Iwïchtienkrun
(Over leven
|en
i
overlijden
te schrijven over wat allemaal
dient te gebeuren bij het over
lijden van een familielid.
Iedereen zal zich hulpeloos voelen
bij het verlies van zijn vader,
echtgenote of kind. Ondanks alle
leed, onzekerheid e.d., moeten de
nabestaanden toch tal van admini
stratieve verplichtingen nakomen.
In tegenstelling tot andere gemeen
ten, heeft het Ninoofs stadsbestuur
het nog niet nodig geoordeeld cm
een praktische folder samen te
stellen, die helpt cm de moeilijk
heden te overwinnen. Vandaar deze
bijdrage. Hopelijk dragen we zo
ook bij tot een verminderde afhan
kelijkheid van erg geslepen begra
fenisondernemers die al te sterk
het spreekwoord "de ene zijn dood
is, de andere zijn brood" probe
ren waar te maken.
AANGIFTE VAN OVERLIJDEN
Het is ten strengste verboden over
te gaan tot begraving, lijkschouwing
balseming, kisting of gelijk welke
andere handeling op het lichaan
van een overleden persoon vooraleer
de dood werd vastgesteld door de
Ambtenaar van de Burgerlijke Stand
(A.B.S.) van de plaats waar het
overlijden plaatsvond. Strikt vol
gens de wettekst moet de A.B.S. zich
persoonlijk van dit overlijden ver
gewissen. Maar in de praktijk vol
staat een vaststelling door een
arts. Alhoewel de aangifte van het
overlijden moet gedaan worden door
2 getuigen neemt de begrafenison
dernemer dit meestal op zich. Die
getuigen zijn, zo mogelijk, de twee
naaste bloedverwanten of buren van
de overledene of, wanneer iemand
buiten zijn woning is gestorven,de
persoon in wiens huis hij overle
den is, en een bloedverwant of
een ander persoon. De getuigen
moeten minstens 21 jaar zijn
en mogen niet met elkaar getrouwd
zijn.
De wet voorziet geen termijn binnen
dewelke aangifte van het overlijden
moet gebeuren. Het is echter ge
bruikelijk om het binnen de drie
dagen te doen, omdat de ABS toela
ting tot begraven moet verlenen.
Bij een overlijden in een zieken
huis is het de direkteur van deze
instelling die het overlijden bin
nen de 24 uur moet aangeven.
Volgende dokumenten zijn vereist
bij de aangifte
-overlijdensattest, afgeleverd
door een geneesheer
-identiteitskaart van de over-
1edene
-het trouwboekje (voor gehuwden,
weduwenaars of weduwen); indien
de overledene ongehuwd was,
het trouwboekje van de ouders
(niet verplicht)
-eventueel het rijbewijs en de
pensioen- en eretekensbrevet
ten
-inlichtingen betreffende
identiteit, beroep, woon-
plaats/sterfgemeente van de
ouders en echtgeno(o)te van
de overledene.
het al dan niet hebben van
eigendom.
Na de aangifte bij de burger
lijke stand verleent deze dienst
een uittreksel uit de overlij
densakte. Vraag dadelijk genoeg
kopies, want u hebt er nodig
voor het ziekenfonds, de vak-
bond, de lening, de werkgever enz.
BEGRAFENIS
De gemeente waar de aangife van
het overlijden werd gedaan moet
toelating geven om het lijk te
laten vervoeren, begraven of
eventueel te verbranden. Het ge
meentebestuur beslist dan, in
overleg met de betrokken familie
leden of kennissen, over dag en
uur van de begrafenis.
Deze heeft plaats ten vroegste
24 uur na het overlijden, maar
zeker binnen de vier dagen volgend
op de dag van het overlijden.
Deze termijn kan echter bij be
slissing van de burgemeester wor
den verlengd.
Alhoewel het de gewoonte is de
begrafenis aan een begrafenis
ondernemer over te laten, is
dit niet wettelijk verplicht.
Het gemeentebestuur heeft het
monopolie m.b.t. het vervoer van
lijken op het grondgebied van
haar gemeente. Dit monopolie kan
door het gemeentebestuur ofwel
zelf worden uitgeoefend (zoals
in Gent, Brussel of Brugge het
geval is), ofwel via een overeen
komst van koncessie aan partiku-
lieren worden toevertrouwdOf
dit laatste formeel het geval is
in Ninove kon ik niet achterhalen.
