cardoen
Een derde van het
spaghetti
trio
't klokhuis is open
werkten
mee
mus uit het examen en werd samen met
Edouard Van Der Taelen, Marcel De
Henau en Frans Van Pachterbeke (nog
steeds op dienst) politieagent te
Ninove.
Maurits Pynte is een van de jongste
politieagenten geweest die er ooit
genoemd zijn. Bij zijn aanstelling
was hij nog geen 20 jaar, zodat hij
nog enkele tijd inactief is geweest
alvorens werkelijk op dienst te mogen
gaan. Toen ik dan in maart 1945,ins
gelijks bij de politie kwam, samen
met (+)Richard Gettemans, Rene Van
Butsele, Marcel De Langhe, en
(+)Homère Sonck, was dat het begin
van de plezierigste periode uit ons
leven. Voeg daarbij, dat Kami el Van
Impe,Kazzaken)die steeds dienst
had gedaan en dit gans de oorlogsper
iode 1840-45 als bruggewachter,ook bij
ons werd gevoegd als politieagent en
het spel was compleet. Het trio
Spaghetti werd geboren. Alle mening
en, pro en contra, ten spijt wil ik
hier herhalen, dat Pynte een van de
bekwaamste politieagenten is geweest
die Ninove ooit in zijn korps heeft
gehad. Hij kon alle situaties aan,
sprak vloeiend beide landstalen,
is dat wij met elkaar goed konden op
schieten en dat wij met "onze Kazzen"
als troetelkind het goed konden
stellen.
HOUTBLOKKEN EN NATTE VOETEN
Tevreden mensen springen wel eens uit
de boeg. Dat was met ons drieën ook
het geval
Ik wil hier eerst en vooral nog eens
benadrukken dat ons politiewerk, en
ons politiepresteren, nooit geleden
heeft onder ons jong veulenleven.
Nooit heeft een van ons drieën moe
ten voor de "rechter" verschijnen,
waar het ons werk aanging.
Daarnaast waren we echter rebellen
en ...Pynte niet in het minst.
Steeds moest gij op uw hoede zijn
om zijn grappen. Hoeveel mensen heb
ben zich geen tranen gelachen om
zijn vertelsels en zijn mimiek en
hier is een nulpunt voor Maurits
somtijds dreef hij het te ver en
had geen medevoelen. Onze Kazzen
heeft dat meermaals aan den lijve
ondervonden. Op zekere dag maakt
hij onze Kazzen wijs, dat hij een
karre houtblokken mag halen bij de
Allumettière Merckx in de Nederwijk.
deed alles wat Pynte bevoolTelkens
wij de nacht deden kwam die hond mee
op dienst. Zolang Pynte niet gebood,
was die hond de vriend van ons allen.
Hij was zo braaf dat "onze Kazzen"
het aandierf (natuurlijk'op aansto
ken van Pynte zelf) die hond uit te
dagen, om als boeman verkleed die
hond aan te vallen. Slecht is het
hem bekomen, want niettegenstaande
wij "Kazzen"ingeduffeld hadden met
oude gewatteerde dekens en oude
zakken, kwam hij fel gehavend uit de
strijd.Het is op mijn aandrinnen
dat Pynte zijn hond tot zich riep,
of het zou "onze Kazzen" slecht
bekomen zijn.
Het is zondagnacht. Ik en Pynte zijn
op nachtronde langs de Elisabethlaan-
Leopoldlaan, en gekomen aan de
Denderbrug horen wij lawaai. Na
enkele ogenblikken, zien wij in de
duisternis een paar silhouetten
opduiken. Zij rijden per fiets, en
luid zingend komen ze ons tegemoet
gereden. Hun fiets is niet verlicht
en gezien wij tegen de reling van
de brug staan, merken ze ons niet op.
