GESCHIEDENIS VAN DE SAVOOIFEESTEN Deel IV: De mannen van de macht tegen de mannen van de nacht. ALGEMEEN POLITIEREGLEMENT - GR00T-NIN0VE: Ctmmo OMTRENT WIJKKERMISSEN,FESTEN, BRADERIES Een wereld vol geweld en vol leugens. Een pro testerende jeugd. Studentenrellen. Watervervui ling. Enz.... Dat was het beeld van de wereld waarin wij in die tijd (einde '60 - begin '70) terechtgekomen waren. Ook wij liepen rond met een hoofd vol vragen en een hart vol opstand. Abstractere waarden bleken een klein beetje een oplossing te geven aan gans die verwrongen werkelijkheid. Zo onder andere de muziek, die reeds voordien een revolterende positie had ingenomen. (In tegenstelling tot vroeger, toen muziek een privilege was voor de gegadigden. Zo waren er twee vrienden, die ook meer in de natuur geïnteresseerd waren dan in een herexamen van scheikunde. De ene was Claude Leemans, de andere Jo Verheyden die de dwarsfluit bespeelde, maar dan veeleer gelijk een zeemeer min. Claude kende nog een paar vrienden, nl. Michel De Vleesschauwer, gitaar, en Hubert De Decker die een zelfgemaakte tonbas had. De behoefte ontstond aldus om een plaatsje te vinden cm te repeteren, en dit werd toevallig gevonden in nr. 28 van de Savooistraat. De 'Mannen van de Savooistraat1 waren géboren. Menig dorp in ons Vlaander land bezochten wij, maar waar wij het meest aan opstaken was toen wij in de cafés van de wijk gingen spelen. Daar kwamen wij het eerst in contact met de straffe verhalen over een oude wijkkermis die ontstaan was in 1929 en door omstandigheden in 1963 zou stopgezet zijn. Ook onze géburen, o.a. Stinne Zaliger, en vooral 'Seuken' uit de Oost straat, deden ons lange, tot de verbeelding sprekende verhalen. Langzaam aan begon zo het idee te groeien cm deze kermis opnieuw te gaan inrichten. Enorm veel zijn wij hier verschuldigd aan de moeder van Mark Syroit en hemzelf. Zij vertelden ons hoe alles in elkaar zat en waren ook bereid een nieuw bestuur op te richten. Ons was het niet zozeer te doen cm een nostalgisch verlangen naar die 'goeie ouwe tijd', wij be schouwden het als een voortzetten van een tradi tie, waarin wij een eigentijdse ziel poogden te leggen. De kermis, die wij omdoopten tot Savooifeesten, was niet langer een doel, het werd een middel, een communicatiemiddel En eindelijk was't zover. Met beperkte middelen en zonder geld begonnen wij eraan. Het wijkkomi- tee werd opgericht en wij werkten aan het plein tje. Enkele zelfgeschreven affiches in de cafés, aan't stad een podium aangevraagd en in ons huisje verkochten we drank dat, cm koel te blij ven, in een oude badkuip werd gelegd. Met de op brengst betaalden wij de onkosten en de ordesten. Ik herinner mij nog toen het op een avond begon te regenen dat de familie van Mark Syroit, die marktkramers waren, naar huis reden om een markt- paraplu en die werd dan op het podium geplaatst. En alles kon doorgaan. Alles was heel primitief en wanneer men de afmetingen beziet die na 10 jaar aangenomen zijn, bestaat er wel een beetje heimwee naar dat primitieve van vroeger. (Daar bij maak ik wel de bedenking dat er toen scms gespot werd met wat wij deden, terwijl nu 'kleinschaligheid' een ingeburgerd woord is) De eerste jaren waren het dan vooral zangers en muzikanten uit de streek, die sympathiseerden met dit initiatief waardoor zij ook minder vroegen, want zonder dit zouden de Savooifeesten reeds lang failliet geweest zijn. Daarom wil ik deze mensen hier vermelden, en hen langs deze weg ook bedanken. Dat waren o.a. Tijl Beeckman, Hugo Steppe, Georges GrijSseels, Hilde Torrekens, Mark Beeckman die zijn schilderijen kwam ten toonstellen, de familie Klepkes (met o.a. Urbain Verekens) en vooral Dirk Renders die het plein serieus deed swingen met zijn begeleider Hans De Bisschop. Ook Mark Cassiman die later zijn première op de Savooifeesten deed van 'Kazzen Koo'zorgde elk jaar voor een spectaculair optreden met 'Marjorijke' (Mark, Jo, Marijke) Wat echter ook zo schoon was aan die eerste feesten was de spontaniteit waarmee mensen van de wijk het podium opkropen cm liedjes te zingen. Zo o.a. Frans die het mooie lied van de 'Apache' kwam zingen. Ook