cardoen
ALLEMAN
EET GAARNE VIS
GEVECHT MET DEN BEER
KOOLRAPEN
OMER VAN TRIMPONT
BIJ SIRMA
CONTROLE OP VISVANGST
"WASSEN" IN DE NACHT
OP HET MATJE
ter Hortense, later gehuwd met de
kleine De Ville René, alsmede hun
zoon Frans waren toen ook nog onder
het ouderlijk dak.
Nu wil ik met de hand op het hart
getuigen dat die mensen niettegen
staande "Omer""een politieker"was
binst de oorlog, witte en zwarte
sneeuw hebben gezien.
Ikzelf heb nog gezien dat "Finne"
een kom wortelen en koolrapen fijn
sneed dat moest dienen als middag
eten en dit bij gebrek aan aardap
pelen
Het is uit die tijd dat "Fransken",
de zoon van Omer,zijn intrede bij
ons deed en soms al eens de voeten
onder tafel mocht steken. Fransken
was een sterke jongen, die kon eten
als een wolf. Na de oorlog is dat
natuurlijk nog verbeterd en kwam
de welstand voor iedereen. Omer
heeft echter voor mij steeds een
Wattez 83
Omer Van Trimpont, afkomstig van
Geraardsbergen werd in 1946, als
opvolger van Dr. Behn, tot burge
meester van Ninove benoemd. Voor
heen was hij reeds verscheidene
jaren socialistisch gemeenteraads
lid geweest en de benoeming van
"Omer" tot burgemeester hebben wij
speciaal gevierd in de wasserij
"De Regenboog", uitbater Perdaens
Edgard. Het werd een speciale
viering met aftredende burgemeester
Behn en de nieuwe burgemeester
Van Trimpont aanwezig. Ter dier
gelegenheid was al het stadsper-
soneel ook ter plaatse en had het
politiepersoneel onder leiding
van "Het trio Spaghetti" verschei
dene speciale nummers in elkaar
gestoken.
Een van die nummers was het ge
vecht tegen "den beer". Daar wij
op dat moment over geen beer be
schikten, moest dat dan maar "een
stoel" zijn. Dat "de vechter" onze
Kazzen was, hoeft geen verdere uit
leg. Mensenlief, onze Kazzen heeft
tegen die stoel gevochten, alsof
zijn leven er vanaf hing. Hij
heeft de stoel echt in stukken en
brokken en.splinters getrokken,
geslagen, gebeten. De aanwezigen
hebben gelachen dat de tranen uit
hun ogen liepen, temeer dat ik en
Pynte met medewerking van mevrouw
Perdaens, onze Kazzen gemaquilleerd
hadden. Tot zelfs zijn oren hadden
wij geverfd met een speciale rode
lak. Na de "exhibitie" hebben wij
onze Kazzen in een warm bad geduwd
teneinde al de verf van hem te
krijgen. Met zijn oren liep het
echter mis. Die kregen wij zo
direkt niet in orde. Het gevolg
was dat onze Kazzen enkele keren
nachtdienst gedaan heeft, gezien
hij met zijn rode oren op straat
niet kon komen.
Het spreekt vanzelf,voor het geval
dit nog nodig was, dat wij direkt
in de gratie van de nieuwe burge
meester stonden. Dr. Behn beweer
de mordikus, dat hij,die nochtans
in zijn leven veel gezien en ge
hoord had, nog nooit zulke "ar
tiesten" bezig gezien had. Kortom,
ons "bed" was gemaakt.
