CARDOEN
Botermelk en scheiregos
Vlaams visverlof
10
HENGELRUBRIEK
RECORD TRAPPENLOPEN
DE HANDEN VAN VIKTOR NIJS...
.EN DE ARM DER WET
Alvorens op een andere golf
lengte over te schakelen wil ik nog
een paar .anekdotes vertellen, waar
bij onze "Kazzen" rechtstreeks of
onrechtstreeks betrokken was
Kazzen was een doodbrave jongen,
maar had de neiging links of
rechts wat te overdrijven. Hij
trachtte soms op zijn beurt ons
iets wijs te maken, of ons in de
maling te nemen. Zo was zijn stok
paardje als hij op dienst kwam,
ons te vertellen hoeveel teljoren
van dit of hoeveel teljoren van dat
hij geëten had. Maar wij wisten wel
beter. Kazzen zijn vrouw maakte na
melijk weinig of geen gekookt eten.
Nooit heb ik gezien, dat "Kamiel"
thuis één gekookte patat heeft ge-
eten.
Pynte had zich al een paar maal
kwaad bloed gezet bij de beweringen
van onze Kazzen, zodat ik om Pynte
te sussen, de proef eens op de som
ging stellen. Een paar dagen nadien
was het zo ver. Wij moesten de late
avond doen, t'is te zeggen om 6 uur
s avonds beginnen en dat tot midder
nacht Het was broeiend warm, toen
onze Kazzen puffend van het zweet
met zijn fiets arriveerde en dit
om zijn avondtaak te beginnen.
Ik en Pynte waren reeds ter plaatse
en van als "Kamiel" binnen kwam,
waren zijn eerste woorden "Oef, ik
heb daarjuist 6 teljoren botermelk
geëten, ik zweet ervan".
Pynte beziet mij, ik bezie Pynte en
direkt begrijpen wij elkaar.
Volgend gesprek ontspint zich tussen
mij en Kazzen
"Ik zal dan maar Pynte betalen, hij
(Pynte bedoelend) heeft daar juist
driemaal tot onder de stadhuistoren
gelopen op en af de trappen, in 56
sekonden. Nu heb ik gewed, dat gij
beter kondt doen en dit voor 50 frank,
maar kom, met al die melk in uw buik,
zal dat niet gaan. Hier zie Maurits,
uw 50 frank", (terwijl doe ik het
gebaar alsof ik een briefje van 50
frank aan Pynte wil overhandigen)
Kazzen "Halt, manneken, steek ne keer
uw geld weg. Ik doe dat op minder
dan 56 sekonden. Op welke horloge
hebt gij dat gezien
Ik val natuurlijk op mijn poten
en zeg dat ik dat op de marmeren
pendule, die op het politiebureel
staat gevolgd heb. Om kort te zijn,
1-ïïSjSSKS
ik neem de pendule uit de nis waar
in zij staat en ga er mee aan de
trap staan die naar de vroegere
burelen leidden. Een, twee, drie
en Kazzen vertrekt de trappen op,
éénmaal omhoog, omlaag, omhoog,
omlaag. Midderwijl staat Pynte
boven, om te zien of Kazzen wel
het "voorgeschreven parcours"
aflegt. Als onze Kazzen voor de
derde en laatste maal de trappen
komt "afgevlogen" is hij op ster
ven na, morsdood.
Ik sta daar met mijn "Chronometer"
in de hand heel serieus te tellen
"Twee en vijftig, drie en vijftig,
vier en -hoera, gelukt, gelukt,
't rekord geklopt
Ik wil Kazzen op de rug kloppen,
maar dezewaggelendnaar adem
snakkend en zo blauw als een schalie,
loopt naar achter op de koer en
begint daar over te geven en te
braken, dat gij het op de markt
kondt horen. Inmiddels is Pynte
van boven naar beneden gekomen
en zeg ik lakoniek weg
"Hij (Kazzen bedoelend) zal voor
éénmaal de waarheid gesproken heb
ben, zelle Zijn 6 teljoren boter
melk liegen daar od de koer.
Later op de avond, toen onze "Kazzen"
helemaal op zijn positieven was.
sprak hij niet weinig fier over het
"rekord van Pvnte" dat hij gebroken
had. Om onze Kazzen te danken, om
dat hij die 50 frank voor mij uit
gespaard had, zijn wij dan beiden
den Burchtdam opgetrokken, waar ik
hem een goeie "cervela" betaalde,
bij Taafken Van Der Biest (Taintjen
laaf) nog een oude glorie uit "De
goeie, ouwe tijd".
