deel III: PLAKKEN ZONDER GEPAKT TE WORDEN.
ALGEMEEN POLITIE-
REGLEMENT - GROOT-NINOVE:
VOORAF NOGMAALS DE EENPERSOONSBORDJES
GESTAPO-PRAKTIJKEN
EXPRESSIE - VRIJHEID
a - c=s=>
"MILIEU" - ONVRIENDELIJKE AFFICHES,
ZORRO EST ARRIVE.
WAAR MAG MEN NU AFFICHES PLAKKEN?
BESLUIT
Je herinnert je misschien nog dat we in deel X
van deze reeks over het nieuw Algemeen Politie-
reglement (APR) voor Groot-Ninove, van leer trok
ken tegen het verbod om éénpersoonsborden mee te
dragen in manifestaties (Klozjiël nr. 10)
Uit "wel-ingelichte-bron" vernamen we dat dit
punt ter sprake is gebracht op een gemeentelijke
partijvergadering van de socialisten, waarop ook
de Ninoofse K.P. vertegenwoordigd was. Door één
van de aanwezigen werd er o.a. opgemerkt dat deze
reglementering het bijvoorbeeld moeilijk zal ma
ken snel en adequaat op te treden met protest
bordjes bijvoorbeeld bij een "wilde staking" we
gens een angekondigde sluiting van Fabelta.
Er zou dan zeker niet genoeg tijd voorhanden zijn
om de nodige toelatingen te vragen om op straat
te komen en om vakbondsmilitanten e.d. spandoeken
en borden te laten timmeren die "een dergelijke
grootte hebben dat ze minstens door twee personen
moeten gedragen worden" (art. 2,c, APR)
Als enig verweer tegen deze gefundeerde opmerking
werd naar voor gebracht dat, indien zich zo'n
situatie zou voordoen, het niet zo'n vaart zou
lopen. Er zou gezegd zijn dat de Ninoofse politie
niet zo vlug zal overgaan tot automatische inbe
slagname van deze éénpersoonsbordjes en indien
het zich zou voordoen, men dan nog steeds nader
hand kan overwegen deze repressieve reglementering
af te schaffen. Bij de bespreking van deze zaak
in de partijvergadering bleken de voorstanders
van het behoud van de nieuwe vrijheidsbeperkende
reglementering het ruimschoots te halen op de
tegenstanders
Voorwaar een mooi staaltje van krom denken in de
gemeenteraad laat men door zijn mandatarissen een
reglement goedkeuren waarvan men hoopt dat de po
litie het NIET toepast. En indien de politie het
toch zou toepassen, dan, dus nadat de politie re
pressief heeft opgetreden tegen een legitieme so-
ciale-actie en deze hierdoor misschien mislukte,
dan pas denkt men er aan de afschaffing te over
wegen van deze maatregel. Of de logika op zijn kop
En wij die dachten dat politiekers er waren om
vooruit te zien... Wij kunnen ons niet van de in
druk ontdoen dat de voorstanders van dergelijke
reglementering nooit echt hebben deelgenomen aan
een sociale aktie of manifestatie, laat staan ge-
militeerd hebben in een scherp sociaal konflikt,
waarbij de politie meestal elke gelegenheid te
baat neemt om het de aktievoerders moeilijk te
maken en te intimideren. Dit nieuwe APR biedt op
een schaaltje mogelijkheden aan om stokken in de
wielen te steken bij elke strijdbare situatie.
Van een partij als de centrumlijst mogen we niet
verwachten dat ze hier van wakker ligt. Maar van
de socialisten, die beweren op te komen voor de
onderdrukten en voor de bescherming van het recht
op staking, betoging, voor de vrijwaring van de
vrije meningsuiting.hadden we echt wel beter
verwacht. Of zijn we naïef?
In het APR staan nog artikelen die betrekking heb
ben op de vrije meningsuiting. Meer bepaald i.v.
m. het afficheringsrechten daar willen we het
nu over hebben.
dus twintig borden aan 16.550 Fr. 't stuk, ge
plaatst door eigen stadspersoneel
Terecht merkte meester-plakker Callebaut op dat de
afmetingen veel te klein zijn op zo'n bord kun
nen amper 3 affiches van bijvoorbeeld notarissen
worden aangebracht. Wie nadien komt mag onver-
richterzake terug naar huis.