herinner ik mij dat Jean aan het zingen was 'Als marktkramer ben ik geboren' toen plotseling voor het eerst de politie ten tonele verscheen, die kloegen dat zij Jean zijn stem tot op de vuinisbelt konden horen Sindsdien hebben zij elk jaar voor een optreden gezorgd. Het 5de jaar was een grote ommekeer. Dat jaar deed iemand, die aanvoelde vrat wij deden, maar die onbekend wenst te blijven, een gift van 20.000 F. Dit betekende dat wij risico's durfden nemen. Dat jaar werd de nog tamelijk onbekende groep Bots gevraagd. Deze groep zette het plein tje op stelten, en meteen werd de weg geopend voor wat de Savooifeesten nu zijn een feest voor jong en oud met niet alleen ambiance en muziek, maar ook met informatie over hoe het nu eigenlijk met onze wereld gesteld is, in de breedste zin van het woord. Datzelfde jaar was ook de eerste keer dat de 'Krarmenaas Swing Band' ten tonele verscheen, die nadien elk jaar nog zouden meedoen. Bij de geschiedenis van de Savooifeesten mag ik zéker niet vergeten te vermelden dat de Savooi feesten 10 jaar bestaan, dank zij een figuur uit Ninove, die levend reeds een legende is, nl. Jean-Pierre Coppens. Het was hij die ons aanzette cm in dat bewuste jaar te beginnen, want wij waren van plan cm pas het jaar nadien te star ten. Twee andere mensen die ook niet mogen ver geten worden zijn Rufijn en Arthur De Decker. Rufijn woonde in Gent maar kwam reeds sinds de eerste jaren portretten tékenen op straat, en ook werkte hij twee jaar een mimestuk uit. Toen de Mannen van de Savooistraat na een aantal jaren uit elkaar vielen begon Rufijn teksten te schrijven over Ninove, wat al een voorbode was voor 'Voljeir'Ook was het zijn idee om het verdwijnen van de 'wijkzangers' op te vangen met een liekeswedstrijd, die intussen uitgegroeid is tot een van de plezantste en meest Ninoofse activiteiten van de Savooifeesten. Grotere feesten brachten grotere administratie mee. Gelijk een duveltje uit een doosje kwam toen Tuur voor de pinnen die nu 5 jaar op een schit terende wijze het secretariaat voor zich neemt, en nog kunnen cijferen terwijl iedereen aan het feesten is, is voor mij een prestatie. Volgend jaar zullen wij hem wel een jaar moeten missen. Verder zijn er nog de talrijke anonieme mede werkers waarvan er enkele nu ook al ettelijke jaren vast meewerken. Er is de voetbalploeg 'Koeterook' die nu elk jaar een internationaal voetbaltornooi inrichten er is de jury van de liekeswedstrijd (Firmin Tirtmermans, Staf de Mol- twee Popmuzikanten uit Ninove, Paul Van der Haegen, Hewe De Troyer, Schepen Moens, Er is Michel Vander Borght die een tentoonstel ling organiseerde over Korea, en daarbij de Minister van Cultuur van Korea naar hier bracht, ter gelegenheid van 50 jaar wijkkermis. Er is het wijkbestuur, Aimé Van den Berghe en Petrus Baetens en er is het talrijke publiek, met wie wij samen nog enkele jaren fijne Savooifeesten zullen houden. Marcel Deneve. Naar verluid heeft België, naast het dichtste spoorwegnet ter wereld, ook de reputatie het meest dichte net van café's op haar grondgebied te herbergen. De Vlamingen staan bekend als fer vente feestvierders, steeds paraat om aan de zuip te gaan. Zoals iedere straat minstens één café telt, zo heeft iedere wijk haar jaarlijkse ker mis, is er iedere dag wel iets te vieren en vindt elke organisatie wel een reden om een feest op te zetten. In een stad als Ninove verloopt een belangrijk deel van het sociale leven langs deze instellin gen en manifestaties om. Een serieus deel van de middenstanders verdienen er hun boterham mee. Voor vele verenigingen is het de enige bron van inkomsten. De kermissen, of ze nu al of niet ge paard gaan met braderieën, scherpen het wijkbe- wustzijn aan en doen de kassa van de nering doenden rinkelen. Deze aktiviteiten spelen zich grotendeels af 's avonds en 's nachts, in een openbaar lokaal of op de openbare weg en gaan gepaard met drank en muziekgebruik. Allemaal facetten die het voor werp kunnen uitmaken van een beperkende reglemen tering door de gemeentelijke overheid. En natuur lijk, zoals was te verwachten, hebben de opstel lers van het nieuwe ninoofse politiereglement geen