35 jaar F.O.S.: MASTER ROBERT VIOLON
v v-ifrfek
1
Robert Violon beter gekend als de master van
de scouts heeft zich steeds en is nu nog aktief
in de jeugdverenigingen zowel bij de scoutB, waar
hij zich nu op een meer diskrete plaats heeft te
ruggetrokken als bij de jeugdploeg van de schut
tersvereniging. "Om een jeugdploeg te leiden moet
men veel tijd hebben en nog veel meer geduld" ze
hij. Veel vrije tijd heeft hij eigenlijk niet
alhoewel hij veel gezien wordt in de stad hij
gaat overal te voet en de weinige vrije tijd
wordt bezet door zijn aktiviteiten in de ver
enigingen. Voor ons maakte hij wel een uurtje
vrij om te praten over de scouts.
Bij de master aangekomen liggen de verslagboek
en klaar van de 203de eenheid van de BSB "de
meeuwen" welke later de FOS-afdeling ninove
werd. We kunnen ons natuurlijk niet weerhouden
te vragen wat het verschil is tussen POS en BSB?
Robert Violon; "Een vijftiental jaren geleden
werd de BSB gesplitst in een vlaamse en een
waalse afdeling. In wallonië heet dat "Fé -
dération des Eclaireurs et Eclaireuses", de
PEE en bij ons werd het de POS Federatie voor
Open Scoutisme, met de hoofdzetel te Gent."
Is er buiten dat nog enig verschil
Robert Violoni Eigenlijk wel. Van dan af is de
scoutsvereniging de POS een gemengde ver -
eniging voor jongens en meisjes. Vroeger had
men naast de BSB: Boy Scouts van België ook de
Girl-Guides, de meisjesgidsen. Dat waren beiden
gescheiden organisaties ook hier te Ninove. De
meisjesgidsen stonden onder de leiding van juf.
Baekerood en hadden hun lokaal in de meisjes
school de huidige stadsbiblioteek in de Dreef
en wij dan rust hij even "Wij hebben zo een
beetje overal ons lokaal gehad. Eerst in de ver
laten fabriek van den Pnion aan de dender la
ter zijn we herhaaldelijk verhuisd omdat ons lo
kaal te klein werd of omdat het door brand ver -
nield werd tot we eigenaar werden van de lokalen
en de grond aan de Moeder Tiburcestraat" Een
eigen lokaal en onmiddellijk denken we aan de
kosten die de verwarming onderhoud en derge
lijke meermeebrengt aan het in standhouden
van een jeugdtehuis en we vragen ons dan ook wel
af hoe de scouts het aan boord leggen om fi -
nanciëel die lasten te dragen. "Met de subsidies
van de stad is het zeker niet te doen 't is nog
niet genoeg om ons ÖCOOfr belasting mee te be -
talen" Ondertussen hebben we de verslagboeken in
gekeken en stellen we vast dat die vraag eigen
lijk onnodig was. Regelmatig richt de POS feesten
en festijnen in om zich financieel te behelpen
en tot voor enkele jar.en werd er zelfs jaarlijks
een nationale schattenjacht ingericht.
"Ha die schattenjachten,lacht de master we
hebben die nog georganiseerd met de koninklijke
horde" De koninklijke horde? "Een horde dat is
de naam die gegeven wordt aan een groep scouts
en bestaat uit 24 leden. Prins Pilip kreeg
zoals de traditie aan het hof het wil zijn
scoutsopleiding. Elke zaterdag kwamen de lei
ders en welpen van de verschillende scouts -
federaties samen en vormden met de prins de
koninklijke horde. Dat jaar was ik aangeduid als
leider van de prins en met de koninklijke horde
gingen we tijdens de schattenjacht het park van
het belvédère paleis opkuisen. Maar ik heb nog -
al mijne pere gezien met de prins die deed nu
'n keer niks van goed. En wat later was dat
weer van 't zelfde tijdens het kamp te Leopolds-
burg.Hij kuiste zelf zijn bottinen niet. Ik heb
dat allemaal voor hem moeten doen"
DE OPRICHTING
Maar vóór de oprichting van de POS en de organi
satie van de koninklijke horde was de BSB reeds
volop aktief in het ninoofse. Hoe werden ze op-
1
Robert Violon: Hier werd de gioep opgericht.
gericht?" Hewel,hier in deze kamer is het ge -
beurd. Daar stond er een tentje en dAAr was er
een kampvuur" en ondertussen wijst hij rondom
zich naar de verschillende hoeken van zijn bu
reel "Het was in 1945 en ik studeerde aan het
koninklijk atheneeum te Gent aan de Ottogracht.