Gekomen op onze hoogte, springen
wij samen naar voren, en roepen het
Ik mag er prat opgaan dat ik in mijn
leven (en dit is nu toch al 65 jaar)
vele vrienden gehad heb, en momen
teel nog heb. Spijtig genoeg zijn er
reeds een aantal van deze makkers
overleden, waaronder een echte crack,
namelijk Pynte Maurits. Zonder over
drijven mag ik het stellen, dat Pynte
tot één van mijn beste makkers behoor
de. Ik denk, dat wij heel ons leven
elkander gekend hebben. Pynte woonde
met zijn ouders, en dit als enig
kind in de Nederwijk. Ik in het
St.Jorisstraatje. Meer dan eens heb
ben we"veldslagen" tegenover elkan
der geleverd. Hij als aanvoerder
van de Nederwijkse jeugd, ik als
leider van "Het Strotjen". Dat daar
somtijds builen en schrammen bij te
pas kwamen, hoeft niet gezegd.Het
spreekt vanzelf dat bij ons opgroei
en die kleine straatvete's achter
wege bleven en wij ons voor "serieu-
zer"werk dienden klaar te stomen.
Pynte liep school in.de "Ecole
Moyenne",toendertijd een school, voor
min of meer, begoede burgers. Ikzelf,
die opgevoed werd door mijn grootou
ders (reeds verteld) liep school in
de Koepoortstraat. Pynte was een de
gelijk student, en mocht na het
schoolverlaten op "nen bureau" gaan
werken, bij den "Union", stekjes-
fabriek langsheen de Dender. Zijn
vader Achiel had daar een leidende
positie, zodat zijn zoon Maurits
als vanzelf daar terechtkwam.
PRIMUS PYNTE
Toen echter, binst de oorlog, zegge
het jaar 1940, de stad Ninove 4 poli
tieagenten vroeg, kwam Pynte als pri-
had notitie's van Engels en Duits
(wat voor die tijd reeds een hele
prestatie was) kortom, hij kon
zijn "plan" trekken en tussen
haakjes "heel goed".
Zoals reeds verteld in vorige bij
dragen, is het nu eenmaal zo, dat
de publieke opinie zich rap over uw
persoon uitspreekt.
En het publiek is niet steeds mals
tegenover de arm van de wet, zodat
Pynte rap aangeschreven stond als
"Gij moet hem in uw karre niet
hebben". En weer mag ik met de
hand op het hart getuigen dat "gij
hem wel in uw karre moest hebben",
want wat Maurits kon oplossen op
vriendschappelijke wijze, dit dan
ook gebeurde. Wat echter wel waar
was, is dat Pynte gaarne in de pu
blieke belangstelling stond. Zo
was hij een van de eersten van Ni
nove, die over een motorrijwiel
"Ariel" beschikte. Hij was inmid
dels gehuwd met de dochter van
Meester Souffriau van Outer. Deze
mensen stonden aangeschreven als erg
begoede burgers, zodat het aankopen
van een auto, niets meer in de weg
stond. Ook op zijn burgerkledij
kwam Maurits gaarne naar voren. Hij
droeg gaarne iets, wat een ander
niet eens had. Kortom Pynte, wou
gaarne "in het oog springen". Of dat
nu fout is, of normaal, laat ik aan
het oordeel van de lezer over. Feit
Wanneer onze Kazzen met een zware
handkar, puffend en zwetend in het
fabriek terechtkomt, is daar natuur
lijk niets van waar en mag "onze
Kazzen" onverrichterzake zijn kar
naar de Stwg van Geeraardsbergen
terugduwen. Op zekere nacht, doet
hij Kazzen zijn schoenen uitdoen,
zo gezegd om te turnen. Van een
ogenblik onoplettendheid van "onze
Kazzen" maakt hij gebruik om in
deze's schoenen, water te gieten,
zodat "onze Kami el" er een paar
natte voeten van overhoudt. Deze,
en nog tientallen zaken in dien
aard zorgen er voor, dat "onze
Kazzen" op zijn minst genomen, erg
wantrouwend, zoniet benauwd staat,
tegenover de fratsen van Pynte.
