DE SCHOONZOON Partjj-yergaderingen Beurs van Brussel JAN VLEMINCX UIT TURNHOUT Nieuwstijdingen Een knaap van veertien jaar sprong op het karreken, dat een twintig meters verder stond. Men gaf hem een langen stok, met een gescherp te punt. Berten Langenmeersch had de twee tramen vast. Opgepast riep hij, en weg was hij op een draf. Stant stekte naar den ring doch hij was er onder en genaakte zelf het hout niet. Uit het volk, dat zich weer ineengesloten had, hoorde men de kreten Hij is benauwd I Deze ezel Giet hem het water alzoo over den kop 1 Loeder, pas op mijn tcenen. Steek uw kind in zijn bed, kalle. Open, verdomme 1 brulde de garde. Nummer twee kwam afgereden. Het was een werkman van in de dertig jaar. Zeven frank de eerste prijs, hij moest daar 7. - dagen voor beulen 1 Hij stak vlak op het nout nevens den ring. De emmer keerde. Hij bukte het hoofd doch het water stortte hem op den rug. Een luid gejubel weerklonk, terwijl de duts met zijpelende kleederen van de karre sprong. Joseph Dalens liet het emmerken zakken en vulde het opnieuw met water. Plots verstilde het rumoer. Met lachend aangezicht verscheen op de dorpsplaats Gastqn de la Rivière met aan zijn rechterkant een jonge vrouw van een twintigtal jaar, zeer prachtig gekleed. Achter hem stapten de burgemeester met de barones, zijn dochters en enkele andere heeren. Het provinciaal raadslid knikte beschermend rechts en links naar de menschen, die hem eerbiedig groetten. Het edel volk bleef eenige oogenblikken het spel nazien, en trok dan de herberg De Keiler van Oostenrijk binnen. Rozeken was bezig met tappen, en keek verbaasd den jongen edelman en de juffrouw aan. Waarom bekijkt die herbergiersdochter u alzoo vroeg Madeleine Rochart aan haar verloofde, baron Gaston de la Rivière. Ze is zeker verwonderd ons hier in de herberg te zien Het edel volk stapte door de herberg naar de koer, waar Peeken Vandevelde met andere gezette burgers aan 't bollen waren. Zij hadden hun lange frak afgedaan om ze niet vuil te maken en op hun gemak te zijn. Veel boeren met de onafscheidbare pijp in den mond stonden er rond over 't spel te philosopheeren. Pier kwam afgeloopen met een tafel en stoelen voor de dames en heeren Vandevoorde, die juist een bal moest schie ten, was er wel een stap, van. Het groot volk vertoefde daar een korten tijd, liet natuurlijk het bier staan, en trok dan henen. De avond viel zachtjes'in, een stille, heer lijke meiavond. In de invallende duisternis was men nog bezig met het emmerken te steken, doch het volk dunde snel. 't Was tijd voor de boeren meiden om de beesten te gaan voederen. Gaston de la Rivière ging voor met Made leine Rochard. Hij had haar den arm geboden. Zij spraken natuurlijk Fransch. Madeleine, ge zijt zeker vermoeid alzoo rond te slenteren Ba, het is nog al eigenaardig de vermaken van die menschen eens na te zien. En zeggen, Madeleine, dat ik verplicht ben enkele jaren van mijn leven bij de boeren te slijten. Ik moet mij populair maken om hun stemmen te krijgen. Nu is de zaak heel gemak kelijk geweest. Doch ik wil natuurlijk verder geraken. K Zoekt ge misschien representant te wor den vroeg de jonkvrouw. Dat moet, Madeleine. Natuurlijk is het mij niet te doen voor de vierduizend frank. Maar alhoewel we rijk zijn, wil ik ons fortuin vergrooten. De weg staat open. Eens dat men den voet in den beugel heeft, is men gewonnen. De eerste volksvertegenwoordiger die nu af treedt in ons arrondissement, zal door mij vervangen worden, zelfs indien ik nog geen lid ben der bestendige deputatie. Ik had nooit gedacht, mijn beste Gaston, 17 MENGELWERK Ge drinkt slechts, wanneer een toast uitge sproken wordt. Hoort ge, Theodoor Wees zonder zorg, beste Eulalie ik zal de eer van ons huis weten op te houden. Het uur van het feest brak aan. De vertrek ken, die langs den kant van den tuin lagen, waren met loofranken, oleander- en oranje- boomen versierd. Mevrouw Engelmann, opge smukt als een pauw, de