DE TERUGGAVE VAN
EU PEN EN MALMEDY
De Gemeenteverkiezingen
V Algemeen: Bedeuaarl naar
gais£ggr..tt«ag %s*air-v",ndt,e"
50 oio uermlnderinD uoor üs ueöeuaarflers naar
Het Hecht
WEEKBLAD- TOLK DER
Zondag 15 Oogst 1926
VLAAMsbHE KRISTEN VOLKSPARTIJ
STICHTER H. PLAICQUAERT 33' Jaar - Nummer 33
0,20
Inschrijvingan
6 ma.inden
3 maanden
fr. 10,00
[f. 5,50
3,00
BUREEL EN OPSTELRAAD
HELPT ELKANDER
Casinoplaats, 11 KortrIJk
TELEFOON 20 POSTCHECK 1716,73
Het rech! om te leven is het eerste recht
Het tweede is een man te zijn, geen knecht
R. DE CLERCQ.
Aankondigingen
Voor prijzen, voorwaarden, enz., zich
wenden ten bureele van 't blad.
We kunnen hier zeer kort zijn In ons
oordeel omtrent de wijze waarop Be.gie
Eupen en Malmedy gedesannexeerd
heelt.
De meest Pruisische methode is nog
altijd sympathieker dan de geniepige Bel
gische methode van de volksraadpleging:
te Eupen op 't gemeentehuis een register,
bewaakt door de mannetjes van Baltia,
die vereerd werd met een Belgischen ba-
ronnentitel. Daar, op zulk een register
moesten de inwoners van de twee kantons
die niet Belgischgezind waren, gaar
teekenen en dan hun have en goed pak
ken en de grens over trekken.
Zulk een volksraadpleging heefi
minister Vacdervelde, de internationalist
en de tjveraar voor den Vrede door Rechi
destijds al even goed in den haak gevon
den als de geheime instructies van Hy-
mans aan de geheime agenten van België
In Hollandsch-Limburg.
In verband met deze internationale
houding van Vandervelde moeten w-e er
op wijzen dat de heeren Pierard en Des
trée destijds een zeer levendig aandee
hebben genomen in de campagne voor dr
te verlossen broeders in Duitschland en
Holland.
Op 't oogeDblik zijn de herinneringen
eenigzins lastig en Destrée en Pierard
stellen de zaken tegenwoordig zoo on
schuldig mogelijk voor, maar de Be
gische nationalisten van L Action Natl
onale zijn metdie verloochening minder
gediend en zetten de puntjes op de is
Zoo nog in het nummer van 27 Juni I.
schreef Frèvirein de Action Nationale
oaar aanleiding van een artiekel va
Louis Pierard, verschenen in de Revue
de Genève: En plots voelt de h. Pi-raw
den nood zich te verontschuldigen over
het feit dat hi] eenmaal optrad aandt
zijde van Nothomb, voordat de school
meester uit het Biusselsche Volkshuis
hem op zijn vingers had getikt. Daar hij
hoopt dat men hem in Zwjtserland niet
zal tegenspreken, vertelt Piérard dat hij
met een theatraal gebaar de C. P. N
heelt verlaten, den dag dat, zonder zijn
toestemming, de beruchte historische
landkaarten werden uitgeplakt, wa irdoor
de Belgen herinnerd werden aan de ge-
biedsafstanden van vroeger. Moeten we
dan aan zijn gnedjeunstige lezers van
Genève een verslag sturen van zekere
beroemde meeting in de Brasserie Fla-
mande waar hij, Piérard tusschen Not
homb en Jules Destrée e n annexioms-
tlsche redevoering hield voor de groote
landkaarten die op de muren der zaal wa
ren aangebrach!, moeten we herinneren
aan het werkzaam aanJeel door hem aan
onze nationalistische campagne genomen
in den tijd toen hij nog nut getrolfen was
door de genade van Vanderve de en de
hoop op een zetel van volksvertegen
woordiger?....
Het bericht in de
Frankfurter Zeitun?.
omweg en wel door bemiddeling van een
ambtenaar van het secretariaat van den
volkenbond ook aan de Poolsche regee-
ring heeft aangeboden om deel te nemen
aan een leening. Als voorwaarde werd
ges eld dat de Noordelijke spoorwegen In
den Poolschen corridor aan Danzig zou
den komen. Dr. Schacht heeft getracht
ook den Amerikaanschen deskundigen
Kern merer, die de Poolsche regeerlng
terzijde staat, voor deze pogingen te
winnen.
