Een Kwakkel
STEUNFONDS
Leest en verspreidt ons blad
Een polieieoffieier en een
agent gedood te Gent.
iagestort te Meenen.
Naphts-ontploffing te Desselhsm.
Onschuldig ter dood veroordeeld
voor 't arrondissement Kortrijk
BEVEREN-LEIE. Rondgehaald in de
paanders door A. T. van Deerlijk als volgt
Na een boekje gelezen te hebben van Debunne
geeft Remi B. o,to fr. voor den strijd der chr.
democraten. Een democraat van over ouds die
nog in 't kot gezeten heeft voor tabak te planten
en daardoor de liberalen en de katholieken
heeft leeren kennen, o.io. Van Piet die er ook
altijd bij is, o.io. Verders nog o.by fr. maakt
te samen 0.87 fr.
Overschot van stoelgeld en een pinte bier te
min 0.16, O. V. S.
DEERLIJK. Omdat Beveren ook in
leven komt, F. W., o. 10.
MEENEN.Omdat de naasts vergadering
wat meer in acht zoude gencrn^n worden bij de
propagandisten, o.5o Omdat de oudste strij
ders nog altijd de beste zijn, o.35 Omdat
Charel niet kan wachten tot het einde der ver
gadering, 0,20; Omdat de vrienden van Kortrijk
zoo goed kunnen slapen, Edm. V. 0,20 Van
een groenen coereur met een witten baie, 0,20;
Omdat de baas niet ten achter blijft, 0,20; Om
dat Arthur niet meer te laat zoude komen, oi5;
bravo, omdat de meeting te Wevelghem opper
best gelukt is, Alfons, 0,20 Ia 't kort zien zij
ons terug, Ernist F,, 0 20 Weg met de slok-
als uit Mecnen, o.i5 Van onzen ouden voor
zitter L. F., o.25 Omdat al de vrienden van
het arrondissement Kortrijk het voorbeeld zou
den volgen van de vrienden van Meenen, 0.40;
Omdat Gusten de vergadering zou willen bij
wonen toekomende maand, o.ro; De gazet-
verkooper Paul V., 0.10.
De socialistische bladen van van
daag laten een kwakkel op, van
allereerste grootte.
Zij kondigen aan dat advocaat
Plancquaert, de geweldige demo
craat, zich terug trekt uit de poli
tiek.
Zij deelen dit nieuws meê onder
de rubriekKortrijk.
Wij verstaan dat de socialisten
van Kortrijk geern Plancquaert uit
hunnen weg zouden zien en hunne
wenschen voor de wezenlijkheid
nemen.
Plancquaert trekt zich niet uit
de politiek terug.
Plancquaert staat in 't strijd
perk, geweldiger en strijdlustiger
dan ooit.
Plancquaert onderbreekt geen
dag zijne edelmoedige werking ten
voordeele der kleinen, der nede-
rigen.
't Moge nu de socialisten spijten
zooveel het wil, Plancquaert is en
blijft de kandidaat voor Kortrijk
en zal er in Meimaand 1910 een
harden strijd voeren.
En wij voegen er bij zijne be-
nijders en vijanden zullen na de
kiezing tandenknarzen, want de bij
val dien hij overal bekomt, de
groote vooruitgang, welken de
demokraten in 't arrondissement
Kortrijk doen, alles voorspelt dat
hij er een glansrijken zegenpraal
zal behalen.
FRANKRIJK
IJselijke misdaad
Eene misdaad, die denken doet aan de
euveldaad van Soleiland, werd maandag mor-
gend te Marseille ontdekt. Werklieden vonden
in een kiosk van den Boulevard Saint-Jean het
lijk van een 8 jarig meisje, Maria Bianco ge
naamd.
Hel kind was eerst ijselijk mishandeld ge
worden, en vervolgens de keel afgesneden. In
den buik waren niet minder dan 28 messteken
toegebracht. De ellendige moordenaar wordt
ieverig opgezocht.