Het is teoretisch mogelijk zelf
het vervoer van een lijk (bvb in
een voor die gelegenheid zelf
aangepaste stationwagen) te or
ganiseren, wanneer daarbij reke
ning wordt gehouden met de ve
reiste voorwaarden van hygiëne en
welvoeglijkheid (art 3 van het
KB van 8/3/67).
Moe pen hé, Moexn, \Moour u moó gi]
zeer pat vau-i/AuJ» uia/ oupees
In deze tijd van inleverings-,
krokus- en andere spaarplannen
kan dit sterk kostenbesparend
werken (zie verder). Niettemin
blijft echter een weigering van
wege de gemeente onverbiddelijk
en volkomen wettelijk.
Het eigenlijk begraven moet on
der de grond gebeuren. Niet
elke deelgemeente van Groot-
Ni nove beschikt nog over een
eigen kerkhof, maar dat is een
ander verhaalwaarvoor we ver
wijzen naar de kranten van 1978...
In Ninove is er geen mogelijkheid
meer tot begraven in een graf
kelder boven de grond.
Stierf de overledene in Ninove of
was hij er woonachtig dan dient
geen retributie betaald om be
graven te worden op een Ninoofse
begraafplaats. Wil men echter
een grafkoncessie, dan moet er
wel betaald worden. (Koncessie=
terrein gehuurd voor een aantal
jaren op de begraafplaats van de
gemeente). Voor een 30-jarige
Koncessie bedraagt dit in Ninove
10.000 frank.
Heeft de overledene de wens te
kennen gegeven in een andere ge
meente begraven te worden, of
verlangen de naastbestaanden hem
elders ter aarde te bestellen, dan
moet dit met de gemeente waar de
overledene woonde, afgesproken wor
den.
Wenst een niet-ingezetene van
Ninove, elders overleden, in Ninove
begraven te worden, dan moet de
burgemeester daartoe een bijzonde
re toelating verlenen en moet er
een retributie betaald worden aan
de gemeente 150 frank voor - 8
jarigen en 500 frank voor 8 jari
gen. Een grafkoncessie van 30 jaar
kost in dat geval 15.000 frank.
Dat burgemeester Cosijns niet gul
is met het verlenen van dergelijke
toelatingen, bleek indertijd uit
de weigering tot teraardebestelling
te Ninove van het stoffelijk over
schot van wijlen dhr Paul Beeck-
man, een geboren Ninovieter, die
al 50 jaar lang niet meer in Ninove
woonde, en uiteindelijk begraven
werd in Sint-Kwintens-Lennik.
Deze zaak gaf in 1978 aanleiding
tot een interpellatie in de gemeen
teraad, zonder veel resultaat.
KREMATIE
Steeds méér personen kiezen nu
voor krematie. (6 in 1982, 18 in
1983). Het dichtst bijzijnd kre-
matorium bevindt zich te Ukkel
Indien de aanvraag langs testamen
taire weg gebeurt, gelden dezelf
de formaliteiten als voor de tra
ditionele wijze van begraven.
Indien de overledene niet schrif
telijk de wens heeft geuit om
zijn lijk te laten verbranden,
dan kan elke persoon die bevoegd
is om de begrafenis te doen uit
voeren een schriftelijke aan
vraag daartoe indienen bij de
A.B.S. Bij deze ondertekende
aanvraag moet een attest gevoegd
worden van de behandelende ge
neesheer of van de geneesheer
die de dood vaststelde, waarin
verklaard wordt dat er geen
tekens of aanwijzingen zijn van
een gewelddadige of verdachte
dood. De A.B.S. kan het verlof
tot verbranding verlenen ten
vroegste 24 uur na het ont
vangen van de aanvraag.
Het vervoer van het lijk naar
het Krematori urn gebeurt meestal
door de begrafenis-ondernemer
(zie hoger). Voor het vervoer
van de as naar haar laatste be
stemming is in géén geval een
lijkwagen verplicht met een
gewoon autovoertuig, of zelfs
met het openbaar vervoer kan ook.
Slechts diegene die bevoegd is
om in de lijkbezorging te voor
zien en één verwante van de over
ledene mogen de verbranding bij
wonen.
Nadat de as werd fijngemalen be
staan er verschillende mogelijk
heden ofwel kan de as ver
strooid worden op een daartoe be
stemde strooiweide, ofwel kan de
urn die de as bevat begraven wor
den binnen de omheining van de
begraafplaats, ofwel kan de urn
worden bijgezet in het Columba
rium aan de Groeneweg.
De gemeentebelastingen op krema
tie zijn op gelijkaardige grond
slagen gevestigd als deze op de
begravingen.