Wat niet wegneemt, dat "onze Kazzen"
meer dan hem lief is, door Pynte
in de doeken gedaan wordt.
DIVA
Het spreekt vanzelf, dat ik mij
zelf in geen glazen kastje ga zetten,
maar ten overstaan van "onze Kazzen"
trachtte ik het zo te arrangeren,
als er iets "gebeurde",dat hij toch
"kontent" was, van datgene wat ik
hem "gelapt" had. Met Pynte zelf,
heb ik tientallen avonturen beleefd.
Plezierige en...min plezierige.Zo
had Pynte een grote hond, een soort
bouvier, "Diva"genoemd. Die hond
bevel "stoppen". Rakelings scheren
ze ons voorbij en beginnen ons te
verwijten van sm...pen, lui...ken,
en recht op de trappers trachtten
ze zich uit de voeten te maken.
Maar ze hadden buiten de waard ge
rekend. Diva, de hond van Pynte is
bij ons. Maurits geeft het bevel
van "pak ze manneken" en lijk een
pijl uit een boog schiet de hond,
beide wielrijders achterna. Enkele
ogenblikken later horen wij reeds
jammeren en huilen en liggen beide
wielrijders op de grond. Wij spoeden
ons ter plaatse, en Diva staat
grommend voor beide personen.
De hond had een van hen besprongen
en doen vallen, de andere meesleu
rend in zijn val. Het waren een
paar jonge gasten van Meerbeke.
Ze stonden daar in het schijnsel
van onze lamp als een paar onno
zele dutsen, dood van schrik, en
bevend over al hun ledematen. Na
hen een ferme bolwassing te hebben
gegeven en gezien hun "lichamelijke
staat" hebben wij hun maar laten
gaan, er op drukkende dat, gezien
ze geen licht op hun fiets hadden,
te voet de resterende weg moesten
afleggen. Of ze zich aan hun woord
gehouden hebben laat zich raden,
maar dat ze ons wel tienmaal be
dankt hebben, omdat wij geen
proces-verbaal hebben opgesteld
hoeft geen betoog. Misschien dank
ten ze ons nog meer, omdat we ze
uit de muil van "Diva" hadden
gered (sic).
Marcel Cardoen
Volgende maand:
Verdere avonturen
Iedere maandag van 15u tot llu
dinsdag van lOu tot 12u
woensdag van 15u tot 17u
donderdag van 15u tot 17u
staat ons redaktielokaal open voor
iedereen die informatie wenst of
de eventuele tentoonstelling
wenst te bezoeken.We zoeken nog
exposanten.
KLOKHUISKROEG - TENTOONSTELLING
De Klokhuiskroeg is iedere vrijdag
avond open vanaf 20u.
Op donderdag 19 april(witte donder
dag) zal KLOKHUIS uitzonderlijk
open zijn vanaf 17u.
PATRICK VAN DEN STEENafkomstig uit
Neigem stelt er zijn GRAFIEK tentoon
(van 13 april tot 4 mei).Tot 10 april
is er nog een tentoonstelling van
karnavalaffiches van Rufijn en een
schilderij van Paul D'haese.
't Klokhuis is gelegen: Geraardsberg-
sestraat 27, 9400 Ninove Tel:
054/ 32.17.49.
ABONNEMENT
van april tot december'84: 300fr
te betalen op A.S.L.K.-rekening
001-0971808-41 van 't Klokzjiël
v.z.w. Ninove.
of tijdens de openingsuren van
't klokhuis.
-Germain Droogenbroodt
-Azaki
-Ivan De Jonge
-A.G.
-Rik Van de Perre
-Marcel Cardoen
-Lieve
Wattez 83
-Tuur
-Fikken
-Koléra
-Wim Schoofs
-Paul D'Haese
-Rufijn De Decker
-Marleen De Cooman
-Mieke D'Hondt
-Mathilde Verschelden
-Dirk De Wolf
-Tom
-Rik Wattez
