VOLKSVEREIN Van alles wat Viseh voor onze soldaten De Landwacht in nesten DEINZE Opgepast en niet gelachen 1 ANTISOCIALISTISCH DAGBLAD LAUWE DEERLIJK Terechtwijzing Slavinnen 't Is niet alleenlijk uit de propaganda dat de snelle aanwas van de Volksverein te verkla ren is al moet ik hier tusschen haakjes inbrengen dat, volgens e'n pasverschenen boek van baron von Hoensbroeck, jcsuïet, nu over- geloopen tot het protestantisme, de propaganda voornamelijk gesteund wordt door de Jesuïeten; zelfs dat de Volksverein i» zou voortgesproten zijn uit 'n vergadering gehouden tusschen de bekende politiekers en staatshuishoudkundigen. Windshorst, de graaf von Lcewenstein, Mgr. Korum, Marcour, Racke en Lieber, waar pater Pesh het hooge woord voerde, 't Zija namelijk nog eens de Jesuïeten die grootendeels het ver spreiden der apoligitische werken en het geven van leergangen betrek hebbende op die weten schap bekostigen. Maar 't ië vooral de inner lijke kracht der vereenigiDg die de bijzonderste facte r is van den gekende vooruitgang. De vereeniging heeft zich door de organisatie harer beste elementen, door eene stevige geslo ten samenwerking met andersdenkende (op godsdienstig gebied w. t. v.) dus geheel ver schillende met hunne katholieke, soms fanatieke broeders uit Belgie, en door de practijk harer sociale actie, weten te plaatsen waar ze nu staüc" zrei, net merg van bare levenskracht, zit niet in sociale grootspraak en althans nog min in het afweren der leer van Marx ze steekt in haren zelfstandigen bouw, de christene samen leving. In honderdduizende vlugschriiten verspreiden de leiders van de Volksverein onder het voik meer dan elementaire kennissen over den modernen staat en zijne taak, over de rechten en plichten van den arbeider enz. enz. Middenstanden en landbouwers worden mede georganiseerd en zooveel mogelijk de schokken van den blinden klassenhaat vermeden, 't Is nog aan hare werking te danken, dat Duitsch- land bewaard is gebleven van eene naar revo lutie hollende toestand zooals we moeten besta- tigen bij onze zuiderburen. En toch, en toch, blijft Duitschland de broeinest der socialistische leerstelsels. Zulke knappe inrichting, zoowel als de door dachte actie, moeten ons wakker schudden. Het spreekt van zelf dat zoo'n wijd uiteenloopende beweging als die der Duitsche katholieken voor ons kwalijk mogelijk is, vooreerst omdat ons land niet te vergelijken is op maatschappelijk en politiek gebied met 't groote Duitsche Rijk. Rekening genomen van onze individuele krach ten zouden we nochtans 'n grootere activiteit kunnen ontwikkelen en tot e'n wasdom gedijen die onze tegenstrevers met eerbied zouden ver vullen. Onze princiepen zijn gegrond, ze zijn niet afbrekend maar opbouwend hun grond slag is de liefde tot onze christene broeders en een onbeperkten eerbied voor de waarheid. Menschen met zulke gevoelens bezield moeten tot hun ideaal geraken, ze zullen Maareendracht, samenwerken 1 Vrien den houdt die woorden goed in den kop 11 J. L. Studie en Sprekersbond. Demokraten werkt mede in den strijd, laat geene gelegen heid voorbij gaan om onze ge dachten te verdedigen. De Duitsche socialisten hebben Kongres ge houden. Eenige socialisten van Zuid-Duitsch- land hebben inde laatste jaren de begrootiDgen gestemd, eenige zelfs hebben het gewaagd den voet te zetten in 't Paleis van den e-;nen of anderen prins, tot groote ergernis der zuivere socialisten. Bebel heeft dan ook die nieuwer- wetsche socialisten onder handen gepakt en af gekeurd. De matige socialisten hebben zich goed verdedigd doch zonder bijval hun hou ding werd afgekeurd. In Belgie is men zoo scherp niet op de kwestie van princiepen; meer dan een socialist heeft rx'a nu reeds in de tegenwoordigheid des koniags vertoond, en als het er op aan zal komen minister te worden zullen zij de budgetten stemmen en zelfs voor den koning buigen als gewone bourgeois. Madame Vaughan, 't oud lief van Leopold II die gemeend heeft geen tien maanden te moeten wachten vooraleer met haren vroegeren vriend (om 't echte woord niet te gebruiken) te trou