Het ninoofs schoolgezelschap bracht
'Groeten uit Nice'
De Potrettentrehher
Karei Lavigne
op de 'korrel'
Jan Van Weyenbergh en Rudolph Ramming
of romantiek in haar edelste vorm
Na een aarzelend, eerder onper
soonlijk begin, heeft het jonge
duo Van Weyenbergh, Ramming ons uit
eindelijk volledig in de ban kunnen
brengen van hun grotendeels roman
tische uitvoering.
Schuberts "Sonatine nr 2 in a opus
137" voor viool en piano, waarmee
het programma startte, kon niet
overtuigen. Daarvoor was de inzetter
va,n viool te nerveus, en schortte
er te vaak iets aan het harmonische
samenspel. Schubert werd iets te
veel op de vlakte gehouden. Vreemd
dat zelfs Jans wonderbare klank
kleur (een recent verleden had ons
hiervan leren genieten) verstoken
bleef. Pas in de finale, toen het
werk zijn climax opdrong, klonk het
duo veel spontaner.
Deze gunstige trend werd door Jan
Van Weyenbergh doorgetrokken in zijn
sublieme vertolking van Bach "Sonate
in g BWV 1001" voor viool solo.
Misschien werd Bach wat te stevig
vettolkt, maar het geheel imponeer
de door de subtiele toonjuistheid
en de wijze waarop baslijn en melo
die uit elkaar werden gehouden. Het
stuk spreidde de barokke sfeer ten
volle uit, zonder te vervallen in een
te romantische vertolking. Concentra
tie en virtuositeit werden hier ten
top gedreven.
Wondermooi, heerlijk waren het
"Adagio ERV 261 en het Rondo in
CKV 373" voor viool en piano van
WA Mozart.
Het was onvergetelijk hoe sfeervol,
melodieus het duo de zaal tot een
weemoedige stilte drong. Ramming, be
geleidde beheerst en onderdanig,
(wat voor vele pianisten begeleiders
hier een te zware opdracht blijkt)
Sober werd de viool ondersteund.
Haar fluwelen klankkleur bracht
Mozart perfect naar voor Van
Weyenbergh en Ramming op hun paas-
best. Het waren schitterende ogen
blikken, getuigend van een meester
lijke en tevens spontane beheersing
van muziek en instrument. Jammer dat
Brahms' zangerige, veeleisende en
beroemde "Sonate nr 2 in A op 100"
op het einde van deze concertavond
werd gebracht. Het duo schitterde
in deze Sonate, doch het gevaar van
een romantische verzadiging leek ons
niet ondenkbeeldig. Ook vermoeidheid
stak soms in overhaaste passages de
kop op.
De overvolle raadszaal reageerde te
recht dankbaar en terecht enthousi
ast. Jan kon zijn technische kwali
teiten botvieren in een spektakulai-
re "bourrée uit Sonate in D van
Le Clercq" en nog een tweede ex
traatje, een ietwat overhaaste
KIompendans.
De avond besloot met de proclama
tie van de laureaat van het 3de
toneel tornooi van de stad Ninove.
Geen prijs voor de beste hoofd- of
bijrol dit jaar doch wel voor decor
ontwerpers. Deze onderscheidingen
gingen naar KVLV-KAV MEERBEKE met
"Stoelendans" en naar het NINOOFS
SCHOOLGEZELSCHAP met "Groeten uit
Nice"
Laureaat van het tornooi werd
"Het Ninoofs Schoolgezelschap"(de
hoofdprijs 10.000 fr.) Natuurlijk
zorgde een receptie voor bekoeling
(of verhitting?) van alle emoties.
Niets dan glunderende gezichten
evenwel... Een stralende Jean Van
der Schueren, die andermaal een
suksesvolle, grandioze concertavond
organiseerde, trotse toneel laure
aten' enz...het tevreden duo Van
Weyenbergh - Ramming.
Hopen we dat ze, vooral dan Jan Van
Weyenbergh, hun talent verder weten
te boetseren met dezelfde energie
en spontaniteit als de voorgaande
jaren. Wellicht hoorden we vrijdag
avond een toekomstige laureaat van
de "Koningin Elisabeth wedstrijd":
Jan Van Weyenbergh, een naam om te
onthouden.
Wie het concert miste kan Jan nog
aan het werk horen op de radio en
dit op BRT 3 op 13 mei om 15.00 uur
en RTB 3 op 23 juni om 16.00 uur..
Eddy Peremans
Het volgende Koepoortconcert, te
vens het slotconcert van deze derde
reeks concerten gaat door op vrij
dag 30 april om 20.30 in de Koepoort
met "Transparant" Jean VD Schueren
gitaar, Frank Theuns fluit, Martha
Szabo harp, Beatrijs De Vos zang.