enkele van deze aangelegenheden aan hun arendsblik laten ontsnappen. Niet minder dan 50 artikels van het 172 artikels tellende APR han delen over hoger genoemde instellingen en aktivi teiten. Of hoe de machthebber's een domper kunnen zetten op het feest- en café gebeuren in een stad. Zoals U elders in deze krant kon lezen is onze stad nog vele volksfeesten rijk, alhoewel enkelen van hen op sterven na dood zijn. Het is dan ook een heugelijk feit dat aktievelingen de handen uit de mouwen steken om bepaalde van deze oude gebruiken vernieuwd leven in te blazen. Het in richten van Savooifeesten, Sint-Pietersfeesten, Artiestenfoor enz.., redden bepaalde tradities van een gewisse dood. Weliswaar worden niet alle feesten even belangeloos ingericht als men soms wil laten uitschijnen, maar het betekent toch een welkome verademing. Straten worden tijdelijk auto-vrij gemaakt, de voetganger kan ongestoord zijn gang gaan, vanop een stoepterras kan de be zoeker genieten van muzikale of visuele attrak- ties, kunstenaars en oude-ambachtslui treden naar buiten. De talrijke bezoekers van dergelijke kermisachtige toestanden beseffen meestal niet welke omvangrijke administratieve en materiële rompslomp er komt kijken bij het op poten zetten van een deugdelijk feest. In deze moderne tijd is het geen sinecure een stukje openbare weg in te palmen ten voordele van de bewoners EÉN ÖP&TEILER NIEUW PPLIT/E RÊÖLEWW Bij het overlopen van het nieuwe politiereglement lijkt het er op dat de opstellers ervan alles hebben in het werk gesteld om de organisatoren te ontmoedigen. Zij die een belangrijk deel van hun vrije tijd gratis en belangeloos spenderen aan het organiseren van dergelijk feest worden sup plementair opgezadeld met een ganse resem ver plichtingen. En wee de inrichter die één steek laat vallen de politiekommissaris zal het niet nalaten zijn manschappen, al of niet in kogel vrije vesten, uit te zenden om de wet of het re glement te doen toepassen. Zelfs indien de ganse sfeer van een groot feest kan bedorven worden door het optreden van de flikken, zelfs indien de openbare orde nergens wordt geschaad, zelfs in dien er geen enkele klacht binnen loopt, zelfs indien de burgemeester schriftelijk bevestigt dat kunstenaars en ambachtslieden niet onderworpen zijn aan bepaalde artikelen, onzen ijzeren poli tiekommissaris doet zijn goesting en eist de strik te toepassing volgens de blinde letter van het boekje. Denken we maar aan het recente optreden i.v.m. de circus-affiches, met als gevolg dat een gans circus zijn biezen pakte...aan het ongenode politieoptreden op de Sint-Pietersfeesten, waar vele oude-ambachtslui zonder leurderskaart en btw-nummer na de kontrole de wijk onmiddellijk verlieten..aan het telkens opnieuw ingrijpen van de politie op de Savooifeesten, omdat het pro gramma een kwartiertje langer uitloopt dan ge pland, enz... De mannen van de macht vinden wel altijd een voorwendsel in het APR om hun boekje boven te halen. Oordeel zelf maar voor het plaatsen van stoelen of tafels op straat of stoep schriftelijke toelating vereist (art. 4 en 5) voor het hangen van feestverlichting, vlag getjes en spandoeken op of over de openbare weg toelating van de burgemeester is nodig (art. 8) 3. voor het plaatsen van kraam of stand op de openbare weg vergeet voorafgaandelijk geen schriftelijke toelating te vragen aan de bur gemeester en de retributie te betalen (art.10) 4. voor het aanbrengen van luidsprekers die voor stemmige muziek zorgen tijdens de kermis schriftelijke toelating vereist (art. 11) (letterlijk genomen is het gebruik van luid sprekers zelfs totaal verboden op zaterdag, zon- en feestdagen) voor het organiseren van een kaarting, bolling of andere volks- of kinderspelen op de openbare weg is alweer de toelating van de burgemeester vereist en wordt er zelfs een speciale verze keringspolis geëist (art. 32) 6. indien een danspartij bvb. in één of andere zaal, schuur of school zou worden ingericht, waar gewoonlijk niet gedanst wordt, zal daarvan minstens acht dagen vooraf kennis gegeven wor- Wordt vervolgd |K -ƒ

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1981 | | pagina 6