Alhoewel niets toelaat hem van de misdaad
te betichten, heeft de policie zekeren Giovanni
Mrt;eo. die bij de moeder van het meisje
woonde, aangehouden. Het gerucht loopt dat
hij het kind niet lijden kon en mishandelde.
Vermoedens
Verleden week kwam een vreemdeling, schij
nende ronk de 25 jaar oud, een gemeubeld
appartement huren bij MM. Van Houtte en
Boulaert, apothekers, in de Lange Violetten-
straat, te Gent, niet verre van de Zuidstatie.
De huurder verklaarde P. Sukaroff te heeten,
van russische afkomsthij betaalde 25 fr. per
maand. Sukaroff deed zich opmerken door zijne
zonderlinge manieren; eiken morgend zond hij
de meid van M. Van Houtte naar een der
kiosken van de Statieplaats en deed haar de
brusselscbe dagbladen koopen.
De vreemdeling had zich niet doen inschrij
ven in het policieburesl van de vierde wijk.
Over eenige dagen bood zich een politie
agent bij M. Van Houtte aan om de identiteit
n zijnen huurder op te nemenSukaroff
weigerde eerst bij den agent te komen cn bleef
te bed liggen. Op het aandringen van den
policieman kwam hij toch eindelijk te voor
schijn; hij gaf insgelijks den naam van Pieter
Sukaroff op en verklaarde student te zijn.
In den loop van verleden week kwam het
MM. Van Houtte en Boulaert voor dat Sukaroff
veel weg had van een der kerels, die verdacht
werden eene bom gelegd te hebben in een bouw
te St-Joost-ten-Noode. M. Van Houtte had het
portret van den jongen rus gezien in een dag
blad. Ook de policie had vermoedens en er
werd besloten dat men Maandag avond een
bezoek zou brengen aan den zoogezegden rus-
sischen student. Men had bijna de zekerheid
dat men zich in tegenwoordigheid ging be
vinden van Vladimir Seiiinger, geboren te
Tiraspol den 10 Februari i885, in
kamer, in een huis der kleine Museumstraat
te Brussel, men al gevonden had
is om bommen te bereiden chloraat van
tassium, solfer, vitriool, glazen buizen,
Seiliger had reeds talrijke namen aangenomen
Schernov, Miguel, Hartenstein, David, Socolof
en Alexander.
De policie was overtuigd dat Seiliger er de
man naar was om hardnekkigen weerstand te
bieden aan de policie. Toen hij nog in de
Kleine Museumstraat te Brussel woonde, opende
hij nooit de deur zijner kamer zondr dat hij een
Browningrevolger gericht hield op den persoon
die aangeklopt had.
Het drama
Maandag avond, rond 61/2 ure, begaf M. de
policiekommissaris Florent De Smet zich naar
de Lange Violettenstraat, vergezeld van den
bijzonderen agent Arthur Priem en van de
policieagenten van eerste klas Joseph Gyssels
en Gustaaf Tydgat. M. De Smet vroeg aan den
zoon Van Houtte eens te gaan zien of de kamer
van den rus gesloten was. De jongeling kwam
weldra terug, zeggende dat de deur met eene
spleet open stond. De kommissaris klom in
allerijl naar het tweede verdiep en drong in de
kamer de rus, die wij nu maar Seiliger zullen
noemen, zat aan zijne tafel. Eensklaps sprong
hij op hij hield de rechterhand onder zijne
vest en riep tot M. De Smet Wat wilt gij
van mij De kommissaris wilde hem eenige
vragen stellen, doch hij had er den tijd niet toe,
Seiliger haalde eensklaps den revolver, dien hij
onder zijne veet had, te voorschijn en hij wierp
de lamp om, zoodat het in de kamer volslagen
duister was. Op hetzelfde oogenblik loste de
schurk acht revolverschoten M. De Smet werd
in den onderbuik getroffen door twee kogels.
