Met den koers van het Verrebroek-Park
te Mechelen is het nieuwe seizoen voor
renners en toeschouwers op de heerlijkste
wijze ingezet
De lokomotieff Rijmenants aan de boorden
van de Maas te Luik
BYRRfl
116
«HET ALCEMEEN NIEUWS WOENSDAG 17 JUL! 194S.
SPORTWERELD
Herrijzenis
Elkeen heeft het zeker wel al honderd kee-
ren gezegd en bedacht Deze oorlog is toch
een wonderlijk iets. Er zijn van die dingen,
die hij van ons heeft gescheiden en die aldus
als op een afstand van duizend jaren lig-
gen; en van een anderen kant is alles weer
met zoo'n duizelingwekkende snelheid ge
gaan dat we voor nieuwigheden staan van
voor pas twee maanden, metdewelke we
echter zoo vertrouwd zijn geworden, dat het
ons percies lijkt of we die al heel ons leven
kennen
Yn sport voelt men dat misschien nog het
best van ai. Wanneer we Zondagnamiddag
in het Vrijbroek-domein van Mechelen de
wedstrijden bijwoonden, eerst voor juniors
en dan voor beroepsrenners, leek het ons in
den aanzet alsof het een eeuw geleden was
dat we nog per fiets hadden zien rijden... wel
te. verstaan, in een welgemeenden strijd.
Maar het duurde niet lang of we waren te
rug opgenomen in dien roes, in die vaart, in
die beweging, die ons toch zoo goed bekend
was en die ons na enkelen tijd voorkwam als
hadden wij pas gisteren den laatsten koers
bijgewoond.
Te Mechelen, bij dezen eersten koers
uit wat we zullen noemen de nieuwe pe
riode van onze beweging, hebben we dade
lijk weer ervaren dat ook voor de sport dat
kruimige woord geldt ze kan slapen, maar
sterven... dat niet
Onder oude kennissen
Er was aan deze eerste belevenis nog een
andere ervaring verbonden. We ontmoetten
er niet alleen dezelfde inrichters van vorige
jaren, bij de Sportminnaars van Meche
len, met Louis Kerselaers, Lode Van den
Brand. Van Hesdoeck, Cluppens, Heyninckx,
De Mulder e.a. die weer eens eere kwamen
halen van hun werk, schoone. welverdien
de eere van kranig, welgeleid werk; we ont
moetten er ook dezelfde neerstige en toege
wijde sportleiders als de hh. Van Vaerne-
wijck, Stant De Deken, Van Landeghem, De-
winter, enz.; we vonden er ook zoovele van
ouds-bekende renners terug, van dewelke we
nochtans allemaal mogen denken en zeggen
dat ze, de eene wat meer dan de andere, hun
paart hebben geleden van de oorlogsverschrik
kingen. hetzij door de vlucht, hetzij in
's lands verdediging, hetzij ook eenvoudig
door het... thuis blijven, dat ook wel met
zekere idems ging gepaard. En het schoon
ste. het opbeurendste, het treffendste van al
trtiis wel dat al die jonge gezichten daar weer
ÜÖl'&hS ojfblonlcén zonder nog één zweem van
leed of smart, zonder ook maar één vroege
plooi van levensmoeheid of bekommernis,
maar integendeel vól en open als zonnen-
zelf. met oogen die schitterden van levens
lust en ongebreidelden drang naar hooger.
Met even stevigen klauw brachten ze hun
stalen paard naar de startlijn, hun rilde lijf
rok als het ware nog hooger en feller uit
naar den kamp die hen wachtte, en hun
vranke blik keek de bane tenden, langswaar
ze zouden heenvaren, en die hun eerste in
spanningen zou zien in den nieuwen strijd
voor het leven, dien ze gingen aanvangen.
En laatste elukkige tegenlcomste op de
weerdij van deze goede twee maanden de
zelfde renners die blijk gaven van de hoogste
verdiensten en zelfs dezelfde aanspraak op
de overwinning deden gelden.
We denken hierbij in de eerste plaats aan
Staf Van Overloop
dien we mochten volgen in den laatsten koers
van het vroegere tijdvak, namelijk de Ster
der Juniors begin der maand Mei j.l. ver
reden. en waarvan voor velen Staf de groote
favoriet was. Stat heeft niet de Ster
gewonnen; hij bepaalde er zich toe den der
den en laatsten rit op zijn actief te nemen.
Maar de heele Ster cloor had hij zich toch
zoó bedrijvig getoond en was steeds een der
onstuimigste aanvallers geweest.