Schepen Timmermans beloofde dan ook dat er op som
mige plaatsen twee aanplakborden naast mekaar zul
len geplaatst worden. Tevens zou na de eerste
proefperiode de mogelijkheid voorzien worden om
nieuwe voorstellen te doen.
De laatste maanden is er in Ninove heel wat te
doen geweest rond het optreden van de "ijzeren"
politiekommissaris tegen het aanplakken van af
fiches door de Chiro en andere "subversiene"
organisaties. Met nooit geziene ijver werden, op
kosten van de "overtreder", bordjes en affiches
verwijderd door in der haast opgetrommeld stads
personeel. Er werd door de politie aangebeld bij
eigenaars waar affiches werden aangebracht, om te
vragen of ze hiertoe wel een schriftelijke toe
stemming hadden verleend enz... Het woord "Gestapo
praktijken" is toen zelfs gevallen. De reactie van
het plaatsen en beschermen van openbare aanplak-
de oppositie, en zeer speciaal van ex-chiro leider
TM J a n 1. n v «V/, A *A VA A AA J Tl 1 4~ 1 O A l l A A A V" A A A O ITO
en meester-plakker Antoine Callebaut (C.V.P. er me
de baard)was (terecht) heftig hier werd ge
meten met twee maten en twee gewichten, hier werde
onschuldige mensen geïntimideerd, hier werd in
naam van de "milieubescherming" op een belachelijk
wijze aan donquichotterie gedaan.
Het lijkt ons niet overbodig het principieel belang
te benadrukken van het recht op aanplakking. Dit is
in feite een konkrete uitoefening van het abstrakte
grondwettelijk beginsel van "de persvrijheid". Door
middel van een affiche kan men een manifestatie aan
kondigen, een bericht of idee verspreiden, reklame
maken enz
Gezien de beperkte financiële middelen waarover de
gemiddelde burger, organisatie of aktiegroep be
schikt, is het investeren van gemeenschapsgeld in
De burgemeester en de meerderheid distancieerden
zich van het gebeuren. Zij bleken niet vooraf ge
raadpleegd betreffende het eigenmachtig optreden
van de politiekommissarisEtienne C. vroeg zelfs
bijkomende informatie betreffende de wetsgronden
waarop de heer kommissaris zich beroept om zo op
te treden. Dit alles haalde de dagbladpers. Hier
door voelde de kommissaris zich zo geviseerd dat
hij (zeer ongebruikelijk) een lezersbrief liet
publiceren in "Het Volk", waarbij hij nogmaals
zijn "gelijk" verdedigde. We mogen ons dus zeker
nog verwachten aan dergelijk optreden.
In het licht van deze gebeurtenissen is het dus
belangrijk te weten wat het APR voorschrijft in
deze materie.
Onder de misleidende titel "Milieubescherming"
vinden we in de afdeling "het aanplakken" volgende
artikelen terug.
"Art. 163 - Het college van burgemeester en sche
penen zal de plaatsen vaststellen waar eenieder
mag aanplakken. Het is verboden op andere plaatsen
accn te plakken"
"Art. 164 - Het is verboden de uithangborden en
de plakbrieven af te rukken, ze te bevuilen of
borden zeker verantwoord. Dit is alleen reeds ver
antwoord als tegengewicht tegen de grote en finan-
ciëel sterkere politieke partijen of multinationals
die door middel van grote gehuurde publiciteits-
borden van 20 de konsument en/of kiezer in min
dere of meerdere mate beïnvloedt of manipuleert.
Maar het is wel typisch dat juist op dat vlak de
overheid zo argwanend staat t.o.v. deze demokra-
tische mogelijkheid. Men is bang dat de burger wel
eens te veel zou gaan gebruik maken van dit recht
en, wee, misschien wel eens zou zaken durven aan
plakken die ingaan tegen de belangen van de poli
tieke of ekonomische machthebbers (cfr het ver
dwijnen van de beroemde muurkranten in het huidige
China) En dus grijpt men naar alle mogelijke regle
menteringen om deze expressievrijheid in te perken.