Ook Frankriikisniet v.rgeten Pertinax
beweert, dat Dr. Schacht met Montague
Norman, den goeverneur van de bank van
Engeland over een door Duitschland te
verstrexken leening heeft gesproken, mits
Duitsch Kameroen of een andere kolonie,
die thans in Fransch bezit is, afgestaan
zou worden.
Ook is Frankrijk financieele steun aan
geboden op voorwaarde, dat de tweede
en de derde Rijnlandzone ontruimd zou
den worden. Het is mogelijk, aldus
schrijft Pertinax verder, dat Frankrijk
ten einde zijn valuta te stabliiseeren ge
noodzaakt is om onder het Caudynsche
•juk van het buitenland door te gaan, doch
de hemel moge het daarvoor bewaren.
Volgens berienten uit Brussel verwacht
...en ook in officieele kringen aldaar dat
van Duitsche zijde het initiatief zal uit
gaan om onderhandelingen te voeren over
de teruggave van Eupen en Malmedy aan
Duitschland. Volgens de opvatting in
deze kringen zouden de onderhandelingen
wellicht succes kunnen hebben, als
Duiischland de Belgische regeering een
gunstig voorstel doet.
De Bien Pubilc bekeerd
Frankrijk protesteert in de
Nation Beige.
We hebben hier geschreven België
mag zijn marken niet uitwisselen tegen
teruggave van Eupen en Malmedy
Frankrijk zal niet willen, omdat Frankrijk
vreest voor den terugslag in Elzas Lotha
ringen en in Opper-Si'.ezië
Dat wordt bevestigd door de zuiverste
Fransche stem die in Brusifcl weerklinkt,
door de Nation Beige ï/melijk.
Het blad schrijft aan he'/dres van de
Bien Public .JT
Zou de Bien Publicde Duitsche
mentaliteit genoeg,kenneri em zich te
verbeelden, dat dergelIjkeEoop de resul
taten zou opleveren, die >et blad ervan
verwacht En gelooft Je B en Pu
blic ernstig, dar Duitschpnd zijne hana-
tsekening méér zou eerbieoig--". dan het
zijn andere verbinienlssïThet.t geëerbie
digd Had Duiischlibd'jan zljöe ver
plichtingen voldaan, daij zouden, wt] er
thans niet zoo slecht vóóf zitt-.n. WaFbi
ooit dwaas genoeg, gehoor te^ geve"
blic
Op 2 dezer verscheen in de Frankfurter
Zeitung een berichtje dat in de Franco-
Belgische pers heel wat stof heeft opge
jaagd.
Het luidde alsvolgt
Te Brussel is er dezer dagen weder
veel gesproken over een teruggave van
EuD»n tegen een uitwisseling der marken.
De reis van "Vandervelde en Frarcqui
wordt met zulke inzichten in verband ge
bracht. Wanneer men zelfs aanneemt,
dat er een zekere toeschietelijkheid van
Belgische zijde zou bestaan, moet men de
mogelijkheid eener verwezenlijking toch
sceptisch opvatten.
In de Echo de Paris teekende de be
kende Pertinax daarbij aan
Naar besl st verlui t, heeft de Beilijn-
sche regeering in de laatste da^n leven
dige belangstelling voorde moeilijkheden
van België getoo d. Er zijn aanbi-dingen
gedaan, om België steun te verleenen.
waarbij als voorwaarde werd gesteld dat
Eupeo en Malmedy am Du.tacbl.nd
rueeegeven zouden worden. Reeds In
November 1925 heelt, naar Pertinax
verder meedeelt, Dr. Schacht, de presi
dent van de Duische rijksbank het ter-
rein verkend. Hi] heelt toen het aanbod
gedaan tot valorisatie van d O milliard
papieren marken, die in Be.gië zijn ach
ter gebleven, en die de oorzaak van ae
Belgische inflatie zijn geweest. Re-ds
toen heeft Dr. Schacht Eupen en Mal
medy voor Duitschland verlangd.