En den 7 Mei j.l. schreven we van hem
c We hebben het hem als een stil verwijt
aangerekend dat hij in den eersten rit wat
al te veel van achter bleef buitelen, en daar
veel -krachten teloor moest werpen om nadien
weer naar voren ie klapwieken. Staf heeft
dat begrepen, want de twee volgende ritten
hield hij zich steeds in de eerste rangen, op
dé geschikte plaats om allen aanval te be
antwoorden die hem gevaarlijk kon schijnen
of om zélf een aanval te u-agen wanneer
hij het gepast oordeelde. Daarom heeft hij
nimmer overbodige pogingen aangewend; hij
heeft vulgair gezegd geen windeieren
gefegd, en het was waarlijk ook zijn schuld
niet indien de poging, die hij zoo krachtig
inzette en zoo kranig doordreef, onder den
druk der samengepakte strijdkrachten van
zijn tegenstrevers werd te niet gedaan.
Het is dergelijke taktiek die hij Zondag te
Mechelen heeft aangewend. We verwijzen
naar ons technisch verslag ge zult hem
nérgens op den kop of bij de wegloopers aan
treffen; enkel wanneer de zware koers en
de verre afstand de rangen is gaan dunnen
en dat er een groepje van negen man samen
blijft om de tien laatste ronden af te leg
gen. vindt men hem onder de goede ne
gen
Dezelfde taktiek, zeggen wij bij de ju
niors was hij de geduchte, en diensvolgens
van dichtbij bewaaktbij de beroepsrenners
had hij integendeel zelf alles van de betere
stielkennis der anderen te duchten en hield
hij zich dan ook liever kalmpjes in, maar
tevens wijselijk op zijn hoede. Het heeft
hem verre gébracht en heerlijk gediend, want
de sprint, die hem zegevierend over de meet
bracht, zullen we niet zoo licht vergeten. Van
Overloop zat immers op een lijn te vechten
tegen Georges Claes en De Lathouwer, met
als andere bedreigers Seynaeve en Chris-
4vens. Staf zat totaal langs den buitenkant,
HET HUIS
Dieudonné Lefèvrestraat, 4,
heeft de eer aan zijn geacht kliën-
tëel bekend te maken, dat de leve
ringen geschieden zooals vroeger
en in de mogelijkheid is alle nor
male bestellingen te voldoen. 82043
bijna tegen de afsluitingskoorde; eerst lag
De Lathouwer voorop, dan was het C'aes...
en deze gaf den volledigen indruk te zullen
winnen, als plots Van Overloop met alle
macht opzette, als het ware zijn fiets uiteen-
rok, gelijk een jockey, met breed-opengezette
armen zijn paard lossen teugel laat... en het
stalen ros aldus een paar decimeter voor
Claes over de eindmeet joeg.
't Was kranig, 't was machtig, en ook
't was eerlijk en schoon. Daar heeft Van
Overloop een zege behaald waar hij mag fier
op neerzien en ivelke ten volle de profecij
beaamt, welke wij na de Ster van hem
aflegden Van Overloop heeft ens een in
druk van macht gelaten als geen een andere
deelnemer aan de <c Ster ook van kennis
van stiel en van opvatting zijner rol. Het
lijdt geen twijfel dat hij deze hoedanigheden
evenzeer zou kunnen doen gelden en triom-
feeren in getijk welke categorie, die hij zou
verkiezen in te gaan.
Sindsdien is Staf inderdaad overgegaan
om onze voorzegging niet te beschameii heeft
hij zijn loopbaan aldaar ingezet met... de
zege. Hij doe zoo voort hij kan het best.
Men wete dat Van Overloop thans nog een
tijdje bij de Onafhankelijken wenscht te
Enkele deelnemers voor den start van het Criterium te Luik, waaronder Frans
Rymenants (x) de winnaar.
Toen Rijmenants in den eersten na-oor- tusschen uit, sprong na een tijdje uit dit
logschen koers, waarvan de eer aan St. Ni
klaas te beurt viel, op de streep bijna door
De Mondt was ingehaald, meende men nog
aan een tamelijk gelukkige overwinning te
mogen denken Ofschoon de energieke wijze,
waarop hij daar tot het bittere einde had
volgehouden, na ieder van zich te hebben
afgeschud, op zichzelf al een overwinning kon
worden genoemd. Doch nu hij, op vrijwel
identieke wijze, ook te Luik het veld be
roepsrijders en onafhankelijken heeft ver
slagen, kan er geen greintje twijfel meer
bestaan. Deze van oorsprong Aarschotsche
renner, die al ruim een jaar in Antwerpen
gevestigd is, moest als een der beste jeug
dige krachten beschouwd worden.
groepje naar den kop toe en hield toen vol renner bezit.
blijventen minste zoolang deze categorie
mag samen rijden met de beroepsrenners.