De policieagent Gyssels, die zijnen overste ge
volgd was, werd door vijf kogels getroffen,
waarvan drie in volle borst en twee in den arm.
Toen wilde Seiliger vluchten hij wierp zich
tusschen de andere agenten om zich een door
tocht te banen. Zelfs wilde hij over de trapleu
ning springen, doch de twee agenten, die niet
gekwetst waren, grepen hem bij zijne vest,
Seiliger, die zeer sterk is en een krachtdadige
kerel moet zijn, trok de agenten mede tot op
het gelijkvloers daar begon eene vreeselijke
worsteling, De agenten werden gestampt en
geslagen en de moordenaar kon zich losrukken;
bij vergiste zich echter van deur en kwam in
den aanpalenden merceriewinkel. Ongelukkig
lijk voor den vluchteling bevond zich een
gebuur, M. Karei Vanderveken, die door de
schoten aangelokt was, in den merceriewinkel.
De moedige man sprong op Seiliger toe, greep
hem bij de keel en hield hem in bedwang tot
de komsf van de twee agenten Dezen deden
den gevangene de handboeien aan en leidden
hem naar het policiebureel. De worsteling wes
zeer hevig geweestook had gansch dit tooneel
in de woning van MM. Van Houtte en Boulaert
eene onbeschrijfelijke ontroering verwekt.
in het policiebureel
Toen de anarchist in het policiebureel aan
kwam, ging hij tegen den muur staan. Hij was
doodsbleek en liet het hoofd op den borst
zinken hij hield voortdurend de oogen ge
sloten, zelfs dan als men hem verplichtte het
hoofd op te lichten. De kerel bleef stom als een
visch.
no eloohfoffa»-.;
De geneesheeren Spaey, De Schrijver en
Leva kwamen de gekwetsten aanstonds ver
zorgen. De E. H. Delghulst, onderpastoor
van Ste-Anna, diende den agent Gyssels, de
H. Olie toe.
M. de policiekommissaris De Smet werd dan
naar de schuilplaats der Heilige Familie, op dc
Fabrieksplaats o vergebracht
M- De Smet was weduwnaar, De agent
Gyssels had nog zijne vrouw.
Beide waren vader van vier kinderen.
De twee slachtoffers zijn dinsdag morgend
aan de gevolgen hunner wonden bezweken.
Over veertien da-jen werd het oudste kind
van den policieagent Gyssels, een 16 jarig
meisje, in het gasthuis een been afgezet.
Het parket
Het parket, samengesteld uit MM. Vander
Straeten, prokureur des konings, Morel, onder
zoeksrechter, en De Roeck griffier, begaf zich
maandag avond nog naar de apotkeek Van
Houtte en Boulaert. Eene nauwkeurige huis
zoeking werd gedaan, welke een goeden uitslag
opleverde. Talrijke dokumenten, dagbladen,
vlugschriften en allerlei andere druksels werden
aangeslagen. Daarenboven vond men nog tal
rijke papieren, door Seiliger beschreven en
waarin hij uitleggingen geeft over de fabriekatie
van bommen.
Verklaringen van M. Boulaert
M. Boulaert verklaart dat hij zeer wantrou"
wig was tea opzichte van Seiliger, en zulks
reeds van het eerste oogenblik dat deze in zijne
woning verbleef. De rus liet, met ongehoorde
onverschilligheid, op zijne tatel een aantal
anarchistische vlugschriften liggen, opgesteld
in 't fransch en in het rnssisch. Verscheidene
dier vlugschriften handelen over de fabrikatie
der bommen, met de afbeeldingen er bij. In
een boekje waarin Seiliger aanteekeningen deed
stond alles geschreven aangaande het maken
van bommen, zelfs de minste bijzonderheden
ontbraken er niet. Seiliger moest medewerker
zijn aan een anarchistisch dagblad. Hij ont
ving brieven en postkaarten in schijferschrift,
verzonden uit Rusland, Duitschland en Frank
rijk. Ee rus bi-schikte in zijne kamer over eene
kas en een lavabo met laden slechts eene dier
laden was met een sleutel gesloten. Daarin
vond het parket eene groote partij suiker en
een flescbje met een tot hiertoe onbekend vocht.
