ncezie
skoon ninove
sluik -
storten
in groot-ninove
INGO CESARO
STEFAAN VAN
DEN BREMT
Hoe de stad het slechte
voorbeeld geeft
In het bos te Okegem langs de
trekweg van de spoorweg liggen
twee niet onaanzienlijke sluik
storten. In hetzelfde bos langs
de Riefstraat bevindt zich nog
een groter stort. Ook de stads
diensten weten die storten liggen.
Men ging er een plakkaatje
plaatsen "verboden te storten".
(Het opruimen van de storten,
hetzij door de stad, hetzij door
de eigenaar wordt echter nagela
ten). Ondertussen is men langs
de andere zijde van de spoorweg
beginnen storten, daar staan nog
geen plakkaatjes Langs de
spoorweg tussen Okegem en Ninove
is in de talud onlangs een portie
vuil afgekapt. Aan de Nonneborre-
straat tussen Eichem en Appel-
terre bevinden zich een vijftal
stortjes. Ook hier heeft de
stad plakkaatjes gezet, zonder dat
er iets is opgeruimd. Aan het
seinhuisje bij de stopplaats te
Eichem heeft iemand een afgedankte
kinderkakstoel achtergelaten. Het
ding staat er al weken. Tussen
Poll are en Denderwindeke langs
de Kruisstraat dwarrelen de plas-
tiekflessen je tegen die daar
door iemand in grote getal!e zijn
uitgegooid. Een reeks toevallige
voorbeelden die ik de laatste maand
heb genoteerd.
Wie sluikstort er en waarom Mijn
observatie leert, op de eerste
plaats mensen uit de buurt Men
heeft werken uitgevoerd, geverfd,
behangen en men zit plots met een
ongewone hoop afval, die men zo
vlug mogelijk kwijt wil. Alles in
stadsvuilniszakken stoppen vindt
men vervelend en te duur. Wachten
tot de ophaal beurt van groot afval,
duurt te lang, want men wil het
vuil uit zijn zicht.Dus vlug op
een avond alles gebracht bij de
Al is het zeker goed, met vaste
regelmaat, in 't eigen hart te
kijken, moet het oog toch af en
toe eens over de grenzen reiken.
Vandaar, dit keer een/Duits ge
dicht van Ingo Cesaro, een West-
Duitser met een ontegensprekelijk
Italiaanse naam, waarvan ik meer
dere gedichten vertaalde.
Of observeer eens goed de braak-
gronden tussen de Abdijstraat en
de Albertlaan. Dit kleine zwerf
vuil over Groot-Ninove bij mekaar
gebracht zou vele vrachtwagens
betreffen. Dit wordt niet opge
ruimd. Het ligt niet aan onze
stoep en de overheid heeft geen
geld om voor zo een opruimings-
werk personeel in te zetten.
(Alhoewel, las ik niet in DE
Streekkrant dat de stad enkele
jonge mensen bezig houdt op de
Kulturele Dienst met gazetten
te verknippen. Ware een syste
matische opkuis van publieke
domeinen geen nuttiger taakï)
Hoe het sluikstorten keren
Sluikstorten gebeurde vroeger
ook. Maar de overconsumptie van
goederen, de auto die u overal
brengt maar slechts een opper
vlakkig contact toelaat met het
milieu en het landschap (slechts
te voet of met de fiets ervaart
men hoe vuil het landschap is)en
het verdwijnen van de veldwachter
hebben het verschijnen doen toe
nemen.
Sluikstorters op heterdaad betrap
pen en bestraffen zal maar in
een klein aantal gevallen moge
lijk zijn. Ik verwacht meer heil
van een opruimingscampagne. Een
stort trekt gemakkelijk storters
aan. De eerste als vervuiler op
treden geeft wat meer schuldge
voelens en aarzelingen. Verder
zou de overheid de fierheid moe
ten hebben haar eigen domeinen
en gronden regelmatig op te kui
sen van klein zwerfvuil. Dat kan
bij de bevolking een psychologisch
klimaat scheppen dat meer aandacht
heeft voor schoonheid en reinheid.
Tenslotte meen ik dat preventieve
voorzieningen moeten worden uitge
test, zoals het plaatsen van enke-
Bij deze dichter gaat het veel
meer om de inhoud, om de boodschap,
dan om de (parlando) stijl die erg
dicht bij proza ligt. Wat hij in
'Naar huis' zeggen wil is overduide
lijk met enkele rake zinnen schil
dert hij de kloof tussen moeder en
zoon. De communicatiestoornis.
Een gedicht dat met de dag aan
actuali teit wi nt.