Het is zondagavond, en wij moeten de
nacht op. Wij, dat zijn Kazzen, Pynte,
Frans Van Der Haegen, ikzelf en als
brigadier Viktor Nijs.
Een woordje apart, over Viktor Nijs.
Viktor was voor mij een van de mooiste
produkten zowel uiterlijk als inner
lijk. welke het Ninoofse politiekorps
ooit gekend heeft. Uiterlijk was Vik
tor een reus van een vent, ferm ge
bouwd en gespierd, zonder daarom dik
te zijn. Met Viktor aan uw zijde was
de "boel" gauw opgeruimd. Viktor
had handen lijk teljoren, wat dan
ook uitlegt, als Viktor de "tegen
partij" een "aaiken" gaf, deze
onherroepelijk ten gronde ging.
Ik heb Viktor nooit met gesloten
vuist zien slaan. Innerlijk was
Viktor voor ons de gedroomde partner.
Nooit zou Viktor ons aan de galg
gepraat hebben. Langs de andere kant,
zou hij ook nooit enig risico geno
men hebben, wel wetende welk vlees
hij met ons in de kuip had. Kortom,
wij moesten instaan, voor wat wij
soms uitstaken en er dan ook zelf
de gevolgen van dragen.
Naar Viktor heb ik steeds met ont
zag opgekeken en wanneer wij nu,
40 jaar later elkaar tegenkomen komt
de vriendschap voor elkaar nog steeds
boven. Viktor Nijs is nu nog altijd
een kloeke zeventiger en woont op
de steenweg naar Aalst.
En nu weer over naar de draad van
ons verhaal. Wij zijn maar pas op
dienst en de aflossing met de avond
ploeg is nog aan de gang, wanneer men
komt zeggen, dat vandalen het klein
frituurken, welke bezijden de dender
staat, beschadigd hebben.
Ik en Pynte begeven ons ter plaatse
en inderdaad, een paar ruiten van het
frituurken zijn ingeslagen, wat frit-
vet ligt overhoop en het deurtje hangt
scheef aan zijn hengsels. Er is wel
schade, maar gezien de waarde van het
frituurken zelf, maken wij ons niet
druk. Na de nodige vaststellingen
keren wij naar het bureel terug en ik
die samen met onze Kazzen gekoppeld
ben, kan niet rap genoeg buiten zijn.
Het zit namelijk zo. Tijdens ons on
derzoek in het frituurken heb ik daar
een klein emmertje zien staan en als
ik goed gezien heb, moeten daar nog
escargots inliggen. Nu had ik niks
tegen Pynte daarover gezegd omdat ik
liever had, dat onze Kazzen daarvan
zijn deel had. Dus ik en Kazzen
buiten direkt richting Denderbrug.
Onderweg vertel ik Kazzen over de
"koellen" en Kamiel komt natuurlijk
het water in de mond. Het is pikdon
ker aan de brue en tastend gaan wij
het frituurken binnen. Een flits van
onze lamp en inderdaad, daar staat
het emmertje nog half gevuld met
koude "scheiregos". Wij doven
direkt de lamp, zetten ons op ons
gat neer in het frituurken en be
ginnen aan het "festijn". Wij
kloppen de "Koellen" op elkaar
stuk en halen er zo de inhoud uit.
Dat de "koellen" koud zijn
deert ons niet. Mensenlief is dat
goed Opeens gerucht in onze om
geving. Ik en Kazzen houden ons
doodstil in het barakje en ineens
gaat de deur van het ding stil open
en glijdt een arm tastend naar binnen.
Ik begrijp aanstonds de situatie,
neem de arm en geef er een ferme
snok aan. De eigenaar van de arm,
zijnde Maurits Pynte haalt een
schreeuw op, als van een hond ge
beten en springt direkt buiten,
waar Frans Van Der Haegen op zijn
beurt staat.Ik en Kazzen komen
lachend uit onze "Abri" en natuur
lijk was er gauw klaarte in de
situatie. Pvnte had namelijk op
zijn beurt gezien dat daar een
emmertje met "scheiregos" stond
en was er samen met Frans Van
Der Haegen op afgekomen. Ik en
onze Kazzen waren hen slechts een
paar minuten vóir
Als vier goeie kameraden, zijn wij
dan samen met emmertje en al, be
zijden de Denderweg, het sas opge
trokken, onderweg de "scheiregos"
tegen elkaar kloppend en de inhoud
met "kalksmaak" en al naar binnen
werkend. Later in de nacht, heb ik
het lege emmertje weer ter plaatse
gezet alsof er niets gebeurd was.
