CARDOEN: fernand de ridden,
een der laatste mohikanen
Be Potretten
trekker
VAKANTIEDROMEN
j jkme
Cyriel, de bokser
Uitstappen
en duwen
Clown van de
Cirk
14
- -1
jm mm
Een paar jaar geleden is Fernand
Ridder gestorven en met hem heel
wat folklore en...geweld, eigen
aan het ras van de vroegere vodde-
marchands
Van kindsbeen af heb ik Fernand
gekend als een geweldenaar, ruzie
maker, leugenaar en...noem maar op.
Gebrek aan takt was een van zijn
bijzonderste kenmerken. En toch
hield ik van Fernand en hij van
mij, beiden op onze manier.
Ik weet Fernand nog wonen van
toen ik heel klein was. Dat was
het laatste huizeken in de Bleek-
straat (Savooistraat)
Samen met zijn "Tinne" betrok
hij daar een huisje van niemendal.
Samen met mijn ouders gingen wij
daar soms op bezoek en ik zie het
nog voor mijn ogen,de kelder was
in de woonplaats en telkens Fernand
een brok koper of lood van de baan
meebracht trok hij het houten dek
sel van de kelder omhoog en wierp
dat daar in, tot dat hij een par
tijtje metalen bijeenhad, de moeite
waard om te verkopen. Ik neem aan
dat Fernand een van de eersten
was om te hamsteren. Fernand was
geen uitzondering op de algemene
leefwijze van de vroegere mar-
chands...en van..de oude belgen
in het algemeen.Drinken, twisten
en vechten was schering en inslag.
Neem daar nog bij dat Fernand
Ridder een sterke bonk was, over
een meer dan gewone lichaamskracht
beschikte en nog aardig soepel
was. Daar hij al deze ingrediënten
verkeerd gebruikte bracht als slot
som dat Fernand geen kat was om
zonder handschoenen aan te pakken.
Hoeveel malen hij het aan de stok
heeft gehad met politie en rijks
wacht, hoeveel robbertjes hij uit
gevochten heeft met andere delin-
kwenten is niet bij benadering te
zeggen. Ik weet nog dat hij één
persoon van Ninove de schouders uit
verband sloeg. (Het gevecht met mijn
eigen vader,om het eerst in de roos
ter,heb ik reeds in een vorige bij
drage verteld)Ik zie Fernand
nog bloedend uit een café komen
de helft van zijn oor afgescheurd.
Allemaal zaken om niet, of toch,
om zo spoedig mogelijk te vergeten.
Later is daar enigszins verbetering
ingetreden toen Fernand met zijn
vrouw "Tinne"naar de Pamelstraat
verhuisde, waar hijjaweleen
huis gekocht had. Daar ik inmiddels
ook in de Pamelstraat was komen
wonen en daar er inmiddels een sterke
bokser, namelijk Cyriel Delannoit
van Geraardsbergen aan het firnament
was verschenen, hadden we nog veel
meer kontakt dan vroeger.
Fernand was een vurig supporter
van Delannoit en niet zelden toen
Fernand achter afvalgoederen reed,
ging hij automatisch richting
Geraardsbergen, café Delannoitj
waar hij dan de ganse dag door
bracht met supporteren en drinken.
Ikzelf en velen van Ninove, waren
insgelijks erg opgetogen over de
prestaties van Cyriel, maar dat
belette niet dat wij werkten als
gewoonlijk. Met wat wij in de
periode Cyriel Delannoit alle
maal meegemaakt hebben, kunnen
wij een rijke bladzijde uit ons
leven vullen. U moet namelijk
weten, dat Fernand Ridder zich
een oude camion had aangeschaft,
zogezegd om achter afvalgoederen
te rijden maar meer nog, om als
Cyriel Delannoit ergens bokste,
al de supporters te kunnen ver
voeren. Ieder gaf dan een paar
franken voor nafte, en klaar
was kees
Wat wij met die oude camion alle
maal meegemaakt hebben, kunt u
slechts vergelijken met een epi
sode uit de tijd van de stomme
film. Hoeveel keer wij hebben
moeten duwen weet ik niet meer.