M. Boulaert verklaarde verder dat Seiliger
dikwijls het bezoek ontving van twee onbekende
jongelingen. Deze, twee Vlamingen, zijn ge
en aangehouden maar reeds vrijge-
ts tegen hen bevonden zijnde.
Kortrijkschestraat te verbreeden heeft
onlangs te beginnen van de Kerkstraat
verscheidene huizen onteigend om af te breken
hetgeen sedert gedaan was, behalve een huis,
het Estaminet Suissewaarvan nog de muren
van het gelijkvloers rechf stonden.
Zondag avond, om 5 1/2 ure, speelden ver
scheidene kinderen rond de puinen van het huis
toen eenklaps de muren met groot gedruisch
instortten de kinderen vluchtten, huilende van
schrik, weg.
Seffens snelden de geburen, de policie en de
pompiers ter plaats, Iedereen sprak van de
kinieren, die onder de ingestorte muren begra
ven waren gelukkig was dit zeer veel over
dreven. Een enkele knaap, de 4 jarige Roger
Vandaele, was half onder de puinen begraven
en werd na verlossing naar zijne ouders, her
bergiers in La Tête d'Or in dezelfde straat
gedragen, waar hij door dokter Dequinemaere
verzorgd werd. De jongen was de linkerbil
gebroken, had kwetsuren aan het hoofd beko
men, en kloeg over inwendige pijn.
ündertusschen onderzochten de pompiers,
de puinen om Helena Duponthieux, 9 jaar, en
haar broertje, Gabriel, te ontdekken, die men
zegde insgelijks onder de instorting begraven
te liggen. Drie kinderen hadden daar inderdaad
gespeeld, doch waren in tijds kunnen vluchten
en waren ongedeerd, doch vol schrik bij hunne
ouders, in de Kerkstraat, aangekomen.
Zoodat er gelukkiglijk slechts één slacht
offer is.
3 personen erg verbrand.
Zondag namiddag, rond 3 ure, had op onze
gemeente eene geweldige ontploffing plaats,
welke door geheel de gemeente gehoord werd.
Weldra was het gekend dat het bij den land
bouwer Steelandt was men sprak zelfs van
dooden, dat is gelukkiglijk overdreven.
Ziehier wat er gebeurd is. Jules Steelandt,
wonende wijk Leikant, is tevens zwingelaar en
heeft een naphtemotor welke drie zwingelplan-
ken in werking houdt.
Daar men dacht dat het naphtevat dat buiten
ligt leeg was, schudde men er aan en hoorde
men dat er nog wat van dit gevaarlijk vocht in
was vrouw Steelandt gelastte haren zoon een
solfertje te halen om te zien hoeveel naphte er
nog in het vat was.
Het zoontje, Gentiel, 10 jaar oud, lichtte met
het brandend wiekje bij terwijl zijne moeder in
het vat keek. Opeens had eene schrikkelijke
ontploffing plaats het vat sprong met groot
geweld aan stukken de moeder en 2 zoontjes
werden erg door het brandend vocht getroffen
en ten gronde geworpen.
Tersïond snelden de geburen ter hulp, die
klein begin van brand bluschten en de slacht
offers in huis brachten.
De echtgenoote Steelandt had erge brand
wonden aan de rechterarm hekomen haar
aangezicht was geheel met brandwonden over
dekt en haar hoofdhaar was gedeeltelijk ver
schroeid.
Het zoontje Gentiel werd den rechter arm
stuk geslagen, bekwam brandwonden aan den
het aangezicht het haar werd ver
ouden in het gelaat.