Pertinax wijst verder op een artikel in
de Fortnightly Revtew, waarin mee
gedeeld wordt, dat Duitschland langs een
We hebben bier herhaaldelijk gepleit
voor de teruggave van het gestolen Duit
sche gebied tegen terugbetaling van de
zeven milliard mark die liggen te rotten
m de kelders van de Nationale bank te
Brussel.
De mark stond Dinsdag 8 fr. 54.
Duitschland beweert dat het alleen
gehouden is 4 milliard van onze» zeven
uit te wisselen, omdat de andere drie na
den wapenstilstand werden geïmporteerd
om door den belgischen slaat a pari,
zijnde 1 fr. 25 te worden uitgewisseld.
Naar het schijnt hebben beel wat pa-
triotische belgische banken zich met die
winstgever.de negotie f nledig gehou len.
Als ik me goed herinner stond de mark
toen maar 30 centiemen gekwoteerd... de
importateurs wonnen dus 95 centiemen
per Ingevoerde mark..,
Wanneer krijgen we eens een lijstje
de mlllioenen door de verschillende Bel
gische banken uitgewisseld?
Laten we intusschen rekenen...
Vier milliard mark aan 8 fr. 54 dat
maakt34 milliard 160 millioen van onze
huidige frankjes.
Zou dat geen beter combinatie zijn
geweest om de houders van de zes mil
liard frank schatkistfcons uit te betalen,
dan de gedwongen consolidatie
Zelfs de Bien Public de oude Gcnt-
sche conservatieve mameer heeft haar
patriotisms voelen wankelen en schreef
't Is mogelijk dat Duitschland het slui
ten van een accoord afhankelijk zal stel
len van ce teruggave van Eupen en Mal
medy. Zou die voorwaarde ons a priori»
moeten afschiikken Met 't oog op het
uiterst groot belang van zoo'n akkoord,
van 't algemeen standpunt des lands be
schouwd, gelooven wij dat niet. Voor
zeker, die twee kantons waren eertijds
Belgisch, irouwens lijk Hollandsch Lim
burg, het Groothertogdom Luxemburg
en Zeeuwsch Vlaanderen (niemand denkt
er aan, die streken weer in 't Belgisch
gezin op te neme-).
Wat de twee bevrijde kantons be
treft, minstens een van de twee olijft
sterk aan Duitschland gehecht. De men
taliteit van de bevolking verschilt er veel
van die, welke in 1914 in den Elzas
heerschte; het land was, trots 45 jaren
verpruisching tot in "t merg der
beenderen Fransch gebleven. En daarom
gelooven wij niet, dat we vlakaf zouden
moeten weigeren, moest Duitschland de
twee kwesties met elkaar willen ver
binden die van de terugbetaling van de
marken, en die van de teruggave van de
bevrijde kantons.
Laten wij hopen, dat het bericht, door
de Frankfurter Zeitunggegeven,
worde bevestigd, 't Zou zeer heugelijk
1 zijn, met 'toog op ons financieel herstel.
Persoonlijke Propaganda
de inblazingen' van, jen Bien Pu-
dan zouden we tr'meer gefopt
worden, omdat we er ujit slechts geen
duit bij zouden winnen, maar bovendien
het voordeel prijs geven,.dat de oevrijde
gebieden ons moeten opleveren voze
brengen nog iets anders,mee dan 1 isten...
Heeft de Bien Public nagedacht
r de gevolgen, welAf de enderhande-
Jing-n, waartoe het l,|d aa"sP0fcn.
zouden hebben voor (fin internationalen
vrede Heeft de Ble.i Public dan niet
begrepen dat de onderhandelingen voor
den afstand van- Eipen en Malmedy
feitelijk hierop zoudep uitloopen, dat
geheel 't verdrag vaf Versailles weer
begon te wanicelen -'at ook de kwestie
van Dant'ig, van de Vaan Polen afge
stane gebieden, van Elzas Lotharingen
ennieuw zouden rijzir
Om hei ai in c.» bèzeggen, er zijn
koopjes dieniet gesk jjtr, worden door eei..
land dat begaan is mejTen vlekkeloozt- (?l)
nationale eer. Er is ,'r.ier meer dan een
gevoelskwestie. Het Laat hier r.iet alleen
om ons belang, maai. ook om'or.s natio
nale waardigheid, ei-ons gezag in de we
reld.
