CARDOEN: Als jou<|<> (lichter
de kat en de rat
sinterklaas
DE WEDDENSCHAP 1
'E WELLE The
Bet was
bet ter
ook aan Mr. Viktor om in tegenwoor
digheid van de andere schoolmeesters,
en juffrouw Penne, en dit gedurende
de speeltijd."mijn gedicht" eens te
mogen voordragen.
Het is alsof het vandaag gebeurd is.
Ik zie Mr. Viktor, Mr. De Geest (de
vader van apotheker Willy De Geest)
Mr. Baiser, en Juffrouw Penne, nog
op de schoolbanken zitten, terwijl ik
mijn gedicht voordraag.
Een kat
zat,
Met haar gat,
Voor het gat,
Van een rat
En zo lang, als dat de kat,
met haar gat,
Voor het gat,
Van die rat
zat
Bleef de rat
In haar gat
En de rat,
Keek van in haar gat,
Altijd in het..gat
Van de kat
Ineens ging de kat
weg
Van de rat
haar gat
En nu...dat de kat, met haar...gat,
Niet meer, voor het gat
Van de rat
zat
Kroop de rat
Uit haar..gat
Nooit hebben die mensen (Mr. Viktor,
Mr. De Geest, Mr. Baiser en Juffrouw
Penne) meer gelachen dan toen ik mijn
"gedicht" beëindigde. Ze klopten el
kaar op de schouders, en proestten
het uit (Ik zie dit alles, na meer
dan 50 jaar, nog gebeuren).
Natuurlijk is dit gedicht nooit ge
publiceerd maar, ik had toch de vol
doening dat ik "het rekord" gebroken
had, en dat Mr. Viktor fier op mij
was, omdat ik één van zijn leerlingen
was
Tot slot wil ik er nog het volgende
bijvoegen, zij het dan met de nodige
discretie, en zonder de minste pre
tentie. Mijn hoofdonderwijzer, Mr.
De Geest, gelukte er in door zijn
tussenkomst, een studiebeurs voor mij
te bekomen, waarbij ik zonder kosten
naar de "Ecole Moyenne" in de Dreef
mocht gaan. Dit gebeurde in mijn
laatste studiejaar (14 jaar)
Des morgens trok ik met mijn zon
daags kostuum aan, naar de "Ecole
Moyenne), en het beviel mij daar zo...
slecht dat, ik na de middag, met mijn
gewoon kostuum aan, weer naar de
Vestbarmschool trok, en aan Mr. De
Geest vroeg of ik weer bij hem mocht
naar school komen.
Met een traan in zijn oog, gaf hij
mij de toelating om weer terug te ko
men
Vervolg
"En nu aan de slag"
Bij het naderen, van de Sinter
klaasfeesten wil ik even, toch nog
een zijsprongetje maken, alvorens
definitief aan de slag te gaan.
Van jongsaf aan had ik een hobby om
karamel verzen te maken en het dient
gezegd, mijn schoolmeester en in het
bizonder Mijnheer Viktor (Van Opden-
bosch) met bijnaam (Tiadolle) moedig
den mij daarbij aan.
In die tijd verschenen er wekelijks
"Ivanov boekjes", en op de laatste
bladzijde verschenen er zo altijd van
die verzen door de lezers ingezonden.
De bekroonde lezers kregen dan een
prijs van...5 fr. Nu, ik heb verschei
dene malen bij die prijswinnaars ge
weest, en dat maakte zoveel niet uit,
maar jongens...5 fr. in die tijd
Toen ik 11 jaar was, zodus rond 1930
en dit ingeslijks ter gelegenheid
van Sinterklaas, maakte ik een ge
dicht, dat qua vorm en inhoud nu lang
is voorbijgestreefd, maar dat toen-
dertijd opzien baarde, omdat ik nog zo
jong was, zodat dit gedicht integraal
verscheen in het socialistisch week
blad "Voor Allen"
Hier volgt de tekst
Het spreekt vanzelf, dat dit gedicht
niet wereldschokkend was, maar het
sloeg in, omdat ik nog zo jong was,
en onze onderwijzers waren in hun
nopjes omdat één van de leerlingen
van de "Vestbarmschool", dat ge
daan had.