maar ik weet nog heel goed, dat
Cyriel een de slag moest, tegen
een neger, Assane Diouf en dat
de match plaatsvond in het ko
ninklijk circus te Brussel. Nu,
wij hebben de camion moeten bo-
venduwen aan de Hallepoort dit
onder het lachend oog van Brusselse
politieagenten. Weet gij het nog,
hé Waren Mouch (Edward Grijseels)
en nog een twintigtal anderen
Eens komen wij laat van het Sport
paleis waar Cyriel Delannoit weer
gebokst had en na een formidabele
match, gewonnen tegen de Fransman
Laurent Dauthuille. (Het is toen
dat bovenvermelde "Waren Mouch",
van alternatie van het harde ge
vecht een stuk sigaar inslikte en
bijna verstikt was)Nu om verder
te gaan vraagt Georges Cassiman
aan Fernand Ridder, of hij wel de
weg naar huis weet. Natuurlijk,
antwoordt Fernand luidruchtig
bevestigend. Wij de camion op,
(Ik vergat te zeggen dat het een
open camion was) een dikke gewat
teerde sprei over ons getrokken
en daar de auto van Fernand van
"goede wil" was, wij terug naar
huis...of zo meenden wij toch,
want toen wij zo wat een goed
half uur gereden hadden, gluurde
Georges van onder de sprei de
weg op en ik hoor hem nog tegen
mij zeggen "Petjen, als wij
nog wat rijden, kunnen we ons
een "Peterman" gaan kopen. Nu
moet u weten, dat "Peterman"
een specialiteit van bier is,
welke in Leuven wordt verkocht.
Wij beginnen op het cabien van
de auto te kloppen en als Fernand
Ridder even later stopt, zien wij
dat we op een tiental km van
Leuven zitten. Als uitleg daarvoor,
zei Fernand dat hij in het donker
niet goed zag waar hij reed.
Toen veel later de vrienden van
Delannoit elkaar ontmoetten zijr
wij ons nog veel "Petermans" gaan
kopen.
Een van de strafste anekdoten, ten
tijde van Cyriel Delannoit, was de
volgende "Fernand Ridder" was
weeral verscheidene dagen "manquant",
wat wil zeggen dat zijn vrouw "Tinne"
niet wist waar hij zat. Daar het
een dag is dat Cyriel bokst in Brus
sel komt Tinne naar ons huis toe
vragen of ik die avond naar Brussel
ga om de match te zien. Op mijn be
vestigend antwoord vertelt zij dat
Fernand reeds verscheidene dagen
afwezig is en moest ik hem gebeurlijk
in Brussel zien of ik zou trachten
van hem mee te brengen. Gezien de
vele supporters welke toendertijd
Cyriel te been bracht, was er een
speciale tramdienst ingelegd naar
Brussel toe. De match had weer plaats
in het Koninklijk Circus en die
avond bekampte Cyriel de Engelsman
Frankie Dugan. Die Engelsman, achter
gebleven van de oorlog 1940-45, had
alle andere belgische boksers al
goed afgetroefd, zodat er enorme
belangstelling bestond en er dichte
drommen volk voor de ingang van het
circus stonden op te schuiven.
Gezien het geweld,werd het hek ge
sloten en kon niemand meer binnen.
Ik en Georges Cassiman en nog een
derde persoon (de naam is mij ont
glipt) zoeken rond het gebouw of
er geen andere ingang is en inder
daad, na op zeker ogenblik de mena
gerie van het circus te zijn door
trokken, geraken wij (hoe, weet ik
niet meer) in het gebouw. Het circus
is reeds bomvol en wij nemen plaats
op een trap. (Naderhand is gebleken
dat al de Ninovieters zijn binnenge-
raakt, van plantrekken gesproken).
Nadat eerst voor ons een paar minder-
belangrijke kampen hebben plaats ge
had en dit juist voor de pauze,
komt Cyriel luidruchtig toegejuicht
op de ring. Pas heeft Cyriel in zijn
hoek plaatsgenomen, of daar klimt
een andere gestalte op de ring,
namelijk "Fernand Ridder". Vuil, on
gewassen met een baard van verschei
dene dagen, een dikke sjerp rond
de nek en op koordesletsen gaat hij
de hand drukken van CyrielHet
animo was niet uit de lucht, er
werd geroepen en.gelachen, tot de
dikke speaker Julien riep, dat op
"politiebevel" iedereen, die niets
te maken had op de ring, deze moest
verlaten. Daar wij maar een vijftal
meter van de ring zaten, deden wij
teken op Fernand, dat hij bij ons
moest komen, wat hij dan ook, molen
wiekend met de armen,deed. Fernand
geleek precies een oermens als hij
bij ons kwam. Hij had bloeddoor
lopen ogen, en..korsten op de
lippen, gebrek aan slaap en zeker...
dronkenschap waren daar de oor
zaak van.
Marcel Cardoen
Vervolg in volgend
nummer
j
jKL
Op vrijdag 18 juni laatstleden sloot
Focus-Ninove het werkjaar 1981-'82
af. Tijdens de vakantiemaanden
juli en augustus zijn er geen ver
gaderingen, wat echter niet bete
kent dat de Focus-werkers op hun
lauweren zullen kunnen rusten.
Op vrijdag 3 september start im
mers het nieuwe fotojaar en de
ondervinding heeft geleerd dat
het foto- en diasalon dan snel
voor de deur staat. Het is dus
werken geblazen
Ter illustratie van het gepres-
■Ml
Cs
I teerde werk tijdens het voorbije i
jaar nog enkele zwart-wit foto's. Tiener (Clement Herremans)
Dromend (André Van der Roost)