Hypokriet als steeds maakt men hierbij dan gebruik
van argumenten als milieubescherming, toeristische
wegen, enz... Men ging zelfs zover de gewone burger
het verbod op te leggen gebruik te maken van wit
papier! Dit papier wordt door een decreet van 22/
28 juli 1791 (jawel, zeventienhonderd één en ne
gentig) nog steeds exclusief voorbehouden voor aan-
plakbrieven die uitgaan van publieke autoriteiten,
terwijl partikulieren gehouden zijn hun affiches op
gekleurd papier te drukken! (Godzijdank wordt dit
decreet meestal niet toegepast.)
Reeds jaren was er op het gebied van het aanplakken
van affiches geen al te groot probleem in Ninove,
enkele excessen in volle verkiezingsperiode buiten
r beschouwing gelaten.
onleesbaar te maken, of er meldingen of tekeningen
Elke gemeente beschikte wel over enkele plaatsen in
op aan te rengen. publiek of privaat bezit, waar het aanplakken geto-
Art. 165 - De aanplakkers zullen de plakbrieven
die een gebeurtenis op vaste datum aankondigen,
niet mogen overplakken v6ór deze datum voorbij is.
De plakbrieven die geen aankondiging bevatten van
een gebeurtenis op bepaalde tijd, zullen door de
aanplakkers met een datumstempel bekleed worden
en zullen niet mogen overplakt worden tenzij na
een termijn van vijf dagen.
Het is verboden op een zelfde plaats van openbare
aanplakking meer dan een exemplaar van een zelfde
plakbrief aan te plakken.
"Art 166 - Plakbrieven die niet in overeenstemming
met bovenstaande artikelen aangebracht worden zul
len door de zorgen van het stadsbestuur op kosten
van de overtreder verwijderd worden.
Dit geldt eveneens voor borden, panelen en derge
lijke die zonder toelating van het schepencollege
langs of op de openbare weg zouden zijn opgericht.'
Als men op basis van art. 163 een schrijven richt
aan het gemeentebestuur met de vraag waar nu af
fiches mogen geplakt worden, dan, krijgt men vol
gend verhelderend antwoord zie dokument 12 en
3.
De vraag waarmee iedere aanplakker gekonfronteerd
wordt is dus wat is nu een "buurtweg", een
"rijksweg" en een "toeristisch beschermde rijks
weg". In uw wagen springen, en enkele affiches
gaan plakken vergeet het maar. Hier komt menige
brief en opzoekingswerk in vergeelde wetsboeken
bij kijken.
Op de gemeenteraad van 9.04.1981 kan men vernemen
dat de openbare aanplakborden waarvan sprake in de
boven geciteerde brief 1,8 m x 1,2 m zullen meten.
Kostprijs 331.000 Fr. Een serieuze investering
lereerd werd. En nu duikt er daar ineens een ij ze
ren kommissaris op die zich geroepen voelt om op te
treden tegen enkele affiches die Breugelkermissen
en dergelijke aankondigen. Zo'n aktie kan alleen
voortspruiten uit het brein van iemand die nooit in
zijn jonge jaren is gaan plakken voor één of andere
goede zaak
Hetzelfde kan trouwens gezegd worden van de opstel
lers van het politiereglement
Langs de ene kant is het dus goed dat er officieel
toegelaten plakplaatsen gekreëerd worden hoe meer,
hoe liever. Maar in dezelfde adem alle vroegere ge
tolereerde plakplaatsen op de zwarte lijst zetten,
lijkt mij geen vooruitgang. Het is duidelijk dat
men door aan elke kerk een aanplakbord te zetten
de nood aan expressie vrijheid niet zal inlassen.
Iemand die de Ninoofse bevolking wil informeren
door middel van affiches zal automatisch geneigd
zijn alle "strategische" plaatsen te versieren
met zijn druksel een fraaie affiche op een
grauwe muur kan esthetisch perfekt verantwoord
zijn en brengt wat kleur in ons stadsmilieu.
Milieu-onvriendelijk?
Indien je gaat plakken wees je er dan van bewust
dat er vele wettelijke en reglementaire addertjes
onder het gras zitten.
Je doet dit dus best 's nachts; pas dan wel op
dat ze je auto niet kunnen aanslaan; laat hem dus
een eindje verder staan. Dit was een goede raad
van
D.D.T.
(wordt vervolgd)