Mijnheer Viktor, (Teadolle) die zo
als ik reeds vroeger gezegd heb,
(voor mijn part), één van de beste
schoolmeesters was die Ninove ooit
gekend heeft, begon mij dan te ver
tellen over grote dichters en ver
tellers, o.a. over Hans Christian
Andersen enz.
Op zeker ogenblik vertelt hij mij
over een dichter, die er in gelukt
was, met 4 woorden die telkens te
rugkwamen, een volledig vers, samen
te stellen.
Dit verhaal werd voor mij een ob
sessie, om dit "rekord" te verbe
teren. Ik kon uren en uren wakker
liggen en steeds maar peinzen en
telkens er mij iets te binnen schoot
schreef ik zulks op een papiertje.
Na enkele dagen, dacht ik zo ver te
zijn dat ik "t record" van die
schrijver (waarvan ae naam mij ont
snapt is) gebroken had. Ik vroeg dan
Traag nadert de lang verwachte dag,
En bij vele mensen, viert men vreê
't Plezier is ook voor 't kind, dat
nu mag
Zijn wens uiten, met hen mee
Veel wordt er door de jeugd gevraagd
Trompet, kanon, soldaat, geweer
Maar ook, de blijde vreê
Wordt door velen begeerd
Trompet, kanon, soldaat, geweer
Maar zijn dit gene wapens
Die dood en brand, vernieling zaaien
Die iedereen ten onder maaien
Die elkeen, groot en klein
Met ellende en droef'nis kwijnt
Trompet, kanon, soldaat, geweer
Dat is het nu niet meer,
Dat men zou moeten vragen
Als was het maar in kindergoed
Begeert liever, een wagen,
Met daarin "De vredegroet"
Want oorlog 't Is de ramp van
t volk,
Voor wien geen groter lijden komt,
Dan als het oorlog is
Hun land is net een wildernis,
Met oorlog, sabel en geweer
Begroet men niets dan ellende meer
Ook lieve kinderen teer,
Vraag dit nimmer, nimmer meer
Vraag liever een bal, een doos
een top
Dat zaait niets de wereld rond
Dan vreugd, vermaak en blijheid
Dan vreê en vrolijkheid
Ofwel..., eis een plakaat
Waarop, in gouden letters staat
Da wapens neer Geen oorlog meer
Het gebeuren had plaats de dag
voor de parlementsverkiezingen, dus
op zaterdag 7 november, in de jeugd
club Pingie te Welle. Op het program
ma stond het optreden van de jonge
belgische groep THE BET (dat is engels
voor weddenschap) met in het voorpro
gramma de, naar ik vermoed, plaatse
lijke groep DENO'S GANG.
Ik kwam alweer eens te laat en daar
door heb ik het begin van het voor
programma gelukkig!ijk gemist, want
die groep stelde in het geheel niets
voor. In hun eigen nummers konden ze
nog enigszins wat samenhang veinzen,
maar toen ze op de proppen kwamen met
covers bleek dat iedere muzikant
van deze groep een eigen inter
pretatie had van dat nummer, met een
ware kakafonie als gevolg aan de
flauwe reaktie van het publiek kon
men opmaken dat de groepsleden hun
familie hadden meegebracht. Toen
Deno's Gang hun tanden braken op
Roxy Music hun "Virginia play", zijn
we vertwijfeld de zaal uitgevlucht om
in de instuif wat te bekomen.