bureeloverste, gesnoerd in de ongemakkelijke galakleederen en snakkend naar lucht als een aan den oever geslingerde snoek, wachtten op de komenden. De gasten kwamen langzamerhand aan. Het was een eerbiedwekken gezelschap, het puik van het Hackelburgsche burgerschap. De heeren droegen zonder uitzondering het zwarte kleed, dikke horlogekettingen en gouden knoopen in alle hemdknoopsgaten. De dames ruischten binnen in knetterende zijde en konkel den van edelgesteente, alsof zij een juweliers uitstalling geplunderd hadden. Ook het uniform dat in Hackelburg bij geen feestelijkheid mag ontbreken, was daar, en de oude gepension- neerde majoor, die het vulde, had reeds de eereplaats nevens het bruidepaar ingenomen en hakte naar het uur waarop met het souper een begin zou gemaakt worden. Alle uitgenoodigden kenden het doel der soirée, men bewaarde echter de gelukwenschen voor het gepaste oogenblik. Voorloopig ver genoegde men zich het jonge paar en de ouders met eenige onbeduidende zegwijzen toe dat gij zulk een werker waart. Het geld ligt hier te grijpen voor ons in Belgie. Eens politiek man, zijn alle naamlooze maatschappijen gereed om een plaats van administrateur aan te bieden. Onze naam dient als aanloksel voor het dwaas volk van Vlaanderen, dat zich niet alleen dood wroet voor ons, maar ons daarbij zijn zuurgewonnen spaarpenningen laat exploiteeren. Prachtig, prachtig lachte de jonge vrouw. Wie weet, of ik u niet eens minister zie. k Alles is mogelijk, lieve, sprak de baron, terwijl zijn schelmachtige lach in zijn oogen schitterde. En dan vervolgde hij als tot zich zelf sprekende Ik draag een edelen naam ik ben een der kopstukken der katholieke partij en onze familie is meester van meest al de stemmen der gemeente, daar meest alle familiën aan ons pachten. Daarbij ik sta geheel goed met den pastoor. We vervelen er ons alle weken eens mede aan tafel, schenken hem veel wijn op, geven hem van tijd tot tijd voor zijn kerk een nieuw venster of een nieuwen heilige, en de man zou voor ons door een vuur loopen. M Inderdaad, mijn beste Gaston, lispelde Madeleine, bedwelmd door de woorden van den edelman, die voor de eerste maal de droomen van zijn leven voor haar blootlegde,uw familie is hier waarlijk koning op het dorp. Natuurlijk Madeleine. Dat gebeurt in Vlaanderen bijna overal, waar een edele familie is. En de wijn, dien ik vandaag door die dut sen heb laten opzuigen door die dutsen, die 's Zondags met moeite een glas bier mogen en zich voeden als beesten met pap, brood en patatten, die wijn heeft me voor altijd en eeuwig hun vriend gemaakt. Als dat volkske maar mag zuipen en als men niet te brutaal behandelt 1 Te vriendschappelijk mag men er echter ook niet mede omgaan Beminnen moeten zij u niet, wel vreezen De baren was opgewonden geraakt. Hij zweeg een poos, drukte de hand der jonkvrouw, en zeide Ja, liefste, de menschen hebben tegen woordig vrijheden, doch waartoe dient het hun Feitelijk hooren ze de rijken en mach tigen toe. Wie een woord durft spreken, wordt uitgescholden voor slechte katholiek, en ge broodroofd. Ze waren aan den hof van het kasteel ge komen. Gaston deed het hek open en wachtte. De burgemeester en de andere dames en heeren waren achter. Plots in den zoelen meiavond steeg in de verte een gezag in de lucht. Een lach verscheen op de lippen van de la Rivière. Luister, Madeleine, spotte hij. Hoort ge dat lied Dat is het strijdlied van het vlaamsche volk Ze zullen hem niet temmen. Den lieren Vlaamschen Leeuw. Ha, ha, ha Akelig klonk de stem van den edelman, en het pas gekozen provinciaal raadslid vervolgde u Hebt ge dezen namiddag geen jong kerel ken bemerkt, dat de feesten bestuurde Met zijn tamelijk lang zwart haar en zijn schitterende oogen? vroeg de jonkvrouw. Juist, lieve. Dat is de schoolmeester. De jongen is uitermate werkzaam in de klas en studeert veel. Doch hij dweept met Vlaanderen. Hij is nog geen jaar op Lichterghem, of hij heeft