Ester nies in de gebieren De avonturen van Fré en Jef Prot Tié en je& piot, uan Zonde.ize.le. ooontellen aan de beuoneii van 't nleipeiiveld li zekei niet no dig. Zelfii In nlnove, en dan woidt gioot-nlnove bedoeld, li zulki niet nodig. Belden zijn In de game itieetz gekend. Velen van zo een jaai °fS vijftig zullen filé kennen van In de melijeaehool, andeien zullen hem kennen ali oud-ljzei- en voddenkoopman teiwljl zijn zoon je& algemeen gekend li ali een tfiatienmakei maai ook ali een ge- velvoegei met een ultzondeilljke itlelkennli [ipeelalltelt voe gen met de vingen). Geduiende veiiehlllende nummen zullen filé en je& klei hun veihalen veitellen. DE AVONTUREN VAN FRE EN JEF PROT 'k Heb nog met moeder Barbara ge danst, zegt jef "ze was 93 jaar en met mij danste ze het laatst op mijn plechtige kommunie" en beiden vader fré en jef zitten er lachend bij. "Wat we als werk deden We zijn altijd voddenkoopman geweest. He- wel hewel op dat papier die als pasport diende stond als beroep 1 ompen koopmanEi gel ijk was hij een deserteur uit het leger van napoleon en heette hij vön lon- derzele". Ze hebben onze naam veranderd en nu heten we van lon- derzele en ze noemen ons prot" vertelt jef lachend. Maar of die lach al dan niet de waarheid ver bergt is wat anders want jef is a- 1 om gekend voor zijn fratsen. Fré is ernstiger en meer gelaten valt hij het verhaal van jef bij Ze kennen ons overal, in gans de wereld. Ik ben nog naar Amerika geweest. De eerste keer werkte ik daar waar ze de gas maken voor de vuren. Ik i.as er nog maar 13 maand en toen kreeg ik het militair bevel naar België terug te keren. Het was mobilisatie en een weinig later be gon de oorlog. Die van 14-18. Die van '40 heb ik ook meegemaakt, maar dat was later. 'k Heb nogal afge zien tijdens de oorlog. Je wordt dat zo direkt niet gewaar maar na een tijd komt dat zo op. Maar we hebben toch ook gelachen tijdens de oorlog. Wie ik echter nooit zal ver geten is die luitenant die me een klop gaf met zijn staf omdat ik mijn kentekens af trok. Ik had hun altijd gezegd dat ik geen ken tekens en geen graden wou, waarom moesten ze er me dan geven. Ik had genoeg met mijn armband van 't rood-kruis. J k Was infirmier- brancardier in 't leger. Maar 'k heb ze toch allemaal beet gehad, al die generaals en kommandanten. Ik was gekwetst geweest en mocht niet meer terug naar het front (fré geniet nu nog altijd invali diteit en werd in 1921 wegens zijn invaliditeit gereformeerd), maar wat kon ik ginder van achter doen. Ik had al gevraagd om terug naar 't front te mogen, maar ze weigerden altijd en op een dag wist ik dat ik toch zou gaan en ik wist al hoe ik het moest doen. Tijdens de oorlog mocht een chauffeur, als hij met de "fourage" naar 't front reed, nooit alleen trekken. Ik wist dat er 'n convoyeur ziek was, ik lag in 't hospitaal en kon het dus we ten. Ik ging naar die chauffeur en zei dat ik met hem moest meerijden. Dat pakte en als we de wacht pas seerden merkten die niets verdachts. Eens aan 't front zei ik aan de chauffeur dat hij alleen mocht te rugkeren. Ge moest die zijn gezicht zien. Toen heb ik een brief doen schrijven naar al die generaals, om hen te laten weten dat ik vei lig aan front was aangekomen. Maar oorlog, 't is toch dat niet. Ge moet altijd vechten. De ganse dag zit je daar elkaar te bespio neren zodanig dat je eikaars ge woontes begint te kennen. Dan vraag je je toch af waarom vech ten Er waren er ook bij die niet meer wilden vechten. Die werden alle maal samengebracht op een boerderij, 'k Ben er nog naar toe geweest en één van hen zei me op een dag dat hij zou vluchten of zich een kogel door het hoofd zou schieten. Waar om zou je dat doen, vroeg ik hem, Gij zult gij dat niet doen er zijn zo al genoeg doden. Ja dat is oor log Gedurende de ganse oorlog was mijn vrouw in Ninove. Ik ginder aan 't front en mijn vrouw hier te Ninove. Dat is ver van elkaar maar ik heb toch altijd kunnen schrijven. Ik verstuurde mijn brieven langs over Nederland of over Zwitserland. Maar over Zwitserland deden z'er langer op. Maar ze had toch nieuws. Ze wist alles van mij, zij wist alles wat er gebeurde. Ik heb haar ook geschreven over die bombardementen in steenstrate. Maar om zo vrij te kunnen schrijven moet je goeie pa pieren hebben of ze kontrol eerden al je brieven en dan kon je niet meer schrijven wat