COWBOYS EN RAZZIA'S
rijmen en dichten
Ester nies in de gebieren
Kerstmis is dien dag
da ze niet schieten
Pauw re Martin Arme Martin
l#f memoriam Robert Vioion
(liekes- en dichtrubriek)
11
Op pagina 5 van dit Klokzjiël
verwijst de ondertitel van het arti
kel naar dit lied van onze antwerpse
bard Wannes Van De Velde. Het is
helemaal geen sentimenteel kerst
liedje geworden, maar een vredes
boodschap die haar aktualiteit be
houdt.
Tekst en muziek:
WANNES VAN DE VELDE
t Was weer zo ver
Het was weer Kerstmis
De kalkoenen waren dood
In ieder dorp in de vlaanders
Was het feest
Der wier gezongen en gezopen
On jenevel gene nood
Veur de vader, veur de zoon
En voor de geest
Maar op de slag van twaalf uren
Wier der ook es on gedacht
Wat dat dees feestje in de grond
Zoal beduidt
't Was gemakkelijk te weten
Want het stond in de gazet
Heel de wereld kwam er openlijk
Voor uit
REFR.:
Kerstmis is dien dag
Dat ze niet schieten
Dat er geen bommen uit de lucht
Worden gestrooid
De mi trail leusen
Hun verdiende rust genieten
En de kanonnen
Met ne kerstboom zijn getooid.
Het is het feest
Van d' ouw germanen
Ter ere van de zon
Zo vertellen ons de boeken
Zwart op wit
De roomse kerk
Legt het anders uit
Die zegt ons dat 't begon
Met een stalleken
In 't Palestijns gebied
Mor dat zijn ouw interpretaties
Van dees feest van goeie wil
Want onze tijd is toch
veur alles militair
En de stilte van de nacht
Die ook wel heilig wordt genoemd
Wordt geleverd door de killers
Van La Guerre
Spreekt me nie meer
Van de drei keuningen
Dat is den ouwen trant
De drei kommandos
Das veel meer in onze geest
Mor de soldaten van Herodes
Ja, die vind ik wel plezant
Dat zijn eigenlijk de groothelden
Op dees feest
Mor houdt die herderkes er buiten
Want die zijn niet bij den troep
Die kennen zeker
Nog geen mijn uit een granaat
En de moeder van het kindeke
Zucht in 't midden van dien hoop
Mijne zoon wordt
Binnen twintig jaar soldaat.
Laatst is Georges Brassens gestorven,
één van de grootste dichter-zangers
van deze tijd.
Door de frénsen geliefd om zijn soms
tedere, soms bijtende ironie, bleef
hij een vaste waarde in de muzikale
wereld.
Zijn warme stem, enkel begeleid door
zijn eigen gitaarspel en soms een
bas, dat was alles, wat hij nodig
had, hoewel hij haast zo schuchter
was als le Pauvre Martin, de boere-
knecht, de eeuwige slaaf van zijn
meesters, de grond en zijn eigen on
derdanigheid.
Dit aanprijzende, wrange lied kozen
we uit de vele (wie kent niet Brave
Margot, Les sabots d'Hélène, je suis
un vayou, Auprés de mon arbre, Les
copains d'abord enz.) en maakten voor
u deze vrije vertaling. Mooist is het
natuurlijk als je het hem zelf hoort
zingen op plaat, en dat kan nog steeds.
Avec une bêche a l'épaule
Avec, a la lèvre un doux chant
Avec, a l'ame un grand courage
II s'en al 1 ait trimer aux champs
Refrain
Pauvre Martin, pauvre misère
Creuse la terre, creuse le temps
Pour gagner le pain de sa vie,
De l'aurore jusqu'au couchant
II s'n all ai t bêcher la terre
En tous les lieux, par tout les temps
Sans laisser voir sur son visage
Ni l'air jaloux, ni l'air méchant
II retournait le champ des autres,
Toujours bêchanttoujours bêchant
Et quand la mort lui a fait signe
De labourer son dernier champ
II creusa lui-même sa tombe
En faisant vite, en sa cachant.
lis creusa lui-même sa tomber
En faisant vite, en se cachant
Et s'y étendit sans rien dire
Pour ne pas déranger les gens.