Dat de ploeg "spagetti" later,nog
dikwijls over de "goeie scheiregos"
verhaal heeft gehad, hoeft geen
betoog
Marcel Cardoen
Volgende maand
Een paaronsmakelijke
vertellingen
Het zit er voor de zoveelste maal
tegen tussen de 'flamins' en de
'wallons'
T'en is nog niet genoeg dat de
Cockerill zo'n pak staalzand laat
opstuiven, waals zand, zodanig dat
ze zelf het 'koeleur' van de mil
jarden niet meer zien van 1t danig
stof, nee op en in het water gaat
het nu ook al stuiven.
Velen yan ons zullen dat wel al
ergens gelezen of horen zeggen heb
ben dat in 't vervolg het visverlof
een heelkundige bewerking gaat on
dergaan, 't is te zeggen het wordt
gesneden volgens de regels der
esthetiek.in twee delen of mis
schien als de operatie nog niet
'3 fond' in orde komt, in...drie
stukken.Jawelbeste lezer, in
dien u in het vlaams gebied gaat
vissen zult ge natuurlijk een vis
verlof moeten in uw bezit hebben
uitgegeven in het vlaamse gewest,
maar omgekeerd is het ook zo, dat
u een frans (waals) verlof moet
hebben voor die andere kant, te
zeggen Wallonië. Hoe is dat nieuw
jaarskind nu toch geboren het
beleid van het vlaamse gewest gaat
niet akkoord dat het waalse ge
west 10% gelden meer opstrijkt voor
het uitzetten van vis en het waalse
gewest beweert dat de Vlamingen
het vroegere akkoord hebben ge
schonden. De vlaamse kopstukken
handhaven zich aan die 10%, omdat
volgens hun meer vlaamse henge
laars in het land zijn dan waalse...
enz. Nu kunt u ook gemakkellijk
raden wat er gebeurt als twee van
zulke keiharde koppen op mekaar
bonken Daarmee is de kous nog niet
af, WANT d'er komt nog nen tiercé
bij. De hengelaar, vlaams of waals
is ook niet op zijn kop gevallen en
de oplossing was dra gevonden.
D'er is misschien geen enkele
super-kwisser die er aan gedacht
zou hebben, maar...als vlaams,
vlaams is en waals, waals, wat doet
men dan met het taalgebied, t'is
zo simpel als goeie dag, wij halen
ons visverlof in de taalgrens en
t'is in de zak Met dat spul op
zak gaan wij vissen in La Louvière
of in Antwerpen en als de
gardechass' niet akkoord gaat, dan
laten wij ons een prosess verbal
maken, en...met de glimlach op de
lippen. Moesten wij het 'prosess'
verliezen in de walen, dan moet de
juridische dienst van het vlaams
gewest het maar oplossen. Als de
vlaamse gewesten er tussen gemengd
zitten, is het omdat zij medeaan
stoker zijn en is het omdat zij
de dupe van de historie niet zijn,
maar WEL DE VISSER Het is wel
de hengelaar die anders TWEEMAAL
het visverlof moet bekostigen,
een Antwerpenaar, Limburger of Duitse
grens zullen niet naar het Walen-
gebied trekken en omgekeerd zullen
de Walen niet naar de bovenkant
trekken of misschien bij uitzonde
ring. Maar wie wel in de 'betwiste
vaarwaters' zitten, zijn de mensen
die op de fameuze band wonen van
de 10 a 15 km. en komisch genoeg
daar zitten er een groot pak. Nu
mankeert er nog aan, en d'er is
sprake van, van een derde visver
lof, het 'taalgrensverlof', als
dat er nog door komt dan zitten
vele vissers beslagen met 3
BELGISCHE VISVERL0VEN, neem daar
bij nog een visakte van Holland
en waarom dan ook nog geen Frans,
dan blijft er ons anders niks meer
over dan ne portefeuille bij te
kopen. Als de garde pêche komt,
vraagt hem eerst welke kaart hij
graag zou hebben.der is mis
schien nog een oplossing mogelijk
om al die moeilijkheden van pape-
rassenzoeken te vermijden..dat
wij vurig hopen, GRATIS een
gewest-visverlofverdelingskaart
te mogen krijgen van de 'gewest-
1ijders
't Is al dikwijls gezegd en 't
wordt nog meer herhaald "Ja,
waar gaan we naartoe?" Wel, k'en
weet het zelf nie meer.
Fikken Syroit