Niet waar, wij nloeten hongeren om
wille van Elzas Lotl'arlngen
We hebben twee jaar langer oorlog
moeten voeren om \ville van-Frankrijk,
om Frankrijk toe platen Elzas Lotharin
gen te «desannaxecren» n nu moeten we
om wille van dat relf ie Frankrijk, bruin
brood eten en kntf.yerkoopen.
Er zijn heel wat van ons menschen die
de propaganda meten naar het aantal
kilogr. papier dat aan de muren wordt
gehangen of onder de deuren geschoven.
Zeker heeft dergelijke werking z'n
waarde
Ze geeft eerst ei vooral een bewijs van
leven, van macht, twee zaken die op een
deel van de massa inwerken en noodzake
lijk zijn om een verkiezingssukses te ver
zekeren.
Maar. al heeft een verkiezingssukses
z'n waarde, toch is het lang niet alles in
een strijd voor herwording, voor zelfstan
digheid, voor geestelijke en stoffelijke
welvaart van een volk een zelfstandig
volk is immers niet denkbaar zonde^ zelf
standlge individuen, en de menschen ton
dom ons daartoe op te voeden is wel de
taak waartoe we ons geroepen voelen.
Het is een werk van rede en die rede
wordt niet gediend door verkiezingsmani
festen waarin ofwel de hartstocht over-
heerscht of die stuiten op een muur van
vooringenomenheid. En daarom zijn de
best gestelde plakbrieven of de helderste
betoogen op manifesten, geheel of onge
veer waardtloos, indien de stof ervan
door U nUt gebruikt wordt om ai koutend
en pijpend, al kaartend of bollend die
vooringenomenheid door te dringen.
Hoevelen gaan niet onverschillig onze
aanplakbrieven voorbij, hoevelen lezen
nlef eerst ondeiaan den naam van den
uitgever of de uitgevers, hoevelen zijn er
niet, bij wie onze manifesten ongelezen
den weg vinden dien de koning te voet
op moet
Maar welke tegenstrever zou weigeren
te luisteren naar het woord van een
vrieud. die hem bij pot of pint, tyj schot
lijd, op den trein, na 't avondeien thuis
vertelt van 't duur leven, van de twintig
eeuwsche diktatuur, van de verplichte
omzetting der schatkistbons, van de
1500 n.illioen nieuwe belastingen, van
de bankiersregeering die ten onzen koste
wil herstellen wat zij zelf heeft afgebro
ken, van de verantwoordelijkheden en
van de gevolgen.
En er hoeft in zoo'n gesprekken heele-
maal geen hartstocht te zijn maar een
beslissende overtuigende kracht, geen
hatelijkheden of persoonlijkheden maar
vele feiten, geen bitsigheid of fanatisme
maar vriendschappelijke redeneering en
verdraagzaamheid, geen groote woorden
maar eenvoud en klaarheii.... Vijf zoo'n
propagandisten, onverwoestbare, op een
gemeente vormen na vijf jaar de mentali
teit van een heel dorp.
Iedere overtuigde kan de vlag niet
dragen, maar niets of niemand, geen
positie, geen familieverhouding kan de
persoonlijke werking, de persoonlijke
propaganda verhinderen, evenmin als er
iets zou zijn dat het Vlaamsch uitzicht
van uw binnenhuis in den weg kan staan.
En er is nog een middel.... als de haast
vijf duizend abonnenten van ons blad,
hun blad voortgeven of verzenden of
onder de deur schuiven van een gebuur,
dan komt ons blad in 5 duizend gezinnen
waar onze gedachte groeien kan...
Maar er dient gewerkt.
Wij zorgen voor de meetings en voor
de plakbrieven en voor de manifesten en
voor de rest.
Van U vragen we uwe omgeving te
doordringen van uwe, van onze beginse
len door dï persoonlijke propaganda.
Wij onze taak.
Gii de uwe,
Vlaanderen en ons volk ten bate.
Jaspar logenstraft.
De Nation Bïlge is riet allebn de zui-
ve'rstc echo van frankrijk te Brussel het
is OQk het officieus orgaan van Jaspar,
Belalë's eersteif nfiiiister...
Spreekt dat. geen boekdeèlen over het
absoluut gebrek aan nationale waardig
held te Brussef?