Naar onze meening handelt hij daar verstan
dig in, maar, moest de gevreesde verandering
intreden, dan aarzelen _wij niet ie zeggen dat
hij ook als echte beroepsrenner wel zijn
weg zal maken. Hij is nu eenmaal van dat
gehalte waarmee men kampioenen maakt.
Andere Sterretjes
die bleven blinken
Om nog eventjes bij den koers voor juniors
te verwijlen We hebben onder de deelne
mers verscheidene jongens gevonden, die ons
reeds door hunne kwaliteiten ofdoor hun
strijdlust tijdens de a Ster hadden getrof
fen. Wanneer we onze nota's over dezen
baankoers in drie ritten nagaan, vinden wij
daar onder de namen die te onthouden
vielen Hakselmans. Hoelkens, Puttemans,
Van Verre, Standaert, Blendeman en De Bie:
de meesten onder hen mochten ook te Me
chelen onder de ijverigsten worden genoemd,
terwijl kleppers als Blendeman en De Bie
langen tijd den indruk lieten dat zij wel met
de bloemen konden gaan loopen.
Naast hen vielen op Braecke, Van Stayen,
De Boeck. De Bock. Govers, Lornoy, Baetens,
Franck en Corthout. Allen hadden werk
kracht te koop en lieten het niet aan hun
hart komen als een of meerdere renners er
van onder muisden. Ze liepen ze vervoegen..,
om dan de beurt af te wachten dat zij het
zelfde konden doen.
Gust Corthout, rilde en rechtlenig en rap
als zijn broer Fons, heeft het in een flinken
sprint gehaald op acht tegenstrevers, wat
een hartelijk oravo verdient. Eerlijk gezegd,
hadden we hem tot dan niet veel opgemerkt,
daar hij zich voortdurend op den achter
grond hield. Maar het feit dat hij zijn oogen-
blik wist te kiezen om bij de goeden post te
vatten en dan kracht genoeg bezat om het
te halen tegen kerels als Hakselmans, De
Bie, Baetens. Franck, Putteman, Braecke, De
Bock en De Boeck, getuigt te zijnen gunste.
Tal van beroepsrenners
zijn flink op dreef
We hebben in ons technisch verslag met
opzet de phasen van den strijd der beroeps-
renners zoodanig ingedeeld dat men best kan
nagaan Wie zich het felst KON en Dl ERF
onderscheiden. We onderlijnen met opzet die
twee ivoor den kon en dierf. Want als het
eerste een stellig bewijs is van machtis het
andere de spiegel van de zelfkennis die een
FRANS RYMENANTS, de winnaar,
na zijn zege met de bloemen der over'
winning gekiekt.
Niet aan zijn uitslagen alleen, doch meer
nog aan de manier waarop hij hen behaalt
leert men een renner kennen.
De manier van Rijmenants is in het ge
heel niet gekompliceerd, zelfs vrij van alle
kunstgrepen of taktische trucjes. De manier
is zoo eenvoudig, zoo robust en zoo energiek
als de man zelf in zijn houding en optreden.
Te Luik ging hij precies als te St. Niklaas,
na een veertig kilometer met een groepje er
tot... het bittere einde. Toch was er wel
eenig verschil. In St. Niklaas bleef hij op
het 8 km. lange circuit tenslotte moederziel-
alleen over terioijl hij te Luik op de 1600 m.
omloop voortdurend renners dubbelde en de
aangroeiende sleep steeds aan zijn wiel had
hangen. En denkt ge dat hij ook maar één
moment aan die renners, welke van zijn
tempo profiteerden, vroeg om hem bij te
staan Neen, onvervaard en onvermoeid
bleef hij op den kop draaien, ronde na ron
de, een weg, die haast eindeloos scheen
Er is in de ongekunstelde manier van
Rijmenants veel dat ons aan Rébry doet
denken. Een Rebry, die ook zonder ophou
den, in epn op den duur moordend tempo,
stuk voor stuk de renners uit zijn wiel reed.
Een type renner, dat men in de wielerwereld
een lokomotief» noemt. Misschien is de
26-jarige Rijmenants wel de renner, ivelke
als de opvolger van Breyer moet aanzien
worden, ook al had Rebry een soepeler posi
tie en draaide hij lichter.