Nu om verder weer op "Omer" over te
schakelen, deze woonde in de Pamel-
straat rechtover mijZijn vrouw
"Finne" was een brave simpele
vrouw, die steeds met een snuifdoos
in de hand liep. Mensenlief, die
vrouw kon snuiven, dat er soms drup
pels aan haar neus hingen. Hun doch-
DUURBAAR AANDENKEN
van Mijnheer
Burgemeester van Ninove,
geboren te Geraardsbergen de 15 Sep
tember 1895 en overleden te Ninove
de 14 April 1955.
boontje gehad. Het is dan ook
Omer die gezorgd heeft dat ik po
litieagent werd. Daarom moest ik
natuurlijk lukken in een examen. Ik
herinner het mij nog als de dag van
vandaag. Ik was de eerste in het
examen en Richard Gettemans, de
oud-chauffeur van Dr. Behn was
tweede. Het dient gezegd dat deze
laatste, tijdens het examen zelf,
naar het W.C. mocht gaan. Wij heb
ben steeds beweerd dat hij de vra
gen op voorhand wist, maar zulks
toch nog vergeten was. Richard
Gettemans, bijgenaamd "De Lap" is
inderdaad ook een "speciale agent"
geweest, maar is jong gestorven.
Na deze zijsprong weer bij Omer.
Van zo gauw het betere tijden wer
den, rookte Omer weer zijn sigaar
en dronk weer zijn pot. Alle zater
dagen kaartten wij samen bijLouis
Van De Velde, bijgenaamd "Lowieken
van den"Zjiëlendrojer"
Lowieken wonende een paar huizen
naast ons, was kolenhandelaar van
beroep en zijn vrouw "Sirma" baatte
een gewoon winkeltje van eetwaren
uit. Bij Sirma konden de geburen
een pint drinken.
Alle zaterdagavonden en dit somtijds
tot laat op de avond en vroeg op
de morgen was er daar "vergadering".
De mannen kaartten,dammen jagen'of
"vierenzestigen'.
Omer Van Trimpont, Jules Vernis,
Edouard Evenepoel en ikzelf, waren
steeds van de partij Hoeveel par
tijtjes wij daar ooit afgekaart heb
ben is niet bij benadering te zeg
gen, maar er waren er velen.
En och God, Omer won toch zo gaarne.
En het is niet mooi van mijvan
zulks te zeggen, maar als ik er kon
voor zorgen dat Omer won, deed ik
zulks als was het dan ten nadele
van andere vrienden. Of het spreek
woord "Het hemd is nader dan de
rok".
Zoals reeds verteld in vorige bij
drage mochten wij steeds beroep
doen op Omer ingeval er soms iets
uit de hand liep bij de politie,
wat met"Het trio Spaghetti" nog al
dikwijls eens het geval was.
Volgend voorval om dit te illustre
ren. Wij zijn op dienst de late
avond. Die begint om 6 uur 's avonds
en eindigt om middernacht.
Het is volle zomer en de vis op de
dender "drijft" weer, wat wil zeggen
dat hij weer te kort heeft aan zuur
stof en ademsnakkend naar de opper
vlakte komt.
Nu was het zo, dat vele mensen, de
vis die naar boven kwam, uit het
water haalden en gewoon bakten en
opaten. Het dient gezegd dat
slechts vis, die nog leefde, daar
toe diende. Vis die reeds dood
was werd niet uit het water gehaald.
Het is natuurlijk verboden, levende
vis uit het water te scheppen.
Wanneer ik op dienst kom, staat op
het dienstboek te lezen
"CARDOEN - Controle op visvangst"
Ik begeef mij naar de dender toe,
maar vooraleer ik zo ver ben, ga
ik even aan een kleine natuurlijke
behoefte voldoen, in de "picein"
tegen het café van "Boerken Beeck-
man" in de BurchtstraatTerwijl
ik daar sta, hoor ik roepen van
"Zie eens wat vis" en van "Ik heb
hem". Bij mij gaat een licht op.
Achter het huis van "Boerken Beeck-
man" loopt "de kleine dender" en
daar zijn ze bezig met vis vangen.
Ik ga binnen bij "Boerken" en vraag
of ik eens naar de koer kan gaan.