Wanneer we mensen zagen buitenkomen
met versterkers en een drumstel waag
den we het om voorzichtig terug naar
de zaal te gaan. Tot onze grote op
luchting was men reeds volop bezig met
de sound check van THE BET, hier moet
bij vermeld worden dat deze sound
check al veel muzikaler was dan het
optreden van de voorgaande groep.
Twee pinten later was het dan zover,
lichten uit en de groep het podium op.
Enkele dagen voordien hadden deze men
sen hun eerste album aan de pers voor
gesteld, maar hierover kan ik jullie
niet inlichten aangezien 't Klokzjiël
niet werd uitgenodigd. Hun optreden
dan maar een povere show, alleen de
gitarist kon zich niet stilhouden en
ook de zanger waagde af en toe iets
dat misschien wel kon doorgaan voor
een danspasje, en aangezien hun licht
installatie niet te vergelijken is met
b.v. deze van Pink Floyd, waren deze
jongens dus verplicht om alles goed te
maken op muzikaal gebied, wat ze dan
ook overtuigend gedaan hebben. Een
echt swingende act met afwisselend de
zanger en de leadgitarist op het voor
plan een groep met een eigen gezicht
die bewees dat bel gen ook kunnen roc
ken zoal het hoort. Hun singles zoals
"Don't talk to the liar" werden door
het publiek terecht geestdriftig ont
vangen, ook hun nieuwe en minder ge
kende liedjes kenden heelwat bijval
en bij hun covers onthouden we vooral
hun prachtige versie van Robert Pal
mer's "Bad case of loving you". In
dien de LP van The Bet inderdaad zo
goed is als men mij heeft willen wijs
maken en indien deze jongens met de
zelfde overtuiging en energie blijven
doorgaan op de ingeslagen weg, dan
durf ik te wedden dat ze het nog ver
zullen brengen in het rockmilieu.
Aan de verantwoordelijken voor dit
optreden wil ik nog zeggen dat het
onverantwoord is om twee groepen op
het podium te sturen, waarvan de een
waarschijnlijk een toekomstige bel
gische topact is en de ander het ge
woonweg niet verdient om op een podi
um te komen ware het niet beter ge
weest indien men Deno's Gang had
thuisgelaten en in de plaats een goede
discobar had gevraagd, dit zou de
prijs (80 Fr. in voorverkoop) zeker
niet omhoog gejaagd hebben.
Tijdens de terugweg reden we langs
Liedekerke en in de Nieuwe Zaal al
daar was het optreden van Roland and
his Bluesworkshop nog aan de gang,
en we moesten daar geen ingang meer
betalen dus... Het optreden van
Roland bleek reeds vergevorderd te
zijn, want hij was reeds goed be
schonken. Het gentse gitaarwonder be
wees andermaal dat er niet veel zijn
die al rokend en drinkend beter de
blues kunnen spelen dan hij. Er was
weinig publiek in Liedekerke maar
toch kon er bij Roland nog enkele bis-
nummertjes aan af. Hetgeen betekende
dat we nu een bluesversie kregen van
alweer Robert Palmer zijn "Bad case of
loving you", gevolgd door een instru
mentale versie van "Het loze visser
tje", daarna speelde hij het instru
mentale gedeelte van Ten Years After
hun "I'm going home" om dan te eindi
gen met "Het loze vissertje reprise".
Zoals jullie kunnen merken gebeurt er
hier in de omstreken heelwat op het
rockgebied, maar indien de liefheb
bers iets willen beleven zullen ze
zelf de baan op moeten
In het boekje "Ninove in oude prentkaarten" vonden we tot
onze verbazing een foto van "DE PLANK", het lustoord waar
Cardoen en zijn wakkers in hun jeugd zo graag gingen zwemmen.
Marcel Cardoen (links) samen
met de reeds overleden Henri
Deprez in één van zijn fameuze
revue's "Naar de school", in
1945.
De dichterlijke aanleg van
Marcel was echter van vroegere
datum, zoals blijkt uit deze
bijdrage
door Paul Cie.