Zij brengen werken van Stravinski,
De Falla jongen,,Fongen,.a
Opnieuw zorgde het Ninoofse N.S.G.
voor drie hoogstaande voorstellingen.
Voor het eerst deelnemend aan het
T0NEELT0RN00I VAN DE STAD NINOVE,
werd ditmaal een fris blijspel van
Dick Van Maasland voor het voetlicht
gebracht.
Casper De Vries (Mare Siroyt), een
doorsnee-Hollandse huisvader, heeft
voor een spotprijs een riante villa
in Nice kunnen huren. Zijn vrouw
Clara Hi 1 de Kiekens) en zijn hupse
dochter Sita (Morena De Backer)
kunnen hun ogen niet geloven. Het
schijnt allemaal te mooi om waar te
zijn het zeer luxueuze gebouw ligt
vlakbij de Mëditerranée, die gedu
rende het hele stuk aanwezig blijft
(niet in het minst dank zij Toon
Hermans)
Er schuilen echter verscheidene ad
dertjes onder het gras. Een eerste
duikt op in de persoon van mevrouw
Westveld-Haanstra (Daniëlla Leeman)
en haar "lieverdjes" Micky (Marleen
De Vits) en Lammy (Dirk Van Liede-
kerke). Zij beschikt eveneens over
een kwitantie-in-regel
Maar ook de jonge kunstschilder
Vincent Punt (Philippe Van der Hae-
gen) doet zijn onverwachte intrede.
Hij komt midden de hoogoplopende
discussie tussen beide families te
recht. Het verhuurbureau "Eldorado
Express" schijnt nog mensen te heb
ben beetgenomen. Alles wordt nog
ingewikkelder met de komst van het
mysterieuze wufte wicht Karina
(Greet De Troyer).
Er blijkt niets anders op te zitten
dan de villa te verdelen. Ook dit
loopt niet ongestoord want kort na
elkaar komen ook nog de bazige tante
Mien (Monique De Witte) en.de ge
heimzinnige Bruno Lamperti (Paul
Van Der Haegen) binnenstormen.
Al deze typische blijspel-ingrediën-
ten zorgden voor een sprankelend
vertoon in een bijzonder geslaagd
decor, sober maar zeer funktioneel
en suggestief, (ontwerp Rik Lemai-
re uitvoering door de beroepsaf
deling o.l.v. Karei Fermon en Paul
Van Der Smissen)
Ook het geluid en de belichting
droegen veel bij tot actie en sfeer
schepping (Guido Breynaert en Jean-
Marie Maes). Ook grime (Anne Hoorens
en Josée Snoeck) en kleding (Helena
Ravijts) waren zeer geslaagd.
De 3 bomvolle zalen moet men alles
zins niet meer overtuigen. Het
N.S.G. brengt steeds voorstellingen
met stijl en klasse.
0p 26 maart laatstleden was Karei
Lavigne te gast bij Focus-Ninove
en al was de belangstelling van de
Focus-leden ronduit mager te noemen
(16 aanweziaen waaronder 4 uit be
vriende klubs),de avond was er ze
ker niet minder interessant om.
Eens te meer hadden de afwezigen
ongel ijk.
Voor wie enigszins vertrouwd is met
de Belgische amateur fotografie is
Karei Lavigne geen onbekende. Zijn
zwart-wit foto's worden immers
regelmatig aanvaard en zelfs be
kroond.
Geboren Limburger, zijn vader was
architekt, liep Karei Lavigne
kollege te Gent. Aangezien hij naar
eigen zeggen minder goed was in
tekenen, bood fotografie voor hem
een interessant alternatief.
Ook poëzie en schilderkunst boeiden
hem erg en lagen ongetwijfeld mee
aan de basis van zijn fotografische
stijl. In dat opzicht is Lavigne
geen candid fotograaf te noemen.
Ook de zuiver technische fotografie
ligt hem minder. Bij hem is elke
opname volledig geregisseerd. Het
medium "korrel" samen met "alle
mogelijke gradaties in zwart-wit"
weet hij wondergoed te benutten om
zijn foto's de zo typisch romantische
tint te geven.
Fotoklub Doka Mol heeft aan de kei
harde werker Karei Lavigne een erg
gewaardeerd fotograaf. r r n
Het Ninoofs Schoolgezelschap in vakantieplunjewinnaar van het Toneeltor-
nooi van de Stad Ninove.
FOCUS' FOTO - EN DIARUBRIEK
Summer
