buitengezet recht voor de vuist Het voorwendsel hij rookte een sigaret waar het niet mocht arbeiders samen ...te rome BLZ. 2 RAAK Arbeider, die voor zijn recht opkomt De arbeider is OOK een mens Dat het nodig is op deze nagel te blijven hameren, bewijzen de dagelijkse feiten Hier is er één van. 'k Ben sedert een paar jaar gehuwd en heb een kindje. Op het ogenblik der feiten verdiende ik 23.S0 fr. per uur en was tewerkgesteld in een be drijf van textiel- en me taalbewerking. Voor een drietal maan den werd ik ziek, gezien mijn toestand vond de dokter het nodig me ge durende een 1 O-tal da gen onder te brengen in een kliniek. Daar ik ech ter maar na de tweede week ziekengeld kon ontvangen ging mijn vrouw want ze had het nodig mijn achter stallig loon afhalen op de firma. Dit loon werd haar geweigerd door de heer directeur. Als ge volg hiervan legde mijn vrouw een klacht neer bij het A.C.V.. door wiens bemiddeling mijn vrouw dan toch het loon uitbetaald kreeg. Dit alles was niet wel gevallen bij de heer di recteur, want op de eer ste werkdag na mijn ziekte, werd ik door hem verwittigd dat ik op mijn tellen moest letten, en dat het moest uit zijn instanties ter hulp te roe pen die niets met de fir ma te maken hebben In maart jl., een vrij dagmiddag, zowat 12,05 uur. begaf ik me met an dere vrienden naar huis om te middagmalen, een 20-tal meters voor de uitgang van de fabriek (maar op het gebied er van) ontstak ik een siga ret. wat trouwens door een 10-tal anderen even eens werd gedaan. De directeur dit feit ziende, pikte me uit de groep en wees me de deur zonder enige vooropzeg en be- wcrkloosheidsbewijs waarop genoteerd stond slecht werk geleverd wat me 5 weken schor sing van werklozensteun zou kosten. Het feit te moeten noteren dat ik slecht werk had geleverd heeft me ten zeerste ver rast en vernederd, daar waar ik sedert 1953 werkzaam was op de zelfde firma zonder dat me ooit maar een opmer king omtrent mijn werk werd gemaakt. Dat men me verwijt een fout te hebben ge daan door te roken, neem ik aan. maar dit gebeurt door tientallen arbeiders en dit sedert jaren, zon der dat daar ook maar één enkele opmerking wordt over gemaakt. In dit geval vond ik het meer dan nodig mijn syndicaat van de feiten op de hoogte te stellen. Na aandringen zou deze de zaak overmaken aan de werkrechtersraad. welke in haar uitspraak de directeur volledig in het ongelijk heeft ge steld, waarop 8 dagen vooropzeg dienden te worden uitbetaald, even eens 2e Paasdag werd uitbetaald alsmede de volle dag der afdanking. De uitbetaling der werk loosheidsvergoeding met terugwerkende kracht, werd ook bevolen. Na de zitting vroeg de directeur meOver die zaak toch niets te vertellen Waarom 1 Intussen ben ik reeds door bemiddeling van 'n werkmakker op een an dere firma tewerkge steld. Wat ik hier vertel is geen alleenstaand feit, vele arbeiders op de fir ma zijn onderworpen aan de willekeur van bepaal de personen, niet ieder een durft de zaak zover door te drijven. Spijtig. Waar ik speciaal de aandacht wil op vesti gen. is wij moeten meer en meer de geest van so lidariteit ontwikkelen en ons meer bewust worden van de noodzakelijkheid van een sterke vakbe weging. 't Is de enige rem tegen broodroof en mensonwaardige behan deling. Langs deze weg dank ik de vrienden, die voor mij in deze spannende dagen een hulp en steun zijn geweest. Ik hoop dat ge komen aan de vrien den die nog op de firma F.R,(D.) drie flitsen uit de wereldontmoeting van Christelijke arbeiders die op 14 me! te rome s Nationaal doorging Mijn indrukken over de viering van 70 jaar R.N. en het congres der kristelij- ke arbeidersbewegingen te Rome kort weergeven is niet zo eenvoudig De grootse plechtigheden, het onover troffen natuurschoon, de geweldig grote gebouwen... 't was alles te veel om te verwerken Wat me het meest getroffen of ver wonderd heeft 1. De belangstelling die afgevaardig den van andere landen, zelfs van andere werelddelen stelden in onze KWB bewe- ging Om niet te spreken van hun ver wondering over het feit dat onze afvaar diging bijna geheel uit vrijwilligers be stond dus mensen die heel de dag in het arbeidsmidden zelve leven zo iets scheen die mensen hun gedacht te boven te gaan 2. Bij het laatste gezamelijk middag maal van het congres werd er gezon gen een groep zong. ik weet zelfs niet in welke taal, het kajotterslied U kunt hot geloven of niet, op dit ogenblik vroeg ik me af waar ik en zoveel andere vrienden zouden gestaan hebben Indien we nooit dat kajotterslied zouden gekend hebben Om onze emotie te verwerken hebben wij uit volle borst de Vlaamse Leeuw gezongen... of het nu wel zingen was weet ik niet... 't maakte in elk ge val veel lawaai Het hoogtepuntde audiëntie op het Sint-PieterspleinEen juichende massa en de H. Vader die de massa toespreekt. Over t Rerum Novarum Quadragesi- mo Anno en de huidige problemen om door een effectieve geest van christelijke solidariteit, de achtergebleven gebieden van de wereld te helpen, de sociale leer van de pauselijke brieven tot leven te brengen. Het congres van de TFKAB. mogen we een ernstige poging noemen om op inter nationaal plan tot een openhartig gesprek te komen, met als grondslag de bezorgd heid van de katholieke leek. de christe- Jijke rechtvaardigheid uit te bouwen. Is 'het niet kenschetsend dat het eerste ge spreksthema luidde c Is de Kajottersme- thode zien, oordelen, handelen, praktisch voor het uitbouwen van een volwassenen beweging Daarover kunnen onze Vlaamse K.W.B.-ers meespreken. Wie twijfelt aan de Katholiciteit van de christelijke levensleer, hoeft slechts zo'n congres mee te maken. Niet alle mensen worden maar zijn broeders gatie die we h ferentiezaal zi Dat ons land op het con- p-es flink vertegenwoordigd s blijkt uit de stevige dele-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Algemeen Nieuws | 1944 | | pagina 4