reeds een zangmaatschappij gesticht, een tooneelafdeeling en wat weet ik al. Hij weet, hoe de boeren werkelijk ontzenuwde wezens zijn, die zelf een rijke en machtige in de oogen niet durven kijken. Hij wil dat veranderen Hij wil den boer en den werkman ontwikkelen, hem meer welstand en hooger leven schenken. Ha, ha, ha I En nu klonk zijn stem koud Dat zal niet I Als de schoolmeester zich stil houdt en ons dient, wordt hij nog iets in de wereld. Doch durft hij tegen ons opkomen, durft hij aan de boeren alle soorten van onaf hankelijke gedachten trachten in te stampen, dan moet hij vallen Gaston, fluisterde Madeleine, ge wordt zeker van uw leven nog minister. te spreken en in stilte de gebeurtenis te com- menteeren. De familie Eckart en Marie hadden zich rond een klein tafelt!e, zooals er daar meer stonden, geschaard. Meneer Eckart had het uitzicht van een ouden minister, slechts de decoraties ontbraken. Met kalmte blikte hij in de zaal rond, waar de gasten steeds talrijker werden, en knikte somwijlen zijn vrouw be moedigend toe, die zich niet al te hehagelijk scheen te voelen. Marie zag er bleekjes, maar wonderschoon uit, de doctor straalde van zaligheid. De oude majoor had zich terstond bij de familie groep aangesloten, een paar dames uit den intiemen kring van Mevrouw Engelmann, en de bestuurder van den bureel overste hadden daar eveneens plaats genomen, en wie niet zoo gelukkig geweest was, een plaats in de nabijheid te veroveren, ging links en rechts en trachtte door geestige aanmer kingen over dit en dat de aandacht op zich te trekken. Er werden verfrisschingen rondge- boden, het gesprek begon luidruchtiger te worden, en de gezichten, die, zooals het bij het begin van een feest altijd het geval is, door de grijnzende vriendelijkheid der feestelijke stem ming getrokken waren, kregen van lieverlede hunne natuurlijke uitdrukking weer. Bij den ingang ontstond er beweging. Een gebiedende wenk zijner eega riep den bureel overste, die zich door een dikke mevrouw liet ophelderen, waarom de dienstboden van den buiten boven die van de stad moesten verkozen worden, naar de deur, want graaf Csanady, de lang verwachte, hield zijn intrede. De gesprekken verstomden, alle oogen richt ten zich op den intredende, die, naar links en naar rechts groetend, door men eer en mevrouw Engelmann geleid, op de familietafel toe- schreed. Hij droeg een prachtigen ruiker in de GENT Zondag, n Juli, vergadering van den arron- dissementsbond. Verleden keer was het reeds merkelijk beter. We hopen ditmaal op eene talrijke. een verhaal uit den eersten strijd der christen democraten in het land van Aalst, door Hector Placcquaert. Den eersten Zondag van Juli zal in Het Recht 't eerste nummer verschijnen van dit boek. Alhier werd door werkstakers cigarenmakers een manifest uitgedeeld, waarin onder meer het volgende te lezen staat Aan de Werkersbevolking van Turnhout Ongeveer 8 weken geleden, is op de sigaren fabrieken der heeren Meeuwissen Quinet, alhier en te Arendonck, eene werkstaking uitgebroken, na vruchteloos gepoogd te hebben dezelve te vermijden Als reden dezer staking het aanleeren van vrouwvolk. Meisjes en kinderen moesten de fabriek bin nen, om stilaan de plaatsen ia te nemen van de mannen welke bijna allen van xo tot 25 jaren werkzaam zijn geweest bij bovengenoemde heeren. 'l Zijn wij niet die de staking gewild hebben, maar de schuld is alleen te wijten aan Mijnheer Quinet, die, nog liever dan drij meisjes van het sigarenmaken aan het cigarettenmaken te zet ten, zijne getrouwe 70 werklieden heeft laten op de straat gaan. In zijne onderhandelingen met ons, beweerde hij maar altijd dat er sigarenmakers te weinig v/aren, hetgeen wij ten stelligste logenstraften, want er zijn werkelijk in alle plaatsen des lands sigarenmakers te veel. Tijdens de onderhandeling zegde hij, dat hij zou sigarenmaaksters meebrengen van Ant werpen. Dreigementen, dat wisten wij, want al verdienen de