rijmen en dichten
CIVE BUZZE BLUES BAND XAZZEN
8
(liekes- en dichtrubriek)
VIEZE GASTEN EN BOZE VROUWEN
WEG DIE BOMMEG.V.D.
CLAUS EN ONZE VADER
u">y nn\uui
Het regende pijpestelen, toch zat de tent goed vol op het savooi
pleintje waar Vuile Mong en de Vieze Gasten er hun satyrtsche program
ma brachten.
Een lied dat Magda Demeester nu al jaren prachtig brengt, is 'Louise'
Het is een modern levenslied dat goed past bij het artikel over 't
Vluchthuis.
«.in*- tl ts\U tj f"~]r in-,
r f
|j»
r
nü V
Ter gelegenheid van de betoging tegen de raketten, volgt hier een lied
van groep 'Voljeir' in de vorm van een sprookje, een griezelig sprookje
dat hopelijk nooit werkelijkheid wordt voor onze kinderen, noch voor
ons.
'De mol en de god', een gekke titel en toch God is vanouds de grote
boeman, door de machthebbers in leven gehouden om hun onderdanen koest
te houden. Sedert industrie en wetenschap vanuit mijnen en fabrieken
als wroetende mollen de oude goden konkurrentie aandoen, hebben zij
gezocht en een geschikt onderdrukkingsmiddel gevonden in de afschrik
wekkende paddestoel gedaante van de atoombom, de kersverse godheid.
DE MOL EN DE GOD
De wereld dat is een blauw-ronde bol
Met wolken zo wittig en donzig als wol.
Tenminste, dat ziet op een afstand
Een venusvrouw of een marsman
Een mens ziet niet meer dan de horizon
Vanboven de hemel, vanonder de grond.
En boven de wolken, daar woonde een god
Die hield met de mensen hier duchtig de zot
Hij blies er zo hoog van zijn toren
Je zou en moest hem wel horen
En droeg zoveel wapens in zijn blazoen
Dat alle schepsels zich gauw lieten doen.
En onder de grond, daar wroette een mol
Die vrat aan de wereld zijn buik barstensvol
Met kolen en olie en ijzer
Zo werd hij de steenrijke keizer
Hij maakte zijn rijk tot een vuilnisbelt
Waar alles moest wijken voor goud en voor geld
Zo hadden de god en de mol elk hun rijk
En tussen hen beiden, daar kropen in 't slijk
De wroetende zwoegende mensen
Met vrijheidsdromen en wensen
Maar wat hun verlangen hen ook gebood
Zij vonden de god en de mol veel te groot.
Zo droegen de mensen gelaten hun lot
Totdat de mol jaloers werd op god
En onder zijn donk're gewelven
Daar liet hij uranium delven
En alle geleerden togen aan 't werk
De geur van het geld was hun immers te sterk.
Maar toen, op een grijze sombere dag
Weerklonk er een oorverdovende slag
Een paddestoelwolk was verrezen
De macht van de mol was bewezen
Maar door al zijn wroeten daar onder de grond
Vond men geen mensen meer uren in 't rond.
Zo'n dood wordt voor ons het roemloze lot
Indien we nog buigen voor geld en gebod
Dus laat ons geen mollen geloven
Laat staan al die goden van boven
Al klinken hun woorden dan nog zo lief
Het goud dat ze zaaien is radio-aktief.(rufijn)
Over hetzelfde onderwerp sprak op 1 januari 1962 in Amsterdam onze
illustere dichter Hugo Claus reeds een 'Bericht aan de bevolking' uit
in het Hotel Krasnapolsky. Het eindigde op deze wijze
Reeds in mei had Rudolf beloofd om
de Give Buzze Blues Band op zater
dag 19 september naar Ninove te
brengen, alleen wist hij toen nog
niet in welke zaal; uiteindelijk
had het optreden plaats in de Retro
Deze kleine zaal volstond ruim
schoots voor het opgekomen publiek,
er was zelfs nog veel plaats over,
en dit is waarschijnlijk te wijten
aan het feit dat er bijna geen re
clame gemaakt werd en misschien ook
door het feit dat het publiek zich
geen twee keer wil laten misleiden
door de naam van de Kazzen op of
rond een affiche. Een oud volksge
zegde vertelt ons dat de afwezigen
altijd ongelijk hebben, wel, dat
mag over deze avond ook gezegd
worden; want de Give Buzze Blues
Band behoort ontegensprekelijk tot
de belgische white bluestop (zelfs
vergelijkingen met Big Bill of Ro-
landës Bluesworkshop kunnen ze
moeiteloos doorstaan).