Sociaal geëngageerde poëzie is in
het Nederlandse taalgebied eerder
zeldzaam. De eigen navel is het
centrum van de wereld. De Vlaamse
dichter Stefaan van den Bremt is
daar een uitzondering op. 'Pers
prijs' bèkritiseert - terecht -
onze maatschappij, de media, de
bloed-en-spelenfeuilletonswaar
mee wij door buis en krant worden
overspoeld en waartegen niet wordt
le containers verspreid over
Groot-Ninove waarin gecontroleerd
afval zou kunnen worden gedepo
neerd. Ook vroeger kon men voor
twintig frank zijn afval kwijt
op de vuilhoop. De mensen wisten
dat en reden als ze speciaal pro-
bleemvuil hadden met hun afval
naar het stort. Iets analoog ont
breekt thans. Trouwens, andere
steden geven meer dynamisme te
zien dan Ninove inzake afvalop-
geprotesteerd, omdat het leed in
het eigen vlees niet snijdt.
Selectie Nederlandse vertalingen:
REVOLVER/Antwerpen Nr 11/3/1983
Origineel 'AMORTISATION' Editions
Trèves/Trier.
haling. Wanneer krijgt Ninove
zijn eerste glascontainer
Zijn eerste container voor recupera
tie van plastiekflessen Zijn
eerste container voor recuperatie
van afvalolie (Het storten van
afvalolie in rioleringen is een
ander dringend probleem).
Dirk Van de Perre
Werkgroep Leefmilieu
rubriek)
Tan
Te'rkqrocp
ecfmiüeu
veldweg om de hoek, waar men nog
wat afval weet liggen, wat het
psychologisch gevoel geeft niet
alléén zondaar te zijn. Zo gebeurt
het, veronderstel ik meestal.
Verder wil ik even de aandacht
vestigen op een ander soort afval
probleem het kleine zwerfvuil
langs openbare domeinen dat nooit
wordt opgeruimd en zich met de
jaren akkumuleert.Ik bedoel flar
den plastiek die de boeren achter
laten op het veld en die in een
grachtkant terecht komen of in
bomen en struiken verwaaid zijn.
De kleine afval die door de ven
sters van de trein gegooid wordt
of uit het raam van de auto. De
papieren die wandelaars nalaten of
fietsers of mensen na hun pick
nick of vissers langs de Dender
boorden. De spoorlijn Denderleeuw-
Ninove ziet er bezijden uit als
een langgerekt stort. De door
tocht door Ninove is van aanblik
vies en vuil. Hetzelfde geldt
voor de Denderboorden. Om de
tien meter dobbert er een plastiek-
fles langs de oever. En ook de
gracht- en graskanten langs onze
wegen bieden dezelfde aanblik. Ga
eens tevoet langs de Hallebaan en
observeer de zijkanten aandachtig.
Dit stort bevindt zich te Poll are
te midden van de stratenblok
Hoogstraat, Roestraat en Nekkers-
put. Het is niet alleen een sluik
stort maar eveneens een bouwover
treding (onwettelijke reliëfwij
ziging). Aan dit stort zijn on
getwijfeld vele honderdduizenden
franken verdiend. Het stort werd
aangelegd door de aannemer van
de Openbare Werken te Poll are die
er met medeweten van de verant
woordelijke stadsdiensten en
schepenen de afval van de wegenis-
werken kwam afkappen. Dit stort
is dubbel erg omdat het én een
sluikstort is (dat nog enigszins
kan worden opgeruimd)én een niet
meer te herstellen 1andschapsmoord.
Zo wordt een woonbuurt ontsierd
op last van het eigen stadsbe
stuur. Zo moeten belastingbeta
lende burgers het stort dat bij
hun deur komt, zelf financieren.
Zo toont de stad haar twee
slachtigheid inzake het optre
den tegen sluikstorten.
L.
Naar huis
jongen
schreef de moeder
aan de zoon
kom nog eens
minstens voor
een dag of twee
en als je niet
met ons praten wil
kan je toch
naar de televisie zien
Persprijs
achter een tank
een dode vijand
een beeld
uit Vietnam
en deze foto werd bekroond
alsook de andere
die een moeder toonde
in een kolkende stroom
dood van de angst
twee kinderen aan haar hand
de fotograaf werd gelauwerd
omdat de belichting
klopte
en de dieptescherpte
of had hij eerst
de moeder
en de kinderen
moeten redden
Foto 1:
Het stort gezien vanaf de
Hoogstraat.
Foto 2
Vanaf de Nekkersput kijkt men
tegen deze afvalmuur aan.
Foto 3
Het stort van dichtbij. Op de
achtergrond de huizen van de
Roestraat. Over de oorsprong
van het afvalmateriaal hoeft
geen twijfel te bestaan. Wanneer
gaat de stad haar verantwoor
delijkheid nemen en de rotzooi
komen opruimen? De betrokken
buurt kijkt reeds vijf maand
op deze vuilnis aan.
Ingo Cesaro
Stefaan van den Bremt