vrouwen te Antwerpen ook niet al te veel, toch zouden zij M. Quinet hebben uitgelachen met zijne loonen die hij zinnens is aan zijne meisjes te betalen. Kortrijk. M. Hector Steyt, die in de Nieuwstraat een groot magazijn van kleer- stoffen heeft waar een 100 tal werklieden, mannen en vrouwen, werken, bestatigde sedert eenigen tijd dat er gestolen werd. Maandag avond bestatigde hij weer de verdwijning van eenige koopwaren hij verwittigde de policie, die zich in hinderlaag legde. Rond 11 ure opende zekere Ernest Degryse, 40 jaar klakken- maker en leurder in kleergoed, wonende op Risquons Tout, te Moeskroen, met een sleutel de deur van het magazijn. Binnen gekomen maakte hij een pak van eenige koopwaren en wilde heengaan, toen hij door de policieagenten bij den kraag gegrepen en naar het bureel geleid werd. Daar er niet te loochenen viel, bekende Degrysj en zegde dat zijn medeplichtige nie mand anders was dan de knecht van M.Steyt, de genaamde C. Goussaert, ui: de Staceghem- straat, die hem den sleutel gegeven bad. Goussaert werd later door de policie aangehou den en bekende zijne medeplichtigheid. Beiden zijn ter beschikking van het parket gesteld. De gestolen buit had eene weerde van rond de 5o frank. RECHTBANKEN Rechtbank van Gent Men herinnert zich nog het vreeselijk onge luk, dat den 8 jauari laatst gebeurde aan de Dampoort, te Gent, aan den barreel van de Land van Waesstraat. De echtgenoote Morel, geboren Marie-Leontine Coppieters, 26 jaar, de kinderen Lucie Coppieters, 3 j., en Clement Morel 3 jaar, werden door een trein vermorzeld, terwijl de 4jarige Leontiena Coppieters zoo erg gekwetst werd dat zij eenige dagen later stierf. Uit het onderzoek bleek dat de baanwachter den bareel gesloten had, doch men had hem daarna opnieuw geopend. Men kon echter tot hiertoe nog niet vaststellen wie den barreel ge opend heeft. Er bleek nog uit het onderzoek dat de werkman, gelast met het versporen van den trein, zich niet langs achter van de rij wagons bevond, zooals hem nochtans door het reglement voorgeschreven was. Die zaak werd maandag voor de rechtbank opgeroepen, doch men heeft ze verdaagd tot den 10 juni. Zonder zeer levendig te zijn is de markt toch beter en alles duidt het aanstaande einde van de crisis aan. De obligatiën 4 ten honderd Economiques worden verkocht rond de 5i5 fr. 't zij 5 frank boven den prijs van uitkeering na den koop ender dien prijs aangeraden te hebben, raden wij thans onze kalanten aan boven dien prijs te verkoopen. De heraankoop van obligatiën Roma-Civita 4 t. h. aan 495 fr. is aan te bevelen, want die weerden hebben alle zekerheid en moeten onvermijdelijk klimmen tot boven 510 fr. prijs van uitkeering. Hetgeen gebeurd is met de Economiques zal voorvallen met Roma-Civita. Obligatiën boven pari, dus te verkoopen Auxiliaire au Brésil4 1/2 ijzerwegen Congo 41/2; Haut et Bas Flénu gewone 41/2 Gent Terneuzen Oostende-Blankenberghe Dendermonde.St-Nikolaas Ans Daar Oreye, Antwerpsche tramwegen, Athenen 41/2 en 5 t. h. Barcelona, Bologne, Bruxellois 4 t. h. Cairo, Fiorentins, Luik-Seraing-Rijssel Milan-Bergamen, enz. Fondateur Barque Auxiliaire 42 ziehier eenige inlichtingen betreffende de Floridienne, waarvan de Barque Auxiliaire zeker pak bezit Het boek der verkoopen staat vol voor 1908- 1909 en bijkans vol voor 1910 aan prijzen die eene winst zullen laten hooger dan deze van verleden jtar. De priviligiées Industrielle van Belgie is gerezen in enkele dagen van 71 op 82, 5o fr.; die zal nog klimmen. Nochtans is het volgens ons verkieslijk stichtersaandeelen aan 10 fr te koopen men mag niet vergeten dat dit titeltje 13o fr. gestaan heef', en met den tijd, misschien vroeger dan men denkt, naar dien prijs zal terugkeer en. De ordinaire Saint-Petersbourg herneemt zijn koers hij is aan 525 fr. hij zal 800 gaan. Leven op de markt voor de Porto Rico, rond de 147 fr.sedert 1 Januari zijn de ontvangsten van 20 t. h. gestegen hooger koersen zijn waarschijnlijk. Het jaar 1907 der Porfiergroeven van Saint- Raphaël sluit met eene winst van 98175 fr. (tegen 89,083 in 1906). De actionnarissen zullen aan 3 t. h. i5 fr. trekken in plaats van 12. 