Nu is het ook waar, dat Rijmenants het
groote geluk heeft reeds door de geheim
zinnige fee, die men den vorm noemt, met
het tooverstokje geraakt te zijn. Want wij
stellen, ons voor dat een Staeren. een Dignef,
een Marcel Claeys, een Van den Bossche,
Geus en andere Michiels' zoo gemakkelijk
niet verslagen zouden zijnwanneer zij reeds
in conditie waren geweest. Het was in be
paalde situaties van den koers duidelijk, dat
het hen aan doorzettingskracht mankeerde,
dat de fijne sneeer nog niet was. Het
zou ook dan niet hebben kunnen gebeuren
dat het veld al zoo spoedig uiteengeslagen
en gevoerendeeld was geworden, als zich
thans heeft voorgedaan. Want men weet
overigens zelf ook maar al te goed. dat ge
woonlijk een weglooppoging in een kriterium
meer een geluksgreep dan een werk van kwa
liteit is. Het huidige verschil tusschen Rijme
nants en zijn tegenstrevers moet dan wel heel
groot zijn, dat hij ieder maal omstreeks de
helft al de beslissing kon forceeren.
Inmiddels heeft dit kriterium duidelijk
laten zien, dat ook in dit gedeelte van het
land de bevolking naar een ontspannende
gebeurtenis als een wielerwedstrijd verlangt.
Rond het parcours aan de boorden van de
koele Maas zat wel n drie duizend man, die
zich. zelfs bij bepaalde situaties hevig op
wond en vrij komische twistgesprekken met
wielerofficieêlen voerde. Dit deed aan het
gehel niets af integendeel voelde men zich
in die sfeer-toeer ais vanouds...
En moest het nu zijn dat we daarvoor een
specialen prijs moesten uitreilcen, dan gaven
wij dien zonder aarzelen aan Georges Chris-
tiaens, die inderdaad dien dag op verbluf
fende wijze heeft gereden. Hij heeft hemel
en aarde verroerd, in de tweede helft van de
koers vooral, om alle ontsnappingen nog on
mogelijk te maken, en daardoor herhaalde
lijk een proef genomen wat het geven zou
indien hij zelf eens zoo'n vluchtje ondernam.
Georges' strijdlust kan men meten naar de
wijze waarop hij zijn petje op den schedel
opstelt ligt het plat, dan gaat Christiaans
maar liever afwachten; maar dan ineens zet
hij het naar voren en het lijkt wel den kam
van een Engelsch haantje. Hij droomde er
blijkbaar van op het einde den doorslag ie
geven... maar het heeft niet mogen zijn, men
loste hem niet meer. In elk geval, Christiaens
heeft blijk gegeven goed in vorm te zijn... en
hadden wij iets te zeggen aan het pronosti-
keeren voor ons Criterium van Kortrijk, -op
4 Oogst a.s., we zouden zeker Christiaens een
eindje voorop zetten...
Naast hem hebben tal anderen zich mees
terlijk gedragen, al willen wij uit dezen eer
sten kamp na de ervaringen van de laatste
tijden, nog geen absoluut besluit trekken,
evenmin als wij de andere jongens zouden
durven veroordeelen omdat zij den strijd ver
lieten of op minder-schitterende wijze ten
einde brachten.
Maar het past toch een eere-saluut te bren
gen aan de verdienste wélke Georges Claes
heeft laten gelden, niet alleen in den sprint,
welke hem de tweede plaats bezorgde, maar
den ganschen koers door, waar hij veeal op'
het voorplan stond; andere jongeren als De
Lathouwer, Kieivit, Torfs, Van den Broeck,
De Coster, ünops, Eugeen Jacobs en vooral
Demondt moeten hier worden vermeld als de
groote bezielers van dezen wedstrijd, terivijl
anderzijds Naeye, Van Simaeys en Cools hoéf
den het blijkbaar meer op de premies ge
munt, gezien hun sprintkunste de tiveè
Brusseleers hebben er den schoonsten oogst
opgedaan. Dat is misschien wel het beste...
teeken van den tijd.
Als besluit een feest waarvan we over-
tevreden zijn teruggekeerd, en waarvan we
graag de tweede uitgave verbeiden, welke de
inrichters ons hebben voorspeld. Alleen zal
het dan misschien te prijzen zijn dat de af
stand wat geringer weze... ofwel het pro
gramma minder beladen, gezien het moei
lijke verkeer in deze tijden (ten ware het
ihtusschen gebeterd ware).
FREE.