wen ('t geen bewijst dat ze nooit de vrouw is geweest van Leopold II) doet nog soms van haar spreken. Een kind van acht jaren had overtijd met een sperreappel naar haar rijtuig geworpeu. Zij sleepte het kind in haar rijtuig voerde het mede naar haar kasteel en deed de gendarmen halen, 't Kind door honger geprangd had een stuk brood gevraagd, 't had dus ge bedeld, 't geen verboden is. De gendarmen waren dus verplicht volgens de wet het in 't gevang te steken tot verdere orders 1 't Volk der omstreken is verontwaardigd. Waarlijk, Monseigneur de aartsbisschop van Mechelen haalt niet veel eer van zijn bescher melinge. U we brieven in uwe kerken afgelezen en die 't ellendig zedelijk leven van Leopold II moesten verschoonen, zijn geene eer voor u. Vergenoeg u Mgr. met de Vlamingen te ver achten zonder dewelke socialisten en liberalen u weldra over de grenzen zouden zetten en hun reebtmatigste eischen te bestrijden lijk of gij het doet als belooning voor hun gehecht heid aan 't katholiesimus en om aan de godde- loozen het treffend bewijs te geven dat de kath. volkeren toch maar domme en achterlijke vol keren zijn die de voeten lekken van deze die hen verachten en met de voeten trappen. De socialisten beginnen meer en meer te tooncn wat zij van de vrijheid denken. Als zij een werkstaking uitroepen, dat zij gelijk hebben of ongelijk, iedereen moet volgen of men smijt hem den kop in. Te Rouaan in Vrankrijk komen de socialisten dood eenvoudig een man te vermoorden die naar zijn werk ging, in Parijs en rond Parijs hebben zij verschilligc bestolen en mishandeld. 't Orgaan der Belgische socialisten dat over eenige maanden insgelijks alle slach van ge welddaden aanprees tegen de werklieden die de roode mannen in al hun overdrijvingen niet wilden volgen, zit een beetjeu in nesten het durft de sociale stokslagers en moordenaars niet afkeuren doch natuurlijk het durft ze niet pu bliek goedkeuren het zwemt tusschen twee waters. Leest dit echt model van dubbelzinnig heid en van valschheid Oh, schrijft Le Peuple, 't en is niet dat wij 't geweld aanbevelen, dat onze tegenstrevers dit wel willen aanstippen en ons niet meer lasteren. Wij gelooven niet aan de goede ge volgen van zulk stelstel dat ten andere onze eigene gevoelens kwetst. Doch als de werkman die strijdt voor zijn brood en voor zijne familie, den jaune, den niet stakenden werkman naar 't werk ziet gaan om den patroon te helpen om dc werkstaking te overwinnen, wij verstaan dat de werkstaker roeptcanaille, en dat zijn vuist op 't gezicht van den verrader nederdale. Dus de Peuple keurt af en keurt goed. V^H werkman die in eene werkstaking, die niet goed voordacht en op ernstige grieven steunende, andere werklieden zijne plaats ziet innemen doch nooit kunnen wij dien mensch het recht toekennen dien anderen man te dooden niet meer dan dat wij aan een werkgever het recht kunnen toekennen een anderen werkgever die toegevingen doet aan de werkstakers, neer te schieten. Doch indien iemand nog min dan andere het recht heeft een niet werkstaker aan te vallen 't 2Ïjn de socialisten. Waarom? Omdat de socialisten maar al te dikwijls op de licht zinnigste wijze werkstakingen op touw zetten en duizende werkmansfamiliSn in ellende bren gen. Hebben we in Gent niet regelmatig werk stakingen voor iedere kiezing voor de Kamers Was het hetzelfde niet vroeger voor dc gemeco- tekiezingen Zien we niet al met eens de werk stakingen verminderen van den oogenblik dat eenige socialisten schepen worden Werden niet meer dan eens de werklieden in werksta kingen bedrogen lijk te Wetteren Ziet men niet gewoonlijk dat na eenige dagen werksta king, de kas der sociale vakvereeniging leeg is omdat secretarissen en andere afeters er gedu rig aan geknaagd hebben En hoevele werkstakingen hebben de socia listen niet op touw gezet alleenlijk om de pa troons den duivel aan te doen en den haat en de wraakzucht bij de werklieden te doen ont staan Welk recht hebben de socialisten bijgevolg van onder straffe van als verrader aanzien te worden, al de werkmenschen te willen dwingen hun bevelen te volgen Welk recht hebben zij bijgevolg deze die hen in al hun buitensporig heden niet willen volgen te slaan en te ver moorden En wat zou er andersdenkenden te verwach ten staan moest zulke soort van volk eens de meesterschap hebben in het land Proeven die werden genomen te Oostende en te Yperen, hebben bewezen dat de troepen er zich wel zouden bij bevinden met één- of twee maal per week een schotel visch op de tafel te zien komen. Men zegt dat de uitslagen bevredigend zijn - en de soldaten zich zeer ingenomen toonen met de portie kabeljauw, rog of stokvisch die hen werd voorgezet. 