Ik ga langs achter, en inderdaad,
daar zijn ze aan het vissen. "Ze",
dat zijn verscheidene vrienden van
mij, als daar zijn Etienne Pauwels,
Hubert Cobbaert en..Georges Cassiman.
Het spreekt vanzelf dat ik direkt...
mijn vest uitspeel en mee help om
de vis te vangen.
Wanneer het donker begint te worden,
binden wij een politielamp, die ik
was gaan halen, op een stok zodat
die het water verlicht en wij ver
der kunnen vissen.
Het is middernacht en mijn dienst
is gedaan. Daar ligt een grote
hoop vis en Adeline.de vrouw van
"Boerken", vraagt mij of ik vis ga
meenemen. Op mijn bevestigend ant
woord, leent zij mij haar wasmand,
waar ik verscheidene grote vissen
inleg, en er mee optrek. Het is
rond 1 uur en van geen gevaar bewust.
ga ik met de mand op de schouders
door de Koepoort en daar bots ik op.
twee leden van de oppositie. Deze
vragen mij langs hun neus weg, of-
dat ik nog mijn was ga doen. Ik
tracht er mij uit te praten, maar
het gaat niet al te goed. Ik geraak
toch weg, maar ik ben wantrouwend,
ik moet mijn voorzorgen nemen.
Ik denk dat ze iets zinnens zijn.
's Anderdaags, draag ik een grote
brasem bij de burgemeester binnen
en zeg zo langs mijn neus weg
"Hier zie burgemeester, speelt
dat in uw...gelijk, een groten".
In de namiddag weet Finne mij te
vertellen dat de vis zo goed ge
smaakt heeft, en als ik er ooit
nog eentje te veel mocht hebben...
Wanneer ik rond 18 uur weer op
mijn werk verschijn weet Homère
Sonck, een ander politieagent,mij
te vertellen, dat ik niet mag weg
gaan, dat ik voor het schepen
college moet verschijnen.
Ik weet direct hoe laat het is.
Wanneer ik voor Burgemeester Van
Trimpont verschijn, zijn daar nog
Schepenen Violon, De Weghe en
Cornelis, alsmede één openbare
aanklager.
Ik krijg van de Burgemeester de
huid volgescholden van dat ik moet
het voorbeeld geven en zelf vis
ga vangen, en wat weet ik al.
Ik zie wel dat hij het niet ernstig
meent en dat de andere schepenen
zitten te grinniken.
Wanneer ik ten lange laatste tot
mijn verdediging zeg, dat "ALLEMAN"
eens gaarne vis eet, weet hij di
rekt wat ik bedoel
DE BURGEMEESTER zelf had er van
gegeten.
Hij sluit dan ook het "debat" mij
vermanende"dat nooit meer te doen",
"van andere maatregelen te treffen".,
enz. Ik mocht gaan.
De volgende keer zou het anders
aflopen. De aanklager was voldaan
en gesust. Wanneer de schepenen
ietwat later in de gang van het
stadhuis passeren, knikken ze
lachend naar mijHet gevaar is
weer eens geweken. Wanneer Omer
naar de koer van het Stadhuis gaat,
zo gezegd om aan een natuurlijke
behoefte te voldoen roept hij mij
bij zich, schiet in een lach en
zegt "Gij hadt mij weer bij
mijn kl...hé, slimmeken. Gij
moet dat allemaal niet doen. Wij
hebben al genoeg last met jullie
andere streken".
Deemoedig heb ik aan Omer beloofd
mijn...leven te betèren.
Marcel Cardoen
Volgende maand:verdere
perikelen omtrent
Burgemeester en Fransken
Enkele prominenten uit de vijftiger jaren.
lste rij v.l.n.r. Sekretaris De Mol - Gemeenteraadslid Notaris Van Den
Berghe - Majoor Van Laethem - Burgemeester Van Trimpont - Schepene De
Weghe - Politiekommissaris Keppens.
2de rij .- Mr SlagmuyldersBrigadier De Deyn, Mr Wachtelaer enz.