Hier in Ninove had ik een groepje opgericht
de bloei en bloeien" en elke maand kwam er
iemand een voordracht houden.Dit keer was het
de heer Wilbaux die kwam spreken over scout-
isme. Onze Jacques mijn broer was juist
bij het VVKS uitgesloten omdat hij geen gods
dienstles meer volgde in de rijksmiddelbare
jongensschool en die moest zeker niet overtuigd
worden om een scoutsgroep op te richten. Ons
eerste lokaal hadden we op de denderhoutembaan
en later vestigden we ons aan de Moeder Ti -
burcestraat op ons eigen terrein met ons eigen
lokaal allemaal gekocht met geld van de POS
afdeling" fl)
Op dit terrein beleefde de POS talrijke vreug
devolle momenten tijdens hun talrijke nacht-
spelen of als aankomst punt van de droppings.
Het is een plaats waar de scouts weemoedig
terugdenken aan de tijd van hooguit een zomer
geleden toen ze hier in de schaduw van hogs
slanke canada's hun kampen voorbereidfenNu
zijn er die bomen niet meer. De scouts heb -
ben ze bij gerechtelijk vonnis moeten omhakken
omdat ze enkele centimeters te dicht stonden
bij een aanpalende eigendom.
L'. ABBÉ EN GODDELOOS...
Y-A, V .~v K "O*
Inhuldiging van het lokaal aan de tiburcestraat
v.l.n.r.: De voorzitter v.houderkomitee
Master Violon, Deken De Landtsheer en
Burgemeester Milo.
Over zijn slechte herinneringen spreekt
Robert Violon niet. Dat moet men teweten komen
van andere scouts, de huidige leiders. Hij
geeft er de voorkeur aan om goede herinneringen
aan te halen zoals die keer toen ze op kamp
waren en dat men hem met "Monsieur l'abbé aan
sprak.". Dat was in de Ardennen en niet ver van
ons kamp was er een kafee en de bazin begreep
niet al te best hoe ik aangesproken werd. Ik
werd aangesproken met "master" een gewone
aanspreekvorm bij de scouts. De zoon,die had
paster" verstaan en had de vertaling ge
vonden in het woordenboek: abbé" De ba -
zin v-^nd dat het onmogelijk was dat ze l'abbé
niet elke dag ontmoette in de kerk meer nog
dat ze me zelfs de zondag niet eens in de kerk
zag. Maar ze legde er zich bij neer en geduren
de de ganse periode van het kamp werd ik door
haar aangesproken als "monsieur l'abbé". Als
aandenken aan dat kamp hebben de scouts me
toen een grote schapulier geschonken".
Herd de master toen aanzien voor een katholieke
geestelijke er is ook een tijd geweest dat
het tussen het WPS (Vlaams Verbond der Katho
lieke Scouts) en de toenmalige BSB zeker niet
boterde. Dat wa s in de beginjaren van onze
oprichting. Herhaalde malen zijn se onze ruit
en komen inslaan of overvielen ze ons als we
op tocht waren. Van 't een kwam 't ander en ook
onze scouts waren geen engelen en overvielen dan
de anderen. Dat heeft zo enkele jaren geduurd en
toen ging dat over"Eigenlijk kwam langs de
jeugukommissie om het zelfs tot een verstand
houding tussen al de jeugdverenigingen en de
FOS ging zelfs naar een jeugdmis. Na de
jeugdmis was er een receptie in het college en
ook de monseigneur was aanwezig. Die wou na
tuurlijk weten wat ik over de mis dacht. Toen
ik hem zei dat ik veel liever de jeugdmis
hoorde dan dat gregoriaans gedoe, was de mon
seigneur nogal gevat en werd hij kwaad. Ze
noemden me toen zelfs de goddeloze".
Maar een van de beste herinneringen die master
Violon bewaart aan de scouts is zijn deelname
aan de werêLd-jamboree in Japan." Eigenlijk was
het post-jamboree toen hebben we 14 dagen
samen met al de scouts-verenigingen van over
al ter werld gans Japan bezocht. Maar zegt
hij er dadelijk bij daar heb ik een afzonder
lijk verslagboek van gemaakt" en hij begint te
vertellen over wat ze toen allemaal meemaakten.
En nu voelt men echt aan waarom de master als
totero"de grijze wolf" meekreeg en later zelfs
de oude grijze wolf werd genoemd en waarom
honderden lid werden van dePOS om de grijze
wolf te horen vertellen over het Jungle book,
Mowgli Baloo en de talrijke andere figuren
van Kipling en zo levendig naverteld door de
ze grijze wolf met zijn vele herinneringen aan
35 jaar scoutisme te Ninove.
COPPENS JEAN-PIERRE
(l) De POS had haar eerste lokaal op de dender
houtembaan, dan op de dam, nadien in garage hof -
ken,gevolgd door de oude gebouwen van de union,
dan de turnzaal op de kaai,vandaar naar het post-
lokaal op de oude kaai,vervolgens een houten lo
kaal in de Kardelootstraat om tenslotte in de
Moeder Tiburcestraat terecht te komen.
De FOS op kamp.
Inhuldiging van het lokaal:
de scoutsgroet