't Is gereedelijk om aannemen men kan zich met rede voorstellen dat de visch dienend voor die proefneming van de beste hoedanig heid zal geweest zijn jen dat onze soldaten die afwisseling beviel daar het vleeseh dikwijls maar te wenschen laat. Er werd beslist het gebruik van visch alge meen bij het leger in te voeren men zal twee maal per week, den dinsdag en den vrijdag, een schotel visch opdisschen. Daar verwacht wordt dat dit besluit van aard is om de vischvangst in België in de hand te werken en deze nijverheid eene groote uit breiding te doen nemen, maakt men zich bereid om de vischmijninstellingen van Oostende te vergrooten en Zeebrugge tot vischhaven in te richten. Maar onze soldaatjes zijn te beklagen als ze visch op hun telloor zullen krijgen die van de derde en vierde hoedanigheid is, gelijk het nu dikwijls het geval is met het vleeseh. In De Landwacht van Woensdag 21 September 11. treffen wij wederom een artikel aan onder hoofding Rechterlijk gezaag. Het bevat in zijn geheel juist het zelfde van zijne vroegere artikels waardoor zij zoodanig in nesten geraakt is dat zij gedurig hetzelfde moet herhalen. Wij vinden het van onzentwege ODge- past gedurig het zelfde te herhalen, Het Recht is geschikt voor nuttiger lezing dan dat, en wij willen, noch wij kunnen a De Land wacht, die alle dagen verschijnt, daarin niet napoetsen. Wij vragen evenwel niet beters dan dat 0 De Landwacht de grond der zaak bespreke, zij mag vast op ons bijzijn rekenen. R. Vajjderschelden. Verleden Zondag, 25 September laatst, wierd er in onze stad eene groote openbare meeting gegeven, door de christene demokraten. De aangekondigde sprekers waren Octaaf v'anscharaelhout, de gekende kampioen der christene demokraten, van Moen, en advokaat H. Plancquaert. Echter, op het laatste oogenblik was er belet en het was onze gevierde leider onmogelijk te komen. Doch uitgesteld is niet verloren, hij heeft nu vast beloofd binnen eene maand te komen, en de vrienden van Deinze verwachten hem dus met ongeduld. Er was een andere spreker in zijne plaats gekomen Vriend Koen- raed van Kortrijk, en rond 5 1/4 ure wierd de meeting geopend. Er was een talrijk publiek, het mag eene prachtig gelukte meeting genoemd worden, wij hebben kunnen bestatigen dat er geestdrift in de vrienden van Deinze zit, en dat er in de naaste kiezingen een machtig getal stemmen op de Demokraten zullen uitgebracht worden, durven wij van nu reeds verzekeren. Vriend Vanscbamelhout kondigt aan, dat Plancquaert niet kon komen, en verleent het woord aan vriend Koenraed, na een socialist gezegd te hebben, dat hem ook het woord zou verleend worden. In eene gloedvolle spraak, schildert vriend Koenraed den toestand der werklieden van Vlaanderen af, doet uitschijnen dat de katholieke regeering ua 27 jaren bestaan, niets gedaan heeft voor den werkman en toont de noodzakelijkheid aan, voor allen, dien onrecht lijden, zich bij eene politieke partij aan te sluiten, welke geene andere kan zijD, dan de partij der christene demokraten, omdat zij alleen een duurzamen weisrana aan den man, boer en kleinen burger kan verschaffen. Na een warmen oproep tot de toehoorders, om van de christene volkspartij deel te maken eindigt vriend Koenraed zijne rede, welke meer maals door handgeklap onderbroken en toege juicht wierd. Dan komt het woord aan vriend Vanschamel- hout. Die koene strijder weet waarlijk zijne toehoorders te begeesteren zelf werkman zijn de, spreek hij het volk _in hunne taal en mede slepend en klaar klinkt zijne stem in de ooren van het volk en weet hij het hoop en ver trouwen in den strijd der christen volkspartij in te boezemen. Hij wijdt uit over het program ma der christen demokraten, bijzonderlijk over verplichtend onderwijs, spreekt over vrije sijndikaten, en raakt verders meest alle punten -•in van ons programma. Onder luidruchtig handgeklap eindigt hij zijne redevoering. Het woord wordt gegeven aan een socialist, tegenspreker. Och, wat moeten wij zeggen 't Is altijd 't zelfde, er wordt van de kwestie weg gesproken,wat ongerijmdheden verteld, en dan wat persoonlijke aanvallen. Dit is de oude gewoonte, en oude gewoonten zijn kwaad om laten. Spreker had het bijzonderlijk gezien, cp onzen leider, H. Plancquaert, maar ernstig antwoorden, op de rede van de twee vorige sprekers, daar was niets van. Maar hij rekende zonder den weerbots vriend Vanschaeme'hout zette hem zoo schoon op zijne plaats en ver dedigde met zooveel vuur H. Plancquaert, tegen de laffe aanvallen van den tegenspreker, dat er van al zijne gezegdens niets meer over bleef, dan eene slechte gedachtenis. Nogmaals wierd vriend Vanschaemelhout langdurig toe- g< juicht, en onder de meeste geestdrift, wierd de meeting gesloten. En nu, vrienden van Deinze, de handen uit de mouwen binnen eenige weken komen de sprekers terug, alsook H. Plancquaert met moed voortgewerkt, binoen kort vormen wij in onze stad etne goede organisatie der demo- kratische partij. S. K. Na de meeting wierd er nog een en ander gezegd, alsook door vriend Koenraed en den socialistischen tegenspreker overeengekomen dat er in 't kort tusschen hen in 't zelfde lokaal, een openbaar debat zou plaats hebben over - christene demokratie en socialisme. Alles zal verder in 't Recht aangekondigd worden. Aan 't hoofd van Het Volk leest men Godsdienst. Huisgezin Eigendom Maandag 26 September 1910 gaf M. Eylenbosch, bestuurdervan «Het Volk», zijn ontslag als schepene van de stad Gent, ten voordeele van den vrijdenker socialist-communist Jan Lampens. Al de katholieken, gekozenen en medewerkers van het anti-socialistisch Volk staken een handje toe om den zoogezegden vijand van godsdienst, huisgezin en eigendom tot schepen te verheffen De vrienden van Lauwe worden uitgenoo- digd tot de algemeene vergadering van den propagande kring, welke zal plaats hebben op Zondag aanstaande, 9 October, om 5 ure 's na middags bij Alberic D'HallewijD, bij de plaats. Wij hopen, dat er niemand zal ontbreken, en dat er eenige nieuwe leden zullen voorgesteld worden, de zaken gaan allerbest vooruit, wij hebben nu*reeds een dagbladverkoopcr en in 't kort- zullen wij kunnen werken voor 't onpar tijdig syndicaat. Dinsdag laatst was er ook eene vergadering van 't bestuur van den propagandekring, doch meest al de leden waren er tegenwoordig, en bewijzen daardoor met hoeveel geestdrift en strijdlust zij bezield zijn Allo I allen een handje toegesteken, naarstig voort gewrocht, laat ons toonen, vrienden van Lauwe, dat wij er zijn, en dat wij van de bijzonderste strijders van 't arrondissement Kortrijk willen zijn. Het Bestuur. Onze kermis Het schijnt ons niet ongepast eens in 't kort een klein overzicht te geven over onze kermis. Zaterdag, 17 September, acht dagen voor de kermis, werden de kermlsberichten uitgedragen waarom niet gewacht tot op kermis-avond Wat bevat nu dat kermisbericht Wij zien er niets anders op dan hetgeen elke inwoner onzer gemeente sinds lange jaren van buiten kan opzeggen. Op kermis zondag iu al de missen, evenals acht dagen te voren, hoorden wij een geweldige dondering op de danszalen en de verdoemenis uitgesproken over al deze die met de kermis dagen het zouden durven vragen een danske te draaien 1 Hewel, wat een verschil voor de verschil lende klassen van menschenl De bals der rijken, feesten, muziek en gezang gelijk in welke kos- tumen, niets daartegen, maar de geringe ver maken van het volk zijn schande en verdienen dooden hel I... Buitensporigheden zijnicalles af te keuren, doch waarom voor 't een in 't al gemeen