5o fr. gelijk verleden jaar. M. Daemers. BRIEFWISSELING F. M. te Marbaix. Verkoopt die obliga tiën en koopt helft Roma Civita en helft 5 t. h. Forges de Moustier. A. G. Boschvoorde. Verkoop uwe Four- rures en Colonial Rubber en koop seffens stichtersaandeelen Industrielle van Belgie. A. D. Rhisnes. Voor uwe twee duizend fr. neemt stichters Industrielle van Belgie, maar haast u. hand, en overhandigde hem aan de bruid met eenige woorden, die niet minder geurig waren dan de bloemen zelf. Daarna wisselde hij met de overigen een paar hoffelijke bewoordingen, en plantte zich nevens den majoor, nadat hij zich aan dezen door de bureeloverste had laten voorstellen. De pauze, die door zijn aankomst in hst gesprek was ontstaan, bsnuttigde de graaf, om zich van 't woord meester te maken. Hij deed het met de zekerheid, die hem aange boren scheen, en waarvan de dames beweerden, dat zij hem zoo goed stond zonder rekening te houden met het onderbroken gesprek, behandelde hij terstond een nieuw thema, dat buiten den gezichtskring der anderen lag. Een jaar geleden, begon hij, heb ik er in de verste verte niet aangedacht, dat ik dezen dag in het bekoorlijke Hackelbnrg z .u door brengen. Bassama terem dat was een dag. Mijn leven lang zal ik er aan denken I Hij zweeg de herinnering scheen zijn zin nen in beslag genomen te hebben. Als 't u belieft, meneer de graaf, zeide een der dames met schuchtere stem, wilt gij ons iets naders over dezen dag mededeelen, in de onderstelling natuurlijk dat O, 't was eigentlijk niets bijzonders, ant woordde de Hongaar, een ritje, meer niet maar 't had bijna een ongelukkig einde gehad. Ha, vertel toch, graafbad de majoor. 't Was om een wedding. Ik bezat toen een vosruin, zooals er geen tweede bestond. Zekeren avond komt in de jockeyclub het ge sprek op mijn Selim, en baron Csatar beweert zonder blikken Doch blozen dat zijne Suleika, die zich bij een harddraverij met hindernissen verstuikt had, beter geweest was. Toen sloeg ik een wedding voor, en baron Csatar nam aan. Was 't een hooge wedding vraagde de majoor. Vijf honderd dukaten, als ik goed ont houden heb, zei de graaf op nalatigen toon. Ik verplichtte mij, den afstand van Weenen naar B. in minder tijd af te leggen dan de trein, waarmede ik op hetzelfde oogenblik het station verlaten zou. Blikslagers I sprak de majoor. Dat was geen kleingiheid. De overige toehoorders knikten elkaar vol beteekenis toe/ In den beginne ging alles goed, voer de graaf voort. Mijn Selim vloog, dat zijn hoe/en nauwelijks de aarde raakten en de hijgende lokomotieve achterbleef. Ik naderde een plaats, waar de steenweg over de spoorlijnen loopt. Bassama De barrieren waren gesloten en de baanwachter geef mij reeds van ver met het roode vaantje teeken halt I Wat gedaan Ik druk mijn Selim de sporen in de lenden, en mijn moedig dier springt over de eerste hinder nis. Maar, O wee I De buikriem is gesprongen en ik val bij het nederstorten van het paard op de riggels. Vlug spring ik op, pak Selim nog gelukkig bij de manen daar komt echter ook reeds hijgend en brieschend de trein aange- stoomd mijn laatsten oogenblik scheen ge komen. De toehoorders rilden. Ik vat nieuwen moed, spring op het onge zadelde paard, geef het een slag met de zweep, die ik gelukkiglijk bij mijn val niet verloren had en mijn brave Selim wipt als een spring veer over den tweeden slagboom, terwijl dicht achter hoeven de trein voorbij snelt. God zij dank fluisterden de dames. Ik was gered, voer de graaf voort, maar nu gold het, het verzuimde in te halen en ik slaagde er in. Op mijn ongezadcld paard vloog ik voort, en werkelijk bereikte lk het station vijftig seconden vroeger dan de trein.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Recht | 1908 | | pagina 3