*an de drie personen werd ook het haar van
wenkbrauwen en oogschelen verzengd.
Dokter Isebaert van Deerlijk, in allerhaast
ontboden, diende de drie slachtoffers de beste
zorgen toe'. Gelukkig zijn de oogen niet geraakt.
De zoon Gentiel, die de doos stekjes in de
hand hield, kreeg een dezer op het voorhoofd
zoodat een stekje in het hoofd gedrongen was en
door den geneesheer moest uitgehaald worden.
Een der stukken van het naphtevat was op
eenen schelf gevlogen een ander werd op
omtrent 3oo meters afstand teruggevonden.
Twee jongelingen van de gemeente Ryme-
nam zitten reeds van over drie in het groot
gevang van Leuven, waar zij eene dubbele mis
daad uitboeten.
Den 8 december igo5 werden de genaamden
Frans Vermeylen, rond de 20 jaar oud, ter
dood en Henri Ventose, een landbouwerszoon,
tot 20 jaar dwangarbeid veroordeeld. Beiden
waren plichtig erkend aan moord op twee oude
renteniersters, de jufvrouwen Janssens, wonen
de te Rymenam bij Mechelen. Het drama, dat
gansch de gemeente in opschudding bracht en
dat nu, zooals het op de wereld gaat, reeds
vergeten is, kon niet verschoond worden er
I was voor die misdaad geen enkele dier drijfvee-
ren welke soms door de gezwoornen aanzien
worden als verzachtende omstandigheid.
De mlsdead
Op een morgend der maand augusti 1905,
kwam eene dorpelinge naar de pachthoeve, be
woond door de gezusters Jeanne en Rosalie
Janssens zij was verwonderd de deur van het
woonhuis nog gesloten te vinden. De venster
blinden waren geopend en, toen de bezoekster
aan het venster ging kijken, zag zij jufvrouw
Jeanne Janssc-ns gansch bebloed te bed liggen.
De vrouw verwittigde den burgemeester, die
met den veldwachter ter plaatse kwam. Juf
vrouw Jeanne Janssens, 79 jaar oud, was dood;
hare rnstw Rosalie, 82 jaar, ademde nog, doch
zij had ae kracht niet meer om op de gestelde
vragen te antwoorden. Beide vrouwen waren
op het hoofd getroffen met een kapmesvolgens
het onderzoek van het parket moest de misdaad
gepleegd zijn tusschen middernacht en 1 uur.
De moordenaars hadden slechts een iootal
frank kunnen stelen.
De openbare meening beschuldigde den ge
naamden Henri Ventose, soldaat bij het derde
jagers te Doornik, die in verlof gekomen was
bij zijne ouders te Rymenam, deftige land
bouwers die de algemeene achting genieten.
Eenige dagen later werd Ventose aangehouden
en weldra deed hij bekentenissen hij beschul
digde zijn makker, Frans Vermeylen, hoeve
knecht bij de ouders Ventose. Hij beweerde dat
Vermeylen hem voorgesteld had den slag te
doen, dat zij te zamen naar de woning van de
gezusters Janssens gegaan waren, doch dat het
zijn gezel was die de dubbele moord gepleegd
had. Hij zelf had slechts buiten de wacht ge
houden. Vermeylen hield krachtdadig staan
dat hij onschuldig was gedurende gansch het
onderzoek hield hij zonder de minste aarzeling
staan, dat hij voor niets in de misdaad was be
trokken, en dat hij den nacht in de woning
zijner ouders doorgebracht had.