je wou. Ja,ja. Dat was de oorlog." en in Amerika, vroeg ik, wat deed je daar Ha, in amerika hewel (wordt vervolgd) coppens jean pierre ZOALS HET KLOKJE THUIS GETIKT IS... - Ah, Komera, zij je't gij, kom binnen, mens. - 't is toch wreed hé, Mamera, zo regenen, ge zoudt vergeten dat 't zomer is. - Een zjatteke koffie zal u goed doen, zet u. - Ja't, Mameerke, is er geen nieuws in de geburen - Awelik krijg gisteren 't denderkloksken van de zesde juni van mijn gebuurvrouw in mijn handen gestoken, ge weet da's haar evangelie. Ze leest maar twee gazetten de denderklok en de kwik. "Hier, zegt ze, z'is wel van verleden week, maar allé, daar mee komt g'ook nog iets te weten." Maar ik zie dat er maar éne in dat blad ondertekent, ne zeke re A.D.R. Met dat het buiten zo regent heb ik gepeinsd dat het de afkorting was van AloTs De Regenmaker, maar als ik zo wat voortlas ging het niet meer over regen, maar over een tornado - Maar Mameerke toch, A.D.R. dat is Armang De Riezemoker, dat weet toch iedereen, of Armang De Rechtervlegel gelijk ge wilt. - Ahdié schone - Mag ik eens kijken, Mamera, op wie dat hij nu aan 't afgeven is. Oei, 't is weer 't een en 't ander "SINKSENMARKTDAG VROEGER EN NU In zijn tijd was 't natuurlijk allemaal be ter. Kijk eens hier "VROEGER waren verantwoordelijken van stadsbestuur en politie vanaf 6 uur ter plaats voor het ont haal der ambulante handelaars..." 't Is niet moeilijk om 6 uur 's morgens'zat peken Rip voorzeker nog altijd met een stuk in zijn kaloten in café De Denderklok of hoe heet dat op de markt. En hier op de derde kolom voorstel van onze A.D.R. om de kandidatuur van Jaak Timmermans in te trekken als beheerder van Intergem. Dat komt in geheime zitting op de gemeenteraad. Er zal weer elektriek in de lucht hangen. Moest Armang kun nen en mogen, hij zou de Jakken op de elektrieke stoel zetten tot hij zo zwart ziet als zijn makkers in de oppositie. - En hier, Komeerke, de kleingeestigheid kan niet op. Hier staat er dat ze de affiche over de "CV P .-staatmythe of werkelijkheid" van 't Progressief Front gaan laten terechtko men" bij diegenen die beslissingsrecht hebben voor de oprich ting van een kultureel centrum te Ninove." - God ja, dat was die affiche met die preekstoel met twee en gel kes, die nogal op Pika De Backer en Wil fried Martens trok ken, alletwee zo wat bloot getekend. - Just, we hebben er nog mee gelachen dat er madam de minister nog profijtig opstond, want ik peins dat z'er zo goed niet meer voorkomt in negligee. - En die affiche gaan ze dus opsturen naar Rika om haar te ver wittigen dat dat kultureel centrum, waar ze hare poot nog moet onderzetten, door de progressieve ninovieters zal ge bruikt worden als nudistenkamp of strip-tease-kotArmangske, want wie zou dat anders geschreven hebben, heeft toch veel fantasie, zulle. Fleus laat hij de grote kerk afbreken voor al die blote engelkes die daarin staan, als hij daar al bin nen geweest is, tenminste. - En hier, Komera, op 't tweede blad, nog iets over een affiche. De Denderklok verzamelt ze, peins ik. Een artikel van één regel FLINK GEnROGRAMMEERDEr worden kaarten verkocht o.m. in.... De Koeterooken 't Keelgat.... voor het optreden van Urbanus van.... Anus en de Snaar.... ten voordele van Vrouwen tegen mishandeling. Aai wat wil len ze hier nu weer insinueren, of zijn er die puntjes om hun gazet vol te krijgen - II; ."eins, Mamera, dat wie dat daar geschreven heeft met 't speen moet zitten en dat het zeer doet iedere keer als hij dat woordje anus ziet staan. - Maar allee, Komera, genoeg gelachen met die denderbelle, is er anders nog nieuws in de geburen - Awel, g'hebt misschien al iets nehoord over dat berucht B.P.A. - Het Bevrijdings Pers Agentschap - Nee, jongsken, het Bijzonder Plan van Aanleg over een wijk die moet konen achter de Burchtdam. Dat plan is door de schepen van openbare werken ineengestoken samen net een multi national. En nu is er een zekere Dirk Van de Perre die de Jakken probeert te leren van de puntjes op de I" te zetten. Als go niet verstaat wat il bedoel met die "I", moet ge't klokzjiël maar eens lezen. Ik zie dat 't buiten opgeklaard is. Ik ga 't mij riskeren. Bedankt voor de koffie, Mamera, tot ziens. - Tot ziens, Komera, 'k zal dat eens lezen over die B.P.A. Ko1 era

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1980 | | pagina 12