KOSTEN
Een sterfgeval heeft ook heel
wat financiële gevolgen voor
de nabestaanden. Sterven is een
bijna onbetaalbare aangelegen
heid geworden voor een doorsnee
burger.
Moepee
K€,A Mijn eifcN
ven.
Een uitgave van 100.000 F en meer is
niet uitzonderlijk (Je zou voor
minder in leven blijven!)
Het stoffelijk overschot van
echte behoeftigen dient door de
gemeente kosteloos en op behoor
lijke wijze gekist, vervoerd en
begraven te worden.
We hadden graag de lezers de on
langs vernieuwde tarieflijst van
de Ninoofse begrafenisondernemers
ter informatie mee gedeeld. De
ondernemers van begrafenissen uit
de streek Aalst-Ninove hebben on
derlinge pri jsafspraken. maar ze
wensten ons de prijzen onder geen
bedding ter inzage op te geven,
alsof het beroepsgeheimen betrof!
Blijkbaar houden ze de toekomstige
klanten liever onwetend, om te ver
mijden dat ze met prijsbewuste
kliënten af te rekenen krijgen
Bij "de Syndikale Kamer van Aanne
mers van begrafenissen in Oost-
Vlaanderen" vernamen we wel enke
le door Economische Zaken goedge
keurde prijzen, 11% BTW exclusief.
-Voor verplaatsingen mag de aan
nemer 1000 frank per uur vragen.
-Het "afleggen" op een werkdag
kost 2500 frank.
-Het "kisten" bedraagt 1750 frank;
op een zondag 100 I.
-Een rouwkapel kost 5000 a 7000 F,
naargelang de omvang.
-Een doodskist kan van 10.000 fank
tot 100.000 frank kosten, naarge
lang de verlangens.
-Voor het drukken van 100 doodsbrie
ven telt men 3920 frank neer
17 F per supplementair exemplaar)
en dan staat er nog geen postzegel
op
-Voor een krematie is het officieel
tarief 6000 frank.
-Voor het 1ijkenvervoer kregen we
geen prijzen. Wel weten we dat dit
in Gent 13.000 frank kost in eer
ste klas, 9000 frank in tweede klas
en 4500 frank in derde klas.
Afgezien van de begrafenisonderne
mer, zijn er nog anderen die een
faktuur zullen overhandigen
-Voor een kerkelijke begrafenis om
10 uur steekt de pastoor minstens
5000 frank op zak, om 11 u be
draagt dit 85.00 frank.
-Grafzerken zijn er in alle maten
en gewichten met prijzen die va
riëren tussen de 12000 en de
50.000 frank.
Andere kosten waarmee desgeval
lend moet worden rekening ge
houden zijn o.a. doodsprentjes
rouwkleren, bloemenkransjes,
balseming, taxi of busvervoer,
koffietafel en de muziekfanfare
voor sommige niet-gelovigen,
enz,enz.
Let dus op voor aasgieren en
probeer het hoofd in die moeie-
lijke omstandigheden koel te
houden.
HET ZIEKENFONDS
Van zodra men in het bezit is
van de voldane rekening van de
begrafenisondernemer en van
een uittreksel uit de overlij
densakte, kan men zich tot het
ziekenfonds wenden voor de uit
kering van de begrafenisvergoe-
ding. Het terug te krijgen be
drag verschilt naargelang het
stelsel waarin de overledene
was ingeschreven en is (alsnog)
gekoppeld aan de index. Voor
een loontrekkende of gepensioneerde
bedraagt dit nu 19.282 frank.
De zelfstandigen krijgen niets,
tenzij zij vrij verzekerd zijn
(dan bedraagt het 6000 frank).
De overlevende echtgenoot kan
zich bij de mutualiteit van haar
overleden echtgenoot laten in
schrijven als weduwe en ontvangt
dan van de Rijksdient voor Rust
en Overlevingspensioenen een
"attest afgeleverd met het oog
op het verstrekken van gezond-
hiedszorgen". Dit attest moet
dadelijk worden afgeleverd bij
het ziekenfonds. Wanneer het
jaarlijks inkomen van de weduwe
beneden een bepaald geïndexeerd
plafond blijft, kan zij
aanspraak maken op de verhoogde
tussenkomst voor gezondheids
zorgen.
Wanneer de voorkeursregeling in
orde is, kan met het lidboekje
bij de NMBS een verminderdngs-
kaart op het spoor aangevraagd
worden.
DE ERFENIS
Onmiddellijk na bekendmaking van
het overlijden worden alle gel
den op naam van de overledene
vervolg pagina 10
ZOT is. J