- En verklaart dat ook niet de meedoo-
genlooze campagne van heel de Brussel-
sche Fransche. pers tegen den «flamin
gant Poullef
Zcu dat de eerste en voornaamste reden
niet zijn, waïftom het ministerie Poullet
werd aangevallen omdat Frankrijk er
geen vertrouwen in had, omdat Poullet
streefde naar een zelfstandige finantieele
politiek voor België
En heeft Frankrijk en zijn Belgische
knechten zich bij dat werk door iets
laten weerhouden Hebben ze ons niet
op den boord van den afgrond gebracht,
het pond van 107 op 230 gejaagd, ons
allemaal niet de helft armer gemaakt
De nood aan een nat:onale
poliliek.
de
Werden daarvoor Van der Velde en
Francqul, de zetbazen van de Fransche
succursale te Brussel, son.s niet naar
Parijs geroepen
Maar wij mogen ons niet storen aan de
logenstraffingen van J ispar.
Aan den voet van het voorloopig monument, verleden jaar, bij de 6-<
te Dixmuide.
de Graven aan dan Uier
de verlaten modclergraven doch thans,
neen, thans vergeet het levende Vlaande
ren zijn helden niet langer I
De beevaart van 1925 was een hoog-
riizende zee. Deze van 1926, op Zondag
22 Oogst, wordt een springvloed. Het
komiteit wordt overweldigd door de reus-
De 11' Juli is tot een Vlaamschen hoog
dag gegroeid, dank zij het werken en het
prediken der Vlaamschgezinde strijders, -^i'.e sfmetingen. welke het werk aan-
50, 60 jaar lang. Doch het grootsche eemt gen n0ojt nezien schouwspel zal
1926 is het nederig ontloken chiysantje,
met piëteit op 'n Vlaamsch Ijzer-graf
geplant, gegroeit en ultgezit tot een
machtig groote garve, ter hulde aan de
lieve dooden in al de graven van het
eindelooze kerkhof, zoowel van de Luiker
en Nethe slagvelden ols van de Ijzer- en
IJperleevlakten, van West-Vlaandercns
i midden-heuvels en van het Leie land. Ze
De eerste paal van het Vlaamsch Ijzer-
gedenkteeken wordt geslagen, dit jaar.
De zwakke hand van een schamel oor
logsweesje zal dezen paal helpen inkelen,
ia dezelfde aarde die gedrenkt werd met
v ders bloed.
Daar steekt zooveel tragiek in Vlaan-
derens oorlogs-mizerie en lijden.
Deze beteekenisvolle daad zal, in en
Wij moeten onze campagne voor een „ggen wijd en zijd, Vlaanderen* gesneu- dooVhaar nrievenden eenvoud, veel
Vlaamsch-nationalc j> <lrtiek doorzetten, j velde jongens, en de nationale hulde van wondgn w*erom openrukken. Doch
.„...w jongens, t.. -
eten dat we het ir0Uwe vo k bereikt ze overal
we de knechten Diksmuide middenpunt van de gruwe- - ons Ia,en wij bidden
- lijkeoorlogsdavenng, waarin land en volk J
De meesterseten witte brood; de knech- ten verderve wentelde, Diksmuide is de v°°r "e"-
uitverkoren plaats, waar nu telken jare Dat onze trouwe althans de smarte
de tientallen van duizenden bedevaarders lenige bij de diepbeproefdein, vaders,
hun herdenken en hun trouwe komen moeders, weduwen, weesps, wier dier
bevestigen. De sterk symbolische kunst- baren bitter gemurmeld hebben wat
schilder!) van Sam DevricndtWij bid- nut is er geweest in het storten van ons
den voor Vlaanderen kon gelden, in de bloed?»
].S," Is een och,(need vee- Zondag 22 Oogst »ea« een groote d,g
maan aan de Levenden, opklinkend uit voor Vlaanderen
De Vlamingen
bruin brood eten om.
zijn van Frankrijk.
ten eten bruin.
Wij kunnen ons eigen meester zijn, we
kunnen vrij en zelfstandig zijn, als we
willen, als we eindelijk begrijpen de
waarde de levenswaarde van de èl. nat.
gedachte.
dat Is heilzaam voor de Vlaamsche ziel I
Leest en verspreidt
ons Blad