Tjmrn
Met een spade op de schouder
Met een lied als metgezel
Met veel moed en veel vertrouwen
Ging hij zwoegen op het veld
Refrein
Arme Martin, armoe en lijden
Ploegt in de tijd en de wereld haar vel
Om zijn bot'rham te verdienen
Van 's ochtends tot het duister zwelt
Ging hij heen, de aard 'omspitten
Waar geen plaats of tijd meer geldt
Zonder ook te laten merken
Welk verlangen binnen kwelt
Spitt'hij 't veld om van een ander
Enkel 't spitten leek van tel
En toen de dood hem dan tenslotte
Wenkte naar zijn laatste veld
Ging hijzelf zijn grafput delven
Zich verschuilend, veel te snel
Ging hijzelf zijn grafput delven
Zich verschuilend veel te snel
Strekte hij zich, zonder woord, om
Niet te storen, weet je wel.
- 't Is hier beter als buiten, Ma
mera
- Hangt uw minne aan de kapstok en
drinkt een zjat Komera want er
is nies in gebieren.
- Vertel ne keer.
- Awelden direkteur op mijnen
man zijn werk ligt buiten, af
gedankt.
- Hoe kon dat nu. Heeft hijn zijn
eigen afgedankt.
- 'k Zal 't u uitleggen. Ge weet
dat mijne man in dien bierhandel
werkt op de steenweg naar Brussel
- 't Is daarmee dat hij gelijk als
de mijnen zo geiren een potje...
- Just. Awel, een tijdje geleden
is de zaak zogezeid failliet ge
gaan en zijn ze op- - e - vers
begost met 't zelfde personeel
dat ze eerst een briefken laten
teknen hebben dat ze voor een
lager wedde wouden herbeginnen,
zoniet.
- Zoniet kosten ze met mijne man
optrekken naar den dop, zeker?
- Just. En ge kent dat op die kleine
bedrijven, weinig mensen zijn ge-
syndikeerd. Enfin, ze hebben dat
getekend. Maar overlest stonden
de grote bazen van Leuven daar
op ne morgen, want die hebben
natuurlijk die zogezegde firma
goed in hun klauwen en ze hebben
onzen direkteur gezegd dat hij
zijn boelken mocht pakken. Dus,
met diene "changement de décor"
moet er daar iets gebeurd zijn
dat niet te just is.
't Is wel bestied voor dien di
rekteur, maar daarmee zal 't per
soneel zijn vroegere wedde wel
niet terug krijgen.
Daarvoor zijn ze in Leuven veel
te gekal1eerd
Overlest, had ik schrik dat mijne
man zijne groten baas nog iets
erger voorhad.
Uwe Jef staat töch op den dop!
Awel, dan is zijnen baas toch
minister De Wulf, van Arbeid
en Tewerkstelling! En als enkele
maanden geleden die sjieke doen -
ing in Schepdaal heropend is,
stond er in een advertentieblad
een heel blad met foto's van
The Lord En daar stond de
minister ook op, in gesprek met
de patron en zo.
't Is proper voor ne socialistiche
minister van den dop. Maar zeg,
Komera, is er daar overlest genen
typ afgeschoten
Ja't, Mamera, en doordat onze
minister daar blijkbaar habitué
is, dacht ik eerst... Maar
't moet nen andere geweest zijn
of 't had wel in de gazet gestaan.
En terwijl dat ze daar de cowboy
kunnen uithangen, houdt de rijks
wacht in Nienof ne razzia met
speurhonden in de kafees, op zoek
naar gasten die wat brol in hun
sigaretten doen. Precies dat ze
niks beter te doen hebben.
Nu dat de rijkswacht al een leger
op zijn eigen geworden is,ver -
velen die gendarmen zich waar -
schijnlijk stierlijk. En nu met
de nieuwe regering die in de
maak is, ziet het er niet naar
uit dat hun aantal zal verminder
en, integendeel.
Dat ninoofs dak dat ze op 't par
lement gaan leggen zal dat niet
beletten of 't zou moeten zijn
dat 't invalt.
Robert Vioion is gestorven. Dit
nieuws verspreidde zich als een lo
pend vuurtje door de stad op 9
november. Iedereen was verwonderd.
De master was immers nog maar 56
jaar.
Een liberaal voorman geweest, was
hij toch in Ninove, maar ook na -
tionaal, vooral gewaardeerd als
bezieler van "zijn" scouts-groep,
F.O.S. "De Meeuwen", waarvan hij nog
steeds de eenheidsleider was.Maar
ook de algemene ninoofse jeugdwerking
lag hem nauw aan het hart. Ter gele
genheid van 35 jaar F.O.S.-Ninove
hebben we in het juni-nummer vap
't klokzjiël dit jaar nog een inter-
vieuw gepubliceerd met deze aktieve
ninovieter. We betuigen hierbij
onze deelneming in de rouw van
familie en vrienden.
De redaktie.
KOLÉRA