zorgvuldig gezwegen en op het andere, het geringe, op zoo bovenmatige wijze uitvallen? Nu, op andere jaren hoorden wij den Zater dag avond evenals den zondag morgen ook den maandag, dinsdag en woensdag eenige kanon schoten over onze gemeente dreunen, doch dit jaar is dat ook afgeschaft zijn onze gemeente bazen misschien benauwd dat men het tot op andere gemeenten zoude hoorendat het Deerlijk kermis is en er zou kunnen vreemd volk komen om onze herbergiers iets te junnen 1 Nu, zij zullen er niet veel bij verloren hebben (de vreemdelingen), want om 9 ure zouden zij toch moeten terug keeren hebben daar op dat uur alle muziek moet stil gelegd worden. Wij zijn ook niet voor nachtuilen doch ons dunkens zou men op de kermis wel wat langer koorde mogen laten. 's Maandags, na het jaargetijde, die oude, oude ouderwetsche mastklimming 1door onze gemeente bestuurders ingericht dat steekt ons tegen. Als 't volk uit de kerk komt, daar staat te midden de dorpplaats een hooge sperre geplaatst met van boven een band errond waar aan eenige goedkoope zakdoeken, eenige paren goedkoope kousen en nog eenige andere kleinig heden hangen. Jongens, al schooljongens, in hun slechtste plunje getrokken staan er rond, elk zijne beurt afwachtend en langhalzend Daar omhoog kij kend tot zij naeenvolgend al hunne krachten mogen inspannen om die, ginder hoogslinge- rende nietigheid te kunnen bereiken. Daar staan op zien, moet volgens mij elk mensch met eenige gezonde rede, dat tafereel aanschouwen als eene tentoonstelling over de zedelijke en stoffelijke tosstand van ons arm volk door ons gemeentebestuur ingericht. En de kopstukken daarvan zouden zich dan nog als vooruitstrevende katholieken, als demo kraten willen doen doorgaan 1 Dat men in plaats eenige schoone prijzen geve aan de beste leerlingen der school, en dat men deze uitreike, zoo mogelijk, op eene open bare plaats, in 't zicht van 't publiek. Dat men als 't arme kinderen betreft, ze daarenboven een nette kostuum geve opdat ze in 't open baar mogen gezien zijn om hunne prijzen af te halen. Dat zou voorzeker een beter uitwerksel hebben voor de toekomst van ons menschen- kinderen en ook een goeden indruk daarstellen. Verders valt er al weinig te zeggen over ons kermis, 'k Wil tr mij ook niet verder meer mede bezig houden. Toekomende jaar zijn wij maar drie weken meer van de gemeentekiezing. R. Vanderscheldbn. Wij lezen in de Landwacht van 28 Septem ber a Het Recht had ons een nummer van het Fondsenblad gevraagd van 29 Oogst. Wij heb ben hem dat gezonden op het adres Het Recht, weekblad, Brugge, Het Recht zegt nu dat het nummer toege komen is met en op het volgende adres M. Remi van der Schelden, luitenant der Kristene Demokraten, Deerlijk. 't Is mogelijk, maar dat adres is niet van ons. Indien Het Recht het tegendeel staande houdt, dan is het eenvoudig een leugenaar. We wachten zijn antwoord Ziehier dit antwoord Hel Fondsenblad van 29 Oogst is toegekomen verleden week te Brugge. Maar wie heeft Het Fondsenblad van den- zelfden dag, dus van drie weken vroeger, ter- zelfdertijde naar Remi Van der Schelden ge zonden Wij niet, zeggen Landwacht en Fondsen blad. Zij loochenen dus en we moeten het aanne men maar als zij het wezenlijk gedaan hadden moeten wij zeggen na hunne loochening dat zij over hunne kleingeestigheid beschaamd zijn. De slavenhandel, zooals de geschiedenis ons dien leert uit vroeger eeuwen, is uit de be schaafde wereld, om zoo te zeggen verdwenen. Dcch bij nader onderzoek, vinden wij heden daags nog wanschepsels, die in verhouding van de hervormde maatshappij, nog even vloekbaar zijn als ten tijde van het slavendom. Wij laten voor 't oogenblik den man ter zijde om 't lot der vrouw te onderzoeken. De vrouw uit het volk. Hier voor mij ligt eene Duitsche statistiek Belgie ontbreekt nog eens over de ziek ten van maDnen en vrouweü op verschillieen leeftijd. 5 De plaatselijke Leipziger ziekenkas miek de statistieken van de buitenhuisarbeidende ma nen en vrouwen. Ziehier

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Recht | 1927 | | pagina 2