Voor het assisenhof bekende het openbaar
ministerie dat hij niets begreep van de houding
van Vermeylen. 't ls Ongelooflijk zegde het
orgaan der wet, dat Vermeylen, na vier maan
den voorloopig gevangzitting, nog zoo onver
schillig gebleven is, dat hij nog altijd stellig
loochent zonder dat hij in opstand komt tegen
de beschuldiging van zijn gezel, zonder dat hij
er een oogenblik aandenkt kwaad met kwaad
te vergelden en op zijne beurt den last wil
afschudden met Ventose te betichten. Toen
wendde het openbaar minisrerie zich tot deze
laatste en bezwoer hem gansch de waarheid te
zeggen aan Vermeylen vroeg hij aan 't licht
te brengen wat hij van de zaak zou kunnen
weten.
Een hartroerend tooneel gebeurde dan voor
het assisenhof. Ventose stond op en weenend
riep hij Ik moet staan houden wat ik ge
zegd heb ik deed eene beestigheid met aan den
diefstal deel te nemen, doch ik heb niet
gemoord.En op Vermeylen wijzend, riep hij
uita ziedaar degene die gemoord heeft I n
Vermeylen sprak geen woord hij bepaalde
zich met een teeken te doen alsof hij niets van
de zaak zou weten.
De gezwoornen namen verzachtende om
standigheden in aanmerki g voor Ventose, die
tot 20 jaar dwangarbeid veroordeeld werd.
Vermeylen werd tot de doodstraf verwezen.
Een nieuw feit.
Over eenige dagen beleedigde Ventose een
der bewakers van het gevang van Leuven en
werd daarvoor in de strafcel gesloten. Hij be
weerde dat hij onschuldig gestraft was en hij
verklaarde Wat moet het hard zijn als men
onrechtveerdig gestraft is I Reeds lang lijdt er
een onschuldige door mijne fout I Vermeylen,
die door mij beticht werd, is de moordenaar
niet van de juffrouwen Janssens van Rymenam.
Ik zou nog meer zeggen, indien ik de zekerheid
had dat men mijne straf niet zou kunnen ver-
hoogen.
De gevangene schreef aan den prokureur-
generaal en deze gelastte den prokureur des
konings van Leuven met de ondervraging van
Ventose, die zijne verklaring aangaande zijnen
gezel hernieuwde.
Vermeylen werd van dit nieuw feit verwit
tigd. Hij bepaalde zich met op uiterst rustigen
toon te zeggen Ik heb wel gezegd dat er
eens licht zou komen in de zaak.
De veroordeelde wacht nu op het gevolg dat
aan de zaak zal gegeven wordenhij heeft volle
vertrouwen in het gerecht. Een advokaat der
Leuvensche balie, M. Henri Thirion, gaat zich
met de zaak bezig houden en weldra zal er een
uv..-u.u8 uw, lUgCUlCUU
worden. Het valt nu te zien of Vermeylen wer
kelijk uit het gevang zal kunnen verlost worden,
daar alles af hangt van Ventose. Gaat hij in
zijne verklaringen volharden
Altijd zeker is het dat Vermeylen slechts
veroordeeld werd op de beschuldiging van
Ventose en dat er geene andere feiten ten zijnen
laste ontdekt werden. Er waren wel eenige
getuigen die ongunstig kwamen spreken over
Vermeylen, doch zij waren niet stellig in hunne
verklaringen en verscheidene hunner steunden
zich op vertelsels. De kleederen van Ventose
droegen de sporen van bloedvlekken op die
van Vermeylen werd hoegenaamd niets ge
vonden.
Al de noodige pleegvormen voor de her
ziening van het proces zullen vervuld worden.
Zullen zij tot een goeden uitslag Vomen en zal
Ventose zijne verklaringen bekrachtigen Is de
wroeging niet geveinsd Dit zijn al vragen
welke nu gesteld worden en welke slechts
kunnen opgelost worden door Ventose, die nu
voor de tweede maal het lot van zijn vroegeren
vriend in handen heeft.
In alle g val, voor de eer van het gerecht is
het noodig dat het proces herzien worde, want
zoo Ventose waarheid gesproken heeft, dan
bevindt men zich hier voor een ongelukkige die
reeds ruim drie jaar boet voor de misdaad van
een ander.