Hun optreden zelf is gebouwd op een
degelijke en sterke ritmesektie,
waar de zanger-gitarist dan kwistig
zijn blues over uitstrooide. Het
geen ze brengen is white blues die
zich ergens tussen de oude Fleet
wood Mac en George Thorogood goed
thuis moet voelen (vooral de zang
doet veel aan Thorogood denken)
Waar de gitarist gitaar heeft leren
spelen ben ik niet te weten gekomen,
maar afgaande op het resultaat moet
dat zeker in een goede bluesschool
geweest zijn (alhoewel hij het pe41
van Rory Gallagher nog niet bereikt
heeft). Na het eerste deel van het
optreden stond een ding als een paal
boven water Give Buzze Blues Band
is een uitstekende groep. Nog beter
werd het tijdens het tweede deel van
het optreden, wanneer de Kazzen (ja,
hij was er) de groep kwam versterken
op mondnarmonika. Meerdere muzikaal
hoogstaande duels tussen gitaar en
mondharmonika werden er toen ten ge
hore gebracht. Zelfs herbewerkte
nummers van de Roling Stones kwamen
op een voortreffelijke manier uit
de boksen. Inmiddels was de gitarist
die vroeger bij Wim de Craene, Irish
Coffee en Joystick meespeelde ook
aanwezig; en dus werd er nog een
derde deel bij ingelast om deze jon
gen ook nog eens op een podium te
krijgen. Veel plaats bleef er op dat
verhoogje niet over en het feit dat
de twee gitaren op één versterker
aangesloten waren zorgde voor enkele
storende piep- en fluittonen; dit
onderdeel van het optreden moeten we
dus apart beschouwen ofwel eens
gaan 'luisteren in betere omstandig
heden, want ik moet er nog bijzeggen
dat het enige wat Give Buzze Blues
Band mee had gebracht dat geen top
klasse bezat, hun geluidsinstallatie
was (dit is evenwel begrijpelijk bij
een jonge groep, niet iedereens va
der is rijk).
En toen kregen we de apoteose van de
avond de Kazzen bracht twee eigen
liedjes, zichzelf begeleidend op gi
taar en alleen bijgestaan door de
gitarist. Marc is duidelijk onder de
indruk van zijn nieuwe muzikale
vrienden en heeft ook de bluesweg ge
kozen en doet dat zeker niet slecht;
zijn tekstonderwerpen anderzijds
blijven nog steeds bij de vroegere
onderwerpen en zijn dus nog steeds
vatbaar voor een interpellatie in de
ninoofse gemeenteraad. In zijn eerste
liedje zong hij "Geef me Weed,
Whisky en W1jn en ik zal er zijn",
is dit soms een tip voor de Savooi-
feesten van volgend jaar?
Sommige aanwezigen vonden het optre
den nogal kort, maar al bij al heb
ben we een kleine drie uur muziek
gehoord; en over de kwaliteit van
deze muziek heb ik niemand horen
zeuren (zelfs mezelf niet). Het
enige waar over geklaagd werd was de
soms ronkende geluidsinstallatie en
dan natuurlijk over de man aan de
kassa, een geweldig kassier (met de
nadruk op geweld). Spijtig dat er
zo weinig volk kwam opdagen voor
zo'n steengoed programma. Rudolf
heeft echter zijn konklusies getrok
ken, hij denkt dat er in Ninove
geen interesse is voor goede muziek,
hij is dan ook vast van plan om als
volgende optreden een engelse punk-
gcoep naar onze stad te halen. Het
moet echter nog uitgemaakt worden
of onze redactie mij of onze oor-
logskorrespondent naar dat optreden
zal sturen, (cfr. Adam and the Ants in
Berg en Dal in 1978). PAUL.
Louise
J>.~
_pJJ)UIX WAS UaOKlVOED
ECHTE MMVMUU MOET Zl
ZE DMMt «N EEN rtSN
P
OK M* (€T EiVEN TE GMN OP K
M W HUN MUWEli)X 'BELOOFDEN Zj ai«St£R TfcjilRr-
ZOCHT GENE&ENHÜD
EN HIJ EEN
PMM5TÜK
HAAI ÜEf
lOÜ- I
GiNQ EB. AAN KA -
3.Tot op een keer ze het vertikte
dit helse leven niet meer slikte
gedaan met stoppen van zijn sokken
maar haar man kon 't niet verkroppen
hij heeft haar toen op straat gesmeten
een vrouw hoort immers bij de pot
de man gehoorzamen, dat is toch
de vrouw haar lot
4.Louise woont nu op een flat
't is niet zo chique maar toch wel net
ze leert op eigen benen staan
zelfstandig door het leven gaan
ze is een nieuw leven begonnen,
niet meer afhankelijk van een man.
ze heeft haar eigen weg gevonden
z' is zo gelukkig als 't maar kan..
Louise, Louise, haar liefde werd haar lot
Louise, Louise, zij ging eraan kapot.
8.Hun huis moest duur zijn en heel chique
dus ging ze werken in 't fabriek
en als ze 's avonds moe thuis kwam
moest ze nog werken voor haar man
ze moest nog koken, wassen, strijken
daarna nog schuren en de vaat
haar man zat naar TV te kijken,
terwijl zij werkte tot 's avonds laat
Onze Vader
Dit is het bericht.
Ga huiswaarts. Straks komt in de televisie
HofFmans Vertellingen. Eurovisie.
Zie dit aan.
Daarna, nadat uw avondmaal verteerd is
En uw gedachtengang wat logger,
Ga zitten voor uw spiegel.
Haal uw broodmes te voorschijn.
Houd het tegen uw keel. En reciteer
Die in de Hemel zijt
Gezegend is Uw Bom
Dat Uw Rijk kome
Dat Uw Megatonnen ontvlammen hier op aarde
Als in Uw Hemel.
Geef ons heden ons^mcleair wapen
En vergeef ons onze voorlopige vrede
Zoals wij vergeven wie ons weerstaat met gejank om vrede.
En leid ons niet in de bekoring der ontwapening
Het gebed van wie u dagelijks beveelt en beheerst, Maar dat wij mogen ver-assen en verdwijnen
Het gebed van uw regeringen op aarde, Tot op het einde der tijden.
Die de darmen van God zijn. Amen.
