De tegeltuinman en de administratie.
Fietspaden te Ninove
EENDRACHT
Kampioen
Lj,i'
PIETLUTTIGHEID IN DE STADSBIBLIOTHEEK, OF HOE MEN
VAN LEZEN NEUROTISCH KAN WORDEN.
KAATSEN
4
info van mei 1980. Leuze
in de bloemetjes zetten.
EEN TEGELTUINTJE
Hoe Ninove
Het is eigenlijk erg simpel u haalt
één tegel voor de gevel van uw woning
weg en plant er wat groen in.
Hiervoor dient echter een aanvraag in
gediend en hier zit de knoop.
In mei heb ik mijn vergunning aange
vraagd aan het College van Burgemeester
en Schepenen van de stad. Na 2 weken
komt plots iemand opdagen om een foto
van mijn woning te maken, en weer een
formulier in te vullen, Ik denk bij
mezelf, ik kan gerust mijn plantjes
halen, want dat zal niet lang meer du
ren met die vergunning, daar ik aan al
de punten voldoe. Maar nee, na 3 we
ken nog steeds geen vergunning in mijn
bus. Ik begon mij al af te vragen of
mijn bus wel groot genoeg is om dat pa
pier erdoor te krijgen.
Dat was het niet.
ADMINISTRATIE
Het is een prachtig idee om de straten
op te frissen en meer groen in de stad
te brengen. Want als je er even rond
loopt, ziet die er toch maar grijs en
vuil uit. Als iede reen eens gewoon
een plantje buiten zet, dan zouden de
straten er al heel wat frisser uit gaan
zien.
Over een tegeltuintje is er al sprake
van in mei 1980, met uitleg hoe, waar,
waarmee, hoever, enz...Dit alles werd
kort en duidelijk uitgelegd in Ninove-
Ik ga uitleg vragen bij openbare werken,
waar men vertelt dat de aanvraag nog
vóór moet komen, zeker op de gemeente
raad van 8 jul1
E1nd juli komt dan eindelijk de vergun
ning. Mijn aangekochte plantjes hin
gen al op half zeven en waren uitge-
bloemd. De administratie kent immers
geen seizoenen.
Ben je dus zinnens zelf een tegeltuin
tje aan te leggen, doe dus je aanvraag
een seizoen voor je je plantjes koopt.
De tegeltuinman moet vooruitziend zijn.
Eenmaal de bloemetjes buiten, wordt het
wel mooi
Benjamina
Waarschijnlijk zijn er veel mensen van
Ninove die zich ergeren aan het te
strikt toepassen van het boeteregle
ment in onze stedelijke openbare bib-
li otheek (Men mag 5 boeken 3 weken le
nen en als je één dag te laat bent moet
je voor elk boek 5 Fr boete betalen
zelfs als de bibliotheek die dag om een
of andere reden gesloten is, en dat ie
dere week die erop volgt, géén excuses!)
Nu de stadsbibliotheek verhuisd 1s van
de Oude Kaai naar de Dreefstraat is er
nog niéts veranderd aan het schoolmees
terachtige gevoel die er in het lokaal
aan de Oude Kaai heerste.
Vermoedelijk zijn er veel mensen, die
met rode kaken hun onverwachte boete
van 25 of 50 Fr en dikwijls meer, beta
len en denken "dit is de laatste keer
dat ik zo stom ben om hier een boek te
1 enen
Wie gewoon is in een grotere bibliotheek
ergens in Brussel of Gent een boek te
lenen (bibliotheken die een ganse dag
open zijn) weet dat er overal een regle
ment is, maar zeker niet zo streng en
strikt toegepast als in Ninove.
Je zou haast denken dat de uiterst kor-
rekte bibliothekaris zijn beroep ver
gelijkt met een kelner in een kafee,
en zich van een mooi .percent service
voorzi et
Wie hier met een rustig gevoel enkele
boeken kan lenen, moet, ofwel juist
naast de bibliotheek wonen en niets an
ders doen dan lezen ofwel een kampi
oen snellezen en hardlopen zijn. Mis
schien ben ik wel verkeerd te denken
dat onze bibliotheek dient om mensen
boeken te laten lezen en dient ze daar
entegen om de Ninovieters stiptheid
en een goede conditie bij te brengen.
Naar het schijnt is het meest uitge
leende boek in deze boekerij één van
F .MDos tojewski namelijk Schul d
en Boete.
Een gierige boekenwurm
Y7
Wie 's morgens of 's avonds door de
stad trekt wordt getroffen door het
groot aantal fietsers die dagelijks
door het centrum van de stad trekken.
Niet alleen scholieren maar ook een
groot deel arbeiders uit de omliggen
de gemeenten komen per fiets naar hun
werk. "'t Is de enigste manier om te
gaan werken want om vijf uur rijden
er nog geen bussen
Zijn er in Ninove talrijke fietsers,
de wielertoeristen niet inbegrepen,
over het aantal fietspaden valt er
niet veel te zeggen. "En als ze er
zijn 1s het levensgevaarlijk om erop
te rijden" zegt iemand die laatst
betrokken was bij een verkeersonge
val, een botsing tussen twee fietsers.
Eigenlijk zou men erom kunnen lachen
ware het niet dat één van de slacht
offers blijvend invalide is. De oor
zaak van het ongeval 1s de gevaarlij
ke toestand van de fietspaden langs
heen de grote steenwegen naar Aalst,
Brussel, G'bergen, Halle en Edingen,
op de andere wegen, zowel de provin-
ciebaan als de gemeentelijke wegen
ontbreken de fietspaden volledig,
uitgezonderd op de steenweg naar Den-
derhoutem waar men wel een fietspad
heeft maar daar worden de fietsers
verplicht een heel gevaarlijk manoeu-
ver uit te voeren om het fietspad te
bereiken. "Hoe er hier nog geen onge
lukken zijn gebeurd, dat weet ik niet.
Er zullen hier eerst een paar doden
moeten vallen vooraleer ze iets zul
len doen" zo wordt de toestand omschre
ven door de omwonenden.
In de fusiegemeenten is de fietser
nog enigszins veilig. Niet omdat er
fietspaden zijn maar gewoon omdat het
verkeer er minder druk is. Eenmaal
in het centrum gekomen wordt hij echt
vogelvrij verklaard en wordt zijn le
ven langs alle kanten bedreigd of zo
als een fietser zei "Ik door 't stad
rijden en de stationsstraat passeren
Ik doe nog liever 10 km alom Ik ben
mijn leven nog niet beu." en iedereen
die even per fiets door de stad rijdt
zal deze woorden bevestigen.
Zondag 31 augustus was voor Eendracht
de dag dat ze hun kampioenenschild
zouden ontvangen. Een mooie gelegen
heid om er echt een demonstratiematch
van te maken en een propaganda voor
de kaatssport in de denderstreek.
Hadden de enthousiaste supporters en
hun bestuursleden echte zomerse plan
nen gesmeed voor deze laatste ontmoe
ting, de weermaker had er anders over
beslist. Het was in wind en regen dat
het spel doorging. Herhaalde malen
moest het spel worden stilgelegd tenge
volge van de regen.
Jammer dat het schitterend seizoen
van Eendracht zo werd uitgeregend
op hun laatste speeldag, maar we maken
alvast rendez-vous in mei bij de aan
vang van het nieuwe seizoen.
