshet uitschot van
het bosch en daarom worden ze in proleta
rische kleeren gestoken, gelapt en gescheurd
properkens toch en volgens de aloude geplo-'
genheden van de streek. Kijk, is moeder
Egel geen oud Vlaamsch vischwijveken We
moeten lachen als ice ze bezig zien
Maar hei arm volkskedat het uitschot
van de maatschappij genoemd ivordt, zal
den strijd aanbinden tegen de hcoge lieeren
niet met geweld maar door vernuft. Wie niet
sterk is moet slim zijn. Lijk Tijl Uilenspiegel
en Reynaert de Vos, zoo is de Egel. Hij zal
met zijn Triene zijn triomf uitlachen aan
de deur van zijn nederige stulp en geweldige
rookwolken uitblazen van zijnen toebak van
achter de schuur
Deze poppenjilm doel bij ons het heimwee
ontstaan naar onze Vlaamsche vlakten, naar
onze Kempische heide en naar onze Brabant
sch e heuvelen:
Waarom geen Vlaamsche kinderfilmen als
deze? Waarom geen Sneeuivwitje met
Kobolden, Alvermannekens en Kabouters
Waarom geen Roodkapken met den wolf?
Waarom geen Duimkezoon en zijn 7 broer
tjes? Waarom geen Reynaertgeen Uilen
spiegel, geen zeenimfen en woudgeesten
Waarom geen kleine Johannes?
Wij hebben heimwee naar eigen bodem,
naar eigen kuituurnaar eigen volk. naar
eigen nationaal bewust ivorden.
Oofc op jUmgebied zal onze Vlaamsche
sprookjeswereld heel wat te vertellen heb
ben. We zien uit naar een initiatief, maar
dan een initiatief dat met een slag en een
stoot eerste klas filmwerk levert dat ook bui
ten onze grenzen de bewondering zal afdwin
gen
(Calling Doctor Kildare)
Een dierenfabeltje, uitgebeeld met poppen.
De pronkerige haas wedt met het nederig
egeltje cm een flesch snaps, wie er het
snelst kan Icopen. Vader egel is niet al
te vlug te been, maar is niettemin een
slimme gast. Hij heeft een afspraak met
de Egel-moeder. Het vertrek heeft plaats
aan den veldpaal. Twintig toeren rond het
koolveld Telkens de haas aan het eene
uiteinde komt, roept de Egel-moeder Ik
ben al hier Aan den veldpaal herhaalt
de Egel-vader hetzelfde liedje. Broeder
Haas kan niet meer en moet toegeven dat
de Egel heel wat vlugger te been is dan
hij. Ge moet niet vragen hoe de Egel
familie in haar schik is. Op het prentje
zien we den pronkcrigen haas die met den
Egel-vader de weddingschap aangaat.
Dr Gillespie (Barrymore) heeft het zaakje opgeknapt tusschen Dr Kildare
(Lew Ayres) en de verpleegster (Laraine Day).
De assistent van Dr Gillespie denkt er nog
niet aan op rust te gaan. Het tegendeel zou
ons trouwens verwonderen, want de eerste
Doctor Kildarewerd door het cinema-
publiek niet kwalijk ontvangen en er was dus
geen reden om ermee op te houden. De mode
van de serie-film heeft iets goeds de n.cn-
schen weten wat ze er aan hebben. De eene
kan zich interesseeren voor Sherlock Holmes
de andere voor «The Saint» (de Heilige)!
een derde voor Nancy Drew, een vierde Voor
Hopalong Casakly, een vijfde" vodr KiMaré
*h dan is er no(? steeds plaids voor Charlie
Chan. Mister Moto, evenals alle andere toe
komende en tegenwoordige speurders, won
derdoeners en avonturiers.
Kildare wordt ditmaal bij een jongen ge
haald, die een revolverkogcl in den hals heeft
gekregen. Hij aarzelt niet in het schamele
huis waar hij hem aantreft, de heelkundige
bewerking met de allerprimitiefste middelen
uit te voeren. Hij laat zich meteen inpalmen
door de zuster van het slachtoffer en houdt
om harentwil zijn patient verborgen. Dit is
niet naar den zin van'de politie', noch naar v,_
dien van Er GiHeepieJQldareTS ecütef bereid toeschouwers in aanmerking.
Als het Egel-paar zijn buikje goed gevuld
heeft, kan de Egel-vader ook heel lief doen.
Oe Egel-moeder wil niet altijd van die
liefkoozinggn weten en weert zich dapper
om haar vent op afstand te houden. Be
kijk eens met aandacht de juist gekozen
kleeren voor vader-egel, den landwerkman.
Een beetje landlooper is hij, een pense
jager, in de fond echter een goed kost-
houderken, met een goed hart en een lui
mig karakter. En moeder de Egel heeft
haar jeugdjaren reeds achter den rug. Ze
is een gezet, dik, ernstig vrouwmensch, die
alleen maar zorgen heeft voor huis cn
huishouden.
Een nieuwe film van Duvivier
Julien Duvivier is begonnen met het op
nemen van een nieuwe film in een der Pa-
rijsche studio's. De film draagt den titel
Comme Père Comme Fils en beschrijft
de geschiedenis van drie generaties een er
Fransche familie aan den vooravond van
drie oorlogen, in 1870. in 1914 en in L-.iu.
De voornaamste rollen in de film zijn in
handen van Jean Gabin, Raimu, Louis Jou
vet. Gaby Morlay, Fran^oise Rosay Pierre
Blanchar en Michèle Morgan.
alles op het spel te zetten en, de waarschu
wingen van zijn meester in den wind slarni-
dc, gaat hij zelf op zoek naar den waren
moordenaar. Want hoeft het gezegd dat zijn
geheimeklient onschuldig is Hij is in
middels behendiger in opsporingswerk als in
liefdeszaken, want er is een heel bijzondere
tusschenkomst van den ouden Gillespie noo-
dig om Kildare te doen inzien, dat dc ieug-
clige vamp, die hem in het avontuur heeft ge
lokt, geen knip voor haar neus waard is. ter
wijl in het hospitaal een bezorgde verpleeg
ster op hem zit te wachten.
De materieele en psychologische onwaar
schijnlijkheden van dit scenario loopen in
het oog.
Lionel Barrymore cn Lew Ayres blijven
trouw aan het type, dat ze in de vorige film
hebben vastgelegd. In het vrouwelijk kamp
is het personeel evenwel veranderd en Lana
Turner mag als vamp het onderspit delven
voor Laraine Day. de beminnelijke verpleeg
Dé film komt slechts voor dé volwaMtft
